Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:

για πες μας Δια, πως θα ανεβουν οι μισθοι στην Ελλαδα;

Υπό το παρών σύστημα, δεν θα ανέβουν οι μισθοί. Ακόμα και με την φούσκα του χρηματιστηρίου, οι μισθοί δεν ήταν στο επίπεδο άλλων χωρών.

συμφωνουμε λοιπον, πως πρεπει να παμε σε ενα συστημα οπως ακριβως το περιεγραψες πριν απο μονος σου....

Ο χρήστης trident1971 έγραψε:

Παρ' ολα αυτα, ο μεσος αριστερος το βλεπει και στελνει μηνυμα στο iphone στον αλλο 'ρε συ κοιτα καταντια ο καπιταλισμος'.

Το έδειξε και αυτό στο ντοκιμαντέρ ;

Από τους 600.000 που πεθαινουν πάνω στα γραφεία τους το 99% είναι ΔΥ λέει.

Ο χρήστης BILL33 έγραψε:

Παρ' ολα αυτα, ο μεσος αριστερος το βλεπει και στελνει μηνυμα στο iphone στον αλλο 'ρε συ κοιτα καταντια ο καπιταλισμος'.

Το έδειξε και αυτό στο ντοκιμαντέρ ;

Οχι, αυτο το συμπερασμα εξαγεις διαβαζοντας τα σχολια εδω.

Η βασική κριτική του καπιταλισμού δεν είναι το αν φέρνει ή όχι οικονομική μεγέθυνση (καταρχήν, το ανάπτυξη δεν είναι απαραίτητο) ή το ότι δεν είναι πιο εξελιγμένο σύστημα σε σχέση με τον φεουδαλισμό.
Αλλά το ότι δεν είναι ένα δίκαιο σύστημα* από πλευράς διανομής του παραγόμενου πλούτου και εκμετάλλευσης του εργαζομένου. Έτσι ο Κινέζος μετά από βδομάδες θα πάει στο χαμόσπιτό του και θα λέει σε όλους στο χωριό πως έφαγε φυτικό λάδι, στο εντωμεταξύ ο εργοδότης του θα έχει βαρεθεί να βρέχει τον οισοφάγο του με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο Κρήτης και θα παίρνει αυτοκίνητο για να πηγαίνει από την κουζίνα στην κρεβατοκάμαρα.
(Βέβαια και ο φεουδάρχης θα μπορούσε να δώσει αντί για λάδι, 2 στρουμπουλές κοτούλες και 10 κιλά βοδινό χωρίς να πάρουν το ΚΤΕΛ οι χωρικοί, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.)

Κάποιοι λοιπόν βρίσκουν ότι το παραπάνω είναι μια προβληματική κατάσταση και κάποιοι άλλοι λένε 'that's life' και/ή κάνουν και το σταυρό τους ενώ κάποιοι τρίτοι την εγκρίνουν και με τα τέσσερα. Όλα αυτά είναι υποκειμενικά.
Διότι όταν εσύ μου δείχνεις 'Κοίτα πόσο ρύζι πήρε σήμερα', μου κρύβεις ότι ο εργοδότης έχει μια καραβιά ρύζι, να φάνε αυτός και τα τρισέγγονά του κι ας μην έσκυψε ούτε μια φορά να το βγάλει από τη γη, κι ας μην ξέρει ούτε κατά πού πέφτει το χωράφι. Και σε ρωτώ, πού είναι το γαμάτο σε αυτό, γιατί εγώ ο χαζός δεν το βλέπω. Πού είναι το γαμάτο όταν αξία που παράγεται στην Κίνα, αντί να την απολαύσει ο κόσμος που την παρήγαγε, δανείζεται στην US για να συνεχίσει να καταναλώνει ο βολεμένος φιλελεύθερος και να λέει τι καλός που είναι ο καπιταλισμός;

Τέλος, υπάρχει βιβλιογραφία που έχει ασχοληθεί με το θέμα 'Πολυεθνικές και οικονομική ανάπτυξη'(όχι μεγέθυνση) στις αναπτυσσόμενες χώρες και τα συμπεράσματα δεν είναι απ' ό,τι θυμάμαι ενθουσιώδη ούτε ξεκάθαρα πάνω σε αυτό το ζήτημα.

*υποθέτω Φιλελεύθεροι με Ρωλσιανή σκέψη θα γνέψουν καταφατικά επ αυτού.

Ο χρήστης Red Garland έγραψε:
Η βασική κριτική του καπιταλισμού δεν είναι το αν φέρνει ή όχι οικονομική μεγέθυνση (καταρχήν, το ανάπτυξη δεν είναι απαραίτητο) ή το ότι δεν είναι πιο εξελιγμένο σύστημα σε σχέση με τον φεουδαλισμό.
Αλλά το ότι δεν είναι ένα δίκαιο σύστημα* από πλευράς διανομής του παραγόμενου πλούτου και εκμετάλλευσης του εργαζομένου. Έτσι ο Κινέζος μετά από βδομάδες θα πάει στο χαμόσπιτό του και θα λέει σε όλους στο χωριό πως έφαγε φυτικό λάδι, στο εντωμεταξύ ο εργοδότης του θα έχει βαρεθεί να βρέχει τον οισοφάγο του με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο Κρήτης και θα παίρνει αυτοκίνητο για να πηγαίνει από την κουζίνα στην κρεβατοκάμαρα.
(Βέβαια και ο φεουδάρχης θα μπορούσε να δώσει αντί για λάδι, 2 στρουμπουλές κοτούλες και 10 κιλά βοδινό χωρίς να πάρουν το ΚΤΕΛ οι χωρικοί, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.)

Κάποιοι λοιπόν βρίσκουν ότι το παραπάνω είναι μια προβληματική κατάσταση και κάποιοι άλλοι λένε 'that's life' και/ή κάνουν και το σταυρό τους ενώ κάποιοι τρίτοι την εγκρίνουν και με τα τέσσερα. Όλα αυτά είναι υποκειμενικά.
Διότι όταν εσύ μου δείχνεις 'Κοίτα πόσο ρύζι πήρε σήμερα', μου κρύβεις ότι ο εργοδότης έχει μια καραβιά ρύζι, να φάνε αυτός και τα τρισέγγονά του κι ας μην έσκυψε ούτε μια φορά να το βγάλει από τη γη, κι ας μην ξέρει ούτε κατά πού πέφτει το χωράφι. Και σε ρωτώ, πού είναι το γαμάτο σε αυτό, γιατί εγώ ο χαζός δεν το βλέπω. Πού είναι το γαμάτο όταν αξία που παράγεται στην Κίνα, αντί να την απολαύσει ο κόσμος που την παρήγαγε, δανείζεται στην US για να συνεχίσει να καταναλώνει ο βολεμένος φιλελεύθερος και να λέει τι καλός που είναι ο καπιταλισμός;

Τέλος, υπάρχει βιβλιογραφία που έχει ασχοληθεί με το θέμα 'Πολυεθνικές και οικονομική ανάπτυξη'(όχι μεγέθυνση) στις αναπτυσσόμενες χώρες και τα συμπεράσματα δεν είναι απ' ό,τι θυμάμαι ενθουσιώδη ούτε ξεκάθαρα πάνω σε αυτό το ζήτημα.

*υποθέτω Φιλελεύθεροι με Ρωλσιανή σκέψη θα γνέψουν καταφατικά επ αυτού.

Γαμηστερα τα λες.

ΠΟΥ ειναι αυτο το μαγικο μερος που ΔΕΝ εχει αυτα τα κακα που περιγραφεις για να παμε και εμεις δηλαδη.
ΑΝ υπαρχει, εσυ γιατι δεν εισαι ηδη εκει?

Inb4, Β. Κορέα κλπ κλπ

Στάλθηκε από το MB525 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk 2

Ο χρήστης HighFidelity έγραψε:
Inb4, Β. Κορέα κλπ κλπ

Στάλθηκε από το MB525 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk 2

Αμα εκει ειναι καλα να παμε. Αμα εκει ο μπόσης δεν τρωει με χρυσα κουταλια (Yeah right, dream on buddy) και οι εργατες δεν παιρνουν τον πούλο, βούρ.

Ο χρήστης trident1971 έγραψε:

Η βασική κριτική του καπιταλισμού δεν είναι το αν φέρνει ή όχι οικονομική μεγέθυνση (καταρχήν, το ανάπτυξη δεν είναι απαραίτητο) ή το ότι δεν είναι πιο εξελιγμένο σύστημα σε σχέση με τον φεουδαλισμό.
Αλλά το ότι δεν είναι ένα δίκαιο σύστημα* από πλευράς διανομής του παραγόμενου πλούτου και εκμετάλλευσης του εργαζομένου. Έτσι ο Κινέζος μετά από βδομάδες θα πάει στο χαμόσπιτό του και θα λέει σε όλους στο χωριό πως έφαγε φυτικό λάδι, στο εντωμεταξύ ο εργοδότης του θα έχει βαρεθεί να βρέχει τον οισοφάγο του με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο Κρήτης και θα παίρνει αυτοκίνητο για να πηγαίνει από την κουζίνα στην κρεβατοκάμαρα.
(Βέβαια και ο φεουδάρχης θα μπορούσε να δώσει αντί για λάδι, 2 στρουμπουλές κοτούλες και 10 κιλά βοδινό χωρίς να πάρουν το ΚΤΕΛ οι χωρικοί, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.)

Κάποιοι λοιπόν βρίσκουν ότι το παραπάνω είναι μια προβληματική κατάσταση και κάποιοι άλλοι λένε 'that's life' και/ή κάνουν και το σταυρό τους ενώ κάποιοι τρίτοι την εγκρίνουν και με τα τέσσερα. Όλα αυτά είναι υποκειμενικά.
Διότι όταν εσύ μου δείχνεις 'Κοίτα πόσο ρύζι πήρε σήμερα', μου κρύβεις ότι ο εργοδότης έχει μια καραβιά ρύζι, να φάνε αυτός και τα τρισέγγονά του κι ας μην έσκυψε ούτε μια φορά να το βγάλει από τη γη, κι ας μην ξέρει ούτε κατά πού πέφτει το χωράφι. Και σε ρωτώ, πού είναι το γαμάτο σε αυτό, γιατί εγώ ο χαζός δεν το βλέπω. Πού είναι το γαμάτο όταν αξία που παράγεται στην Κίνα, αντί να την απολαύσει ο κόσμος που την παρήγαγε, δανείζεται στην US για να συνεχίσει να καταναλώνει ο βολεμένος φιλελεύθερος και να λέει τι καλός που είναι ο καπιταλισμός;

Τέλος, υπάρχει βιβλιογραφία που έχει ασχοληθεί με το θέμα 'Πολυεθνικές και οικονομική ανάπτυξη'(όχι μεγέθυνση) στις αναπτυσσόμενες χώρες και τα συμπεράσματα δεν είναι απ' ό,τι θυμάμαι ενθουσιώδη ούτε ξεκάθαρα πάνω σε αυτό το ζήτημα.

*υποθέτω Φιλελεύθεροι με Ρωλσιανή σκέψη θα γνέψουν καταφατικά επ αυτού.

Γαμηστερα τα λες.

ΠΟΥ ειναι αυτο το μαγικο μερος που ΔΕΝ εχει αυτα τα κακα που περιγραφεις για να παμε και εμεις δηλαδη.
ΑΝ υπαρχει, εσυ γιατι δεν εισαι ηδη εκει?

Καημό το έχω να απαντήσεις με επιχειρήματα και να μην καταφύγεις στην γελοία ανιστόρητη καραμέλα.
Πρώτον εγώ δε μίλησα για άλλο σύστημα, σου έκρινα το παρόν σύστημα, αλλά ελλείψει επιχειρήματος έγινες μπαλαδόρος. Βασικά κυρίως στον j.marr απαντούσα, αλλά δεν μπόρεσα να μη χρησιμοποιήσω αυτό το τόσο γλαφυρό σου παράδειγμα.

Δεύτερον, καταλαβαίνεις πόσο γελοίος θα ακουγόταν σήμερα κάποιος που την εποχή της φεουδαρχίας θα έλεγε: **'ΠΟΥ τον είδατε να εφαρμόζεται αυτός ο καπιταλισμός που τσαμπουνάτε; Όχι πείτε μας και εμάς να πάμε και εμείς. ΑΝ υπάρχει γιατί δεν είστε ήδη εκεί;' **
Διότι πολύ απλά είναι σαν να ισχυρίζεσαι ότι δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα άλλο στο μέλλον παρά μόνο αυτό που υπάρχει στο παρόν.
Fail --> History 101, back in September

Α, ενταξει, να με σχωρνας, νομιζα πως μιλουσες για πραγματα που υπάρχουν. Πες μονο το συγγραφεα των βιβλιων, για να τα παρω στα πιτσιρικια φιλων για δωρο.
Χανς Κριστιαν Αντερσεν, Αδελφοι Γκριμ, τι ειναι?

'Τα επιχειρήματα του Trident', πάρ'το, δεν υπάρχει λέμε

Ο χρήστης Red Garland έγραψε:
Η βασική κριτική του καπιταλισμού δεν είναι το αν φέρνει ή όχι οικονομική μεγέθυνση (καταρχήν, το ανάπτυξη δεν είναι απαραίτητο) ή το ότι δεν είναι πιο εξελιγμένο σύστημα σε σχέση με τον φεουδαλισμό.
Αλλά το ότι δεν είναι ένα δίκαιο σύστημα* από πλευράς διανομής του παραγόμενου πλούτου και εκμετάλλευσης του εργαζομένου. Έτσι ο Κινέζος μετά από βδομάδες θα πάει στο χαμόσπιτό του και θα λέει σε όλους στο χωριό πως έφαγε φυτικό λάδι, στο εντωμεταξύ ο εργοδότης του θα έχει βαρεθεί να βρέχει τον οισοφάγο του με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο Κρήτης και θα παίρνει αυτοκίνητο για να πηγαίνει από την κουζίνα στην κρεβατοκάμαρα.
(Βέβαια και ο φεουδάρχης θα μπορούσε να δώσει αντί για λάδι, 2 στρουμπουλές κοτούλες και 10 κιλά βοδινό χωρίς να πάρουν το ΚΤΕΛ οι χωρικοί, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.)

Κάποιοι λοιπόν βρίσκουν ότι το παραπάνω είναι μια προβληματική κατάσταση και κάποιοι άλλοι λένε 'that's life' και/ή κάνουν και το σταυρό τους ενώ κάποιοι τρίτοι την εγκρίνουν και με τα τέσσερα. Όλα αυτά είναι υποκειμενικά.
Διότι όταν εσύ μου δείχνεις 'Κοίτα πόσο ρύζι πήρε σήμερα', μου κρύβεις ότι ο εργοδότης έχει μια καραβιά ρύζι, να φάνε αυτός και τα τρισέγγονά του κι ας μην έσκυψε ούτε μια φορά να το βγάλει από τη γη, κι ας μην ξέρει ούτε κατά πού πέφτει το χωράφι. Και σε ρωτώ, πού είναι το γαμάτο σε αυτό, γιατί εγώ ο χαζός δεν το βλέπω. Πού είναι το γαμάτο όταν αξία που παράγεται στην Κίνα, αντί να την απολαύσει ο κόσμος που την παρήγαγε, δανείζεται στην US για να συνεχίσει να καταναλώνει ο βολεμένος φιλελεύθερος και να λέει τι καλός που είναι ο καπιταλισμός;

Τέλος, υπάρχει βιβλιογραφία που έχει ασχοληθεί με το θέμα 'Πολυεθνικές και οικονομική ανάπτυξη'(όχι μεγέθυνση) στις αναπτυσσόμενες χώρες και τα συμπεράσματα δεν είναι απ' ό,τι θυμάμαι ενθουσιώδη ούτε ξεκάθαρα πάνω σε αυτό το ζήτημα.

*υποθέτω Φιλελεύθεροι με Ρωλσιανή σκέψη θα γνέψουν καταφατικά επ αυτού.

Το οτι δεν αρέσει ή οτι το βρίσκει κάποιος ανήθικο είναι καθαρά ατομικό θέμα οπως γράφεις. Αυτό ομως που παραμένει πρόβλημα είναι οτι κανένας απο ολους αυτούς που εχουν πρόβλημα με τι συγκεκριμένη προσέγγιση δεν κάνει κάτι για να προσφέρει κάτι καλύτερο σε αυτούς τους ανθρώπους.

Αμα κάνει είμαι σίγουρος οτι θα τον προτιμήσουν. Μέχρι τότε το πρόβλημα των ανθρώπων αυτών λύνεται καλύτερα ετσι απ´ οτι με το να μην γίνει τίποτα ή να περιμένουν την 'βέλτιστη/ηθική/whatever' λύση.

Και κάτι ακόμα. Σε μία ελεύθερη οικονομία ολοι έχουν μια πιθανότητα (μικρή μεγάλη μέση) να κάνουν κάτι καλύτερο για τον εαυτό τους. Σε ένα φέουδο δεν την έχουν ολοι. Προσωπικά προτιμώ το πρώτο.

Ο χρήστης trident1971 έγραψε:

Παρ' ολα αυτα, ο μεσος αριστερος το βλεπει και στελνει μηνυμα στο iphone στον αλλο 'ρε συ κοιτα καταντια ο καπιταλισμος'.

Το έδειξε και αυτό στο ντοκιμαντέρ ;

Οχι, αυτο το συμπερασμα εξαγεις διαβαζοντας τα σχολια εδω.

Αντί να απαντήσεις εσύ θα έπρεπε να σκεφτείς γιατί έβγαλε αυτό το συμπέρασμα. Τρατζικ...

Sent from Corsair's brick

Ο χρήστης Red Garland έγραψε:
Η βασική κριτική του καπιταλισμού δεν είναι το αν φέρνει ή όχι οικονομική μεγέθυνση (καταρχήν, το ανάπτυξη δεν είναι απαραίτητο) ή το ότι δεν είναι πιο εξελιγμένο σύστημα σε σχέση με τον φεουδαλισμό.
Αλλά το ότι δεν είναι ένα δίκαιο σύστημα* από πλευράς διανομής του παραγόμενου πλούτου και εκμετάλλευσης του εργαζομένου. .........

Βασικά, η δική μου κριτική σ' αυτή την κατά τη γνώμη μου προβληματική κατάσταση, είναι ότι ο μέσος δηλώνων αριστερός Ευρωπαίος (κλπ) πλουσιούτσικος μικροαστός ψωνίζει από τον α/α Κινέζο εργοδότη (γιατί 'πουλάει φτηνότερα') κ περιμένει την ε(μ)πανάσταση για να κάνει πράξη τη θεωρία που τσαμπουνάει.

Ο χρήστης Red Garland έγραψε:
'Τα επιχειρήματα του Trident', πάρ'το, δεν υπάρχει λέμε

'Η άρνηση της πραγματικότητας', του R. Α. Garland.

Το γοητευτικο και περιπετειώδες ταξιδι της Γκαρλάντ, μιας αστής Γαλλιδας μεγαλοκοπέλας, στη φανταστικο κοσμο που εκτεινεται λιγο περα απο την πραγματικοτητα, και ταυτόχρονα μια οξεια κριτικη του συγχρονου τροπου ζωης και των νευρώσεων που κυριαρχουν στους αριστερους με τις δεξιές τσέπες στη μεταμνημονιακή Αθήνα.
Δοσμένη με ωριμοτητα, γεματη λυρισμο και πλουσια σε μεταφυσικές αλληγορίες, η αφήγηση του Garland σε συνεπαίρνει και σε κατακτα χωρις να το αντιληφθείς, σα γλυκος μεσημεριανος υπνος μετα απο λαγό στιφάδο.
Η Γκαρλάντ, μια ηρωϊδα παρασυρμενη απο τα παθη της, θα βρεθει μεσα σε ενα καλοκαίρι απο τη γλυκια αγκαλια του Εγγλέζου λοχαγού Μάρκς, στην τραχια και βιαιη συμπεριφορα του Ρώσου χωρικου Τριντέντοφ. Το ταξίδι της αυτό απο πούτσα σε πούτσα, η πτωση απο τον παράδεισο στην κόλαση, η συνεχης παλη του Γινγκ και Γιάνγκ, θα συνεπάρουν τους αναγνώστες.

Στο χω πει χίλιες φορές. Όσο προσπαθείς να γράψεις σαν τον g8777 τόσο πιο χασμουρητό θα προκαλείς. Καλύτερα γράψε τριντενιες να ξέρουμε ότι θα διαβάσουμε γραφικοτητες δεν.
Στο λέω επειδή σε αγαπάω.

R.G., εμένα με έπεισες. Ένας είναι ο εχθρός κλπ κλπ.

http://news.in.gr/world/article/?aid=1231331134

Αυτοί, γιατί άλλαξαν ζωή; Δεν τους είχαν πει για τον εχθρό;

Στο καπάκι, πάρε το μηδέν

Ο χρήστης j.marr έγραψε:
Το οτι δεν αρέσει ή οτι το βρίσκει κάποιος ανήθικο είναι καθαρά ατομικό θέμα οπως γράφεις. Αυτό ομως που παραμένει πρόβλημα είναι οτι κανένας απο ολους αυτούς που εχουν πρόβλημα με τι συγκεκριμένη προσέγγιση δεν κάνει κάτι για να προσφέρει κάτι καλύτερο σε αυτούς τους ανθρώπους.

Αμα κάνει είμαι σίγουρος οτι θα τον προτιμήσουν. Μέχρι τότε το πρόβλημα των ανθρώπων αυτών λύνεται καλύτερα ετσι απ´ οτι με το να μην γίνει τίποτα ή να περιμένουν την 'βέλτιστη/ηθική/whatever' λύση.

Και κάτι ακόμα. Σε μία ελεύθερη οικονομία ολοι έχουν μια πιθανότητα (μικρή μεγάλη μέση) να κάνουν κάτι καλύτερο για τον εαυτό τους. Σε ένα φέουδο δεν την έχουν ολοι. Προσωπικά προτιμώ το πρώτο.

Δεν είναι θέμα ηθικής, είναι άποψη επί του πώς θες να είναι οι οικονομικές δομές και οι κοινωνικές σχέσεις της κοινωνίας σου. Αν θες μια κοινωνία που το παραγόμενο προϊόν θα διανέμεται με τρόπο ανάλογο με την προσφορά του καθενός ή θα μαζεύει μια μικρή ομάδα όλο το μπαγιόκο, και απλά θα εύχεσαι να σου δοθεί η ευχέρεια να συμμετέχεις και εσύ σε αυτή τη μικρή ομάδα. Ένα όνειρο που μπορεί και να μην πραγματοποιηθεί ποτέ.
Το πρόβλημα είναι η κατάσταση και όχι το γεγονός ότι κάποιοι τρίτοι δεν κάνουν τίποτα για αυτό, γιατί δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Δεν μπορείς να ανταγωνιστείς στην τιμή έναν που έχει μικρότερο κόστος παραγωγής από εσένα, συνεπώς και να θέλεις να το παίξεις Όουεν, θα καταλήξεις σαν και αυτόν.
Κατά τον ίδιο τρόπο που η αλλαγή σε 8ωρο, δεν έγινε από επιχειρηματίες που το επέβαλαν 'μέσα από το σύστημα', αλλά μέσω ευθείας σύγκρουσης των εργατών για αλλαγή του ωραρίου.

Και για να λάβει απάντηση και ο trident, από τα αρχαία χρόνια μέχρι τους πρώτους αγώνες για το οχτάωρο, δεν υπήρχε κανένας που να θεωρεί το οχτάωρο υπαρκτό ούτε καν πραγματοποιήσιμο. Το να μιλάς για ένα πρόβλημα, χωρίς η λύση να εφαρμόζεται πουθενά αλλού στον κόσμο δεν σε κάνει παραμυθά. Αντίθετα παραμυθά σε κάνει όταν γνωρίζεις ότι το μεμονωμένο άτομο δεν μπορεί να αλλάξει τα πράγματα, και εντούτοις φορτώνεις την ευθύνη στο άτομο για την αδυναμία του να πάει σε καλύτερη κατάσταση.

Για να συγκρουστεί όμως, κάποιος θα πρέπει πρώτα απ όλα να 'δει' ότι η κατάσταση είναι προβληματική. Πράγμα που οπτικές σαν την δική σου οι οποίες αποδέχονται και δικαιολογούν εμμέσως την υπάρχουσα κατάσταση επ αόριστον δίχως να βλέπουν ούτε να αναφέρονται σε κανένα ελάττωμά της, δεν βοηθούν προς την κατεύθυνση της αλλαγής αλλά της στασιμότητας.
Αυτοί λοιπόν που ενδιαφέρονται και πραγματικά κάνουν κάτι για αυτό, είναι μόνο μέσω της μάζας και της συνειδητοποίησης αυτής για αλλαγή.

edit
όχι πως δεν μπορούν να υπάρξουν ατομικά παραδείγματα που θα δείξουν ένα άλλο δρόμο μέσα από την πράξη, προφανώς. Αλλά η επίτευξη της αλλαγής στο ευρύτερο επίπεδο γίνεται με την συμμετοχή/αποδοχή της ευρύτερης μάζας, όχι στην ατομική λύση του καθενός και άρα της ευθύνης του απέναντι στον εργοδότη που θα δίνει 200€καιαμασαρεσουν.

@γ8777
μιλας συχνα για τον εαυτο σου σε 3ο προσωπο, στο εχω επισημανει ξανα. Μηπως να το κοιταξεις?

@γαρλανδ
Η ΣΙΓΟΥΡΙΑ σου για το οτι μπορει να γινει κατι τετοιο ειναι το προβλημα, οχι η θεωρια. Φυσικα και ειναι γαμηστερο να ζησουμε σε αυτη την κοινωνια που περιγραφεις, οπως επισης αντιστοιχα γαμηστερο ειναι να χτυπησει το κουδουνι μου η Δουκισσα και η Στικουδη και η Μενεγακη ενα απογευμα και να μου πουν 'δε φοραμε τιποτα απο κατω και εχουμε φερει βιαγκρα και 5.000 ευρω η καθεμια να σου δωσουμε, απο εσενα θελουμε μονο το σάρκινο ξίφος σου'. και τα 2 εχουν τις ιδιες πιθανοτητες να συμβουν. και για να σε προλαβω, το 1ο το προσπαθησαν για καμμια 80αρια χρονια καμποσες χωρες και ΔΕΝ τους βγηκε. και εκει τα λιγα αφεντικα τρωγανε οτι ηθελαν και οι υπολοιποι πολλοι ηταν σε κατασταση τελειως διαφορετικη.