Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
Διάβασα το Δικαίωμα στη Τεμπελιά του Π. Λαφάργκ, το οποίο μνημόνευε κάποτε ο koutsan.
(2κάτι ευρώ απ την πρωτοπορία)

Τρομερό ανάγνωσμα, πανέξυπνο, αυθάδες, ανατρεπτικό. Βασικά μόνο και μόνο που σκεφτόμουν ότι κάτι μάνοσκυδες και ηλιλίες θα πάθαιναν αναφυλακτικό σοκ αν το διάβαζαν με διασκέδασε αφάνταστα, άσχετα με το κατά πόσο συμφωνώ με τον συγγραφέα.

Αυτή η πρωτοπορία...4 βιβλία πήρα, 17 ευρώ. Μεγαλεία.

κατα πόσο συμφωνείς με τον συγγραφέα;

Το ερώτημα είναι κατά πόσο απολαμβάνει κανείς ένα λογοτεχνικό (την στιγμή που διαφωνεί με τον συγγραφέα του), μόνο και μόνο επειδή α) το βιβλίο του προτάθηκε από τον Master β) διασκεδάζει με την ιδέα ότι το βιβλίο θα εκνεύριζε κάποιους άλλους.

Social realism in extremis?

Ε όχι και σοσιαλιστικός ρεαλισμός ο Λαφάργκ !

Επίσης μπορείς να διαβάζεις βιβλία και για λόγους απόκτησης πληρέστερης γνώσης. Και ναι, μπορείς να απολαμβάνεις κάποιο συγγραφέα κι ας διαφωνείς μαζί του. Π.χ. ο με το Νίτσε μπορεί να διαφωνώ καθέτως, αλλά ο πούστης είναι φοβερός στη γραφή του και απολαυστικότατος!

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
Το ερώτημα είναι κατά πόσο απολαμβάνει κανείς ένα λογοτεχνικό (την στιγμή που διαφωνεί με τον συγγραφέα του)

Προσωπικα εχω διαβασει πολλα βιβλια απο συγγραφεις που.. ουτε καν και τα εχω ευχαριστηθει. Παραδειγμα, το 'ο αγων μου' του Χιτλερ, πολυ απολαυστικο παραληρημα

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
Το ερώτημα είναι κατά πόσο απολαμβάνει κανείς ένα λογοτεχνικό (την στιγμή που διαφωνεί με τον συγγραφέα του), μόνο και μόνο επειδή α) το βιβλίο του προτάθηκε από τον Master β) διασκεδάζει με την ιδέα ότι το βιβλίο θα εκνεύριζε κάποιους άλλους.

Social realism in extremis?

Εγώ πάντως έχω μάθει άπειρα πράγματα απο τον 'μαστερ', αν δεν έχεις μάθει εσύ τίποτα κρίμα .
Επίσης έχω φχαριστηθεί τα βιβλία του λαφαργκ γιατί τα έφερα σε αντιπαράθεση με την σκέψη όχι του Μανου και του Ηλία αλλά προσώπων που σκέφτονται σαν και αυτούς και είχε φοβερή πλάκα, άσε που νοιώθω πως άνοιξαν οι ορίζοντες μου, του είμαι ευγνώμων.
Λαφάργκ πρέπει να διάβασα 17 / 18 περίπου. Επιφυλάσσομαι να ανεβάσω μια ενδιαφέρουσα φωτό με βιβλίο του Λαφαργκ(όχι το δικαίωμα στην τεμπελιά , τον οικονομικό ντετερμινισμό)

δλδ χρήστο εσένα σε ευχαριστεί μόνο ό,τι συμφωνείς ή απλά δεν διαβάζεις ό,τι διαφωνεις?

από αυτά που πρότεινε ο μάστερ πάντως , θέλω να διαβάσω οπωσδήποτε το λεξικό των επαναστάσεων, καλοκαιράκι έχει αγορά το πρόγραμμα. (και ό,τι προαιρέσει ο έτερος καππαδόκης )

σκάι, ο αγών μου όντως είναι απολαυστικός

Το κουράζετε και ψόφησε. Μου έκανε απλά εντύπωση ότι αντί να επικεντρωθεί στο βιβλίο, τόνισε ιδιαίτερα την ευχαρίστηση του για την (υποτιθέμενη) ενόχληση άλλων ατόμων από το περιεχόμενο του. Αυτά.

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
Το κουράζετε και ψόφησε. Μου έκανε απλά εντύπωση ότι αντί να επικεντρωθεί στο βιβλίο, τόνισε ιδιαίτερα την ευχαρίστηση του για την (υποτιθέμενη) ενόχληση άλλων ατόμων από το περιεχόμενο του. Αυτά.

Ο ποιητής ήθελε να πει ότι βρίσκει διασκεδαστικά τα βιβλία που 'σοκάρουν' το ευρύ κοινό, αυτό που σκέφτεται με συγκεκριμένα διαδομένα στερεότυπα. Αν αυτό σου φαίνεται περίεργο, τι να πω...

Επίσης απολαμβάνω κάθε είδους πονήματα, πίνακες, ποιήματα, ταινίες, τραγούδια (μη τα πω έργα τέχνης και το χοντρύνουμε) γιατί ικανοποιούν την αισθητική μου, παρ όλο που δεν τα καταλαβαίνω.

Να προσθέσω ότι βρίσκω ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΑ τα βιβλιαράκια τύπου 'Cοφίεc του Πατήρ Παϊciου για την οδό προc τον Κύριον' τα οποία διαβάζω επιμελώς όποτε πέσουν στα χέρια μου. Προφανώς δεν συμφωνώ με ούτε μισή λέξη από κει μέσα, δεν λέει κάτι αυτό.

btw για την Τεμπελιά δεν έγραψα σε πόσο ποσοστό συμφωνώ/διαφωνώ μαζί του (μπορεί να ναι 1 ή 99%)

Ρε charmak 2η εφηβεία περνάς?
Κλασικό βιβλίο 'εφηβείας' το δικαιωμα στην τεμπελιά ή τουλάχιστον έτσι το 'χω συνδέσει εγώ στο μυαλό μου.
Ωραία χρόνια , ε Τασο?

Ο χρήστης tasosdev έγραψε:

Λαφάργκ πρέπει να διάβασα 17 / 18 περίπου.

Τα πρωτα ¨επαναστατικα¨ αναγνωσματα.

ΕΔΙΤ:
Ασχετο, αλλά πρέπει να κάνουμε μια λίστα κάποια στιγμή, μια ανθολογια που να την εμπλουτίζουμε που και που και να την κουοτάρουμε να βρίσκεται.

Ο χρήστης kovathe έγραψε:

ΕΔΙΤ:
Ασχετο, αλλά πρέπει να κάνουμε μια λίστα κάποια στιγμή, μια ανθολογια που να την εμπλουτίζουμε που και που και να την κουοτάρουμε να βρίσκεται.

αμα τη επιστροφή του μπαρμπα κουτσάν νομίζω πρέπει να το κινητοποιήσουμε

Ο χρήστης kovathe έγραψε:
Ρε charmak 2η εφηβεία περνάς?

δεν πέρασα ποτέ πρώτη

(ακούω και metallica τώρα που γράφω)

Ο χρήστης kovathe έγραψε:

Κλασικό βιβλίο 'εφηβείας' το δικαιωμα στην τεμπελιά ή τουλάχιστον έτσι το 'χω συνδέσει εγώ στο μυαλό μου.
Ωραία χρόνια , ε Τασο?

Και τότε καλά ήταν αλλα και τώρα καλά είναι μωρέ.

Δεν θυμάμαι αν το έχω ξαναγράψει η αν το έχει γράψει άλλος αλλά το βρίσκω εξαιρετικά επίκαιρο.
Λέγεται 'Η Οικονομική Φρίκη'.
Το ΄χει γράψει η Viviane Forrester και σε σχέση με αυτά που μας συμβαίνουν σήμερα και αυτά που διαφαίνεται να ζήσουμε αύριο είναι μια προφητεία. Δεν γνωρίζω πότε πρωτοεκδόθηκε, το δικό μου τυπώθηκε το 1997. Ξεκινάω επανάληψη απο σήμερα .

Έχει διαβάσει κανείς την Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου του Τζον Πέρκινς;

*Η συγκλονιστική αυτή μαρτυρία αποκαλύπτει τις σκοτεινές πτυχές ενός συστήματος που προωθεί την παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ υπό το μανδύα της «παγκοσμιοποίησης», καταδικάζοντας εκατομμύρια κατοίκους του πλανήτη στην ανέχεια. «Οι Οικονομικοί Δολοφόνοι», γράφει ο Τζον Πέρκινς, «είναι υψηλόμισθοι επαγγελματίες που εξαπατούν χώρες σε όλο τον κόσμο, αποσπώντας τους ποσά που ανέρχονται σε τρισεκατομμύρια δολάρια. Τα μέσα που χρησιμοποιούν είναι, μεταξύ άλλων, οι οικονομικές εκθέσεις με πλασματικά στοιχεία, οι νοθευμένες εκλογές, ο εκβιασμός, η εξαγορά συνειδήσεων, το σεξ και οι δολοφονίες».

«Αφού διαβάσετε το βιβλίο, θα βλέπετε τις ειδήσεις με άλλα μάτια».

The Guardian

Ο Τζον Πέρκινς από το 1971 έως το 1981 εργάστηκε στην πολυεθνική εταιρία συμβούλων Chas. T. Main ως οικονομολόγος. Στην πραγματικότητα όμως ήταν ένας Οικονομικός Εκτελεστής, στρατολογημένος από τις μυστικές υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών. Κράτησε το ρόλο του κρυφό ώσπου, με αφορμή τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001, αποφάσισε να εκθέσει δημοσίως τη αθέατη πλευρά της αμερικανικής εταιρειοκρατίας, συγγράφοντας την Εξομολόγηση ενός Οικονομικού Δολοφόνου. Στο βιβλίο βασίστηκε το ομότιτλο ντοκιμαντέρ του δημοσιογράφου Στέλιου Κούλογλου.*

http://www.aiora.gr/politics/?lang=el&s ... confession

Καποιο ελληνικο e-shop βιβλιων η δεν αξιζει να αγοραζει κανεις απο ιντερνετ?
Θελω βασικα καποιο site που να εχει καμια περιληψη του βιβλιου

Καλά Τhanix στο μυαλο μου είσαι

Διαβάζω αυτή την περίοδο το

Βooks v cigarettes του Orwell,
πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, και κάπου στην πορεία μιλάει για βιβλιοκριτικούς.

Και μου γεννήθηκε η απορία αν γράφονται ακόμα σοβαρές κριτικές για βιβλία

κουτσάν ακούει?

Στην Ελλαδα; Σπανια. Εγω τουλαχιστον δεν εχω διαβασει σοβαρη βιβλιοκριτικη (δεν παιρνω βεβαια και το 'ειδικα' περιοδικα). Οτι διαβαζω βρισκεται μεσα στις αγκυλωσεις του κριτικου τις συμπαθειες/αντιπαθειες του

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:

κουτσάν σε ποιό ιστορικό γεγονός βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή

Και μιας και το ανέφερες

Τέλειωσα σε 2 μέρες στην Πάρο αυτό
'Κουρσάροι της Μάλτας και της Μπαρμπαριάς' (Corsairs of Malta and Barbary), Earle Peter

Μια χαρά είναι, ενδιαφέρον,κυλάει άνετα, ευχάριστα και γρήγορα (290 σελ. περίπου), λίγο ατυχής η μεταφραση κατά καιρούς (του στυλ 'ο Χ είχε το αχάριστο καθήκον να...', δεν είναι κανένα αριστούργημα αλλά το επισημαίνω αν ενδιαφέρει κάποιον το θέμα, όπως εμένα πχ ...Καλή μελέτη χωρίς να πέφτει βαριά σε ένα κάπως 'μορφωμένο' αναγνώστη..
Α με εκνευρίζουν αφάνταστα οι υποσημειώσεις στο τέλος του βιβλίου και όχι σε κάθε μία σελίδα. Είμαι τεράστιος 'φαν' των υποσημειώσεων και στα επιστημονικά μου κείμενα έχω πολύ μεγάλο αριθμό, αλλά η τοποθέτησή τους στο τέλος του βιβλίου είναι απαράδεκτη και εξαιρετικά άβολη και αν και με ενδιαφέρουν πάρα πολύ αυτό το σύστημα με οδηγεί σχεδόν να μην τις κοιτάω...Μειονέκτημα σοβαρό του βιβλίου ...Το βιβλίο γράφτηκε το 1970.

*Το βιβλίο είναι μια συγκριτική μελέτη του κούρσου, αυτού του αλλόκοτου θεσμού που άνθησε επί αιώνες στη λεκάνη της Μεσογείου, τόσο από τους μουσουλμάνους Μπαρμπαρέζους που είχαν τα ορμητήριά τους στις ακτές της Βόρειας Αφρικής όσο και από τους (λιγότερο διάσημους αλλά ίσως και δραστικότερους) χριστιανούς ομοτέχνους τους που εξορμούσαν από τη Μάλτα και την Ιταλία - συντηρώντας έτσι έναν ατέρμονο 'ιερό πόλεμο' κι έχοντας συχνά για στόχο ελληνικά εμπορικά καράβια. Με βάση πλήθος εγγράφων και μαρτυριών της εποχής, περιγράφονται οι κουρσάρικες επιχειρήσεις, η αρπαγή περιουσιών και η πώληση των αιχμαλώτων στα σκλαβοπάζαρα, ενώ παρουσιάζεται η ιστορία και η δράση πέντε περίφημων κουρσάρων της περιοχής.

'Αντίθετα με τους κανονικούς πολέμους, ο πόλεμος των κουρσάρων δεν είχε ούτε αρχή ούτε τέλος. Ήταν ένας πόλεμος αιώνιος. Τον 17ο και τον 18ο αιώνα, χριστιανοί και μουσουλμάνοι αρματώνονταν κάθε χρόνο για πόλεμο, και κανένας ποτέ δεν σκεφτόταν να κάνει ειρήνη . . .

Τι ήταν αυτοί οι κουρσάροι; Ο κουρσάρος (ή καταδρομέας) ήταν ένας ιδιώτης εφοδιασμένος από τον ηγεμόνα του με μια άδεια που του επέτρεπε ν' αρματώσει το πλοίο του για να χτυπήσει τους εχθρούς του ηγεμόνα. Η λεία που έπαιρνε . . . ανήκε στον ίδιο και τη διέθετε όπως ήθελε, μα ο ηγεμόνας του εισέπραττε κανονικά κάποιο μερίδιο. Νομικά επομένως ο κουρσάρος ασφαλώς ξεχώριζε από τον πειρατή, μια και διέθετε την άδεια να επιτίθεται σε καθορισμένα πρόσωπα ή σκάφη. Φυσικά, η άδεια του κουρσάρου ίσχυε, κατά κανόνα, μόνο σε περίοδο πολέμου. Αλλά στη Μεσόγειο η ανθρώπινη ευστροφία είχε λύσει τα προβλήματα που γεννούσαν στον τζίρο της αγοράς οι αυθαίρετες διακοπές των επαγγελματικών ασχολιών του. Μπορεί οι διακρατικές συγκρούσεις, αν και συχνές, να ήταν ασυνεχείς, μα υπήρχε κι ένας πόλεμος που έμοιαζε παντοτινός - ο Ιερός Πόλεμος.'*

http://www.perizitito.gr/product.php?pr ... 323&page=1

ΤΗν ίδια λόξα έχει κι ο αδερφός μου με τις υποσημειώσεις, σε βαθμό που να είναι σε κάποιες σελίδες μεγαλύτερες απ το κείμενο

εεπ, το βιβλίο για τον καστοριάδη που διαβάζω είναι στην ίδια λογική και όντως βοηθάει πολύ ειδικά κάποιον που δεν έχει και βαθειά γνώση του αντικειμένου

Ρε γιάννη κάπου μου είχες αναφέρει ένα βιβλίο με τίτλο σε στυλ οι αιώνες των επαναστάσεων ή κάπως έτσι, μήπως το θυμάσαι

να αγγαρέψω κάποιον να μου το πάρει εν όψει της εύρεσης

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:

Ρε γιάννη κάπου μου είχες αναφέρει ένα βιβλίο με τίτλο σε στυλ οι αιώνες των επαναστάσεων ή κάπως έτσι, μήπως το θυμάσαι

να αγγαρέψω κάποιον να μου το πάρει εν όψει της εύρεσης

(...αν και δε με λένε Γιάννη -ουτε σπέρνω κουκια )

Μάλλον αναφέρεσαι στο 1ο μέρος της τριλογίας του Hobsbawm 'Η εποχή των επαναστάσεων, 1789-1848'.
Ογκώδης δουλειά (και οι τρεις τόμοι), που δεν έχω ακόμα διαβάσει....