-
Ο χρήστης JimClark έγραψε:
εγώ πάντως τα γράφω στις Ιδανικές διαδρομές. (άλλωστε, εγώ ο ανέμπειρος έχω οδηγήσει μονο 9 αμάξια στη ζωή μου, τα 3 ήταν φιέστα)Έλα, ρε ζμπεθερε...! Εσένα περίμενα, αλλά δεν πρόσεξα που έγραψες το παραπάνω....
Και φωτογραφίες μόνο να βάλεις δε νομίζω ο Βασιλάκης (ο 1212010121212001111) να έχει πρόβλημα.Ε, Βασίλη;
-
κάτι θα συνθεσω όταν γυρίσω σπίτι. αυτα δεν γράφονται από κινητο
-
Γίνεται και χωρίς αμάξι! Το διαπίστωσε ο φίλος μας ο Κυριάκος αν και σημειώνει: 'Το χειρότερο όμως που συνέβη σε εμένα ήταν το γεγονός ότι έβλεπα αυτά τα στενά δρομάκια, με την μισοφαγωμένη άσφαλτο και τις στροφές την μία πίσω από την άλλη και είχα ήδη χαράξει στο μυαλό μου τις “γραμμές” που θα έπαιρνα αν τις οδηγούσα, την ταχύτητα που θα είχα στο κιβώτιο και που θα έπρεπε να φυλαχτώ μην μου πεταχτεί κανένα κατσίκι.'
http://yourgear.gr/index.php/grafoume/kuriakos-kuriakou/574-diakopes-xoris-autokinito
Έτσι για να υπάρχει και η άλλη άποψη βρε παιδί μου!
-
Αν και είμαστε ψιλό οφ τόπικ, κοίτα να δεις τώρα που θυμήθηκα την Αμοργό! Ίσως η μόνη φορά που πήγα διακοπές χωρίς αυτοκίνητο και εκτίμησα τα ΚΤΕΛ της και τα μονοπάτια της. Τη γύρισα όλη με περισσή ευκολία και τώρα που το σκέφτομαι δεν θα ήθελα να είχα οδηγήσει εκεί.
-
Θα μπορούσια να γράψω πολλά εδώ πέρα σε αυτό το τόπικ, άλλωστε πολλές οι φορές που θυσίασα ύπνο για αξημέρωτα ξεκινήματα, έτσι ώστε να είμαι κάπου με 1 αλλαξιά ρούχα 200 ευρώ στη τσέπη (δυστυχώς άλλοτε ήταν 100 και ούτε) μόνος (καλύτερα) ή με καλή παρέα (μερικές φορές ακόμα καλύτερα). Πολλές οι φορές που θυσίασα αυτά τα χρήματα ξέροντας ότι θα στερηθώ κάτι άλλο. Πολλές οι φορές που έβγαλα κάποιο φίλιο άτομο από το πρόγραμμά του (και όχι μόνο) αφήνοντας πίσω σπίτι και ανακάλυπτα νέα μέρη, θεάματα, καταστάσεις.
Αλλά ρε γμτ, πολύ γλυκό συναίσθημα έρχεται μέσα από την αντίθεση.
Για αυτό εν κατακλείδι θυμάμαι πέρσι που σε τυπικές συνθήκες αφόρητης πίεσης με τη δουλειά περίμενα πώς κ πώς να πάει 3-3.30. To πλάνο ήταν κατέβασμα για σεμινάριο, έτυχε 3 - 4 φορές Θεσ/νίκη - Αθήνα. Συνήθως διάλεγα κάποιες ΠΕΟ εν γένει χωρίς μεγάλες ταρζανιές, αφού με περίμεναν κάτω κοψίδια ουζάκια και καλή παρέα. Η αντίθεση του να βγαίνεις στο πρώτο πάρκιν διαθέσιμο, να βγάζεις ζώνη, παντελόνι και ιδρωμένο πουκάμισο και να βάσεις σορτς, φανελάκι κασκορσέ και αθλητικό παππούτσι. Καλή μουσική διαλεγμένη από την προηγούμενη, όπως κ η βαλίτσα. Η κάμερα φορτωμένη καφές και βουρ.
Συνήθως το 'ξεπαρκάρισμα από το πάρκιν' γινόταν πρώτη σεμνή, δευτέρα κόφτης, τρίτη κόφτης, τετάρτη κόφτης, 5η και χαλάρωση.
Αυτό όλο συνδυαζόταν και με Σ.Κ. Ένα τέτοιο ήταν σούπερ, μετά Αθήνας, τηλεφωνάκι από Σινανά και Θύμιο, 1 μέρα αλώνισμα στην ορεινή Κορινθία διαμονή κάτω από το αυλάκι, και Κυριακή, νωρίς ξεκίνημα, ανάβαση καταγραφή διαδρομάρας, επιστροφή σπίτι 8 - 9 ένα κρασάκι και ξεκούραση. Δεδομένου ότι όλα αυτά (οκ οι κύριες μετακινήσεις) ήταν πληρωμένες, και όντας άνεργος κοντά 1 χρόνο, ναι αυτό μου λείπει πολύ και ήταν ωραία φάση. Και αυτό το κόντραστ ήταν που το έκανε αχτύπητο.
Ακόμα θυμάμαι το ML 350 που αποφάσισε να με ακολουθήσει εδώ. http://goo.gl/maps/RzBEI
-
Θυμαμαι αρκετες διαδρομες αλλα μια ειναι αυτη που μου εχει μεινει λεπτο προς λεπτο.Συνεβη βραδυ Αυγουστου του 2009 στη Σαντορινη.Ηταν μια μαλλον ''αναγκαστικη'' βολτα μιας και ο κολλητος χρειαστηκε επειγοντως το δωματιο μετα το βραδυνο ποτο αλλα εξελιχθηκε σε μια ιδανικη (κατα Νικο Δημου),νυχτερινη (κατα Γιωργο Ν.Πολιτη) διαδρομη για μενα.
5 παρα λοιπον το πρωι μπαινω στο Α3 που περιμενε στο χωματινο parking ηδη απο το απογευμα και απο Φηρά ξεκιναω για Οια.Φωτιζε λιγακι το φεγγαρι,πυξ λαξ να παιζουν στο ηχοσυστημα,οχι γρηγορη οδηγηση,μαλλον σβελτη σε ορισμενες καμπες,πιο σβελτη απο τα απογευματα που πηγαινα για καφε μιας και εβλεπες τα φωτα απο τους λιγους ταξιτζηδες κυριως που συναντησα στη διαδρομη.Παρκαρισμα στην Οια,περπατημα μεχρι το καστρο και να ακους τα βηματα σου να αντηχουν σε ολο το χωριο....
Επιστροφη,ο ηλιος ειχε αρχισει να φαινεται πισω απο την Αναφη,φτανω Φηρα,τα μαγαζια σχολουσαν,ο κοσμος συνωστιζόταν στο φουρνο και συνεχιζω για περιβολο-περισσα για να δω την Ανατολη.
Απο τη Περισσα,κοντα στο βραχο ειναι και η χαμηλης ποιοτητας φωτογραφιες παρακατω,τραβηγμενες αυθορμητα με το nokia που ειχα τοτε.... -
Αν μπορούσα αυτή τη στιγμή θα ξαναέπαιρνα το τιμημένο σαξάκι μου και θα ξαναπήγαινα στο 'ρινγκ.-
-
-
Εκεί που έδειξες, στους ελληνικότατους επαρχιακούς δρόμους χωρίς βλαχο-ταβέρνες, εκεί χωρά το συναίσθημα, ακόμη και ο βαυαρικός (και βυρτεμβεργικός) ρομαντισμός
Χωρίς υπερβολικές ταχύτητες και βία στη ψυχή του οδηγού!
Αρκεί να κυλά ο δρόμος, χωρίς σκοπιμότητες, οιασδήποτε φύσεως!
Προσκυνώ! -
Για εμενα προσωπικα η ποιο ιδανικη διαδρομη θα ξεκιναγε ετσι.
Εγω και η παρεα μου (ο καθενας με το δικο του αμαξι) road trip οπουδηποτε... Ξεκιναμε κατα τις 4 η ωρα το πρωι εκεινη την ωρα που κανει το ψιλοκρυο με το κοντομανικο, με ενα τσιγαρο craven και εναν διπλο εσπρεσο. Μετα πηγαινοντας στον εθνικο κυριος μεχρι να ξημερωσει, και κατα τις 7 η ωρα να παρουμε τα βουνα. Βαμ βουμ στις στροφες μεχρι να φτασεις σε ενα μικρο χωριο... Εκει ξεκινας στην αρχη με εναν ελληνικο, και κατα τις 12 ξεκιναει το κρασι και τα κοψιδια μεχρι τις 4. Εναν υπνο καλο, να φυγει το αλκοολ, μετα το ξυπνημα εναν ελληνικο και κατεβατο απο το βουνο... Υπολογιζεις οτι γυρω στις 12-1 θα εισαι στον εθνικο παλι και παμε και πιανουμε ενα παρακμιακο μπουζουκτσιδικο, με φωνες βγαλμενες απο αλλες εποχες... Εκει τη βγαζεις μεχρι τις 5 η ωρα το πρωι, υπνο στο αμαξι κανα 3-4 ωρες και βουρ στους δρομους παλι μεχρι να φτασεις καπου που δε το ειχες υπολογισει στην αρχη, να πιεις το μεσημεριανο σου καφε, να κανεις ενα μπανιο στη θαλασσα, φαϊ και μετα ο γυρισμος παλι πισω.
Αυτοκινητο φυσικα θα γουσταρα παρα πολυ το focus μου... Βγαλμενα τα καθισματα πισω και του συνοδηγου, ενα μπακετ, ρολομπαρες θολομπαρες και ενα μικρο πειραγμα σε κιβωτιο να το κανεις λιγο ποιο κοντο και φυσικα να δωσεις λιγο παραπανω ζουμι στον κινητηρα να κανει εναν ωραιο ηχο στις ψηλες στροφες.
-
Ο χρήστης Mad_Max_Geo έγραψε:
Για εμενα προσωπικα η ποιο ιδανικη διαδρομη θα ξεκιναγε ετσι.Εγω και η παρεα μου (ο καθενας με το δικο του αμαξι) road trip οπουδηποτε... Ξεκιναμε κατα τις 4 η ωρα το πρωι εκεινη την ωρα που κανει το ψιλοκρυο με το κοντομανικο, με ενα τσιγαρο** craven**
Έχω κάτι κλαδιά περίσσεια τα θες;
-
Ο χρήστης fatal έγραψε:
Για εμενα προσωπικα η ποιο ιδανικη διαδρομη θα ξεκιναγε ετσι.
Εγω και η παρεα μου (ο καθενας με το δικο του αμαξι) road trip οπουδηποτε... Ξεκιναμε κατα τις 4 η ωρα το πρωι εκεινη την ωρα που κανει το ψιλοκρυο με το κοντομανικο, με ενα τσιγαρο** craven**
Έχω κάτι κλαδιά περίσσεια τα θες;
http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... 6gG3c#t=15
-
Ο χρήστης Coyot έγραψε:
Εκεί που έδειξες, στους ελληνικότατους επαρχιακούς δρόμους χωρίς βλαχο-ταβέρνες, εκεί χωρά το συναίσθημα, ακόμη και ο βαυαρικός (και βυρτεμβεργικός) ρομαντισμός
Χωρίς υπερβολικές ταχύτητες και βία στη ψυχή του οδηγού!
Αρκεί να κυλά ο δρόμος, χωρίς σκοπιμότητες, οιασδήποτε φύσεως!
Προσκυνώ!Φθινόπωρο στη Μακεδονία με το τοπίο να σου κόβει την ανάσα... Ναι, είναι εσωτερική διαδικασία και αντίθετα με αυτό που πιστεύουμε δεν είναι το αυτοκίνητο, ούτε καν η οδήγηση αυτό που σε μαγεύει. Πρέπει να είναι κανείς πολύ ρηχός για να μείνει σε αυτά, που δεν είναι παρά μόνον το μέσο. Ο Δρόμος είναι που σε ταξιδεύει σε μια άλλη, υπερβατική διάσταση... Είσαι πραγματικά μόνος (ασχέτως αν έχεις ή δεν έχεις συνοδηγό) απέναντι στο μεγαλείο της φύσης. Και κάποια στιγμή, εκεί που αραιώνει η κίνηση και πιάνει το βουνό με τα κατακόκκινα πλατάνια να δίνουν τη θέση τους στις οξιές, γίνεσαι απόλυτα ειλικρινής με τον εαυτό σου και μπαίνεις αποσβολωμένος (με λίγη βοήθεια και από τους Ασαρτζήδες, να πω την αλήθεια) στην πιο ανόθευτη ψυχανάλυση. Λες στον εαυτό σου τις μεγαλύτερες αλήθειες και βγαίνεις απο εκεί άλλος άνθρωπος. Πιο ελέυθερος και πιο χαρούμενος.
Ποιος ψυχίατρος και ποιος ψυχολόγος...
-
Πολλά έγκεινται στην ψυχολογία και τις καταστάσεις ψυχοσύνθεσης του οδηγού.
καμιά φορά μου αρέσει η Εγνατία, (δεξιά και χωρίς διόδια...)
-
Ο χρήστης JimClark έγραψε:
Πολλά έγκεινται στην ψυχολογία και τις καταστάσεις ψυχοσύνθεσης του οδηγού.Δεν έχω αποφασίσει αν τελικά είστε τυχεροί ή άτυχοι που ζείτε δίπλα σε αυτά τα μέρη... Από τη μία εμείς πρέπει να ξεσηκωθούμε και να το οργανώσουμε, από την άλλη δεν είμαι τόσο βέβαιος ότι όταν το έχεις δίπλα σου δέχεσαι το ίδιο σοκ που χτυπά εμάς κάθε φορά. Τη διαφορά στη μυρωδιά, για παράδειγμα, την καταλαβαίνεις εσύ; Μετά τη Λάρισα, είτε το πιστεύεις είτε όχι, μυρίζει αλλιώς η ατμόσφαιρα!
(το κακό είναι ότι από την ώρα που γύρισα και μετά από όλη αυτή την ψυχανάλυση, ανακάλυψα ότι δε μου αρέσουν τα σπορ αυτοκίνητα πλέον και ονειρεύομαι ντήζελ αυτόματα μερσεντές 30ετίας... πολλές φορές η αλήθεια δεν είναι και τόσο συναρπαστική! )
-
Ο χρήστης JimClark έγραψε:
Πολλά έγκεινται στην ψυχολογία και τις καταστάσεις ψυχοσύνθεσης του οδηγού.καμιά φορά μου αρέσει η Εγνατία, (δεξιά και χωρίς διόδια...)
Πού είναι αυτό, γνωστό μέρος φαίνεται..
-
φέρνει αρκετά σε Έβρο, η αλήθεια είναι. Αμέσως μετά (2 - 3 χλμ) μετά τα διόδια πολύμυλου προς Γρεβενά.
Εσύ θα ξέρεις και αυτή τη στροφή. Εγνατία κάπου 15 χλμ πριν την έξοδο της Εγνατίας στις Φέρες, λίγο μετά τη Νίψα και πριν το πέρασμα δίπλα από την Πυλαία (Έβρου)
επίσης εγώ, ο καφές και ο δρόμος για φίλους, γεννά αναμνήσεις από διάφορες φάσεις της ζωής μου
-
Έχει πολλά τέτοια σημεία, Χρυσούπολη Ξάνθη.. Ειδικά στην Ξάνθη μετά τα διόδια στον Ίασμο..
-
Μετά τη Λάρισα, είτε το πιστεύεις είτε όχι, μυρίζει αλλιώς η ατμόσφαιρα!
Και μετά την Κατερίνη αρχίζει το πράσινο και η μυρωδιά του βορρά.
-
οχι η βρώμα της βι.πε. Σίνδου είναι αυτή λίγο πιο πάνω.
Kidding
The Great Escape - "Εγώ, Εσύ και ο Δρόμος"