Ο χρήστης g8777 έγραψε:
Οχι δεν καταλαβες.
ΠΡΕΠΕΙ να κανεις το χρεος σου και να αποκτησεις το σωστο mentality για δουλεια γραφειου.
Δεν θα ηταν και πολυ ηθικο να τη σκαπουλαρεις στα χωραφια μου (ασε που στα τσιφλικια μου δεν θα σ αρεσει ο βουρδουλας που ριχνω στους κολίγους), και να αφησεις το γραφειο με -1 ατομο.
Πως θα βγει η δουλεια μετα;

Για αυτό ακριβώς δεν τα παρατάω, εκτός ότι είμαι σίγουρος ότι το ξεροκόματο και ο χυλός που δίνεις αντί μισθού δεν θα φτάνει να συντηρήσω σπίτι, αυτοκίνητο, γυναίκα, το πάιζω και καθωσπρέπει στην κενωνία, win-win

Aρα δηλαδη κανεις κατι που δεν σου αρεσει με αντισταθμισμα βεβαιως τα (οικονομικα επι το πλειστον) ανταλλαγματα που σου αποδιδονται για τον σωματικο/πνευματικο σου κοπο.

Και φυσικα δεν θα ρθεις στα χωραφια μου διοτι ΚΑΙ θα γονατισεις ΚΑΙ δεν θα εχεις απολαβες.

Ωραια.

Εγώ που δουλεύω και τσάμπα άμα λάχει είμαι ο άνθρωπός σου

Και ομως ΔΕΝ δουλευεις ντσαμπα.
Αυτο που κανεις ειναι να επενδυεις τον τωρινο σου κοπο με σκοπο οι (σχετικα αμεσες) μελλοντικες σου απολαβες να ειναι σαφως μεγαλυτερες απο αυτες που θα ειχες στην περιπτωση που θα καθοσουνα.

Σκεψου τωρα να σου λεγα 'ελα να δουλεψεις ΔΩΡΕΑΝ σε υπηρεσια καθαρισμου βοθρων για κανα χρονο γιατι ΟΛΟΙ πρεπει να μυρισουμε σκατα και επειτα με την προυπηρεσια σου αναζητησε εργασια σε χρηματιστηριακη εταιρεια'.

Ο χρήστης dimik έγραψε:

Για εκεί ήμουν ρε γμτ Να κάνω και τις διακοπές που λέει ο ντιμικ

Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν κακά στρατόπεδα, και υπάρχουν και τα ΧΩΚ που είναι από τα χειρότερα εν ελλάδι...

Διακοπές κάνεις και στα Ρίζια το θέμα είναι με τι ψυχολογία πας. Μια χαρά διακοπές έκανα και στην Αλεξπολη και ακόμα καλύτερες στο Φυλάκιο Πετάλου την περίοδο Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς, κι ας έτρεχα όλη μέρα, κι ας χρειάστηκε να μετρήσω όλα τα πυρομαχικά λόγω αυτοκτονίας, κι ας ξυπνούσα κάθε 3 ώρες για να υπογράψω για την αλλαγή των σκοπών.
Ένα τσιγάρο με καφέ το πρωί πάνω στο ανάχωμα του ποταμιού ήταν σαν να κάθομαι στην καλντέρα το ηλιοβασίλεμα.

Αν άρχιζα να σκέφτομαι την γυναίκα 1000χλμ μακριά, την δουλειά που έπρεπε να βρώ σε λίγους μήνες για να μην επιστρέψω στο πατρικό, τα 4 μαθήματα για το πτυχίο που με τυραννούσαν 2 χρόνια, τον δκτή που ήθελε να περάσει από το φυλάκιο κάθε καημένος για ευχές και να με κρατήσει μόνιμα εκεί, το ότι δεν έφτανε το φαγητό για να φάω, το ότι πλήρωνα σπίτι στην Αλεξπολη άδικα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο φυσικά και θα έλεγα ότι ήταν η χειρότερη περίοδος για μένα. Είναι καθαρά θέμα mentality o στρατός, στην ουσία δεν κάνεις δύσκολα πράγματα, άβολα ίσως, κουραστικά ναι, αλλά με τίποτα δύσκολα (εκτός από Ειδ.Δυν), αν δεν έχεις το σωστό mentality κάθε σκοπιά είναι σαν να καταδικάστηκες 5 χρόνια φυλακή.

Τώρα ανταλλάζω μια μέρα στο όρυγμα-γραφείο με μια εβδομάδα στο φυλάκιο.

Πες από μας ρε ντιμικ από την αρχή οτι έχεις περίεργη άποψη για το τι εστί διακοπές, να μην παιδευόμαστε να γράφουμε τα αυτονόητα

Ο συμβιβασμός στον οποίο υποβάλλεις τον εαυτό σου λίγη σχέση έχει με το τι είναι πραγματικά ευχάριστο...

Δεν είπε κανείς οτι κάνεις δύσκολα πράγματα στον στρατό (αυτό έλειπε, ο στρατός είναι φτιαγμένος για να ακολουθεί το πρόγραμμα και ο καραβανάς ), άχρηστα είναι και πάνω από όλα θανάσιμα βαρετά...

Το τελευταίο δείχνει οτι μάλλον την ώρα του ΣΕΠ έπινες τον καφέ στου στο πάρκο της γειτονίας...

Ο χρήστης g8777 έγραψε:
Aρα δηλαδη κανεις κατι που δεν σου αρεσει με αντισταθμισμα βεβαιως τα (οικονομικα επι το πλειστον) ανταλλαγματα που σου αποδιδονται για τον σωματικο/πνευματικο σου κοπο.

Και φυσικα δεν θα ρθεις στα χωραφια μου διοτι ΚΑΙ θα γονατισεις ΚΑΙ δεν θα εχεις απολαβες.

Ωραια.

Κάνω κάτι που ΠΡΕΠΕΙ να κάνω, από το οποίο δεν μου αρέσουν όλες οι παράμετροι αλλά συμβιβάζομαι.

Στα χωράφια σου δεν είμαι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να έρθω καταρχήν, ούτε εγώ ούτε κανένας άλλος, αν είχαν όλοι την υποχρέωση να περάσουν για να πάρουν μια γεύση τότε θα το έκανα

Σου εγραψα ΓΙΑΤΙ συμβιβαζεσαι.
Για αφαιρεσε αυτην την παραμετρο απο την εξισωση να δουμε τι μενει.

Ο χρήστης g8777 έγραψε:
Σου εγραψα ΓΙΑΤΙ συμβιβαζεσαι.
Για αφαιρεσε αυτην την παραμετρο απο την εξισωση να δουμε τι μενει.

Τι μένει, το γεγονός ότι κάνω μια δουλειά που με ικανοποιεί εν μέρη? χαίρω πολύ, τουλαχιστον δεν κάνω δουλειά που σιχαίνομαι και πληρώνομαι ικανοποιητικά. Αν τα τελευταία 2 ήταν διαφορετικά θα άλλαζα δουλειά.

Με την υποχρεώση στράτευσης για κάθε άρρεν Έλληνα πολίτη τι σχέση έχει όμως?

Ο χρήστης QsisVTS έγραψε:
Εγώ που δουλεύω και τσάμπα άμα λάχει είμαι ο άνθρωπός σου

Χωρίς μισθό δεν είναι δουλεία, είναι χόμπι... Άλλο να μην είσαι καλά αμειβόμενος και άλλο να δουλεύεις για 200-300ε τον μήνα

Ο χρήστης red_monster έγραψε:

Για εκεί ήμουν ρε γμτ Να κάνω και τις διακοπές που λέει ο ντιμικ

Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν κακά στρατόπεδα, και υπάρχουν και τα ΧΩΚ που είναι από τα χειρότερα εν ελλάδι...

Διακοπές κάνεις και στα Ρίζια το θέμα είναι με τι ψυχολογία πας. Μια χαρά διακοπές έκανα και στην Αλεξπολη και ακόμα καλύτερες στο Φυλάκιο Πετάλου την περίοδο Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς, κι ας έτρεχα όλη μέρα, κι ας χρειάστηκε να μετρήσω όλα τα πυρομαχικά λόγω αυτοκτονίας, κι ας ξυπνούσα κάθε 3 ώρες για να υπογράψω για την αλλαγή των σκοπών.
Ένα τσιγάρο με καφέ το πρωί πάνω στο ανάχωμα του ποταμιού ήταν σαν να κάθομαι στην καλντέρα το ηλιοβασίλεμα.

Αν άρχιζα να σκέφτομαι την γυναίκα 1000χλμ μακριά, την δουλειά που έπρεπε να βρώ σε λίγους μήνες για να μην επιστρέψω στο πατρικό, τα 4 μαθήματα για το πτυχίο που με τυραννούσαν 2 χρόνια, τον δκτή που ήθελε να περάσει από το φυλάκιο κάθε καημένος για ευχές και να με κρατήσει μόνιμα εκεί, το ότι δεν έφτανε το φαγητό για να φάω, το ότι πλήρωνα σπίτι στην Αλεξπολη άδικα και εγώ δεν ξέρω τι άλλο φυσικά και θα έλεγα ότι ήταν η χειρότερη περίοδος για μένα. Είναι καθαρά θέμα mentality o στρατός, στην ουσία δεν κάνεις δύσκολα πράγματα, άβολα ίσως, κουραστικά ναι, αλλά με τίποτα δύσκολα (εκτός από Ειδ.Δυν), αν δεν έχεις το σωστό mentality κάθε σκοπιά είναι σαν να καταδικάστηκες 5 χρόνια φυλακή.

Τώρα ανταλλάζω μια μέρα στο όρυγμα-γραφείο με μια εβδομάδα στο φυλάκιο.

Πες από μας ρε ντιμικ από την αρχή οτι έχεις περίεργη άποψη για το τι εστί διακοπές, να μην παιδευόμαστε να γράφουμε τα αυτονόητα

Ο συμβιβασμός στον οποίο υποβάλλεις τον εαυτό σου λίγη σχέση έχει με το τι είναι πραγματικά ευχάριστο...

Δεν είπε κανείς οτι κάνεις δύσκολα πράγματα στον στρατό (αυτό έλειπε, ο στρατός είναι φτιαγμένος για να ακολουθεί το πρόγραμμα και ο καραβανάς ), άχρηστα είναι και πάνω από όλα θανάσιμα βαρετά...

Το τελευταίο δείχνει οτι μάλλον την ώρα του ΣΕΠ έπινες τον καφέ στου στο πάρκο της γειτονίας...

Τι να κάνω που πήγα στρατό στα 25-26 και δεν είχα όρεξη για ξέφρενες διακοπές?

Το θέμα είναι να ανακαλύπτεις τα ευχάριστα εκεί που φαινομενικά δεν υπάρχουν, αλλιώς μαύρη ζωή ή μια ζωή στην αντίδραση και στην μιζέρια.

Στο φυλάκιο ήμουν Αρχιφύλακας όχι Supervising Senior και έπινα handmade καφέ στις εξοχές ενώ τώρα....

Πλάκα πλάκα ΣΕΠ μόνο μια χρονιά στο γυμνάσιο έκανα.

στα 25-26 δεν είχες όρεξη για ξέφρενες διακοπές?

Ο χρήστης red_monster έγραψε:
στα 25-26 δεν είχες όρεξη για ξέφρενες διακοπές?

Βαριέμαι εύκολα

Ο χρήστης red_monster έγραψε:
Δεν είπε κανείς οτι κάνεις δύσκολα πράγματα στον στρατό

Τι πιο δύσκολο κάνεις τώρα δηλαδή;

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:

Δεν είπε κανείς οτι κάνεις δύσκολα πράγματα στον στρατό

Τι πιο δύσκολο κάνεις τώρα δηλαδή;

αλεξ, πλάκα κάνεις τώρα?

Ο χρήστης red_monster έγραψε:

Εγώ που δουλεύω και τσάμπα άμα λάχει είμαι ο άνθρωπός σου

Χωρίς μισθό δεν είναι δουλεία, είναι χόμπι... Άλλο να μην είσαι καλά αμειβόμενος και άλλο να δουλεύεις για 200-300ε τον μήνα

ανάλογα αν θες απλά τη προϋπηρεσία είναι θεμιτό, μαλακία αλλά θεμιτό τουλάχιστον από τη μεριά του εργαζομένου

εγώ δε δουλεύω τσάμπα, ούτε μαύρα, απλά οι ράντες πληρωμών μου είναι ιδιαίτερα αβέβαιες
(και επί της ουσίας ασήμαντες)

αλλά χάρη στον ένδοξο ΕΣ μου φαίνεται και αυτό λογικό (να βάζω λεφτά από τη τσέπη μου για μεγάλα διαστήματα)

γενικά πάντως στη ζωή μου για όσα έχω κάνει δε νιώθω καμιά ανταμοιβή (ουσιαστική) μέχρι στιγμής... αυτό μόνο μου τη σπάει

αλλά λογικά θα το γύρίσω πού θα πάει

τουλάχιστον τα χω βρει με τον εαυτό μου

Συμφωνώ 100% για την προϋπηρεσία, και εμένα βασικό δόγμα μου είναι... Αλλά δουλεία που δεν αμείβεσαι δεν μπορείς να είναι σοβαρή ούτε από μέρους σου ούτε από του εργοδότη...

Ο χρήστης red_monster έγραψε:

Δεν είπε κανείς οτι κάνεις δύσκολα πράγματα στον στρατό

Τι πιο δύσκολο κάνεις τώρα δηλαδή;

αλεξ, πλάκα κάνεις τώρα?

Καθόλου. Κάθε άνθρωπος δυσκολεύεται σε διαφορετικές καταστάσεις. Εσύ μπορεί να περνάς φίνα στην ζέστη για παράδειγμα αλλά εγώ να ζω μια κόλαση. Για αυτό ρώτησα πως ορίζεις την δυσκολία και γιατί λες πως τώρα περνάς πιο δύσκολα.

Ούτε τότε περνούσα δύσκολα, ούτε τώρα... Που έγραψα οτι τώρα περνάω πιο δύσκολα ?

Ο χρήστης red_monster έγραψε:

Οι φιλίες στο στρατό μένανε για πολλά χρόνια, γιατί οι κοινές δυσκολίες σφυρηλατούσαν τις σχέσεις και τις κάνανε πιο ισχυρές. Αυτό σε συνδυασμό και με τη μεγαλύτερη διάρκεια που είχε η θητεία, είχε το αποτέλεσμα να δημιουργούνται δεσμοί με περισσότερο βάθος και ουσία. Οσο περισσότερες οι δυσκολίες, όσα περισσότερα τα περιστατικά που ο ένας ήταν δίπλα στον άλλο, όσο περισσότερο ήταν οι στρατιώτες στο πεδίο (όσο περισσότερο το 'γ#$@#σι' κοινώς), τόσο πιο ισχυρές και οι σχέσεις τους. Οσο περισσότερο στο.... ΚΨΜ, τόσο πιο ρηχές και πρόσκαιρες. Και δε μιλάω για τις εξαιρέσεις, μιλάω για τον κανόνα....Φυσικά αυτό δεν συμβαίνει μόνο στη στρατιωτική θητεία, αλλά και στην υπόλοιπη ζωή.

Τί ισχύει σήμερα με 9 μήνες θητεία και αυτή σκέτη παρωδία, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω, αλλά μόνο να υποψιάζομαι.

Τι ίσχυε όταν έκανες εσύ 2 χρόνια θητεία και αυτή σκέτη παρωδία, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω, αλλά μόνο να υποψιάζομαι

Σε μια 9μηνη θητεία, αν αφαιρέσεις το Κέντρο Εκπαίδευσης, διάφορες άδειες (κανονική, 24ωρες ή 48ωρες, αναρρωτική, τιμητική ενδεχομένως, όλες ή καποιες απο τις προηγούμενες, κλπ), μεταθέσεις, καταλαβαίνεις και μόνος σου οτι ο διαθέσιμος χρόνος που απομένει για πραγματική σύσφιξη σχέσεων ελαχιστοποιείται. Επίσης η χαμηλή επάνδρωση των μονάδων καθιστά πιο δύσκολο να βρεις κάποιους που να 'ταιριάζουν τα χνώτα σας' όπως ειπώθηκε ήδη, ωστε να αξίζει να κρατήσεις επαφή και μετά τη θητεία. Τέλος, οι ασκήσεις και σε διάρκεια και σε πλήθος είναι πολύ λιγότερες σε σχέση με παλιότερα (ελέω ΚΑΙ οικονομικής κρίσης), με ο,τι συνέπειες έχει αυτό.

Για το θέμα αντίληψης των διαφορών στις 2 θητείες, καλώς υποψιάζεσαι, αλλά καταλαβαίνεις πως κάποιος ο οποίος έχει κάνει 18 μηνες θητεία, μπορεί να έχει μια σχετικά καλύτερη εικόνα για το ποιά είναι η θεση του και οι σχέσεις του με τους συναδέλφους του στους 9 μηνες και ποιά στους 18. Το αντίθετο όμως δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη συνδρομή ζωηρής φαντασίας...Οπότε η δική μου η.... υποψία είναι λίγο πιο βάσιμη θα έλεγα, ειδικά αν προσθέσουμε το γεγονός οτι λόγω οικογένειας εχω μια εικόνα περί στρατεύματος και σήμερα.
Αυτά όμως είναι εύκολο να τα καταλάβεις και κακώς με βάζεις σε κόπο.