Ο χρήστης trident1971 έγραψε:

To κακο δεν ειναι οτι βρηκες αλλη μια ευκαιρια να ξερασεις χολη και κομπλεξισμο εναντιον φορουμιτη. Αυτο το κανω και γω με σενα που σ εχω για πρωινο αμαλαχειναουμε*.
Ουτε οτι απομονωσες μια φραση του corsair και επλασες στο μυαλο σου ολοκληρη την ζωη του ατο εξωτερικο.
(Για πες αληθεια, εσυ εισαι ΣΙΓΟΥΡΟΣ οτι :

1. Ειχε οικονομικη ανεση να ζησει εξω και δεν εκανε και κανα 2 -3 δουλειες μαζι;

2. Δεν υπηρχαν προβληματα υγειας (δικα του ή κοντινων του προσωπων στην πατριδα) που να επιβαρυναν την καθημερινοτητα του (ψυχολογικα/σωματικα;) )

Το ΞΕΦΤΙΛΙΚΙ ειναι οτι προσπαθεις να αντιγραψεις τον τροπο γραφης του g8777.Καταλαβαινεις οφκορς οτι you make a trident of yourshelf ( ) και για το καλο της σπληνας μας σου συνιστω να σταματησεις.

• Ψεμματα.
  Ναζακια κανω γιατι ακομα δεν μου χεις βρει το Νο 17

Α.

Καλη αρχη..Πρεπει το τελευταιο βραδυ να ηταν καπως περιεργο ναι..

Και απο μενα καλη αρχη kilomeater.

Καλή αρχή!!!
Σκέψου τι ταξίδια έχεις να κάνεις με το αμάξι !Είσαι στη καρδιά της Ευρώπης!!!

Kilomeater καλά να περνάς.
Νομίζω όταν πας σε μια ξένη χώρα, το πιο βασικό (δουλειά βρήκες) είναι να μάθεις τη γλώσσα.
Και βασικά την προφορά, να καταλαβαίνεις και να σε καταλαβαίνουνε.
Οπότε πρέπει να τη μιλάς πολύ.
Στην αρχή σου φαίνεται ακατόρθωτο, αλλά τελικά μαθαίνεις.
Οπότε πίεσε τον εαυτό σου σε αυτό το θέμα.

Καλή αρχή!

Το πιο δύσκολο απ' όλα μου ακούγεται το παρακάτω:

Εβαλα πιο πριν τα πιτσιρικια για νανι, απο αυριο για κανα μηνα ο μπαμπας θα λειπει.... θα ξαναβρεθουμε αλλου πια.

Αλλά τι να κάνεις... τουλάχιστον σε λίγες ημέρες η οικογένεια θα απολαμβάνει τη Νο1 πχιότητα ζωής στην Ευρώπη

kilomeater καλη αρχη στα ξενα.
Η Βιεννη ειναι ομορφη πολη και στο κεντρο της Ευρωπης. Ενα τσιγαρο δρομος απο Βουδαπεστη και Μπρατισλαβα και 2 τσιγαρα απο το Ζαλτσμπουργκ

Άρα αν δεν καπνίζεις θα σου φανούνε όλα αυτά πολύ μακρινά!

Αυτο το συναισθημα (σε μικροτερο βαθμο βεβαια) το ενιωσα πισω τον Ιουνιο του 2001..Το τμημα που δουλευα στην CITI εφευγε για Dublin-Ireland..Και ο προισταμενος μου ειχε πει αν ηθελα να παω...21 χρονων σκατο δεν το πολυσκεφτηκα..

Οταν απογειωθηκαμε ειπα...αυτο ηταν...τερμα τα ψεμματα..Τωρα εισαι μονος σου...
Στο Αμστερνταμ το βιωσα αυτο μεχρι να ερθει η ωρα της ανταποκρισης...μετα στο αεροδρομιο της Ιρλανδιας αναμονη για τις βαλιτσες και ταξακι για το ξενοδοχειο...

2 ωρες πισω..ψυχρουλα..αλλα σαν οβεραλλ ηταν μια τελεια εμπειρια για οσο κρατησε!!!

Τωρα θελω να ξαναπαω για τουρισμο.

21 χρόνων τι έκανες στην τράπεζα?

υ.γ
Γιώργη , χιούμορ εε...

χαχαχαχα δουλευα στο τμημα εμβασματων βρε red.

στο τμήμα των εμβασμάτων δουλεύεις με απολυτήριο λυκείου ?

Να σας στειλω το cv μου

Ο πατερας μοου ηταν 30 χρονια στην CITIBANK** N.A**. Αλλα οπως ξερετε (ή μπορει να μην) εκει απαγορευοταν συγγενεις να δουλευουν μαζι. Το 2000 ομως εβγαλε ενα 6μηνο για τα παιδια των υπαλληλων για βοηθεια στο βιογραφικο τους.
Εγω ομως ημουν τυχερος και το τμημα θα εφευγε προς CITIBANK DUBLIN PLC.
Ετσι δεν υπηρχε conflict που δουλευα και εγω και ο dad μαζι. Οταν γυρισα απο κει αλλωστε δεν με ξαναπηραν (Γιατι εκει υπηρχε conflict).

Πιστευω να σας καλυψα

Νταξει τοτε.

κιλομιτερ βαλε το μπλογκ στην υπογραφη σου να μην το ψαχνουμε.

Ερώτηση. Σπανακόπιτα πήρες για το ταξίδι?