Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Προσωπικα εχω ενα θερμοκηπιο καποιων στρεμματων,τα κερδη που μου αφηνει ειναι για γελια γιατι εχω υπαλληλους με πληρη δικαιωματα,ασφαλιση κτλ και ετσι το κοστος ειναι μεχρι και 5 φορες πανω σε σχεση με ανταγωνιστριες χωρες,απλως εαν αυριο μου ζηταγαν αυξησεις θα εβαζα επιτοπου λουκετο χωρις δευτερη σκεψη.
Είσαι επαγγελματίας αγρότης; Γιατί αν έχεις κατάστημα που πουλάει (πχ) ρούχα κι έχεις και το θερμοκήπιο, είναι σαν ένας αγρότης πατατάς ή ντοματάς ν' ανοίξει μπουτίκ.
...τα μεροκάματα δε θα σώσουν τον αλουμινά.
Για τις ειδικές καλλιέργειες ισχύει αυτό που λές, αλλά μάλλον είναι φύσει αδύνατο να κάνουν όλοι τέτοιες.
Σκληρο στάρι πχ που παρήγαγαν παλιά στη μακεδονία και είμασταν αυτάρκεις, πλέον έχει καταποντηστεί τόσο στις τιμές που απλά δε συμφέρει.
Δε πρέπει να έχουμε στάρι σα χώρα? Τί περιθώρια βελτιωσης υπάρχουν εκεί?...
Εν τάχει:
Υπήρχε κάποτε η τέχνη του αλουμινά. Δεν ξέρω αν έχετε προσέξει, αυτή έχει τελειώσει προ πολλού! Έχει αντικατασταθεί από έναν που 'πιάνουν τα χέρια του' με εξοπλισμό αξίας μόλις μερικών (ελάχιστων) χιλιάδων Ε (στην ουσία ένα φαλτσοπρίονο, ένας πάγκος κι ένα υπόστεγο) που αγοράζει έτοιμα προφίλ, τα κόβει και τα μοντάρει. Αν τσαντιστεί ο kouk, γίνεται ο καλύτερος Έλληνας αλουμινάς!
Όχι, ας μην είμαστε αυτάρκεις σε στάρι. Και το εισαγόμενο μια χαρά είναι! Αρκεί να εξάγουμε και κάτι, για να μπορούμε με τα λ7 που παίρνουμε να αγοράζουμε το στάρι που μας λείπει - και να εκμεταλλευόμαστε τις εκτάσεις όπου καλλιεργούσαμε στάρι για άλλες, πιό προσοδοφόρες επιχειρήσεις. Οι «ειδικές καλλιέργειες» που αναφέρεις δεν δίνουν μόνον χρήματα στους αγρότες-παραγωγούς: Εργάτες, λογιστές, μεταφορείς, φόροι που πληρώνονται, Πανεπιστήμια που εμπλέκονται, έρευνα, τεχνολογία, ... είναι ολόκληρος κύκλος που εισάγοντας ένα προϊόν χάνεται (από εμάς, τον εκμεταλλεύονται αλλού). Και υπάρχουν τεράστια περιθώρια επέκτασης, στην Ελλάδα τέτοιες καλλιέργειες (σχεδόν) δεν έχουν ξεκινήσει...