ειναι εντελως τυχαιο οτι σε 1 μηνα εχουμε εκλογες

#natalemeafta

...Έτσι, καταλήγουμε σε πρωτογενές πλεόνασμα 0,8% του ΑΕΠ”, προσθέτει ο O'Connor.

Όταν ερωτήθηκε εάν η μεθοδολογία αυτή έχει εφαρμοστεί και σε κάποια άλλη χώρα μέλος της ΕΕ, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν απάντησε στη WSJ: “Όχι, ο ορισμός αφορά κάθε χώρα ξεχωριστά”.

Πηγή: WSJ: Είναι το πρωτογενές πλεόνασμα νέο επεισόδιο στα... Greek statistics; | newmoney.gr http://www.newmoney.gr/article/48383/ws ... z2zkLqcFXb

Ο χρήστης Tiger έγραψε:
“Όχι, ο ορισμός αφορά κάθε χώρα ξεχωριστά”.

Πράγματι, καταπληκτική δήλωση αυτή.
Άρα, όταν έχει πρόβλημα μια οικονομία, δε την αλλάζεις, απλά αλλάζεις τον τρόπο μέτρησης των διαφόρων μεγεθών της.
Καταπληκτικό !

Κοροϊδία με 185 υπογραφές

Είναι αστείο το νέο «Εθνικό Αναπτυξιακό Πρότυπο, Ελλάδα 2021» που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Το προσχέδιο που παρουσιάστηκε στο Euroworking Group την Πέμπτη (19.5.2014) είναι τόσο ενδιαφέρον όσο τα προεκλογικά προγράμματα των κομμάτων: γεμάτο κοινοτοπίες του στιλ «δημιουργία ευνοϊκού κλίματος για τις επενδύσεις μέσω της απλοποίησης των αδειοδοτικών διαδικασιών και της αντιμετώπισης των σύνθετων πτωχευτικών διατάξεων σε συνδυασμό με τη μείωση του γραφειοκρατικού κόστους» ή «καταπολέμηση της διαφθοράς, ενίσχυση της διαφάνειας και απλοποίηση των διαδικασιών με την ψηφιοποίηση».

Πιο ενδιαφέρουσα όμως είναι η υπόσχεση ότι «το πρόγραμμα απελευθέρωσης των αγορών και εξάλειψης των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού, που ήδη έχει ξεκινήσει, θα συνεχισθεί και θα ολοκληρωθεί». Μιλάμε για το ίδιο πρόγραμμα απελευθέρωσης για το οποίο η κυβέρνηση έκανε προ μηνός ηρωικές διαπραγματεύσεις να μην αλλάξει τίποτε. Τελικώς υπό τον φόβο της «χαμένης δόσης» ψήφισε κάποια ημίμετρα τα οποία -πάμε στοίχημα;- θα αναιρεθούν με υπουργικές αποφάσεις.

Αυτό γίνεται τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Ψηφίζονται νόμοι μόνο για τα μάτια των κουτόφραγκων. Παίρνουμε τα λεφτά, και μετά το πολιτικό σύστημα ομόψυχα τρέχει να αλυσοδέσει την απελευθερωμένη αγορά, με μόνο στόχο να προστατεύσει τα πελατειακά του δίκτυα και τους πελατειακούς του μηχανισμούς. Ετσι, την ίδια ώρα που συντάσσουμε εθνικό σχέδιο -τρομάρα μας!- ανάπτυξης, 185 βουλευτές όλων των κομμάτων του συνταγματικού τόξου ζητούν να ξαναγίνει υποχρεωτική η συνδρομή των επιχειρήσεων στα Επιμελητήρια, πριν καν αυτή αρχίσει. Θέλουν να καταργηθεί η διάταξη την οποία οι περισσότεροι εξ αυτών είχαν ψηφίσει πέρυσι (!) και θα ίσχυε από 1ης Ιανουαρίου του 2015. Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει εθνική ομοψυχία, σε ό,τι αφορά τους πελάτες του πολιτικού συστήματος; Την τροπολογία υπογράφουν ο κ. Χρύσανθος Λαζαρίδης μαζί με τον κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη, η κ. Ντόρα Μπακογιάννη με την κ. Ραχήλ Μακρή, ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος με τον κ. Βασίλη Καπερνάρο, η κ. Μαρία Ρεπούση με τον κ. Αρη Σπηλιωτόπουλο κ.ο.κ.

Κάπως έτσι διακομματικώς μας κοροϊδεύουν και κοροϊδεύουμε τους εταίρους, ότι «η Ελλάδα απλοποιεί τις διαδικασίες ίδρυσης και λειτουργίας των εταιρειών και ελαχιστοποιεί τα βάρη της επιχειρηματικότητας». Τη μια μέρα ψηφίζουν μέτρα ελάφρυνσης και την επόμενη οι ίδιοι βουλευτές ζητούν να μην εφαρμοστούν.

«Και τα επιμελητήρια;», θα ρωτήσει κάποιος, «τι θα γίνει με αυτούς τους οργανισμούς αν, όπως λέει ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου της Αθήνας κ. Γιάννης Χατζηθεοδοσίου, με την κατάργηση της υποχρεωτικής συνδρομής απολέσουν το μοναδικό έσοδό τους;». Σωστό το ερώτημα, ειδικά όταν εκφέρεται από επιχειρηματίες που ξέρουν τι σημαίνει αγορά. Πώς να σκεφτούν οι Ελληνες businessmen ότι με προαιρετική τη συνδρομή -όπως προβλέπει το «καταραμένο μνημόνιο»- μπορεί τα Επιμελητήρια να αρχίσουν να προσφέρουν πραγματικές υπηρεσίες στις επιχειρήσεις έτσι ώστε να τις δελεάσουν για να γίνουν μέλη τους; Σε μια κρατικοδίαιτη οικονομία και οι επιχειρηματίες με φόρους υπέρ τρίτων ζούνε. Γι’ αυτό και τα επιμελητήρια έγιναν οιονεί Δημόσιο. Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει, οι συνδρομές πληρώνονται υποχρεωτικώς. Συνεπώς οι διοικήσεις τους δεν έχουν κανένα κίνητρο να προσφέρουν υπηρεσίες στα μέλη τους. Αντιθέτως, προσθέτουν γραφειοκρατικό βάρος και στην έναρξη μιας επιχειρηματικής δραστηριότητας (αυτή που όλοι διακηρύσσουν ότι θα... απλοποιήσουν) και οικονομική επιβάρυνση χωρίς κανένα όφελος.

Κατά τα άλλα, η ανάπτυξη έρχεται, που θα ‘λεγε και ο πρωθυπουργός. Στην επόμενη γωνία είναι...
http://www.kathimerini.gr/764389/opinio ... -ypografes

o πελατης μας ειναι παντα πιο πανω απο την πλεμπα.

Νεοφιλελευθερισμός right there.

Bonus ψαρεμένο απο Mailing List.

As an indie developer who does this for hobby and not as my main income I
want to be able to sell my work and not give it for free. At the same time
I don't want to be paid directly, I do not want to get involved with taxes.

Different countries have different VAT percentages, also if I want to
handle the so called IRS (the name depends on the country) there is a lot
of trouble at least here in Greece.

Even before I started developing for various mobile platforms I visited
personally all the local IRS departments in my city
to ask how to handle the VAT and I had with me the contracts you sign with
each company (RIM, Google, HP for webOS,
Samsung for badaOS etc) and they couldn't give me an answer. Then I called
the Ministry of Finance and had sent them the
contracts and it took them more than a year before giving me an answer.

Even now almost 4 years later they still send
me amendments with asterisks that they aren't certain if some aspects of
them are valid or not.

So for indie developers like me at least here in Greece direct payment is
nightmare.

Πόσο νεοφιλελεύθερη είναι η Ευρώπη και η Ελλάδα;

Δημοσιεύθηκε στο protagon.gr στις 5 Φεβρουαρίου 2014

Η πρόσφατη δήλωση του κ. Τσίπρα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί τη «Βαστίλη του νεοφιλελευθερισμού» είναι εντελώς λάθος, ενδεικτική της άγνοιας μεγάλου κομματιού της κοινωνίας. Διότι αν υπάρχει κάτι για το οποίο οι χώρες της Ασίας και της Αφρικής ψέγουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και στο οποίο αποδίδουν τα αίτια της οικονομικής της κακοδαιμονίας είναι το τεράστιο κράτος-πρόνοιας που έχει στήσει και το οποίο δεν μπορεί πλέον να το στηρίξει οικονομικά. Δεν νομίζω ότι θα πρέπει να υπάρχει ούτε ένας πλέον ηγέτης αναπτυσσόμενης χώρας που να πιστεύει ότι τα προβλήματα της Ευρώπης θα λυθούν με «λιγότερο νεοφιλελευθερισμό» δηλαδή με αύξηση των κρατικών της δαπανών.

Αλλά ας μιλήσουμε λίγο με στοιχεία. Όπως είναι γνωστό το συντηρητικό αμερικανικό ινστιτούτο Heritage εκδίδει ετησίως έναν Δείκτη Οικονομικής Ελευθερίας στον οποίο ιεραρχεί τις χώρες του κόσμου ανάλογα με την οικονομική ελευθερία που υπάρχει εκεί. Κατά κάποιο τρόπο μπορεί να πει κανείς ότι πρόκειται για έναν «δείκτη νεοφιλελευθερισμού». Ο Δείκτης χωρίζεται σε τέσσερις κυρίως τομείς –κράτος δικαίου, περιορισμένο κράτος, ανοικτές αγορές, ρυθμιστική αποτελεσματικότητα-εντός των οποίων αξιολογούνται οι επιδόσεις κάθε χώρας όσο αφορά την προστασία των περιουσιακών δικαιωμάτων, τα επίπεδα κρατικών δαπανών, τη δημοσιονομική ελευθερία, την επιχειρηματική και επενδυτική ελευθερία κ.ο.κ. Όσο περισσότερους βαθμούς έχει μια χώρα και όσο πιο ψηλά στην ιεράρχηση βρίσκεται, τόσο πιο «νεοφιλελεύθερη» θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί. Οι χώρες, ανάλογα με τις επιδόσεις τους, τοποθετούνται σε μία από τις ακόλουθες κατηγορίες:

Ελεύθερες
Σε μεγάλο βαθμό ελεύθερες
Μάλλον ελεύθερες
Ανελεύθερες
Καταπιεσμένες.

Αν τώρα στραφούμε στον Δείκτη αυτού του έτους διαπιστώνουμε ότι σε αντίθεση με τούς ισχυρισμούς του κ. Τσίπρα ούτε μία (αριθμός 1) ευρωπαϊκή χώρα δεν βρίσκεται μεταξύ των χωρών που ο Δείκτης χαρακτηρίζει ως «Ελεύθερες»! Οι 6 χώρες πού ανήκουν σε αυτή την κατηγορία είναι κατά σειρά το Χονγκ-Κονγκ, η Σιγκαπούρη, η Αυστραλία, η Ελβετία, η Νέα Ζηλανδία και ο Καναδάς. Όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκονται στις δύο άλλες κατηγορίες δηλαδή στις χώρες που είναι «Σε μεγάλο βαθμό ελεύθερες» και «Μάλλον ελεύθερες».

Με μία σημαντική εξαίρεση. Υπάρχει πράγματι μία ευρωπαϊκή χώρα που δεν ανήκει σε καμία από τις προαναφερθείσες κατηγορίες. Η χώρα αυτή είναι η Ελλάδα που ταξινομείται από την έκθεση στην κατηγορία «Ανελεύθερες» χώρες. Με άλλα λόγια η κατεξοχήν, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, «νεοφιλελεύθερη» χώρα ανήκει σύμφωνα με τον παγκόσμιο δείκτη οικονομικής ελευθερίας στην κατηγορία των χωρών όπου η οικονομική ελευθερία είναι ανύπαρκτη, οι κρατικές δαπάνες και η διαφθορά τεράστια και η προστασία των περιουσιακών δικαιωμάτων θλιβερή. Την παρέα της Ελλάδας συγκροτούν χώρες όπως το Πακιστάν, η Ρωσία, η Νικαράγουα, η Τανζανία, η Αίγυπτος, η Τυνησία – δηλαδή χώρες όπου το κράτος ρίχνει τη σκιά του παντού.

Για να τελειώνω: Πρέπει πράγματι να είναι μπολιασμένος κανείς από τεράστιες δόσεις επαρχιωτισμού και άγνοιας για να διατείνεται ότι η ΕΕ και η Ελλάδα αποτελούν παράδεισους του νεοφιλελευθερισμού.

Εκτός φυσικά και αν θεωρήσουμε ότι όσες χώρες βρίσκονται βαθμολογικά πάνω από τη Βόρειο Κορέα (που βρίσκεται στην τελευταία θέση) είναι εξ ορισμού «νεοφιλελεύθερες».

Ίσως αυτό να εννοούσε ο κ. Τσίπρας.

η καταταξη: http://www.heritage.org/index/ranking

η χωρα μας υπερηφανα μαζι με το Μπουταν, Τσιμπουτι, Ινδια, Τογκο, Λεσοθο, Ταιτη, Μπενιν, Μαλι, Υεμενη, Κενυα

οι 10-20 πρωτες και καταπτυστα φιλελευθερες χωρες, εντελως συμπτωματικα ειναι απο τις πιο πλουσιες στον κοσμο (οχι ολες), οπου οι πολιτες τους βασανιζονται απο τα δεινα του καπιταλισμου...

ευτυχως εμεις εδω δεν εχουμε τετοια προβληματα και μαλλον δεν θα αποκτησουμε συντομα.

Φανταζομαι τον σπυρο και τον ξμαρρ να ζουν στη σιγκαπουρη και τολμω να πω οτι ειναι δελεαστικο.
Go for it παιδες, εχει και καλυτερο καιρο απ την Νορβηγια

Και Ν. Κορέα βεβαίως βεβαίως... Αν πάνε πάντως αυτοί εκεί, εγώ πάω στον Βορρά!

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Go for it παιδες, εχει και καλυτερο καιρο απ την Νορβηγια

Έχεις ζήσει πολλά χρόνια και ξέρεις.

The Guardian: Greece's public finances are in a dire state, and cooking the books won't help
(Primary budget facts and details in the small print can no longer be hidden by creative accounting and a sleight of hand)

Greece's finances are being portrayed as a success story, yet the reality is that its economy has shrunk by 23%. Photograph: John Kolesidis/Reuters

It was dodgy accounting that got Greece into a mess in the first place. Now, more dodgy accounting is being used to dress up the dire state of the nation's public finances.

When the government in Athens announced last week that it was running a surplus in its primary budget – a measure of financial health that strips out interest payments – it could only do so by recording more than €3bn (£2.5bn) in arrears owed to hospitals and the social security fund as assets. Without this creative accounting, there would have been a primary deficit.

Surprisingly, Brussels seems to be aiding and abetting this sleight of hand. The European commission confirmed the primary surplus and praised Greece's government for its willingness to take the tough decisions that have put the country's economy back on the right path.

But the small print shows this: Greece's overall budget deficit in 2013 was €23bn, of which just €7.2bn was interest payments. That makes for a primary deficit of almost €16bn. Only if you exclude the cost of one-off support to the banking sector, worth 9.5% of national output, and transfers from the rest of the eurozone equivalent to 1.5% of GDP (from profits on Greek government bonds), does it become a primary surplus of 0.8% of GDP.

The fact that this methodology is used solely for Greece speaks volumes. The country's finances are being portrayed as a success story, yet the reality is that its economy has shrunk by 23%, domestic demand has shrivelled in the face of wage cuts and austerity, and a national debt worth 170% of GDP will eventually require an amnesty or a third bailout. Some success.

Ο χρήστης nass έγραψε:

(*) Αν καταλαβαίνω σωστά αυτό που διαβάζω εδώ (παράγραφος (θ)) το Δημόσιο πήρε 200 εκατ. μετοχές ονομαστικής τιμής €4.7 έκαστη και έδωσε στην Alpha Bank 407 εκατ. οπότε αν πήρε πίσω 940 εκατ. (200 εκατ. * 4.7) τότε έβγαλε 533 εκατ. ή κάνω λάθος ?

Μαλλον κανεις λαθος.

Η απαντηση του υπουργειου Οικονομικων σε ερωτηση που ειχε κατεθεσει ο Γλεζος, λεει οτι συμφωνα με το αρθρο 1 του 3723/2008 (πακετο Αλογοσκουφη) το ελλ. Δημοσιο αγορασε προνομιουχες μετοχες της Alpha Bank αξιας 940.000.000 γιουρωΝ.

«Όπως ειδικότερα ενημερώνει το υπουργείο Οικονομικών, σύμφωνα με το άρθρο 1 του 3723/2008 το Ελληνικό Δημόσιο ανέλαβε προνομιούχες μετοχές των πιστωτικών ιδρυμάτων, έναντι καταβολής σε αυτές Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου λήξεως 21.05.2014 και 23.07.2014 (κι όχι μετρητών).

Το συνολικό ποσό των αναλαμβανομένων μετοχών σήμερα ανέρχεται σε 4.473.585.000 ευρώ και κατανέμεται ανά τράπεζα ως εξής:

1. ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ της ΕΛΛΑΔΟΣ: αναληφθείσες προνομιούχες μετοχές αξίας 1.350.000.000 ευρώ.

2. Alpha Bank: 940.000.000 ευρώ.

3. Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο: 224.960.000 ευρώ.

4. EFG Eurobank: 950.125.000 ευρώ.

5. Τράπεζα Πειραιώς: 750.000.000 ευρώ.

6. Τράπεζα Αττικής: 100.200.000 ευρώ.

7. Proton Bank: 80.000.000 ευρώ.

8. FBBank: 50.000.000 ευρώ.

9. Πανελλήνια Τράπεζα: 28.300.000 ευρώ.

ΣΥΝΟΛΟ: 4.473.585.000 ευρώ.»

Ο χρήστης spiros έγραψε:

Κοροϊδία με 185 υπογραφές

Είναι αστείο το νέο «Εθνικό Αναπτυξιακό Πρότυπο, Ελλάδα 2021» που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Το προσχέδιο που παρουσιάστηκε στο Euroworking Group την Πέμπτη (19.5.2014) είναι τόσο ενδιαφέρον όσο τα προεκλογικά προγράμματα των κομμάτων: γεμάτο κοινοτοπίες του στιλ «δημιουργία ευνοϊκού κλίματος για τις επενδύσεις μέσω της απλοποίησης των αδειοδοτικών διαδικασιών και της αντιμετώπισης των σύνθετων πτωχευτικών διατάξεων σε συνδυασμό με τη μείωση του γραφειοκρατικού κόστους» ή «καταπολέμηση της διαφθοράς, ενίσχυση της διαφάνειας και απλοποίηση των διαδικασιών με την ψηφιοποίηση».

Πιο ενδιαφέρουσα όμως είναι η υπόσχεση ότι «το πρόγραμμα απελευθέρωσης των αγορών και εξάλειψης των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού, που ήδη έχει ξεκινήσει, θα συνεχισθεί και θα ολοκληρωθεί». Μιλάμε για το ίδιο πρόγραμμα απελευθέρωσης για το οποίο η κυβέρνηση έκανε προ μηνός ηρωικές διαπραγματεύσεις να μην αλλάξει τίποτε. Τελικώς υπό τον φόβο της «χαμένης δόσης» ψήφισε κάποια ημίμετρα τα οποία -πάμε στοίχημα;- θα αναιρεθούν με υπουργικές αποφάσεις.

Αυτό γίνεται τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Ψηφίζονται νόμοι μόνο για τα μάτια των κουτόφραγκων. Παίρνουμε τα λεφτά, και μετά το πολιτικό σύστημα ομόψυχα τρέχει να αλυσοδέσει την απελευθερωμένη αγορά, με μόνο στόχο να προστατεύσει τα πελατειακά του δίκτυα και τους πελατειακούς του μηχανισμούς. Ετσι, την ίδια ώρα που συντάσσουμε εθνικό σχέδιο -τρομάρα μας!- ανάπτυξης, 185 βουλευτές όλων των κομμάτων του συνταγματικού τόξου ζητούν να ξαναγίνει υποχρεωτική η συνδρομή των επιχειρήσεων στα Επιμελητήρια, πριν καν αυτή αρχίσει. Θέλουν να καταργηθεί η διάταξη την οποία οι περισσότεροι εξ αυτών είχαν ψηφίσει πέρυσι (!) και θα ίσχυε από 1ης Ιανουαρίου του 2015. Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει εθνική ομοψυχία, σε ό,τι αφορά τους πελάτες του πολιτικού συστήματος; Την τροπολογία υπογράφουν ο κ. Χρύσανθος Λαζαρίδης μαζί με τον κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη, η κ. Ντόρα Μπακογιάννη με την κ. Ραχήλ Μακρή, ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος με τον κ. Βασίλη Καπερνάρο, η κ. Μαρία Ρεπούση με τον κ. Αρη Σπηλιωτόπουλο κ.ο.κ.

Κάπως έτσι διακομματικώς μας κοροϊδεύουν και κοροϊδεύουμε τους εταίρους, ότι «η Ελλάδα απλοποιεί τις διαδικασίες ίδρυσης και λειτουργίας των εταιρειών και ελαχιστοποιεί τα βάρη της επιχειρηματικότητας». Τη μια μέρα ψηφίζουν μέτρα ελάφρυνσης και την επόμενη οι ίδιοι βουλευτές ζητούν να μην εφαρμοστούν.

«Και τα επιμελητήρια;», θα ρωτήσει κάποιος, «τι θα γίνει με αυτούς τους οργανισμούς αν, όπως λέει ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου της Αθήνας κ. Γιάννης Χατζηθεοδοσίου, με την κατάργηση της υποχρεωτικής συνδρομής απολέσουν το μοναδικό έσοδό τους;». Σωστό το ερώτημα, ειδικά όταν εκφέρεται από επιχειρηματίες που ξέρουν τι σημαίνει αγορά. Πώς να σκεφτούν οι Ελληνες businessmen ότι με προαιρετική τη συνδρομή -όπως προβλέπει το «καταραμένο μνημόνιο»- μπορεί τα Επιμελητήρια να αρχίσουν να προσφέρουν πραγματικές υπηρεσίες στις επιχειρήσεις έτσι ώστε να τις δελεάσουν για να γίνουν μέλη τους; Σε μια κρατικοδίαιτη οικονομία και οι επιχειρηματίες με φόρους υπέρ τρίτων ζούνε. Γι’ αυτό και τα επιμελητήρια έγιναν οιονεί Δημόσιο. Μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει, οι συνδρομές πληρώνονται υποχρεωτικώς. Συνεπώς οι διοικήσεις τους δεν έχουν κανένα κίνητρο να προσφέρουν υπηρεσίες στα μέλη τους. Αντιθέτως, προσθέτουν γραφειοκρατικό βάρος και στην έναρξη μιας επιχειρηματικής δραστηριότητας (αυτή που όλοι διακηρύσσουν ότι θα... απλοποιήσουν) και οικονομική επιβάρυνση χωρίς κανένα όφελος.

Κατά τα άλλα, η ανάπτυξη έρχεται, που θα ‘λεγε και ο πρωθυπουργός. Στην επόμενη γωνία είναι...
http://www.kathimerini.gr/764389/opinio ... -ypografes

o πελατης μας ειναι παντα πιο πανω απο την πλεμπα.

Oμολογία της «κατοχής» της Ελλάδας από ξένες δυνάμεις
Στις 25 Απριλίου η Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος (ΚΕΕΕ) είχε έκτακτη συνεδρίαση στο κτίριο του ΕΒΕΑ για το θέμα της συνδρομής στα Επιμελητήρια. Παρών ο πρόεδρος των Ευρωπαϊκών Επιμελητηρίων, Γερμανός, Ρίχαρντ Βέμπερ.

Ήμουν παρών στο ακροατήριο και αυτά που άκουσα με άφησαν άναυδο.

Την προηγούμενη ημέρα ο κ. Βέμπερ επισκέφθηκε τον κ. Σαμαρά μαζί με τον πρόεδρο της ΚΕΕΕ κ. Μίχαλο και τον γραμματέα των Ευρωεπιμελητηρίων.

Συζήτησαν διάφορα θέματα και ανάμεσα στα άλλα το θέμα της συνδρομής των Επιμελητηρίων (που καταργείται από 1/1/2015).

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Βέμπερ από το βήμα της ΚΕΕΕ, ο πρωθυπουργός του είπε «αν μπορείτε παρακαλέστε την κ. Μέρκελ για να μεσολαβήσει στην Τρόικα για να μου επιτρέψει να αλλάξω την νομοθεσία για τα Επιμελητήρια. Εγώ δεν μπορώ να αλλάξω την νομοθεσία μόνος μου»!!

Αν ισχύει, έχουμε πρωθυπουργό με κάτι @@ ΝΑΑΑ, όχι αστεία πράματα...

Ο χρήστης nass έγραψε:

Ομως μάλλον κάνω λάθος για τον εξής απλό λόγο: αν δεν έκανα λάθος, θα μας τα είχαν πρήξει με success story 'μισό δις κέρδισε το Δημόσιο από την Alpha' δεν είναι και λίγα λεφτά. Δεν μας τα έπρηξαν, άρα κάνω λάθος

Σωστό σκεπτικό! ταιριάζει σε πολλές περιπτώσεις σε αυτή τη 'χώρα'.

Ο χρήστης nass έγραψε:

(*) Αν καταλαβαίνω σωστά αυτό που διαβάζω εδώ (παράγραφος (θ)) το Δημόσιο πήρε 200 εκατ. μετοχές ονομαστικής τιμής €4.7 έκαστη και έδωσε στην Alpha Bank 407 εκατ. οπότε αν πήρε πίσω 940 εκατ. (200 εκατ. * 4.7) τότε έβγαλε 533 εκατ. ή κάνω λάθος ?

Μαλλον κανεις λαθος.

Η απαντηση του υπουργειου Οικονομικων σε ερωτηση που ειχε κατεθεσει ο Γλεζος, λεει οτι συμφωνα με το αρθρο 1 του 3723/2008 (πακετο Αλογοσκουφη) το ελλ. Δημοσιο αγορασε προνομιουχες μετοχες της Alpha Bank αξιας 940.000.000 γιουρωΝ.

Μάλλον κάνω λάθος αλλά όχι για το λόγο που λες (που δεν είναι καν λόγος)

Καταρχήν η εν λόγω απάντηση είναι το Νοέμβριο του 2013, πριν δηλαδή η Alpha εξαγοράσει τις προνομιούχες μετοχές της.

Αυτο που εννοω ειναι οτι αν το ποσο που δοθηκε απο το ελλ. δημοσιο στην Alpha bank για αγορα προνομιουχων μετοχων δεν ηταν 940 εκατομ. γιουρια , τοτε το απαντητικο εγγραφο του υπουργειου οικονομικων δεν θα ανεφερε τα 940 εκατομ. αλλα το ποσο που δοθηκε.

Εμενα μου φαινεται λογος.

Στο παραπάνω που παρέθεσα λέει:

(θ) Από την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου δυνάμει της από 19ης Οκτωβρίου 2009 αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου της Τραπέζης, ενεργούντος κατ΄ άρθρο 13 παρ. 1 εδ. β΄ κ. ν. 2190/1920 δυνάμει της προς αυτό εκχωρηθείσης εξουσίας δια της από 6ης Ιουνίου 2009 αποφάσεως της Τακτικής Γενικής Συνελεύσεως της Τραπέζης, κατά το ποσό των Ευρώ 579.477.081,20, καταβληθέντος τοις μετρητοίς, με την έκδοση και διανομή 123.292.996 κοινών, ονομαστικών, μετά δικαιώματος ψήφου, άϋλων μετοχών, ονομαστικής αξίας ίσης προς Ευρώ 4,70, και τιμής διαθέσεως, εκάστης, ίσης προς Ευρώ 8,00, της διαφοράς μεταξύ της τιμής εκδόσεως και της τιμής διαθέσεως συνολικού ύψους Ευρώ 406.866.886,80 πιστωθείσας στο λογαριασμό παθητικού της Τραπέζης από “την έκδοση μετοχών υπέρ το άρτιο”, άπαντα δε ταύτα προς το σκοπό εξαγοράς παρά του Ελληνικού Δημοσίου 200.000.000 ονομαστικών, άνευ δικαιώματος ψήφου, έγχαρτων, προνομιούχων μετοχών κυριότητος του τελευταίου και εκδόσεως της Τραπέζης δυνάμει της από 12ης Ιανουαρίου 2009 αποφάσεως της Εκτάκτου Γενικής Συνελεύσεως της τελευταίας.

Που εμένα τουλάχιστον του άσχετου λέει ότι η τράπεζα έγραψε στο παθητικό της 407 εκατομμύρια και ως αντάλλαγμα έδωσε 200 εκατομμύρια προνομιούχες μετοχές αξίας 940 εκατομμυρίων. Δηλαδή η τράπεζα πήρε 407, όχι 940 εκατομμύρια, 940 είναι η αξία των μετοχών που είχε στα χέρια του το Δημόσιο. Αν η τράπεζα είχε πάρει 940 εκατομμύρια δεν θα έπρεπε να γράψει στο παθητικό 940 εκατομμύρια ?

Οπότε φαίνεται ότι το Δημόσιο κέρδισε 533 εκατομμύρια από αυτή τη συναλλαγή.

Αυτο που καταλαβαινω εγω (επισης ασχετος) απο το (θ) ειναι οτι το ποσο των 406.866.886,80 ευρω προκυπτει απο τη διαφορα μεταξυ ονομαστικης τιμης και τιμης διαθεσης των 123.292.996 κοινων, ονομαστικων, μετα δικαιωματος ψηφου, αϋλων μετοχών . Δλδ το ποσο των 406.866.886,80 προκυπτει απο την εκδοση μετοχων υπερ το αρτιο (οι μετοχες εκδιδονται σε αξια μεγαλυτερη απο την ονομαστικη τους αξια) και νομιζω οτι ως αποθεματικο γραφεται στο παθητικο της τραπεζας.
123.292.996 * ( 8 – 4.7) = 406.866.886,80

Μπορει και να κανω λαθος.

Ομως μάλλον κάνω λάθος για τον εξής απλό λόγο: αν δεν έκανα λάθος, θα μας τα είχαν πρήξει με success story 'μισό δις κέρδισε το Δημόσιο από την Alpha' δεν είναι και λίγα λεφτά. Δεν μας τα έπρηξαν, άρα κάνω λάθος

Σ' αυτο συμφωνω.

Κομισιόν: Ανακαλύφθηκαν εκκρεμείς επιστροφές φόρων €2,5 δισ.

http://www.capital.gr/gmessages/showTop ... id=4339813

Κερκόπορτα της τρόικας για μαζικούς πλειστηριασμούς ακινήτων

Μια σημαντική αλλαγή στον τρόπο που η εφορία θα βγάζει στο σφυρί ακίνητα των φορολογούμενων για ληξιπρόθεσμα χρέη προς το δημόσιο περιλαμβάνει η τελευταία αξιολόγηση της Κομισιόν για την πορεία εφαρμογής του μνημονίου. Με στόχο να μην βγαίνουν οι πλειστηριασμοί άγονοι και να εκποιούνται τα ακίνητα των οφειλετών προκειμένου να εισρεύσει ζεστό χρήμα στο ταμείο του δημοσίου αλλάζουν μερικές βασικές παράμετροι του όλου συστήματος. Η ελάχιστη τιμή θα μπορεί να είναι το ένα τρίτο της αντικειμενικής αξίας ή ακόμη και χαμηλότερα, ενώ οι πλειστηριασμοί θα δημοσιοποιούνται μέσω των μέσων ενημέρωσης αλλά και ειδικού ιστότοπου που θα δημιουργήσει για αυτό το λόγο η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων.

Με βάση το σημερινό σύστημα που έχει αποδειχθεί πλήρως αναποτελεσματικό στο να εξασφαλίσει δημόσια έσοδα από τον εκπλειστηριασμό ακινήτων οι πλειστηριασμοί ακινήτων των οφειλετών του δημοσίου βγαίνουν κατά κύριο λόγο άγονοι. Σύμφωνα με το υφιστάμενο καθεστώς οι πλειστηριασμοί δημοσιοποιούνται μέσω δημοσίευσης σε μια εφημερίδα ενώ η ελάχιστη τιμή στην οποία μπορεί να εκπλειστηριασθεί ένα ακίνητο είναι η αντικειμενική αξία.

Αυτό, με δεδομένο ότι οι αντικειμενικές αξίες στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι κατά πολύ υψηλότερες από τις εμπορικές είναι και ο κυριότερος λόγος που οι πλειστηριασμοί βγαίνουν άγονοι. Για να «σπάσει» η αντικειμενική αξία ως ελάχιστη τιμή θα πρέπει να γίνουν τουλάχιστον δυο άγονοι πλειστηριασμοί και στη συνέχεια το δημόσιο να ζητήσει μέσω της δικαιοσύνης τη μείωση της τιμής για την επανάληψη του πλειστηριασμού. Συνήθως αυτές οι διαδικασίες κρατούν μήνες και μάλιστα πολλές φορές δεν φέρνουν και αποτέλεσμα.

Το νέο σύστημα που έχει συμφωνηθεί μεταξύ του υπουργείου Οικονομικών και της τρόικας και αναμένεται να αλλάξει σύντομα με κατάθεση νομοθετικής ρύθμισης στη βουλή προβλέπει τα εξής:

-το πρόγραμμα πλειστηριασμού θα δημοσιοποιείται μέσω καταχωρήσεων σε μέσα ενημέρωσης αλλά κυρίως μέσω ειδικού ιστότοπου που θα δημιουργηθεί γι’ αυτό το λόγο από τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων.

-η ελάχιστη τιμή για τον πλειστηριασμό θα είναι το ένα τρίτο της αντικειμενικής αξίας του εκπλειστηριαζόμενου ακινήτου ανεξάρτητα από το ύψος του συνολικού χρέους του φορολογούμενου.

-η φορολογική αρχή θα έχει τη δυνατότητα να ορίσει τιμή ακόμη και χαμηλότερη από το ένα τρίτο της αντικειμενικής αξίας στην περίπτωση που ο αρχικός πλειστηριασμός βγει άγονος.

Παράγοντες της κτηματαγοράς σημειώνουν ότι οι άγονοι πλειστηριασμοί είναι κυρίως αποτέλεσμα της στρέβλωσης που δημιουργούν στην αγορά οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, οι οποίες παρά το γεγονός ότι οι εμπορικές τιμές έχουν υποχωρήσει σημαντικά λόγω της ύφεσης, δεν έχουν «διορθωθεί» από το υπουργείο Οικονομικών. Το πάγωμα των αντικειμενικών τιμών στα εξωπραγματικά επίπεδα του 2008 είναι μια από τις βασικές μεθοδεύσεις του υπουργείου Οικονομικών για την εξασφάλιση υψηλών εισπράξεων από τους φόρους ακινήτων.

Πηγή:www.capital.gr

**Καμία ελπίδα για ανάκαμψη εαν δεν αυξηθούν οι ελληνικές εξαγωγές

Εάν οι ελληνικές εξαγωγές είχαν αυξηθεί με τον ίδιο ρυθμό όπως αυτό της Πορτογαλίας ή της Ισπανίας, η ύφεση θα είχε τελειώσει τώρα γράφει σε άρθρο του ο Ντ. Γκρος, γενικός διευθυντής του Κέντρου Μελετών Ευρωπαϊκής Πολιτικής (CEPS).**

Τι το ξεχωριστό συμβαίνει με την Ελλάδα;

Η κρίση του ευρώ φαίνεται να έχει τελειώσει. Τα ασφάλιστρα κινδύνου συνεχίζουν να υποχωρούν και δύο χώρες –Ιρλανδία και Πορτογαλία- έχουν ήδη βγει από τα προγράμματα προσαρμογής τους. Μπορούν τώρα να χρηματοδοτηθούν από τις αγορές, και οι οικονομίες τους φαίνεται ότι έχουν αρχίσει να αναπτύσσονται ξανά.

Αντιθέτως, η Ελλάδα έχει ακόμη προβλήματα στο να εκπληρώσει τους όρους του προγράμματος προσαρμογής και έχει εμπλακεί σε μια διαδικασία ατελείωτων διαπραγματεύσεων για ένα ακόμη πακέτο χρηματοδότησης. Το πρόβλημα μπορεί να συνοψιστεί σε μια λέξη: εξαγωγές (ή μάλλον, η απουσία αύξησης των εξαγωγών).

Τα νέα από την Ελλάδα αυτές τις ημέρες αφορύν κατά κύριο λόγο την ανακοίνωση ότι η κυβέρνηση πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα για το 2013. Είναι για πρώτη φορά σε διάστημα δεκαετιών, που η ελληνική κυβέρνηση είναι σε θέση να πληρώσει για τις δαπάνες της με τα δικά της έσοδα.

η Ελλάδα εξήγε λιγότερα το 2013 από το 2012

Αυτό είναι πραγματικό ορόσημο. Αλλά ένα άλλο πιο σημαντικό νέο, έχει τύχει πολύ λιγότερες προσοχής: η Ελλάδα εξήγε λιγότερα το 2013 από το 2012.

Η χλιαρή επίδοση, η οποία έρχεται ύστερα από χρόνια μείωσης των μεριδίων της αγοράς, είναι δύσκολο να εξηγηθεί, δεδομένου ότι όλες οι άλλες χώρες στην περιφέρεια της ευρωζώνης κατέγραψαν σταθερή αύξηση των εξαγωγών. Για παράδειγμα, οι πορτογαλικές εξαγωγές αυξήθηκαν περί το 5%-6% ετησίως τα τελευταία χρόνια, παρά τις δύσκολες εξωτερικές συνθήκες (η Ισπανία είναι η μεγαλύτερη αγορά της) και μιας πιστωτικής κατάρρευσης, η οποία κατέστησε δύσκολο για τις εξαγωγές να εξασφαλίσει χρηματοδότηση.

Ούτε η χαμηλή ζήτηση από έξω ούτε η έλλειψη χρηματοδότησης, επομένως, μπορεί να είναι ο λόγος για τις φτωχές επιδόσεις της Ελλάδας στις εξαγωγές. Η χαμηλή ανταγωνιστικότητα, επίσης, δεν αποτελεί εξήγηση, καθώς το πραγματικό μισθολογικό κόστος έχει υποχωρήσει περισσότερο στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της ευρωζώνης, με εξαίρεση την Ιρλανδία.

η μόνη εξήγηση για τις φτωχές εξαγωγικές επιδόσεις της Ελλάδας πρέπει να είναι ότι η ελληνική οικονομία έχει παραμείνει τόσο στρεβλωμένη που δεν έχει ανταποκριθεί στα μεταβαλλόμενα μηνύματα των τιμών

Αλλά θα ήταν παράξενο να καταλήξουμε από την εμπειρία μας σχετικά με την Ελλάδα, ότι ο αποπληθωρισμός των μισθών είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, δεδομένης της ευρέως διαδεδομένης εκτίμησης ότι η Γερμανία επωφελήθηκε από αυτό μαζικά. Επομένως, η μόνη εξήγηση για τις φτωχές εξαγωγικές επιδόσεις της Ελλάδας πρέπει να είναι ότι η ελληνική οικονομία έχει παραμείνει τόσο στρεβλωμένη που δεν έχει ανταποκριθεί στα μεταβαλλόμενα μηνύματα των τιμών.

Αυτή η απουσία προσαρμοστικής ικανότητας είναι κρίσιμη. Στην Ιρλανδία, την Ισπανία, ακόμη και στην Πορτογαλία, οι εξαγωγές αυξήθηκαν ισχυρά όταν η εγχώρια οικονομία κατέρρευσε και οι μισθοί προσαρμόστηκαν. Αλλά αυτές οι χώρες ήταν ήδη πιο ευέλικτες και σε κάποιες περιπτώσεις, προχώρησαν σε ισχυρές μεταρρυθμίσεις.

Στην Ελλάδα αντίθετα, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι οι πολλές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που επιβλήθηκαν από την τρόικα έχουν οδηγήσει σε κάποια πραγματική βελτίωση. Αντιθέτως, πολλοί δείκτες αποδοτικότητας της κυβέρνησης και της αγοράς εργασίας, έχουν επιδεινωθεί.

Εάν οι ελληνικές εξαγωγές είχαν αυξηθεί με τον ίδιο ρυθμό όπως αυτός της Πορτογαλίας (ή της Ισπανίας), η ύφεση θα είχε τελειώσει τώρα

Ο ισχυρισμός ότι η Ελλάδα δεν εξάγει πολλά είναι άσχετος εδώ. Το ερώτημα δεν είναι ότι οι ελληνικές εξαγωγές είναι χαμηλές, αλλά ότι δεν κατορθώνουν να αυξηθούν, κάτι που θα έπρεπε να είναι δυνατό, ιδιαίτερα από μια χαμηλή βάση. Αρκετά χρόνια πριν, οι ελληνικές εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών ήταν αντίστοιχες με αυτές της Πορτογαλίας. Σήμερα, η Πορτογαλία έχει περίπου 20 δισ. ευρώ περισσότερες από την Ελλάδα. Αυτό αντιστοιχεί σε μια απώλεια άνω του 10% της παραγωγής μέχρι τώρα.

Η απουσία ανάπτυξης των εξαγωγών επομένως έχει κάνει την ύφεση στην Ελλάδα μεγαλύτερης διάρκειας και βαθύτερη από ό,τι θα ήταν διαφορετικά. Εάν οι ελληνικές εξαγωγές είχαν αυξηθεί με τον ίδιο ρυθμό όπως αυτός της Πορτογαλίας (ή της Ισπανίας), η ύφεση θα είχε τελειώσει τώρα.

Επιπλέον, η απουσία της αύξησης των εξαγωγών έχει καταστήσει τη δημοσιονομική προσαρμογή πολύ πιο δύσκολη. Οι υψηλότερες εξαγωγές όχι μόνοθα είχαν αποδώσει μεγαλύτερα έσοδα, αλλά θα είχαν πολλαπλές επιδράσεις στην εγχώρια οικονομία, αυξάνοντας επίσης τα έσοδα από την φορολόγηση κατανάλωσης.

Η Ελλάδα τώρα έχει ένα ισοσκελισμένο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, ένα μεγάλο επίτευγμα μετά από τα διψήφια ελλείμματα (ως ποσοστό επί του ΑΕΠ) πριν από κάποια χρόνια. Αλλά σε αντίθεση με άλλες οικονομίες στην περιφέρεια της ευρωζώνης, αυτή η βελτίωση επιτεύχθηκε αποκλειστικά μέσω της συμπίεσης των εισαγωγών.

Αυτό υποδηλώνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει ελπίδα για μια βιώσιμη ανάκαμψη μέχρι να αρχίσουν να αυξάνονται οι εξαγωγές. Συχνά υποστηρίζεται ότι με λιγότερη λιτότητα, η εγχώρια ζήτηση θα ήταν ισχυρότερη. Αυτό θα μπορούσε να είναι αλήθεια, αλλά η ισχυρή εσωτερική ζήτηση θα οδηγούσε σε υψηλότερες εισαγωγές, οι οποίες θα έπρεπε να πληρωνόταν με υψηλότερα έσοδα από τις εξαγωγές, διότι η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να συσσωρεύσει περαιτέρω χρέος. Χωρίς εξαγωγές, δεν υπάρχει ανάπτυξη: η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους εξαρτάται αποκλειστικά από αυτή την παράμετρο.

Αυτό που πήγε στραβά στην Ελλάδα δεν ήταν η δημοσιονομική προσαρμογή. Αντιθέτως, η λιτότητα ήταν ίσως πολύ επιτυχημένη (και επώδυνη). Αλλά ήταν ο λάθος στόχος.

Ο πραγματικά σημαντικός στόχος για κάθε χώρα που ξεκινάει ένα πρόγραμμα προσαρμογής με διψήφιο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, πρέπει να είναι export growth. Το ότι χάθηκε ο στόχος είναι αυτό που διέλυσε την Ελλάδα.

Δυστυχώς, λίγα είναι αυτά που μπορεί να κάνει ο έξω κόσμος για να εξασφαλίσει ότι η Ελλάδα θα εξάγει περισσότερο. Η κυβέρνηση μπορεί να υποχρεωθεί να περάσει διατάγματα και η Βουλή μπορεί να πιεστεί να υιοθετήσει όλη τη μεταρρυθμιστική νομοθεσία που είναι γνωστή στην ανθρωπότητα. Αλλά στο τέλος, αυτό που μετράει είναι το πώς εφαρμόζονται οι μεταρρυθμίσεις και πώς αντιδρά η οικονομία. Ένα πρόγραμμα προσαρμογής αποτυγχάνει ή πετυχαίνει στο εσωτερικό, όχι στις Βρυξέλλες ή στην Ουάσιγκτον.

φρόντισε ο μπένυ μαζί με την κυρια μερκελ,για τις εξαγωγές.Να δούμε στον τουρισμό τι θα γίνει φέτος