Ο χρήστης PG220 έγραψε:
Δεν μπορώ να απαντήσω στο ερώτημα αυτό έχω όμως ένα στοιχείο.
Αν οι ψυχές μας ζούνε μετά θάνατο πως γίνεται ο πληθυσμός της γη να αυξάνει συνεχώς;Αν για παράδειγμα κάποτε φτάσουμε τα 100δις πληθυσμού που θα βρεθούν οι υπόλοιπες ψυχές;

Το βιβλιο ( SF/fantasy) 'To your scattered bodies go' (και οι συνέχειες του ) του Philipp Jose Farmer πραγματεύεται το θέμα και έχει ενδιαφέρουσες απαντήσεις/υποθέσεις.

Ο χρήστης prometheas έγραψε:
Μηπως πρέπει πρώτα να απαντήσουμε στο ερώτημα : ** ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ **

Οπως την ξερουμε έχει σαν βάση της τον άνθρακα.

Αραγε ισχύει παντου αυτό στο Σύμπαν ?

Ο ορισμός τής ζωής,δέν γίνεται βάση τών συστατικών τών μοριακών δομών της,αλλά βάση τών ενεργειων πού ανταλλάσονται μεταξύ οργανισμού καί περιβάλλοντως.
Εκτός τού άνθρακα,υπάρχει άλλο ένα στοιχείο τό οποίο θα μπορούσε να δημιουργήσει μακρομοριακές δομές καί αυτό είναι τό πυρίτιο (Si)
Θά μπορούσε σέ άλλο σημείο τού σύμπαντος,νά υπάρχέι ζωή πού βασίζεται στό Πυρίτιο,θά ήταν εντελώς διαφορετική από αυτή πού γνωρίζουμε εμείς,αλλά,θα διατηρούσε (όπωσδήποτε) κάποια βασικά γνωρίσματα μέ τό γνωστό είδος ζωής.
-Δυνατότητα κίνησης
-Δυνατότητα μετατροπής ενέργειας
-Δυνατότητα πολλαπλασιασμού
-κ.λ.π.

Δυο φίλοι παθιασμένοι με το μυστικισμό αποφασίζουν οτι όταν κάποιος από τους δυο πεθάνει να προσπαθήσουν να έρθουν σε επαφή.
Κάποια στιγμή ο ένας πεθαίνει, οπότε ο άλλος κάθεται όλη μέρα και προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί του και τελικά ένα βράδυ τα καταφέρνει.

• Αντρέα εσύ είσαι;
• Ναι, εγώ.
• Λοιπόν, πες τα όλα, πως είναι η κατάσταση;
• Να σου πω, εδώ υπάρχουν πολλές εκπρόσωποι του αντίθετου φύλου, όλες γυμνές! Ξυπνάω το πρωι και κάνω έρωτα. Τρώω ένα γερό πρωινό και πάλι κάνω έρωτα! Μετά το γεύμα κάνω και για τρίτη φορά έρωτα, και το βράδυ πριν κοιμηθώ κάνω και τέταρτη φορά έρωτα!
• Εκπληκτικό, αναφωνεί ο άλλος. Ο Παράδεισος είναι κάτι υπέροχο!
• Μα δεν είμαι στον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ! Είμαι κουνέλι σε μια φάρμα στην Καλαμάτα!!!!!

Επειδη υπαρχει και η περιπτωση της μετεμψυχωσης .

Ψιλο ασχετο-σχετικο αυτο που γραφω αλλα έριξα πολύ γέλιο,

σε τοίχο με σπρέι και με υπογράφων αντιρισία με την κλασσική υπογραφή τους

ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΠΡΙΝ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ?

Ο χρήστης KingManos έγραψε:

ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΠΡΙΝ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ?

Καλό ερώτημα...

Στο θέμα της ψηφοφορίας, δεν ξέρω, δεν γνωρίζω (γιατί δεν έχουμε αυτή την επιλογή κύριε προβοκάτορα; ), δεν υπάρχει περίπτωση να μάθω (πριν να είναι πολύ αργά... ) και ως εκ τούτου δεν με νοιάζει διόλου...

Αν υποθεσουμε οτι υπαρχει ζωη μετα το θανατο
τοτε πρακτικα δεν υπαρχει θανατος
και αν δεν υπαρχει θανατος
δεν υπαρχει ζωη

Ο χρήστης Aerandir έγραψε:
Αν υποθεσουμε οτι υπαρχει ζωη μετα το θανατο
τοτε πρακτικα δεν υπαρχει θανατος
και αν δεν υπαρχει θανατος
δεν υπαρχει ζωη

Ε;

Χμμμμ...

Προσωπικά δεν πιστεύω στην ύπαρξη ζωής μετά θάνατον. Συμφωνώ με τον xristos69 οσον αφορά την χρησιμοτητα του concept αυτου για την χειραγώγηση των μαζών.

Πιο πάνω προσπάθησε κάποιος να ορίσει την ζωή. Μου ήρθε στο μυαλό ενα απόσπασμα απο το εκπληκτικό Andromeda Strain του Michael Crichton (απο τα καλύτερα sci-fi thrillers που έχω διαβάσει) στο οποίο σε κάποιο συνέδριο βιολόγων προσπαθεί να οριστεί το φαινόμενο της ζωής.

Παραθέτω το απόσπασμα στα αγγλικά, είναι αρκετά ενδιαφέρον και αξίζει να το διαβάσετε:

'Biology, as George Wald had said, is a unique science because it could not define its subject matter. Nobody had a definition for life. Nobody knew what it was, really. The old definitions-an organism that showed ingestion, excretion, metabolism, reproduction, and so on - were worthless. One could always find exceptions.

   The group had finally concluded that energy conversion was the hallmark of life. All living organisms in some way took in energy – as food, or sunlight – and converted it to another form of energy, and put it to use. (Viruses were the exception to this rule, but the group was prepared to define viruses as nonliving.)

   For the next meeting, Leavitt was asked to prepare a rebuttal to the definition. He pondered it for a week, and returned with three objects: a swatch of black cloth, a watch, and a piece of granite. He set them down before the group and said, “Gentlemen, I give you three living things.”

  He then challenged the team to prove that they were not living. He placed the black cloth in the sunlight; it became warm. This, he announced, was an example of energy conversion – radiant energy to heat.

  It was objected that this was merely passive energy absorption, not conversion. It was also objected that the conversion, if it could be called that, was not purposeful. It served no function.

  “How do you know it is not purposeful?” Leavitt had demanded.

  They then turned to the watch. Leavitt pointed to the radium dial, which glowed in the dark. Decay was taking place, and light was being produced.

  The men argued that this was merely release of potential energy held in unstable electron levels. But there was growing confusion; Leavitt was making his point.

   Finally, they came to the granite. “This is alive,” Leavitt said. “It is living, breathing, walking, and talking. Only we cannot see it, because it is happening too slowly. Rock has a lifespan of three billion years. We have a lifespan of sixty or seventy years. We cannot see what is happening to this rock for the same reason that we cannot make out the tune on a record being played at the rate of one revolution every century. And the rock, for its part, is not even aware of our existence because we are alive for only a brief instant of its lifespan. To it, we are like flashes in the dark.”

  He held up his watch.

  His point was clear enough, and they revised their thinking in one important respect. They conceded that it was possible that they might not be able to analyze certain life forms. '

Όπως και άλλοι προείπαν δέν γνωρίζουμε και μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε καθότι δέν έχουμε κάποια απόδειξη για το άν υπάρχει ή όχι ζωή μετα θάνατον. Όλα όσα πιστεύουμε είναι πεποιθήσεις και όχι πραγματικότητα. Εγώ πιστεύω πώς μάλον δέν υπάρχει τίποτα μετά αλλά θα ήθελα να υπάρχει για δύο λόγους. 1 γιατί μου αρέσει καλύτερα η ιδέα να συνεχίσω να υπάρχω. 2 γιατί καθότι η ζωή είναι άδικη πολλοί πεθαίνουν χωρίς να έχουν πληρώσει αυτά που κάναν.
Επίσης η ψηφοφορία θά έπρεπε να έχει την επιλογή δεν ξέρω.

Νομιζω πως ΟΧΙ, αλλα δεν ειμαι και σιγουρος....

Σιγουρος ειμαι ομως οτι δεν θελω να το επιβεβαιωσω προσωπικα συντομα...

Ο χρήστης silencer51 έγραψε:

Παραθέτω το απόσπασμα στα αγγλικά, είναι αρκετά ενδιαφέρον και αξίζει να το διαβάσετε:

Καμμιά μεταφρασούλα μήπως είναι δυνατόν να γίνει;

Να το θέσουμε λίγο διαφορετικά:

Η σταύρωση του Χριστού και η ανάστασή του αποδεικνύει την νίκη του επί του θανάτου.Νίκησε το θάνατο για την ανθρωπότητα δίνοντας μας την ευκαιρία να κάνουμε και εμείς το ίδιο(έτσι λένε). Γιατί λοιπόν να ερωτηθούμε αν υπάρχει μεταθάνατο ζωή και να μην ψαχτούμε στο αν μπορούμε να μην πεθάνουμε ποτέ(κουφό ε;;;;;;;;;).Και όμως από χριστιανικής πλευράς τεκμηριώνεται!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:

Όπως και άλλοι προείπαν δέν γνωρίζουμε και μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε καθότι δέν έχουμε κάποια απόδειξη για το άν υπάρχει ή όχι ζωή μετα θάνατον. Όλα όσα πιστεύουμε είναι πεποιθήσεις και όχι πραγματικότητα. Εγώ πιστεύω πώς μάλον δέν υπάρχει τίποτα μετά αλλά θα ήθελα να υπάρχει για δύο λόγους. 1 γιατί μου αρέσει καλύτερα η ιδέα να συνεχίσω να υπάρχω. 2 γιατί καθότι η ζωή είναι άδικη πολλοί πεθαίνουν χωρίς να έχουν πληρώσει αυτά που κάναν.
Επίσης η ψηφοφορία θά έπρεπε να έχει την επιλογή δεν ξέρω.

Η ψηφοφορία δεν έχει την επιλογή 'δεν ξέρω', γιατί εννοείται ότι κανείς δεν ξέρει πραγματικά

Απλώς ζήτησα τις γνώμες σας

Έτσι όπως το θέτεις συμφωνώ και εγώ. Θεωρώ αυτονόητο ότι κανείς δέν ξέρει. Έλα όμως που μερικοί νομίζουν ότι ξέρουν.

Πρόσφατα που αναθεώρησα κάποιες σχετικές μου απόψεις, άρχισα και να πιστεύω ότι δεν υπάρχει ζωή μετά, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει καμία φυσική εξήγηση στην ανάσταση σε άλλη διάσταση/χώρο/χρόνο και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Άσε που αν ίσχυε για τους ανθρώπους, θα ίσχυε και για τα ζώα (εκτός αν δεχτούμε αυτό που ονομάζεται ψυχή).

Εν πάση περιπτώσει, θεωρώ ότι δεν υπάρχει, ή ΑΝ υπάρχει είναι πολύ καλύτερα από εδώ γιατί κανείς ποτέ δεν γύρισε πίσω. Άρα όλοι το προτιμούν.

Σοβαρά τώρα, καλά θα ήταν να υπάρχει, ρομαντικά και έτσι, θα είχαμε και κάτι να ελπίζουμε, αλλά ειλικρινά δεν το βλέπω...

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:

Παραθέτω το απόσπασμα στα αγγλικά, είναι αρκετά ενδιαφέρον και αξίζει να το διαβάσετε:

Καμμιά μεταφρασούλα μήπως είναι δυνατόν να γίνει;

Η επιθυμία σας διαταγή!

'Η Βιολογία, όπως είχε πει και ο George Wald, είναι μία μοναδική επιστήμη, διότι δεν μπορούσε να προσδιορίσει το αντικείμενο που μελετά. Κανείς δεν είχε έναν ορισμό για τη ζωή. Κανείς δεν ήξερε τι ήταν στην πραγματικότητα. Οι παλιοί ορισμοί - ένας οργανισμός που παρουσιάζει, πρόσληψη, αποβολή - υποθέτω ύλης/ενέργειας - (μάλλον αυτό σημαίνουν οι λέξεις), μεταβολισμό, αναπαραγωγή κτλ, ήταν άχρηστοι. Κανείς μπορούσε πάντα να βρει εξαιρέσεις.

Η ομάδα είχε επιτέλους καταλήξη ότι η μετατροπή ενέργειας ήταν η κορωνίδα της ζωής. Όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί με κάποιον τρόπο έπαιρναν ενέργεια - φαγητό, φως - την μετέτρεπαν σε μία άλλη μορφή ενέργειας και την χρησιμοποιούσαν. (Οι ιοί ήταν η εξαίρεση στον κανόνα, αλλά η ομάδα ήταν προετοιμασμένη να θεωρήσει τους ιούς ως μη ζώντες).

Για την επόμενη συνάντηση, ζητήθηκε από τον Leavitt να ετοιμάσει αντεπιχειρήματα στον ορισμό. Το 'πάλευε' για μια εβδομάδα και επέστρεψε με 3 αντικείμενα. Ένα ρολόι, ένα μαύρο ύφασμα και ένα κομμάτι γρανίτη. Τα έβαλε μπροστά στην ομάδα και είπε: Κύριοι, σας δίνω 3 ζωντνανά πράγματα!

Κατόπιν προσκάλεσε την ομάδα να του αποδείξουν το αντίθετο. Έβαλε το μαύρο ύφασμα στον ήλιο. Ζεστάθηκε. Αυτό, ανακοίνωσε, ήταν ένα παράδειγμα μετατροπής ενέργειας - ακτινοβολία σε ζέστη.

Του είπαν ότι αυτό είναι απλά παθητική μετατροπή ενέργειας. Επίσης ειπώθηκε ότι εφόσον η μετατροπή, εάν μπορεί κανείς να την πει έτσι, δεν είχε κάποιο σκοπό. Δεν εξυπηρετούσε καμία λειτουργία.

'Πως το ξέρεις αυτό;' ρώτησε ο Leavitt;

Κατόπιν, γύρισε προς το ρολόι. Έδειξε στο ιριδίζον καντράν, το οποίο φωσφόριζε στο σκοτάδι. Γινόταν καύση (decay - κόλλησα γμτ! ) και παραγόταν φως.

Οι άντρες είπαν ότι αυτό είναι απλά η απελευθέρωση πιθανής ενέργειας που διατηρείται σε ασταθή επίπεδα ηλεκτρονίων (ε; ). Αλλά η σύγχηση μεγάλωνε. Ο Leavitt έδειχνε τι ήθελε να πει.

Τέλος, ήρθαν στον γρανίτη. 'Αυτό είναι ζωντανό' είπε ο Leavitt. Ζει, αναπνέει, περπατάει, μιλάει. Μόνο που δεν μπορούμε να το δούμε, γιατί συμβαίνει πολύ αργά. Η ζωή του βράχου είναι 3 δισ. χρόνια. Εμείς ζούμε 60-70 χρόνια (μόνο; να το ακούσει ο Καββαθάς... ). Δεν μπορούμε να δούμε τι συμβαίνει στον βράχο,, για τον ίδιο λόγο που δεν μπορούμε να 'πιάσουμε' τη μελωδία ενός δίσκου που παίζει με ταχύτητα μία περιστροφή ανά αιώνα. Και ο βράχος, από τη δική του μεριά, ίσως δεν γνωρίζει καν την ύπαρξή μας, γιατί ζούμε μόνο για μία απειροελάχιστη στιγμή της ζωής του. Γι' αυτόν είμαστε απλά λάμψεις στο σκοτάδι.

Σήκωσε το ρολόι του.

Το επιχείρημά του ήταν αρκετά καθαρό και διόρθωσαν το σκεπτικό τους σε ένα σημαντικό σημείο. Συμφώνησαν ότι ίσως δεν μπορούν να αναλύσουν κάποιες μορφές ζωής.'

Ευχαριστώ... ευχαριστώ...

Ο χρήστης markvag έγραψε:

Ευχαριστώ... ευχαριστώ...

Γειά σου ρε Μάρκο.

Τό βασικό σφάλμα στό παραπάνω παράδειγμα (πιστεύω ότι) είναι,ότι λαμβάνει μεμονομένα τα φαινόμενα πού (θεωρούμε πώς) ορίζουν τήν ζωή,ενώ θα έπρεπε να βρεί κάποιο παράδειγμα πού να έχει όλα αυτά τα γνωρίσματα μαζί.
Τό βρίσκω παρααπλουστευμένο γιά να αποτελέσει κατάριψη τής θεωρείας.
Προσωπική γνώμη καί μόνο.

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:

Τό βασικό σφάλμα στό παραπάνω παράδειγμα (πιστεύω ότι) είναι,ότι λαμβάνει μεμονομένα τα φαινόμενα πού (θεωρούμε πώς) ορίζουν τήν ζωή,ενώ θα έπρεπε να βρεί κάποιο παράδειγμα πού να έχει όλα αυτά τα γνωρίσματα μαζί.
Τό βρίσκω παρααπλουστευμένο γιά να αποτελέσει κατάριψη τής θεωρείας.
Προσωπική γνώμη καί μόνο.

Γενικά πάντως, υπάρχει μία δυσκολία στον ορισμό της ζωής... Οι ιοί για παράδειγμα γιατί δεν είναι ζωντανοί οργανισμοί; Ο ίδιος ο πλανήτης μήπως;;;

Τό σίγουρο,είναι ότι,ότι θεωρεία καί να δώσει η βιολογία γιά τό τί είναι ζωή,σίγουρα θα αφορά όντα μέ υλική υπόσταση,καί καμία σχέση δέν θα έχει μέ τήν 'μετά θάνατον' ζωή(άυλα,κ.λ.π.,όντα),οπότε αδίκως τήν εμπλέκουμε.

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:
Τό σίγουρο,είναι ότι,ότι θεωρεία καί να δώσει η βιολογία γιά τό τί είναι ζωή,σίγουρα θα αφορά όντα μέ υλική υπόσταση,καί καμία σχέση **δέν θα έχει μέ τήν 'μετά θάνατον' ζωή(άυλα,κ.λ.π.,όντα),**οπότε αδίκως τήν εμπλέκουμε.

Μην είσαι τόσο σίγουρος... Πχ, αποκλείεις το γεγονός να υπάρχουν κάπου εξωγήινοι που να έχουν βγει έξω από τα σώματά τους; (πολύ Άρθουρ Κλαρκ έχω διαβάσει... το ξέρω... )