Ο χρήστης leftgalan έγραψε:
Καλησπέρα , σημερα δοκίμασα για πρωτη φορά τα φοβερά 'speedplay' στο roubaix μου .
Το αποτέλεσμα : δεν ξαναγυρνω στα look
Μπαίνουν χωρίς να κοιτάξεις καν κατω και εκτός απο ρύθμιση μπρος πισω εχουν και δεξια αριστερα.
Η μεσα πλευρά απο τον ενα αστράγαλο πριν εγλειφε την δισκομανιβελα τωρα ειναι super !
Παραθέτω και ενα test απο το bike radar :
http://www.bikeradar.com/gear/articl...-pedals-33045/

Το άρθρο δεν αντιστοιχεί. Είναι όντως τόσο εντυπωσιακά κι αξιόλογα στην πράξη;

Ναι ρε συ , ειμαι απόλυτα ικανοποιημένος και σου μιλάει άνθρωπος που εκανε Ποδηλατο το 1986 με pinarello και ΚΑΛΟΥΠΙΕΔΕΣ ..... ( το πόδι έδενε και δεν έβγαινε παρά μόνο αν εσκυβες εν κινήσει να το λύσεις ) ....
Έπειτα πέρασα στα time αυτά που έτρεχε ο indurain (πολυ καλα ) ,
Στα look
Και τελος στα speedplay

Ο χρήστης leftgalan έγραψε:
Ναι ρε συ , ειμαι απόλυτα ικανοποιημένος και σου μιλάει άνθρωπος που εκανε Ποδηλατο το 1986 με pinarello και ΚΑΛΟΥΠΙΕΔΕΣ ..... ( το πόδι έδενε και δεν έβγαινε παρά μόνο αν εσκυβες εν κινήσει να το λύσεις ) ....
Έπειτα πέρασα στα time αυτά που έτρεχε ο indurain (πολυ καλα ) ,
Στα look
Και τελος στα speedplay

http://www.bikeradar.com/gear/article/b ... als-33045/

Ο χρήστης dimsabas έγραψε:
Τους πατεράδες μας ρώτα.
Ο δικός μου είχε ξελιγωθεί στο τρέξιμο από πίσω μου, κρατώντας το ποδήλατο για να μην πέσω όταν έβγαλα τις βοηθητικές.

στο τριτο μου παιδι για να μη φαω τη μεση μου....(τρεξιμο σκυφτος κρατωντας τη σελα.... που τραβηξα στα πρωτα)...σφηνωσα ενα σκουποξυλο στη σελα ωστε να ελεγχω το ποδηλατο και ετσι απλως ετρεχα κανονικα...
το παιδι ενοιωθε μεγαλυτερη αυτοπεποιθηση λογω σταθεροτητας και αποστασης απ τον μπαμπα και εμαθε σε μολις δυο προσπαθειες της μισης ωρας....

Το ξέρω ότι σε κάποιους θα φανεί χαζό, λίγο και ποταπό, αλλά από τα χαμηλά ξεκινάει κανείς κι ανηφορίζει: σήμερα συμπλήρωσα την πρώτη μου 100άρα. Για πρώτη φορά τριψήφιο νούμερο συνολικά διανυθέντων χλμ ημέρας. 10 το πρωί για τη δουλειά και κάτι άλλες ασχολίες και τα υπόλοιπα το απόγευμα, που πραγματοποίησα ένα όνειρο που είχα από καιρό: να πάω με το ποδήλατο στο Σούνιο. Μια πάρα πολύ όμορφη διαδρομή, σχετικά κοντά μου (μένω στη Βουλιαγμένη), με λίγα υψομετρικά, λίγη κίνηση και ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα. Δυστυχώς, το τελευταίο το είδα στο ναό του Ποσειδώνα, το οποίο σημαίνει ότι στην επιστροφή πήγαινα ψιλομαντεύοντας το τι μου επιφυλάσσει το οδόστρωμα. Ό,τι φώτιζε η ψείρα και (βασικά) τα φώτα των απέναντι ή των πίσω αυτοκινήτων. Ο προβολέας έμεινε στο σπίτι, γιατί θεωρούσα ότι θα έφευγα νωρίτερα και δεν ήθελα να κουβαλάω 300τόσα γραμμάρια μαζί μου.
Στην επιστροφή, κάπου στην Ανάβυσσο έπιασαν οι πρώτες κράμπες, αλλά την παλέψαμε. Με αφετηρία το Γιαμπανάκι στη Βάρκιζα, οι χρόνοι ήταν 1.14 στο πήγαινε και 1.17 στο γύρνα, αν και το αεράκι ήταν ανάποδα στο πήγαινε. Τα έδωσα όλα όμως και στην επιστροφή είχα λιγότερες δυνάμεις.
Συμπεράσματα πέρα από τα πολύ όμορφα τοπία:

1. άπειρος σεβασμός σε όσους διανύουν μεγάλες αποστάσεις. Επειδή διαβάζουμε συνέχεια για 200άρια, 300άρια και 600άρια, κάποια στιγμή συνηθίζεις τα νούμερα και τα προσπερνάς. Κι όμως, κάθε μέτρο του ποδηλάτη σημαίνει πόνος κι ιδρώτας και μάχη με τον άνεμο και την ανηφόρα.
2. το μεγαλύτερο πρόβλημά μου δεν ήταν η κούραση, αλλά ο ακατάλληλος εξοπλισμός. Η σέλα που 30ευρου (που είναι και λίγο μαλακή, γιατί το κουρσί είναι το βασικό μου μεταφορικό μέσο και το χρησιμοποιώ πολύ χωρίς μαξιλαράκι στα αχαμνά) και τα κολανάκι του 20άρικου από το ebay είναι εξαιρετικά για μικρότερες βόλτες, αλλά όταν τα χλμ ανεβαίνουν (και μάλιστα με ελάχιστες στάσεις, από Βάρκιζα ξανακατέβηκα στο Σούνιο) κρίνονται ανεπαρκή. Μέχρι τώρα δεν έκανα τέτοιες μεγάλες βόλτες, αν καθιερωθούν, θα πρέπει να κοιτάξω για κάποιο αξιόλογο κολάν. Η σέλα είναι δύσκολη περίπτωση, γιατί πρέπει να συνδυάσει δύο δουλειές.
3. ήδη από το πρώτο μισό της διαδρομής, το πολύ σκύψιμο έφερε έναν πόνο στην αριστερή ωμοπλάτη. Γενικώς όλο το ζήτημα της θέσης οδήγησης θέλει περισσότερη προσοχή. Είπαμε, όταν τα χλμ ανεβαίνουν, οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά.
4. αν τα παραπάνω λυθούν, θεωρώ ότι με τη σωστή διατροφή, καλή παρέα (κάποια στιγμή είχα σκυλοβαρεθεί) και τις κατάλληλες στάσεις, το brevet βγαίνει για πλάκα, ειδικά αν είναι κάποιο χωρίς τρελά υψομετρικά.

Αυτά τα ολίγα κι ο Θεός να μας έχει καλά, να κάνουμε κι άλλες βόλτες.

Καλωσήρθες στο μαγικό κόσμο της ποδηλασίας μεγάλων αποστάσεων...
Έναν κόσμο συνεχούς πόνου μετά τα πρώτα 70-90-100 χιλιόμετρα σε μέρη του σώματος σου που πίστευες ότι δεν είναι δυνατόν να πονέσουν ποτέ.

Για μεγάλες αποστάσεις θα χρειαστείς:

• Kαλό bike fitting αν δεν έχεις ήδη κάνει, θα σου κάνει άπειρο καλό στο σώμα σου αφού η πολύωρη ποδηλασία σε λάθος θέση προκαλεί διαφορα θεματάκια υγείας.
• Καλό εξοπλισμό, κολάν με pads και σέλλα, αλλά να ξέρεις ότι όσο καλά/ακριβά και αν είναι ο πόνος θα είναι εκεί, απλά θα έρχεται ποιό αργά.
• Μεγάλα ψυχικά αποθέματα. Χωρίς πλάκα, μετά τα γερά πόδια αυτός είναι ο σημαντικότερος παράγοντας που θα σου επιτρέπει να συνεχίζεις.
• Σωστή διαχείρηση δυνάμεων, ποδηλασία με μικρά διαλλείματα, πολύ φαί και ακόμα περισσότερο νερό και καταλύτες.
• Καλή παρέα επειδή η ποδηλασία σε γκρούπ είναι περισσότερο ασφαλής στον δρόμο αλλά και ο ένας «τραβάει» τον άλλον.

Απορώ πώς δεν είχες κατηφορίσει για Σούνιο τόσο καιρό που ασχολήσε.
Εγώ είμαι Ν. Σμύρνη και την παραλιακή μέχρι κάτω την έχω καταντήσει Σύνταγμα - Κολιάτσου.

Ποτέ δεν ήμουν των προπονήσεων. Δεν έβγαινα ποτέ για βόλτα επειδή... έτσι. Όλες μου οι διαδρομές είναι σε αντικατάσταση του αυτοκινήτου. Όλες μου τις δουλειές, τις επισκέψεις, παντού πηγαίνω με το ποδήλατο. Θεωρώ ότι το ποδήλατο έχει περισσότερο νόημα για μένα με αυτό τον τρόπο. Οι βόλτες μού φαίνονταν λίγο ανούσιες. Να σηκωθώ να πάω στο άσχετο χωρίς λόγο; Αν θέλω κάτι τέτοιο, πάω με το ΜΤΒ. Ναι, αυτό δεν αντικαθιστά το αυτοκίνητο, αυτό είναι αυτόνομο χόμπι. Η κούρσα όμως ήταν ανάγκη κι επιλογή, όχι χόμπι. Το βουνό είναι χόμπι.
Θα πεις βέβαια ότι είμαι και λίγο αχάριστος, γιατί μένοντας στη Βουλιαγμένη κι έχοντας τόσες όμορφες παραλιακές διαδρομές κοντά μου, άλλοι θα με ζήλευαν. Δε μου αλλάζεις μυαλά, το βουνό είναι η μεγάλη αγάπη για μεγάλες βόλτες. Περιέργως, εκεί συμπληρώνω και 3.5 και 4 ώρες χωρίς την παραμικρή ενόχληση στα αχαμνά. Ίσως φταίει η σέλα, ίσως ότι δεν έχεις σταθερή θέση οδήγησης όπως στην κούρσα. Ίσως ότι είσαι πιο όρθιος, ότι σηκώνεσαι κάθε λίγο και λιγάκι (παρά την ύπαρξη πίσω ανάρτησης).
Το κακό με το να γίνει πιο ταξιδιάρικη η κούρσα είναι:

1. δεν είμαι πεπεισμένος ότι επειδή πήγα μια φορά στο Σούνιο και μου άρεσε, θα αρχίσω να πηγαίνω μια φορά την εβδομάδα. Μπορεί να γίνει, μπορεί κι όχι. Έτσι κι αλλιώς, με 500 και 600 χλμ το μήνα (εις αντικατάσταση αυτοκινήτου, μην ξεχνιόμαστε) δε μου λείπουν τα χλμ.
2. η σέλα πρέπει να είναι άνετη και χωρίς μαξιλαράκι, διότι σε πολλές δουλειές δεν μπορώ να φορέσω κάτι τέτοιο.

Τέλος πάντων, είμαι σε αναζήτηση καλής σέλας. Από εκεί θα ξεκινήσω, ξέρω ότι είναι δύσκολη περίπτωση γιατί κάθε άνθρωπος βολεύεται διαφορετικά σε κάθε σέλα. Όταν με το καλό λυθεί αυτό κι αν δεν επαρκεί, θα πάμε και για καλύτερο κολάν. Δε νομίζω ότι φταίει αυτό όμως, γιατί στο ΜΤΒ βγάζω τετράωρο χωρίς πρόβλημα. Θα δούμε.
Bike fitting δεν παίζει λόγω κόστους. Έχω ακούσει για 150+, άσε το πόσα θα σκάσεις μετά για να πραγματοποιήσεις τα πορίσματα του εγχειρήματος. Θα πρέπει να αλλάξεις λαιμό, τιμόνι και δεν ξέρω και γω τι άλλο. Δηλαδή τα 3 κατοστάρικα είναι το λιγότερο που θα δώσεις. Πολλά λεφτά...

Καλά να είμαστε να ασχολούμαστε.

Παληά, πολύ παληά. όταν ακόμα η Τζαβέλα στην Πειραιά ανέβαινε και κατέβαινε ( για όσους ξέρουν τον Πειραιά ) και όταν τα ποδήλατα ακόμα είχαν τα κιλά τους, το είχα πάρει από τον Κασιμάτη, Αγγλικό μάρκας City Road με 3 ταχύτητες πίσω και μονό δίσκο εμπρός ( τα mountain κλπ δεν υπήρχαν ούτε στη σφαίρα της φαντασίας, πήγαινα καθημερινά από την Ευαγγελίστρια του πειραιά στην Πάντειο στο συνεργείο που δούλευα πιτσιρικάς, και το βράδυ κατέβαινα πάλι, αυτό επί 3 χρόνια καθημερινά, και τις Κυριακές ( τότε δουλεύαμε και τα σάββατα ) πήγαινα με το φιλαράκι μου δικάβαλο στο Καβούρι για ψάρεμα, ή στην Ανάβυσσο.

Όταν είχε Τατόϊ ή Ανάβαση Πάρνηθας με μοτό και αυτοκίνητα, ανέβαινα πάντα με το ποδήλατο από τον πειραιά στο Τατόϊ και στην Πάρνηθα, εποχές Τόγελου, Γεναράλη, Χατζημιχάλη, μετά ήρθε ο Γκουντούφας, στα αυτοκίνητα τότε ήταν Ραυτόπουλος, Τζώννυς Πεσματζόγλου, Καπετανάκης και πολλού άλλοι, Σιρόκο, Μοσχούς και λοιποί ήταν πολύ αργότερα.

Πολύ ποδήλατο για πολλά χρόνια. Ακόμα έχω έχω Mongoose MTB με Marzocchi εμπρός.

Πόσων ετών είσαι βρε παιδί μου;

Ο χρήστης dimsabas έγραψε:
Πόσων ετών είσαι βρε παιδί μου;

Mη ρωτάς παιδί μου και με θυμηθεί ο χάρος.

Ο χρήστης dimsabas έγραψε:
Ποτέ δεν ήμουν των προπονήσεων. Δεν έβγαινα ποτέ για βόλτα επειδή... έτσι. Όλες μου οι διαδρομές είναι σε αντικατάσταση του αυτοκινήτου. Όλες μου τις δουλειές, τις επισκέψεις, παντού πηγαίνω με το ποδήλατο. Θεωρώ ότι το ποδήλατο έχει περισσότερο νόημα για μένα με αυτό τον τρόπο. Οι βόλτες μού φαίνονταν λίγο ανούσιες. Να σηκωθώ να πάω στο άσχετο χωρίς λόγο;

Σσσσσωραίος!!

Πάντως για μπάικ φίττινγκ μου φαίνονται εξωπραγματικά τα νούμερα που λες. Έχω ακούσει τιμές από 35άρι και υπάρχουν ωραίοτατα λαιμά-παλουκόσελα σε ιμπέι που βλέπω ότι το ταράζεις με τιμές κάτώ από 20άρικο. Απλά δεν ξέρω κατά πόσο έχει νόημα, έαν δεν χρησιμοποιείς κουμπωτά πετάλια...

Η σέλα που σε πειράζει στα @@ ή στα ωμέρια? Εάν σε πειράζει στα @@ τότε μάλλον θα πρέπει να δεις κάτι σε smp που είναι αντι@@ικές, ίσως και σε specialized που δίνονται και για δοκιμή νομίζω. Εάν σε πειράζει στα ωμέρια, τότε παίρνεις μία brooks, που μόλις 'σπάσει' είναι άνετη όσο τίποτα και θα αντέξει παραπάνω από οτιδήποτε άλλο εάν τη προφυλάσεις από νερό...

Αυτές τις τιμές άκουσα από ανθρώπους που το έκαναν, δεν έχω πάει να ρωτήσω γιατί δε με απασχολούσε... μέχρι τώρα.

Στα ωμέρια είναι το πρόβλημα, αλλά είσαι σίγουρος ότι οι Brooks είναι η λύση; Μου φαίνονται άψογες για να στήσεις ένα κλασικό ποδήλατο και να κάνεις μόστρα, αλλά άθλιες για πραγματικές κουρσοβόλτες.

Επιτρέψτε μου κι εμενα να πω

Οι brooks μάλλον ειναι για μπρουκληδες .....
Για μεγάλες βόλτες θέλεις κατι επαγγελματικό και εννοείται ΔΕΝ ΤΣΙΓΚΟΥΝΕΥΟΜΑΣΤΕ στη Σελα .

Και μια σημερινή δυνατή προπόνηση απο μένα :

Ο χρήστης leftgalan έγραψε:
:lol:

Επιτρέψτε μου κι εμενα να πω

Οι brooks μάλλον ειναι για μπρουκληδες .....
Για μεγάλες βόλτες θέλεις κατι επαγγελματικό και εννοείται ΔΕΝ ΤΣΙΓΚΟΥΝΕΥΟΜΑΣΤΕ στη Σελα .

Και μια σημερινή δυνατή προπόνηση απο μένα :

Ο χρήστης dimsabas έγραψε:

Στα ωμέρια είναι το πρόβλημα, αλλά είσαι σίγουρος ότι οι Brooks είναι η λύση; Μου φαίνονται άψογες για να στήσεις ένα κλασικό ποδήλατο και να κάνεις μόστρα, αλλά άθλιες για πραγματικές κουρσοβόλτες.

Προφανώς δεν συνιστώνται για κούρσα, μόνο και μόνο επειδή ζυγίζουν μισό κιλό. Για κούρσα, μία καλή σέλα, σε συνδυασμό με ένα ακόμα και μέτριο κολάν, θα σε βγάλουν ασπρόσωπο σε τριψήφια χιλιόμετρα. Απλά η brooks πρέπει να δουλεύει καλά οταν στρώσει και χωρίς κολάν κτλ άμα σε τσούζουν τα ωμέρια. Δεν είχα brooks για μακροχρόνια συμβίωση, απλά υπάρχει κόσμος που πίνει νερό στο όνομα τους, εμένα μου φαίνονται βαριές στη ζυγαριά και στο μάτι, επειδή κλειδώνω συχνά έξω δεν θέλω να αγχώνομαι και εάν θα βραχεί και λίγο που είχα δοκιμάσει μία, ήταν μπόλμπέικερ...

Ο χρήστης travelman έγραψε:

Ποτέ δεν ήμουν των προπονήσεων. Δεν έβγαινα ποτέ για βόλτα επειδή... έτσι. Όλες μου οι διαδρομές είναι σε αντικατάσταση του αυτοκινήτου. Όλες μου τις δουλειές, τις επισκέψεις, παντού πηγαίνω με το ποδήλατο. Θεωρώ ότι το ποδήλατο έχει περισσότερο νόημα για μένα με αυτό τον τρόπο. Οι βόλτες μού φαίνονταν λίγο ανούσιες. Να σηκωθώ να πάω στο άσχετο χωρίς λόγο;

Σσσσσωραίος!!

Πάντως για μπάικ φίττινγκ μου φαίνονται εξωπραγματικά τα νούμερα που λες. Έχω ακούσει τιμές από 35άρι και υπάρχουν ωραίοτατα λαιμά-παλουκόσελα σε ιμπέι που βλέπω ότι το ταράζεις με τιμές κάτώ από 20άρικο. Απλά δεν ξέρω κατά πόσο έχει νόημα, έαν δεν χρησιμοποιείς κουμπωτά πετάλια...

Η σέλα που σε πειράζει στα @@ ή στα ωμέρια? Εάν σε πειράζει στα @@ τότε μάλλον θα πρέπει να δεις κάτι σε smp που είναι αντι@@ικές, ίσως και σε specialized που δίνονται και για δοκιμή νομίζω. Εάν σε πειράζει στα ωμέρια, τότε παίρνεις μία brooks, που μόλις 'σπάσει' είναι άνετη όσο τίποτα και θα αντέξει παραπάνω από οτιδήποτε άλλο εάν τη προφυλάσεις από νερό...

+1 @travelman

@dimsabas
Καταρχήν το bike fitting δεν σημαίνει απαραίτητα να αλλάξεις το μισό ποδήλατο, ούτε βέβαια να σκάσεις και ένα 150ευρω για να σου ρυθμίσει κάποιος την σέλλα σωστά.
Αν το ποδήλατο είναι εξαρχής στο σωστό για τον σωματότυπο σου μέγεθος τότε δεν χρειάζεται τρελές αλλαγές σε λαιμούς και λοιπά μέρη.

Το θέμα της σέλλας είναι απίστευτα υποκειμενικό, 10 ανθρώπους αν ρωτήσεις 11 με 15 απόψεις θα λάβεις. Ο καθένας καταλήγει σε αυτό που τον βολεύει μόνο με την γνωστή μέθοδο trial and error, δηλαδή δοκιμάζω και όπου καταλήξω.
Και φυσικά, το να δώσεις 200ευρώ για σέλλα (υπάρχουν και ακριβότερες) δεν σημαίνει απαραίτητα ότι αυτό που θα πάρεις θα σε βολέψει. Άλλοι βολεύτηκαν με σέλλες του 30ρικού.

Τώρα αυτό που λες για τις βόλτες εμένα με παραξενεύει, δηλαδή οι 3-4 ώρες που γράφεις ότι πας στο βουνό είναι για κάποια δουλειά ή κάποιον πολύ συγκεκριμένο σκοπό ή απλά για διασκέδαση;;;
Η ποδηλασία δρόμου είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν του βουνού με μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα.
Ποιό ψυχαναγκαστική από το βουνό, ποιό σωστή από προπονητικής άποψης (σταθερότερος ρυθμός), ενίοτε βαρετή ή λιγότερο «διασκεδαστική», αλλά εξίσου ενδιαφέρουσα όταν συνδυάζεται με αντίστοιχη «γνωριμία» των τοποθεσιών από όπου περνάς.

Το να βάλεις το κεφάλι κάτω και να πας μονοκοπανιά από την Βουλιαγμένη μέχρι το Σούνιο και πίσω μετά από 2-3 φορές θα σου φανεί απίστευτα βαρετό και ανούσιο αλλά όπως έγραψα αρχικά είναι και θέμα παρέας.
Με έναν ή περισσότερους φίλους στο πλάι και χαλαρή κουβέντα φτάνεις άνετα πολύ μακρύτερα από το κάθε Σούνιο και δεν το καταλαβαίνεις κιόλας.
Εγώ προσωπικά έκανα τα λιμανάκια-Σούνιο χρόνια ολόκληρα με το αυτοκίνητο.
Μόνο όμως με το ποδήλατο και χαλαρά γνώρισα καλύτερα τα μέρη από όπου περνούσα, ανακάλυψα παραλίες και τοποθεσίες που μέχρι πέρισυ απλά προσπερνούσα.
Η απόλυτη προπόνηση δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός, ούτε η ποδηλασία δρόμου είναι αποκλειστικά τέτοια...

Και φυσικά, το να δώσεις 200ευρώ για σέλλα (υπάρχουν και ακριβότερες) δεν σημαίνει απαραίτητα ότι αυτό που θα πάρεις θα σε βολέψει. Άλλοι βολεύτηκαν με σέλλες του 30ρικού.

Σωστό. Το 'ακριβότερο άρα καλύτερο' δεν ισχύει εδώ, αυτό που πρέπει να βρει κανείς είναι αυτό που ταιριάζει καλύτερα στον πωπό του.

Έτσι, κάθε κώλος θέλει τη σέλα του...Άλλαξα 5 μέχρι να τη βρω. Πήρα τη φτηνή σειρά της Specialized, 30-35€. Στους αντιπροσώπους της δίνει σέλα για δοκιμή για μία βδομάδα. Αυτή http://www.specialized.com/us/en/ftb/sa ... milano-gel

εγώ βολεύομαι με γυναικείες σέλες.
φαρδιές, μαλακές και με καλό εξαερισμό.