Γιατί δεν ρωτάς αυτούς που 'τον τίμησαν με την ψήφο τους';
Κάτι θα γνωρίζουν.

Απ' όλα αυτά τα μπες-βγες στο αυτόφωρο έχουν εισπράξει μόλις 50.000 ευρώ...
Εντυπωσιασμοί άνευ ουσίας
http://www.euro2day.gr/news/economy/124 ... ticle.aspx

Αθάνατος Ξυλούρης:

Ένα Σαββάτο βράδυυυυυ καλέ
Μια Κυριακήήήή
Θα βγει ο Παπαδήμοοοος καλέ
και θα τα πειειειει
Γυρνάμε στη δραχμούλααααα
Αχ στη δραχμήήήή

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Γιατί δεν ρωτάς αυτούς που 'τον τίμησαν με την ψήφο τους';
Κάτι θα γνωρίζουν.

Και που τους 'ανεχόταν' τόσα χρόνια...

Εγώ τη νεοφιλελεύθερη προπαγάνδα περί λαδωνόμενων εφοριακών δεν την πιστεύω, είναι δυ, είναι δυνατόν να μην είναι τίμιοι; ΔΕΝ γίνεται.

Ο χρήστης Panosss έγραψε:
Εγώ τη νεοφιλελεύθερη προπαγάνδα περί λαδωνόμενων εφοριακών δεν την πιστεύω, είναι δυ, είναι δυνατόν να μην είναι τίμιοι; ΔΕΝ γίνεται.

Και εγώ δεν πιστεύω την κομμουνιστική προπαγάνδα πως οι ιδιώτες(ΕΕ,επιχειρηματίες κτλ) δωροδοκούν. Γίνεται το απαύγασμα των ανθρώπων να είναι διεφθαρμένο; ΔΕΝ γίνεται.

**ΤΑ ΠΟΤΟΟΜΟΛΟΓΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΚΟΟΛΟΜΟΛΟΓΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΑΡΑΚΙ ΤΗΣ ΧΑΙΔΩΣ
**
Παραβολή

Η ΧΑΙΔΩ είναι ιδιοκτήτρια ενός μπαρ στο Βερολίνο. Προκειμένου να
αυξήσει τις πωλήσεις της, αποφασίζει να επιτρέψει στους πιστούς της πελάτες
Οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι άνεργοι αλκοολικοί- να πίνουν όσο
θέλουν τώρα και να πληρώνουν αργότερα. Όποτε έχουν και όπως μπορούν.
Η ίδια καταγράφει λεπτομερώς όλα τα ποτά που καταναλώνονται σε
λογιστικά βιβλία και έτσι, με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά, χορηγεί
δάνεια στους πελάτες της.
Μαθαίνεται πολύ γρήγορα αυτό το -σύστημα της Χάιδω!- και πολύς κόσμος
αρχίζει να πλημμυρίζει το ωραίο της μπαράκι. Εκμεταλλευόμενη την
ελευθερία που νιώθουν οι πελάτες, τώρα που εκείνη τους απάλλαξε από το
βάρος της άμεσης πληρωμής, η ΧΑΙΔΩ αυξάνει τις τιμές του κρασιού και
της μπύρας, που είναι τα ποτά που καταναλώνονται περισσότερο. Ο όγκος
των πωλήσεών της, βεβαίως, αυξάνεται θεαματικά.
Ένας νέος και δυναμικός σύμβουλος πελατών σε μια τοπική τράπεζα,
αναγνωρίζει ως μελλοντικά πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο της
επιχείρησης το ποσό που θα προκύψει από την αποπληρωμή της πίστωσης
που παίρνουν οι πελάτες και αυξάνει το δανειοληπτικό όριο της ΧΑΙΔΩ.
Δεν έχει, ο τραπεζικός σύμβουλος, κανέναν λόγο ανησυχίας, καθ` ότι
υπάρχουν ως εγγύηση τα ίδια τα χρέη των αλκοολικών. Στα κεντρικά
γραφεία της τράπεζας, ειδικοί τραπεζικοί μετατρέπουν αυτό το
περιουσιακό στοιχείο σε τραπεζικά προϊόντα με τις ονομασίες
, και . Αυτά τα προϊόντα
εμπορεύονται κατόπιν στις παγκόσμιες αγορές. Κανείς δεν ξέρει
πραγματικά τι σημαίνουν αυτές οι... περίεργες ονομασίες των ομολόγων και
πώς αυτά είναι εγγυημένα. Ομως, καθώς οι τιμές τους αυξάνονται
διαρκώς, μεγαλώνει η ζήτησή τους και γίνονται μπεστ-σέλερ τραπεζικά
προϊόντα.
Μια μέρα, παρόλο που οι τιμές συνεχώς ανεβαίνουν, ένα στέλεχος της
τράπεζας, με ειδικότητα σε θέματα , αποφασίζει και
η απόφασή του γίνεται δεκτή, ότι ήρθε καιρός, σιγά-σιγά, η τράπεζα να
αρχίσει να απαιτεί την αποπληρωμή των χρεών που συσσωρεύτηκαν από τους
πότες στο μπαρ της ΧΑΙΔΩ. Ομως, οι αλκοολικοί άνεργοι αδυνατούν,
βεβαίως, να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, αφού είναι άνεργοι οι
άνθρωποι, κάτι που δεν έκρυψαν ποτέ, ούτε από τη ΧΑΙΔΩ, ούτε από τους
τραπεζίτες. Ταυτόχρονα και ως συνέπεια αυτού, η ΧΑΙΔΩ δεν μπορεί να
είναι συνεπής προς τις δανειοληπτικές της υποχρεώσεις και κηρύττει
χρεωκοπία.΄
Το και το χάνουν το 95% της αξίας τους. Το
πάει λίγο καλύτερα και πέφτει μόνον κατά 80%. Οι
προμηθευτές του μπαρ της ΧΑΙΔΩ είχαν δώσει στην πελάτισσά τους, τον
καιρό που όλα ήταν καλά κι ωραία, πολύ ελαστικούς όρους για την
αποπληρωμή των χρεών της προς αυτούς, αλλά έχοντας επενδύσει και οι
ίδιοι σε αυτά τα τραπεζικά ομόλογα, είναι τώρα μπροστά σε μια νέα,
διαφορετική κατάσταση. Ο προμηθευτής των κρασιών χρεωκοπεί και εκείνος
που της πουλούσε μπύρες εξαγοράζεται από έναν ανταγωνιστή του. Η
τράπεζα, έπειτα από μαραθώνιες και δραματικές διαβουλεύσεις όλων των
πολιτικών κομμάτων, σώζεται με γενναία χρηματική ένεση από το κράτος,
το οποίο αποφασίζεται να βρεις τους πόρους αυτούς από έναν καινούργιο
φόρο, που θα βαραίνει μόνον εκείνους που δεν καταναλώνουν αλκοόλ.

Επιτέλους, μια εξήγηση που μπορούμε όλοι να καταλάβουμε

@kouliscd
Πέρα από το προφανές pissing contest το να δωροδοκείσαι είναι χειρότερο από το να δωροδοκείς, το έχουμε αναφέρει πολλές φορές (αν δε συμφωνείς δε βαριέσαι).

Κάποια σχόλιο επί της ουσίας του άρθρου παραπάνω έχεις ή φταίνε οι κακοί επιχειρηματίες που δωροδοκούν ?

Ο χρήστης nass έγραψε:
@kouliscd
Πέρα από το προφανές pissing contest το να δωροδοκείσαι είναι χειρότερο από το να δωροδοκείς, το έχουμε αναφέρει πολλές φορές (αν δε συμφωνείς δε βαριέσαι).

Κάποια σχόλιο επί της ουσίας του άρθρου παραπάνω έχεις ή φταίνε οι κακοί επιχειρηματίες που δωροδοκούν ?

Απλά ήθελα να δείξω τη χαζομάρα της άποψης του Panosss. Νομίζω πως το πέτυχα.

Για το τί είναι χειρότερο, δεν μπαίνω στον κόπο, γιατί δεν έχει νόημα.
edit: nass, δε σου αρέσει να προσβάλλεται ένας συγκεκριμένος χώρος και καλά κάνεις. Γιατί οι υπόλοιποι(όσοι μας ενδιαφέρει, τουλάχιστον) πρέπει να δεχόμαστε να προσβάλλονται συλλήβδην οι ΔΥ με εξυπναδούλες δημοτικού; Υάρχουν ΔΥ που έχουν αγωνιστεί μέσα σε ένα σύστημα με εγγενείς αδυναμίες, για να ακούνε τις παιδαριώδεις ποσβολές κάθε Πάνου.

Πάμε παρακάτω.

Γκ. Ριντ: «Οχι» ραγδαίες αλλαγές στο Δημόσιο

Απροσδόκητος υπέρμαχος των λελογισμένων αλλαγών στη Δημόσια Διοίκηση αποδείχθηκε χθες μιλώντας στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, ο σύμβουλος της Παγκόσμιας Τράπεζας Γκάρι Ριντ που βρέθηκε στην Αθήνα για το Συνέδριο του Economist.

Απροσδόκητος υπέρμαχος των λελογισμένων αλλαγών στη Δημόσια Διοίκηση αποδείχθηκε χθες μιλώντας στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, ο σύμβουλος της Παγκόσμιας Τράπεζας Γκάρι Ριντ που βρέθηκε στην Αθήνα για το Συνέδριο του Economist. Οι βουλευτές των κυβερνητικών εταίρων, τον άκουσαν με σχετική αμηχανία να αντιτίθεται σε ραγδαίες αλλαγές, που αφορούν τόσο στο μέγεθος του δημόσιου τομέα όσο και στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων, αφού, όπως υποστήριξε, σε καμία χώρα του κόσμου δεν πέτυχε ο συνδυασμός της ταυτόχρονης μείωσης αποδοχών και των μαζικών απολύσεων επισημαίνοντας μάλιστα ότι όπου έγινε κάτι τέτοιο ανακλήθηκε γρήγορα.

«Οι γρήγορες μεταρρυθμίσεις πολλές φορές αντιβαίνουν στις μακροπρόθεσμες αλλαγές που είναι τόσο αναγκαίες», παρατήρησε ο κ. Ριντ υπογραμμίζοντας ότι οι περισσότερες χώρες που μεταρρύθμισαν επιτυχώς το δημόσιο τομέα το πέτυχαν αυτό σε διάρκεια 10 έως 15 ετών «παγώνοντας κάποιους υψηλούς μισθούς χωρίς να απολύσουν μεγάλα ποσοστά υπαλλήλων». Για την περίπτωση της Ελλάδας διαπίστωσε ότι ο δημόσιος τομέας αυξήθηκε μεν γρήγορα μετά τη Μεταπολίτευση αλλά «δεν είναι εκτός ελέγχου», ενώ προειδοποίησε ότι η ταυτόχρονη μείωση σημαντικού αριθμού δημοσίων υπαλλήλων με καθήλωση ή και μείωση αποδοχών, μπορεί να αποβεί αντιπαραγωγική.

Γιώργος Χατζηδημητρίου

http://www.imerisia.gr/article.asp?cati ... =112784981

http://antagonistikotita.blogspot.com/2011/12/o.html

Να αλλάξουμε το αναπτυξιακό μοντέλο… Oυυυ αμέ…

Όλοι έχουμε ακούσει πως το πρόβλημα μας ήταν το αναπτυξιακό μοντέλο που είχαμε, που στηριζόταν σε μια κρατικοδίαιτη ανάπτυξη και βασιζόταν στον κατασκευαστικό κλάδο, στον εσωστρεφή εμπορικό και χαμηλής τεχνολογίας μεταποιητικό κλάδο και φυσικά στην κατανάλωση…

Έχουμε όλοι ακούσει τον αρμόδιο υπουργό να αναφέρετε στην απαραίτητη αλλαγή του αναπτυξιακού μας μοντέλου…

Επίσης πολλοί έχουμε δει την ομιλία στο TEDxAcademy του Αρίστου Δοξιάδη για τα Tradables, Non Tradables και την Μικρομεσαία καινοτόμο εξαγωγική επιχειρηματικότητα που πρέπει να αναπτύξουμε…
Ψάχνοντας να βρω που τελικά πρόκειται να επενδύσουμε τα τελευταία μας Δις του ΕΣΠΑ, έπεσα πάνω στην λίστα της Task Force με τα ώριμα έργα που πρότειναν οι αρμόδιες Ελληνικές αρχές και που πρέπει άμεσα να χρηματοδοτηθούν…

Για να δούμε λοιπόν την κατανομή των πόρων και τις θέσεις εργασίας που παράγουν, όχι όμως αυτές που άμεσα δημιουργούνται για κάνα δυο χρόνο και μετά εξαφανίζονται (του κατασκευαστικού κλάδου π.χ.), αλλά αυτές που μένουν και αποδίδουν για πολλά χρόνια στην οικονομία… (ROI είναι το Return On Investment η απόδοση της επένδυσης)

Το ιλιγγιώδες ποσό των 8,2δις πάει σε «τσιμέντα»… δηλαδή το 78,8%… πάει σε δρόμους, γεφύρια, νοσοκομεία, σχολεία, αεροδρόμια, λιμάνια… και ναι μεν δίνουν άμεσα δουλειά σε πάνω από 100.000 ανθρώπους αλλά σε ένα με δυο χρόνια οι δουλειές τέλος… μένουν μόνο 2193 μόνιμες θέσεις εργασίας…

Το δεύτερο τεράστιο ποσό των 2,2δις που αποτελεί το 20,6% πάει στο εσωτερικό μέτωπο, για την στήριξη των μΜΕ, σε διάφορες βελτιώσεις στις Δημόσιες Υπηρεσίες, στα ενεργειακά δίκτυα, στην ερευνητική και ακαδημαϊκή κοινότητα και τέλος στην εξοικονόμηση κατ’ οίκον… εδώ έχουμε κάποιες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται και αντιστοιχούν στο 33,9% του συνόλου, δηλαδή περίπου 1637… Υπάρχουν κάποιες δράσεις όπως του Jeremy και το ΕΤΕΑΝ που δεν έχουν υπολογιστεί στις θέσεις εργασίας, αλλά δεδομένου του ευρέως φάσματος επιχειρηματικότητας που στοχεύουν δεν πιστεύω πως θα αποδώσουν περισσότερο από ότι οι υπόλοιπες δράσεις όπως π.χ. του νέου αναπτυξιακού νόμου που αποδίδει περίπου μια θέση εργασίας ανά 220.000 ευρώ επένδυσης.

**Το απίστευτο νούμερο είναι η επένδυση που στοχεύει στην αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου… 0,64%... δηλαδή μόνο 67εκ ευρώ… καλά διαβάσατε 67 ολόκληρα εκατομμύρια!!! Που πάνε στο Corallia και στην Νέα Καινοτομική επιχειρηματικότητα του ΕΣΠΑ… το απίστευτο είναι πως αυτή η ελάχιστη επένδυση αποδίδει το 20% του συνόλου των νέων θέσεων εργασίας!!! Δηλαδή 1000 νέες μόνιμες θέσεις εργασίας με υψηλές αποδοχές και υψηλή προστιθέμενη αξία για την χώρα που αντιστοιχεί σε 67.000 ευρώ ανα θέση εργασίας. 67εκ. επένδυση για την βελτίωση του ισοζυγίου πληρωμών...

Δηλαδή αυτά τα 67εκ. παράγουν 55 φορές, ναι καλά διαβάσατε 55 φορές περισσότερες σταθερές θέσεις εργασίας από ότι οι επενδύσεις στα τσιμέντα…!!!

Αν δηλαδή δίναμε με έναν μαγικό τρόπο άλλα 200εκ με την ίδια στόχευση θα είχαμε τουλάχιστον άλλες 4000 νέες σταθερές θέσεις εργασίας ακόμα… δηλαδή όσες θέσεις εργασίας παράγουν τα υπόλοιπα 10δις…!!**

Το ερώτημα λοιπόν είναι:

ΓΙΑΤΙ δεν το κάνουμε? ΓΙΑΤΙ?

Θα λείψουν 200εκ από τα τσιμέντα? Δεν έχουμε τρόπους? Μα τους έχουμε…

Άρα μήπως δεν θέλουμε?

Νομίζω πως είναι ορατή από τον πίνακα η «αλλαγή» του αναπτυξιακού μοντέλου, τρομάρα μας…

Μετά, εμπιστευθείτε εσείς Παπαδήμο κ σία και φαγωθείτε μεταξύ σας αν το δίλημμα είναι Ευρώ ή Δραχμή, όσο κάποιοι Μπομπολέοι ετοιμάζονται να ξαναφάνε με χρυσά πηρούνια πετώντας σας ένα κομμάτι ψωμί για να σκύβετε το κεφάλι όταν σας λένε 'μαζί τα φάγαμε'.

@komis: Μιας και το προχώρησες λοιπόν (δεν ήθελα να φτάσω εκεί τόσο γλήγορα): Οι τεύτονες δεν ήρθαν να βοηθήσουν αλλά να πάρουν τα φράγκα τους πίσω. Οι γάλλοι τα πήραν μέσω τραπέζης. Γι' αυτό και παρόλα τα χαράτσια και τη μείωση μισθών έχουμε το παράδοξο να αυξάνουν τα έξοδα και να μειώνονται τα έσοδα. Μάντεψε που πάει το ζεστό χρήμα. Και η πίεση και ο αποπροσανατολισμός αυξάνει ώρα με την ώρα. Ώσπου να έρθει εκείνο το Σάββατο βραδάκι... Άντε να ξυπνάτε.

Ο χρήστης imago έγραψε:
@komis: Μιας και το προχώρησες λοιπόν (δεν ήθελα να φτάσω εκεί τόσο γλήγορα): Οι τεύτονες δεν ήρθαν να βοηθήσουν αλλά να πάρουν τα φράγκα τους πίσω. Οι γάλλοι τα πήραν μέσω τραπέζης. Γι' αυτό και παρόλα τα χαράτσια και τη μείωση μισθών έχουμε το παράδοξο να αυξάνουν τα έξοδα και να μειώνονται τα έσοδα. Μάντεψε που πάει το ζεστό χρήμα. Και η πίεση και ο αποπροσανατολισμός αυξάνει ώρα με την ώρα. Ώσπου να έρθει εκείνο το Σάββατο βραδάκι... Άντε να ξυπνάτε.

My thoughts exactly. Τώρα, δήθεν, ανακάλυψαν ότι είχαν υποεκτιμήσει την ικανότητα του Ελληνικού κράτους να υλοποιήσει το Μνημόνιο και το επίπεδο της ανικανότητας των κυβερνήσεων.

Πιο λογικό φαντάζει μέρα με τη μέρα ακόμα και στους πιο δύσπιστους το σενάριο ότι έπεσε χοντρή συνεννόηση για να μαζέψουν ότι μαζεύεται (μαζί με τις κατάλληλες μιζούλες στα ντόπια κόμματα).

Πιο λογικό φαντάζει μέρα με τη μέρα το να μην πληρώνει κανείς τους παράλογους φόρους και χαράτσια στη συγκεκριμένη συγκυρία, αν αγαπάει την πατρίδα του.

Απο: http://www.protothema.gr/world/article/?aid=165320

Απίθανο σενάριο από αμερικανικά ΜΜΕ

Η Ισλανδία υιοθετεί το καναδικό δολάριο;

«Έχουν τρελαθεί εντελώς εκεί στην Ισλανδία;»

Αυτό διερωτάται το καναδέζικο οικονομικό περιοδικό «Canadian Business» που κάνει ένα λογοπαίγνιο με την εκφορά στην αγγλική γλώσσα του loonie, που είναι η λαϊκή έκφραση για το καναδικό δολάριο με την μορφή κέρματος, με την βρετανική αργκό για το «τρελός».

Και έχει λόγο που το διερωτάται αυτό καθώς αναφέρεται σε ένα σχέδιο της κυβέρνησης της Ισλανδίας να εγκαταλείψει κάθε διαδικασία υπαγωγής της στην Ευρωζώνη και στο κοινό νόμισμα και αντ’ αυτού να συνδέσει τη συναλλαγματική ισοτιμία της κορώνας, του εθνικού της νομίσματος, με το καναδικό δολάριο – loonie!

Ενδεικτικό το ρεπορτάζ των Καναδών που τονίζει πως το «απομονωμένο κράτος, τόσο μακριά από την ηπειρωτική Ευρώπη και με τόσα οικονομικά προβλήματα, οδηγείται στην απόφαση να αναζητήσει ‘ασφάλεια’ στο νόμισμα των … γειτόνων του, του Καναδά».

Οι ανησυχίες των Ισλανδών πολιτικών για το μέλλον του ευρώ και της ίδιας της Ευρωζώνης, ιδίως μετά τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις στην κρίση χρέους, φαίνεται πως βαραίνουν στην απόφαση των Ισλανδών πολιτικών να σταματήσουν άμεσα κάθε διαδικασία για την προώθηση της υποψηφιότητάς τους ως νέου μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πολλώ δε μάλλον της Ευρωζώνης!

Από τη στιγμή που είδε το φως της δημοσιότητας το συγκεκριμένο ρεπορτάζ έγκριτοι οικονομολόγοι τονίζουν πως η πιθανότητα της σύνδεσης της ισλανδικής κορώνας με την ισοτιμία του καναδικού δολαρίου – πολύ περισσότερο η υιοθέτηση από την Ισλανδία του καναδικού νομίσματος – είναι από πολύ μικρή έως απειροελάχιστη, πλην όμως δείχνει το μέγεθος του προβληματισμού, όχι μόνο των Ισλανδών, για την τύχη της Ευρωζώνης και της ΕΕ γενικότερα …

@komis1
Η απάντηση είναι απλή: τα τσιμέντα φέρνουν ψήφους, η καινοτομία και τα κοράλια, όχι.

@kouliscd
Σε αντίθεση με ό,τι πιθανά πιστεύεις, δεν έχω κάποια συγκεκριμένη ατζέντα και σίγουρα δεν ανήκω στον πολιτικό χώρο στον οποίο με έχεις κατατάξει. Αλλά η πεποίθησή μου είναι (και πηγάζει από προηγούμενη εμπειρία και ως εργαζόμενος στο ευρύτερο δημόσιο (ΕΜΠ) και ως επιχειρηματίας και ως ΕΕ) ότι το μεγαλύτερο μέρος της κακοδαιμονίας μας (περιλαμβανομένου του λάθος τρόπου με τον οποίο λειτουργεί και ο ιδιωτικός τομέας, πχ. κρατικοδίαιτος-εσωστρεφής, έμφαση στις μίζες και όχι στην ποιότητα κτλ.) πηγάζει από τον στρεβλό δημόσιο τομέα (που και αυτός είναι αποτέλεσμα συνδιαλλαγής πολιτικών με πολίτες και οι 2 προς ίδιον όφελος).

Ο χρήστης nass έγραψε:
@komis1
Η απάντηση είναι απλή: τα τσιμέντα φέρνουν ψήφους, η καινοτομία και τα κοράλια, όχι.

@kouliscd
Σε αντίθεση με ό,τι πιθανά πιστεύεις, δεν έχω κάποια συγκεκριμένη ατζέντα και σίγουρα δεν ανήκω στον πολιτικό χώρο στον οποίο με έχεις κατατάξει. Αλλά η πεποίθησή μου είναι (και πηγάζει από προηγούμενη εμπειρία και ως εργαζόμενος στο ευρύτερο δημόσιο (ΕΜΠ) και ως επιχειρηματίας και ως ΕΕ) ότι το μεγαλύτερο μέρος της κακοδαιμονίας μας (περιλαμβανομένου του λάθος τρόπου με τον οποίο λειτουργεί και ο ιδιωτικός τομέας, πχ. κρατικοδίαιτος-εσωστρεφής, έμφαση στις μίζες και όχι στην ποιότητα κτλ.) πηγάζει από τον στρεβλό δημόσιο τομέα (που και αυτός είναι αποτέλεσμα συνδιαλλαγής πολιτικών με πολίτες και οι 2 προς ίδιον όφελος).

Τα 'κακά' του ιδιωτικού τομέα πηγάζουν από τον δημόσιο τομέα;
Μήπως πηγάζουν και τα δυο από την Ελληνική νοοτροπία του ωχαδερφισμού, του έλα ρε καλά είναι και έτσι τι να κάθομαι να το φτιάξω σωστά, της έλλειψης ποιότητας στα πάντα, του τα ξέρω όλα (και την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια αν δω ότι έχω να κάνω με κάποιον που ξέρει καλύτερα από μένα);
Μην τα μπλέκουμε όλα και λέμε ότι φταίει το μεν και το δε. Η Ελληνική νοοτροπία φταίει, η τεμπελιά, η έλλειψη γνώσης και η παντελής άγνοια του ότι τα αγαθά κόποις κτώνται.
Το πρόβλημα είναι ότι τα παραπάνω δεν φτιάχνονται ούτε με μνημόνια ούτε με δάνεια και φυσικά ούτε με αναλύσεις.

Σημειώνεται για τα πρακτικά ότι τα 'τσιμέντα', όταν δεν είναι έργα εντυπωσιασμού αλλά υποδομής, βοηθούν στην ανάπτυξη της χώρας, άρα και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Το να δοθούν μερικά χιλιάρικα ώστε ν' ανοίξει κάποιος μια επιχείρηση, όταν ταυτόχρονα κλείνουν δεκάδες ή εκατοντάδες καθημερινά, δεν ξέρω πόσο θα βοηθούσε σε βάθος χρόνου. Και στην πράξη έχει αποδειχθεί ότι μετά το έτος ή τη διετία που διαρκεί η επιδότηση του νέου επιχειρηματία, οι περισσότερες επιδοτούμενες επιχειρήσεις κλείνουν, αφήνοντας ένα χαρτζιλίκι στον 'επιχειρηματία'. Ενώ τα 'τσιμέντα' μένουν εκεί για χρήση από την παραγωγική δραστηριότητα.

Παραδείγματα: επιδοτείται μια νέα επιχείρηση internet cafe. Ή μια εταιρεία παραγωγής software. Ταυτόχρονα εκσυγχρονίζεται το δίκτυο του ΜΕΤΡΟ ή του ΟΣΕ. Το πρώτο κόστισε σαφώς λιγότερα, το δεύτερο όμως μένει και χρησιμοποιείται από όλους.

Αυτά δεν αποτελούν φυσικά απαράβατο κανόνα, ειδικά με τον τρόπο που χειρίζεται το ελληνικό κράτος το χρήμα. Όταν το χλμ δρόμου κοστίζει πολλαπλάσια από άλλες χώρες με υπερτιμολογήσεις και λαδώματα. Ίσως εκεί βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόβλημα και όχι στα 'τσιμέντα' καθαυτά.

@tryphon
Τα χαρακτηριστικά που αναφέρεις είναι γενετικώς καθορισμένα ή εκφράζονται μέσα σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον ?

Διότι αν είναι γενετικά τότε απορώ πως μπόρεσαν έγκριτοι συμπατριώτες μας να διαπρέψουν στο εξωτερικό πχ. στην Ελβετία

Αν είναι σε κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο (που είναι η άποψή μου) τότε δε λες κάτι θεαματικά διαφορετικό από αυτό που λέω (σκέψου το).

Ο χρήστης tryphon έγραψε:
τα ξέρω όλα (και την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια αν δω ότι έχω να κάνω με κάποιον που ξέρει καλύτερα από μένα);

Κλασικό χαρακτηριστικό του ελληναρά.

Ο χρήστης nass έγραψε:
@komis1
Η απάντηση είναι απλή: τα τσιμέντα φέρνουν ψήφους, η καινοτομία και τα κοράλια, όχι.

Απολύτως σωστό. Συμβαίνει όμως γιατί ο κόσμος δεν πληροφορείται σωστά και αντικειμενικά. Αν στοιχεία όπως αυτά που παρέθεσα γίνονταν πιο ευρεώς γνωστά, τι θα ζητούσε ο κόσμος, μεροκάματο για να τον έχουν συνέχεια του χεριού τους, ή να επενδυθούν τα χρήματα σε βιώσιμη ανάπτυξη και καινοτομία; Και που θα πήγαινε η ψήφος του;

Τόσα λεφτά πετάχτηκαν με τα stage και τις συμβάσεις, απλά για να έχουν τον κόσμο στο χέρι. Και συνεχίζουν με τον ίδιο τρόπο.

Επειδή βλέπουμε ότι πιά ούτε την ψήφο μας χρειάζονται για να γίνουν εξουσία (βλ. συγκυβέρνηση-μαριονέτα και δανεισμός με βάση μελλοντικές επιχορηγήσεις), ποιά δύναμη μόνο μας απομένει για να τους αναγκάσουμε να φύγουν ΤΩΡΑ;

@manos
Σε χώρες με αγάπη και ενδιαφέρον προς την καινοτομία, όπως η Βρετανία, το κράτος επιχορηγεί projects για επιχειρήσεις μέχρι και 50%, οι οποίες συνεργάζονται με πανεπιστήμια για να εφαρμόσουν καινοτόμες ιδέες ή πρακτικές και πρέπει να προσλάβουν ένα άτομο για την υλοποίηση των project αυτών.

http://www.ktponline.org.uk/faqs

What are the benefits of Knowledge Transfer Partnerships?
Knowledge Transfer Partnerships can help enhance career prospects by providing the opportunity to manage a challenging project central to a company's strategic development and long-term growth.

According to figures, recently qualified people benefit from:

A competitive salary
A fully funded professional management qualification
The opportunity to make an impact on a business from day-one
75% are offered employment by host company

Στην Ελλάδα, οι επιχορηγήσεις ποτέ δεν ήταν στις επιχειρήσεις, αλλά για να 'αγοράσουν' οι επιχειρήσεις υπηρεσίες από άλλες, οι οποίες επιζούσαν μόνο βάσει της αρπαχτής από τα διάφορα προγράμματα. Ωφελήθηκαν έτσι διάφορες μεγάλες εταιρείες οι οποίες ουδένα ενδιαφέρον είχαν για την καινοτομία και τη βιωσιμότητα των παραγωγικών επιχειρήσεων, αλλά έτυχε να έχουν φτιάξει 'πλατφορμες' τις οποίες εφάρμοζαν pret-a-porter σε πολλές μικρές επιχειρήσεις με σκοπό να φάνε τις επιχορηγήσεις.

Λοιπόν... ποιός φταίει γι'αυτό; Καλά και τα τσιμέντα αλλά πίπες ανάπτυξη θα φέρουν τα έργα υποδομής αν δεν υπάρχουν επιχειρήσεις να τις εκμεταλλευτούν.

Ο χρήστης nass έγραψε:
@tryphon
Τα χαρακτηριστικά που αναφέρεις είναι γενετικώς καθορισμένα ή εκφράζονται μέσα σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον ?

Διότι αν είναι γενετικά τότε απορώ πως μπόρεσαν έγκριτοι συμπατριώτες μας να διαπρέψουν στο εξωτερικό πχ. στην Ελβετία

Αν είναι σε κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο (που είναι η άποψή μου) τότε δε λες κάτι θεαματικά διαφορετικό από αυτό που λέω (σκέψου το).

Λύση για το πρόβλημα της Ελλάδας: Φεύγουν όλοι οι Έλληνες και έρχονται εδώ και έρχονται όλοι οι Ελβετοί εκεί. Το πρόβλημα της Ελλάδας (γεωγραφικά) ελύθη. Η Ελβετία θα έχει σοβαρό πρόβλημα σε 5-10 χρονιά.