...την αθωοτητα..

Όσο πιό ανεπτυγμένη είναι μία χώρα τόσο πιό μεγάλη και η φωτορύπανση. Η Ελλάδα είναι απο τις τυχερές χώρες σε αυτόν τον τομέα καθώς έχει αρκετά σημεία με σκοτεινό ουρανό. Μπορεί όχι στην Αττική άλλα άν πραγματικά θές να δείς τα μεγαλεία του νυχτερινού ουρανού μπορείς..

μερικους απο τους φιλους μου

Ο χρήστης PetRaN έγραψε:
...την αθωοτητα..

Μια από τα ίδια...

Ο χρήστης dpolal έγραψε:
Τί μου λείπει περισσότερο?????????????

Οι 40 μέρες τεμπελιάς και τσογλανιάς κάθε καλοκαίρι (αρκετά χρόνια πριν) στα κάμπινγκ...

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:

Τί μου λείπει περισσότερο?????????????

Οι 40 μέρες τεμπελιάς και τσογλανιάς κάθε καλοκαίρι (αρκετά χρόνια πριν) στα κάμπινγκ...

σωστοοοοος

..η ανεμελιά και το παιχνίδι!!!.......

το να μην χρειαζεται να δουλεψεις !

Χωρίς δεύτερη σκέψη, η κουζίνα της μάνας μου....Όχι ότι η ιταλική κουζίνα είναι άσχημη, αλλά το ελληνικό λαδερό φαγητό της κατσαρόλας είναι αλλου. Καλά που είμαι τσακαλος στη κουζίνα και τις Κυριακές που έχω χρόνο όλο και κάτι σπέσιαλ θα φτιάξω

Τα καλάθια του Γκάλη.

Ο χρήστης nexis έγραψε:
Όσο πιό ανεπτυγμένη είναι μία χώρα τόσο πιό μεγάλη και η φωτορύπανση. Η Ελλάδα είναι απο τις τυχερές χώρες σε αυτόν τον τομέα καθώς έχει αρκετά σημεία με σκοτεινό ουρανό. Μπορεί όχι στην Αττική άλλα άν πραγματικά θές να δείς τα μεγαλεία του νυχτερινού ουρανού μπορείς..

Ευτυχώς έχεις δίκιο. Πριν 2 χρόνια είχα βρεθεί σε κάποια ορεινά χωριά του Ν.Ιωαννίνων και έτυχε εκείνη την νύχτα να έχει βροχή μετεωριτών. Το είχαν πει βέβαια πριν στα ΜΜΕ αλλά δεν το είχα προγραμματίσει να βρεθώ στο πισοσκόταδο εκείνη την στιγμη. Ήταν μαγευτικό . Μακάρι να μου ξανατύχει κάτι παρόμοιο.

Όσο το τί μου έχει λήψει, θα συμφωνήσω με τον PetRan ότι έιναι όντως η αθωότητα. Στην ανταγωνιστική κοινωνία που ζούμε αυτό το αγαθό χάνεται πολύ νωρίς δυστυχώς .

οι ντισκοτεκ

Ο χρήστης xristos69 έγραψε:
οι ντισκοτεκ

Υπάρχουν ακόμη 2 ντισκοτέκ Χρήστο!

το μακρύ καλοκαίρι,το καμάκι στις ντίσκο (συνήθως αποτυχημένο),η ξεγνοιασιά,η απλότητα,η ανεμελιά,το άδειο κεφάλι,η γεμάτη καρδιά,το βράδυ στην παραλία με φίλους-φίλες,οι παραλίες χωρίς ξαπλώστρες,τα λίγα μου κιλά,τα πολλά μου μαλλιά ....

Μα δε μου λείπει τίποτα, το αντίθετο θα έλεγα έχω παραπάνω.

Τουλάχιστον είκοσι χρόνια παραπάνω.

Πολλά μωρέ αλλά εντάξει... έτσι είναι η ζωή.
Ουσιαστικά τίποτα δεν έχω μετανιώσει, και δε μπορώ άλλωστε τώρα να κάνω αυτά που έκανα και ζούσα παλιά..
Απλά μερικές φορές τα σκέφτομαι και λέω ότι είμαι τυχερός που έζησα κάποια τόσο ονειρεμένα πράγματα, που ξέρω όμως πώς δε θα ξαναζήσω ποτέ..
Αλλά οκ.. και τώρα δεν έχω παράπονο.. Όλα καλά είναι μωρέ

Βασικα ειναι τα παιδικα χρονια που μου λειπουν. Ειχα μεγαλο παθος με τα Playmobil , αλλα και με κατι μικρα μικρα πλαστικα στρατιωτακια που τα αγοραζες με τη σακουλα. Εκανα τη κουβερτα που σκεπαζομουν 'βουνό', χωριζα τα στρατιωτακια σε 'Γερμανους' και 'Ελληνες'. Οι Ελληνες στη πανω μερια προσπαθουσαν να αποκρουσουν τους κακους Γερμανους που ηθελαν να 'καταλαβουν' και να εξοντωσουν τους ανταρτες. χιχιχι
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΝΤΑ ΚΕΡΔΙΖΑΝ!!!