Ο χρήστης mjacob έγραψε:
Έγραψα εγώ ότι πρέπει να γεμίζουμε με τα ίδια ενδιαφέροντα; Έγραψα εγώ ότι πρέπει να σε ενδιαφέρει κάτι ή όχι;
Αντιθέτως, εσύ μου λες τι ΔΕΝ κάνω εγώ, τι ΔΕΝ με ενδιαφέρει κ.ο.κ.
Εγώ ουδέποτε αμφισβήτησα οτιδήποτε έχεις ισχυριστεί για τον κυνηγό. Ουδέποτε.
Έγραψες ορισμένα πράγματα για το τί ΔΕΝ κάνει ο παρατηρητής/φωτογράφος, και σου έγραψα ένα προς ένα ότι τα κάνει ο φωτογράφος. Να τα ξανα-παραθέσω;
Και τώρα αυτό κάπως μεταστρέφεται στο ότι πιστεύω ότι όλοι γεμίζουν με τα ίδια πράγματα.
Λοιπων,μια τελευταια προσπάθεια απο μερους μου.
Το κυνηγι ειναι ενα συνολο ενεργειων.Περιλαμβανει διαφορα σταδια προετοιμασιας,διαφορα σταδια δρασης,και καποια σταδια μετα τη ληξη του κυνηγιου.
Εαν το δεις μεσα απο μια αναγωγικη προσπάθεια να ξεχωρισεις αυτα τα σταδια,δεν θα μιλας πλεον για κυνηγι.Μπορει να σου προκυψει κατι εντελως διαφορετικο,αναλογα με το ποια σταδια θα ξεχωρισεις και μετα ποια σταδια θα χρησιμοποιησεις για να πλεξεις μια αλλη ενεργεια.
Δεν μπορω να δεχτω ομως μια τετοια αναγωγη.Εαν αλλωστε συνεχιζαμε να αναγαγουμε σε ολοενα και απλουστερες ενεργειες απο μερους μας,θα καταληγαμε στο οτι,ΟΛΕΣ οι ανθρωπινες δραστηριοτητες αποτελουνται απο σκεψη,κινηση,και πραξη.
Με αυτον τον τροπο,νομιζω οτι,μου προτεινεις να μην με γεμιζει το κυνηγι (ως συνολο πραξεων) αλλα η φωτογραφιση (ως υποδιαιρεση καποιων πραξεων του κυνηγιου).Εδω κολλαει το οτι δεν με γεμιζει αυτο το πραγμα,οπως (μαλλον) πιστευεις.Εαν δεν εχω ολοκληρο το πακετο-κυνηγι,εμενα προσωπικα ΔΕΝ με γεμιζει η δικη σου προταση.
Και πές μου αν ερμηνευσα λαθος τον συλλογισμο σου.
Δεν δεχομαι (σε καμμια περιπτωση) οτι ο φωτογραφος θα δρασει σαν μερος της φυσης.Θα καταγραφει ΠΑΘΗΤΙΚΑ αυτο που κανει η φυση απο μονη της.Δεν υπάρχεις σαν φωτογραφος (ξαναλεω οτι εξαιρω τη σκηνοθετημενη φωτογραφια) και δεν αλληλεπιδρας.Δεν νομιζω να θεωρεισαι φωτογραφος αγριας ζωης,αν καταδιωξεις ενα ζωο,και περιμενεις στο καρτερι σου για να το φωτογραφισεις.
Δεν θα ησουνα φωτογραφος αγριας ζωης,αν ειχες σκυλια διωξης (ισως το σημαντικοτερο κομματι του κυνηγιου) να σου φερουν το φωτογραφικο σου θεμα μπροστα στο φακο.
Δεν μπορεις δηλαδη να μου προτεινεις αντι για κυνηγι να φωτογραφιζω.Θελω να ακουω τα σκυλια μου να κυνηγανε,θελω να νιωθω την αδρεναλινη οταν ερχεται καταπάνω μου ο καπρος,θελω να κραταω στα χερια μου το οπλο,θελω να σκοτωνω το θηραμα,θελω αυτο να μοιραζεται σε χαρα στην παρεα μου,θελω να ξημερωνει και να ακουω κουδουνακια και κλαφουνισματα,θελω να βλεπω τα σκυλια να πανηγυριζουν στο χτυπημενο θηραμα,θελω ακομα ΚΑΙ την αποτυχια στη βολη και το επακολουθο δουλεμα των συνκυνηγων μου,θελω την αισθηση της απομονωσης στο πολύωρο καρτερι (σε σημειο εξαφανισης) θελω την αισθηση οτι κατευθυνω το αγριο ζωο εκει που θελω εγω κανοντας παγανα,θελω να ακουω τις ανοητες προκαταληψεις απο τους γεροντοτερους συνκυνηγους,και αν θελω,συνεχιζω με τετοια πραγματα που δεν εχεις φανταστει οτι υπάρχουν μεχρι αυριο το πρωι.Γι'αυτο σου λεω οτι το κυνηγι ειναι απύθμενο.Δεν εχει ποτε επαναληφθει κατι που το εχω ξαναζησει.
ΥΓ.Σορυ αν σας εχουμε κουρασει ολους σας,κι'εγω πλεον εχω φτασει στο 'αμην'' αλλωστε.Ελπίζω να ηταν και ο δικος μου επίλογος αυτο το πόστ