Δεν ξερω τι γραψατε στις προηγουμενες σελιδες επειδη δε μπηκα στον κοπο να διαβασω το τοπικ.... αλλα μιας και το ειδα πανω-πανω ας κανω τον κοπο να πω τη γνωμη μου.
Γεννηθηκα με μυωπια.
Η πρωτη μετρηση αν θυμαμαι καλα εγινε καπου στα 8 μου οταν εκλεινα ασυναισθητα λιγο το ενα ματι κυριως οταν προσπαθουσα να δω καθαρα με κοντρα ηλιο, η σε αλλες περιπτωσεις. Μετρηθηκε στους 6 βαθμους τοτε και ανεβηκε μεχρι 8 περιπου.
Το αλλο μου ματι ηταν και ειναι αριστο, χωρις κανενα προβλημα μυωπιας η αστιγματισμου.
Καθαρα απο το ματι που ειχε προβλημα, μπορουσα να δω στις καλυτερες των περιπτωσεων, σε αποσταση μικροτερη απο 10 εκατοστα....
Επειδη λοιπον ετσι γεννηθηκα και συνηθισα, το δεξι ματι δε το χρησιμοποιουσα, παρα μονο σαν μια 'ιδεα' περιφερειακης ορασης, χωρις λεπτομερειες χωρις τιποτα. Το ολο ζητημα ηταν οτι ο εγκεφαλος ετσι προσαρμοστηκε... σκοποβολη, τηλεοραση, διαβασμα, οδηγηση κλπ ολα σα να μη συμβαινει τιποτα.
Το μονο θεμα ηταν οταν για καποιο λογο ηθελα να τριψω το ματι μου και με το αλλο εβλεπα μια απιστευτη θολουρα... η οταν σηκωνα το μπουκαλι να πιω μπυρα Εκρυβε το στενο οπτικο πεδιο μου!!
Φακο επαφης δοκιμασα μια φορα για 3 μηνες, μου εσπασαν τα @@. Ενοιωθα να ζαλιζομαι ακομα και στον 3ο μηνα που τον φορουσα... γυαλια για κανενα λογο αν και πολυ μικρος φορεσα για 1 - 2μιση χρονο κλεινοντας με γαζα το ενα ματι για να βοηθησω το αλλο.
Κλαιν μαιν λοιπον και ειχα φτασει στα 23 μου, χωρις καμια απολυτως εγνοια γι'αυτο το ζητημα... ηρθε η στιγμη να με πεισει η οικογενεια να κανω μια εγχειρηση laser στο ματι που ειχε οταν μετρηθηκε, 7,4 βαθμους μυωπιας.
Κατεβηκα Αθηνα σε ενα γιατρο με καλες συστασεις επειτα απο εξεταση κλπ...
Απογευματακι βολτα στην Πλακα, φαγακι κρασακι χαλαρωση, υπνος και την αλλη μερα κλινικη.
20 λεπτα αναμονη για το ραντεβου. 15 λεπτα πριν, ενα lexotanil απο το ξανθο και βουρ για τελικες μετρησεις.
Ξαπλωσα, ηρθε το μηχανημα απο πανω και σε λιγα λεπτα, αφαιρει το μαραφετι που κραταγε τα βλεφαρα ανοικτα .... βλεπω Π Ε Ν Τ Α Κ Α Θ Α Ρ Α το ταβανι για μερικα δευτερολεπτα και μετα παρε την ξενερα!! Προστατευτικος φακος επαφης... και σε κανα μισαωρο τσουξιμο ελαφρυ.
Μια εβδομαδα μετα, με σταγονες τεχνητα δακρυα - δε θυμαμαι και γω ποσες φορες την ημερα - γυαλια καινουρια με τις καλυτερες προδιαγραφες, ειχε ηδη ερθει καλοκαιρι... ολα καλα! Εβλεπα σταδιακα καλυτερα παρ'ολο που ειχα φακο επαφης προστατευτικο... μεχρι που αφαιρεθηκε.
Αυτο που με τρελανε ειναι καθαρη οραση απο το 2ο ματι... για ενα χρονο τουλαχιστον δεν ειχα προσαρμοστει πληρως, ενοιωθα τη διαφορα απο το ενα ματι στο αλλο... ειχα συνηθισει με το ενα, το αλλο ηταν μονο για περιφερειακη οραση.
Το βραδυ η οταν ημουν κουρασμενος, δεν ενοιωθα κουρασμενα τα ματια μου, οταν διαβαζα στο πλαι δε με ενδιεφερε απο ποια μερια ειμαι, η οταν κραταγα το κινητο πλαγιασαμενος στον καναπε κλπ κλπ.
Απλα πραγματακια καθημερινα αλλα ετσι ειχα ΜΑΘΕΙ να ζω επειδη ετσι γεννηθηκα προφανως...
Μετρησα ξανα τη μυωπια μου στα 25 και ειναι 0,15 βαθμοι... καποια στιγμη λεω να ξανατσεκαρω αν και δεν εχω κανενα απολυτως θεμα. Το ζητημα ειναι πως με πιανω καποιες φορες να εστιαζω με το ενα ματι (το τοτε 'καλο') ειτε στο διαβασμα, ειτε στον Η/Υ ειτε στην τηλεοραση ειτε οταν οδηγαω και κοιταω το υπερπεραν στο βαθος....
Αυτα απο μενα και ενα μπραβο στις γ^μημενες ιατρικες επιστημες....!!!