Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Βτς, ξέρεις γιατί δε σε βαράει?
Θυμήσου το σημείο βρασμού της αλκοόλης και του νερού και θα καταλάβεις

Σωστό αυτό μεν, αλλά στην πράξη δεν 'λειτουργεί'. Μια φορά είχαμε φτιάξει Glühwein με μια συνταγή που είχαμε βρει σε κάποιο γαστρονόμο της καθημερινής (or smthng) ... μια χαρά ντίρλα γίναμε όλοι Θέλει κρύο όμως ! Εδώ ελλάδα μόνο το χειμώνα σε κανά βουνό με χιόνι λέει...
Πολύ διαδικασία είχε το μαμημένο... Βάλε το τάδε κρασί, βράσε με μπαχάρια 40ώρες, ξαναβάλε κάτι άλλο, βράσε, βάλε ποτό....

Επίσης δοκίμασε να φτιάξεις μικρά σφηνο-ζελεδάκια, αντικαθιστώντας το νερό με βότκα (jellos). Η διαδικασία περιέχει βράσιμο, αλλά το αποτέλεσμα είναι εγγυημένο

νιάτα

Εγκάθετοι, εδώ είμαστε καθολικοί (πάνω απ το ποτάμι είναι οι προτεστάντες), και ΝΑΙ ξέρουμε απο gluwein (αληθεια, οι ρίζες είναι Γερμανικές? ολλανδικές αποκλείεται να είναι, ο,τιδήποτε γαστρονομικό αποκλείεται να προέρχεται απο δω)

Χτες είχαμε το christmass drink στο πανεπιστήμιο και βρώμαγε ο τόπος απ το καταραμένο ρόφημα. Το φτιάχναν απ το πρωι. Κανέλες, παπαριές και ούτε ξέρω τί άλλο πετάνε εκει μέσα, ο θεός μαζί τους.

@mjacob αμα ήπιατε 2 λίτρα ο καθένας, τί ακριβώς περίμενες να γίνει ?
Το μόνο ζεστό αλκοολούχο που μπορώ να πιώ είναι το ρακόμελο, κι αυτό με φειδώ, γιατί απλά δεν θέλεις να μεθύσεις από αυτό τό ύπουλο πιοτο

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
αμα ήπιατε 2 λίτρα ο καθένας, τί ακριβώς περίμενες να γίνει ?
Το μόνο ζεστό αλκοολούχο που μπορώ να πιώ είναι το ρακόμελο, κι αυτό με φειδώ, γιατί απλά δεν θέλεις να μεθύσεις από αυτό τό ύπουλο πιοτο

δύο λίτρα... υπερβολές Κρυώναμε ρε ε... μετά ζεσταθήκαμε ή τουλάχιστον δεν θυμάμαι να κρύωνα

Ο χρήστης mirage έγραψε:
Eσύ μένεις στην Προτεσταντική Ολλανδία δεν μετράς

Ο χρήστης mirage έγραψε:
Ακόμα το πουλάνε στην Ελλάδα? Πάει μας τέλειωσε αυτό και βασικά κάνει μόνο για να μεθύσεις.

έχει ο ΑΒ Βασιλόπουλος σε μικρές ποσότητες...

Ο χρήστης kouk έγραψε:
Μπορείτε να μου προτείνετε (koutsan σ' εσένα μιλάω.. ) ένα καλό κόκκινο, ευκολόπιοτο, για να πάρω για το Χριστουγενιάτικο οικογενειακό τραπέζι. Μην μου αρχίσετε (koutsan) τίποτα που να κάνουν μια περιουσία το μπουκάλι..

Οχι πολύ γλυκό. Κάτι σε Chardoneau?

αν και μάλλον άργησα...

Tο πιο ποιοτικό κρασί 'μαζικής' παραγωγής είναι το Gran Reserve του Μπουτάρη. Με περίπου 13€ το μπουκάλι έχεις ένα πολύ καλό παλαιωμένο και ισορροπημένο κρασί με σώμα και αρώματα, το οποίο έχει μείνει τουλάχιστον 2 χρόνια στο βαρέλι και άλλα 2 στο μπουκάλι. Χωρίς εξάρσεις στην γεύση (η παλαίωση έχει ημερέψει την αψάδα του Ξινόμαυρου), μπορεί να συνοδεύσει άριστα ένα γεύμα με κόκκινα κρέατα, όσο και ένα πιάτο με τυριά ή με φρούτα εποχής. Με λίγο ψάξιμο σε κάβες μπορείς να βρεις κομμάτια ακόμη και του 2001 (αγόρασα 2-3 προχθες).

Πολύ καλή επιλογή ακριβώς στο πάνω όριο των 20€ είναι και ο μέγας οίνος του Σκουρά (Cabernet Sauvignon, Αγιωργίτικο) ο οποίος συνοδεύει άριστα κόκκινα κρέατα στην σχάρα, αλλαντικά και τυριά. Έχει έντονο σώμα, σύνθετα αρώματα και αφήνει μία βελούδινη επίγευση.

Άλλο ένα καλό κρασί είναι το Κτήμα Πόρτο Καρράς-Chateau Porto Carras (Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc, Merlot, Λημνιό) του 2002 που μπορεί κάποιος να το αγοράσει με περίπου 15€.

Τώρα από εκεί και πέρα μπορείς να βρεις από μικρούς παραγωγούς κρασιά διαμάντια σε πολύ χαμηλές τιμές. Όσοι π.χ. είστε στους νομούς Πιερίας και Θεσ/νίκης ψάξτε να βρείτε το κρασί 'Κελλάρι Παπαχριστοδούλου'. Είναι και πολύ καλό και φθηνό.

Φυσικά στην επιλογή κρασιού παίζει πάντα ρόλο και οι προσωπικές προτιμήσεις, οπότε περί ορέξεως κολοκυθόπιτα...

Επίσης για επίσημα γεύματα καλό είναι να υπάρχει μία ποικιλία 4-5 ετικετών κρασιών, όπου η κάθε ετικέτα θα συνοδεύει το κάθε πιάτο. Με αυτό τον τρόπο μπορεί κάποιος να δημιουργήσει ένα άριστο αποτέλεσμα...

Προσωπικά το Πόρτο Καρράς το θεωρώ κλάσεις ανώτερο από αυτό του Μπουτάρη .
Το έχω δοκιμάσει με κάθε είδους φαγητό , παγωμένο-ξεπαγωμένο και είναι απόλαυση , δε χάνει τη γεύση του με τίποτα.

Ευχαριστώ όλους για τις συμβουλές.

Η κυρία Αλίκη αγόρασε, τελικά, το Merlot του Τσάνταλη. Πολύ καλό...

Κρασσσιά !!! εδώ είμαστε λοιπόν ……….κατά την ταπεινή μου άποψη το syrah του ………….μπαρπαβασίλη από την Επανομή είναι ένα από τα καλά κρασιά , όμως το κάθε κρασί θέλει και τη δικιά του «ατμόσφαιρα» αλλά και φαγητό που θα το συνοδέψει σ’ αυτό το μαγευτικό ταξίδι προς το .στομάχι μας .για τα κόκκινα όμως καλό είναι να ανοιχτούν κάνα 20λεπτο ποιο πριν να πέσει με την απαραίτητη προσοχή στη κανάτα χωρίς να έχει μπει ποτέ σε ψυγείο …………καλά κρασσσά !!!

Ο χρήστης Ερέτης έγραψε:
Κρασσσιά !!! εδώ είμαστε λοιπόν ……….κατά την ταπεινή μου άποψη το syrah του ………….μπαρπαβασίλη από την Επανομή είναι ένα από τα καλά κρασιά , όμως το κάθε κρασί θέλει και τη δικιά του «ατμόσφαιρα» αλλά και φαγητό που θα το συνοδέψει σ’ αυτό το μαγευτικό ταξίδι προς το .στομάχι μας .για τα κόκκινα όμως καλό είναι να ανοιχτούν κάνα 20λεπτο ποιο πριν να πέσει με την απαραίτητη προσοχή στη κανάτα χωρίς να έχει μπει ποτέ σε ψυγείο …………καλά κρασσσά !!!

Αυτο με την κανατα δεν εχει σχεση με την πραγματικοτητα .Ειναι απο αυτα που κυκλοφορουν κατα καιρους .Το κρασι το πινουμε αφου το αφηνουμε να αναπνευσει λιγα λεπτα στο ποτηρι μας .

Ο χρήστης onyx ! έγραψε:
Σχετικά με τα θειώδη που αναφέρθηκαν πιο πριν.
Χάρη στις αντισηπτικές ιδιότητές τους χρησιμοποιούνται στα περισσότερα στάδια της διαδικασίας παραγωγής κρασιού: μάζεμα-μεταφορά (για να μην χαλάσουν), ζύμωση (για να ρυθμιστεί το τέλος αυτής), εμφιάλωση (για να μην χαλάσουν, σαν συντηρητικό) κλπ.
Πρακτικά σχεδόν όλα τα κρασιά περιέχουν θειώδη. Μερικά βέβαια το παρακάνουν και εκεί είναι όλη η διαφορά. Ακόμα και τα βιολογικά κρασιά έχουν. Ελάχιστα βιολογικά μπορεί να περιέχουν ελάχιστα ή καθόλου. Μερικά σπιτικά μπορεί να μην έχουν αλλά εκεί η παραγωγή είναι μικρή και δεν σε νοιάζει η απόδοση και μπορείς να πάρεις το ρίσκο να σου χαλάσει κάτι που επαγγελματίας παραγωγός δεν θέλει να διακινδυνέψει.

Θειωδη βαζουν μονο στην ζυμωση κ αυτο αναφερεται παντα στην ετικετα .Τα σπιτικα κρασια εχουν πενταπλασια ποσοτητα θειωδων οπως εχει προκυψει απο πανεπιστημιακη ερευνα .

Μόλις άνοιξα ένα merlot του 2006 by Νίκος Λαζαρίδης. Καλό , καταλαβαίνεις οτι πίνεις merlot , έχει τη χαρακτηριστική απαλή γεύση , αλλά είναι λίιιιγο πιο γλυκό από όσο θα ήθελα.

Ο χρήστης mousatos έγραψε:
Μόλις άνοιξα ένα merlot του 2006 by Νίκος Λαζαρίδης. Καλό , καταλαβαίνεις οτι πίνεις merlot , έχει τη χαρακτηριστική απαλή γεύση , αλλά είναι λίιιιγο πιο γλυκό από όσο θα ήθελα.

Μην πινεις γυναικεια κρασια Δοκιμασε αγιοργιτικο ,Syrax ,ξινομαυρο μαλλον θα βρεις το κρασι που ψαχνεις .

Μπα, δεν ψάχνω ,το έχω βρεί (chateau porto carras) αλλά μ'αρέσει να δοκιμάζω.
Merlot έπινα φοιτητής στη Βουλγαρία, οι τιμές ήταν τζάμπα. Έχουν πολύ καλά κρασιά κι αυτοί και σίγουρα φτηνότερα.
Έχουν περάσει χρόνια όμως από τότε και τα έχω ξεχάσει. Ένα μόνο θυμάμαι , melnik, το πίναμε παρέα με τον πατέρα, ήταν το αγαπημένο του.

edit: Μόλις έριξα μια ματιά στη wikipedia
'The local wine was reportedly a favourite of Winston Churchill.'
http://en.wikipedia.org/wiki/Melnik,_Bulgaria

ΓΙΩΡΓΟΣ123: Συμφωνώ ότι όντως μερικοί home brewers το παρακάνουν.
Θα επιμείνω όμως ότι θειώδη μπορεί να χρησιμοποιούνται σε πολλά διαφορετικά στάδια. Δεν ξέρω αν αυτό που αναφέρει η ετικέτα αναφέρεται μόνο στα θειώδη που χρησιμοποιούνται για να ελέγξουν-σταματήσουν τη ζύμωση ή και όλα τα άλλα...
Τα πολλά θειώδη, αν το έχουν παρακάνει, δίνει μια σπιρτάδα στη γεύση.

Ο χρήστης mousatos έγραψε:
Προσωπικά το Πόρτο Καρράς το θεωρώ κλάσεις ανώτερο από αυτό του Μπουτάρη .
Το έχω δοκιμάσει με κάθε είδους φαγητό , παγωμένο-ξεπαγωμένο και είναι απόλαυση , δε χάνει τη γεύση του με τίποτα.

Χωρίς να έχω τη σιγουριά σου μάλλον έχω τις ίδιες εντυπώσεις. Πάντως και τα δύο είναι πολύ καλά.

Ο χρήστης ΓΙΩΡΓΟΣ123 έγραψε:

Κρασσσιά !!! εδώ είμαστε λοιπόν ……….κατά την ταπεινή μου άποψη το syrah του ………….μπαρπαβασίλη από την Επανομή είναι ένα από τα καλά κρασιά , όμως το κάθε κρασί θέλει και τη δικιά του «ατμόσφαιρα» αλλά και φαγητό που θα το συνοδέψει σ’ αυτό το μαγευτικό ταξίδι προς το .στομάχι μας .για τα κόκκινα όμως καλό είναι να ανοιχτούν κάνα 20λεπτο ποιο πριν να πέσει με την απαραίτητη προσοχή στη κανάτα χωρίς να έχει μπει ποτέ σε ψυγείο …………καλά κρασσσά !!!

Αυτο με την κανατα δεν εχει σχεση με την πραγματικοτητα .Ειναι απο αυτα που κυκλοφορουν κατα καιρους .Το κρασι το πινουμε αφου το αφηνουμε να αναπνευσει λιγα λεπτα στο ποτηρι μας .

Αρχικά τα θειώδη μπαίνουν στο σταφύλι πριν ακόμη κοπεί απ’ το κλήμα , θειαφίζεται δλδ για προστασία του τσαμπιού -για να μην σαπίσουν οι ρόγες – έτσι μικροποσότητα από θειάφι μένει στο μούστο μετά το πάτημα , υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις όπου μερικοί προσθέτουν θειάφι και κατά τη ζύμωση του κρασιού , ο λόγος που μπαίνει σαν πρόσθετο είναι για να προστατευθεί το κρασί από την οξείδωση . το θειάφι ενεργεί σαν «αντιαεροπορικό» μένοντας στην επιφάνεια του κρασιού μην επιτρέποντας το οξυγόνο να έρθει σε επαφή με το κρασί , αυτός είναι και ο λόγος που ένα κρασί πρέπει να «μείνει» λίγο χρόνο μέσα σε κανάτα πριν το πιούμε , αυτό δλδ που γίνεται στην πραγματικότητα βάζοντας το κρασί σε κανάτα είναι να μειώνονται τα θειώδη τα οποία καταστρέφονται όταν έρχονται σε επαφή με το οξυγόνο αφήνοντας παράλληλα να βγουν στην επιφάνεια τα αρώματα του κρασιού .σου προτείνω να το δοκιμάσεις , βάζοντας τη μισή ποσότητα σε κανάτα .

Υπάρχουν μερικές πραγματικά υπέροχες καράφες και χωνιά μετάγγισης, που ακόμα και το ζήτημα της αναπνοής να μην υπήρχε, θα άξιζαν μόνο και μόνο για την αισθητική τους.

Ωραιο κρασι που ηπια τελευταια:

'Δυο Ελιες' . (κτημα Κυρ-Γιαννη)

Ερυθρο ξηρο, αποτελειται απο 3 ποικιλιες: Syrah 60%, Merlot 30%, ξινομαυρο 10% .
Δυνατη, ευχαριστη γευση με διαρκεια, ενα ωραιο μπερδεμα γευσεων με φρουτα, βανιλια και κανελα.

Αν και δεν ειμαι ιδιαιτερα λατρης του κρασιου, μου αρεσε πολυ, τοσο, που σταματησα οταν πια τελειωσε το μπουκαλι...

Υ.Γ.
Περι κανατας:
Διαβασα προσφατα πως σε κανατα μπαινουν (μολις ανοιχτουν και ακριβως πριν την ποση), ορισμενα κρασια που εχουν ιζημα, ωστε να μη μεταφερθει στο ποτηρι...