Η επιλογή για την επαρχία είναι diesel.Ας περιμένει το νέο VW Touran 1.6 TDI από φθινόπωρο.
Η επιλογή για περιοχές απαγόρευσης των diesel είναι το νέο Τoyota Alpha,υβριδικό πολυμορφικό επταθέσιο με το πακέτο του Prius.Ας το περιμένει μέχρι το Μάρτιο του 2011.
Αυτές είναι και οι προσωπικές μου επιλογές,σε εποχές που δεν ξέρουμε τι μέρα ξημερώνει...

Εγώ ήμουν έτοιμος για το Verso και θα το περίμενα να εισαχθεί με τον ''καλό'' δίλιτρο diesel κινητήρα και το εξάρι κλασσικό αυτόματο,αλλά τους πρόλαβε στη στροφή το νέο Touran (από φθινόπωρο στις εκθέσεις) με τον 1.6 TDI με επτάρι DSG και 25 κιλά ροπάκλας.
Η VW ''δίνει'' 5 lit/100 km και δεν έχω λόγους να μην τους πιστέψω.
Αν θέλετε να έχετε άποψη από αυτή τη μοτερούκλα,δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε μία έκθεση SKODA και να κάνετε test drive το νέο Octavia 5.Tο απογειώνει.
Όσοι έχετε οδηγήσει 2.2 diesel,πιθανόν να μην σας φτάνει το γκάζι,αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα...
Ποιος είναι όμως ο οικογενειάρχης με τρία παιδάκια που θα πηγαίνει ''τέζα'';
Εγώ πάντως όχι...

Θα σας υποβάλλω μία -ρητορική- ερώτηση, η οποία μάλλον δίνει και την απάντηση:
Γιατί κάποιος που αξίζει να πάει μπροστά στη ζωή του δουλεύοντας σαν σκυλί,να κερδίζει τα ίδια με κάποιον που ξημεροβραδιάζεται στο καφενείο;
Αυτή είναι η αφορμή για την κατάρρευση. Τις αιτίες αναζητείστε τις στην έλλειψη της Ελευθερίας του Ατόμου, στη διαφορά νοοτροπίας και κουλτούρας των λαών μεταξύ τους κάτω από μία κοινή για όλους πολιτική,χωρίς να λαμβάνονται υπόψη αυτές οι διαφορές ( οι Σλοβένοι και οι Κροάτες στην πρώην Γιουγκοσλαβία έχουν τόσα κοινά με τους Σκοπιανούς και τους Σέρβους, όσα εμείς με τους Τούρκους) και στην απίστευτη γραφειοκρατία, που αποτελούσε και την τροχοπέδη στην ανάπτυξη των χωρών αυτών. Γραφειοκρατία τόσο έντεχνα στημένη από την εξουσία, που μοναδικό στόχο είχε την ''πολτοποίηση'' οποιασδήποτε τάσης εξέγερσης.

Θα πάρω τα πράγματα με τη σειρά, προσπαθώντας να αναλύσω και να μοιραστώ μαζί σου, όσο μου επιτρέπουν οι γνώσεις και η εμπειρία μου, τις αιτίες που οδηγούν τους νέους ανθρώπους ( το target group του Τροχαίου Ατυχήματος) και όχι μόνο, στο θάνατο ή στην αναπηρική καρέκλα. Καταρχάς, δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα, από το να θάβεις το παιδί σου. Ο πόνος δεν περιγράφεται με λόγια…
Η ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΓΟΝΟΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΝΗΛΙΚΩΝ

1. 0- 12 ετών
   Μόλις γεννηθεί το παιδί μας, πηγαίνουμε στο Νοσοκομείο ή στην Κλινική, πανευτυχείς, για να επιστρέψουμε όλοι μαζί στο σπίτι. Κάθεται στο πίσω κάθισμα η μητέρα με το βρέφος στην αγκαλιά ή στο port-bebe και οι γονείς, αφελώς, αισθάνονται ασφαλείς, «αφού κάθονται πίσω».
   Οι συνέπειες είναι γνωστές: Τα τροχαία ατυχήματα είναι η πρώτη αιτία παιδικής θνησιμότητας στη χώρα μας. Βλέπεις, η επιλογή ενός σωστά σχεδιασμένου παιδικού καθίσματος, ανάλογα με την ηλικία, το βάρος και το ύψος του παιδιού κοστίζει πολύ, αλλά δεν κοστίζουν τα δερμάτινα καθίσματα και οι ζάντες αλουμινίου. Επειδή όμως, κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, η παροχή σωστών παιδικών καθισμάτων σε γονείς που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά σε αυτή την υποχρέωση, θα έπρεπε να επιδοτείται από το Κράτος. Το κόστος είναι αμελητέο μπροστά στη σφαγή που έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας, αφού εξαιτίας των τροχαίων ατυχημάτων, από τη μεταπολεμική περίοδο και μέχρι το 2050, δεν θα γεννηθούν 2.500.000 Ελληνόπουλα. Σωστά διάβασες, δυόμισι εκατομμύρια….
   Αν γλιτώσει το παιδί από την άγνοια των γονιών του, γύρω στα 6 – 10 ετών, βγαίνει στο δρόμο να παίξει, όπως κάναμε όλοι άλλωστε…Μακάρι να είχα έναν τρόπο καταγραφής των γεγονότων, για να δείχνω παντού, τον τρόπο που οδηγεί το ποδήλατό του ένα παιδί στη Δημόσια Κυκλοφορία, ιδίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Ξέρεις πόσες φορές έχει πεταχτεί παιδί μπροστά στις ρόδες του εκπαιδευτικού αυτοκινήτου, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού που πέρασε; Τουλάχιστον 20. Γνωρίζεις γιατί δεν έχει προκληθεί ατύχημα; Διότι ο εκπαιδευόμενος οδηγός κινείται με την ταχύτητα που επιβάλλεται από τις εκάστοτε οδικές συνθήκες όχι γιατί είναι αρχάριος και φοβάται, αλλά γιατί αυτό πρέπει να πράττει. Αν κινούμασταν όλοι οι έμπειροι οδηγοί με αυτόν τον τρόπο σε κατοικημένες περιοχές, θα είχαν μειωθεί δραστικά τα τροχαία ατυχήματα που εμπλέκονται παιδιά, αλλά τί σου λέω τώρα; Βιάζεσαι πολύ και πρέπει να κορνάρεις τον εκπαιδευόμενο, έτσι, για να τον τρομάξεις, προσπερνώντας μας μέσα στη διασταύρωση! Ξέρεις τι μου λέει μετά το παιδί σου, που πιθανόν έχει τη θέση του εκπαιδευόμενου οδηγού; «Δεν βλέπεις τι γίνεται ρε Σταύρο, παράτα με στην ησυχία μου…». Πώς να του εξηγήσεις ότι πρέπει να επαναστατήσει, να πάει «κόντρα στο ποτάμι»;
   Από την άλλη πλευρά, η κατάσταση οικονομικά δυσκολεύει όλο και περισσότερο, εξαναγκάζοντας όλο και περισσότερες μητέρες να εργάζονται. Και ποιος θα πάρει το παιδί από το σχολείο; Μα ο παππούς φυσικά! Ο άνθρωπος που μεγάλωσε με ψωμί και αλάτι, κυριολεκτικά, για να μην έχουμε εμείς κανένα πρόβλημα. Στη ζώνη και στο παιδικό κάθισμα θα έχει το μυαλό του; Στο κάτω κάτω της γραφής, τι έπαθαν τα δικά του παιδιά μέσα στο άθλιο, με τα σημερινά δεδομένα, αυτοκίνητο που οδηγούσε; Τίποτε! Μόνο που σου διαφεύγει κάτι παππού…Είχες 10 φορές λιγότερη κυκλοφορία να αντιμετωπίσεις και τώρα, ό,τι πέτυχαν τα παιδιά σου με κόπο, το να κάθεται δηλαδή το παιδί σωστά δεμένο στο καθισματάκι του, το διαλύεις με μία κίνηση βάζοντας το εγγόνι σου μπροστά. Δεν πρόκειται να ξανακαθίσει πίσω παππού, να το ξέρεις. Έτσι αναπαράγονται τα παλιά πρότυπα. Δίνει τη σκυτάλη ο πατέρας στο γιο και ο παππούς στον εγγονό. Μια σκυτάλη που μοιάζει με δυναμίτη και με το φυτίλι αναμμένο….
   Και κάτι ακόμη για αυτή την ηλικία, αφού είχα την τύχη να ασχοληθώ με την Κυκλοφοριακή Αγωγή στην Α’ ΒΑΘΜΙΑ εκπαίδευση. Ό,τι βλέπει ένα παιδί μέσα στο αυτοκίνητο, δηλαδή την οδηγική συμπεριφορά των γονιών του, αυτήν θα αντιγράψει. Η εκμάθηση των κανόνων κυκλοφορίας, που πρέπει να τηρούνται αυστηρά στο οικογενειακό αυτοκίνητο για να έχει αποτέλεσμα η Κυκλοφοριακή Αγωγή, εξαρτάται από το πόσο άργησε το παιδί να πάει στο σχολείο το πρωί. Αν όντως άργησε το παιδί να ετοιμαστεί, το αμολάς μέσα στο αυτοκίνητο όπως όπως και πανικόβλητα το μεταφέρεις στο σχολείο, παραβιάζοντας κάθε κανόνα σωστής οδηγικής συμπεριφοράς. «-Μπαμπά, μαμά, τα βλέπω όλα αυτά, μόνο που δεν μπορώ να τα εξωτερικεύσω...Για να οδηγείς έτσι, κάτι παραπάνω θα ξέρεις…».
   Η σωστή διαχείριση του διαθέσιμου χρόνου, που έχει πάρει πια τη μορφή τέχνης, είναι θεμελιώδης παράγοντας για την εκμάθηση των κανόνων κυκλοφορίας στα παιδιά μας, αλλά και για την Οδική Ασφάλεια γενικότερα. Για παράδειγμα, αν σου πουν τώρα από το Κιλκίς να είσαι σε μία ώρα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, σκέψου πώς πρέπει να οδηγήσεις για να πετύχεις κάτι τέτοιο…Αλλά κι εσύ να μην πιέζεσαι, πόσοι είναι αυτοί που εξαιτίας της πίεσης του χρόνου, προσπαθούν να σε εξολοθρεύσουν;

2. 12 – 16 ετών
   Το αγόρι που μπαίνει στην εφηβεία, «ψάχνεται» περισσότερο σε θέματα οδήγησης από το κορίτσι της ηλικίας του. Αυτό είναι δεδομένο, αφού έχει να κάνει κυρίως με συμπεριφορά που βασίζεται στο φύλο. Ήδη από τα δέκα του ο μικρός «σε έψηνε» να του πάρεις ένα ηλεκτροκίνητο πατίνι, και αν ήξερες τι έχουν δει τα μάτια μου μ’ αυτά, θα το έβαζες φωτιά. Δεν ξέρεις, φανταστικέ πατέρα, ούτε και περνάει από το μυαλό σου, πόσο κινδυνεύει το παιδί σου με ένα τέτοιο όχημα, γιατί περί οχήματος πρόκειται, στο εχθρικό κυκλοφοριακό περιβάλλον μιας ελληνικής πόλης. Καταρχάς δεν ακούγεται κατά την κίνησή του, άρα κινδυνεύουν οι πεζοί συνομήλικοί του, στους οποίους κάνει επίδειξη ο μικρός, πράξη υγιέστατη και φυσιολογική για την ηλικία του. Εκτός κι αν του έμαθες να κρατά πλευρικές αποστάσεις ασφαλείας. Εκτός κι αν του έμαθες να σταματά στις διασταυρώσεις, γιατί κινδυνεύει άμεσα. Να σε ρωτήσω κάτι; Γιατί να το κάνει αφού εσύ δεν το έκανες ποτέ; Και γιατί να φορέσει κράνος και προστατευτικό εξοπλισμό οδηγώντας το ποδήλατο ή το ηλεκτροκίνητο πατίνι του, αφού εσύ δεν φόρεσες ποτέ οδηγώντας τη μοτοσικλέτα σου;
   Γύρω στα δεκαπέντε, αρχίζει να σε ψήνει για «μηχανάκι». Μη το κάνεις. Μη το αγοράσεις. Εκτός κι αν ανέλαβες προσωπικά την ευθύνη της εκπαίδευσής του από πολύ μικρή ηλικία, πράγμα που μάλλον δεν έγινε, γιατί ποτέ δεν είχες το χρόνο, «αφού έπρεπε να μην του λείψει τίποτε». Αν είναι έτσι, μη του πάρεις μηχανάκι από τα 16, γιατί οι συνέπειες είναι τραγικές. Ρίξε γύρω σου μια ματιά και αναρωτήσου:
   Μπορεί ένας πιτσιρικάς με ανύπαρκτη Παιδεία και λαθεμένες οδηγικές εμπειρίες, να ενταχθεί στο πλέον εχθρικό οδικό περιβάλλον της Ευρώπης;
3. 18 - …… ετών
   Κλείνει λοιπόν το παιδί τα 18 και η πολυπόθητη στιγμή έφτασε. Θα «βγάλει δίπλωμα» !. Πολύ ωραία…Συμφωνείς ότι πρέπει η εκπαίδευση να είναι σκληρή ( και να έρθω εγώ σε αντίθεση με αυτά που πιθανόν να του δίδαξες και που βίωσε μέχρι τώρα στη ζωή του), συμφωνείς ότι και η εξέταση για το «δίπλωμα» πρέπει να είναι επίσης απαιτητική και σκληρή για να γίνει και το παιδί σωστός οδηγός, μόνο που αυτά αφορούν τα παιδιά των άλλων. Το παιδί σου δεν πρέπει να «το κόψουν» (από μόνο του «κόβεται»!), για λόγους εγωισμού και γοήτρου. Άκουσες ποτέ κάποιον να λέει «δεν είμαι καλός οδηγός» ; Ποτέ, κανένα. Για τα τροχαία ατυχήματα φταίνε πάντα οι άλλοι και δεν θα συμβεί ποτέ σε μας!
   Δεν εμπιστεύεσαι πια κανένα Θεσμό της Πολιτείας. Δεν εμπιστεύεσαι την Υγεία, την Παιδεία, τη Δικαιοσύνη, την Κοινωνική Ασφάλιση. Γιατί να εμπιστευθείς το σύστημα Εκπαίδευσης και Εξέτασης των Υποψηφίων Οδηγών; Ας πάρει το παιδί το δίπλωμα και θα του μάθεις εσύ να οδηγεί…
   Αυτά τα γράφω λαμβάνοντας υπόψη και τα προσωπικά μου βιώματα, αφού στάθηκα πολύ τυχερός που έφτασα μέχρι τα 37 και είμαι ακόμη εδώ μαζί σου. Να ξέρεις ότι χτύπησα πολλές φορές την Πύλη της Γειτονιάς των Αγγέλων, είτε από δική μου άγνοια και ανοησία από τα 18 μέχρι τα 25, είτε από το λάθος κάποιου άλλου συνανθρώπου μου τα επόμενα χρόνια της ζωής μου. Ευτυχώς, δεν μου άνοιξε κανείς…

Σταύρος Αλέξογλου
Εκπαιδευτής Οδήγησης
Έφορος Δημοσίων Σχέσεων Μοτοσικλετιστικού Ομίλου Κιλκίς

Θα πάρω τα πράγματα με τη σειρά, προσπαθώντας να αναλύσω και να μοιραστώ μαζί σου, όσο μου επιτρέπουν οι γνώσεις και η εμπειρία μου, τις αιτίες που οδηγούν τους νέους ανθρώπους ( το target group του Τροχαίου Ατυχήματος) και όχι μόνο, στο θάνατο ή στην αναπηρική καρέκλα. Καταρχάς, δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα, από το να θάβεις το παιδί σου. Ο πόνος δεν περιγράφεται με λόγια…
Η ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΓΟΝΟΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΝΗΛΙΚΩΝ

1. 0- 12 ετών
   Μόλις γεννηθεί το παιδί μας, πηγαίνουμε στο Νοσοκομείο ή στην Κλινική, πανευτυχείς, για να επιστρέψουμε όλοι μαζί στο σπίτι. Κάθεται στο πίσω κάθισμα η μητέρα με το βρέφος στην αγκαλιά ή στο port-bebe και οι γονείς, αφελώς, αισθάνονται ασφαλείς, «αφού κάθονται πίσω».
   Οι συνέπειες είναι γνωστές: Τα τροχαία ατυχήματα είναι η πρώτη αιτία παιδικής θνησιμότητας στη χώρα μας. Βλέπεις, η επιλογή ενός σωστά σχεδιασμένου παιδικού καθίσματος, ανάλογα με την ηλικία, το βάρος και το ύψος του παιδιού κοστίζει πολύ, αλλά δεν κοστίζουν τα δερμάτινα καθίσματα και οι ζάντες αλουμινίου. Επειδή όμως, κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, η παροχή σωστών παιδικών καθισμάτων σε γονείς που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά σε αυτή την υποχρέωση, θα έπρεπε να επιδοτείται από το Κράτος. Το κόστος είναι αμελητέο μπροστά στη σφαγή που έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας, αφού εξαιτίας των τροχαίων ατυχημάτων, από τη μεταπολεμική περίοδο και μέχρι το 2050, δεν θα γεννηθούν 2.500.000 Ελληνόπουλα. Σωστά διάβασες, δυόμισι εκατομμύρια….
   Αν γλιτώσει το παιδί από την άγνοια των γονιών του, γύρω στα 6 – 10 ετών, βγαίνει στο δρόμο να παίξει, όπως κάναμε όλοι άλλωστε…Μακάρι να είχα έναν τρόπο καταγραφής των γεγονότων, για να δείχνω παντού, τον τρόπο που οδηγεί το ποδήλατό του ένα παιδί στη Δημόσια Κυκλοφορία, ιδίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Ξέρεις πόσες φορές έχει πεταχτεί παιδί μπροστά στις ρόδες του εκπαιδευτικού αυτοκινήτου, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού που πέρασε; Τουλάχιστον 20. Γνωρίζεις γιατί δεν έχει προκληθεί ατύχημα; Διότι ο εκπαιδευόμενος οδηγός κινείται με την ταχύτητα που επιβάλλεται από τις εκάστοτε οδικές συνθήκες όχι γιατί είναι αρχάριος και φοβάται, αλλά γιατί αυτό πρέπει να πράττει. Αν κινούμασταν όλοι οι έμπειροι οδηγοί με αυτόν τον τρόπο σε κατοικημένες περιοχές, θα είχαν μειωθεί δραστικά τα τροχαία ατυχήματα που εμπλέκονται παιδιά, αλλά τί σου λέω τώρα; Βιάζεσαι πολύ και πρέπει να κορνάρεις τον εκπαιδευόμενο, έτσι, για να τον τρομάξεις, προσπερνώντας μας μέσα στη διασταύρωση! Ξέρεις τι μου λέει μετά το παιδί σου, που πιθανόν έχει τη θέση του εκπαιδευόμενου οδηγού; «Δεν βλέπεις τι γίνεται ρε Σταύρο, παράτα με στην ησυχία μου…». Πώς να του εξηγήσεις ότι πρέπει να επαναστατήσει, να πάει «κόντρα στο ποτάμι»;
   Από την άλλη πλευρά, η κατάσταση οικονομικά δυσκολεύει όλο και περισσότερο, εξαναγκάζοντας όλο και περισσότερες μητέρες να εργάζονται. Και ποιος θα πάρει το παιδί από το σχολείο; Μα ο παππούς φυσικά! Ο άνθρωπος που μεγάλωσε με ψωμί και αλάτι, κυριολεκτικά, για να μην έχουμε εμείς κανένα πρόβλημα. Στη ζώνη και στο παιδικό κάθισμα θα έχει το μυαλό του; Στο κάτω κάτω της γραφής, τι έπαθαν τα δικά του παιδιά μέσα στο άθλιο, με τα σημερινά δεδομένα, αυτοκίνητο που οδηγούσε; Τίποτε! Μόνο που σου διαφεύγει κάτι παππού…Είχες 10 φορές λιγότερη κυκλοφορία να αντιμετωπίσεις και τώρα, ό,τι πέτυχαν τα παιδιά σου με κόπο, το να κάθεται δηλαδή το παιδί σωστά δεμένο στο καθισματάκι του, το διαλύεις με μία κίνηση βάζοντας το εγγόνι σου μπροστά. Δεν πρόκειται να ξανακαθίσει πίσω παππού, να το ξέρεις. Έτσι αναπαράγονται τα παλιά πρότυπα. Δίνει τη σκυτάλη ο πατέρας στο γιο και ο παππούς στον εγγονό. Μια σκυτάλη που μοιάζει με δυναμίτη και με το φυτίλι αναμμένο….
   Και κάτι ακόμη για αυτή την ηλικία, αφού είχα την τύχη να ασχοληθώ με την Κυκλοφοριακή Αγωγή στην Α’ ΒΑΘΜΙΑ εκπαίδευση. Ό,τι βλέπει ένα παιδί μέσα στο αυτοκίνητο, δηλαδή την οδηγική συμπεριφορά των γονιών του, αυτήν θα αντιγράψει. Η εκμάθηση των κανόνων κυκλοφορίας, που πρέπει να τηρούνται αυστηρά στο οικογενειακό αυτοκίνητο για να έχει αποτέλεσμα η Κυκλοφοριακή Αγωγή, εξαρτάται από το πόσο άργησε το παιδί να πάει στο σχολείο το πρωί. Αν όντως άργησε το παιδί να ετοιμαστεί, το αμολάς μέσα στο αυτοκίνητο όπως όπως και πανικόβλητα το μεταφέρεις στο σχολείο, παραβιάζοντας κάθε κανόνα σωστής οδηγικής συμπεριφοράς. «-Μπαμπά, μαμά, τα βλέπω όλα αυτά, μόνο που δεν μπορώ να τα εξωτερικεύσω...Για να οδηγείς έτσι, κάτι παραπάνω θα ξέρεις…».
   Η σωστή διαχείριση του διαθέσιμου χρόνου, που έχει πάρει πια τη μορφή τέχνης, είναι θεμελιώδης παράγοντας για την εκμάθηση των κανόνων κυκλοφορίας στα παιδιά μας, αλλά και για την Οδική Ασφάλεια γενικότερα. Για παράδειγμα, αν σου πουν τώρα από το Κιλκίς να είσαι σε μία ώρα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, σκέψου πώς πρέπει να οδηγήσεις για να πετύχεις κάτι τέτοιο…Αλλά κι εσύ να μην πιέζεσαι, πόσοι είναι αυτοί που εξαιτίας της πίεσης του χρόνου, προσπαθούν να σε εξολοθρεύσουν;

2. 12 – 16 ετών
   Το αγόρι που μπαίνει στην εφηβεία, «ψάχνεται» περισσότερο σε θέματα οδήγησης από το κορίτσι της ηλικίας του. Αυτό είναι δεδομένο, αφού έχει να κάνει κυρίως με συμπεριφορά που βασίζεται στο φύλο. Ήδη από τα δέκα του ο μικρός «σε έψηνε» να του πάρεις ένα ηλεκτροκίνητο πατίνι, και αν ήξερες τι έχουν δει τα μάτια μου μ’ αυτά, θα το έβαζες φωτιά. Δεν ξέρεις, φανταστικέ πατέρα, ούτε και περνάει από το μυαλό σου, πόσο κινδυνεύει το παιδί σου με ένα τέτοιο όχημα, γιατί περί οχήματος πρόκειται, στο εχθρικό κυκλοφοριακό περιβάλλον μιας ελληνικής πόλης. Καταρχάς δεν ακούγεται κατά την κίνησή του, άρα κινδυνεύουν οι πεζοί συνομήλικοί του, στους οποίους κάνει επίδειξη ο μικρός, πράξη υγιέστατη και φυσιολογική για την ηλικία του. Εκτός κι αν του έμαθες να κρατά πλευρικές αποστάσεις ασφαλείας. Εκτός κι αν του έμαθες να σταματά στις διασταυρώσεις, γιατί κινδυνεύει άμεσα. Να σε ρωτήσω κάτι; Γιατί να το κάνει αφού εσύ δεν το έκανες ποτέ; Και γιατί να φορέσει κράνος και προστατευτικό εξοπλισμό οδηγώντας το ποδήλατο ή το ηλεκτροκίνητο πατίνι του, αφού εσύ δεν φόρεσες ποτέ οδηγώντας τη μοτοσικλέτα σου;
   Γύρω στα δεκαπέντε, αρχίζει να σε ψήνει για «μηχανάκι». Μη το κάνεις. Μη το αγοράσεις. Εκτός κι αν ανέλαβες προσωπικά την ευθύνη της εκπαίδευσής του από πολύ μικρή ηλικία, πράγμα που μάλλον δεν έγινε, γιατί ποτέ δεν είχες το χρόνο, «αφού έπρεπε να μην του λείψει τίποτε». Αν είναι έτσι, μη του πάρεις μηχανάκι από τα 16, γιατί οι συνέπειες είναι τραγικές. Ρίξε γύρω σου μια ματιά και αναρωτήσου:
   Μπορεί ένας πιτσιρικάς με ανύπαρκτη Παιδεία και λαθεμένες οδηγικές εμπειρίες, να ενταχθεί στο πλέον εχθρικό οδικό περιβάλλον της Ευρώπης;
3. 18 - …… ετών
   Κλείνει λοιπόν το παιδί τα 18 και η πολυπόθητη στιγμή έφτασε. Θα «βγάλει δίπλωμα» !. Πολύ ωραία…Συμφωνείς ότι πρέπει η εκπαίδευση να είναι σκληρή ( και να έρθω εγώ σε αντίθεση με αυτά που πιθανόν να του δίδαξες και που βίωσε μέχρι τώρα στη ζωή του), συμφωνείς ότι και η εξέταση για το «δίπλωμα» πρέπει να είναι επίσης απαιτητική και σκληρή για να γίνει και το παιδί σωστός οδηγός, μόνο που αυτά αφορούν τα παιδιά των άλλων. Το παιδί σου δεν πρέπει να «το κόψουν» (από μόνο του «κόβεται»!), για λόγους εγωισμού και γοήτρου. Άκουσες ποτέ κάποιον να λέει «δεν είμαι καλός οδηγός» ; Ποτέ, κανένα. Για τα τροχαία ατυχήματα φταίνε πάντα οι άλλοι και δεν θα συμβεί ποτέ σε μας!
   Δεν εμπιστεύεσαι πια κανένα Θεσμό της Πολιτείας. Δεν εμπιστεύεσαι την Υγεία, την Παιδεία, τη Δικαιοσύνη, την Κοινωνική Ασφάλιση. Γιατί να εμπιστευθείς το σύστημα Εκπαίδευσης και Εξέτασης των Υποψηφίων Οδηγών; Ας πάρει το παιδί το δίπλωμα και θα του μάθεις εσύ να οδηγεί…
   Αυτά τα γράφω λαμβάνοντας υπόψη και τα προσωπικά μου βιώματα, αφού στάθηκα πολύ τυχερός που έφτασα μέχρι τα 37 και είμαι ακόμη εδώ μαζί σου. Να ξέρεις ότι χτύπησα πολλές φορές την Πύλη της Γειτονιάς των Αγγέλων, είτε από δική μου άγνοια και ανοησία από τα 18 μέχρι τα 25, είτε από το λάθος κάποιου άλλου συνανθρώπου μου τα επόμενα χρόνια της ζωής μου. Ευτυχώς, δεν μου άνοιξε κανείς…

Σταύρος Αλέξογλου
Εκπαιδευτής Οδήγησης
Έφορος Δημοσίων Σχέσεων Μοτοσικλετιστικού Ομίλου Κιλκίς

Δεν βαρεθήκατε να φέρεστε τόσο βάναυσα στα βουνά μας;Τόσοι δασικοί δρόμοι σε όλη τη χώρα,εκεί πρέπει να πηγαίνετε με τα κωλοαυτοκίνητά σας;Τα μάτια σας δεν έχουν χορτάσει τόση καταστροφή;Αντί να προσέχετε τον Όλυμπο σαν κόρη οφθαλμού, αφού αποτελεί το τελευταίο προπύργιο της ανόθευτης Ελληνικής Φύσης,θέλετε να τον καταστρέψετε με κάθε τρόπο.Γιατί;

Του Κώστα Στεφ.Τσίπηρα
Πολιτ.μηχανικού-Δρ. χωροταξίας
Συνιδρυτή της παγκόσμιας οργάνωσης
MOUNTAIN WILDERNESS,
Πρ.δ/ντη σύνταξης του περιοδικού ΦΥΣΗ & ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ Συγγραφέα 8 βιβλίων για τα ελληνικά βουνά
Ο μεγάλος μας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης, έγραψε κάποτε ότι: «αν θελήσεις να κρατήσεις από την Ελλάδα τα βασικά της χαρακτηριστικά θα καταλήξεις σε μια ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι».
Κι αν θελήσει κανείς, επίσης, να κρατήσει τους κυριότερους τόπους του πολιτισμού της, θα καταλήξει εύκολα, σε μια Ακρόπολη, στην Ολυμπία, στους Δελφούς και φυσικά και στον Όλυμπο.
Αυτός ο τελευταίος, ειδικώς ο Όλυμπος, όπως γνωρίζετε δεν είναι ένα τυχαίο βουνό, ένας τυχαίος τόπος, δεν είναι απλά ένα σπάνιο φυσικό οικοσύστημα, αλλά κι ένα locus major του παγκόσμιου πολιτισμού, το οποίο και οφείλει η ανθρωπότητα να διαφυλάξει.
Η πρώτη προσπάθεια για την καταστροφή του, ξεκίνησε από την δικτατορία των συνταγματαρχών και δυστυχώς συνεχίστηκε στα 1988, με την προσπάθεια κατασκευής τελεφερίκ και χιονοδρομικών κέντρων κοντά στις ψηλότερες του κορυφές.
Το να φτιάξει κανείς τουριστικές εγκαταστάσεις στις κορυφές του Ολύμπου, ασφαλώς γνωρίζετε, ότι ισοδυναμεί με το να επιχειρήσει να φτιάξει κανείς εστιατόρια στην Ακρόπολη, γήπεδα ποδοσφαίρου στην Αρχαία Ολυμπία ή πολυκατοικίες στους Δελφούς.
Γι’ αυτό και η κινητοποίηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης ήταν άμεση και εντυπωσιακή.
Εκατοντάδες επώνυμοι ευρωπαίοι, και 60.000 έλληνες και ευρωπαίοι πολίτες υπέγραψαν την έκκληση του MOUNTAIN WILDERNESS για την αποτροπή της καταστροφής του Ολύμπου.
Δεκάδες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας διοργανώθηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και στην Ελλάδα και τα τακτικά σχόλια του διεθνούς τύπου ήταν επικριτικά για την χώρα μας.
Οι αγώνες μας, ευτυχώς, οδήγησαν στο πάγωμα των σχεδίων της υποτιθέμενης τουριστικής αξιοποίησης, του Ολύμπου, επί 1 σχεδόν δεκαετία, ώσπου ξαφνικά, νέα σχέδια εκπονήθηκαν και μάλιστα από την Νομαρχία Λάρισας και την Περιφέρεια Θεσσαλίας, οι οποίες παρουσίασαν στην Ελασσόνα,στα τέλη του 2004 την πρώτη φάση μελέτης «για την τουριστική αξιοποίηση του ΟΛΥΜΠΟΥ», που προβλέπει έργα ύψους 7.200.000 € στις ψηλότερες κορφές του μυθικού βουνού.
Μάλιστα σε δηλώσεις του στον τύπο (8/12/2004) ο νομάρχης Λάρισας κος Κατσαρός, επεσήμανε ότι «ενεργεί με προσεκτικές κινήσεις, για να μην επαναληφθούν τα λάθη που οδήγησαν στην ακύρωση προηγουμένων επενδυτικών σχεδίων(!!!).
Οι αποφάσεις και δράσεις της Περιφέρειας Θεσσαλίας και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Λάρισας, που αποσκοπούν στην δημιουργία Χιονοδρομικού Κέντρου και άλλων δράσεων δήθεν βιώσιμης ανάπτυξης στη θέση «Βρυσοπούλες» του Ολύμπου εντός της περιοχής του Εθνικού Δρυμού, ξεκίνησαν από την υλοποίηση της σχετικής οδοποιίας η οποία ήδη εγκρίθηκε με ψευδεπίγραφη (δήθεν) Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων .
Συγκεκριμένα:
Α) Το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών με την απόφαση αρ.51036/ΕΥΣΣΑΠ2572/24-12-2004 ενέκρινε την Β΄Τροποποίηση του ετήσιου προγράμματος Τεχνικής Βοήθειας Στήριξης της Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρησης του ΠΕΠ Θεσσαλίας για το έτος 2004 που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων :
«Μελέτη σκοπιμότητας-χωροθέτησης χιονοδρομικού κέντρου στον Όλυμπο ύψους 45.000 ευρώ με χρόνο υλοποίησης 2004-2005 και αφορά την θέση« Σπαρμός –Βρυσοπούλες» όπου λειτουργεί το Κέντρο Εκπαίδευσης Χιονοδρόμων του Στρατού, δηλαδή εντός της περιοχής προστασίας (NATURA 2000) του Ολύμπου.
Β) Η Νομαρχία Λάρισας ζήτησε με αίτηση της (αρ.πρωτ. 7982 17/8/2004) από το ΠΕΠ Θεσσαλίας να χρηματοδοτήσει το έργο « Οδοποιία Σπαρμού Ολύμπου» ύψους 6.800.000 ευρώ ήτοι την διάνοιξη και ασφαλτόστρωση του υφιστάμενου χωματόδρομου που οδηγεί σήμερα στις εγκαταστάσεις του Κέντρου Εκπαίδευσης Χιονοδρόμων του Στρατού, μήκους 13.5 χιλιομέτρων αφού ενέκρινε και την σχετική μελέτη οδοποιίας (Δνση Τεχν.Υπηρ. αρ.πρωτ.2711/22-3-2004)
Γ) Η Περιφέρεια Θεσσαλίας ζήτησε την διατύπωση γνώμης (σύμφωνα με τις υφιστάμενες διαδικασίες για την ένταξη του έργου στο ΠΕΠ Θεσσαλίας από το ΥΠΟΙΚΟ (έγγραφο αρ. 97785 Γ΄ΠΕΠ 6-10-2004)
Δ) Η Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης του Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προγράμματος (ΠΕΠ) Θεσσαλίας προχώρησε σε Κοινωνική υποτίθεται Διαβούλευση (6-12-2004) στη Λάρισα για την χωροθέτηση του Χιονοδρομικού Κέντρου Ολύμπου που στην ουσία εξέτασε όπως αναφέρουν τα πρακτικά που διαβιβάστηκαν στις 10-12-2004 στις εφημερίδες εναλλακτικά σενάρια της χωροθέτησης του Χιονοδρομικού κέντρου που αποτελούν και την Α΄φάση της μελέτης σκοπιμότητας που εκπονείται από ομάδα συνεργατών της Αναπτυξιακής Εταιρείας Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Λάρισας (ΑΕΝΑΛ) .
Ε) Στα αναφερόμενα στην παρ. 1Δ παραπάνω πρακτικά η ΕΥΔΕ ΠΕΠ Θεσσαλίας ζήτησε βελτίωση της μελέτης σκοπιμότητας με περαιτέρω διερεύνηση εναλλακτικών σεναρίων χωροθέτησης (επί πλέον της θέσεως «Βρυσοπούλες» και την θέση «Καρυάς» ) και σημείωσε ότι:
«σύμφωνα με την Νομοθετική Πράξη 959 ΦΕΚ /11-7-2003 η μελέτη σκοπιμότητας είναι ένα από τα τέσσερα στάδια δημιουργίας χιονοδρομικού κέντρου και ότι με την γραπτή δέσμευση των φορέων για μακροχρόνια συνεργασία προς διασφάλιση της προσθετικότητας του συνόλου των ως άνω προϋποθέσεων πληρούνται οι όροι επιλεξιμότητας και συνεπώς ένταξης του προτεινόμενου έργου «Οδοποιία Σπαρμού Ολύμπου» στο Γ΄ΠΕΠ Θεσσαλίας».
Σημειωτέον ότι στην δήθεν Κοινωνική Διαβούλευση συμμετείχαν οι φορείς :
Μητροπολίτης Ελασσόνας!!
Περιφέρεια Θεσσαλίας
ΑΕΝΑΛ ΝΑ Λάρισας
Επαρχείο Ελασσόνας
Δήμος Ελασσσόνας
Δήμος Ολύμπου
Δήμος Λιβαδίου
Δήμος Σαρανταπόρου
ΔΕΠΤΑΚΑΛ Δ. Ελασσόνας
ΧΟΣ Ελασσόνας
Εμπορικός Σύλλογος Ελασσόνας
ΕΟΣ Λάρισας
Είναι αξιοσημείωτο ότι δεν συμμετείχε κανένας φορέας Προστασίας Περιβάλλοντος ή Πολιτισμού (!!!) ούτε καν ο φορέας Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου ( Απόφαση 126519/2575 ΥΠΕΧΩΔΕ 2-7-2003) ενώ συμμετείχαν Δήμοι εκτός περιοχής Ολύμπου (Λιβαδίου, Σαρανταπόρου, και απουσίαζε περιέργως ο Δήμος Λιτοχώρου).
Επίσης άκρως περιέργως απουσίαζαν όλοι οι φορείς της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας στην οποία ανήκει ο κύριος ορεινός όγκος του Ολύμπου.
Τόσον η έγκριση της μελέτης οδοποιίας Σπαρμού Ολύμπου όσο και το αίτημα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Λάρισας για την ένταξη στο ΠΕΠ Θεσσαλίας ποσού 6.800.000 ευρώ ώστε να πραγματοποιηθεί το έργο της οδοποίας αυτής η οποία στην ουσία «ανοίγει τον δρόμο» για την κατασκευή Χιονοδρομικού Κέντρου στον Όλυμπο, βασίζονται σε Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που εγκρίθηκε στις 28/9/2001 από την ΔΙΠΕΧΩ της Περιφέρειας Θεσσαλίας (Μελετητές: «ΠΟΛΥΕΔΡΟΝ» Α.Τσιτσιπιλάμης και Σια Ε.Τ.Ε. , Α. Κοντανάς , Β.Κουτάλου ) κατά παράβαση των απαιτήσεων του Νόμου 1650/1986 για την Προστασία του Περιβάλλοντος και των προδιαγραφών περιεχομένου της ΚΥΑ 69269 /1990 που επιβάλλουν
την διερεύνηση των επιπτώσεων της λειτουργίας του έργου τόσον στην άμεση όσο και στην ευρύτερη περιοχή επιρροής του.
Εν προκειμένω, η πιθανότητα μια τέτοια οδοποιία να συνδυαστεί με την πραγματοποίηση χιονοδρομικού κέντρου στον Όλυμπο παρότι όχι μόνον είναι μεγάλη αλλά και πασίγνωστη από την δεκαετία του 1980 οπότε πραγματοποιήθηκε η πρώτη προσπάθεια «ανάπτυξης» του Ολύμπου δηλαδή κυριολεκτικώς περιβαλλοντικής άλωσης του, που χάρις στη διεθνή κινητοποίηση απεφεύχθη, αγνοείται πλήρως αν όχι επιμελώς αποκρύπτεται από τους μελετητές της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της οδοποιίας Σπαρμού Ολύμπου.
Την ίδια «άγνοια» όμως δείχνουν και οι υποτιθέμενες υπερασπίστριες του Περιβάλλοντος υπηρεσίες της Περιφέρειας Θεσσαλίας, που όχι μόνον εγκρίνουν την ΜΠΕ αλλά εκδίδουν και την απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων (αρ.πρωτ. 3223 /21-1112-2001) η οποία αποτελεί προϋπόθεση για την χρηματοδότηση και πραγματοποίηση του έργου της οδοποιίας σύμφωνα με τον Ν1650/86 για την Προστασία του Περιβάλλοντος, παραλείποντας να σημειώσουν στο άρθρο ε1 της απόφασης υπό τον τίτλο : Περιβάλλον της περιοχής –Ευαίσθητα στοιχεία-Ειδικά προστατευόμενες ζώνες , οποιαδήποτε απόφαση από τις ισχύουσες για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος του Ολύμπου!!!
Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΜΠΕ της οδοποιίας Σπαρμού Ολύμπου δεν κάνει καμία αναφορά στις επιπτώσεις της λειτουργίας αυτής της οδοποιίας στον Εθνικό Δρυμό του Ολύμπου που είναι στην άμεση γειτονία της .
Το γεγονός αυτό και μόνον αποτελεί επαρκέστατο δικαιολογητικό για τον Υπουργό Περιβάλλοντος να ανακαλέσει την απόφαση του για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων, σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ 8 του Ν 1650/86 που ρητά προβλέπει αυτή την περίπτωση.

Ο στρουθοκαμηλισμός όμως συνεχίζεται και με την δήθεν κοινωνική διαβούλευση για την χωροθέτηση του Χιονοδρομικού Κέντρου στην οποία έχουν αγνοηθεί όλοι οι φορείς Προστασίας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού .
Από πότε αλήθεια ο Όλυμπος ανήκει μόνον στην Λάρισα στην Ελασσόνα και στους εμπόρους τους;
Κανείς από αυτούς δεν μπορεί να καταλάβει ότι η διαχρονική φήμη του «βουνού των θεών» βασίζεται στην ανόθευτη μεγαλειώδη φύση του;
Η μελέτη σκοπιμότητας για την δημιουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου στον Όλυμπο την Α΄φάση της οποίας υπογράφει το γραφείο Γιάννης Μπαϊμπάς και Συνεργάτες (Νοέμβριος 2004) μπορεί να χαρακτηρισθεί όχι απλώς ελλειπής αλλά και αντιεπιστημονική για τους εξής τουλάχιστον λόγους:
Α. Βασίζεται σε στοιχεία κίνησης όσον αφορά τους πιθανούς επισκέπτες του Χιονοδρομικού, μέχρι το έτος 1994 τα οποία είναι τελείως ανεπίκαιρα δεδομένου ότι η εικόνα την τελευταία δεκαετία έχει πλήρως ανατραπεί με την πληθώρα των χιονοδρομικών κέντρων της χώρας που ήδη λειτουργούν, και μάλιστα στα γύρω από τον Όλυμπο βουνά. Δεν θα υπάρχουν δηλαδή οι σκιέρ που υπολογίζει.
Β. Αγνοεί προηγούμενες μελέτες του ΥΠΕΧΩΔΕ και του ΕΟΤ που αποφεύγουν συστηματικά προτάσεις δημιουργίας Χιονοδρομικών Κέντρων στον Όλυμπο καθώς και διδακτορικές διατριβές που συνιστούν ήπια ανάπτυξη του ορεινού όγκου μόνον μέχρι την ισοϋψή των 1300 μ.
Γ. Φαίνεται να αγνοεί τελείως το γεγονός ότι το ευρωπαϊκό μοντέλο ανάπτυξης ορεινών όγκων μεταβλήθηκε την τελευταία δεκαετία και απορρίπτει τις τουριστικές αναπτύξεις σε μεγάλα υψόμετρα, ενώ περιορίζει τις αναπτύξεις αυτές στα «ριζά» του βουνού και μάλιστα στα πλαίσια υφισταμένων οικισμών.
Αν έχει μείνει στοιχειώδης λογική στους «αναπτυξιακούς παράγοντες» θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ο καλλίτερος τρόπος για να επωφεληθούν από τον Όλυμπο είναι να τον διατηρήσουν ως έχει προκειμένου να τον «προσκυνούν» οι περιπατητές και ορειβάτες . Μόνον τουριστικές αναπτύξεις στα «ριζά» του βουνού όπως π.χ. στο Λιτόχωρο έχουν νόημα και όχι οδοποιίες και χιονοδρομικά ex nihilo (εκ του μη όντος) που θα φέρουν στην συνέχεια ξενοδοχεία και βίλες πάνω στο βουνό .
Αρκετές οι ασέβειες προς την Ελληνική Φύση. Ας διατηρήσουμε επιτέλους τα Σύμβολα του Ελληνισμού και της Ελληνικότητας ανόθευτα από την καταναλωτική μανία.
Στις 10/3/2005, απευθυνθήκαμε με την παρακάτω επιστολή στον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ.Σουφλιά
«Αγαπητέ κε Σουφλιά,
Αυτή είναι η 3η επιστολή που σας απευθύνουμε σχετικά με την σωτηρία του ΟΛΥΜΠΟΥ .Δυστυχώς οι 3 προηγούμενες δεν έτυχαν της πρέπουσας σημασίας από το πολιτικό σας γραφείο καθώς ούτε καν απαντήθηκαν παρά το σημαντικό του θέματος και παρότι ενδιαφέρθηκε άμεσα ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας μας.
Ίσως η γραμματεία σας να νομίζει ότι οι έλληνες πολίτες που αγωνιούν για την τύχη της φύσης της πατρίδας μας είναι ανάξιοι και μίας απλής απάντησης από ένα υπουργείο που υποτίθεται ότι νοιάζεται για το περιβάλλον…
Σας είναι όμως σίγουρα γνωστό ότι τόσο η Νομαρχία Λάρισας όσο και η Περιφέρεια Θεσσαλίας όχι μόνο παρανομούν (και γι αυτό πρέπει να πάρετε το συντομότερο δυνατόν θέση πριν να είναι πολύ αργά.),αλλά και με την στάση τους και με τις υβριστικές δηλώσεις τους στον τοπικό τύπο καλλιεργούν την εντύπωση ότι δήθεν εκπροσωπούμε ξένα και σκοτεινά συμφέροντα και απεργαζόμαστε την καταστροφή του νομού!!!
Οι δηλώσεις αυτές οδήγησαν σε απαράδεκτο δημοσίευμα της εφημερίδας ΕΚΔΟΣΗ Της ΕΛΑΣΣΟΝΑΣ ,η οποία σε 3σελιδο δημοσίευμα χρησιμοποιεί εναντίον μας εκφράσεις του κοινού ποινικού δικαίου,ουσιαστικά προτρέπει τους πολίτες να βιαιοπραγήσουν σε βάρος των 8 πρωτεργατών της πρωτοβουλίας μας, και προτείνει τα δημοτικά συμβούλια της περιοχής να μας κηρύξουν ανεπιθύμητους!!!
Ήδη κάποιοι εξ ημών δέχθηκαν απειλητικά και υβριστικά τηλεφωνήματα από την περιοχή της Ελασσόνας ,και για αυτό κατατεθηκε μηνυτήρια αναφορά στον Εισαγγελέα
Δηλαδή και ζητάμε την εφαρμογή του νόμου και απειλούμαστε κιόλας από όσους προτρέπουν το κράτος να παρανομήσει!!!(εάν συμβεί το οτιδήποτε σε οιονδήποτε εξ ημών σας δηλώνουμε ότι θα θεωρήσουμε υπεύθυνους τόσο τους Νομάρχη και Περιφερειάρχη και την φυλλάδα της Ελασσόνας, όσο και τις υπηρεσίες εκείνες που δεν έχουν ακόμη εκφράσει με σαφήνεια ότι η οδοποιία Σπαρμού-Βρυσσοπούλες ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΉΣ ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟΎ ΚΈΝΤΡΟΥ βρίσκονται μέσα στον ΕΘΝΙΚΟ ΔΡΥΜΟ του ΟΛΥΜΠΟΥ και άρα απαγορεύεται η κατασκευή τους..)..
.Εάν η επαρχία Ελασσόνας βρίσκεται σε αυτήν την τραγική οικονομική ,αλλά ,δυστυχώς και πολιτιστική κατάσταση ,είναι σαφές ότι για αυτό δεν ευθύνονται όσοι θέλουν να προστατεύσουν τον ΟΛΥΜΠΟ αλλά όσοι διοικούν και δεν μπορούν να αξιοποιήσουν την παρουσία του, για να υπάρξει μια ήπια ,βιώσιμη και αξιοβίωτη ανάπτυξη σε μία από τις ωραιότερες περιοχές της πατρίδας μας.
Εμείς σήμερα σας στέλνουμε 300 υπογραφές πολιτών της πατρίδας σας της Λάρισας που αντιτίθενται στην καταστροφή του ΟΛΥΜΠΟΥ και αποδεικνύει στους μικρόνοες ότι όσοι αντιδρούν δεν είναι μόνο ,υποτίθεται κάποιοι Αθηναίοι και σας ζητούμε να σας συναντήσουμε για να σας εξηγήσουμε από κοντά το μέγεθος του προβλήματος.
Να είσαστε σίγουρος κε Σουφλιά ότι χιλιάδες άλλοι άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο προσβλέπουν στην παρέμβαση σας πριν το θέμα να φθάσει στο ΕΥΡΩ-ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ,στο ΕΥΡΩΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ,καθώς και στο ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ της ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ,και πριν να εξευτελιστεί για μια ακόμη φορά η χώρα μας ,διεθνώς…»
Δυστυχώς και αυτή η επιστολή μας, δεν απαντήθηκε ποτέ..
Και για αυτό αναγκαζόμαστε να καταφύγουμε, με πολυσέλιδη και απόλυτα τεκμηριωμένη αναφορά στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, στις αρχές Απριλίου του 2005, στην οποία μεταξύ άλλων, αναφέρονται:
«Δια της παρούσης μηνυτήριου αναφοράς επιθυμούμε να αναφέρουμε πράξεις που συντελέσθηκαν εις βάρος των ατομικών μας δικαιωμάτων ως ελευθέρων πολιτών και ορισμένες προς απειλή της ατομικής μας ασφάλειας και ακεραιότητας καθώς και προς απειλή της ασφάλειας και ακεραιότητας της περιουσίας μας.
Συγκεκριμένα τα γεγονότα έχουν ως εξής:

1. Μετά δημοσίευση στον τύπο (Ιανουάριος 2005) της πληροφορίας ότι η Περιφέρεια Θεσσαλίας και η Ν.Α. Λάρισας προωθούν την δημιουργία Χιονοδρομικού κέντρου στον Όλυμπο, εκφράσαμε την ιδεολογική αλλά και τεχνική αντίθεσή μας με τεκμηριωμένες επιστολές τις οποίες αποστείλαμε προς τον Πρωθυπουργό της χώρας και τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, προσπαθώντας να τους ευαισθητοποιήσουμε όχι μόνον για την προσωπική αντίθετη γνώμη μας, αλλά και για το γεγονός ότι οι σχετικές δράσεις της Διοίκησης προωθήθηκαν κατά παράβαση του Νόμου 1650/86 για την προστασία του περιβάλλοντος.(συνημμένες επιστολές)

2. Η Περιφέρεια Θεσσαλίας απάντησε στον Πρωθυπουργό της χώρας αποκρύπτοντας ορισμένες πληροφορίες και ενημερώνοντας ψευδώς για άλλες, πράγμα για το οποίο τοποθετηθήκαμε με νέα επιστολή-απάντηση μας (συνημμένη), ενώ το θέμα πήρε διαστάσεις στον τοπικό τύπο και σε τηλεοπτικό κανάλι της Λάρισας (10-2-2005) στο οποίο αναπτύξαμε τηλεφωνικά τις θέσεις μας με ηπιότητα και διάθεση διαλόγου.

3. Επειδή οι τοποθετήσεις μας είναι απόλυτα τεκμηριωμένες δημιουργήθηκε εύλογα αναταραχή για το μέλλον των επιθυμητών, ευτυχώς από λίγους, «αναπτυξιακών επενδύσεων» πάνω στο ιερότερο βουνό της χώρας μας και μέσα στην κηρυγμένη προστατευτέα περιοχή του. Οι ανησυχούντες όμως τοπικοί αναπτυξιακοί παράγοντες, ξεπέρασαν κάθε όριο σεβασμού των δημοκρατικών δικαιωμάτων και όχι απλώς μας υβρίζουν με πηχυαίους τίτλους στον τοπικό τύπο αλλά προτείνουν και την κήρυξη μας ως ανεπιθύμητων στην περιοχή Ελασσόνας!!!(συνημμένα δημοσιεύματα τύπου)

4. Πέραν των ανωτέρω επίσης , το μέλος της Πρωτοβουλίας μας κ. Κώστας Τσίπηρας το τηλέφωνο του οποίου ανέφεραν όλες οι επιστολές μας, δέχθηκε δύο απειλητικά και υβριστικά τηλεφωνήματα.

5. Επειδή κ. Εισαγγελεύ, θεωρούμε ότι βρισκόμαστε στην Ελλάδα του 2005 και όχι σε κάποιες περίεργες και σκοτεινές περιόδους της ιστορίας μας, σας παρακαλούμε να θεωρήσετε τα αναφερόμενα στην παρούσα σύμφωνα με τις αρμοδιότητες σας.

6. Επικαλούμενοι το άρθρο 24 του ισχύοντος Συντάγματος κατά το οποίον « η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του κράτους και δικαίωμα του καθενός», έχομεν την τιμήν, απευθυνόμενοι προς την Υμετέραν Εντιμότητα, να ασκήσωμεν αυτό μας το δικαίωμα και να σας καταγγείλωμεν την επ’ εσχάτων ήδη αναληφθείσαν προσπάθειαν δια την ανόσιον παράπλασιν και παραχάραξιν του απείρου κάλλους Φυσικού και Πολιτιστικού περιβάλλοντος της περιοχής του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου με στοιχεία επισήμου οριοθετήσεως κατά το ΥΠΕΧΩΔΕ: SPA και SCI GR 1250001, εκδηλωθείσαν ήδη δια σαφώς παρανόμων πράξεων και παραλείψεων ως ακολούθως:
   Δια της υπ’ αριθμ. 100/2000 αποφάσεως του Δήμου Ολύμπου ανετέθη εις συμπράττοντα Γραφεία μελετητών και εξεπονήθη παρανόμως η «οριστική μελέτη» διαπλάτυνσης και ασφαλτόστρωσης της υφιστάμενης χωματίνης οδού Σπαρμού - Ολύμπου μετά τεύχους μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, χωρίς να έχει προηγηθεί η προαπαιτούμενη έγκριση περιβαλλοντικών όρων του άρθρου 4 παραγρ.1 του Ν. 1650/86 και χωρίς να ληφθούν αι εγκρίσεις της Δασικής και Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, δοθέντος, ότι η οδός είναι καθ’ ολοκληρίαν εντός του αρχαιολογικού χώρου του Θεσσαλικού Ολύμπου που προστατεύεται υπό της υπ’αριθμ. Φ.15/21159/939/18.6.87 αποφάσεως ΥΠΠΟ και του Κ.Ν. 5351/32 περί αρχαιοτήτων, καθώς επίσης και υπό της αντιστοίχου Νομοθεσίας Δασών (Ν.3208/2003). Και βεβαίως παρανόμως, η υπό σχεδίασιν οδός καταλήγει εντός του Χιονοδρομικού Κέντρου του Στρατού (Στρατόπεδον Τχη Ιωάννου Παπαρόδου).
   β. Η από του Σεπτεμβρίου του 2001 εκπονηθείσα Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων δυνάμει της ως άνω αποφάσεως 100/2000 του Δήμου Ολύμπου και της από 29.11.2000 συμβάσεως με τους μελετητάς είναι προδήλως παράνομη και παραπλανητική. Διότι αντίκειται σχεδόν καθ’ολοκληρίαν προς τας διατάξεις του Νόμου 1650/86 και της ΚΥΑ 69269/5387/1990 ΦΕΚ 678Β ως προς το περιεχόμενόν της, και, διότι αποκρύπτει επιμελώς τον σκοπόν της δημιουργίας του Νέου Χιονοδρομικού Κέντρου εντός της περιοχής προστασίας της φύσεως σύμφωνα με το Ελληνικό και Κοινοτικό δίκαιον (NATURA 2000), καθώς επίσης και διότι αποκρύπτει τον έτερον κρύφιο σκοπόν αξιοποιήσεως των παρακειμένων μοναστηριακών οικοπέδων της πολυτελούς Μονής Σπαρμού.
   Ιδιαιτέρα όμως και εκ προθέσεως παρανομία της ως άνω εκπονηθείσης Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, αποτελεί η μη λήψις των εκ της κειμένης κατά τα ανωτέρω νομοθεσίας επιβαλλομένων εγκρίσεων της Αρχαιολογικής και Δασικής Υπηρεσίας δεδομένου ότι η υπό σχεδίασιν οδός είναι εντός Αρχαιολογικής ζώνης.
   Ο Εθνικός Δρυμός Ολύμπου και η Αρχαιολογική ζώνη εντός της οποίας καθ’ολοκληρίαν εμπίπτει η υπό κατασκευήν οδός, είναι Τόπος υπέρτατης πολιτιστικής αξίας και αποτελεί - δια μέσου των χιλιετιών – διαρκή παρακαταθήκην των Οσίων και Ιερών της Φυλής μας απ’ αρχαιοτάτων χρόνων και προστατεύεται Οικουμενικώς, τόσον υπό της Εθνικής Νομοθεσίας, όσον και υπό της Ευρωπαϊκής, αλλά και της Διεθνούς υπό της UNESCO>>.

Όμως, αυτοί που απεργάζονται την καταστροφή του ΟΛΥΜΠΟΥ, δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια και έτσι προκάλεσαν θετική (!) απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (Κ.Α.Σ.), προκειμένου να νομιμοποιήσουν, εκ των υστέρων, ένα μέρος των παρανομιών τους!
Για αυτό και απευθύναμε νέα επιστολή προς τον Υπουργό Πολιτισμού και των Πρωθυπουργό κ. Καραμανλή, ζητώντας του, να μην συνυπογράψει ποτέ αυτή την κατάπτυστη απόφαση.
.
Όπως πληροφορήσαμε και το ΚΑΣ η πρόθεση μας είναι, εκπροσωπώντας ένα πολύ μεγάλο αριθμό Ελλήνων που προσυπέγραψαν ήδη την διαμαρτυρία μας , να καταγγείλουμε το θέμα διεθνώς και στη Ε.Ε., εφόσον επί ένα χρόνο τώρα περίπου οι προσπάθειες μας να λειτουργήσουν οι Ελληνικοί θεσμοί για την προστασία ενός μοναδικού παγκοσμίως Βιολογικού Αποθέματος όπως το κήρυξε η UNESCO από το 1981, απέτυχαν….
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
ένας μεγάλος φιλόσοφος και επαναστάτης του 19ου αιώνα ο Henry Thoreau, έλεγε ότι στην έννοια της αγριότητας της φύσης βρίσκεται η έννοια της διατήρησης της ανθρωπότητας.
Και ζούμε σήμερα, δυστυχώς, στο πιο κρίσιμο σημείο της παρουσίας του ανθρώπινου είδους πάνω στη Γη. Ποτέ άλλοτε δεν είχε παρατηρηθεί, όσο παρατηρείται σήμερα, στα 6.500.000 χρόνων πάνω στη Γη, τέτοιος ρυθμός εξαφάνισης ειδών, βιοτόπων, φυτών, δέντρων και εντόμων. Και αυτό γιατί εδώ και περίπου διακόσια το είδος του θηλαστικού που λέγεται hοmo sapiens, δηλαδή εγώ και εσείς έχει κηρύξει έναν πόλεμο ενάντια σε κάθε μορφής ζωής που κατοικεί μαζί του στον πλανήτη Γη. Έναν πόλεμο πολύ βάρβαρο, αιματηρό, μαζικό αλλά και ανήθικο από τον πρόσφατο πόλεμο στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη ή τους δύο παγκόσμιους πολέμους. Γιατί εκεί είχαμε τον hοmo sapiens να πολεμά τον hοmo sapiens, ενώ στον καθημερινό πόλεμο των ειδών έχουμε τον hοmo sapiens, το ανθρώπινο είδος , να πολεμά, νε εξοντώνει μαζικά τα ζώα, τα πουλιά, τους βιότοπους, τα βουνά σαν τον Όλυμπο, τα ποτάμια, τις θάλασσες.
Οι περισσότεροι άνθρωποι στην Ελλάδα νομίζουν ότι ο φυσικός κόσμος, η φύση, μοιάζει με ένα μαγικό τραπέζι που έχουμε το δικαίωμα να το αδειάζουμε χωρίς όρια, γιατί πίσω του, έτσι νομίζουν, υπάρχει μία επίσης μαγική κουζίνα απ΄ όπου μπορούμε να το γεμίζουμε χωρίς σταματημό.
Οι επιστήμονες, αλλά και κάποιοι από τους γραφειοκράτες ή τουλάχιστον αυτοί που γνωρίζουν πόσο μεγάλο ψέμα είναι αυτό, δεν αντιδρούν και συμπεριφέρονται όπως οι φύλακες στις πύλες των στρατοπέδων των ναζί, που μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, όταν κάποιο απ΄ αυτούς πέρασαν από δικαστήρια είπαν: «Ναι εμείς γνωρίζαμε τι γινόταν στο εσωτερικό, γνωρίζαμε για τη μαζική εξόντωση των Εβραίων και άλλων φυλών, αλλά εμάς κάποιοι μας έταξαν να φυλάμε τις πύλες». Δυστυχώς, αυτός είναι ο ρόλος των περισσοτέρων γραφειοκρατών και επιστημόνων σήμερα. Γνωρίζουν ότι συντελείται η καταστροφή της φύσης, δεν έχουν όμως ούτε το ηθικό ανάστημα ούτε το σθένος να αντιταχθούν, παρότι γνωρίζουν την πραγματικότητα.
Είμαι, φίλες και φίλοι, ένας από τους ανθρώπους, εκείνους που πιστεύουν ότι μία λύκαινα που περιφέρει τα δύο λυκάκια της στην περιοχή Κοκκινοπλού του Δυτικού Ολύμπου έχει το ίδιο δικαίωμα στη ζωή με ένα υπάλληλο του Υπουργείου Γεωργίας που υπέγραψε την απόφαση για την επικήρυξη της ως επιβλαβούς. Αλλά το ίδιο δικαίωμα έχει και ο Όλυμπος, και αυτό όχι γιατί η αγριότητά του θα απέδιδε όμορφα καρτ ποστάλ ή γιατί η προστασία των εδαφών του θα ήταν χρήσιμη για τη γεωργία, το δέντρο για την βιομηχανία του ξύλου και το τοπίο για αναψυχή ή οτιδήποτε άλλο. Απλά γιατί έχει αυταξία, εσωτερική αξία, την ίδια αξία που έχει κάθε είδος και κάθε οικοσύστημα.
Ένα πράγμα είναι σωστό, έλεγε ο μεγάλος φιλόσοφος Aldo Leopold πριν από πενήντα περίπου χρόνια, όταν τείνει να διατηρήσει την ενότητα, τη σταθερότητα αλλά και την ομορφιά της βιοτικής κοινότητας. Και δεν είναι σωστό όταν τείνει σε κάτι άλλο. Και εμείς, άνθρωποι και Έλληνες, με τις πράξεις μας απέναντι στη φύση, μόνο σωστά πράγματα δεν κάνουμε ή δεν προγραμματίζουμε να κάνουμε.
Έχω περπατήσει, φίλες και φίλοι, στο σύντομο χρονικό διάστημα της ορειβατικής μου δραστηριότητας σε αρκετούς Εθνικούς Δρυμούς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και πραγματικά θλίβομαι κάθε φορά που επιστρέφω έπειτα από κάποια επίσκεψη στον Όλυμπο, έχοντας μαζέψει φυσίγγια κυνηγετικά, ακόμα και μέσα στον πυρήνα του. Θλίβομαι ιδιαίτερα όταν βλέπω ανθρώπους στα όρια του Εθνικού Δρυμού του Ολύμπου στη δυτική του πλευρά, να μαζεύουν πεταλούδες ή αγριολούλουδα. Θλίβομαι ιδιαίτερα όταν βλέπω πολλούς συμπολίτες μας να καταστρέφουν τη φύση και όταν η ίδια η πολιτεία αδιαφορεί και δεν παίρνει κάποια συγκεκριμένα μέτρα. Και θλίβομαι ακόμα περισσότερο όταν βλέπω ότι δεν μπορεί ο σύγχρονος Έλληνας να αντιμετωπίσει με μία νέα ηθική τη φύση. Και δεν μπορεί να αντιληφθεί την έννοια του Wilderness, την έννοια εκείνη δηλαδή την οποία έχουν συνειδητοποιήσει πολλοί Ευρωπαίοι, που έμαθαν τουλάχιστον να διαχειρίζονται σωστά τα φυσικά τους οικοσυστήματα και επίσης έμαθαν να μην εξαπατούν την κοινή γνώμη των χωρών τους, όπου ευτυχώς δεν ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα, όπως δυστυχώς συμβαίνει στην βιοπεριοχή που κατοικούμε εμείς οι Έλληνες. Μια βιοπεριοχή που δυστυχώς η μεγαλύτερη έκτασή της χαρακτηρίζεται σήμερα ως ξεχασμένη. Με την έννοια ξεχασμένη υποδηλώνεται η λησμονιά, η εγκατάλειψη, η υπανάπτυξη και η μιζέρια που κυριαρχεί σε αυτές τις περιοχές, που χαρακτηρίστηκαν και χαρακτηρίζονται ως απομακρυσμένες, άγονες, ορεινές, προβληματικές κ.λπ
Η ανατολική κουλτούρα προσδίδει έναν ιερό χαρακτήρα σε πολλά βουνά. Ιερότερο όλων ο Όλυμπος, στήριγμα του ουρανού και σύμβολο αιώνιο, που γεωγραφικά ανήκει σε μία πλειάδα ανθρώπων.
Παρόλο που η ιερότητα του Ολύμπου ανήκει στο χώρο της μυολογίας και των θεοτήτων, διατηρεί ακόμη ανέπαφη αυτή την υπέροχη διαχρονικά λατρεία, όπως ακριβώς διατηρεί και τη φυσική του ομορφιά. Ο Όλυμπος το βουνό που οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν «υπέρλαμπρο». Οι θεοί, κατά την παράδοση, δημιούργησαν στον Όλυμπο ένα απόκοσμο καταφύγιο, ένα αναχωρητήριο, όπου ακόμα και ο σημερινός θνητός, παρ΄ όλη τη δυσκολία πρόσβασης του, όταν φτάνει σε αυτό το ησυχαστήριο των θεών και η συνείδηση του έρθει σε άμεση επαφή με αυτή την απεραντοσύνη, θα γευτεί την αίσθηση της ανυπαρξίας.
Ο Όλυμπος, πασίγνωστος και δοξασμένος από τον Όμηρο και από την παγκόσμια ποίηση, είναι χωρίς αμφιβολία ένα δυνατό σημείο των παραδόσεων και της Ελληνικής ιστορίας ένα «locus Major» θα πρέπει να διατηρήσει τη φυσική και πολιτισμική του οντότητα.
Υψώνεται στα 2.917 μέτρα. Η πιο ψηλή κορυφή της Ελλάδας και σίγουρα η πιο όμορφη. Οι ψηλές κορυφές του οριοθετούν ένα επιβλητικό ιερό άγριας φύσης. Μια κατακόρυφη έκταση κατάσπαρτη από πεύκα και ρόμπολα και άγριες χαράδρες όπου κυλούν αστείρευτοι χείμαρροι. Μια άγρια φύση που πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα για να την προστατεύσει. Όπως ακριβώς η Πηνελόπη της Ιθάκης κατά την απουσία του Οδυσσέα αντιστάθηκε στους μνηστήρες, έτσι και του Ολύμπου η φύση, όχι χωρίς κόπο και πληγές, κατόρθωσε να αναχαιτίσει τα χτυπήματα των εισβολέων της χωρίς όρια ανάπτυξης. Ίσως χρειάζεται ένας σύγχρονος γιος του Λαέρτη να τεντώσει και πάλι τη χορδή του τόξου του, για να σωθεί αυτή η υπέροχη πατρογονική κληρονομιά.
Για αυτό οι ντόπιοι πληθυσμοί δεν θα πρέπει να ξεγελαστούν από τους επίδοξους εισβολείς που τους υπόσχονται ευημερία ενώ στην ουσία τους περιφρονούν και τους περιπαίζουν και να σταθούν φύλακες του μυθικού βουνού. Ένα χιονοδρομικό κέντρο με μοναδικό γνώμονα την κερδοσκοπία, μία ομηρική Ντίσνειλαντ, χτισμένη πάνω στην άμμο ενός πλαστικού πολιτισμού, θα σημάνουν σίγουρα την πολιτιστική κατάρρευση του τόπου και όχι την οικονομική του ανάπτυξη. …

Καλολάσπωτος!Σου εύχομαι να ανακαλύψεις όλους τους χωματόδρομους της πατρίδας και όχι μόνο...
Με την ευκαιρία:Νομίζω ότι το TopoNavigator 3 της εταιρείας 'Ανάβαση' είναι όλα τα λεφτά.Μπορεί να λειτουργήσει όμως με το υπάρχον GPS του αυτοκινήτου;

Γιατί περιμένατε κάτι καλύτερο από την ΤΟΥΟΤΑ;Εμείς ψιλοωριμάσαμε αυτοκινητιστικά (δηλαδή είμαστε χορτάτοι Δυτικοί,πως να το κάνουμε τώρα!) και μας ξινίζουν όλα!
Σκεφτείτε όμως την αχανή,Ρώσικη αγορά που μόλις βγήκε από τη φτώχεια και ο λαός λέει ''ΤΟΥΟΤΑ και ξερό ψωμί''.Εσείς τί λέτε;Γνωρίζει ο μέσος Ρώσος τη Scion?
Ή μήπως ενδιαφέρεται η ΤΟΥΟΤΑ EUROPE για τον ψαγμένο Έλληνα ''φορουμά'';
Παίζει και κάτι ακόμη:Εσείς πώς θα χτυπούσατε το Qashqai από άποψη κόστους;
Δεν γράφω για το Terios γιατί απλά είναι ATV.

Γιατί δεν υπάρχουν στο επίσημο site της Toyota οι νέες εκδόσεις του Land Cruiser?

Πάρε κόσμε!
http://www.leftlanenews.com/subaru-forester.html