-
Σταμάτησαν να αγοράζουν και ...φέτα οι Έλληνες
της Αλεξάνδρας Γκίτση
Στο εξάμηνο Ιανουαρίου – Ιουνίου 2013, οι πωλήσεις φέτας, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, υποχώρησαν 4,6% σε όγκο και 4,2% σε αξία. Την ίδια στιγμή, αύξηση καταγράφουν οι πωλήσεις «ευρωπαϊκών» τυριών.Ποιος θα το έλεγε λίγα χρόνια νωρίτερα ότι θα ερχόταν η μέρα όπου οι Έλληνες θα περιόριζαν την κατανάλωση φέτας; Κι όμως, η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος, από τη μία, και η αλλαγή του διατροφικού μοντέλου που περνάει από πιο ελαφριά και πιο ευρωπαϊκά προϊόντα, από την άλλη, έχουν οδηγήσει σε υποχώρηση της κατανάλωσης ενός εμβληματικού για την ελληνική αγορά και παραγωγή προϊόντος.
Για του λόγου το αληθές, στο εξάμηνο Ιανουαρίου – Ιουνίου 2013, οι πωλήσεις φέτας, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, υποχώρησαν 4,6% σε όγκο και 4,2% σε αξία, όταν η συνολική αγορά τυροκομικών προϊόντων μειώθηκε μόλις 1,1% σε όγκο και 0,5% σε αξία. Η πτώση της κατανάλωσης στη φέτα αγγίζει το 8,7% σε όγκο και το 8,3% σε αξία σε σχέση με το αμέσως προηγούμενο εξάμηνο.Και σε αυτήν την κατηγορία τα μόνα προϊόντα που αντιστάθηκαν στην πτώση ήταν τα ευρωπαϊκά. Τη στιγμή λοιπόν που η φέτα χάνει μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο, τζίρο και μερίδια, οι πωλήσεις τσένταρ στο εξάμηνο αυξήθηκαν 49%, η γκούντα αύξησε τις πωλήσεις της στην Ελλάδα 5,8%, το ρεγκάτο ανήλθε στο +3,5%, η γκοργκοντζόλα στο +14%, η ρικότα στο +5,5%, ενώ οριακή ήταν η πτώση κατά 0,3% στις πωλήσεις της παρμεζάνας.
Μπορεί οι όγκοι πωλήσεων κάποιων εξ αυτών των τυροκομικών προϊόντων να μην είναι μεγάλοι, ωστόσο η τάση που αποτυπώνεται στις πωλήσεις είναι ότι αρκετά εισαγόμενα τυροκομικά προϊόντα ανακτούν τις προ κρίσης θέσεις τους στην αγορά αυξάνοντας τις πωλήσεις τους μήνα με τον μήνα.
Την ώρα λοιπόν που η στήριξη της ελληνικής παραγωγής και των ελληνικών προϊόντων έχει γίνει σημαία για αρκετές καταναλωτικές οργανώσεις, εταιρείες και φορείς κι οι Έλληνες καταναλωτές στις έρευνες εμφανίζονται πρόθυμοι να ενισχύσουν την τοπική παραγωγή αγοράζοντας ελληνικά προϊόντα, στην πράξη αυτό απλώς δεν έχει το αντίκρισμα που θα επιθυμούσαν οι παραγωγοί και οι εταιρείες του κλάδου.
Η εξέλιξη αυτή άλλωστε επιβεβαιώνει με τον πιο επίσημο τρόπο (στοιχεία και εκτιμήσεις παραγόντων της αγοράς) ότι ο καταναλωτικός πατριωτισμός των Ελλήνων περιορίζεται στα χαρτιά, στις έρευνες και στις προθέσεις και δεν μεταφέρεται στο ταμείο, στο καλάθι και στο ψυγείο τους.
Και να φανταστεί κανείς ότι για την πατρότητα της φέτας χύθηκε πολύ γάλα, έγιναν ομηρικοί καυγάδες στις Βρυξέλλες και δικαστικές διαμάχες στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και έχει αναγνωρισθεί από την Ε.Ε. ως προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προέρχεται από συγκεκριμένες περιοχές της Ελλάδας, από ελληνικά ζώα). Ως εκ τούτου, οι εταιρείες δεν χρειάζεται να βάλουν πάνω της σημαιάκια ή το ελληνικό σήμα το οποίο ετοιμάζει εδώ και πάνω από μία διετία η ελληνική πολιτεία.
Ο καταναλωτικός «εξευρωπαϊσμός» της ελληνικής κοινωνίας, ακόμη και στα τυροκομικά προϊόντα, όπου η χώρα διαθέτει πληθώρα ειδών ανώτερης ποιότητας δεν είναι καινούργιος. Τα τελευταία χρόνια, όλοι γίναμε θεατές και... κοινωνοί της στροφής της κατανάλωσης από τα ντόπια τυροκομικά προϊόντα (και όχι μόνο) στα ευρωπαϊκά, και δη στα ιταλικά, όπως η παρμεζάνα, η γκοργκοντζόλα, η μοτσαρέλα κ.ά.
Ακόμη και το κράτος (υπουργείο Τουρισμού) στο εγχειρίδιο για τον Κοινωνικό Τουρισμό, εν έτει 2010, δηλαδή όταν είχαμε περάσει για τα καλά το κατώφλι της τρόικας, φρόντισε να προμοτάρει μέσα από ένα επίσημο έγγραφο την παρμεζάνα και όχι κάποιο ελληνικό τυρί για τα μακαρόνια όπως είναι π.χ. η κεφαλογραβιέρα! Και μιας ο λόγος για την κεφαλογραβιέρα, η πτώση των πωλήσεων σε όγκο στο εξάμηνο άγγιξε το 7,9%
http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1127173/stamathsan-na-agorazoyn-kai-feta-oi-ellhnes.html
-
Οι ντόπιοι παραγωγοί τυριών ας ρίξουν μια ματιά στα ψυγεία των super market, στις τιμές των εισαγώμενων τυριών και των Ελληνικών, και μετά ας αποφασίσουν ξανά για τις τιμολογήσεις τους, σήμερα που η κρίση βαθαίνει ακόμα και το 1€ μετράει, πόσο μάλλον αν η διαφορά περνάει τα 5+ € το κιλό.
-
Πες τα, που το πλασάρουν ότι ο κόσμος το έχει γυρίσει στο Λαλάκης ο Εισαγόμενος.
'Τα τελευταία χρόνια, όλοι γίναμε θεατές και... (ΑΠΟΣΙΩΠΟΙΗΤΙΚΑ -> WIN ΕΙΔΙΚΟΤΥΠΙΑΣΗΣ) κοινωνοί της στροφής της κατανάλωσης από τα ντόπια τυροκομικά προϊόντα (και όχι μόνο) στα ευρωπαϊκά'.
Έμαθε και το 'κοινωνοί' η καλαμπόρτζαινα και βάζει αποσιωποιητικά πριν. -
η ανοδος στην καταναλωση εισαγομενων τυριων ειναι λογικη και αναμενομενη ( αλλαγη διατροφικης συνηθειας, σημεια πωλησης και διαφημιση κλπ)
θα πρεπει να συνυπολογισουμε και την ανοδικη δυναμικη που εμφανιζει η ελληνικη φετα ως εξαγωγιμο προιον.η αυξηση δεν ειναι θεαματικη αλλα οι προοπτικες μεγαλες μιας και ανοιγουν τελευταια αγορες οπως ουκρανια, ρωσια, αραβικες χωρες και οπωσδηποτε η αμερικη
-
To άρθρο είναι απαράδεκτο. Θέλει από την αρχή να υποστηρίξει μια άποψη και ψάχνει να βρει στα στοιχεία τι την βολεύει για να την υποστηρίξει. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες που έχουν συμβάλει σε αυτή τη στροφή προς τα εισαγόμενα τυριά κατά την άποψή μου. Το κόστος (που πραγματικά κάνει ορισμένα τυριά ελληνικά να φαντάζουν απλησίαστο γκουρμέ για αρκετό κόσμο) αλλά και η αδυναμία της ελληνικής τυροκομίας να εναρμονιστεί με τις σύγγχρονες διατροφικές απαιτήσεις: πολλοί θα πουν ότι τα τυριά τύπου light είναι μαρκετινίστικες μπούρδες, η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ότι αποτελούν μια εξαιρετικά καλή λύση για ανθρώπους με προβλήματα χολυστερίνης (1 στους 2 ενήλικες δλδ) και ό,τι σαχλαμάρα και να τσαμπουνάνε περί της υπεροχής της φέτας και της εθνικής υπερηφάνειας των καταναλωτών της, έναντι των άλλων τυριών είναι από τα χειρότερα διατροφικά (ούτε καν στο ασβέστιο δεν τα φτάνει).
Όσοι φετάδες και κασεράδες μπήκαν στο παιχνίδι (πχ Ήπειρος) και έφτιαξαν προϊόντα χαμηλών λιπαρών πιστεύω κέρδισαν (δεν έχω στοιχεία, αλλά τα βλέπω στα ράφια όλων των σουπερμάρκετ), ενώ τους υπόλοιπους λογικό είναι να τους φάει η μαρμάγκα. Ακόμα και αυτοί, όμως, εξακολουθούν να πάσχουν στο χύμα (χαμηλότερη τιμή από το συσκευασμένο).Τέλος είναι και το ζήτημα της ποιότητας. Και αυτό έχει δύο πτυχες: η μία αφορά την ποιότητα στη γεύση (οι παλιοί θυμούνται ότι έπαιζες με τις πιθανότητες να σου βγει μάπα η βαρελίσια) και η άλλη αφορά θεματα προδιαγραφών παραγωγής (καταλληλότητα τροφίμων) που αδυνατούν να τα ικανοποιήσουν (πχ κάποια παραδοσιακά τυριά της Νάξου αλλά και που πήγε η 'μαλακή' φέτα, οεο; ). Άπειρα τοπικά μικρά τυροκομεία έκλεισαν ή περιορίσαν την παραγωγή τους μόνο για τοπική κατανάλωση (και με την ανοχή των αρχών) εξαιτίας των θεμάτων αυτών.
Αν σε όλα αυτά, λοιπόν, βάλεις ότι με λιγότερα λεφτά παίρνεις καλύτερο ποιοτικά και διατροφικά τυρί με εξίσου καλή γεύση τότε ας μην κάνει εντύπωση στη μαντάμ η πτώση στις πωλήσεις. Σε λίγο θα μας πούνε ότι και η κοπελιά που αγοράζει τα κινέζικα βρακιά από τη λαϊκή το κάνει επειδή είναι μανιακή με τα εισαγόμενα!
-
Έτσι ακριβώς Αλέξανδρε, όσο για τη φέτα τη βαρελίσια, ακόμα παίζει με τη γεύση της από βαρέλι σε βαρέλι ακόμα και του ίδιου τυροκομείου.
Θα μου πείς είναι ανάλογα με την εποχή και την τροφή που τρώνε αλλάζει και η γεύση, ο καταναλωτής όμως θέλει μια σταθερή γεύση και όχι να το παίζε στην τύχη κάθε φορά. -
Ρε παιδια δεν εχω φαει φετα συσκευασμενη που να ειναι της προκοπης, EVER.
Τι λετε ? Δεν ειναι βιομηχανικο προιον το τυρι, στην καλυτερη βιοτεχνικο θα μπορουε να το πει κανεις. Αποτελεσμα ωριμανσης βακτηριων κλπ. Λογικο ειναι η γευση να διαφερει.
Καταλαβαινω την αναγκη να φαει κανεις 'λευκο τυρι' λογω οποιασδηποτε παθησης, αλλα μη ξεχναμε και την ξενομανια του Ελληνα, ξαφνικα ολοι οι τσοπαναραιοι φτιαχνουν και πουλανε φετα και τρωνε γκοργκοντσολα ενα πραγμα. Ασε τα σετακια για φοντυ που ηταν της μοδας μια εποχη για γαμηλιο δωρο... -
Πάντως η καλύτερη φέτα που 'χω φάει είναι από κατσικίσιο γάλα από το Σκλαβενίτη (δεν θυμάμαι ακριβώς την ονομασία).
Προσοχή, φέτα από κατσικίσιο γάλα από άλλα σούπερ μάρκετ είναι μάπα.Από κίτρινα ελληνικά τυριά λάιτ, 'Νούφαρο με χαμηλά λιπαρά', από λιντλ. 32% πρωτείνη, 10% λιπαρά.
Και Τρικαλινό light, 36% (!!!) πρωτεΐνη, λιπαρά 10%, από Σκλαβενίτη και αλλού. -
Ο χρήστης Panosss έγραψε:
Πάντως η καλύτερη φέτα που 'χω φάει είναι από κατσικίσιο γάλα από το Σκλαβενίτη (δεν θυμάμαι ακριβώς την ονομασία).
Προσοχή, φέτα από κατσικίσιο γάλα από άλλα σούπερ μάρκετ είναι μάπα.Από κίτρινα ελληνικά τυριά, 'Νούφαρο με χαμηλά λιπαρά', από λιντλ. 32% πρωτείνη, 10% λιπαρά.
Με μόνο κατσικίσιο γάλα είναι λευκό τυρί .
http://www.giortifetas.gr/pop.html
http://el.wikipedia.org/wiki/Φ�% ... F%81%CE%AF) -
παλια συχνα πυκνα μπορουσα να βρω φετα που να ειναι πολυ μαλακια,ενα πραγμα σαν βουτυρο.Εχω πολλα χρονια να βρω.Εχει κανεις τιποτα υποψιν του?
-
Μιας που μιλατε για φετα, τρωω τελευταια απο lidl μια συσκευασμενη γαλπο, παραγωγης της ΔΕΛΦΟΙ. μου αρεσε αρκετα!
-
Ο χρήστης nEK έγραψε:
Μιας που μιλατε για φετα, τρωω τελευταια απο lidl μια συσκευασμενη γαλπο, παραγωγης της ΔΕΛΦΟΙ. μου αρεσε αρκετα!και εγω αυτη αγοραζω εδω και 2 χρονια.Εχει συσκευασια 2κιλη μεσα σε αρμη στα 14.99 ευρω.
-
2κιλη? του κιλου νομιζω ειναι.
-
Ο χρήστης nEK έγραψε:
2κιλη? του κιλου νομιζω ειναι.exei και 1κιλη και 2κιλη,οπως εχει και λευκο τυρι 1κιλο και 2κιλο,που ειναι αρκετα φθηνοτερο απο την φετα.
-
Ο χρήστης dim8 έγραψε:
παλια συχνα πυκνα μπορουσα να βρω φετα που να ειναι πολυ μαλακια,ενα πραγμα σαν βουτυρο.Εχω πολλα χρονια να βρω.Εχει κανεις τιποτα υποψιν του?Εχει επικρατησει η σκληρη
Αν πας σε γκουρμεδαδικο θα σε κατατοπισουν
Αλεξανδρης στην Αττικη ειναι ισως ο κορυφαιος στα τυρια -
Ο χρήστης Tiger έγραψε:
παλια συχνα πυκνα μπορουσα να βρω φετα που να ειναι πολυ μαλακια,ενα πραγμα σαν βουτυρο.Εχω πολλα χρονια να βρω.Εχει κανεις τιποτα υποψιν του?
Εχει επικρατησει η σκληρη
Αν πας σε γκουρμεδαδικο θα σε κατατοπισουν
Αλεξανδρης στην Αττικη ειναι ισως ο κορυφαιος στα τυριαΑπό ό,τι έχω ακούσει είναι υγειονομικοί οι λόγοι που δε βρίσκουμε πλέον μαλακή φέτα και έχουν να κάνουν με την περίοδο ωρίμανσης και την υγρασία του τυριού.
trident, όλα αυτά που λες σωστά αλλά το τυρί που φτάνει στα σουπερμάρκετ είναι 100% βιομηχανικό προϊόν. Οι εγκαταστάσεις εμπεριέχουν τόσο αυτοματισμό που πρακτικά παράγεται η ίδια ποιότητα τυριού ανεξαρτήτως εποχής και προελεύσεως του γάλακτος (έχω εμπειρία τόσο από Ελλάδα από τη δουλειά μου αλλά και είχα την τύχη να επισκεφτώ ο cavallino μπορεί να φανταστεί γιατί το περιβόητο τυροκομείο Parmiggiano Reggiano των αδερφών Panini στην Baggiovara).Προσωπικά είμαι βλάχος με τσαρούχια σε θέματα διατροφής, κατ'επέκταση φανατικός των παραδοσιακών προϊόντων (γουστάρω και τραχανά και χυλοπίτες και πλυγούρια , γλυκά του κουταλιού και τέτοια) και φυσικά απολαμβάνω κάποια παραδοσιακά τυριά όπου βρεθώ (πρόσφατά έφαγα Μακεδονικό 'μπάτσο' και ήταν υπέροχο). Αυτό όμως δε σημαίνει ότι κάποια τυριά εισαγόμενα δεν αξίζουν πραγματικά για τον λάτρη του είδους για κάποια ειδική περίσταση. Όπως αντίστοιχα με τα κρασιά. Έχουμε φανταστικά κρασιά και για κάθε μέρα πραγματικά είναι βλακεία να αγοράσεις κάτι εισαγόμενο αλλά μην τρελαθούμε κιόλας ότι έχουμε τα καλύτερα κρασιά του κόσμου. Αυτά δε που φτιάχνουν οι μπαρμπάδες στα χωριά (αντίστοιχα με τα τυριά τους) και πλακώνονται μεταξύ τους για το ποιος φτιάχνει το καλύτερο στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι χειρότερα και από πετρέλαιο (σου απαυτώνουν και το στομάχι).
-
Όντας και εγώ ΄βλάχος΄με τσαρούχια ΚΑΙ γκλίτσα σε θέματα διατροφής, θα διαφωνήσω με το τελευταίο. Τα σπιτικά τυριά, όπως και τα ζυμαρικά ή αλλαντικά, σε πλείστες των περιπτώσεων είναι πολύ υψηλού γαστρονομικού επιπέδου (και λίπους ), σε αντιδιαστολή με τα κρασιά που είναι συνήθως μέτρια.
Το δε σπιτικό ψωμί από προζύμι, ψημένο σε παραδοσιακό φούρνο με ξύλα, άμα είναι και ζεστό είναι το απόλυτο τζάκποτ. -
Ο χρήστης dstou έγραψε:
Τα σπιτικά τυριά, όπως και τα ζυμαρικά ή αλλαντικά, σε πλείστες των περιπτώσεων είναι πολύ υψηλού γαστρονομικού επιπέδου (και λίπους ),Ναι, δυστυχώς υπάρχει αυτή η σχέση λιπους/γεύσης, μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Αρκεί να ξέρει κανείς να τα φτιάχνει και βέβαια υπάρχει το θέμα της ποιότητας εφόσον το προϊόν είναι εμπορεύσιμο (τη μια θα πετύχει, τη δεύτερη; ).
Το δε σπιτικό ψωμί από προζύμι, ψημένο σε παραδοσιακό φούρνο με ξύλα, άμα είναι και ζεστό είναι το απόλυτο τζάκποτ.
Ε, καλα!
-
Ο χρήστης 21 Quadra έγραψε:
Οι ντόπιοι παραγωγοί τυριών ας ρίξουν μια ματιά στα ψυγεία των super market, στις τιμές των εισαγώμενων τυριών και των Ελληνικών, και μετά ας αποφασίσουν ξανά για τις τιμολογήσεις τους, σήμερα που η κρίση βαθαίνει ακόμα και το 1€ μετράει, πόσο μάλλον αν η διαφορά περνάει τα 5+ € το κιλό.Δεδομένου ότι η τιμή του αγελαδινού γάλακτος είναι κατά 50% μικρότερη σε σχέση με του αιγοπρόβειου τα εισαγόμενα ευρωπαϊκά τυριά είναι ακριβότερα επί της ουσίας από τη φέτα. Η φέτα παράγεται από αιγοπρόβειο γάλα και όχι από αγελαδινό. Από αγελαδινό γάλα παράγονται τα λευκά τυριά... Στην τελική τιμή ωστόσο η φέτα είναι ακριβότερη. Οι καταναλωτές απλά στρέφονται σε φθηνότερα υποκατάστατα λόγω της μείωσης του εισοδήματός τους. Επίσης η τιμή της φέτας επηρεάζεται από την τιμή του αιγοπρόβειου γάλακτος στην Ελλάδα, η παραγωγή του οποίου μειώνεται λόγω της αδυναμίας των βιομηχανιών να αποπληρώσουν τους κτηνοτρόφους για τις εισκομιζόμενες ποσότητες γάλακτος (ΔΩΔΩΝΗ, ΑΓΝΟ, ΚΟΛΙΟΣ μερικά παραδείγματα εταιρειών που δεν πληρώνουν τους κτηνοτρόφους) και με δεδομένη τη ζήτηση η τιμή του εγχώριου γάλακτος αυξάνεται. Η μεγάλη αύξηση της ζήτησης φέτας από το εξωτερικό επίσης αυξάνει την τιμή...
-
Δεν ειπα ποτε ρε παιδια οτι εχουμε τα καλυτερα προιοντα... απλα οτι ειμαστε και λιγο της μοδας...
οσο για τη γκλιτσα στο φαγητο, εχω και μαλιστα απο κέβλαρ...
Ελληνικές Εταιρίες παραγωγής-κατασκευής διαφορων προιόντων.