Γραφω οπως τα σκεφτομαι ice. Ξερεις δεν σκεφτομαι μην με πουν νουμερο κλπ. Σε αλλους θα αρεσω, σε αλλους δεν. Βασικα εχω συνηθισει απο το εξωτερικο που γραφω σε φορουμς, που εκει ειναι χυμα οι περισσοτεροι.
Στον γραπτο ομως λογο εξω. Στον προφορικο ειναι κουμπωμενοι. Τεσπα. Τωρα ειναι το θεμα τετοιο του φορουμ τετοιο. Ε γραφω επι του θεματος. Ενταξει δεν ειμαι με το μυαλο στο πουλι. Κοιτα, καποτε το κυνηγουσα. Πλεον αν ερθει. Ηρθαν 2 φιλοι απο Γερμανια και Γαλλια, αυτες τις μερες βγηκαμε γλεντησαμε κλπ. Αλλιως θα πηγαινα στο στεκι μου, καμια μπυριτσα, καμια βολτα με αμαξι, ποδια αναλογα και σπιτι. Και δουλεια μετα. Βασικα μου αρεσει να διαβαζω, οχι για το sex γενικα οτι εχει να κανει με διεθνη, οικονομια, να βλεπω ντοκυμαντερ, η φυση μου αρεσει, παιρνω τον μοτορα, τον αφηνω στο βουνο και περπατω, καθομαι φιλοσοφω την ζωη κλπ.
Να σου πω την αληθεια, δεν μου αρεσει αυτη η κατασταση. Δεν μου αρεσει αυτη η εμμονη στο σωμα. Οσο μεγαλωνεις αραζεις, θες κατι ποιο βαθυ, τον ερωτα, το συναισθημα, την αγαπη, την γυναικεια ζεστασια. Ομως, οταν στην ηλικια μου, 35 - 40 μου ειναι φρουφρου και αρωματα που να παω ξεβρακωτος στα αγγουρια; Δυστυχως η πλειοψηφια των γυναικων σημερα δεν ειναι οπως πολλων οι μητερες. Να κοιτανε το σπιτι τους, να κανουν οικογενεια, για να αφοσιωθουν σε αυτην και οχι για να αισθανονται πως κανανε ακομα ενα κατορθωμα.
Εκει που ζω, γιατι το λεω, ζω αλλου, εκει που ζω δεν βρισκω ευκολα ανθρωπους, συγκατοικους, οποτε προσαρμοζομαι στο εδω. Δεν υποκρινομαι. Ζω, πρατω, ομως μεσα μου, θα ηθελα να ειναι αλλιως τα πραματα.
Μπορω και να δωθω, αλλα και να ειμαι στρειδι. Δεν βρισκω ομως για να δοθω. Προβλημα μου (δεν φταινε οι αλλοι). Αλλος μπορει να δοθει και να μην εχει προβλημα το αν θα εισπραξει απο το ταιρι του τα αναμενομενα. Εγω εχω, γιατι πιστευω πως σε μια σοβαρη σχεση θες να δωσεις και να παρεις ευαισθητα πραματα. Διαφορετικα πραματα απο οτι σε μια απλη σχεση. Αυτα τα δικα μου ευαισθητα πραματα (αφοσιωση, ειλικρινεια, πιστη, αξιοπρεπεια) που θελω να εισπραξω, δεν τα βρισκω ευκολα. Οποτε παω στο μοναχος σου χορευε και οσο θελεις πηδα. Για να μην φανω πως την λεω στους/στις παντρεμενες. Ολοι μας εχουμε παθη και μας κανουν παιχνιδι. Και εγω εχω και τα παλευω, με παλευουν. Περιγραφω την κατασταση, ενταξει με δοση προσωπικης εκτιμησης, θεωρησης. Περιγραφω ομως και την δικη μου κατασταση.
Το κανα παλι το σεντονι ε; Πρεπει να αρχισω να τα πουλαω
Mod sorry αλλα τι να κανω; Προσπαθω ομως, να ξερεις.