-
Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Η εμπειρία μου περιορίζεται στα νοικιάρικα. Βέβαια δεν μπορώ να φανταστώ ότι τα αγωνιστικά έχουν τεχνολογία F1 πάνω...Οπότε φαντάζομαι για εσένα οτιδήποτε εκτός f1=πρωτόγονο... Μάλιστα...
Σε αυτό που λες για τα νοικιάρικα έχεις δίκιο. Όντως μετά από μερικούς γύρους καταντάει βαρετό, ειδικά σε ανοιχτές πίστες.
Αλλά το αγωνιστικό δεν έχει καμία επαφή. ΚΑΜΙΑ όμως.
-
Νομίζω ότι καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Είναι η πιο απλή μορφή μηχανοκίνητου αθλητισμού. Δεν λέω ότι είναι εύκολη! Απλά παραείναι raw και κουραστική για κάποιους.
-
Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Νομίζω ότι καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Είναι η πιο απλή μορφή μηχανοκίνητου αθλητισμού. Δεν λέω ότι είναι εύκολη! Απλά παραείναι raw και κουραστική για κάποιους.Μην το λες. Για παράδειγμα τσέκαρε την formula vee. Αυτή και αν είναι πρωτόγονη σε σχέση με το καρτ.
-
Ο χρήστης Γιωργος lancia έγραψε:
Γιώργο έτσι και εγώ.
Θα συμπληρώσω ότι μεγαλωσα σε ενα απο τα μεγαλύτερα συνεργεία της δυτικής ελλάδας ιδιοκτησίας του πατέρα μου.Απο την ημερα που ηρθα στη ζωή είμαι μεσα σε ενα φιατ κουπέ τοτε ,χρωματος κόκκινου.Αυτό με τις γρύλιες πίσω στο καπό που άνοιγε αλλά πόρσε 911 ......και καλά. και τα μεγαλα στρογγυλά φανάρια στη μούρη.600ρι.
Ολα τα ιταλικά παρέλασαν μπροστά μου .Κυρίως αυτά φτιάχναμε.
Οι μετατροπές γίνονταν πολλές ,χωρίς την χρηση φυσικής και θερμοδυναμικής γνώσης. .....Τέλος πάντων δεν υπήρχε περίπτωση να μην μπω στο τριπάκι της αυτοκίνησης.εμενα, δυστυχως για εμενα, ο πατερας μου δεν ειχε συνεργειο, αλλα τα εβλεπα απο 3 χρονων που περναγανε στο δρομο και μο αρεσανε!!! απλα αργοτερα εγινα σε ηλικια 6-7 λατρης των lancia-alfa romeo-fiat (ειπα το λογω πιο πανω) και μετα ολων των Ιταλικων!!!
απλα μου αρεσουν και τα vag για καποια χαρακτηριστικα τους, αλλα πιο πολυ τα Ιταλικα!Σωστό σε βρίσκω.
Πριν λίγο γύρισα απο ενα bikini show(μόνος ) και συνάντησα δυο φανταράκια μου .Το ενα είχε το grande punto abarth (182hp,βελτιωση) και ο άλλος το golf tsi (160hp) .Στον δεύτερο ρωτούσαν αν το αμαξι ηταν του πατέρα του...και στο άλλο έβγαζαν φωτό οι''πλύστρες''. ......Αξεπέραστος ο ''Ιταλός'' .Θέλεις δε θέλεις σε βάζει στο τρυπάκι.........γενικά και αόριστα... -
Ο χρήστης coupeas έγραψε:
Γιώργο έτσι και εγώ.
Θα συμπληρώσω ότι μεγαλωσα σε ενα απο τα μεγαλύτερα συνεργεία της δυτικής ελλάδας ιδιοκτησίας του πατέρα μου.Απο την ημερα που ηρθα στη ζωή είμαι μεσα σε ενα φιατ κουπέ τοτε ,χρωματος κόκκινου.Αυτό με τις γρύλιες πίσω στο καπό που άνοιγε αλλά πόρσε 911 ......και καλά. και τα μεγαλα στρογγυλά φανάρια στη μούρη.600ρι.
Ολα τα ιταλικά παρέλασαν μπροστά μου .Κυρίως αυτά φτιάχναμε.
Οι μετατροπές γίνονταν πολλές ,χωρίς την χρηση φυσικής και θερμοδυναμικής γνώσης. .....Τέλος πάντων δεν υπήρχε περίπτωση να μην μπω στο τριπάκι της αυτοκίνησης.εμενα, δυστυχως για εμενα, ο πατερας μου δεν ειχε συνεργειο, αλλα τα εβλεπα απο 3 χρονων που περναγανε στο δρομο και μο αρεσανε!!! απλα αργοτερα εγινα σε ηλικια 6-7 λατρης των lancia-alfa romeo-fiat (ειπα το λογω πιο πανω) και μετα ολων των Ιταλικων!!!
απλα μου αρεσουν και τα vag για καποια χαρακτηριστικα τους, αλλα πιο πολυ τα Ιταλικα!Σωστό σε βρίσκω.
Πριν λίγο γύρισα απο ενα bikini show(μόνος ) και συνάντησα δυο φανταράκια μου .Το ενα είχε το grande punto abarth (182hp,βελτιωση) και ο άλλος το golf tsi (160hp) .Στον δεύτερο ρωτούσαν αν το αμαξι ηταν του πατέρα του...και στο άλλο έβγαζαν φωτό οι''πλύστρες''. ......Αξεπέραστος ο ''Ιταλός'' .Θέλεις δε θέλεις σε βάζει στο τρυπάκι.........γενικά και αόριστα...το εχουν αυτο οι Ιταλοι !
-
Κανενας Ιαπωνεζος δεν υπαρχει εδω ρε παιδεια??Μονο Ιταλους βλεπω!!
-
Κάπου το 97 όταν μπήκαμε σε μια αντιπροσωπία alfa romeo για να παραγκίλει ο πατέρας μια 146 εις μνήμην μιας δίλιτρης giulias που είχε κάποτε..... τότε άρχιασα να τη θυμάμαι εγώ βρίσκοντας στην πορεία και φωτογραφίες..... την 146 ακολουθησε 156 και μετα λόγο οικονομικών δυσχεριών τέλος οι alfes για τον πατέρα.... ως που ήρθε μια 75 1.6 στα χέρια μου....
Στην πορεία το έτος 2006 μου έκανε το κλικ ο Σ.Ρόκκος....
Είτε με την giulia του τον δεις...είτε με..
να το πω..... ανακουφίζεσαι???? Για να το πω σεμνα.
Η 75 έγινε μετα δίλιτρη twin spark ,έμεινε στην οικογένεια(λιγο μετα πουλήθηκε-φοβος κτεο ,1,6-2,0) και πήρα μια 33 φτιαγμένη με δυο διπλά carbs ....
Την εβαζα μποστά τα βράδια άναβα τα φώτα θαύμαζα το φωτισμένο καντραν και μου άρεσε να την ακούω να γουργουρίζει........
Αλλαξε η εποχη έφυγα φαντάρος και η 33 πουλήθηκε έναντι εφτελους ποσου.....
Απολύθηκα πήρα ένα fiesta z-tec και μέχρι τώρα που σας μιλάω η απόλυτη ξενέρα(ψέματα υπάρχει κ κατι όμορφο μέσα του...το κόκκινο καπέλο στην εταζιέρα του με το σημα της alfa romeo). Το οδηγώ βρίζοντας την Γερμανική αξιοπιστία (μα μια το ένα μια το άλλο και μετα λένε τους Ιταλούς ζημιάριδες...).
Και σκέφτομαι πως θα προτιμούσα να χα την 33 μου και ας την είχα μόνο για σ/κ και ας πήγαινα καθημερινές στις υποχρεώσεις μου με το λεωφορείο....
Τουλάχιστον θα είχα ένα σαββατοκύριακο να περιμένω..........
Καταραμένη κριση! -
Τι θυμάμαι: Τεράστια προσμονή όποτε έβλεπα τη γιαγιά μου, όχι μόνο για να τη δω, αλλά και γιατί κάθε φορά μου είχε δωράκι ένα majorette 1/58. Τεράστια προσμονή, επίσης, για κάθε ταξίδι στη Γερμανία, ή για να γυρίσει κάποιος απ' τους δικούς μου από εκεί, γιατί αυτό σήμαινε και άφιξη στο στόλο μου κάποιου siku, επίσης 1/58. Απίστευτη προσμονή για οποιαδήποτε γιορτή, που σήμαινε, κατά κανόνα, εμπλουτισμό της γκάμας των lego system ή lego technic, πάντα με έμφαση στις τροχοφόρες κατασκευές. Τερατώδης αδιαφορία για πολλές παραδώσεις στο σχολείο, μιας και κατά τη διάρκειά τους τα μπλοκ, αρχικά και τα skag και τα άλλα προσφιλή τετράδια, αλλά και κάθε κενός χώρος βιβλίων του ΟΕΔΒ, αργότερα, γέμιζαν με μουτζούρες που σταδιακά προσπάθησα να μετασχηματίσω σε σχέδια αγαπημένων μου καθημερινών εικόνων που παρατηρούσα με μανία έξω στο δρόμο. Συνεχής παρατήρηση, όποτε ήμουν επιβάτης σε αυτοκίνητο, από τόσο δα σκατό, των γύρω μας οχημάτων, και αγωνιώδης προσπάθεια να προφέρω τις μάρκες, πολλές απ' τις οποίες κατάφερα τελικά να πω πριν από άλλες, σημαντικότερες, καθώς λένε, λέξεις. Αποτυχία να μπω στο πανεπιστήμιο με την πρώτη. Μια απ' τις αιτίες; Σίγουρα το όποιο περιοδικό ειδικού τύπου κρυβόταν κάτω από το σχολικό βιβλίο ή τετράδιο, και το οποίο ξανάβγαινε στην επιφάνεια μόλις οι γονείς έβγαιναν απ' το δωμάτιο... Καρδιοχτύπι λίγες μέρες πριν ενηλικιωθώ και πάω στη σχολή οδηγών. Χαρά που δε μπορώ να περιγράψω, όταν τελειώνοντας τις πανελλήνιες τη δεύτερη φορά, έφυγα με το αυτοκίνητο και 4 φίλους στο καπάκι να πάμε να δούμε 'Ακρόπολις'. Τεράστια χαρά όταν, όταν, όταν... Εύχομαι αυτές οι προσμονές κι αυτές οι χαρές πάντα να είναι τόσο ισχυρές.
Πότε και γιατί αγαπήσαμε την αυτοκίνηση;