Ομολογώ ότι αυτή είναι μια απ τις πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις του φόρουμ, και με απασχολεί κι εμένα για το τί πορεία θα ακολουθήσω στη ζωή μου αργοτερα.
Εαν έχεις οικογένεια και παιδια (μάλλον δύσκολο για μένα αλλά ποτέ δεν ξέρεις, εδώ παντρεύτηκε ο koutsan )θεωρώ ότι η επαρχία είναι μονόδρομος για να ευχαριστηθείς την οικογένεια σου.
Αυτά περι κακής παιδείας, νοσοκομίων, μου φαίνονται τραβηγμένα απ τ αυτία, αν δεν μιλάς για κάποιο τελείως απομακρυσμένο μέρος.
Σε αυτές της ηλικίες, είναι τέτοιος ο φόρτος της οικογένειας, που ούτως η άλλως καθημερινές έξοδοι αποκλείονται. Το ΣΚ, την βόλτα που θα θέλεις να πας, θα βρείς μέρος να την κάνεις, ή θα πάρεις το αμάξι και θα ξεφύγεις
Στην παρούσα φάση όμως, ούτε κατα διάνοια θα μπορούσα να ζήσω στην επαρχία. Ακόμα και στο νησί που πάω για διακοπές, κι έχω να δω φίλους και γνωστούς, στην πρώτη βδομάδα θέλω να φύγω να πάω κάπου.
Απλά, πρέπει να καταλάβουν κάποιοι ότι μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να 'ηρεμήσουν' ούτε όταν μεγαλώνουν, και η επαρχία είναι πολύ λίγη για να καλύψει τις ανησυχίες τους.
Πέραν αυτού, όταν σπουδάζεις κάτι που σου αρέσει, έχεις απαίτηση να δουλέψεις πάνω σε αυτό. Αν με το καλό λοιπόν τελειώσω, απλά δεν υπάρχει δουλειά για μένα πίσω στο νησι. Τοσο ξεκάθαρα. Αν αποφασίσω να γυρίσω (και θα γίνει μόνο ίσως αν κάνω οικογένεια) θα επιλέξω να θυσιάσω την καριέρα μου γι αυτόν τον σκοπό. Αυτή θα είναι συνειδητή επιλογή. Δεν βλέπω άλλο λόγο να γυρίσω πίσω
Προφανώς, η πλειονότητα των ανθρώπων που μετακινείται στα αστικά κέντρα, εμπίπτουν σε άλλες κατηγορίες, και πιθανότατα με αγώνα, στην επαρχία θα έβρισκαν καλύτερη ποιότητα ζωής απ την ζωή στην Αθήνα με τα 700 ευρώ