Μάτια γεμάτα δάκρυα. Επιτέλους το πήραμε κι αυτό το γαμημένο. Δείξαμε τα δόντια μας σε Εσθονούς, Μολδαβούς, Μαλτέζους και Μονεγάσκους.
Χάρη στις άοκνες προσπάθειες του φορέα του εθνικού μας πολιτισμού την δημόσια τηλεόραση, μπορέσαμε και απλώσαμε τα διχτυα του πολιτισμού μας σε όλη την πολιτισμένη οικουμένη.
Αλλα μη νομίζετε αδέρφια ότι όλα στην πατρίδα μας είναι εύκολα. Παντού υπάρχουν οι προδότες της εθνικής μας ιδέας και χαράς. Ποιος δεν αηδίασε με την αηδιαστική προβοκάτσια που έγινε το απόγευμα της Κυριακής. Την ώρα που ως έθνος βρισκόμασταν στο 8ο ουρανό και βάλε, διακόπτει το διθυραμβικό δελτίο η καλη μας πρωην ΥΕΝΕΔ, για να μας την ανακοινωσει: Παει ο Γιώτης.
Την βλέπω τη κακομοίρα τη δημοσιογράφο να μην ξέρει τι να κάνει. Βλέπεις η κακομοίρα είχε την ψευδαίσθηση οτι την ειχανε προσλάβει ως δημοσιογράφο. Άσε που είχε και παλαιομένη αντίληψη περί είδησης και σημαντικότητας. Το σύρμα όμως από το κοντρολ της αιώνιας ΥΕΝΕΔ έβαλε τα πράματα στη θέση τους: Ένα κουμούνι λιγότερο, επιστρέφουμε στη συνέντευξη του ειδικου για το δεσιμο των κορδονιων των εθνικών μας χορευτών.
Στο κατω-κατω η εργατική (λέμε τωρα) τάξη, την οποία ειχε ο Χαρίλαος την ψευδαισθηση οτι υπηρετει, εχει αλλα πιο σημαντικα προβλήματα: Η εργατική πρωτομαγια, στην μνημη των ανθρωπων που σκοτωθηκαν πριν απο 130 χρονια στο Σικαγο για να καταργηθει το 6ημερο 16ωρο ή και των δικων μας το Μαη του 36 στην Εγνατια, ειναι αργια; Για να μπορεσει ο Ελληνας εργατης με την ησυχια του να κοψει αγωνιστικα λουλουδια και να σουβλίσει το αρνί του; Ή μηπως θα αναγκαστει να χασει ενα ολοκληρο μεροκαματο με κινδυνο να μεινει απληρωτη η ΝΟΒΑ; Κακως περιμεναν οσοι περιμεναν η σημερινη ελληνικη κοινωνια να μπορεσει να συναισθανθει οτι επαψε να ζει ο μοναδικος συγχρονος πολιτικος που συνδυαζε το προπολεμικο συνδικαλιστικο κινημα, με την κατοχη, την αντισταση, τον εμφύλιο, τη προσφυγιά, τα νησάκια, τα μποντρούμια, την ακατάσχετη φαγωμάρα του δημοκρατικού κινηματος, τη χουντα, τη μεταπολιτευση, τη συγχρονη πολιτικη σκηνη, τον επαναπροσδιορισμο του αριστερου κινηματος τα τελευταια χρονια. Ασε καλυτερα γιατι ετσι μπορει να ανοιγε καμια συζητηση και εχουμε πιο σημαντικα πραματα να λυσουμε. Πρεπει να καταργηθει το ωραριο, η ασφαλιση, η υγεια, η παιδεια. Πως;
Αλλωστε ο λαος εχει αποφασισει προ πολλου. Δεν θελει δικαιωματα. Δεν θελει υποχρεωσεις. Θελει μονο ελευθερια. Δεν γουσταρει την καταπιεση να πηγαινει σε δημοσιο νοσοκομειο. Θελει να εχει την ελευθερια να πληρωσει οποιο νοσοκομειο γουσταρει. Δεν θελει την καταπιεστική δωρεαν παιδεια. Θελει να ειναι ελευθερος να πληρωνει το σχολειο του γιου του. Θελει να ειναι ελευθερος να αποφασισει αν θα ξεκατινιαστει στη Λαμπιρη ή στην Τατιανα. Θελει να ειναι ελευθερος να αποφασισει ποιανου γιος ή ανηψιος θα βαλει την υπογραφη του στο κάθε ξεπουλημα. Θελει να ειναι ελευθερος να δουλευει 16 ωρες για να βαλει 19αρες ζαντες στο τζι-τι-πι-ρο 56 τουρμπο του. Θελει να ειναι ελευθερος να παει σε οποια δισυλλαβη φιρμα να πεταξει λελουδικό.
Δε θα μπω στο τριπακι να κρινω καποιον που φευγει. Γιατι ο καθενας μπορει να κρινει μια πραξη με βαση το μακρυ του και το κοντο του. Αυτο που δεν μπορει κανεις να κρινει ειναι οτι καποιος αγωνίστηκε, ρισκαρε, στερηθηκε για κατι που πιστευε. Και ας γιναν απειρα λαθη. Και ας εγιναν προδοσιες απο τους πατερουληδες της πρωτευουσας του ξανθου γενους (οπως λεει και ο λιακο.gr στο: ο καιρος γαρ εγγυς νο3:η επιστροφη). Κι ας ολα εγιναν για ενα ψεμα, μια και η περιβοητη εργατικη ταξη παγκοσμιως ειναι παντελως ανηλικη και ανευθυνη ωστε να αναλαβει την τυχη της.
Και φυσικα καλυτερα που εγινε ετσι. Να αποχωρει απο τη χωρα αυτη το σημαντικοτερο ζωντανο κομματι της ιστοριας της, χωρις να το παρουμε χαμπαρι. Με την εργατια να παραληρει: 'You are the one, my number one'.
ΥΓ Δε μου φανηκε οτι κολλαει στα περι Γιουρο-βιζιον. Αν παλι νομιζετε οτι ειναι περιττο θρεντ το παω εκει.