Σ' αυτή τη χώρα, όλα ανάποδα γίνονται.

Πρώτα γεννήθηκε η Δημοκρατία.........

........ και μετά της γαμήσαμε τη μάνα...

Περί αριστερής διανόησης.

ΑΠΥΘΜΕΝΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Ξεφτιλίστηκε εντελώς λόγω απίστευτης ανθελληνικής εμπάθειας η σοβαρή, υποτίθεται γερμανική συντηρητική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Το Σάββατο η κεντροαριστερή εφημερίδα του Μονάχου «Ζιντόιτσε Τσάιντουνγκ» δημοσίευσε ένα ποίημα του διάσημου 84χρονου Γερμανού συγγραφέα Γκίντερ Γκρας.

Ένα ποίημα που διαπνεόταν από βαθιά αγάπη και σεβασμό προς την Ελλάδα και σφοδρότατα επικριτικό για την Ευρώπη και την πολιτική που ακολουθεί απέναντι στη χώρα μας. Αδύνατον να ανεχτεί κάτι τέτοιο η δεξιά «Φράκνφουρτερ Αλγκεμάινε»!

Λύσσαξε, άφρισε και προχώρησε σε μια ασυνήθιστη για το επίπεδό της ενέργεια. Την Κυριακή, στην πρώτη σελίδα του πολιτιστικού της τμήματος, αφιέρωσε εκατοντάδες λέξεις για να στήσει μια εντελώς ψεύτικη και κατασκευασμένη ιστορία: ότι δήθεν το ποίημα δεν το είχε γράψει ο Γκίντερ Γκρας, αλλά η συντακτική ομάδα ενός σατιρικού περιοδικού, η οποία εξαπάτησε υποτίθεται τη «Ζιντόιτσε Τσάιντουνγκ» πως το ποίημα προερχόταν από τον Γκίντερ Γκρας!

Η απόδοση του ποιήματος σε ένα σατιρικό περιοδικό, το οποίο μάλιστα δεν είχε καν κάνει τον κόπο να βάλει έναν συντάκτη του να γράψει ένα ποίημα, αλλά είχε μαζέψει στίχους και φράσεις από το Διαδίκτυο, αποσκοπούσε στην απαξίωση και την περιφρόνηση απέναντι στο περιεχόμενο του ποιήματος. Ενός ποιήματος που οι στίχοι του είναι πραγματικά συγκινητικοί, ίσως και συγκλονιστικοί κάποιοι για εμάς τους Έλληνες.

Σε μία πράξη μάλιστα αδίστακτης δημοσιογραφικής αλητείας, η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» είχε και φανταστικό ρεπορτάζ από τα γραφεία του σατιρικού περιοδικού!

«Καθώς το απόγευμα της Παρασκευής οι συντάκτες του χιουμοριστικού περιοδικού έμαθαν το νέο ότι η «Ζιντόιτσε Τσάιντουνγκ» θα δημοσίευε στο φύλλο του Σαββάτου ως γνήσιο ποίημα του Γκρας αυτό το ιδιαιτέρως γελοίο και απίστευτα κακό ποίημα υπό τον τίτλο «Η ντροπή της Ευρώπης» έπεσαν γελώντας ο ένας στην αγκαλιά του άλλου» αναφέρει μεταξύ άλλων το ανύπαρκτο ρεπορτάζ! Τι σημασία έχει αν ο Γκρας απάγγειλε ο ίδιος το ποίημά του στον κρατικό ραδιοσταθμό της Βρέμης;

«Ιδιαιτέρως γελοίο και απίστευτα κακό ποίημα» εδώ βρίσκεται όλη η ουσία. Πώς να χωνέψει π.χ. η σύγχρονη γερμανική Δεξιά τον σαφέστατο υπαινιγμό του Γκίντερ Γκρας ότι ακόμη και οι ναζιστικές ορδές του Χίτλερ που επιτέθηκαν στην Ελλάδα αποτελούνταν από στρατιώτες που μέσα στον σάκο τους κουβαλούσαν τον διάσημο Γερμανό φιλέλληνα λυρικό ποιητή Χέλντερλιν;

Πώς να ανεχθούν οι αλαζόνες Γερμανοί του 2012, που έχουν για μία ακόμη φορά ξεκινήσει να κατακτήσουν ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο, αυτή τη φορά με τα οικονομικά τους «τανκς», τον Γκίντερ Γκρας να γράφει απευθυνόμενος στην Ε.Ε. και στους ηγέτες της «Στερημένη από πνεύμα, εσύ θα φθίνεις χωρίς τη χώρα, το πνεύμα της οποίας εσένα, Ευρώπη, δημιούργησε;».

Εδώ το Βερολίνο και πολλοί από τους συμμάχους του σε επίπεδο ηγετών έχουν στήσει μια τεράστια εκστρατεία εξευτελισμού της Ελλάδας και εξαθλίωσης του λαού της, ώστε να λειτουργήσει ως αποτρεπτικό παράδειγμα τρομοκράτησης των υπολοίπων λαών της Ευρώπης.

Να βλέπουν δηλαδή με τρόμο τι θα πάθουν, αν δεν υπακούουν στις εντολές της εκάστοτε γερμανικής κυβέρνησης. Θα αφήσουν επομένως τον Γκίντερ Γκρας να λέει ότι η Ευρώπη είναι αυτή που θα φθίνει, αν διώξει την Ελλάδα;

Καθόλου εναρμονισμένο με την επίσημη γραμμή της καγκελαρίας δεν είναι το ποίημα αυτό, όταν αναφέρει πως η Ελλάδα βρίσκεται «κοντά στο χάος, γιατί δεν συμμορφώθηκε προς την αγορά» ή ότι η Ελλάδα «σαν οφειλέτης διαπομπεύεται γυμνή, υποφέρει μια χώρα που εσύ (σ.σ. Ευρώπη) της λες κούφια λόγια αντί για την ευγνωμοσύνη που της χρωστάς».

Τέτοια έγραφε ο Γκίντερ Γκρας γι αυτό και έπεσαν να τον κατασπαράξουν ακόμη κι αυτόν, τον Γερμανό, οι συμπατριώτες του.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Η μαυροφορεμένη Αντιγόνη εν μάχη

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ είναι ο στίχος στο ποίημα του Γκίντερ Γκρας που προκάλεσε σάλο στη Γερμανία, όπου απευθυνόμενος στην Ευρώπη γράφει ο συγγραφέας – ποιητής: «Σ΄εσένα αντιστεκόμενη φοράει μαύρα η Αντιγόνη και σε όλη τη χώρα πένθος ντύνεται ο λαός του οποίου εσύ υπήρξες φιλοξενούμενη»! Ο Γκίντερ Γκρας δεν κρύβει τον θαυμασμό του για την αντίσταση του ελληνικού λαού: «Πιες επιτέλους, πιες! Φωνάζουν οι κλακαδόροι των επιτρόπων, όμως ο Σωκράτης με οργή σου επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο ως πάνω» γράφει. Λεπτομέρεια – μαχαιριά: οι εγκάθετοι της Ε.Ε. χρησιμοποιούν απέναντι στον Σωκράτη το ρήμα «πίνω» που χρησιμοποιείται στα γερμανικά για τα ζώα (saufen), όχι για τους ανθρώπους!

*Δημοσιεύτηκε στο ΕΘΝΟΣ, 30 Μαΐου 2012

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:

Όπως είχε πει και ο Adriver στο προηγούμενο θέμα των εκλογών που κλειδώθηκε, νομπελίστες οικονομολόγοι διαφωνούν μεταξύ τους, εμείς θα συμφωνήσουμε; Για εσένα η λύση της σχολής που υποστηρίζω είναι τόσο ανεδαφική όσο για εμένα η λύση της σχολής που εσύ υποστηρίζεις. Οπότε μόνο η πράξη θα μας δείξει ποια σχολή έχει δίκιο (ή έστω το λιγότερο άδικο).

Κατ' αρχην, αν ζυγίσουμε τους νομπελίστες και τις διάφορες εκθέσεις ιδρυμάτων (ακαδημαϊκών και μη, κερδοσκοπικών και μη) θα δούμε ότι περισσότεροι είναι αυτοί που θεωρούν την χρεοκοπία καταστροφή, και λιγότεροι οι άλλοι. Ένα το κρατούμενο.

Δεύτερον, η λύση που εγώ προτείνω βασίζεται σε παραδοχές που είναι δοκιμασμένες in the real world. Εσένα είναι βασισμένες σε θεωρητικές προσεγγίσεις που δεν ισχύουν και είναι λάθος (συνεχές κόψιμο δραχμής χωρίς να υπολογίζεις πληθωρισμό και υποτιμήσεις, μονομερής ενέργιες έναντι των πιστωτών χωρίς να υπολογίζεις ότι ο δανεισμός είναι ο μόνος τρόπος να ισοσκελίσεις το έλλειμα, τόνοση της παραγωγής και των εξαγωγών με δραχμή χωρίς να λαμβάνεις υπόψη ότι δεν έχουμε παραγωγή, και ότι και να είχαμε θα αγοράζουμε ακριβότερα τις πρώτες ύλες και θα πουλάμε σε τιμές ξεφτίλας- λόγω δραχμής - τα προϊόντα μας).

Οπότε εσύ μπορείς να ανατρέπεις κοσμοθεωρίες όποτε θέλεις, το θέμα είναι να λες πράγματα που μπορούν να εφαρμοστούν στη πράξη, διότι το θέμα της χρεοκοπίας της χώρας είναι πρακτικότατο και όχι θεωρητικό/φιλοσοφικό.

Η διαφορά μας είναι ότι εσύ θεωρείς το πρόβλημα λογιστικό ενώ εγώ πολιτικό/φιλοσοφικό. Δεν υπάρχει κοινός τόπος συνεννόησης, δεν θα συναντηθούμε ποτέ.

Έχεις μπερδέψει τα λογιστικά με τα οικονομικά.
Γιατί όταν σου τελειώνουν τα λεφτά από τις 20 του μήνα, και δεν έχεις να φας, ούτε ο λογιστής θα σου δώσει λύση, ούτε οι φιλοσοφίες του Μαρξ. Μόνο μια καλύτερη οικονομική συμπεριφορά τον επόμενο μήνα θα σου δώσει λύση. Και αυτό είναι πρακτικότατο θέμα, δεν λύνεται με φιλοσοφίες.

εντιτ: ήθελα να' ξερα, την επιχείρησή σου την διοικείς με φιλοσοφίες και πολιτική? Κινείσαι με καπιταλιστικό μοντέλο, ή με αριστερές ιδεολογίες?

Ο χρήστης G60 έγραψε:

Και ποια ειναι η λύση? Επιστροφή στο ανατολικό μπλοκ?

Oi λάτρεις του υπέρτατου πολιτικού συστήματος ονόματι Καπιταλισμός (ναι του συστήματος που αυτοκτονούν άνθρωποι) έχουν ως πρότυπα παραδείγματα κατ ' επιλογήν το Γιούσα και ως έσχατα τον Στάλιν.
Κανέναν δεν έχω ακούσει να οραματίζεται ένα κοινωνικό κράτος πρόνοιας,κανέναν δεν έχω ακούσει ο οποίος να έχει ως πρότυπο τα Σκανδιναβικά κράτη.
Η άσπρο ή μαύρο,βέβαια η προπαγάνδα του καπιταλισμού καλά κρατεί κι αυτό φαίνετε και σε εποχές....πείνας,σου δίνει ελπίδα πεθαίνοντάς σε!

δλδ σε αλλα συστηματα δεν αυτοκτονουν ανθρωποι;

Exεις πρόχειρα στοιχεία για τη Δανία ας πούμε τα τελευταία 5 έτη?

Group 1 (High suicide rate): Europe and major parts of Asia seem to have a high suicide rate. In fact Russia and other countries which were part of the erstwhile Soviet Union, like Lithuania (42 suicides per 100,000), Russia (38), Belarus (35) and Kazakhstan (28] and Ukraine (26) have high suicide rates. Now, all these countries are young countries. Hungary (27) has a long history of occupation by Soviet troops.

Group 2 (a medium high suicide rate): Countries like Belgium (21), Finland (20) Switzerland (18), Austria (18] France (17.6), S. Korea (17.9) and Japan (23.8] too have a fairly high rate of suicide. It gets more complicated here. About 2-3 men here kill themselves as compared to 1 woman. As these are well-to-do countries, economics alone cannot play a part. It makes sense to think that is the personal and social aspect that causes people to kill themselves. Feelings of loneliness and depression for example. A family or personal crises. High levels of competition in society and expectations from oneself and society which are not met.

Group 3 (a medium suicide rate): Countries such as Denmark (13.6), Germany (13.5), China (13.9), Sweden (13.4), Australia (12.7), Canada (11.9), India (10.7), the US (11) and Singapore ( 9.5) fall somewhere in the middle where the suicide rate is concerned.

Group 4 (Low suicide rate): Countries like Spain (8.2), Italy (7.1), UK (6.9), Israel (6.3), Argentina (6.4), Brazil (4.1), Thailand (4), Iran (2), Kuwait, (2) Egypt and Jordan (0) have a very low suicide rate. It appears as if the suicide rate is low or almost non existent in Muslim countries. Well, Islam forbids suicide, so it could explain the figures. But I think a zero rate of suicide is indeed odd. There are always mentally ill people in every population and a high proportion of depressed people and those who suffer from mood related disorders commit suicide. If Islam does not allow suicide it is likely that families could be hiding the actual facts.

Ο χρήστης Mercyful_Fate έγραψε:

Έχεις μπερδέψει τα λογιστικά με τα οικονομικά.
Γιατί όταν σου τελειώνουν τα λεφτά από τις 20 του μήνα, και δεν έχεις να φας, ούτε ο λογιστής θα σου δώσει λύση, ούτε οι φιλοσοφίες του Μαρξ. Μόνο μια καλύτερη οικονομική συμπεριφορά τον επόμενο μήνα θα σου δώσει λύση. Και αυτό είναι πρακτικότατο θέμα, δεν λύνεται με φιλοσοφίες.

Αν ο μέσος εργαζόμενος όμως αρωστήσει και χρειαστεί κάνα 15άρι για μια σοβαρή επέμβαση εκεί δεν τον σώνει καμία λογιστική αλχημεία,απλά πέθανε
Αν σε ένα πλήρως ιδιωτικοποιημένο κράτος,μόνο για να κινηθεί προς και από στη δουλειά του χρειάζεται κάποιος 300γιούρια για βενζίνες και 200 για διόδια δε τον σώνει καμία λογιστική αλχημεία πάλι,στις 10 του μήνα έμεινε ρέστος γιατί ο καπιταλισμός φρόντισε να μην του μείνει τπτ στην τσέπη,πρέπει να εργάζεται ίσα για να υπάρχει.

Ένας ακόμα από τους 'έλα μωρέ, τί να πιάσουν και αυτοί μπροστά στον Γιανναρά' φιλοσόφους

'Σώστε μας από τους σωτήρες': Ο Σλάβοϊ Ζίζεκ για την Ευρώπη και τους Έλληνες

Ο Σλοβένος φιλόσοφος, Σλάβοϊ Ζίζεκ γράφει για τις εξελίξεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη, την άνοδο των νεοναζί, το πρόγραμμα λιτότητας, τις προσπάθειες κατεδάφισης της δημοκρατίας, την «αγριότητα της άμυνας» και τους «σωτήρες», από τους οποίους πρέπει εν τέλει να σωθούμε.

[spoiler='keimeno':188psngt]Φανταστείτε μια σκηνή από μια δυσοίωνη ταινία που περιγράφει την κοινωνία μας στο εγγύς μέλλον. Ένστολοι φρουροί περιπολoύν στους μισοάδειους δρόμους στο κέντρο της πόλης τη νύχτα, για κυνήγι μεταναστών, εγκληματιών. Εκείνοι που εντοπίζονται, κακοποιούνται. Αυτό που φαίνεται σαν μια ευφάνταστη εικόνα του Χόλιγουντ είναι μια πραγματικότητα στην Ελλάδα του σήμερα. Τη νύχτα, μαυροντυμένοι «πολιτοφύλακες» από την αρνήτρια του Ολοκαυτώματος νεο-φασιστική Χρυσή Αυγή - η οποία κέρδισε επτά τοις εκατό των ψήφων κατά τον τελευταίο γύρο των εκλογών, και είχε την υποστήριξη, όπως λέγεται, από το 50 τοις εκατό της αθηναϊκής αστυνομίας - περιπολούν στο δρόμο και ξυλοκοπούν όλους τους μετανάστες που μπορούν να βρουν: Αφγανούς, Πακιστανούς, Αλγερινούς. Έτσι, αυτός είναι ο τρόπος που αμύνεται η Ευρώπη την άνοιξη του 2012.

Το πρόβλημα με την υπεράσπιση του ευρωπαϊκού πολιτισμού κατά της απειλής των μεταναστών είναι ότι η αγριότητα της άμυνας είναι κάτι περισσότερο από μια απειλή για τον «πολιτισμό» από οποιοδήποτε αριθμό μουσουλμάνων. Με τέτοιους φιλικούς υπερασπιστές, η Ευρώπη δεν χρειάζεται τους εχθρούς. Εκατό χρόνια πριν, ο G.K. Chesterton περιέγραφε το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται οι επικριτές της θρησκείας: «Οι άνθρωποι που αρχίζουν να πολεμούν την Εκκλησία στο όνομα της ελευθερίας και της ανθρωπιάς στο τέλος καταλήγουν να πετούν μακριά τοσο την ελευθερία οσο και την ανθρωπιά, αν απλώς και μόνο πολεμούν την Εκκλησία…». Πολλοι φιλελεύθεροι πολεμιστές είναι τόσο πρόθυμοι να παλέψουν τον αντιδημοκρατικό φονταμενταλισμό που καταλήγουν να ξεφορτώνονται την ελευθερία και τη δημοκρατία αν πολεμούν μόνο ενάντια στη τρομοκρατία. Αν οι «τρομοκράτες» είναι έτοιμοι να καταστρέψουν αυτόν τον κόσμο για την αγάπη του άλλου, οι πολεμιστές μας εναντίον της τρομοκρατίας, είναι έτοιμοι να καταστρέψουν τη δημοκρατία από το μίσος για τον μουσουλμάνο Άλλο. Μερικοί από αυτούς αγαπούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια τόσο πολύ ώστε είναι έτοιμοι να νομιμοποιήσουν τα βασανιστήρια για να την υπερασπιστούν. Είναι μια αντιστροφή της διαδικασίας με την οποία οι φανατικοί υπερασπιστές της θρησκείας ξεκινούν από την επίθεση στη σύγχρονη κοσμική κουλτούρα και καταλήγουν να θυσιάζουν τα δικά τους θρησκευτικά διαπιστευτήρια στο ζήλο τους να εξαλείψουν τις πτυχές της εκκοσμίκευσης που μισούν.

Αλλά οι υπερασπιστές της Ελλάδας εναντίον των μεταναστών δεν αποτελούν τον βασικό κίνδυνο: είναι απλά ένα υποπροϊόν της αληθινής απειλής, της πολιτικής της λιτότητας που έχουν φέρει σε δύσκολη θέση την Ελλάδα. Ο επόμενος γύρος των ελληνικών εκλογών θα διεξαχθεί στις 17 Ιουνίου. To ευρωπαϊκό κατεστημένο μας προειδοποιεί ότι οι εκλογές αυτές είναι ζωτικής σημασίας: κρίνεται όχι μόνο η τύχη της Ελλάδας, αλλά ίσως η μοίρα ολόκληρης της Ευρώπης. Ένα αποτέλεσμα - το σωστό, όπως υποστηρίζουν - θα επιτρέψει να συνεχίστει η επίπονη αλλά αναγκαία διαδικασία της ανάκαμψης μέσω της λιτότητας. Η εναλλακτική λύση - αν ο «ακροαριστερός» ΣΥΡΙΖΑ νίκησει - θα είναι μια ψήφος για το χάος, το τέλος του (ευρωπαϊκού) κόσμου όπως τον ξέρουμε.

Οι Κασσάνδρες έχουν δίκιο, αλλά όχι με τον τρόπο που σκοπεύουν. Οι επικριτές των σημερινών δημοκρατικών διαδικασιών διαμαρτύρονται ότι οι εκλογές δεν προσφέρουν μια πραγματική επιλογή: αντίθετα αυτό που έχουμε, είναι η επιλογή μεταξύ της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς των οποίων τα προγράμματα είναι σχεδόν ταυτόσημα. Στις 17 Ιουνίου, θα υπάρξει μια πραγματική επιλογή: το κατεστημένο (Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ) από τη μία πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη. Και, όπως συνήθως συμβαίνει όταν προσφέρεται μια πραγματική επιλογή, το καθεστώς είναι σε πανικό: το χάος, η φτώχεια και η βία θα ακολουθήσει, λένε, αν γίνει η λανθασμένη επιλογή. Το απλό ενδεχόμενο μιας νίκης του ΣΥΡΙΖΑ φέρεται να έχει στείλει κύματα φόβου στις παγκόσμιες αγορές. Η ιδεολογική προσωποποίηση έχει τη τιμητική της: οι αγορές μιλούν σαν να ήταν πρόσωπα, εκφράζοντας την «ανησυχία» τους για το τι θα συμβεί αν οι εκλογές δεν οδηγήσουν σε μια κυβέρνηση με εντολή να συνεχίσει το πρόγραμμα της δημοσιονομικής λιτότητας και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Οι πολίτες στην Ελλάδα δεν έχουν καθόλου χρόνο να ανησυχούν για αυτές τις προοπτικές: έχουν αρκετά για να ανησυχούν στην καθημερινή τους ζωή, η οποία γίνεται όλο και πιο άθλια σε βαθμό που δεν έχει ιδωθεί στην Ευρώπη εδώ και δεκαετίες.

Τέτοιες προβλέψεις είναι αυτο-εκπληρούμενες, προκαλώντας πανικό και οδηγώντας έτσι στις πιθανότητες για τις οποίες προειδοποιούν. Αν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, το ευρωπαϊκό κατεστημένο ελπίζει ότι θα μάθουμε με το σκληρό τρόπο τι συμβαίνει όταν γίνεται μια προσπάθεια να σπάσει ο μοχθηρός κύκλος της αμοιβαίας συνενοχής μεταξύ των τεχνοκρατών των Βρυξελλών και του αντιμεταναστευτικού λαϊκισμού. Γι 'αυτό ο Αλέξης Τσίπρας, ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, διευκρίνισε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι πρώτη του προτεραιότητα, εαν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι να ακυρώσει, εξουδετερώσει τον πανικό: «Οι άνθρωποι θα νικήσουν το φόβο. Δεν θα υποκύψουν. Δεν θα εκβιαστούν». Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια σχεδόν αδύνατη αποστολή. Δεν είναι η φωνή της ακροαριστερής «τρέλας», αλλά της λογικής μιλώντας ενάντια στην τρέλα της ιδεολογίας της αγοράς. Με την ετοιμότητά τους να κυβερνήσουν, έχουν αποβάλλει το φόβο της Αριστεράς να αναλάβει την εξουσία. Έχουν το θάρρος να καθαρίσουν το χάος που δημιουργήθηκε από άλλους. Θα χρειαστεί να εφαρμόσουν ένα τρομερό συνδυασμό των αξιών και του πραγματισμού, της δημοκρατικής δέσμευσης και της προθυμίας να δράσουν γρήγορα και αποφασιστικά, όπου χρειάζεται. Αν πρόκειται να έχουν ακόμη και μια ελάχιστη πιθανότητα επιτυχίας, θα χρειαστούν μια πανευρωπαϊκή εκδήλωση αλληλεγγύης: όχι μόνο μια αξιοπρεπή μεταχείριση από την πλευρά κάθε άλλης ευρωπαϊκής χώρας, αλλά και πιο δημιουργικές ιδέες, όπως η προώθηση ενος τουρισμού αλληλεγγύης αυτό το καλοκαίρι.

Στις Σημειώσεις για τον ορισμό της κουλτούρας, ο T.S. Eliot παρατήρησε ότι υπάρχουν στιγμές που η μόνη επιλογή είναι μεταξύ αίρεσηςς και απιστίας (μη πίστης) - δηλαδή, όταν ο μόνος τρόπος για να κρατήσεις ζωντανή μια θρησκεία είναι να προκαλέσεις μια θρησκευτική διάσπαση. Αυτή είναι η κατάσταση στην Ευρώπη σήμερα.

Μόνο μια νέα «αίρεση» - που εκπροσωπείται αυτή τη στιγμή από τον ΣΥΡΙΖΑ - μπορεί να σώσει ό, τι αξίζει σωτηρία από την Ευρωπαϊκή κληρονομιά: τη δημοκρατία, την εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, την ισότιμη αλληλεγγύη κτλ. Η Ευρώπη στην οποία θα καταλήξουμε αν ο ΣΥΡΙΖΑ ηττηθεί θα είναι μια «Ευρώπη με Ασιατικές αξίες »- το οποίο, φυσικά, δεν έχει να κάνει με την Ασία, αλλά με την τάση του σύγχρονου καπιταλισμού να αναστείλει τη δημοκρατία.

Εδώ είναι το παράδοξο που στηρίζει την «ελεύθερη ψήφο» στις δημοκρατικές κοινωνίες: ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει, υπό την προϋπόθεση ότι θα κάνει τη σωστή επιλογή. Γι 'αυτό, όταν γίνεται η λανθασμένη επιλογή (όπως όταν η Ιρλανδία απέρριψε το σύνταγμα της Ε.Ε.), η επιλογή αντιμετωπίζεται ως σφάλμα, και το κατεστημένο απαιτεί αμέσως η «δημοκρατική» διαδικασία να επαναληφθεί ώστε το λάθος να διορθωθεί. Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου, ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός, πρότεινε ένα δημοψήφισμα για το σχέδιο διάσωσης της ευρωζώνης στο τέλος του περασμένου έτους, το ίδιο το δημοψήφισμα απορρίφθηκε ως λανθασμένη επιλογή.

Υπάρχουν δύο βασικές ιστορίες για την ελληνική κρίση στα μέσα ενημέρωσης: η γερμανική-ευρωπαϊκή ιστορία (οι Έλληνες είναι ανεύθυνοι, τεμπέληδες, φοροφυγάδες κτλ., και πρέπει να τεθούν υπό έλεγχο και να διδαχτούν δημοσιονομική πειθαρχία) και η Ελληνική ιστορία (η εθνική κυριαρχία μας απειλείται από την νεοφιλελεύθερη τεχνοκρατία που επιβάλλεται από τις Βρυξέλλες). Όταν κατέστη αδύνατο να αγνοήσει κανείς τα δεινά του ελληνικού λαού, μια τρίτη ιστορία προέκυψε: οι Έλληνες τώρα παρουσιάζονται ως θύματα ανθρωπιστικής κρίσης που έχουν ανάγκη από βοήθεια, σαν ένας πόλεμος ή μια φυσική καταστροφή να έπληξε τη χώρα. Ενώ και οι τρεις ιστορίες είναι λανθασμένες, η τρίτη είναι αναμφισβήτητα η πιο αηδιαστική. Οι Έλληνες δεν είναι παθητικά θύματα: είναι σε πόλεμο με το ευρωπαϊκό οικονομικό κατεστημένο, και αυτό που χρειάζονται είναι η αλληλεγγύη στον αγώνα τους, γιατί είναι και δικός μας αγώνας επίσης.

Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι ένας από τους κύριους τόπους δοκιμών ενός νέου κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου δυνητικά απεριόριστης εφαρμογής: μια αποπολιτικοποιημένη τεχνοκρατία στην οποία οι τραπεζίτες και άλλοι ειδικοί θα έχουν τη δυνατότητα να κατεδαφίσουν τη δημοκρατία. Σώζοντας την Ελλάδα από τους λεγόμενους σωτήρες της, θα σώσουμε και την ίδια την Ευρώπη.

• Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο London Review of Books και αναδημοσιεύθηκε μεταφρασμένο στο blog 'Κοίτα τον Ουρανό' από τον Αντώνη Γαλανόπουλο[/spoiler:188psngt]

Ο χρήστης Ernani έγραψε:
Περί αριστερής διανόησης.

ΑΠΥΘΜΕΝΟ ΜΙΣΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

*Δημοσιεύτηκε στο ΕΘΝΟΣ, 30 Μαΐου 2012

Ernani ζήτα μου ότι θέλεις, ψηφίζω και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι άλλο ΔΕΛΑΣΤΙΚ !

http://epp.eurostat.ec.europa.eu/statis ... e,2009(1)_(per_100_000_inhabitants_aged_less_than_65).png&filetimestamp=20120112111824

η Δανια ειναι 12 καλυτερη στο λογο αυτοκτονιων/θανατους (8,7)
η Ελλαδα ειναι 1 καλυτερη στο λογο αυτοκτονιων/θανατους (2,9)
ενω οι σκανδιναβικες χωρες γνωστες για το κρατικο και κοινωνικο ενδιαφερον για τον ανθρωπο και την οικογενεια εχουν πανω απο 11...

Koulis, την γνώμη των καλλιτεχνών, ποιητών και φιλοσόφων την εμπεδώσαμε. Να ακούσουμε και κανέναν ειδικό τώρα?

εντιτ: με πρόλαβε ο μανοσκ.

Αυτό που με ανησυχεί, είναι ότι αντί για καύσιμα, φάρμακα, τρόφιμα, οι ξένοι μας αφιερώνουν φιλοσοφικά κείμενα και ποιήματα.

http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231198154
Κάθε μετανάστης που εργάζεται παίρνει μια θέση από έναν Έλληνα, λέει ο Θ.Τζήμερος

O Στέφανος Μάνος και ο Θάνος Τζήμερος από την ανακοίνωση της συνεργασίας τους εν όψει των εκλογών (Φωτογραφία: Fosphotos )

Αθήνα
Την άποψη ότι «κάθε μετανάστης που εργάζεται παίρνει μια θέση από τους Έλληνες» εξέφρασε μιλώντας στον ΒΗΜΑ 99,5 το πρωί της Τετάρτης ο πρόεδρος της Δημιουργίας Ξανά Θάνος Τζήμερος.

Στην παρατήρηση ότι οι Έλληνες δεν ανταποκρίθηκαν σε συγκεκριμένη αγγελία για αγροτικές εργασίες, ο κ. Τζήμερος απάντησε ότι οι Έλληνες δεν πήγαν γιατί το ημερομίσθιο που προσφερόταν ήταν πολύ χαμηλό.

Ο κ. Τζήμερος διατύπωσε την άποψη ότι οι μετανάστες θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ως φθηνά εργατικά χέρια σε επιχειρήσεις που πρέπει να ανταγωνιστούν αντίστοιχες στη Βουλγαρία, όπου το μισθολογικό κόστος είναι πολύ χαμηλό.

Παράλληλα, σημείωσε ότι η διαβίωση για τους μετανάστες στην Ελλάδα θα πρέπει να είναι τέτοια, ώστε όταν τηλεφωνούν στα χωριά τους να μην λένε ότι η ζωή στη χώρα μας είναι αρκετά καλύτερη από ό,τι στις πατρίδες τους. Με αυτόν τον τρόπο θα αποτρέπονται άλλοι μετανάστες από το να σκέφτονται την Ελλάδα ως πιθανό προορισμό τους.

Ο κ. Τζήμερος εξήγησε ότι για τη λύση του προβλήματος της παράνομης μετανάστευσης η Ελλάδα πρέπει να συζητήσει σε πολιτικό επίπεδο με τους εταίρους της, καθώς δεν αφορά μόνο την ίδια. Σημείωσε, δε, ότι η Ελλάδα δεν πρέπει και δεν μπορεί να φυλάσσει μόνη τα σύνορά της για την είσοδο παράνομων μεταναστών.

http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231198154

Ο χρήστης Mercyful_Fate έγραψε:

Όπως είχε πει και ο Adriver στο προηγούμενο θέμα των εκλογών που κλειδώθηκε, νομπελίστες οικονομολόγοι διαφωνούν μεταξύ τους, εμείς θα συμφωνήσουμε; Για εσένα η λύση της σχολής που υποστηρίζω είναι τόσο ανεδαφική όσο για εμένα η λύση της σχολής που εσύ υποστηρίζεις. Οπότε μόνο η πράξη θα μας δείξει ποια σχολή έχει δίκιο (ή έστω το λιγότερο άδικο).

Κατ' αρχην, αν ζυγίσουμε τους νομπελίστες και τις διάφορες εκθέσεις ιδρυμάτων (ακαδημαϊκών και μη, κερδοσκοπικών και μη) θα δούμε ότι περισσότεροι είναι αυτοί που θεωρούν την χρεοκοπία καταστροφή, και λιγότεροι οι άλλοι. Ένα το κρατούμενο.

Δεύτερον, η λύση που εγώ προτείνω βασίζεται σε παραδοχές που είναι δοκιμασμένες in the real world. Εσένα είναι βασισμένες σε θεωρητικές προσεγγίσεις που δεν ισχύουν και είναι λάθος (συνεχές κόψιμο δραχμής χωρίς να υπολογίζεις πληθωρισμό και υποτιμήσεις, μονομερής ενέργιες έναντι των πιστωτών χωρίς να υπολογίζεις ότι ο δανεισμός είναι ο μόνος τρόπος να ισοσκελίσεις το έλλειμα, τόνοση της παραγωγής και των εξαγωγών με δραχμή χωρίς να λαμβάνεις υπόψη ότι δεν έχουμε παραγωγή, και ότι και να είχαμε θα αγοράζουμε ακριβότερα τις πρώτες ύλες και θα πουλάμε σε τιμές ξεφτίλας- λόγω δραχμής - τα προϊόντα μας).

Οπότε εσύ μπορείς να ανατρέπεις κοσμοθεωρίες όποτε θέλεις, το θέμα είναι να λες πράγματα που μπορούν να εφαρμοστούν στη πράξη, διότι το θέμα της χρεοκοπίας της χώρας είναι πρακτικότατο και όχι θεωρητικό/φιλοσοφικό.

Η διαφορά μας είναι ότι εσύ θεωρείς το πρόβλημα λογιστικό ενώ εγώ πολιτικό/φιλοσοφικό. Δεν υπάρχει κοινός τόπος συνεννόησης, δεν θα συναντηθούμε ποτέ.

Έχεις μπερδέψει τα λογιστικά με τα οικονομικά.
Γιατί όταν σου τελειώνουν τα λεφτά από τις 20 του μήνα, και δεν έχεις να φας, ούτε ο λογιστής θα σου δώσει λύση, ούτε οι φιλοσοφίες του Μαρξ. Μόνο μια καλύτερη οικονομική συμπεριφορά τον επόμενο μήνα θα σου δώσει λύση. Και αυτό είναι πρακτικότατο θέμα, δεν λύνεται με φιλοσοφίες.

εντιτ: ήθελα να' ξερα, την επιχείρησή σου την διοικείς με φιλοσοφίες και πολιτική? Κινείσαι με καπιταλιστικό μοντέλο, ή με αριστερές ιδεολογίες?

Αμφισβητείς το γεγονός ότι η κρίση χρέους είναι καθαρά λογιστικό θέμα; Μηδενικά (αριθμοί) σε τράπεζες και γενικά λογιστήρια κρατών είναι. Δεν είναι ούτε χρυσός, ούτε καν υπαρκτό τυπωμένο χρήμα. Για να μη μιλήσουμε ότι δεν είναι καταναλωτικά αγαθά (π.χ. εκ. τόνοι σιτηρών) που θα είχε και ένα πρακτικό νόημα για την επιβίωση του πληθυσμού. Το όλο οικοδόμημα του καπιταλισμού βασίζεται πάνω στην ανθρώπινη ματαιοδοξία, σε εικονική υπεραξία εργασίας (τι το πραγματικά παραγωγικό - ωφέλιμο προς το κοινωνικό σύνολο - κάνουν τα golden boys που αγοράζουν και πουλάνε μετοχές και πληρώνονται το βάρος τους σε χρυσάφι;) και στην εκμετάλευση των ανίσχυρων και πολλών από τους λίγους και ισχυρούς.

Αφού το πας προσωπικά το θέμα να σου απαντήσω. Αναγκαστικά κινούμαι μέσα στα πλαίσια του συστήματος που ζούμε. Με όσο το δυνατόν πιο χριστή διαχείριση, μικρό περιθώριο κέρδους, άμεση είσπραξη και καταβολή οφειλομένων και καθόλου μπλεξίματα με δάνεια, χρηματοδοτήσεις και άλλα τέτοια σατανιστικά.

Ο χρήστης MAD-MAX-13 έγραψε:

Και ποια ειναι η λύση? Επιστροφή στο ανατολικό μπλοκ?

Oi λάτρεις του υπέρτατου πολιτικού συστήματος ονόματι Καπιταλισμός (ναι του συστήματος που αυτοκτονούν άνθρωποι) έχουν ως πρότυπα παραδείγματα κατ ' επιλογήν το Γιούσα και ως έσχατα τον Στάλιν.
Κανέναν δεν έχω ακούσει να οραματίζεται ένα κοινωνικό κράτος πρόνοιας,κανέναν δεν έχω ακούσει ο οποίος να έχει ως πρότυπο τα Σκανδιναβικά κράτη.
Η άσπρο ή μαύρο,βέβαια η προπαγάνδα του καπιταλισμού καλά κρατεί κι αυτό φαίνετε και σε εποχές....πείνας,σου δίνει ελπίδα πεθαίνοντάς σε!

δλδ σε αλλα συστηματα δεν αυτοκτονουν ανθρωποι;

Exεις πρόχειρα στοιχεία για τη Δανία ας πούμε τα τελευταία 5 έτη?

Group 1 (High suicide rate): Europe and major parts of Asia seem to have a high suicide rate. In fact Russia and other countries which were part of the erstwhile Soviet Union, like Lithuania (42 suicides per 100,000), Russia (38), Belarus (35) and Kazakhstan (28] and Ukraine (26) have high suicide rates. Now, all these countries are young countries. Hungary (27) has a long history of occupation by Soviet troops.

Group 2 (a medium high suicide rate): Countries like Belgium (21), Finland (20) Switzerland (18), Austria (18] France (17.6), S. Korea (17.9) and Japan (23.8] too have a fairly high rate of suicide. It gets more complicated here. About 2-3 men here kill themselves as compared to 1 woman. As these are well-to-do countries, economics alone cannot play a part. It makes sense to think that is the personal and social aspect that causes people to kill themselves. Feelings of loneliness and depression for example. A family or personal crises. High levels of competition in society and expectations from oneself and society which are not met.

Group 3 (a medium suicide rate): Countries such as Denmark (13.6), Germany (13.5), China (13.9), Sweden (13.4), Australia (12.7), Canada (11.9), India (10.7), the US (11) and Singapore ( 9.5) fall somewhere in the middle where the suicide rate is concerned.

Group 4 (Low suicide rate): Countries like Spain (8.2), Italy (7.1), UK (6.9), Israel (6.3), Argentina (6.4), Brazil (4.1), Thailand (4), Iran (2), Kuwait, (2) Egypt and Jordan (0) have a very low suicide rate. It appears as if the suicide rate is low or almost non existent in Muslim countries. Well, Islam forbids suicide, so it could explain the figures. But I think a zero rate of suicide is indeed odd. There are always mentally ill people in every population and a high proportion of depressed people and those who suffer from mood related disorders commit suicide. If Islam does not allow suicide it is likely that families could be hiding the actual facts.

1.Εμείς προφανώς ανήκουμε σε δική μας κατηγορία
2.Αγνοείς (σκοπίμως προφανώς) κι άλλους παράγοντες όπως αναφέρει το άρθρο (το οποίο δεν ξέρω από που πήρες κι ούτε με ενδιαφέρει) όπως η μοναξιά κλπ.
3.Οι Δανοί που βρίσκονατι στην 3η καλύτερη κατηγορία κι άρα οι ΗΠΑ κατ εσάς που βρίσκονται στην 4η αποτελούν το παράδειγμα προς μίμηση θα πρέπει να σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι ανά τον κόσμο εξαθλιώνονται και σκοτώνουν για να απολαμβάνει ο μέσος αμερικανός τη σαβουροκατανάλωση που καλύπτει τις ανάγκες του άδειου του κρανίου.
Αυτόν τον πολιτισμό κρατήστε τον για πάρτη σας.....

Ο χρήστης MAD-MAX-13 έγραψε:
http://epp.eurostat.ec.europa.eu/statistics_explained/index.php?title=File:Causes_of_death_-standardised_death_rate,2009(1)(per_100_000_inhabitants_aged_less_than_65).png&filetimestamp=20120112111824

η Δανια ειναι 12 καλυτερη στο λογο αυτοκτονιων/θανατους (8,7)
η Ελλαδα ειναι 1 καλυτερη στο λογο αυτοκτονιων/θανατους (2,9)
ενω οι σκανδιναβικες χωρες γνωστες για το κρατικο και κοινωνικο ενδιαφερον για τον ανθρωπο και την οικογενεια εχουν πανω απο 11...

για οσους ζητανε επιλεκτικα στοιχεια αλλα ηθελημενα αγνουν να διαβασουν επιλεκτικα

Ο χρήστης Mercyful_Fate έγραψε:
Koulis, την γνώμη των καλλιτεχνών, ποιητών και φιλοσόφων την εμπεδώσαμε. Να ακούσουμε και κανέναν ειδικό τώρα?

εντιτ: με πρόλαβε ο μανοσκ.

Τωρα με προκαλείς να αρχίσω να ποστάρω κείμενα περί ειδικών, των ευθυνών τους για την κρίση και την αλλοτρίωση της δημοκρατίας.

Πααρεμπιπτόντως, ο Zizek δεν είναι απλά ένας φιλόσοφος, αλλά ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους διανοητές και πιο επιτυχημένους αναλυτές.

ισως το κανουν επειδη η EUROSTAT ειναι εργαλειο του διαβολου και εκεινοι εχουν καλυτερες πηγες πληροφορησης και πιο αξιοπιστες

lol

Άντε για να δώσουμε κι ένα επιστημονικό τόνο στο θέμα των αυτοκτονιών, οι βόρειοι πέφτουν σε κατάθλιψη γιατί δεν τρώνε πολύ υπεριώδη ακτινοβολία.
Είδατε πόσο χαμογελαστή είναι η Lagard που έχει φάει μεγάλες δόσεις?

Δε θα ποστάρει κανένας λίγο γιανναρά να στανιάρουμε

Προβληματίζομαι μετά το Λαικό Κόμμα και τον Γούναρη, τί θα σκεφτεί

Ο χρήστης kouliscd έγραψε:

Koulis, την γνώμη των καλλιτεχνών, ποιητών και φιλοσόφων την εμπεδώσαμε. Να ακούσουμε και κανέναν ειδικό τώρα?

εντιτ: με πρόλαβε ο μανοσκ.

Πααρεμπιπτόντως, ο Zizek δεν είναι απλά ένας φιλόσοφος, αλλά ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους διανοητές και πιο επιτυχημένους αναλυτές.

Slavoj Žižek (pronounced [ˈslavoj ˈʒiʒɛk]; born 21 March 1949) is a Slovenian philosopher and cultural critic[1] working in the traditions of Hegelianism, Marxism and Lacanian psychoanalysis. He has made contributions to political theory, film theory and theoretical psychoanalysis.
Žižek uses examples from popular culture to explain the theory of Jacques Lacan and uses Lacanian psychoanalysis, Hegelian philosophy and Marxist economic criticism to interpret and speak extensively on immediately current social phenomena, including the current ongoing global financial crisis. In a 2008 interview with Amy Goodman on the New York City radio show Democracy Now! he described himself as a 'communist in a qualified sense' and in another appearance on the show in October 2009 he described himself as a 'radical leftist'.

για ξαναπες τι ειναι ο Zizek...