Βαρυσήμαντη φράση αυτή του τίτλου. Μπορεί να λεχθεί για κάτι απλό (σ' ένα καφέ, 'κάνω ένα τελευταίο και φύγαμε') αλλά και για κάτι πολύ πιο 'σημαντικό', όντως να είναι το τελευταίο δηλαδή.

Ξεκίνησα κάπνισμα στα 25 (τι? Πως είπατε? 'Καλός μ@λάκας είσαι' λέτε? Μάλλον έχετε δίκιο...) και με αφορμη (all time classic) τη στρατιωτική θητεία. 'φιλαράκι, να κεράσω τσιγάρο? Από που είσαι?' είναι η πιο συνηθισμένη φράση γνωριμίας στο στρατό. Έκτοτε το έχω διακόψει αρκετές φορές. Και δεν μιλάω για 1-2 μέρες. Την πρώτη την καλή, το έκοψα για τρία χρόνια. Το γιατί το ξαναξεκίνησα είναι μεγάλη ιστορία και δεν είναι για εδώ. Τις επόμενες το έκοψα τη μία για ένα τρίμηνο και αρκετές για ένα μήνα. Σε αντίθεση με ότι πιστεύεται το δύσκολο στο να το κόψεις δεν είναι πρώτες μέρες αλλά μετά από 25-30 μέρες. Παρόλο που η νικοτίνη έχει φύγει από τον εγκέφαλο το σώμα αρχίζει και στο ζητάει έντονα. Και στο ζητάει γιατί έχει 'μάθει' να παίρνει χαρά (ο εγκέφαλος) από την νικοτίνη και όχι με τον 'κλασικό' τρόπο. Επιγραμματικά θα το διαβάσεται και σε κάποιο τοίχο στα Εξάρχεια : 'Μια φορά πρεζάκι, για πάντα πρεζάκι'. Έτσι και με το τσιγάρο. Είναι πόλεμος καθημερινός το κόψιμο του και μάλιστα δια βίου.

Έχω δοκιμάσει πολλά για την διακοπή αλλά τελικά πιστεύω ότι η πιο αποδοτική λύση είναι το κόψιμο μαχαίρι και μάλιστα χωρίς βοηθήματα.

Οι τσίχλες και τα αυτοκόλλητα νικοτίνης δεν κάνουν δουλειά καθώς ναι μεν σε 'προμηθεύουν' με νικοτίνη για να μην έχεις νευρικότητα (χωρίς τις υπόλοιπες βλαβερές 4000 χημικές ουσίες που περιέχει ο καπνός) στην ουσία σου δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο (αφού συνεχίζεις να παίρνεις αυτό που θέλεις) και κάποια στιγμή θα ξαναγυρίσεις στο πακέτο. Το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι άλλο ένα ακριβό γκάτζετ ότι πρέπει για τον κάδο των αχρήστων. Βαριέμαι να το αναλύω αλλά απλά πιστέψτε με. Επίσης τα ιατρεία στα δημόσια νοσοκομεία το μόνο που κάνουν είναι να σου συνταγογραφήσουν αντικαταθλιπτικά για να αντιμετωπίσεις τη 'λύπη' που ακολουθεί τη διακοπή και σε βλέπουν μια στο τόσο. Στην ουσία κολυμπάς μόνος και μάλιστα με δεμένα χέρια και πόδια.

Το κόψιμο-μαχαίρι μπορεί να φαίνεται στην αρχή βουνό αλλά είναι πιο αποδοτικό γιατί αν είσαι λίγο προσεκτικός στην αρχή και 'κρυφτείς' για 3-4 μέρες έχεις περάσει το πρώτο στάδιο της απεξάρτησης (το αίμα σου είναι καθαρό από νικοτίνη πια) και αρχίζεις να μαζεύεις δυνάμεις για το δεύτερο στάδιο.

Οι τρόποι που μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου στο να κρατιέται μακριά είναι αρκετοί και μάλιστα είναι ότι του αρέσει καθενός. Μπορείς για παράδειγμα να πάρεις μια σελίδα άσπρη και να τη χωρίσεις στη μέση. Αριστερά να γράψεις τι σου στερεί το κάπνισμα και τι σε χαλάει και δεξία τι σου δίνει. Αριστερά μπορείς να γράψεις άπειρα πράγματα, όπως:

• βρωμάω σαν άλογο.
• πετάω 8 ευρώ τη μέρα (240 το μήνα, 3000 το χρόνο, 75000 την 25ετία. Όπως βλέπεις αν δεν κάπνιζες από τα 18 και τα μάζευες τώρα στα 45 σου θα την είχες την Cayman)
• η ανάσα έχει ήδη κοπεί από το δεύτερο όροφο και στον 4ο θέλω στάση
• αν το κορίτσι μου δεν καπνίζει όταν τη φιλάω με σιχαίνεται και ας μην μου το λέει
• θα πάθω καρκίνο
• τα σπερματοζωάρια μου είναι τόσο ζαβλακωμένα που δεν βρίσκουν ωάριο ούτε με gps
• ότι βρωμάω σα γουρούνι το έγραψα??
• το αυτοκίνητο μου βρωμάει σα βόθρος μπαγιάτικος
• κάνω ρυτίδες κάθετες στα χείλη από το ρούφηγμα (αφορά γυναίκες)
• έχω αισθήματα κατωτερότητας και μάλιστα υποσυνείδητης αφού καταλαβαίνω ότι είμαι εξαρτημένος
• το σπίτι μου βρωμάει σα ψαραγορά το πρωί
• οι εγκεφαλικές μου λειτουργίες θα ατονήσουν πολύ γρηγορότερα από ότι θα έπρεπε
• η μπριζόλα δεν έχει γεύση. Είναι σα να τρώω τη σόλα από ένα all star
• η μύτη μου απλά μου στέλνει κάποιες απροσδιόριστες οσμές. Τα αρώματα ξεχωρίζουν ελάχιστα
• τα δάχτυλα μου βρωμάνε σα σάπια κεφαλογραβιέρα
• οι φίλοι μου οι μη καπνιστές στην ουσία με λυπούνται
• το ότι βρωμάω σα ψόφιο ρακούν το είπαμε?

(η λίστα συμπληρώνεται όπως είπα από τον καθένα)

Στη δεξιά μεριά δεν θα μπορέσετε να γράψετε και πολλά. Το μόνο που είχα γράψει εγώ είναι ότι με χαλαρώνει σε κάποια περίοδο υπερέντασης. ΑΛΛΑ, με χαλαρώνει γιατί έτσι έχω συνηθίσει εγώ τον εαυτό μου όχι γιατί το έχει ανάγκη. Μετά το σεξ το ίδιο ευχαριστημένος είναι και ο μη καπνιστής (βασικά είναι περισσότερο, αλλά αυτό είναι μεγάλη κουβέντα). Απλά ο καπνιστής θεωρεί ότι πρέπει να ανάψει ένα για να ολοκληρωθεί η ευχαρίστηση.

Μπορείτε ακόμη να κάνετε αναλυτική έρευνα στο ίντερνετ με τα αρνητικά. Αλλά όχι να τα προσπερνάτε, να τα διαβάζετε. Επίσης μπορείτε να βλέπετε και σιχαμένες φωτογραφίες όπου στη μια μεριά είναι ο υγιής οργανισμός και στην άλλη ο οργανισμός του καπνιστής. Η αγαπημένη μου και πιο σοκαριστική είναι αυτή :

Πίσσα και άγιος ο θεός.

Προτείνω σε αυτό το thread, να μαζέψουμε προσωπικές εμπειρίες αλλά και κόλπα που θα μας βοηθήσουν όλους να το κόψουμε. ΌΧΙ να το περιορίσουμε (δεν παίζει αυτό) ΑΛΛΑ να το κόψουμε.

Εντελώς συμπτωματικά σήμερα είχα ορίσει ως ημέρα διακοπής για μένα. Νομίζω ότι αυτό είναι το καλύτερο αν θέλει κάποιος να το δοκιμάσει. Μπορεί να περιμένει και κάποια καλή αφορμή (κάποια μικροασθένεια π.χ.) αλλά νομίζω ότι απλά βάζεις μια ειρωνεία και αρχίζεις και μαθαίνεις τον εαυτό σου ότι την τάδε το βράδυ τέρμα. Το 'συμπτωματικά' πηγαίνει στο ότι ξεκίνησε σήμερα και η καθολική απαγόρευση. Δεν με χαλάει το μέτρο ούτε με ενθουσιάζει.

Θα αναφέρω στις επόμενες μέρες ποια συμπτώματα θα έχω, όχι για να με δείτε ως 'πειραματόζωο' αλλά για να γνωρίζει κάποιος τι πρόκειται να συναντήσει. Και δεν είναι βουνό σίγουρα. Κατά περίεργο τρόπο (όπως προείπα) εμένα δεν με δυσκολεύει το κόψιμο στις πρώτες μέρες (οι οποίες έχουν και αυτές κάποιες δυσκολίες αλλά υπάρχουν κολπάκια) αλλά ο διάβολος ξυπνάει μέσα μου κοντά στο μήνα.

Για να ξεχάσεις έναν μεγάλο έρωτα πρέπει να τον σιχαθείς ή να τον μισήσεις. Αυτό κάνω και εγώ όταν πλησιάζει η μέρα διακοπής. Κάνω ΠΟΛΛΑ τσιγάρα. Τόσο πολλά που σε μερικές ρουφηξιές ο λαιμός αρνείται να περάσει τον καπνό καθώς τον βλέπει σαν δηλητήριο (όπως και είναι). Ταυτόχρονα με το σίχαμα προς το τσιγάρο, 'σιχαίνομαι' και τον εαυτό μου. Τον γονατίζω δηλαδή για να τον εκνευρίσω (όπως τσάντιζε τον Ρόκυ ο προπονητής του όταν άρχισε να χάνει) Κάπνιζα συνήθως 15-20 τσιγάρα τη μέρα. Εδώ και κάποιες μέρες και σήμερα είμαι στα 2.5 πακέτα. Μόλις όμως πατήσω το 'υποβολή' θα σβήνω το τελευταίο.

Κλείνοντας το πρώτο ποστ, να ολοκληρώσω με ένα τραγούδι εξαιρετικό αφιερωμένο εξαιρετικά προς το τσιγάρο. Θέτουμε όμως τα εξής:

• τρένα = εγώ και το τσιγάρο
• μια νύχτα = χρόνια
• αγάπη = εξάρτηση

Πέστα ρε Στράτο : 'Tελειώσαμε'

Υ.Γ. : να διευκρινίσω ότι δεν είμαι οπαδός της clean cut ζωής. Καλό είναι να έχουμε πάθη για να έχει και σκαμπανεβάσματα η ζωή μας αλλά μπορούμε να έχουμε κάποια λιγότερο επιβλαβή. Επίσης έχω την άποψη ότι πρέπει να δοκιμάζουμε πράγματα και μάλιστα και οι εξαρτήσεις καλό είναι να ανακαλύπτονται για να μπορείς να έχεις και μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα. Άλλα όλα με μέτρο.

Υ.Γ. 2 : πατάω 'υποβολή' και σβήνω το τελευταίο μου. Κάντε τα κουμάντα σας να ακολουθήσετε και εσείς σύντομα. It's not rocket science to do it. Απλό είναι ...

Βαρυσήμαντη φράση αυτή του τίτλου. Μπορεί να λεχθεί για κάτι απλό (σ' ένα καφέ, 'κάνω ένα τελευταίο και φύγαμε') αλλά και για κάτι πολύ πιο 'σημαντικό', όντως να είναι το τελευταίο δηλαδή.

Ξεκίνησα κάπνισμα στα 25 (τι? Πως είπατε? 'Καλός μ@λάκας είσαι' λέτε? Μάλλον έχετε δίκιο...) και με αφορμη (all time classic) τη στρατιωτική θητεία. 'φιλαράκι, να κεράσω τσιγάρο? Από που είσαι?' είναι η πιο συνηθισμένη φράση γνωριμίας στο στρατό. Έκτοτε το έχω διακόψει αρκετές φορές. Και δεν μιλάω για 1-2 μέρες. Την πρώτη την καλή, το έκοψα για τρία χρόνια. Το γιατί το ξαναξεκίνησα είναι μεγάλη ιστορία και δεν είναι για εδώ. Τις επόμενες το έκοψα τη μία για ένα τρίμηνο και αρκετές για ένα μήνα. Σε αντίθεση με ότι πιστεύεται το δύσκολο στο να το κόψεις δεν είναι πρώτες μέρες αλλά μετά από 25-30 μέρες. Παρόλο που η νικοτίνη έχει φύγει από τον εγκέφαλο το σώμα αρχίζει και στο ζητάει έντονα. Και στο ζητάει γιατί έχει 'μάθει' να παίρνει χαρά (ο εγκέφαλος) από την νικοτίνη και όχι με τον 'κλασικό' τρόπο. Επιγραμματικά θα το διαβάσεται και σε κάποιο τοίχο στα Εξάρχεια : 'Μια φορά πρεζάκι, για πάντα πρεζάκι'. Έτσι και με το τσιγάρο. Είναι πόλεμος καθημερινός το κόψιμο του και μάλιστα δια βίου.

Έχω δοκιμάσει πολλά για την διακοπή αλλά τελικά πιστεύω ότι η πιο αποδοτική λύση είναι το κόψιμο μαχαίρι και μάλιστα χωρίς βοηθήματα.

Οι τσίχλες και τα αυτοκόλλητα νικοτίνης δεν κάνουν δουλειά καθώς ναι μεν σε 'προμηθεύουν' με νικοτίνη για να μην έχεις νευρικότητα (χωρίς τις υπόλοιπες βλαβερές 4000 χημικές ουσίες που περιέχει ο καπνός) στην ουσία σου δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο (αφού συνεχίζεις να παίρνεις αυτό που θέλεις) και κάποια στιγμή θα ξαναγυρίσεις στο πακέτο. Το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι άλλο ένα ακριβό γκάτζετ ότι πρέπει για τον κάδο των αχρήστων. Βαριέμαι να το αναλύω αλλά απλά πιστέψτε με. Επίσης τα ιατρεία στα δημόσια νοσοκομεία το μόνο που κάνουν είναι να σου συνταγογραφήσουν αντικαταθλιπτικά για να αντιμετωπίσεις τη 'λύπη' που ακολουθεί τη διακοπή και σε βλέπουν μια στο τόσο. Στην ουσία κολυμπάς μόνος και μάλιστα με δεμένα χέρια και πόδια.

Το κόψιμο-μαχαίρι μπορεί να φαίνεται στην αρχή βουνό αλλά είναι πιο αποδοτικό γιατί αν είσαι λίγο προσεκτικός στην αρχή και 'κρυφτείς' για 3-4 μέρες έχεις περάσει το πρώτο στάδιο της απεξάρτησης (το αίμα σου είναι καθαρό από νικοτίνη πια) και αρχίζεις να μαζεύεις δυνάμεις για το δεύτερο στάδιο.

Οι τρόποι που μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου στο να κρατιέται μακριά είναι αρκετοί και μάλιστα είναι ότι του αρέσει καθενός. Μπορείς για παράδειγμα να πάρεις μια σελίδα άσπρη και να τη χωρίσεις στη μέση. Αριστερά να γράψεις τι σου στερεί το κάπνισμα και τι σε χαλάει και δεξία τι σου δίνει. Αριστερά μπορείς να γράψεις άπειρα πράγματα, όπως:

• βρωμάω σαν άλογο.
• πετάω 8 ευρώ τη μέρα (240 το μήνα, 3000 το χρόνο, 75000 την 25ετία. Όπως βλέπεις αν δεν κάπνιζες από τα 18 και τα μάζευες τώρα στα 45 σου θα την είχες την Cayman)
• η ανάσα έχει ήδη κοπεί από το δεύτερο όροφο και στον 4ο θέλω στάση
• αν το κορίτσι μου δεν καπνίζει όταν τη φιλάω με σιχαίνεται και ας μην μου το λέει
• θα πάθω καρκίνο
• τα σπερματοζωάρια μου είναι τόσο ζαβλακωμένα που δεν βρίσκουν ωάριο ούτε με gps
• ότι βρωμάω σα γουρούνι το έγραψα??
• το αυτοκίνητο μου βρωμάει σα βόθρος μπαγιάτικος
• κάνω ρυτίδες κάθετες στα χείλη από το ρούφηγμα (αφορά γυναίκες)
• έχω αισθήματα κατωτερότητας και μάλιστα υποσυνείδητης αφού καταλαβαίνω ότι είμαι εξαρτημένος
• το σπίτι μου βρωμάει σα ψαραγορά το πρωί
• οι εγκεφαλικές μου λειτουργίες θα ατονήσουν πολύ γρηγορότερα από ότι θα έπρεπε
• η μπριζόλα δεν έχει γεύση. Είναι σα να τρώω τη σόλα από ένα all star
• η μύτη μου απλά μου στέλνει κάποιες απροσδιόριστες οσμές. Τα αρώματα ξεχωρίζουν ελάχιστα
• τα δάχτυλα μου βρωμάνε σα σάπια κεφαλογραβιέρα
• οι φίλοι μου οι μη καπνιστές στην ουσία με λυπούνται
• το ότι βρωμάω σα ψόφιο ρακούν το είπαμε?

(η λίστα συμπληρώνεται όπως είπα από τον καθένα)

Στη δεξιά μεριά δεν θα μπορέσετε να γράψετε και πολλά. Το μόνο που είχα γράψει εγώ είναι ότι με χαλαρώνει σε κάποια περίοδο υπερέντασης. ΑΛΛΑ, με χαλαρώνει γιατί έτσι έχω συνηθίσει εγώ τον εαυτό μου όχι γιατί το έχει ανάγκη. Μετά το σεξ το ίδιο ευχαριστημένος είναι και ο μη καπνιστής (βασικά είναι περισσότερο, αλλά αυτό είναι μεγάλη κουβέντα). Απλά ο καπνιστής θεωρεί ότι πρέπει να ανάψει ένα για να ολοκληρωθεί η ευχαρίστηση.

Μπορείτε ακόμη να κάνετε αναλυτική έρευνα στο ίντερνετ με τα αρνητικά. Αλλά όχι να τα προσπερνάτε, να τα διαβάζετε. Επίσης μπορείτε να βλέπετε και σιχαμένες φωτογραφίες όπου στη μια μεριά είναι ο υγιής οργανισμός και στην άλλη ο οργανισμός του καπνιστής. Η αγαπημένη μου και πιο σοκαριστική είναι αυτή :

Πίσσα και άγιος ο θεός.

Προτείνω σε αυτό το thread, να μαζέψουμε προσωπικές εμπειρίες αλλά και κόλπα που θα μας βοηθήσουν όλους να το κόψουμε. ΌΧΙ να το περιορίσουμε (δεν παίζει αυτό) ΑΛΛΑ να το κόψουμε.

Εντελώς συμπτωματικά σήμερα είχα ορίσει ως ημέρα διακοπής για μένα. Νομίζω ότι αυτό είναι το καλύτερο αν θέλει κάποιος να το δοκιμάσει. Μπορεί να περιμένει και κάποια καλή αφορμή (κάποια μικροασθένεια π.χ.) αλλά νομίζω ότι απλά βάζεις μια ειρωνεία και αρχίζεις και μαθαίνεις τον εαυτό σου ότι την τάδε το βράδυ τέρμα. Το 'συμπτωματικά' πηγαίνει στο ότι ξεκίνησε σήμερα και η καθολική απαγόρευση. Δεν με χαλάει το μέτρο ούτε με ενθουσιάζει.

Θα αναφέρω στις επόμενες μέρες ποια συμπτώματα θα έχω, όχι για να με δείτε ως 'πειραματόζωο' αλλά για να γνωρίζει κάποιος τι πρόκειται να συναντήσει. Και δεν είναι βουνό σίγουρα. Κατά περίεργο τρόπο (όπως προείπα) εμένα δεν με δυσκολεύει το κόψιμο στις πρώτες μέρες (οι οποίες έχουν και αυτές κάποιες δυσκολίες αλλά υπάρχουν κολπάκια) αλλά ο διάβολος ξυπνάει μέσα μου κοντά στο μήνα.

Για να ξεχάσεις έναν μεγάλο έρωτα πρέπει να τον σιχαθείς ή να τον μισήσεις. Αυτό κάνω και εγώ όταν πλησιάζει η μέρα διακοπής. Κάνω ΠΟΛΛΑ τσιγάρα. Τόσο πολλά που σε μερικές ρουφηξιές ο λαιμός αρνείται να περάσει τον καπνό καθώς τον βλέπει σαν δηλητήριο (όπως και είναι). Ταυτόχρονα με το σίχαμα προς το τσιγάρο, 'σιχαίνομαι' και τον εαυτό μου. Τον γονατίζω δηλαδή για να τον εκνευρίσω (όπως τσάντιζε τον Ρόκυ ο προπονητής του όταν άρχισε να χάνει) Κάπνιζα συνήθως 15-20 τσιγάρα τη μέρα. Εδώ και κάποιες μέρες και σήμερα είμαι στα 2.5 πακέτα. Μόλις όμως πατήσω το 'υποβολή' θα σβήνω το τελευταίο.

Κλείνοντας το πρώτο ποστ, να ολοκληρώσω με ένα τραγούδι εξαιρετικό αφιερωμένο εξαιρετικά προς το τσιγάρο. Θέτουμε όμως τα εξής:

• τρένα = εγώ και το τσιγάρο
• μια νύχτα = χρόνια
• αγάπη = εξάρτηση

Πέστα ρε Στράτο : 'Tελειώσαμε'

Υ.Γ. : να διευκρινίσω ότι δεν είμαι οπαδός της clean cut ζωής. Καλό είναι να έχουμε πάθη για να έχει και σκαμπανεβάσματα η ζωή μας αλλά μπορούμε να έχουμε κάποια λιγότερο επιβλαβή. Επίσης έχω την άποψη ότι πρέπει να δοκιμάζουμε πράγματα και μάλιστα και οι εξαρτήσεις καλό είναι να ανακαλύπτονται για να μπορείς να έχεις και μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα. Άλλα όλα με μέτρο.

Υ.Γ. 2 : πατάω 'υποβολή' και σβήνω το τελευταίο μου. Κάντε τα κουμάντα σας να ακολουθήσετε και εσείς σύντομα. It's not rocket science to do it. Απλό είναι ...

Βαρυσήμαντη φράση αυτή του τίτλου. Μπορεί να λεχθεί για κάτι απλό (σ' ένα καφέ, 'κάνω ένα τελευταίο και φύγαμε') αλλά και για κάτι πολύ πιο 'σημαντικό', όντως να είναι το τελευταίο δηλαδή.

Ξεκίνησα κάπνισμα στα 25 (τι? Πως είπατε? 'Καλός μ@λάκας είσαι' λέτε? Μάλλον έχετε δίκιο...) και με αφορμη (all time classic) τη στρατιωτική θητεία. 'φιλαράκι, να κεράσω τσιγάρο? Από που είσαι?' είναι η πιο συνηθισμένη φράση γνωριμίας στο στρατό. Έκτοτε το έχω διακόψει αρκετές φορές. Και δεν μιλάω για 1-2 μέρες. Την πρώτη την καλή, το έκοψα για τρία χρόνια. Το γιατί το ξαναξεκίνησα είναι μεγάλη ιστορία και δεν είναι για εδώ. Τις επόμενες το έκοψα τη μία για ένα τρίμηνο και αρκετές για ένα μήνα. Σε αντίθεση με ότι πιστεύεται το δύσκολο στο να το κόψεις δεν είναι πρώτες μέρες αλλά μετά από 25-30 μέρες. Παρόλο που η νικοτίνη έχει φύγει από τον εγκέφαλο το σώμα αρχίζει και στο ζητάει έντονα. Και στο ζητάει γιατί έχει 'μάθει' να παίρνει χαρά (ο εγκέφαλος) από την νικοτίνη και όχι με τον 'κλασικό' τρόπο. Επιγραμματικά θα το διαβάσεται και σε κάποιο τοίχο στα Εξάρχεια : 'Μια φορά πρεζάκι, για πάντα πρεζάκι'. Έτσι και με το τσιγάρο. Είναι πόλεμος καθημερινός το κόψιμο του και μάλιστα δια βίου.

Έχω δοκιμάσει πολλά για την διακοπή αλλά τελικά πιστεύω ότι η πιο αποδοτική λύση είναι το κόψιμο μαχαίρι και μάλιστα χωρίς βοηθήματα.

Οι τσίχλες και τα αυτοκόλλητα νικοτίνης δεν κάνουν δουλειά καθώς ναι μεν σε 'προμηθεύουν' με νικοτίνη για να μην έχεις νευρικότητα (χωρίς τις υπόλοιπες βλαβερές 4000 χημικές ουσίες που περιέχει ο καπνός) στην ουσία σου δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο (αφού συνεχίζεις να παίρνεις αυτό που θέλεις) και κάποια στιγμή θα ξαναγυρίσεις στο πακέτο. Το ηλεκτρονικό τσιγάρο είναι άλλο ένα ακριβό γκάτζετ ότι πρέπει για τον κάδο των αχρήστων. Βαριέμαι να το αναλύω αλλά απλά πιστέψτε με. Επίσης τα ιατρεία στα δημόσια νοσοκομεία το μόνο που κάνουν είναι να σου συνταγογραφήσουν αντικαταθλιπτικά για να αντιμετωπίσεις τη 'λύπη' που ακολουθεί τη διακοπή και σε βλέπουν μια στο τόσο. Στην ουσία κολυμπάς μόνος και μάλιστα με δεμένα χέρια και πόδια.

Το κόψιμο-μαχαίρι μπορεί να φαίνεται στην αρχή βουνό αλλά είναι πιο αποδοτικό γιατί αν είσαι λίγο προσεκτικός στην αρχή και 'κρυφτείς' για 3-4 μέρες έχεις περάσει το πρώτο στάδιο της απεξάρτησης (το αίμα σου είναι καθαρό από νικοτίνη πια) και αρχίζεις να μαζεύεις δυνάμεις για το δεύτερο στάδιο.

Οι τρόποι που μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου στο να κρατιέται μακριά είναι αρκετοί και μάλιστα είναι ότι του αρέσει καθενός. Μπορείς για παράδειγμα να πάρεις μια σελίδα άσπρη και να τη χωρίσεις στη μέση. Αριστερά να γράψεις τι σου στερεί το κάπνισμα και τι σε χαλάει και δεξία τι σου δίνει. Αριστερά μπορείς να γράψεις άπειρα πράγματα, όπως:

• βρωμάω σαν άλογο.
• πετάω 8 ευρώ τη μέρα (240 το μήνα, 3000 το χρόνο, 75000 την 25ετία. Όπως βλέπεις αν δεν κάπνιζες από τα 18 και τα μάζευες τώρα στα 45 σου θα την είχες την Cayman)
• η ανάσα έχει ήδη κοπεί από το δεύτερο όροφο και στον 4ο θέλω στάση
• αν το κορίτσι μου δεν καπνίζει όταν τη φιλάω με σιχαίνεται και ας μην μου το λέει
• θα πάθω καρκίνο
• τα σπερματοζωάρια μου είναι τόσο ζαβλακωμένα που δεν βρίσκουν ωάριο ούτε με gps
• ότι βρωμάω σα γουρούνι το έγραψα??
• το αυτοκίνητο μου βρωμάει σα βόθρος μπαγιάτικος
• κάνω ρυτίδες κάθετες στα χείλη από το ρούφηγμα (αφορά γυναίκες)
• έχω αισθήματα κατωτερότητας και μάλιστα υποσυνείδητης αφού καταλαβαίνω ότι είμαι εξαρτημένος
• το σπίτι μου βρωμάει σα ψαραγορά το πρωί
• οι εγκεφαλικές μου λειτουργίες θα ατονήσουν πολύ γρηγορότερα από ότι θα έπρεπε
• η μπριζόλα δεν έχει γεύση. Είναι σα να τρώω τη σόλα από ένα all star
• η μύτη μου απλά μου στέλνει κάποιες απροσδιόριστες οσμές. Τα αρώματα ξεχωρίζουν ελάχιστα
• τα δάχτυλα μου βρωμάνε σα σάπια κεφαλογραβιέρα
• οι φίλοι μου οι μη καπνιστές στην ουσία με λυπούνται
• το ότι βρωμάω σα ψόφιο ρακούν το είπαμε?

(η λίστα συμπληρώνεται όπως είπα από τον καθένα)

Στη δεξιά μεριά δεν θα μπορέσετε να γράψετε και πολλά. Το μόνο που είχα γράψει εγώ είναι ότι με χαλαρώνει σε κάποια περίοδο υπερέντασης. ΑΛΛΑ, με χαλαρώνει γιατί έτσι έχω συνηθίσει εγώ τον εαυτό μου όχι γιατί το έχει ανάγκη. Μετά το σεξ το ίδιο ευχαριστημένος είναι και ο μη καπνιστής (βασικά είναι περισσότερο, αλλά αυτό είναι μεγάλη κουβέντα). Απλά ο καπνιστής θεωρεί ότι πρέπει να ανάψει ένα για να ολοκληρωθεί η ευχαρίστηση.

Μπορείτε ακόμη να κάνετε αναλυτική έρευνα στο ίντερνετ με τα αρνητικά. Αλλά όχι να τα προσπερνάτε, να τα διαβάζετε. Επίσης μπορείτε να βλέπετε και σιχαμένες φωτογραφίες όπου στη μια μεριά είναι ο υγιής οργανισμός και στην άλλη ο οργανισμός του καπνιστής. Η αγαπημένη μου και πιο σοκαριστική είναι αυτή :

Πίσσα και άγιος ο θεός.

Προτείνω σε αυτό το thread, να μαζέψουμε προσωπικές εμπειρίες αλλά και κόλπα που θα μας βοηθήσουν όλους να το κόψουμε. ΌΧΙ να το περιορίσουμε (δεν παίζει αυτό) ΑΛΛΑ να το κόψουμε.

Εντελώς συμπτωματικά σήμερα είχα ορίσει ως ημέρα διακοπής για μένα. Νομίζω ότι αυτό είναι το καλύτερο αν θέλει κάποιος να το δοκιμάσει. Μπορεί να περιμένει και κάποια καλή αφορμή (κάποια μικροασθένεια π.χ.) αλλά νομίζω ότι απλά βάζεις μια ειρωνεία και αρχίζεις και μαθαίνεις τον εαυτό σου ότι την τάδε το βράδυ τέρμα. Το 'συμπτωματικά' πηγαίνει στο ότι ξεκίνησε σήμερα και η καθολική απαγόρευση. Δεν με χαλάει το μέτρο ούτε με ενθουσιάζει.

Θα αναφέρω στις επόμενες μέρες ποια συμπτώματα θα έχω, όχι για να με δείτε ως 'πειραματόζωο' αλλά για να γνωρίζει κάποιος τι πρόκειται να συναντήσει. Και δεν είναι βουνό σίγουρα. Κατά περίεργο τρόπο (όπως προείπα) εμένα δεν με δυσκολεύει το κόψιμο στις πρώτες μέρες (οι οποίες έχουν και αυτές κάποιες δυσκολίες αλλά υπάρχουν κολπάκια) αλλά ο διάβολος ξυπνάει μέσα μου κοντά στο μήνα.

Για να ξεχάσεις έναν μεγάλο έρωτα πρέπει να τον σιχαθείς ή να τον μισήσεις. Αυτό κάνω και εγώ όταν πλησιάζει η μέρα διακοπής. Κάνω ΠΟΛΛΑ τσιγάρα. Τόσο πολλά που σε μερικές ρουφηξιές ο λαιμός αρνείται να περάσει τον καπνό καθώς τον βλέπει σαν δηλητήριο (όπως και είναι). Ταυτόχρονα με το σίχαμα προς το τσιγάρο, 'σιχαίνομαι' και τον εαυτό μου. Τον γονατίζω δηλαδή για να τον εκνευρίσω (όπως τσάντιζε τον Ρόκυ ο προπονητής του όταν άρχισε να χάνει) Κάπνιζα συνήθως 15-20 τσιγάρα τη μέρα. Εδώ και κάποιες μέρες και σήμερα είμαι στα 2.5 πακέτα. Μόλις όμως πατήσω το 'υποβολή' θα σβήνω το τελευταίο.

Κλείνοντας το πρώτο ποστ, να ολοκληρώσω με ένα τραγούδι εξαιρετικό αφιερωμένο εξαιρετικά προς το τσιγάρο. Θέτουμε όμως τα εξής:

• τρένα = εγώ και το τσιγάρο
• μια νύχτα = χρόνια
• αγάπη = εξάρτηση

Πέστα ρε Στράτο : 'Tελειώσαμε'

Υ.Γ. : να διευκρινίσω ότι δεν είμαι οπαδός της clean cut ζωής. Καλό είναι να έχουμε πάθη για να έχει και σκαμπανεβάσματα η ζωή μας αλλά μπορούμε να έχουμε κάποια λιγότερο επιβλαβή. Επίσης έχω την άποψη ότι πρέπει να δοκιμάζουμε πράγματα και μάλιστα και οι εξαρτήσεις καλό είναι να ανακαλύπτονται για να μπορείς να έχεις και μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα. Άλλα όλα με μέτρο.

Υ.Γ. 2 : πατάω 'υποβολή' και σβήνω το τελευταίο μου. Κάντε τα κουμάντα σας να ακολουθήσετε και εσείς σύντομα. It's not rocket science to do it. Απλό είναι ...

Ο χρήστης saxon_747 έγραψε:

• κάνω ρυτίδες κάθετες στα χείλη από το ρούφηγμα (αφορά γυναίκες)

Φαντάζομαι εννοείς ότι εννοείται ότι αυτές δε γίνονται μόνο απ' το κάπνισμα ...

Κάπνιζα συνήθως 15-20 τσιγάρα τη μέρα. Εδώ και κάποιες μέρες και σήμερα είμαι στα 2.5 πακέτα. Μόλις όμως πατήσω το 'υποβολή' θα σβήνω το τελευταίο.

Πρέπει να είναι ο χειρότερος τρόπος που έχω ακούσει για να κόψεις το τσιγάρο.

Είναι δική μου ανακάλυψη αλλά πιάνει! Believe it or not!

Μετά από 2.5 πακέτα ο ύπνος φυσικά και είναι βαρύς. Ξυπνάς σχεδόν κουρασμένος. Σύμφωνα με τη σύζυγο είχα 2 μακροχρόνιες άπνοιες τόσο μακρόχρονες που ήταν έτοιμη να με ξυπνήσει για να μη πάθω τίποτα. Φυσικά το ροχαλητό ομοίαζε με τον κινητήρα του υπερσιβηρικού. Επίσης δεν καταλαβαινα τίποτα από σπρώξιμο. Με τόσο λίγο οξυγόνο στο αίμα και τόσο πολύ μονοξείδιο λογικό το βρίσκω.Σε 4-5 μέρες θα κοιμάμαι σα σπουργίτι όμως!

Ο καφές να είναι σκέτος και όχι γλυκός. Ζητάει λιγότερο τσιγάρο. Φεύγω τώρα όμως για δουλειές . Πρέπει να είμαι απασχολημένος ...

Παρακαλώ τους κ.κ μοντς να επαναδιαχωρισουν τα δυο θρεντς 'τέλος το κάπνισμα 2' και 'τελευταίο τσιγάρο'. Αφενός το πρώτο ξεκίνησε απο τον κ.κ. Κουκ και δεν θέλω να τον αντικαταστησω κάτω απο τον τίτλο και αφετέρου και πιο σοβαρά, δεν ξέρω απο που ξεκίνησε το 'τέλος το κάπνισμα' αλλά έχει καταλήξει πλέον σε συζήτηση για τα αντικαπνιστικα μέτρα και το αν ενοχλεί όντως ο καπνός τους μη καπνιστές.

Το δικό μου ποστ το έγραψα ( και δεν μου πηρε μισό λεπτό) για να εστιάσουμε σε απόψεις,εμπειρίες,προσεγγίσεις αλλά και κόλπα για το πως μπορούμε να το κόψουμε->

Ενα 'ενεργό' θέμα για το κάπνισμα αρκεί. Χωράει και διαδικασίες κοψίματος καπνίσματος και μπινελίκια αντικαπνιστών. Το άλλο κλειδώθηκε επειδή ήταν 100 σελίδες. [Mod]

->Όπως της φογκ για παράδειγμα. Νομίζω ότι το ζήτημα του καπνίσματος είναι αρκετά σημαντικό για να συζητιούνται όλες οι εκφάνσεις του σε ένα θέμα που τελικά θα κατεληγε αρτσι μπουρτσι και ο λουλας. Ευχαριστώ προκαταβολικά.

Υ.γ. : δεν εχω νευρακια απο τη διακοπή! Μια χαρά είμαι για την ώρα !