Εγώ πάλι ως πολύ ευτυχής κάτοχος ενός Cinque Sporting έχω μόνο καλά να πω..(λέμε τώρα,καθ΄υπερβολή )

Ο χρήστης pasxos έγραψε:
Εσύ καλά είσαι...!Εμένα το δικό μου τώρα είναι στη Σπικαρ για έλεγχο αφού οι στροφές ανεβοκατεβαίνουν στο ρελαντί..!Και αυτό μετά την αλλαγή φλάτζας στην οποία υποχρεώθηκα πριν από μερικές εβδομάδες!! Επίσης δεν ξέρω γιατί αλλά μου φαίνεται ότι καίει υπερβολικά αφού έχω υπολογίσει κοντά στα 13-14 λίτρα/100 χλμ!!
Από την άλλη βέβαια το Punto S του αδερφού μου (μοντέλο 95') δεν έχει παρουσιάσει το ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ !!Βρε περίεργα πράγματα...

To ίδιο πρόβλημα είχα στην M3 !!

Η νέα φλάτζα έμπαζε αέρο, το μίγμα γινόταν φτωχό, ψέκαζε παραπάνω καυσιμο για να το φέρει στα ίσια... και έχανε την μπάλα...ανέβασε στροφές... και πάλι από την αρχή. Η υψηλή καταλάνωση ειναι λογική εαν νομίζει οτι συνέχει οτι έχεις φτωχό μίγμα.

Τα Puntάκια μπορεί να έχουν φτηνά υλικά, να σπάνε διακόπτες κτλ... αλλά γενικά ειναι πάρα πολύ αξιόπιστα και έαν γίνει η στραβή είναι πολύ φτηνά στα ανταλλακτικά

Και εδω ενας επι 6ετιας ευτυχης κατοχος ενος Punto. Δεν με απασχολησε με κατι ιδιαιτερο ολα αυτα τα χρονια και παντα ηταν το αμαξι για ολες τις δουλειες (κουβαληματα βαρεων φορτιων, χιονια, χωματοδρομοι, ταξιδια κλπ κλπ...) Επειδη ως τωρα με αφησε ευχαριστημενο, εξασφαλισε ακομα 6 χρονια συμβολαιο μαζι μου

Θα ηθελα πολυ να του παρω και το νεοτερο αδερφακι του, αλλα αυτο θα εξαρτηθει απο την Fiat και το ποτε θα αποφασισει να βγαλει καμια εκδοση λιιιιιγο ποιο ζωντανη απο τις υπαρχουσες.

Παντως μην περιμενετε να επιβιωσει ενα τετοιο τοπικ. Δυστηχως τα Fiat εχουν την ρετσινια ακομα και σημερα (ασχετα αν πλεον δεν το αξιζουν κατι τετοιο). Επιπλεον δεν ηταν αμαξια τα οποια απο την αλλη θα συγκινουσαν τους απαιτητικους οδηγους (υπαρχουν και οι εξαιρεσεις βεβαια) οποτε και το ενδιαφερον μοιραια θα ειναι μειωμενο. Ασχετως αυτων των γεγονοτων, προσωπικα τρεφω μια ιδιαιτερη συμπαθεια... και συνεχιζω να το γουσταρω μετα απο 6 χρονια... και συνεχιζω να θελω να το περιποιουμε, να το στριβω με το ελαφρυ τιμονι του σε βουνισιες διαδρομες κλπ κλπ... και ας μην ειναι ουτε τερας ιπποδυναμης, και ας μην εχει κορυφαια απτη ποιοτητα.

μετά απο...

1. Fiat Mirafiori 2,0lt (αυτοκίνητο πατερα)
2. Fiat Argenta 1.6 (το θυμάστε αυτό?)
3. Fiat Tempra 1.6 (οικογενειας)
4. Fiat Punto 75 Elx (έφυγε απο την κατοχή μου πριν 2 εβδομάδες)
5. Fiat Stilo (ευτυχής κάτοχος)
6. Fiat Barchetta (ακόμα πιο ευτυχής κάτοχος)

και παρα ολογον κάτοχος coupe 20vt+

δεν μπορώ να φανταστώ να οδηγώ αυτοκίνητο άλλης μάρκας..αντε alfa..

================================================

Ο χρήστης corsair έγραψε:

Θα ηθελα πολυ να του παρω και το νεοτερο αδερφακι του, αλλα αυτο θα εξαρτηθει απο την Fiat και το ποτε θα αποφασισει να βγαλει καμια εκδοση λιιιιιγο ποιο ζωντανη απο τις υπαρχουσες.

Στο http://www.fiat.gr υπάρχουν ηδη οι 16V εκδόσεις... με παραδόσεις από Μάρτιο

Ο χρήστης tsilis έγραψε:
Εγώ πάλι ως πολύ ευτυχής κάτοχος ενός Cinque Sporting έχω μόνο καλά να πω..(λέμε τώρα,καθ΄υπερβολή )

+1
αν και πρώην κάτοχος, εδώ και μια βδομάδα
το τσιγκάκι το χαίρεται τώρα μια κοπελιά, που ελπίζω να το προσέχει και να το αγαπήσει όσο κι εγώ...

Το panda μας εξακολουθεί φυσικά να υπάρχει, και μέχρι τώρα έχει αποδειχθεί εξαιρετικό από κάθε άποψη. Από μηχανικά δεν έχει παρουσιάσει απολύτως τίποτα, εκτός από ένα φανάρι που μάζευε υγρασία, και αντικαταστάθηκε εντός εγγύησης χωρίς καμία αντίρρηση από τον αντιπρόσωπο.

Ο χρήστης Montecarlo έγραψε:

Θα ηθελα πολυ να του παρω και το νεοτερο αδερφακι του, αλλα αυτο θα εξαρτηθει απο την Fiat και το ποτε θα αποφασισει να βγαλει καμια εκδοση λιιιιιγο ποιο ζωντανη απο τις υπαρχουσες.

Στο http://www.fiat.gr υπάρχουν ηδη οι 16V εκδόσεις... με παραδόσεις από Μάρτιο

Ποιο ζωντανη βρε παιδακι μου... κι αλλο, κι αλλο... Κατι με 110-140 αλογα... ζωντανια...

Έχω το punto mk2 1.2 16V από τον Απρίλιο του 2000.Έχω κάνει 110.000 km και ήμουν υπερευχαριστημένος μέχρι τα 100.000 όπου έκαψε φλάτζα μεταξύ Ναυπάκτου-Άμφισσας Πάντως όσο περνάει ο καιρός του το συγχωρώ και αυτό, γιατί είναι πρακτικότατο και υπερ-οικονομικό

Ο χρήστης Govus έγραψε:
Αν και την τελευταία δεκαετία έχω στραφεί (καλώς ή κακώς) προς την 'γαλλική πλευρά', ποτέ δεν θα ξεχάσω το αυτοκίνητο του πατέρα μου, με τ' οποίο έμαθα να οδηγώ (είναι ακριβώς ίδιο με της φωτογραφίας):
http://ford-mercury-lincoln.com/fiat/124.jpg

Και σημειώστε: 4 δισκόφρενα, 60 ίπποι από 1.197 κυβικά, 850 κιλά, διπλά ψαλίδια εμπρός και φωτιζόμενο ντουλαπάκι ( ) εν έτει 1969...

Πέρισυ ο πατέρας μου το απέσυρε, μην αντέχοντας πια να το βλέπει ακινητοποιημένο κάτω από το σπίτι... Γεια σου για πάντα ΦΙΑΤΑΡΑ (έτσι το λέγαμε) των παιδικών μας αναμνήσεων ...

124, 127, 128, 131... Ένδοξο παρελθόν

Govus με συγκίνησες,κάτι παρόμοιο συνέβει και στη δική μας οικογένεια όταν αποσύρθηκε το Ford Cortina του 72,η δική μας Fordάρα των παιδικών μας αναμνήσεων.Τελικά αυτές οι μακροχρόνιες σχέσεις με τα παλαιά αυτοκίνητα δημιουργούσαν συναισθήματα που ήταν πέρα απ' την απλή συμβίωση ανθρώπου και μηχανής.

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:
124, 127, 128, 131... Ένδοξο παρελθόν

Θα μπορούσε και το παρόν να είναι ένδοξο, αν δεν υπήρχαν οι σχεδιαστικές (και όχι μόνο) 'αστοχίες' τύπου Brava και Multipla (κατά τη γνώμη μου, ένα εξαιρετικό αυτοκίνητο, αν ασπάζεσαι τη φιλοσοφία σχεδίασης 'από μέσα προς τα έξω') και οι ατολμίες (ή μήπως η έλλειψη κεφαλαίων) παρουσίασης αυτοκινήτων τύπου Coupe. Μακάρι να 'βγει' γρήγορα το Trepiuno, μακάρι να μπει (έστω ο 77άρης- ) 1.4 στο Panda και επίσης, μακάρι να μας επιτρέψουν κάποτε οι άσχετοι με την πραγματικότητα 'κυβερνώντες' μας να πάρουμε το 'καλό' multijet Grande Punto...

Πρώην κάτοχος cinquecento 900 για 11 χρόνια αρκετά ικανοποιημένος. Μοναδικό και άλυτο πρόβλημα παρά τα πήγαινε έλα στην αντιπροσωπεία το λαμπάκι του ψεκασμού που άναβε κατά διαστήματα.
Σήμερα κάτοχος ενός Panda 1.2 climbing 4x4 με 18000 χλμ και δοκιμασμένο σε όλες τις συνθήκες (χιόνι, πάγο, λάσπη () άμμο, νεροποντές) μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι αξίζει και με το παραπάνω τα λεφτά του.

Εδώ εντυπώσεις σε προηγούμενο thread:

http://www.4troxoi.gr/forum/viewtopic.php?t=5729&postdays=0&postorder=asc&start=30

ΥΓ. έμαθα να οδηγώ σε ένα Lada 2101 του 76 που αργότερα δέχτηκε με αγάπη την δυνατή καρδιά ενός 1,6 131 supermirafiori

Ο χρήστης diamond έγραψε:
Πρώην κάτοχος cinquecento 900 για 11 χρόνια αρκετά ικανοποιημένος. Μοναδικό και άλυτο πρόβλημα παρά τα πήγαινε έλα στην αντιπροσωπεία το λαμπάκι του ψεκασμού που άναβε κατά διαστήματα.
Σήμερα κάτοχος ενός Panda 1.2 climbing 4x4 με 18000 χλμ και δοκιμασμένο σε όλες τις συνθήκες (χιόνι, πάγο, λάσπη () άμμο, νεροποντές) μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι αξίζει και με το παραπάνω τα λεφτά του.

Εδώ εντυπώσεις σε προηγούμενο thread:

http://www.4troxoi.gr/forum/viewtopic.php?t=5729&postdays=0&postorder=asc&start=30

ΥΓ. έμαθα να οδηγώ σε ένα Lada 2101 του 76 που αργότερα δέχτηκε με αγάπη την δυνατή καρδιά ενός 1,6 131 supermirafiori

Βλέποντας το παλίο ποστ να πώ οτι το νέο Panda Cross (τσουχτερό στα 17.500

Ο χρήστης Jackques έγραψε:
Έχω το punto mk2 1.2 16V από τον Απρίλιο του 2000.Έχω κάνει 110.000 km και ήμουν υπερευχαριστημένος μέχρι τα 100.000 όπου έκαψε φλάτζα μεταξύ Ναυπάκτου-Άμφισσας Πάντως όσο περνάει ο καιρός του το συγχωρώ και αυτό, γιατί είναι πρακτικότατο και υπερ-οικονομικό

Κάτι περίεργο πρέπει να έχει αυτός ο δρόμος! Εμάς παραλίγο να καεί το Fiat Tipo (230.000 χλμ. έως τώρα) γιατί είχε βγει το καλώδιο απο το βεντιλατέρ και έκανε και ζέστη. Οπότε μπαίνοντας Ναύπακτο αρχίσαν να βράζουν τα ρεβίθια αφού πέσαμε στον συνηθισμένο μποτιλιάρισμα. Ευτυχώς το προλάβαμε.

Zastava 1300. Σε ένα τέτοιο έκανα τις πρώτες μου βόλτες (όταν ήμουν 2 ημερών)
Highlight: Δίσκοι μπρος-πίσω σε μοντέλο του '63!!!

Δεύτερη επαφή με τα Φίατ, σε ένα Φιορίνο 1.100 που είχα στα χέρια μου για ένα χρόνο.

0 προβλήματα (εκτός από τις λάμπες που τις άλλαζα σα στραγάλια) τη στιγμή που είχε ανέβει κάθε ραχούλα Αττικοβοιωτίας και ουκ ολίγων νησιών. Τρελό γκάζι (έως τα 80χαω ) και το χειρότερο κιβώτιο ταχυτήτων που έχει περάσει από τα χέρια μου.

Τελευταία επαφή με Φίατ. Fiat Brava 1.25 (80hp)

Κυκλοφορούσα με ένα τέτοιο στην Αγγλία για ένα εξάμηνο το '97.
Μετά από σποραδική επαφή με διάφορα Φίατ, θα το χαρακτήριζα ως ό,τι χειρότερο έχω οδηγήσει από την ιταλική εταιρεία (για την εποχή του τέλος πάντων). ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ τιμόνι με αίσθηση που κάνει το Opel Astra πρώτης γενιάς να μοιάζει με παράδεισο, επιδόσεις για τα μπάζα (όποιος τολμά προσπέραση με πολλά με αυτό το πράγμα είναι δημόσιος κίνδυνος), τενεκές που ακουγόταν και σαν τενεκές (κλουνγκ και γκλονγκ). Με τέτοια αυτοκίνητα, ευτυχώς που σώθηκε από την απόλυτη καταστροφή.