May 18, 2006, 8:13 AM

Μερικές σκέψεις :
Το δυστύχημα ήταν τέτοιο που δύσκολα δεν θα θρηνούσαμε θύμα. Το ευτύχημα είναι ότι ο συνοδηγός ζει. Οτι και να έφευγε εκεί με τις συνθήκες που έφυγε θα είχαμε λυπηρά αποτελέσματα.
Η Εθεα αντιδρά 'πονάει κεφάλι - κόβει κεφάλι'.
Η Οργανώτρια Λέσχη όφειλε να έχει κάνει εκ προοιμίου το καλύτερο δυνατό, δηλαδή, εφόσον βάζει τέτοιο κομμάτι μέσα σε Ε.Δ. να ελέγξει επισταμένως τις μπάρες. (όπως και στο ακρόπολις 2001).
Εμείς οι αγωνιζόμενοι πρέπει να βάλουμε μυαλό. Ουτε είμαστε McRae ούτε έχουμε το άθλημα ως επάγγελμα. Το χόμπυ μας κάνουμε και το να υπερβάλλουμε εαυτούς θα πρέπει να κατανοούμε το που και πως το κάνουμε.
Μερικές προτάσεις βελτίωσης της ασφάλειας μας :

  • Προσωποποίηση των κρανών με τοποθέτηση αυτοκόλλητου με το όνομα και πιστοποίηση από γνώστη έφορο ότι είναι σωστά εφαρμόσιμο στο κεφάλι και γνωρίζουμε το σωστό τρόπο δεσίματος.
  • Εξονυχιστικό έλεγχο στήριξης καθισμάτων , ζωνών.
  • Υποχρεωτικός έλεγχος πριν κάθε Ε.Δ. του δεσίματος ζωνών και κράνους.
  • Υποχρεωτική τοποθέτηση δικτυών στα πλαινά τζάμια.
  • Αγορά από την Εθεα ή ΣΟΑΑ ειδικού μηχανήματος μέτρησης ποιότητας συγκολλήσεων των Roll Cage και αυστηρό επανέλεγχο όλων.
  • Κατηγοριοποίηση των οδηγών ανάλογα την εμπειρία (με αντικειμενικά κριτήρια) και αντίστοιχη απελευθέρωση δοκιμών ανά κατηγορία.
    π.χ. 4 περάσματα ο Βωβός, χωρίς όριο για νεοείσερχόμενο.
  • Θέσπιση εντεταλμένων (από ΣΟΑΑ ή ΕΘΕΑ ή μικτά) για έκδοση δελτίου καταλληλότητας Ε.Δ. για κάθε αγώνα.
  • Σεμινάρια και εξετάσεις για νέους αγωνιζόμενους με σταδιακή εμπλοκή τους. πχ. πρώτα 4-5 μίνι ράλλυ και μετά σε κανονικό.

Απλά μερικές σκέψεις.