Posts made by koutsan

Το θέμα σε όλα αυτά δεν είναι τι νομίζεις ότι είσαι ή δεν είσαι, αν είσαι φοβερός έμπορος ή πολύ γ@μάτος τύπος, αλλά μόνο πόσο θα πάρεις ακριβώς αυτό που σου αρέσει, το τελικό ποσό που θα εκταμιεύσεις έχει σημασία και όλα τα άλλα είναι τρίχες.
Η ερώτηση λοιπόν είναι η χ κουζίνα που βρίσκεις/έβρισκες τότε στο ψ μαγαζί με αρχική τιμή 35.000 ευρώ εσύ (όποιος κι αν είσαι) πόσο θα μπορούσες τελικά να την πάρεις και να τη βάλεις σπίτι σου ; Θα μπορούσες να την πάρεις 5.000 ; Δε νομίζω.
Μην αρχίσουμε εδώ τα ' έχω ένα γαμάτο μάστορα που θα στη φτιάξει σχεδόν έτσι κλπ κλπ'. Καμία αντίρρηση σε όλα αυτά, είμαι βέβαιος ότι ο κουζινάς σου γ@μεί και δέρνει και ότι δεν αξίζει να δίνεις τόσα λεφτά κλπ κλπ. Αν όμως εγώ θέλω μόνο τη χ κουζίνα, πόσο θα την πάρω ; Αυτό είναι το μόνο που απασχολεί εμένα τουλάχιστον : όχι πόσο γ@μάτος είμαι, αλλά πόσο θα πάρω ακριβώς αυτό που μου γουστάρει και όχι κάτι άλλο.
Ε μάλλον σήμερα από τα 35 (και καλά αρχική και @@ μάντολες) θα την πάρεις 15 και το 2006 θα την έπαιρνες 20-25 αλλά ούτε 4, ούτε 5 ούτε 8 χιλιάρικα.

Η εκτελεστική εξουσία είναι μόνη της. Νομοθετική δεν υπάρχει, τόσο απλά. Το πολίτευμα δεν είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία και αυτό δεν είναι 'γνώμη' είναι fact. Οι βουλευτές έχουν απλά διακοσμητικό ρόλο.
Τώρα για τη δικαστική τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα αλλά δεν τίθεται σε αμφιβολία ότι υφίσταται πιέσεις.

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
o tempora o mores

Έτσι λένε στα φλαμανδικά το 'δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα' ;

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Αυτή σε 10 χρόνια θα σε δέρνει

Πιστεύω ότι η σωστή διατύπωση είναι ότι θα τη δέρνω εγώ, απλά χωρίς τύψεις

Ο χρήστης Funis έγραψε:
Θα έχουμε photo shoot το σκ και θα βάλω!

Βασανιάρης γκοντζίλα πλέον βέβαια, λέω ότι είναι 6 μηνών και γελάει ο κόσμος

Το ίδιο παθαίνω κι εγώ με την κόρη μου

Ποια 13.000 ; Τότε (2005-2006) όταν κοίταζα πήγαινα στα διάφορα καταστήματα με τα σχέδια της κουζίνας ως ανεξάρτητος (δηλ. δεν τους ανέφερα ότι δεν πληρώνω εγώ) και 'έφτιαχνα' κουζίνες και έπαιρνα προσφορές, η φτηνότερη που είχα καταφέρει να φτιάξω (στο KITCHEN GALLERY αν θυμάμαι καλά) ήταν κάπου στα 15.000 ευρώ.
Όταν πήγα και στην ALTA LINEA που βασικά συνεργαζόταν ο κατασκευαστής μου - δεν ανέφερα τίποτα περί αντιπαροχής και το όνομα του κατασκευαστή, πάλι μπήκα μέσα 'γειας σας ψάχνω κουζίνα' - η κουζίνα που έφτιαξα και μου άρεσε πολύ ήταν της VALCUCINE και - χωρίς πάγκο από corian - έβγαινε πάνω από 25.000 ευρώ (νομίζω ότι αρχική μου είχε πει 30 ). Ε τότε αποφάσισα ότι αυτή θα 'διεκδικήσω' και με επιπλέον πάγκο από corian. Εν τέλει μου την πλήρωσε και αυτή ακριβώς όπως την είχα φτιάξει και στο τέλος τέλος - γιατί του τα έβγαζα ένα ένα τα φασούλια - τον 'έπεισα' να πληρώσει και corian.
Απ'όσο βλέπω στο site της ALTA LINEA - γιατί δεν θυμάμαι απ'έξω - έχω βάλει την ARTEMATICA, ROBUR με έξτρα το τεράστιο φωτιζόμενο ντουλάπι που φαίνεται στις φωτό (σε άλλο χρώμα) και ένα μεγάλο ρολ τοπ.
http://www.altalinea.gr/συ� ... ica/robur/

Τέσπα όλα αυτά έγιναν φυσικά γιατί δεν τα πλήρωνα από την τσέπη μου οπότε τον παράγοντα κόστος δεν τον 'σεβόμουν'καθόλου. Μην ξεχνάμε επίσης ότι τότε δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα.

Έκλεισε και αυτό το θέμα δυστυχώς με δυσμενή κατάληξη για τους φορολογούμενους. Προφανώς η πολιτική - 'δημοσιονομική' πίεση που ασκήθηκε στο ΣτΕ βάρυνε όσο τίποτα άλλο.

ΣτΕ: Συνταγματική η έκτακτη εισφορά του 2009

*Συνταγματική, έκρινε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, την έκτακτη εισφορά που είχε επιβληθεί επί κυβέρνησης ΝΔ, το 2009 και υπολογίσθηκε στα εισοδήματα που είχαν αποκτηθεί πριν την 1η Ιανουαρίου του 2008. Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου με ισχυρή πλειοψηφία έκρινε ότι η έκτακτη εισφορά που είχε επιβληθεί με τον νόμο 3758/2009, δεν προσκρούει στο Σύνταγμα (άρθρα 78 και 4), ούτε όμως τίθεται θέμα αναδρομικής φορολόγησης.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας, με την υπ΄ αριθ. 1685/2013 απόφασή τους, επισημαίνουν ότι η επίμαχη έκτακτη εισφορά του 2009 δεν έχει τον χαρακτήρα αναδρομικής φορολόγησης, έτσι ώστε να προσκρούει στις συνταγματικές απαγορεύσεις του άρθρου 78 του Συντάγματος. Και αυτό, γιατί απλώς, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η δικαστική απόφαση, όταν ανέκυψε η έκτακτη δημοσιονομική ανάγκη λόγω της οικονομικής κρίσης και επιβλήθηκε η επίμαχη έκτακτη εισφορά, «δεν είχε καν ολοκληρωθεί η υποβολή των φορολογικών δηλώσεων» του οικονομικού έτους 2009 και «εύλογα, θεωρήθηκαν από το νομοθέτη» ως τα πλέον πρόσφατα ασφαλή στοιχεία διαγνώσεων της φοροδοτικής ικανότητας των πολιτών, προκειμένου να επιβληθεί η έκτακτη εισφορά, οι αμέσως προηγούμενες φορολογικές δηλώσεις».

Ακόμη, υπογραμμίζει η Ολομέλεια του ΣτΕ, η επιβολή της επίμαχης έκτακτης εισφοράς δεν είναι αντισυνταγματική εκ μόνου του λόγου ότι δεν υπήρχε κατά την ψήφιση του νόμου στη Βουλή σχετική εγγραφή στον οικείο τακτικό προϋπολογισμό, ούτε όμως προσκρούει και στο άρθρο 4 του Συντάγματος περί ισότητας η μη υπαγωγή στην επίμαχη εισφορά των νομικών προσώπων.

Επίσης, οι δικαστές χαρακτηρίζουν συνταγματικά ανεκτό το προβλεπόμενο από τον νόμο που επέβαλε την έκτακτη εισφορά σύστημα καθορισμού του ύψους της επίμαχης έκτακτης εισφοράς ανά κλιμάκιο εισοδήματος, «με το ποσό της εισφοράς να αυξάνει κατά τη μετάβαση από χαμηλότερο σε υψηλότερο κλιμάκιο».

Εξάλλου, νόμιμο έκριναν οι σύμβουλοι Επικρατείας το γεγονός ότι επιβλήθηκε έκτακτη εισφορά και στα αυτοτελώς φορολογούμενα εισοδήματα, ενώ δεν δέχθηκαν τον ισχυρισμό του φορολογούμενου ότι παραβιάστηκε το άρθρο 20 του Συντάγματος που προβλέπει ότι, πριν την επιβολή διοικητικού μέτρου (όπως είναι η έκτακτη εισφορά), έπρεπε να κληθεί σε ακρόαση και στην προκειμένη περίπτωση από τον υπεύθυνο της ΔΟΥ.

Στη Δικαιοσύνη, έχει προσφύγει φορολογούμενος ζητώντας να ακυρωθεί το εκκαθαριστικό σημείωμα της έκτακτης εισφοράς της ΔΥΟ Ψυχικού, με το οποίο καταλογίστηκε, σε βάρος του, έκτακτη οικονομική εισφορά 10.000 ευρώ, υπολογισθείσα στα δηλωθέντα, σύμφωνα με τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος του οικονομικού έτους 2008 (χρήσης 2007) εισοδήματα, που ανήλθαν σε 377.637,69 ευρώ.

Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών, με την υπ' αριθμ. 18440/2009 απόφασή του, έκρινε ότι με τη συνταγματική επιταγή του άρθρου 78 «θεσπίζεται γενική απαγόρευση αναδρομικής επιβολής πέραν του προηγούμενου έτους οποιουδήποτε δυσμενέστερου των ισχυόντων οικονομικού μέτρου, ανεξαρτήτως του είδους αυτού ή της προσωρινότητας της επιβολής του» και προσθέτει ότι «το ταμειακό συμφέρον του Δημοσίου δεν συνιστά λόγο καταστρατήγησης συνταγματικών διατάξεων», όπως είναι αυτών που απαγορεύουν την αναδρομική επιβολή φόρων. Αντίθετα, το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Αθηνών έκρινε ότι η έκτακτη εισφορά προς αντιμετώπιση των συνεπειών της οικονομικής κρίσης είναι συνταγματική (δεν προσκρούει στο άρθρο 78 του Συντάγματος) και δεν έχει αναδρομική ισχύ.

Επίσης, το Διοικητικό Εφετείο, στην απόφασή του, υπογραμμίζει ότι η έκτακτη εισφορά «δεν αποτελεί φόρο, αλλά έκτακτη φορολογική επιβάρυνση των οικονομικώς ισχυρότερων φυσικών προσώπων, κλιμακούμενη ανάλογα προς τη φοροδοτική ικανότητα των υποκειμένων σ' αυτήν προσώπων, χωρίς να παραβιάζεται η καθιερωμένη με το άρθρο 4 παράγραφος 1 και 5 του Συντάγματος αρχή της φορολογικής ισότητας». Τέλος, ακολούθησε η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, που έκρινε συνταγματική την επιβολή της επίμαχης εισφοράς.*

Πηγή: ΑΜΠΕ
http://www.enet.gr/?i=news-room.el&id=360415

Δε λέω γιατί φοβάμαι ότι άμα σου πω πόσο κόστιζε η κουζίνα θα υποστείς κάνα εγκεφαλικό αν σου φαίνονται πολλά τα 3.000 ευρώ για πάγκο
Να σου πω μόνο ότι στην ειδική συγγραφή υποχρεώσεων είχα αναγράψει ως υποχρέωση του εργολάβου να μου βάλει κουζίνα κόστους τουλάχιστον 15.000 ευρώ. Αυτό το ποσό κατόπιν κατά την εξέλιξη της αντιπαροχής το ανέβασα πολύ παραπάνω.

Επίσης τον έπρηζα στην 'ερμηνεία' της ειδικής συγγραφής - για όλες τις τιμές της ειδικής συγγραφής - ότι τις τιμές που έχουν προβλεφθεί εγώ τις εννοώ ως αυτές που πληρώνει ο εργολάβος μετά την έκπτωση που του κάνουν (η οποία πχ στα πλακάκια, μπαταρίες κλπ είδη είναι τρομακτική, τότε (2006) της τάξης του 50%) και όχι η μαρκέ που βλέπεις πάνω στα είδη με την πρώτη ματιά, με αποτέλεσμα να πάρω τελικά για πλακάκι που είχε συμφωνηθεί ως υποχρέωση του εργολάβου στην ειδική συγγραφή στα 40 ευρώ το τμ, πλακάκια τιμής μαρκέ των 100 ευρώ (εν τέλει τον έβαλα να μου βάλει μέχρι και τμήματα ψηφίδας των 200 € το τμ ).

Ο χρήστης onyx ! έγραψε:
μπουρου μπουρου δεν πάτε αλλού να βγάλετε άκρη με τα σεντόνια σας λέω εγώ..... σιγά μην κάτσουμε να τα διαβάσουμε...

-Σου ζήτησε κάποιος να τα διαβάσεις ;

• Πιέστηκες πολύ να τα διαβάσεις και μας ανακοινώνεις την - εξαιρετικά λυπηρή δίχως καμία αμφιβολία - απόφασή σου ότι ΔΕΝ θα τα διαβάσεις ;
• Έχεις δει τι γράφεται κατά καιρούς σε ποσότητα, ποιότητα και θεματολογία στο παρόν φόρουμ ή είσαι 'καινούριος' και σου έπεσαν βαριά τα σεντόνια που αναφέρονται σε μια εργασία με σοβαρό περιεχόμενο για ένα ιστορικό και εξαιρετικά ενδιαφέρον (τουλάχιστον για τα γούστα μου) θέμα ;
• Θυμάσαι καθόλου δικά σου ατελείωτα posts που ψειρίζουν 5 μαϊμούδες ταυτόχρονα για κάτι απίθανα θέματα, για τα οποία κάθε φορά αναρωτιέμαι ποιος ξοδεύει τη ζωή του και εγκεφαλικά κύτταρα για να ασχοληθεί ;

Τι ΧΟΝΤΡΟκέφαλος θεέ μου
Ναι κι εγώ νομίζω ότι δικαιώθηκες πλήρως.(κι εγώ δε μαθαίνω βέβαια - ακόμα μετά από 10 χρόνια - και κάθομαι και ασχολούμαι σοβαρά με τύπους σαν τον cruiser )

Όποιος γουστάρει πάντως ας διαβάσει την εργασία, είναι πραγματικά ενδιαφέρουσα.

Ο χρήστης criuser έγραψε:

Και κάτι τελευταίο . Στην κατοχή τα πήρανε τα ακίνητα οι μαυραγορίτες , αλλά το 1946 με νόμο όσοι ζήσαν τα ξαναπήραν πίσω η πήραν το σωστό τίμημα .

Σου 'χω ξαναγράψει ότι γράφεις ανιστόρητες βλακείες αλλά εσύ το χαβά σου, επαναλαμβάνεις μπούρδες που δεν ισχύουν (τα ίδια γράφει και ο πανηλίθιος aplos+politis στο forum του capital)

viewtopic.php?p=2329466#p2329466

Τα ακίνητα έχουν ευχή και κατάρα , ότι είναι ακίνητα .
Ετσι ούτε να τα πάρεις μαζί σου μπορείς , ούτε να τα βγάλεις στο εξωτερικό , αλλά ούτε και να στα πάρουν μπορούν με δημοκρατικές διαδικασίες .

**Μην ξεχνάτε ότι μετά την Κατοχή , όλες οι αγοραπωλησίες που έγιναν κατά την διάρκεια της ακυρώθηκαν και έτσι όποια λαμόγια επωφελήθηκαν από τις ειδικές συνθήκες , τελικά υποχρεώθηκαν να επιστρέψουν τα ακίνητα **, ακριβώς γιατί τα ακίνητα ήταν εκεί και δεν μπορούσαν να μετακινηθούν η να κρυφτούν .
Δεν μπορούσε βέβαια να γίνει το ίδιο , με τα κινητά , κοσμήματα , χρυσάφια , λίρες που έμειναν στους 'αγοραστές' , ενώ οι καταθέσεις και οι μετοχές απλά εξαφανίστηκαν , όπως είδαμε και αυτές τις μέρες με την τράπεζα της Ανατολής .

Κάνεις τεράστιο λάθος, δεν τα ξέρεις καλά. Δεν έχω καθόλου χρόνο να ψάξω τώρα (το έχω κάνει αρκετά παλιά στα νιάτα μου) αλλά οι ζημιές του λεγόμενου 'οικονομικού δωσιλογισμού' ουδέποτε απεκατεστάθησαν στη μετακατοχική Ελλάδα (όπως άλλωστε συνέβη και με τους 'κοινούς' δωσιλόγους και συνεργάτες των Γερμανών).

Ούτε κατά διάνοια δεν ακυρώθηκαν ΟΛΕΣ οι αγοραπωλησίες, αμφιβάλλω αν επεστράφη καν (χωρίς συμβιβασμό*) το 5% των ακινήτων μέσω του σχετικού Αναγκαστικού Νόμου. Η αποτυχία του μέτρου ήταν παταγώδης και φυσικά οι μαυραγορίτες (μικρού και μεγάλου βεληνεκούς) έμειναν με τα ακίνητα στα χέρια, χωρίς καμία συνέπεια.
Αυτά που λες δεν ισχύουν, αν θες ψάξτο : τα ακίνητα έκανα φτερά τζάμπα και ουδέποτε επέστρεψαν στους ιδιοκτήτες τους.

*Όπου ο μαυραγορίτης έδινε ακόμα 5 ψείρες και κρατούσε το ακίνητο, αλλά και αυτές οι περιπτώσεις ήταν πολύ λίγες (και φυσικά ουδεμία δικαιοσύνη απέδιδαν) σε σχέση με τον όγκο των αγοραπωλησιών που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της κατοχής

Και μιας και τώρα έψαξα λίγο κάτσε διάβασε μπας και σταματήσεις να καταπίνεις αμάσητο ό,τι σου σφύριξε κάνας μπάρμπας ψηφοφόρος του Ελληνικού Συναγερμού https://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q= ... gcGFS1icJQ

Λίγα μόνο στοιχεία από την ανωτέρω εργασία (έχει πολύ ενδιαφέρον γενικά) :

*Συνολικά τα ακίνητα που άλλαξαν χέρια κατά τη διάρκεια της κατοχής σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκέντρωσε και επεξεργάστηκε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πωλησάντων τα ακίνητά των επί κατοχής ήταν 350.000. Κατανέμονται ως εξής:
Πωλήσεις ακινήτων
ΑΣΤΙΚΑ 110.000
ΑΓΡΟΤΙΚΑ 239.000
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ 1.000
ΣΥΝΟΛΟ 350.000

Έτη Ακίνητα
1941 96000
1942 163.000
1943 66.000
1944 25.000
ΣΥΝΟΛΟ 350.000

...................

Η Κυβέρνηση Αλ. Διομήδη τελικά στις 25 Νοεμβρίου 1949 δημοσίευσε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης τον Αναγκαστικό Νόμο 1323/1949 «Περί των επί κατοχής συναφθεισών αγοραπωλησιών ακινήτων». Ο νόμος αυτός είναι προϊόν της μετεμφυλιακής εποχής.
Οι νικητές ήθελαν να ξεμπερδεύουν με δυσάρεστα, επικίνδυνα θέματα που γέννησαν ή θα μπορούσαν στο μέλλον να γεννήσουν, κοινωνικές και πολιτικές εντάσεις.** Όπως ξεχάστηκε το ζήτημα των συνεργατών των κατακτητών, με τον ίδιο τρόπο έπρεπε να λυθεί και το πρόβλημα με τον οικονομικό δωσιλογισμό και τις περιουσίες που αρπάχτηκαν κατά την κατοχή. Στα πλαίσια αυτά ο Α.Ν 1323/1949 με σειρά διατάξεων έβαζε εμπόδια στην επιστροφή των ακινήτων στους πωλητές και επέβαλλε το συμβιβασμό μεταξύ των θυτών και των θυμάτων.**

Συγκεκριμένα:

1. Τα μεγάλα, ακριβά ακίνητα εξαιρούνταν από τις ρυθμίσεις του νόμου και έμεναν στα χέρια των αγοραστών. Οι πωλητές δικαιούνταν να ζητήσουν δικαστικά συμπλήρωμα των χρημάτων που πήραν στην κατοχή (Άρθρο 9, παρ.1). Το συμπλήρωμα αυτό είναι το 75% της διαφοράς μεταξύ της κατοχικής τιμής και της τιμής που είχε το ακίνητο, το τελευταίο τρίμηνο πριν τη δημοσίευση του νόμου. Αν αληθεύει η πληροφορία (Περ. ΑΝΤΑΙΟΣ, τεύχος 3-4, 1-2-50, σελ. 148-150) ότι οι τιμές των ακινήτων το 1950, ήταν κατά 2/3 μικρότερες από τις προπολεμικές τιμές, συμπεραίνουμε ότι με λίγα ακόμα χρήματα μεγάλα και πανάκριβα προπολεμικά ακίνητα (πολυκατοικίες, θέατρα, βιομηχανικά κτίρια, μεγάλοι αμπελώνες, ελαιώνες κλπ) έμεναν στα χέρια των αγοραστών που ήδη είχαν βγάλει αρκετά χρήματα από την εκμετάλλευσή τους.

2. Οι ιδιοκτήτες των μικρών και μεσαίων ακινήτων (αξίας κάτω από 750.000 δρχ, προπολεμικά) μπορούσαν δικαστικά να διεκδικήσουν την ακύρωση της αγοραπωλησίας (Άρθρο 2, παρ. 1,2).
   Στην περίπτωση αυτή η διαδικασία ήταν η εξής:
   α) Ο πωλητής έπρεπε να αποδείξει στον Πρωτοδίκη ότι δεν είχε και ούτε έχει καμία αξιόλογη περιουσία (Άρθρο 2 , Β).
   β) Μετά έπρεπε να επιστρέψει στον αγοραστή τα χρήματα που πήρε στην κατοχή, εντόκως (επιτόκιο 6%) σε 4 δόσεις.
   Ο αγοραστής, αν ο πωλητής καθυστερούσε έστω 2 δόσεις, είχε δικαίωμα να ζητήσει την κατοχύρωση του ακινήτου στο όνομά του ( Άρθρο 3, παρ. 4).
   Η δεύτερη λύση που έδινε ο νόμος ήταν ο δικαστικός συμβιβασμός (Άρθρο 9, παρ. 1). Ο αγοραστής δίνοντας στον πωλητή το 75% της διαφοράς της τιμής του ακινήτου, έπαιρνε οριστικά τίτλο ιδιοκτησίας και απαλλασσόταν από κάθε απαίτηση του πωλητή. Όπως είπαμε παραπάνω η διαφορά καθοριζόταν με βάση όχι την προπολεμική αξία του ακινήτου αλλά την τιμή που είχε αυτό το τελευταίο τρίμηνο πριν τη δημοσίευση του νόμου (Άρθρο 9, παρ. 1). Επειδή η τιμή των ακινήτων ήταν κατά 2/3 μικρότερη, τα χρήματα που έπαιρνε ο πωλητής ήταν πολύ λίγα. Με τη λύση αυτή ο αγοραστής ξεμπέρδευε μια και καλή και οι εξαθλιωμένοι πωλητές θα έβρισκαν ένα κεφάλαιο, έστω και μικρό, για να ξεκινήσουν ξανά τη ζωή τους. Το τραγικό εδώ είναι ότι ο πωλητής έπρεπε να πληρώσει φόρο (από 5 έως 30%) στο κράτος για τα χρήματα της διαφοράς που θα έπαιρνε (Άρθρο 14, παρ. 1,2,3).
   Η τρίτη λύση ήταν ο εξωδικαστικός συμβιβασμός (σε κάποιο συμβολαιογραφικό γραφείο στο οποίο γινόταν τα συμβόλαια και κανονιζόταν η διαφορά). Όσοι προτιμούσαν αυτή τη λύση απαλλάσσονταν από κάθε έξοδο, τέλος και φόρο. Είχαν δικαίωμα όλοι να την επιλέξουν για διάστημα ενός χρόνου από τη δημοσίευση του νόμου και μέχρι να φτάσει η υπόθεση στο ακροατήριο (Άρθρο 17).
   Ο νόμος τέλος έδινε διορία 6 μηνών να κατατεθούν στα Πρωτοδικεία της χώρας αιτήσεις ακύρωσης αγοραπωλησιών (Άρθρο 16, 2)

..............................
Τελικά στις 28 και 29 Μαρτίου 1951 δημοσιεύτηκε στον Τύπο η ανακοίνωση του Υπουργού Δικαιοσύνης, κ. Λαγάκου, όπου παρουσιάζονται συγκεντρωτικά στοιχεία για τις αιτήσεις ακύρωσης αγοραπωλησιών που κατέθεσαν οι πωλητές ακινήτων. Από αυτά τα στοιχεία προκύπτουν τα εξής:

Συνολικά στα Πρωτοδικεία της χώρας έγιναν 74.548 αγωγές. Από αυτές μέχρι τις 27 Νοεμβρίου 1950 περίπου 32.000 οδηγήθηκαν σε συμβιβασμό στα αρμόδια συμβολαιογραφεία των 48 Πρωτοδικείων. Από τις υπόλοιπες 32.000 αιτήσεις θα πρέπει να αφαιρεθούν: α) όσες οδηγήθηκαν σε συμβιβασμό το υπόλοιπο διάστημα από 27 Νοεμβρίου 1950 μέχρι Ιούλιο 1951 β) όσες οδηγήθηκαν σε συμβιβασμό στα υπόλοιπα 10 Πρωτοδικεία για τα οποία δεν υπάρχουν στοιχεία και γ) όσες οδηγήθηκαν σε συμβιβασμό σε 26 συμβολαιογραφεία που δεν έδωσαν στοιχεία. Τελικά η συντριπτική πλειοψηφία των αγωγών έληξε με συμβιβασμό και ελάχιστες (πιθανόν κάτω από 10.000) έκλεισαν με επιστροφή των ακινήτων στους πωλητές……*
..........................

*Με τη λήξη του Πολέμου, παρά τις υποσχέσεις, πολύ λίγα έγιναν για να αποκατασταθεί η αδικία και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Το μίσος και η οργή φώλιαζαν στις ψυχές των ανθρώπων. Ακολούθησε ο εμφύλιος πόλεμος που έκανε τα πράγματα ακόμα χειρότερα.
Μετά τον εμφύλιο, οι νικητές ήθελαν περισσότερο να ξεμπερδεύουν με το ζήτημα των κατοχικών αγοραπωλησιών, παρά να αποδώσουν δικαιοσύνη. Ο Α.Ν 1323/1949 προωθούσε το συμβιβασμό μεταξύ θυμάτων και θυτών, έλυνε με νομότυπο τρόπο το πρόβλημα και έβαζε οριστικό τέλος στις διεκδικήσεις των θυμάτων.

Με τις τελευταίες δίκες που έγιναν στα Πρωτοδικεία της χώρας τον Ιούλιο του 1951 έκλεισε και τυπικά μια ολόκληρη περίοδος της ιστορίας της Ελλάδας. Οι πληγές έπρεπε να επουλωθούν. Το σκοτεινό παρελθόν της κατοχής έπρεπε να ξεχαστεί. Η Ελλάδα ξεκινούσε μια νέα προσπάθεια ανάπτυξης, εκβιομηχάνισης και προόδου. Οι «νεόπλουτοι», με την οικονομική ισχύ που απέκτησαν μέσα στις στάχτες της κατοχής, διεκδικούσαν μερίδιο και ρόλο. Στα δικά τους κεφάλαια στηρίχτηκε ένα μέρος της ανάπτυξης της δεκαετίας 1950-1960. Έτσι ή αλλιώς κανείς πια δε νοιαζόταν να ρωτήσει πώς και πού τα βρήκαν…… 

Το 80%+ του πλούτου του 'Ελληνα είναι επενδεδυμένο σε ακίνητα και το υπόλοιπο 20%- είναι καταθέσεις, ομόλογα, μετοχές εκ των οποίων γύρω στο 12% είναι οι καταθέσεις και το υπόλοιπο 8% μετοχές - ομόλογα κλπ Δηλ. αν οι τραπεζικές μετοχές (δηλ. πάλι μόνο ένα τμήμα του συνόλου των μετοχών του ΧΑΑ) μηδενίσουν είναι ζήτημα αν αυτό θα εξαφανίσει το 2% της περιουσίας των ελληνικών νοικοκυριών τη στιγμή που ένα απλό και συντηρητικό -30% (πολύ αισιόδοξο δεδομένου ότι αυτά είναι στα χαρτιά, αν βγεις σήμερα να πουλήσεις και ψάχνεις αγοραστή εδώ και τώρα στο -50% θα πουλάς και ΑΝ) στα ακίνητα θα διακορεύσει άγρια τα βάρδουλα του Έλληνα νοικοκύρη (-24% του συνόλου της περιουσίας των Ελλήνων) που είχε τη φαεινή ιδέα να υιοθετήσει το μότο 'κανείς δεν έχασε επενδύοντας σε ακίνητα'.
Και έχουμε τον cruiser να μας ζαλίζει τα καλαμπαλίκια για την καταστροφή των μετόχων των τραπεζών που αφορά μια ελάχιστη μειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού όταν η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ πλειοψηφία των Ελλήνων έχει φάει αράπικη ψ@λή 35 πόντους από τα ακίνητα στα οποία είχε τοποθετήσει σοφά τις αποταμιεύσεις του. 'Κάψιμο' δηλ. του 2% του πλούτου των Ελλήνων αν σχεδόν μηδενίσουν οι τραπεζικές μετοχές και 24%! μαγικής εξαέρωσης της περιουσίας των Ελλήνων αν τα ακίνητα πέσουν μόλις ένα -30% + λιώσιμο στη φορολογία. Μιλάμε για την καταστροφή του Δράμαλη, αλλά το αυτάκι του cruiser δεν ιδρώνει.

Και συνεχίζουμε να λέμε ακόμα στα όρνια που είναι φορτωμένα με ακίνητα σαν κυπραίικα γαϊδούρια ότι είναι καλή ιδέα να τοποθετούνται στα ακίνητα.
Ας μην παίρνουμε ρίσκα αγοράζοντας μετοχές, καλύτερα κι άλλα ακίνητα που είναι σίγουρη επένδυση

Ο χρήστης St.Devote έγραψε:
.... μάλιστα .... σας ευχαριστώ ....

.....ζαχαρώνω την ΔΕΗ άλλα θεωρώ ότι είναι λίγο πιο πάνω από εκεί που θα ηθελα να αγοράσω ( βασικά τώρα είναι στην τιμή που θα ήθελα να πουλήσω )

Εγώ πάντως την πούλησα σήμερα. Όχι όμως γιατί δεν πιστεύω ότι μπορεί να πάει κι άλλο πάνω, κάθε άλλο, αλλά 20%+ σε 15 μέρες δεν το αγνοείς εύκολα.
Επίσης έχω έκθεση σε άλλες 20 μετοχές οπότε δεν ανησυχώ μήπως μου φύγει η αγορά

Πάντως ΟΤΕ ΔΕΗ ΟΠΑΠ είναι οι leaders αυτής της εποχής που πήραν τη θέση των τραπεζών και οδηγούν το ΓΔ. Αν κάποιος ενδιαφέρεται για το ελληνικό χρηματιστήριο σήμερα δεν μπορεί να τα αγνοεί.

Είναι πάρα πολύ απλό : να μείνεις μακριά και να μην ξοδεύεις καν το χρόνο σου προσπαθώντας να καταλάβεις γιατί κάνουν -30 και +30 και τι βλέπουν ή δεν βλέπουν οι αγοραστές και οι πωλητές.
Εσύ θα δεις 'λάθος'

Ο χρήστης dstou έγραψε:
Φθηνό ξενοδοχείο σε Παρίσι ξέρουμε?

Η έννοια του φτηνού είναι πάντα σχετική
ΜΙα φίλη όταν ερχόταν στο Παρίσι για έρευνα για το διδκατορικό της έμενε εδώ http://www.cujas-pantheon-paris-hotel.com/ και ήταν ευχαριστημένη και από τις τιμές και γενικώς (μιλάμε τώρα για 1998-2003 περίπου).
Τη βόλευε και το location βέβαια που είναι δίπλα στη βιβλιοθήκη Cujas αλλά και εγώ προσωπικά το quartier το καρασυμπαθώ, τη ζωή μου όλη 7 χρόνια εκεί τριγύρω την πέρασα

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Ψωνισατε τιποτες τουλαχιστο να δικαιολογηθουν οι αποσκευες της business class?

Τιπτις απολύτως.
Η business πάντως σε υπερατλαντική πτήση 12 ωρών είναι εμπειρία από μόνη της.
A propos ταξιδεύαμε μαζί με ένα λεχρίτη με μαύρα γυαλιά 2 θέσεις πιο κει, ήταν λέει (εγώ φυσικά ούτε τον είχα ξανακούσει στη ζωή μου) ο τραγουδιστής των Cure Robert Smith. Το βρήκε η Στέλλα όταν ανακάλυψε ότι είχαν συναυλία την επόμενη μέρα στο Ρίο οι Cure. Κάτι μάθαμε κι από αυτό το ταξίδι. Αμαζόνιοι και μαλακίες

Ο χρήστης mjacob έγραψε:
καμιά βόλτα αμαζόνιο θα πάτε, ή μόνο στους gay θα τη βγάλετε;

Σωστά, τζάμπα ήταν.

Να σου απαντήσω, δες εδώ viewtopic.php?p=2698421#p2698421

Πούλησα ακίνητο το 2007 αγόρασα μετοχές + προθεσμιακές και είμαι στο + 3.5%...

Τώρα κλαίω. Αααααααχ να είχα κρατήσει το ακίνητο τι καλά που θα ήμουν τώρα : ΒΑΣΙΛΙΑΣ

Ο χρήστης mjacob έγραψε:
καμιά βόλτα αμαζόνιο θα πάτε, ή μόνο στους gay θα τη βγάλετε;

Μπορεί να πάω στον Jardim Botânico, πιάνεται ;

Πάντως μπορεί και να πάω, άλλωστε τι είναι η Βραζιλία μια κουτσουλιά τόπος, ίσως να πεταχτώ.