Ηθελα να γράψω ένα συμβάν που μου συνέβη χθές το βράδυ και το γράφω εδώ γιά να παραδειγματιζόμαστε όλοι.
Λοιπόν έκανα μ______α. Καθώς πήγαινα να πάρω το γιό μου από τα αγγλικά , μου ήρθε να παρκάρω από την απέναντι πλευρά του δρόμου γατί έτσι με βόλευε.!! Περίμενα να περάσουν τα αυτοκίνητα και πέρασα απέναντι. Ελα όμως που ερχόταν ένα παπάκι με αναμμένο μόνο το φως πορείας από απέναντι !!! Δεν το είδα καθόλου παρά μόνον όταν άναψε τον προβολέα κορνάροντας και το μόνο που πρόλαβα να κάνω ήταν να πατήσω το γκάζι να περάσω πιό γρήγορα απέναντι. Δεν ήταν αρκετό όμως και το παιδί (χωρίς κράνος) με το παπάκι χτύπησε υπό γωνία με το γόνατο και τη μανέτα στο πορτ-μπαγκάζ και έπεσε κάτω. Ευτυχώς δεν χτύπησε καθόλου (ήταν και μικρή η ταχύτητα του) και οι μόνες ζημιές ήταν υλικές (καθρέφτης - μανέτα - πινακίδα). Η συνέχεια γνωστή.......και μένει να τον αποζημιώσω τον άνθρωπο τουλάχιστον γιά τις ζημιές στο παπάκι του.
Δίδαγμα : ΠΟΤΕ μην κάνουμε τέτοιου είδους ενέργειες σαν τη δική μου. Παραμονεύουν πάντα συγκυρίες που μπορεί να οδηγήσουν σε τραγικά αποτελέσματα. Να μου πείτε δεν τα ήξερα πριν , έλα όμως που υπάρχουν στιγμές που ξεχνάμε όλοι μας τους κανόνες και τους τρόπους μας.
Μου αρέσει που σε χθεσινό θέμα γιά την αυτοκριτική ο ίδιος έγραφα :
*Εγώ έχω παρατηρήσει ότι περνώντας τα χρόνια ( ωριμάζουμε - μαθαίνουμε ) αλλάζω προς το σωστότερο. Τώρα πιά σταματώ πάντα στους πεζούς , παραχωρώ προταιρεότητα .κλπ .........και ότι άλλο χαρακτηρίζει την οδηγική ευγένεια.
Βέβαια άνθρωπος είμαι και τα συναισθήματα της στιγμής επηρεάζουν το οδήγημα μου ( άγχος - βιασύνη - νεύρα ) αλλά όλο και λιγοστεύουν αυτές οι στιγμές.
Λίγο χαλάρωμα μας βοηθάει όχι μόνο να οδηγούμε καλύτερα αλλά και να αντιμετωπίζουμε ψυχραιμότερα τους άλλους οδηγούς. *
Τρομάρα μου