Ο χρήστης Ιωάννης έγραψε:

Γιατι ρε man σε χαλασαν οι γκομενες μια χαρα ηταν....

Από τη στιγμή που ο ίδιος ο Κ.Κ. δήλωνε ότι δεν πέφτει θύμα της νέας τάσης των 'πολλών' περιοδικών, να συνδυάζει δηλαδή γυναίκα και αυτοκίνητο με το συνηθισμένο τρόπο για να πουλήσει, οι γκόμενες ήταν ατόπημα.

Ας μην είμαστε υπερβολικοί!Τα 'νεα περιοδικά' έχουν γυμνές φωτογραφίες και κάνουν ερωτήσεις του τύπου 'πρόσωπο ή στήθος;'.Δε νομίζω να είναι κακό να υπάρχουν φωτό από κοπέλες που βρίσκονται στις εκθέσεις.Ομορφαίνουν το περιοδικό και δίνουν και μια πιο ανάλαφρη νότα,η οποία είναι απαραίτητη.

Δεν αναφερθηκα στις φωτογραφιες,οι οποιες επισης δεν ταιριαζουν.Αναφερθηκα στα βιογραφικα τους...

Προσωπικά θεωρώ ανεπίτρεπτο οι 4Τ να ξεπέσουν και να γίνουν ένα light περιοδικό. Τους θυμάμαι σαν περιοδικό αυτοκινήτου και σοβαρών κοινωνικών θεμάτων, τα οποία άπτονται και του αυτοκινήτου και του πολιτισμού μας εν γένει, με άποψη, τσαμπουκά και εγκυρότητα.

Αν τώρα κάποιοι μαρκετίστες μέσα στις Τ.Ε. νομίζουν ότι μπορούν να κερδίσουν αναγνωστικό κοινό μεταλλάσσοντας τους 4Τ σε... Marie Claire της αυτοκίνησης, τους παλιούς αναγνώστες (οι οποίοι είναι και αυτοί που διέδωσαν το περιοδικό τελικά στους νεώτερους), που θυμούνται τους 4Τ του Καββαθά, του Σταθάκη, του Στρατισσίνο, του Χοϊδά, του Πρωτονοτάριου και του Τριανταφυλλίδη θα τους χάσουν.

ο **Ιωάννης **έγραψε:>Από τη στιγμή που ο ίδιος ο Κ.Κ. δήλωνε ότι δεν πέφτει θύμα της νέας τάσης των 'πολλών' περιοδικών, να συνδυάζει δηλαδή γυναίκα και αυτοκίνητο με το συνηθισμένο τρόπο για να πουλήσει, οι γκόμενες ήταν ατόπημα.

ο **Skullone **έγραψε:>Προσωπικά θεωρώ ανεπίτρεπτο οι 4Τ να ξεπέσουν και να γίνουν ένα light περιοδικό. Τους θυμάμαι σαν περιοδικό αυτοκινήτου και σοβαρών κοινωνικών θεμάτων, τα οποία άπτονται και του αυτοκινήτου και του πολιτισμού μας εν γένει, με άποψη, τσαμπουκά και εγκυρότητα.

Αν τώρα κάποιοι μαρκετίστες μέσα στις Τ.Ε. νομίζουν ότι μπορούν να κερδίσουν αναγνωστικό κοινό μεταλλάσσοντας τους 4Τ σε... Marie Claire της αυτοκίνησης, τους παλιούς αναγνώστες (οι οποίοι είναι και αυτοί που διέδωσαν το περιοδικό τελικά στους νεώτερους), που θυμούνται τους 4Τ του Καββαθά, του Σταθάκη, του Στρατισσίνο, του Χοϊδά, του Πρωτονοτάριου και του Τριανταφυλλίδη θα τους χάσουν.

Συμφωνώ και με τους δύο! Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι,ας ανοίξουμε κάποιo παλαιότερο τεύχος (π.χ. '80 -δεν είχα τη χαρά να βρω ακόμα παλιότερο-)...

Επιπλέον, ο Κ.Κ.,παρότι θα ισχυριστεί το αντίθετο,
μοιάζει 'εγκλωβισμένος'. Κάθε 'εν λευκώ' σου επιφυλάσσει μία
περιπλάνηση στα αθώα χρόνια της δεκαετίας του ΄60, μία ανάδρομή
στις προφητείες της δεκαετίας του ΄80 -που εκπληρώνονται με τον
χειρότερο τρόπο-, τον τεχνολογικό μεσαίωνα που μας πνίγει κλπ κλπ.
Καλά όλα αυτά, αλλά η επανάληψη μάλλον κουράζει. Ας δώσει μια νέα
πνοή στα κείμενά του.

Αγαπητέ μου Ιωάννη (μια και άνοιξες αυτό το θέμα)και υπόλοιποι φίλοι,έχω να πω πως θα συμφωνήσω κι εγώ με τα περισσότερα που λέχθηκαν σχετικά με την αλλαγή νοοτροπίας των συντακτών του περιοδικού (γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα την παράθεση-δημοσίευση μη ουσιαστικών άρθρων και διακναίει την πρώην ουσιαστική εικόνα του περιοδικού),με εξαίρεση όμως κάποιες αναφορές στον κ Κ.Κ. και στον τρόπο συγγραφής του.Πρώτα απ'όλα, στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε,τα πάντα έχουν αρχίσει να παρακμάζουν -έστω και βαθμηδόν- και οδεύουμε προς εποχές όπου θα κυριαρχεί η παράχρηση των αξιών και των ηθικών φραγμών.Ήδη συναντάει κανείς τα παραπάνω στα πρόσωπα μίζερων και κακομαθημένων υπάρξεων που σαν μόνη έγνοια της ζωής τους έχουν το πώς θα 'σκίσουν' εκείνη την M3 στη 'μαύρη' ή το πώς θα εντυπωσιάσουν στα λιμανάκια,βάζοντας καθημερινά τόσον ανυποψίαστο κόσμο -και τους ίδιους τους εαυτούς τους- σε θανάσιμο κίνδυνο.Οι συνεχώς αυξανόμενες τιμές στις στατιστικές μελέτες των τροχαίων ατυχημάτων -και δη,σε εποχές που η τεχνολογική υποδομή είναι ικανή να σώσει πολλάκις περισσότερο εν συγκρίσει με προηγούμενα χρόνια-,οι καθημερινές και συνεχείς 'απειλές' στους δρόμους (όπου κυριολεκτικά δέχεσαι επίθεση όταν βλέπεις στον καθρέφτη σου ένα κοινό PUNTO να πλησιάζει με τουλάχιστον 50χλμ παραπάνω από εσένα και ας πηγαίνεις με 130 και τους προβολείς να σε ζαλίζουν από το συνεχές 'παίξιμο'),οι παράνομες 'σφήνες',οι νυχτερινές παράνομες 'κόντρες' με τα στοιχήματα να παίρνουν και να δίνουν και τόσα άλλα, μαρτυρούν από μόνα τους πως έχουμε ανάγκη τα άρθρα του κ Κ.Κ. Σήμερα παράγονται χιλιάδες αυτοκίνητα καθημερινά, η μικροηλεκτρονική έχει παρεισφρήσει παντού (και τι παράξενο -και στην αυτοκινητιστική βιομηχανία)και οι εποχές που χαιρόσουν γιατί μπορούσες να αλλάξεις το αβάνς με ένα απλό κλειδάκι έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.Οι εποχές που μπορούσε ο καθένας να αλλάξει λάδια στο αμάξι του -και είχε το μεράκι να το κάνει- με εξαίρεση μερικούς της γενιάς του '40, έχουν και αυτές παρέλθει.Οι εποχές επίσης, που το αυτοκίνητο πάνω απ'όλα ήταν αγάπη και μετά εργαλείο και οτιδήποτε άλλο έχουν χαθεί.Γι'αυτό ο κ. Καββαθάς είναι απολύτως απαραίτητος...Επειδή τα άρθρα του παραπέμπουν σε καιρούς που το αυτοκίνητο ήταν μεράκι και όχι μέσο εκδίκησης,σε ημέρες που ο σεβασμός στον άλλον ήταν άρρηκτα συνυφασμένος με το λόγο ύπαρξης των ανθρώπων και σε χρόνους που ο απλός κόσμος ζούσε πραγματικά, εκείνα τα αθώα χρόνια του '60 που λες Ιωάννηκαι δεν απολάμβανε τις ψεύτικες χαρές του σήμερα.Έχουμε ανάγκη τον ίδιο τον Κώστα τον Καββαθά του '50 του '60, του '70 και του '80 που είναι μια βιβλιοθήκη ολόκληρη και κάθε τόμο της συνθέτουν χρυσές σελίδες της ιστορίας του αυτοκινήτου.Τι απολαύσεις μπορεί να έχει ο κάθε ιδιοκτήτης σήμερα όταν κάθε λαμπάκι που ανάβει, τον υποχρεώνει να κινηθεί ταχύτατα προς το πλησιέστερο εξουσιοδοτημένο,καθιστώντας τον ανίκανο να νιώσει τη χαρά της επιδιόρθωσης και προκαλώντας του ανάμεικτα συναισθήματα οργής και ενοχής που έχει στην κατοχή του Ι.Χ.;Όταν δεν είναι σε θέση να αλλάξει μόνος του ακόμα και τα λάδια της μηχανής (κάτι που έκανα μόλις χτες και αναπόλησα παλιές εικόνες με τον εαυτό μου πιτσιρικά να σκαλίζει ένα DATSUN της δεκαετίας του '60) ή όταν δεν μπορεί να ξεβιδώσει τα μπουζί για να τα καθαρίσει και να δει αν θέλουν αλλαγή,τι επαφή και τί συναισθηματικό δέσιμο μπορεί να έχει με την ουσία της λέξης ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ;Πώς είναι δυνατόν να νιώσει κανείς τα άρθρα του κ. Καββαθά και του όποιου Καββαθά όταν δεν έχει ζήσει τα λεγόμενά του;Περιγράφει εποχές που πολλοί είναι φύση αδύνατον να καταλάβουν,όπως είναι αδύνατο ένας φυσιολογικός άνθρωπος να περπατήσει ξυπόλητος στην επιφάνεια της θάλασσας.Ας μη ξεχνάμε πως η αγάπη του αυτή προς το αντικείμενο που πραγματεύονται οι 4Τ είναι αυτό που τον οδήγησε να προβεί σε ένα τέτοιο βήμα όπως η ίδρυση ενός περιοδικού και δε νομίζω μετά από τόσα χρόνια πείρας να γράφει εν αγνοία του τα όσα γράφει.Και όχι μόνο δεν κουράζει με το να επαναλαμβάνει τα γεγονότα,αλλά βοηθάει και κάποιους να ανακαλέσουν στη μνήμη τους χρόνους ανεπανάληπτους γεμάτους πάθος για κάτι που σήμερα έχει καταντήσει και αυτό,έρμαιο της κυρίαρχης των πάντων βιομηχανίας.Είναι κρίμα το γεγονός ότι όχι μόνο δεν καταλαβαίνουν κάποιοι την ουσία των περί ων ο λόγος άρθρων αλλά κριτικάρουν ανθρώπους που προσπαθούν να επιτύχουν ένα στοιχειώδες -στο μέτρο του δυνατού- αναβίωμα του -πραγματικά- ένδοξου παρελθόντως,δίνοντας το έναυσμα για μίμηση και επαναπροσδιορισμό των θέσεων και των κινήσεων και μάλιστα όχι μόνο στον τομέα της αυτοκίνησης αλλά και σε επίπεδο ανθρωπίνων ηθικών αξιών.Κλείνοντας θα ήθελα να αφηγηθώ μια ιστορία: Ένα πράγμα που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου είναι η ευτυχισμένη έκφραση στο πρόσωπο του παππού μου, ένα αυγουστιάτικο μεσημέρι του '89.Ο ήλιος έκαιγε τα πάντα γύρω και η θερμοκρασία είχε φτάσει τους 37 βαθμούς υπό σκιά.Και αυτός,παρ'όλον τον καύσωνα,είχε καταφέρει να αλλάξει λάδια,πλατίνες(οι παλιοί γνωρίζουν) φίλτρο λαδιού και βενζίνης και το φίλτρο του καρμπυρατέρ σε ένα DATSUN sedan του '67.Το έβαλε μπροστά και το πρόσωπό του φωτίστηκε και έγινε αγνώριστο.Με πήρε αγκαλιά και μου είπε: 'Το αυτοκίνητο αγόρι μου αποτελείται ναι μεν από ξεχωριστά κομμάτια,είναι όμως τόσο αρμονικά συνδεδεμένα μεταξύ τους, ώστε συνθέτουν ένα σύνολο όμοιο με τον οργανισμό του ανθρώπου.Και όπως ο άνθρωπος έχει ψυχή,έτσι και το αυτοκίνητο έχει ψυχή και 'καταλαβαίνει'.Και όσο το φροντίσεις,τόσο θα σε φροντίσει και αυτό'.Κάποιος σύγχρονός μας θα έλεγε πως είναι τρελός που κάνει έτσι για ένα μάτσο λαμαρίνες.Ο κ. Κώστας Καββαθάς όμως παλεύει να εξηγήσει το νόημα των λόγων αυτών στους νεοτέρους και παρ'όλο που ανήκω κι εγώ σ'αυτούς,χαίρομαι που έχω εδώ και πολύ πολύ καιρό καταλάβει τι σήμαιναν αυτές οι κουβέντες....
Με εκτίμηση και σεβασμό προς κάθε άποψη,διαθέσιμη προς συζήτηση,
Γιαννόπουλος Ν.

Κύριε Γιαννόπουλε,μέ έχεις στείλει αυτή τη στιγμή σέ ένα ταξίδι πίσω στό χρόνο.
Ταξίδι σέ μία εποχή,γεμάτη μέ καρμπυρατέρια,καλάμια,ζιγκλέρια,αντιφυσέρια,ντιστριμπιτέρια,πλατίνες,πυκνωτές,μπουζί,πολλαπλασιαστές κάί λοιπά 'τσουμπερφλέκια',πού αποτελούσαν καθημερινή απασχόληση καί συζήτηση.
Τό καθένα από αυτά τά 'μαραφέτια',ήταν καί μία επιστήμη.
Καί τό καθένα από αυτά,περνούσε από τό χέρι τού καθένα μας.Πώς θά τά φτιάξουμε όλα όπως εμείς τά θέλαμε.
Απίστευτες τεχνικές...βελτίωσης!!!
Καί μετά,χρονόμετρο στό χέρι,καί βούρ στήν ανηφόρα τών κοιμητηρίων τού Ευόσμου,νά ξυπνήσουμε τούς πεθαμένους!!!

Ε ρέ,περασμένα μεγαλεία,καί διηγώντας τά νά κλαίς!!!

Πραγματικά τήν χάρηκα αυτήν τήν δημοσίευσή σου!!!

Σε ευχαριστώ πολύ φίλε HUNTER...Επειδή, αν και σχετικά μικρός, είχα την τεράστια τύχη να ζήσω αυτά τα πράγματα,ένιωσα να με πνίγει το δίκιο μου,γι'αυτό έγραψα ότι έγραψα..Όντως..Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις..Δυστυχώς, έτσι όπως καταντήσαμε..

..τι μας θύμισες.... ωραία πράματα της ζωής.... τότε που φοιτητήτς στη Θεσ/κη με σκαθαράκι πείραζα τις ρυθμίσεις στο καρμπυρατέρ, άλλες για χειμώνα κι άλλες για καλοκαίρι με στόχο βέβαια το καλύτερο ξεκόλλημα στην εκκίνηση και που προσπαθούσα να ρεγουλάρω τα φρένα σε ράμπα βενζινάδικου τις Κυριακές που ήταν κλειστό και άλλα διάφορα....
Η σύγχρονη νεολαία έχει άραγε τέτοια δημιουργική επαφή με την τεχνολογία? Ακόμα και αν ναι, ίσως με τους υπολογιστές και τα τσιπαρίσματα δεν είναι το ίδιο με την μηχανολογική, την χειρωνακτική πλευρά του αυτοκινήτου, το αυτοκίνητο (όπως και τα σκάφη) είναι κάτι διαφορετικό από τα άλλα τεχνολογικά επιτεύγματα....

Τελικά παίρνει ληγμένα .... δεν εξηγείται αλλοιώς!

Aδίκως ...'σπάζεστε' (όσοι σπάζεστε)

Ο ημερήσιος , ο περιοδικός αλλά και ο ειδικός τύπος έχουν περιέλθει σε μεγάλη κρίση (σημαντική πτώση πωλήσεων).Λογικό είναι να προσπαθούν με διαφόρους τρόπους να βγουν απ' αυτη την κρίση (πενία τέχνας κατεργάζεται).
Ετσι πρέπει να αντιμετωπιστούν -πιστεύω-και οι 4Τ. Περιοδικό είναι, δεν είναι η Αγία Γραφή....εμπορική επιχείρηση είναι...διαφημίσεις θα έχει , ανακύκλωση συνεργατών θα έχει, ένθετα θα έχει...σταυρόλεξα θα έχει και πάει λέγοντας.
Δε νομίζω να έχει κανείς ιδαίτερες απαιτήσεις από κανέναν Αναστασιάδη, κανένα Σωμερίτη, κανένα Ρουμελιώτη..κοκ
Ο καθείς την πραμάτεια του διαφημίζει. 'Πουλάει' ότι έχει.
Άλλος με 'πεφωτισμένο' προσωπείο προπαγανδίζει υπέρ των σφαγών αθώων στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
Άλλος γράφει γενικώς και αορίστως αηδίες, μιας και δεν υπήρξε ποτέ δημοσιγράφος (ούτε από το πέρασμά του από την Καθημερινή ούτε και βέβαιως από την Ελευθεροτυπία)
Αξιος ο μισθός τους (προσωπικά δε με αφορούν και πια τους προσπερνάω με μεγάλη μου χαρά)
Καθόλου μην αποκλείετε να δούμε σε λίγο καιρό και τον .....'οργισμένο' Καφετζόπουλο(λείπει ο Μάρτης...??) να 'αρθογραφεί' στους 4Τ κανά Πρετεντέρη....κανά Κουναλάκη....τέτοιους ρε παιδιά...τους ξέρουμε...δίπλα μας είναι, έχουμε (έχω) 'μπουχτίσει' από δαύτους!!!

Ε Σ Μ Ο Σ!!

Είναι αλήθεια το περιοδικό βρίσκεται σε σταυροδρόμι αλλαγών μετά από τόσα χρόνια...Πιστεύω κρύβεται από πίσω μια μεθοδευμένη σταδιακή αποχώρηση και τέλος 'συνταξιοδότηση' του Κ.Κ....Μακάρι να διαψευσθώ για 10 χρόνια ακόμα,αλλά είναι σίγουρο μετά από τόσα χρόνια δεν νομίζω να ερχόταν ένα τεύχος ξαφνικά που να έλεγε...'Γεια'...Και μόνο που το σκέφτομαι...

Ωραίες εποχές!!...Τι είχε τραβήξει εκείνο το Taunus!! ('Μπαμπά,άκου πως κάνει οταν πατάω με 2α...σαν τούρμπο!!'.....'Ρε κερατά χάλασες το γρανάζι πάλι?!!..' έλεγε και χαμογέλαγε ο συχωρεμένος! )

Και δώστου στο συνεργείο να κοιτάζεις τους μάστορες για να δεις απο που αλλάζει τι...να πας να το κάνεις και μόνος σου!!

Και πως στο διάλο βγαίνουν τα φώτα?..Αφου μπήκαν θα βγαίνουν!!!

Κι ομως.

Για τα σύγχρονα παιδιά η σημερινή πραγματικότητα εχει τις δικές της χαρές που θα τις συζητάνε σε ενα Φόρουμ σε 20 χρόνια απο τώρα!!

Ολοι μας θα θέλαμε να είμασταν πάλι παιδιά!Μερικοί βέβαια δεν θα μεγαλώσουμε ποτέ!!

Ο χρήστης makinen έγραψε:
Είναι αλήθεια το περιοδικό βρίσκεται σε σταυροδρόμι αλλαγών μετά από τόσα χρόνια...Πιστεύω κρύβεται από πίσω μια μεθοδευμένη σταδιακή αποχώρηση και τέλος 'συνταξιοδότηση' του Κ.Κ....Μακάρι να διαψευσθώ για 10 χρόνια ακόμα,αλλά είναι σίγουρο μετά από τόσα χρόνια δεν νομίζω να ερχόταν ένα τεύχος ξαφνικά που να έλεγε...'Γεια'...Και μόνο που το σκέφτομαι...

Συμφωνώ κι εγώ. Αλλά πλέον τα βλέπουμε παντού αυτά...

Όχι όμως ότι πρέπει και να τα αποδεχθούμε ή να τα επιβραβεύσουμε. Η τσέπη μας και η φωνή μας είναι πιο ισχυρές από οποιονδήποτε μαρκετίστα.