Εμαθα σε LADA 1500 με 85 άλογα πισοκίνητα!!!. Τα παιδιά μου έμαθαν σε Ibiza 1200 του 1987 72 άλογα system Porsche!!! ο κινητήρας. Μετά ο μεγάλος 22 ετων πια οδηγεί το Fiat Barchetta με 130 άλογα και ποτε πότε το μεγάλο το πισωκούνητο με τα 245. Η ανησυχία μέχρι να γυρίσει το βράδυ μεγάλη, αλλά δεν γίνεται αλλιώς. άλλωστε και στην εποχή μας όταν βρίσκαμε δυνατο αυτοκίνητο τότε π.χ. ALFA ROMEO κ.τ.λ κάναμε τις όπιες Ταρζανιές και οι δικόι μας έμεναν πάλι Ξάγρυπνοι!!!!! μέχρι να γυρίσουμε.

Συμφωνώ απόλυτα με τις σκέψεις του Νίκου και του Βασίλη, αναφορικά με την εκπαίδευση των παιδιών μας. Θα ήμουν πολύ περήφανος αν ο γιος μου γίνει καλύτερος οδηγός από εμένα (ακόμη πιο πολύ αν μου κάνει και παρατηρήσεις για την δική μου οδήγηση ).
Όταν πήρα το δίπλωμα (1988) μπήκα σε ένα AUDΙ 80 του θείου. Βέβαια δεν είχα την ευκαιρία να κάνω πολλά χιλιόμετρα ή να μάθω και πολλά πράγματα, εκτός ίσως από το πώς παρκάρεις το θεριό στα στενά του Πειραιά. Το πρώτο δικό μου αυτοκίνητο ήταν ένα FIAT Cinquecento 900cc με το οποίο πραγματικά άρχισα να καταλαβαίνω τι εστί 'τουτού' και επισκευές - αμάν πια αυτοί οι Ιταλοί (ή μήπως Πολωνοί) .
Όταν το παρέδωσα για ανταλλαγή πραγματικά στεναχωρήθηκα (μήπως όμως ήταν για την χαμένη νεότητα; ). Anyway, όπως είπε και ο DAP συνεχώς μαθαίνουμε οδηγώντας. Άρα έχω πολλάάάά χρόνια ακόμη εκμάθησης

Ξεκίνησα να οδηγάω παπακι από τα 15 μου. Παρόλο που είχα και ατύχημα με αυτό, ανεπτυξα μία σχετική οδηγική παιδεία και κατάλαβα τι σημαίνει 'κινούμαι με άλλους χρήστες στον δρόμο'. Συγχρόνως ήμουν από αυτούς που έπαιρναν κρυφά το αυτοκίνητο και έκαναν βραδινές βόλτες. Ποτέ όμως τρελλές και επικίνδυνες ταρζανιές.
Με αυτό έμαθα να οδηγώ. Ένα Ford Escort MkI 1100 πισωκίνητο. Μηδέν γκάζι, υπερστροφική συμπεριφορά. Παράλληλα ένα Datsun Bluebird 1600 πισωκίνητο και αυτό ενός θείου. 'Η' απόλαυση. Αργότερα το escort έγινε 1300 και σαφώς καλύτερο οδηγικά. Κανένας όμως δεν μου έδειξε μυστικά. ήρθαν από την μελέτη με βιβλία αλλά και από τους 4Τ.

Σήμερα υπάρχουν οπωσδήποτε περισσότερα μεσα και καλύτερα αυτοκίνητα για να εμπιστευθείς στα παιδιά σου. Εχω κι εγώ σκοπό να μάθει από μικρή (4-5 χρονών) η κόρη μου τι σημαίνει αυτοκίνηση. Υπάρχουν πάρκα κυλοφοριακής αγωγής και πίστες καρτ που μπορούν τα παιδιά να ξεκινήσουν. Στα 18 τώρα συμφωνώ με την άποψη ενός clio 1.2/1.4 ή 206.

1o αυτοκίνητο: Mazda 1500 SS (Sprint Speziale ) του... '68

Διπλά καρμπυρατέρ 90 άλογα και 1035 κιλά βάρος (καλά μέχρι εδώ)

Πισωκίνητο (φυσικά) άκαμπτος άξονας και φύλλα σούστας. Στενά λάστιχα (για λόγους οικονομίας) και συμπεριφορά... υπερστροφική, υπερστροφική και καμιά φορά υπεστροφική

Είχε και ένα τεράστιο ξύλινο τιμόνι (βάρκας) με... άπειρες στροφές από άκρη σε άκρη και άντε να κάνεις ανάποδο

Επιζήσαμε πάντως και με το αυτοκίνητο αγρατζούνιστο για τα 2 χρόνια που το οδηγούσα.

Εγω αν και ακομα 15,5 που ειμαι ευελπιστω να παρω ενα Mini Clubman για αρχη και τελος.

Dimitris...

Ο χρήστης Vasilios έγραψε:
Αυτό το θέμα έχει δύο παραμέτρους:

[list:1am099hz]1) Ποιο αυτοκίνητο θα προτείνατε σε κάποιον 18χρονο (ή 18χρονη βεβαίως), που έχει μόλις πάρει το δίπλωμα, έχει πρακτικά μηδενική οδηγική εμπειρία, ΑΛΛΑ θέλει να μάθει να οδηγεί; Ποιο από τα προσφερόμενα -κατ'ανάγκη φτηνά και μικρά- αυτοκίνητα είναι «σχολείο» για την οδήγηση, προσφέροντας παράλληλα και την απαιτούμενη «προστασία» στον άπειρο οδηγό;

2. Εσείς με τι αυτοκίνητο μάθατε να οδηγείτε; Τι πιστεύετε ότι άλλαξε από τότε; Ειδικά για τους μεγαλύτερους (35+) η δεύτερη ερώτηση έχει νόημα, καθώς πολλοί μάθαμε να οδηγούμε σε αυτοκίνητα με φιλοσοφία τελείως άσχετη με τη σημερινή.[/list:u:1am099hz]
   Περιμένω με ενδιαφέρον τις απόψεις σας!

Καλημέρα και καλή αρχή στην οδήγηση.

1. Αυτό που προτείνω είναι αν υπάρχει η δυνατότητα και η θέληση να ξεκινήσεις με ένα παλαιότερο μεταχειρισμένο αυτοκίνητο τύπου Renault Clio 1.4 '97 ή Honda Civic 1.5 '97 (υπολόγισε γύρω στο 1.500.000 αμφότερα). Αφού 'ξετριφτείς' σε ένα από τα παραπάνω - χωρίς το άγχος του καινούργιου αυτοκίνητου - τότε καλό θα ήταν να αγοράσεις ένα καινούργιο. Και πάλι θα πρότεινα το νέο Clio 1.4 ή το Ibiza 1.4 115HP ή το Corsa 1.4.

2. Ξεκίνησα να οδηγώ με ένα Honda Civic 1.2 '86.
   Επειδή είμαι κοντά στην ηλικία που περιέγραψες σου λέω ότι πάντα τα πράγματα στην οδηγική Ελλάδα ήταν μπάχαλο. Ίσως παλαιότερα τα πράγματα να ήταν αρκετά χειρότερα από πλευράς οδηγικής νοοτροπίας ή και ενημέρωσης του απλού πολίτη. Μην ξεχνάς ότι οδηγικά - όπως και οικονομικά/κοινωνικά - ήμασταν περισσότερο 'νηστικοί'. Έβλεπες Mercedes και έλεγες '... Μα ποιός είναι αυτός ? Σίγουρα κάποιος πλούσιος' γιατί εσύ είχες από Zastava και Fiat Mirafiori μέχρι Honda Accord (οι πιο ανεβασμένοι).΄Το βασικότερο πρόβλημα τώρα είναι ότι έχουμε γίνει πολλοί, με πολύ περισσότερα αυτοκίνητα/οικογένεια και συγκριτικά λιγότερα χιλιόμετρα ασφάλτου.

Αυτά από εμένα. Πιστεύω να σε βοήθησα.

Φιλικά,

δεν υπάρχει το κατάληλο αυτοκίνητο για πρωτάρη οδηγό μπίλυ!
νομίζω πως το μόνο που είναι απαραίτητο για κάποιον νέο οδηγό είναι το abs. θέληση για να μάθει απαιτείται και να μην είναι βλαμένος στο κεφάλι. Αν είναι τυπάκι που τα βλέπει όλα μια ευθεία τότε απλά φροντίζεις να του πάρεις κάτι με πολλούς αερόσακους σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κατηγορία γιατί ΄τα μικρά διαλάνε τα άτιμα στη δύσκολη στιγμή, αλλά και όπως και να έχει είναι πιο απόλυτα, λόγω μεταξονίου.
Είναι θέμα ψυχοσύνθεσης του κάθε ατόμου λοιπόν για το αν θα αποζητάει τις υπερβάσεις και θα το κάνει ανεξάρτητα το τί οδηγεί. Εντάξει, είναι προφανές πως με παντελή ελλειψη εμπειιρίας, που είναι το 50% της οδήγησης κατά τη γνώμη μου, δεν πρέπει να πάρεις καποιο μίνι gti αφού πάνω στον ενθουσιασμό ξεπερνάς τα όρια και κάνεις χειρισμούς πανικού, ότι και να έχεις συζητήσει με τους άλλους έφηβους
Εγώ έμαθα να οδηγώ με μηχανάκι φλορέτα από τη πρώτη γυμνασίου. Βόλτες ρεϊσινγκ στο γήπεδο ποδοσφαίρου, στα στενά της μεταμόρφωσης, στα στενά του περιστερίου! Κόλαση, σούζες και κολίδια, ειδικά όταν ήρθε στη τρίτη γυμνασίου και το ΧΌΝΤΑ CBN. Αυτό δεν έκανε σούζα, οπότε στα δεκαεφτά μου πήρα το σουζούκι μπάντιτ μου και βρήκα την υγειά μου(πιο πριν υπήρχε και 'επαγγελματικό' παπί που το διάλυσα πάραυτα). Αμάξι από τα 19 και μετά, από πάντα έτοιμος όμως αφού είχα κουφάνει θείους κτλ που λέγανε 'έμαθε να οδηγεί από τους 4τροχούς '
Στριτ φαϊτινγκ κάθε μέρα μέχρι και τώρα,με τη μηχανή, με άλλους πορωμένους στις ειδικές από φανάρι σε φανάρι, αλλά και ολίγον ντριφτ του στυλ, μπουμπουνα πάρε μια κολιά να με θυμάσαι στο γραφείο που πας Άσχετο, αλλά τώρα πια δεν υπάρχουν μεταχειρισμένες μηχανές από ιαπωνία, οι ινδιάνοι των δύο τροχών έχουν εξαφανιστεί, βλέπεις κατι φλώρους με σούπερ γουάου μηχανές(ε βέβαια, πήρανε όλοι αμάξι, και εμεις πήραμε και μηχανή για να ξεχωρίζουμε ) ενώ και επειδή η τούμπα πια κοστίζει πιο ακριβά και από 'τυπικό' τρακάρισμα αυτοκινήτου όλοι πάνε...χαλαρά και τους περνάνε τα σκούτερ!! Κανε μια σούζα ρε! σιγά, μη σου φύγει το φαϊλοφαξ!

πραγματικά ΔΕΝ θέλω να σκέφτομαι τί θα κάνω όταν γίνω γονιός με παιδί σε ηλικία... οδηγήσεως. Πολύ άγχος υποθέτω, και απλά ελπίδα ότι του έχεις δείξει-πείσει για καποια πράγματα

Ο χρήστης Vasilios έγραψε:

1. Ποιο αυτοκίνητο θα προτείνατε σε κάποιον 18χρονο
2. Εσείς με τι αυτοκίνητο μάθατε να οδηγείτε; Τι πιστεύετε ότι άλλαξε από τότε;

1. Η αλήθεια είναι ότι η ερώτηση με δυσκολεύει περισσότερο από όσο φανταζόμουν! Τι είναι καλύτερο, να μάθει με σαράβαλο, σκληρό τιμόνι, κακή συμπεριφορά, κακά φρένα, μικροπροβλήματα κλπ ή με κάτι πιο καλοστημένο, εύκολο, αξιόπιστο και ασφαλές? Με μεταχειρισμένο ή με καινούργιο. Κατέληξα ότι όπως και για έναν μαθητή στο σχολείο το σύστημα του ενός δασκάλου μπορεί να είναι πιο αποδοτικό από ενός άλλου έτσι πρέπει να είναι και με τα αυτοκίνητα! Άρα δεν υπάρχει σωστή απάντηση ο κάθε οδηγός είναι μια ξεχωριστή περίπτωση!
   Αν και εγώ έμαθα με κακό σαράβαλο φαντάζομαι ότι θα νιώθω καλύτερα σαν γονιός αν τα παιδιά μου είναι σε κάτι πιο ασφαλές! Συμφωνώ πάντως με την ιδέα της καλής εκπαίδευσης και των κάρτ.

2. Πριν από το δίπλωμα παρόλο που είχα λίγο οδηγήσει με ένα θείο και με τον πατέρα μου δεν το μετράω γιατί δεν ήταν εκπαιδευτικές βόλτες αλλά βόλτες ενθουσιασμού. Μετά το δίπλωμα έμαθα με σκαθάρι (του 1973 αλλά όχι super beetle, από τον ΟΔΔΥ) σαν προνομιούχος φοιτητής στη Θεσσαλονίκη. Εκεί έμαθα να παρκάρω χωρίς να βλέπω την άκρη του αυτοκινήτου, ανακάλυψα την υποστροφή και την υπερστροφή, το πόσο ύπουλες μπορεί να είναι και οι δύο, τι σημαίνει ζεστάθηκαν τα φρένα και τι δεν έχω φρέναααααα...., έμαθα να οδηγάω σε χιόνι (όπου το σκαθάρι πάει εκεί που τα άλλα δεν πάνε), πως απαιτείται διαφορετική ρύθμιση στο καρμπυρατέρ το χειμώνα από το καλοκαίρι κλπ κλπ. Μετά από λίγο μου επιτράπηκε να οδηγήσω την παλιά Mercedes 200/8 (αυτή με τα τετράγωνα εμπρός φανάρια, 1970) και ένιωσα την χαζή υποστροφή (απλά σε ορεινούς δρόμους δεν έστριβε...) την ασυμμάζευτη υπερστροφή ισχύος (ασυμμάζευτη λόγω τεράτιου αργού τιμονιού και κακών αναρτήσεων, αν έφευγε πάνω από λίγο την έχανες) την ροπή του δίλιτρου κινητήρα (μέτρια ισχύς, 94 άλογα) αλλά και τα εξαιρετικά φρένα. Όταν αποκτήσαμε την Alfa Romeo Spider (1990) άρχισα να καταλαβαίνω γιατί υπάρχουν οι ιταλόφιλοι! Ολίγον βιτσιόζα η ιταλίδα, με καλές και κακές μέρες και λίγες χαζοβλαβούλες φινιρίσματος αλλά πάντα υπερστροφική (συνήθως πολύ, είτε το ήθελες είτε όχι). Μπορούσε πολύ εύκολα να κάνει επιτόπου στροφή γύρω από τον άξονά της πολύ βολικό για αναστροφές σε στενούς δρόμους αλλά απεχθανόταν τη βροχή (δυστυχώς είχε στενή γνωριμία με απέναντι αυτοκίνητο και χαντάκι μια ημέρα στην εξοχή με ύπουλη γλίτσα....). Είχε όμως άλλη χάρη και πολύ καλή αίσθηση φρένων που ήταν αποτελεσματικά αν και δεν είχαν τη δύναμη αυτών της Μercedes. Μετά μας έτυχε BMW 318i (1992) επιτέλους σύγχρονο αυτοκίνητο με injection και έμαθα την ουδέτερη συμπεριφορά (αλλά και αρκετή υποστροφή), τη σιγουριά του ότι θα πάρει μπρος χειμώνα καλοκαίρι, ότι πάει όμορφα και ήσυχα ακόμα και με μεγάλες ταχύτητες, στρίβει και σταματάει.
   Κάποτε γνώρισα και τα κάρτ (Αγγλία 1994). Πρώτα τα νοικιάρικα των 5,5 θεωρητικών ίππων και μετά τα κανονικά πάνω από 20 ίππων. Με αυτά έμαθα να οδηγάω σε πίστα και την τεράστια αξία και διαφορά που μπορεί να κάνει η σωστή ρύθμιση της ανάρτησης (γωνίες, αποστάσεις κλπ) στη συμπεριφορά. (οπότε έπαψα να θεωρώ ότι υπερβάλλουν οι διάφοροι παραπονιάρηδες οδηγοί αγώνων)
   Μετά απ'όλα αυτά έπρεπε να μου προκύψει κι ένα προσθιοκίνητο και η μοίρα το έφερε (θείος πέθανε το 2001 και του πήραμε το αυτοκίνητο) να μου τύχει Lada Samara 1300 (1991). Με αυτό ξεπέρασα την ανησυχία που μου προκαλούσαν τα προσθιοκίνητα (ιστορίες για τρομερές υποστροφές....μετά από το σκαθάρι και τη Mercedes όλα ήταν απλή οδοντόκρεμα!), εθαύμασα τη ρυθμισιμότητα που σου προσφέρει κατά τη διάρκεια μιας στροφής (βασικά αν μπεις πιο γρήγορα απόσο πρέπει φρενάροντας γίνεται ελεγχόμενα υπερστροφικό κι έτσι κόβεις ταχύτητα! (η προϋπηρεσία σε κακά πισωκίνητα σε κάνει να μπορείς να στρίβεις ανάποδα το τιμόνι πολύ γρήγορα!) ξανανακάλυψα τα φρένα που κουράζονται και το ύψος από το δρόμο με έκανε να σκέφτομαι και λίγο τζιποειδώς (αναστροφές πάνω από τη νησίδα, ορεινές διαδρομές απίστευτες) κλπ. και τη λάθος χρήση των μακριών ταχυτήτων αφού με τελική ταχύτητα γύρω στα 150, έχει τοποθετηθεί 5η που φτάνει τα 210....
   Και φτάνουμε στο παρόν όπου σύντομα θα γυρίσω στην Ελλάδα και θα πρέπει να πάρω το πρώτο αυτοχρηματοδοτούμενο αυτοκίνητο.....τώρα αρχίζουν τα δύσκολα! Ενώ όταν σου το δίνουν το παίρνεις ακόμα κι αν θα ήθελες κάτι άλλο, όταν πρέπει να διαλέξεις (και να πληρώσεις!) τα πράματα δεν είναι τόσο απλά! (και πώς το έφερε η μοίρα πάλι και δεν υπάρχει κανένα αυτοκίνητο που να τα δίνει όλα όσα θέλω με τα λεφτά που μπορώ να δώσω!)

Όντας στο όριο της ηλικίας (ακριβώς στο + του 35+) έχω να παρατηρήσω ότι αρκετά έχουν αλλάξει κι αρκετά έχουν μείνει ίδια.
Τα αυτοκίνητα είναι σαφώς πιο ασφαλή και αξιόπιστα και με πολλές ευκολίες αλλά και υπερβολικό βάρος. Σε γενικές γραμμές προσφέρουν μικρή κατανάλωση αλλά ελαττωμένη επικοινωνία του οδηγού με το όχημα και το δρόμο.
Το κυκλοφοριακό στην Αθήνα γίνεται όλο και χειρότερο.
Τα σαραβαλάκια έχουν μεν λιγοστέψει αλλά σαφώς υστερούμε σε σχέση με την δυτική Ευρώπη.
Μπορεί η ποιότητα κατασκευής και φινιρίσματος μερικών να έχει βελτιωθεί (ή μερικών να έχει χειροτερέψει!) αλλά συνεχίζουν να υπάρχουν σημαντικές διαφορές.
Οι δρόμοι συνεχίζουν να είναι καθρέφτες και οι κατασκευαστές συνεχίζουν να κατασκευάζουν προβληματικούς δρόμους. Η συντήρηση των δρόμων προφανώς εξακολουθεί να είναι ένα απαγορευμένο θέμα συζήτησης στους κύκλους των αρμοδίων!
Οι οδηγοί στην Ελλάδα συνεχίζουν να εκπαιδεύονται ανεπαρκώς.
Οι αστυνομικοί στην Ελλάδα μάλλον δεν εκπαιδεύονται καθόλου πια γιατί τότε κινδυνεύουν να αποκτήσουν την κοινή λογική!
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης συνεχίζουν να ζούν στην άγνοια και να κυνηγούν τον μολώχ της ασφάλτου!
Κανένας δεν φαίνεται να ξέρει τι είναι και σε τι χρησιμεύουν οι βοηθητικές λωρίδες και κανένας δεν προσπαθεί να το γνωστοποιήσει!
Οι Έλληνες συνεχίζουν να βγάζουν λάθος συμπεράσματα από το αυτοκίνητο που έχεις. Γενικά παραμένει η αντιμετώπιση του καλού αυτοκινήτου σαν μέσο κοινωνικής επίδειξης και ανόδου, σαν κάτι κακό και ελιτίστικο όπως παραμένει και η εξίσωση του μηχανοκίνητου αθλητισμού με κόντρες και καμικάζι.
Η Ελλάδα συνεχίζει να διαθέτει ωραιότατες επαρχιακές διαδρομές με ελάχιστα αυτοκίνητα που μπορείς να ευχαριστηθείς οδήγηση. Η οδήγηση στην Ελλάδα συνεχίζει να αποτελεί ειδική εμπειρία και να προσφέρει μια ξεχωριστή ψυχαγωγία!
Αναρωτιέμαι αν οι αυτοκινητο-συζητήσεις, αυτοκινητο-ανησυχίες και αυτοκινητο-αναζητήσεις των σύγχρονων 12χρονων (τότε άρχισα να διαβάζω 4Τ και να παθιάζομαι με τα αυτοκίνητα) διαφέρουν από τις δικές μου! (και αν ναι προς ποια κατεύθυνση....)

Ο χρήστης chemic έγραψε:
δεν υπάρχει το κατάληλο αυτοκίνητο για πρωτάρη οδηγό μπίλυ!
νομίζω πως το μόνο που είναι απαραίτητο για κάποιον νέο οδηγό είναι το abs. θέληση για να μάθει απαιτείται και να μην είναι βλαμένος στο κεφάλι. Αν είναι τυπάκι που τα βλέπει όλα μια ευθεία τότε απλά φροντίζεις να του πάρεις κάτι με πολλούς αερόσακους σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κατηγορία γιατί ΄τα μικρά διαλάνε τα άτιμα στη δύσκολη στιγμή, αλλά και όπως και να έχει είναι πιο απόλυτα, λόγω μεταξονίου.
Είναι θέμα ψυχοσύνθεσης του κάθε ατόμου λοιπόν για το αν θα αποζητάει τις υπερβάσεις και θα το κάνει ανεξάρτητα το τί οδηγεί. Εντάξει, είναι προφανές πως με παντελή ελλειψη εμπειιρίας, που είναι το 50% της οδήγησης κατά τη γνώμη μου, δεν πρέπει να πάρεις καποιο μίνι gti αφού πάνω στον ενθουσιασμό ξεπερνάς τα όρια και κάνεις χειρισμούς πανικού, ότι και να έχεις συζητήσει με τους άλλους έφηβους
Εγώ έμαθα να οδηγώ με μηχανάκι φλορέτα από τη πρώτη γυμνασίου. Βόλτες ρεϊσινγκ στο γήπεδο ποδοσφαίρου, στα στενά της μεταμόρφωσης, στα στενά του περιστερίου! Κόλαση, σούζες και κολίδια, ειδικά όταν ήρθε στη τρίτη γυμνασίου και το ΧΌΝΤΑ CBN. Αυτό δεν έκανε σούζα, οπότε στα δεκαεφτά μου πήρα το σουζούκι μπάντιτ μου και βρήκα την υγειά μου(πιο πριν υπήρχε και 'επαγγελματικό' παπί που το διάλυσα πάραυτα). Αμάξι από τα 19 και μετά, από πάντα έτοιμος όμως αφού είχα κουφάνει θείους κτλ που λέγανε 'έμαθε να οδηγεί από τους 4τροχούς '
Στριτ φαϊτινγκ κάθε μέρα μέχρι και τώρα,με τη μηχανή, με άλλους πορωμένους στις ειδικές από φανάρι σε φανάρι, αλλά και ολίγον ντριφτ του στυλ, μπουμπουνα πάρε μια κολιά να με θυμάσαι στο γραφείο που πας Άσχετο, αλλά τώρα πια δεν υπάρχουν μεταχειρισμένες μηχανές από ιαπωνία, οι ινδιάνοι των δύο τροχών έχουν εξαφανιστεί, βλέπεις κατι φλώρους με σούπερ γουάου μηχανές(ε βέβαια, πήρανε όλοι αμάξι, και εμεις πήραμε και μηχανή για να ξεχωρίζουμε ) ενώ και επειδή η τούμπα πια κοστίζει πιο ακριβά και από 'τυπικό' τρακάρισμα αυτοκινήτου όλοι πάνε...χαλαρά και τους περνάνε τα σκούτερ!! Κανε μια σούζα ρε! σιγά, μη σου φύγει το φαϊλοφαξ!

πραγματικά ΔΕΝ θέλω να σκέφτομαι τί θα κάνω όταν γίνω γονιός με παιδί σε ηλικία... οδηγήσεως. Πολύ άγχος υποθέτω, και απλά ελπίδα ότι του έχεις δείξει-πείσει για καποια πράγματα

Ρε μπαγασα,θελω στο στρατο να σου δωσουν ενα οδοστρωτηρα η κατι παρομοιο σε ΜΑΩ (Μιλια Ανα Ωρα) .Να δουμε τοτε πως θα κανεις σουζες και κολιες.
Παναγιωτη ΚΑΛΟΣ ΦΑΝΤΑΡΟΣ και να μας ερθεις γρηγορα πισω.
Προσεχε αγορι μου προσεχε.

Ο χρήστης Vasilios έγραψε:

Καλημέρα και καλή αρχή στην οδήγηση.
Φιλικά,

Τώρα για το μεταχειρισμένο που προτείνεις εσύ και άλλοι φίλοι, δεν είναι καλύτερα ο νέος οδηγός να έχει τη σιγουριά της εγγύησης; Καλύτερα δεν είναι επίσης να πάρει κάτι οικονομικό και να επενδύσει σε μια μικτή ασφάλιση; Τι λέτε;

Συνονόματε Βασίλη,

έχεις απόλυτο δίκιο όταν μιλάς για εγγύηση και μικτή ασφάλεια. Θεωρώ παρόλα αυτά ότι υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες για να αγοράσει ένας καινούργιος οδηγός αυτοκίνητο.

Παραδείγματος χάριν :

• Πόσα χρήματα διαθέτει ?
• Θέλει άνεση ή γκάζια ? (Αν είναι νέος οδηγός καλύτερα να μην σκέφτεται να εξελιχθεί σε McRay στους Ελληνικούς δρόμους.)
• Χωράει καλά στο αυτοκίνητο που αρχικά τον 'φτιάχνει' ?
• Πόσο καιρό υπολογίζει να κρατήσει το αυτοκίνητο ?

Αν κανείς σκέφτεται απολύτως τοις λογικής (πως λέμε τοις απολύτως μετρητοίς) τότε θα έπρεπε να αγοράζει μόνο Honda. Κι αυτό γιατί είναι αξιόπιστα, όχι ιδιαίτερα ακριβά πια, οικονομικά σχετικά service, 7ετή εγγύηση. Θα ξέρεις πολύ καλά βέβαια ότι η Honda από την εποχή των θρυλικών CRX και VTI κοιτάζει τις πωλήσεις με το κυάλι, κι αυτό γιατί ο σχεδιασμός των αυτοκινήτων της είναι επιεικώς απαράδεκτος !

Άρα καταλήγουμε ότι όλα είναι θέμα κουλτούρας - σχεδόν αποκλειστικά!

Φιλικά,

ΚΑΛΑ ΕΓΩ ΔΥΛΑΔΗ ΕΙΜΟΥΝ ΦΩΝΙΑΣ ΟΤΑΝ ΒΓΕΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.
ΠΡΩΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ, ΟΧΙ ΤΟΣΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΑΛΛΑ ΦΩΡΤΙΓΑΚΙ, VW TRANSPORTER 2000Κ.ΕΚ ΜΕ ΚΑΤΙ ΡΟΠΕΣ ΜΟΥΡΛΙΑ, ΔΕΝ ΠΕΤΑΓΕ ΚΟΛΟ ΟΥΤΕ ΧΙΛΙΟΣΤΟ, ΦΡΕΝΑΡΕΣ, ΟΣΟ ΘΥΜΑΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΦΡΕΝΑΡΙΣΜΑ ΠΑΝΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΚΟΨΙΜΟ, ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΠΟΛΛΑ ΧΙΛΙΜΕΤΡΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΕΓΕΙΝΑΝ, ΤΟ ΟΧΗΜΑ ΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΜΠΙΕΛΑ ΚΑΠΟΥ ΣΤΗ ΑΓΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΜΑΡΝΗΣ, ΦΩΡΤΟΜΕΝΟ ΜΕ ΠΛΑΤΕΣ ΜΟΣΧΑΡΙΣΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ. ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΟΧΗΜΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑ MITSUBISHIL 1300, ΑΛΛΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΥΠΕΡΣΤΡΟΦΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΙΣΩ ΛΑΣΤΙΧΑ ΤΕΛΕΙΩΝΑΝ ΕΙΧΕ ΠΟΛΥ ΓΛΕΝΤΗ, ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ο ΛΕΒΙΕΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΣ ΣΟΥ ΑΛΛΑΖΕ ΤΙ ΠΙΣΤΗ, ΟΡΙΑΚΟ ΚΑΙ ΤΡΕΛΛΟ ΠΑΝΤΙΛΙΚΗ ΣΤΗ ΣΠΥΡΟΥ ΛΟΥΗ ΠΡΙΝ ΤΟ ΜΕΣΑΙΟ ΦΑΝΑΡΙ ΣΤΗ ΑΝΑΠΟΔΙ ΔΕΞΙΑ ΟΠΟΥ ΒΓΕΙΑΖΟΜΟΥΝ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΧΑΣΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΑΝΕΠΑΦΟΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΤΑ ΣΤΟ ΚΟΛΥΜΒΙΤΗΡΙΟ ΕΙΧΑ ΧΑΣΕΙ ΤΡΕΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ. ΜΕΤΑ ΕΙΡΘΕ Η ΑΛΛΑΓΗ Μ48 Α5 ΤΟ ΘΥΡΙΟ ΤΩΝ 55 ΤΟΝΩΝ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΣΤΟΥΣ 780 ΙΠΠΟΥΣ 14 ΜΗΝΕΣ ΤΟ ΠΑΝΤΡΕΥΤΙΚΑ ΤΟ ΘΥΡΙΟ, ΕΧΕΙ ΡΟΠΕΣ Η F2004? ΣΑΣ ΓΕΛΑΣΑΝΕ ΠΟΣΟ ΘΑ ΤΟ ΘΕΛΑ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΕΝΑ HYUNDAI ACCENT ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ ΚΟΡΕΑΤΗΣ, ΧΩΡΕΙΣ ΝΑ ΤΡΑΒΑΕΙ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΝΤΕ ΚΑΝΑ ΒΟΥΝΟ Η ΚΑΝΑ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ.
ΤΕΛΙΚΑ ΟΣΟΙ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ΟΤΙ ΕΓΩ ΕΙΜΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΩΝΙΑΔΕΣ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΣΑΝ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΧΩΡΕΙΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΔΥΠΛΩΜΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΟΧΗΜΑ.
ΠΛΑΚΑ ΠΛΑΚΑ ΤΟ MITSU ΘΑ ΤΟ ΘΥΜΑΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΟΠΩΣ KAI TO VW.

Πρωτο τουτουνι Τογιοτα κορολα σπεσιαλ 1972 στα 18 και μισο. 1600 κυβικα σκουρια καργα παντου. Μηχανη διαμαντι. Το πηρα με 185 χιλιαδες χιλιομετρα για 200 δολαριακια το 1982 συνεταρικα με τον συγκατοικο(100 δολ ο καθενας). Μιλαμε για αφραγκιες. Πηραμε διπλωμα και οι δυο αφου το οδηγαμε για ενα μηνα στη ζουλα. Το κερατο πηγαινε σαν διαολος. Ο συγκατοικος πηρε τη πρωτη κληση με 145 χιλ την ωρα ενω καναμε κοντρα με την κοπελια του στην εθνικη οδο. Κατευθειαν δικαστηριο και παραμυθιασε τον δικαστη οτι κολησε το γκαζι και του εσβησε τα μισα λεφτα και τον ποντο (απο το ποιντ συστημα). Τι εποχες ρε παιδι μου

Παρε κατι παλιοτερο αλλα με με οχι τοσο χαλια φρενα και αναρτησεις. Καθε 18αρης, 19αρης (και ισως 40αρης ) κανεις τις χαζομαρες. Ειναι στο προγραμμα. Με λιγη κοινη λογικη και πολυ τυχη μαθαινει απο τα παθηματα και γινεται καλος και ηρεμος οδηγος.

Με γεια το διπλωμα.

Νικος

αρχη σε νισαν τσερι του 91, 1000αρι με 50 ιππους ετοιμους να ξεχυθουν σε 16-17 δευτερα ως τα 100χλμ, τελικη 155...
ταυτοχρονα και πριμερα του 91 1600κε
δεν εχω παραπονο!
υπευθυνοτητα ειναι το παν!

Καταρχάς, καλός οδηγός, όποιος/α κι αν έχει πάρει το δίπλωμα!

1. Θα πρότεινα ένα μικρό, ευθύβολο και γενικά σβέλτο αμαξάκι με καλό -φυσικά- κράτημα και στήσιμο που δεν εμπνέει φόβο. Γιατί αν ο οδηγός αρχίζει με το να φοβάται να κάνει κάποιες κινήσεις, τότε την πάτησε. Επίσης σημασί να δωθεί στην ενεργητική και όχι τόσο στην παθητική ασφάλεια, ώστε να μάθει ο νέος οδηγός να χειρίζεται σωστά ένα αυτοκίνητο. Πράγματι θα πρότεινα κι εγώ το νέο Panda, ειδικά μετά από το test των 4Τ (τους οποίους θεωρώ μακράν το καλύτερο περιοδικό στο χώρο). Το μόνο μελανό σημείο κατά την άποψή μου είναι ο κινητήρας του, ο οποίος είναι κάπως παλιάς τεχνολογίας και κάπως ασθενικός. Ένα Clio 1.4 είναι κάπως πιο ακριβό αλλά πιστεύω πως είναι ό,τι καλύτερο. Πιο γρήγορο ίσως από ό,τι θα έπρεπε για έναν νέο, αλλά και μακράν ποιοτικότερο και ασφαλέστερο.

2. Εγώ άρχισα μάλλον λάθος, αλλά οι γονείς μου δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να μου πάρουν κάτι δικό μου. Έτσι οδηγούσα και οδηγώ ακόμα ένα Renault Megane Coupe 1.6 16V '00. Πολύ καλό αυτοκίνητο, με έχει σώσει αρκετές φορές από σημεία στα οποία ένα 'μικρό' σαφώς και δεν θα τα κατάφερνε, εμπνέει εμπιστοσύνη (με τα σωστά λάστιχα φυσικά και όχι τα Michelin Energy που είχε από τη μάνα του), έχει γκάζι, κάνεις και τις μαγκιές σου με ασφάλεια... Αλλά ίσως θα ήθελα ένα μικρότερο για αρχή. Γιατί πιστεύω ότι 'κακομαθαίνεις' στο καλό εξαρχής και σου έρχεται 'κάπως' όταν πιάσεις στα χέρια σου ένα Yaris, πχ.
   Επίσης τη διαφορετική φιλοσοφία της αυτοκίνησης εγώ δεν την έζησα στο πετσί μου γιατί όπως είπα άρχισα να οδηγώ σε καινούριο αυτοκίνητο. Την πλησίασα κάπως όταν οδήγησα μία Lancia Delta HF Turbo και ένα Peugeot 205 GTi και μπορώ να πω το εξής: σίγουρα η 'παλιά σχολή' δίνει στους ανθρώπους μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής και άρα και μεγαλύτερο δείκτη ευχαρίστησης και ικανοποίησης (που για να τους έχεις σήμερα πρέπει να πληρώσεις αρκετά), αλλά σίγουρα ένας νέος οδηγός αυτό που χρειάζεται πάνω από όλα είναι, όταν πάει να κάνει τη μ.....α του (από άγνοια), το αμάξι να τον σώσει. Και ένα σύγχρονο μπορεί να το κάνει αυτό.

ΥΓ: Βέβαια, το μεγαλύτερο ποσοστό ασφάλειας δίνει κάποιες φορές έναυσμα για μεγαλύτερες μ....ίες και οδηγούμαστε σε άλλα...
ΥΓ2: Πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις!:)

Σας θυμίζω http://www.4troxoi.gr/forum/viewtopic.php?t=2142

Είχαν ακουστεί ωραίες απόψεις!

βασικα οι προτασεις για εναν νεαρο οδηγο ειναι πανω κατω ιδιες κι στανταρ

εγω ωντας τυχερος σε μια οικογενεια με 2 αυτοκινητα (1 ο πατερας μου και ενα η μητερα μου) ηξερα οτι με το που βγαλω διπλωμα θα ειχα αυτοκινητο να οδηγω
3 μηνες πριν βγαλω διπλωμα πουλησαμε ενα 205 cabrio που ειχαμε για την μητερα μου και ημασταν αναμεσα σε ενα ibiza 1.6 gti και ενα punto gt

καταφερα και επεισα τον πατερα μου να αγορασουμε το 2ο με την υποσχεση στον πατερα οτι δε θα σκοτωθω (τα χω καταφερει)
λιγες μερες πριν βγαλω διπλωμα εσπασε το μοτερ λογω μιας ατυχιας με ενα σωληνακι και ετσι οταν το πηρα εγω το εστρωνα

Ως αδερφός του adis4gr,εγώ έμαθα στην Πριμέρα και στο Κλιώ 1.4,το οποίο είναι πολύ καλό αυτοκίνητο για αρχή.Σου δίνει την ευκαιρία να μάθεις να πηγαίνεις λίγο πιο γρήγορα,αλλά ταυτόχρονα σε σώζει από ΠΟΛΛΕΣ κακοτοπιές!Τώρα το Λεόν 1.8 20ντ της οικογενείας,είναι πολύ πάνω από τις δυνατότητες μου,αλλά είναι εξαιρετικό σε δύσκολες καταστάσεις,όπως Εθνική-περιφερειακή-ταχείας κυκλοφορίας κλπ. όπου επιταχύνεις όσο θέλεις όποτε θέλεις. Κανένα παράπονο,αν σκεφτείτε ότι ακόμα δεν οδηγώ έναν ολόκληρο χρόνο. Μην είμαστε και πλεονέκτες!!!

Εγώ κλείνω 3 χρόνια οδήγησης μετά το δίπλωμα (είμαι 21) και από την πρώτη στιγμή έχω ένα 206 1.4. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι σε οποιοδήποτε αμάξι αυτής της κατηγορίας είναι πολύ εύκολο να μάθεις, και στα άλλα θα μάθεις αλλά θα δυσκολευτέις λίγο περισσότερο.
Πιστεύω ότι δεν είναι καλή λύση το μεταχειρισμένο γιατί σε μισό χρόνο το πολύ έχεις΄πάρει τον αέρα και θες να το αλλάξεις. Και αντε να πείσεις τους γονείς σου να σου πάρουν άλλο αμάξι σε μισό χρόνο(γιατί έτσι το βλέπουν). Οπότε ή καλή συμφωνία από πριν ή κατευθείαν καινούριο.
Επίσης δεν συμφέρει να πάρεις π.χ ένα 1000αρι με τη λογική ότι δεν κινδυνεύεις να τρέχεις, γιατί όλα τα αυτοκίνητα δόξα το θεό ξεπερνάνε τα 100, ενώ φτάνουν και τα μισά για να σκοτωθείς. Επιπλέον σύντομα θα φανεί η έλλειψη δύναμης και θα χρειάζεσαι καινούριο(βλ προσπεράσεις)
Νομίζω η καλύτερη λύση είναι ένα μικρό 1400αρι.

Δεν καταλαβαινω την 'σειρα' σε αυτη την χωρα:lol: τελος παντον σε αυτο το xωρο γενικα...Καποιος πρεπει να αρχισει με ενα μικρο αυτοκινητο να παει σε ενα ποιο μεγαλο και ποιο κυριλε και υστερα σε ενα ακομα μεγαλυτερο και ακομα ποιο κυριλε π.χ Mercedes-Benz ...Εγω ξερω οτι απο τη στιγμη που εχεις λεφτα να πληρωσεις τους φορους και να αγορασεις ενα οποιοδηποτε αυτοκινητο εισαι ενταξει...το που και πως η αν ειναι ποιο ευκολα με μικρο να αρχισεις ή με μεγαλο αυτοκινητο ειναι στο freestyle του καθενα...

Dimitris...