-
Ο χρήστης elteo έγραψε:
Α ωραία. 'Η γυψοσανιδάς ή γραφείο. Δεν υπάρχει κάτι άλλο. ...1.000 άλλα υπάρχουν.
Και 10.000 δικαιολογίες για να μην κάνεις τπτ. -
Ο χρήστης christos.dimou έγραψε:
Και ενώ στην Ελλάδα το επιτοκίο των ομολόγων απλά δεν έχει ταβάνι οι Γερμανοί, Ολλανδοί και Ελβετοί βρέθηκαν να δανείζονται με αρνητικά επιτόκια....Όχι 'οι Γερμανοί'. Η Γερμανία.
-
Ο χρήστης ililias έγραψε:
Α ωραία. 'Η γυψοσανιδάς ή γραφείο. Δεν υπάρχει κάτι άλλο. ...
1.000 άλλα υπάρχουν.
Και 10.000 δικαιολογίες για να μην κάνεις τπτ.Nα μαζεύω φράουλες;
-
Ο χρήστης ililias έγραψε:
Και ενώ στην Ελλάδα το επιτοκίο των ομολόγων απλά δεν έχει ταβάνι οι Γερμανοί, Ολλανδοί και Ελβετοί βρέθηκαν να δανείζονται με αρνητικά επιτόκια....
Όχι 'οι Γερμανοί'. Η Γερμανία.
Οι πολίτες δεν είναι μέρος του κράτους;
-
Ο χρήστης elteo έγραψε:
Nα μαζεύω φράουλες;Είναι κακό?
Οι πολίτες δεν είναι μέρος του κράτους;
Στο σημερινό σύστημα, όχι ακριβώς. Πρόβατα για άρμεγμα, περισσότερο.
-
Αλλά, μπορεί να 'χεις και δίκιο ρε Ηλία.
Ας δούμε τι γινόταν ΠΡΟ κρίσης, ή τουλάχιστον στην αρχή της, το 2008 (τώρα θα 'ναι 1000 φορές...καλύτεραΑΠΟ ΤΑ ΧΑΡΑΜΑΤΑ ΣΤΗΜΕΝΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ
Κρίση στο μεροκάματο της οικοδομής
Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ
Ομόνοια, επτά το πρωί. Από τους πρώτους που έπληξε η κρίση είναι οι οικοδόμοι. Η πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας τους έχει ήδη αγγίξει. Δύσκολα βρίσκουν μεροκάματο. Η «Ε» βρέθηκε στα στέκια τους. «Ελληνας είμαι. Αθηναίος. Πού να βρω δουλειά; Χάλια, δεν υπάρχει τίποτα. Εκλεισα τα 45 δουλεύοντας μια ζωή στην οικοδομή. Και σήμερα προσπαθώ να βρω μεροκάματο», σχολιάζει ο Γιώργος Λεμπέσης. Είναι στημένος στο πεζοδρόμιο της Ομόνοιας. Με τη βούρτσα του μπογιατζή στο χέρι και τα ρούχα της δουλειάς.
Πριν καλά καλά ανατείλει ο ήλιος, η πλατεία γεμίζει οικοδόμους. Κυρίως Αλβανούς. Εκλεισαν ήδη 15-20 χρόνια ζωής και δουλειάς στη χώρα μας. Με τα χέρια τους χτίστηκαν τα ολυμπιακά έργα. Και τώρα στήνονται σε κομβικά σημεία του οδικού δικτύου ελπίζοντας να περάσει κάποιος εργολάβος. Το μεροκάματο, όπως λένε, πέφτει ακόμα και στα 20 ευρώ.
Είναι κι άλλοι Ελληνες εδώ;
«Είμαστε πολλοί», απαντά ο κ. Γιώργος δείχνοντας τους συναδέλφους του: «Εδώ κάθε πρωί μαζεύονται τουλάχιστον 250 οικοδόμοι. Ανάμεσά τους θα βρεις καμιά τριανταριά Ελληνες. Δεν υπάρχει δουλειά στις οικοδομές. Είμαστε χτίστες, πλακάδες, σοβατζήδες, ελαιοχρωματιστές. Ολοι επαγγελματίες. Αν πας στο Σταυρό της Αγ. Παρασκευής θα βρεις άλλους τόσους...»
Δίπλα τους, οι Αλβανοί συνάδελφοί τους σχολιάζουν: «Εσείς ζητάτε 50 ευρώ μεροκάματο, σ' εμάς δίνουν τα μισά κι ούτε ένα ένσημο δεν μας βάλανε 20 χρόνια που δουλέψαμε στις οικοδομές στην Ελλάδα».
Με τα χέρια τους χτίστηκαν τα ολυμπιακά έργα. Τώρα αναζητούν μια μέρα δουλειά απλώς για να ζήσουν
Διαμαρτύρονται ότι τα δικά τους έξοδα είναι περισσότερα: «Το ίδιο πληρώσαμε το εισιτήριο του λεωφορείου, τα ίδια δώσαμε για να πάρουμε ένα κομμάτι ψωμί. Αλλά εγώ ζητάω σήμερα δουλειά χωρίς μεροκάματο. Μόνο τα ένσημα να μου πληρώσουν. Γιατί με υποχρεώνουν να μαζέψω χίλια ένσημα το χρόνο. Και για να φτιάξω χαρτιά πρέπει να έχω ένσημα» λέει ο Σπύρο Αγκίμ από τα Τίρανα.Στη συζήτησή μας μαζεύονται κι άλλοι: «Ας μας δώσουν μόνο τα ένσημα». Ο ένας δούλεψε 19 χρόνια, ο δεύτερος 17, ο τρίτος 18 χρόνια στις οικοδομές και στα μεγάλα έργα. Καλούπωμα, μπετά: «Αλλά όταν ζητούσαμε ένσημα, μας απαντούσαν εσύ είσαι Αλβανός, τι τα θέλεις...»
Φεύγουν στην περιφέρεια
Τώρα τι κάνετε;
«Από το 2005 έπεσαν οι δουλειές, τα τελευταία δύο χρόνια έκοψαν τελείως. Αλλος έχει να δουλέψει έξι μήνες, άλλος ένα χρόνο, ενάμιση. Βρίσκουμε ένα μεροκάματο κάθε 15-20 μέρες. Πολλοί έφυγαν για την επαρχία. Δουλεύουν στην Αρτα, στα Γιάννενα, στην Κέρκυρα, στις Κυκλάδες. Οι Αθηναίοι άρχισαν να παίρνουν και μαύρους. Με 15-20 ευρώ μεροκάματο» όπως λένε.
«Αυτοί ζουν 10 σε κάθε δωμάτιο. Εμείς έχουμε όλοι παιδιά, οικογένεια. Πώς θα γεμίσει η κατσαρόλα, από πού θα βγει το νοίκι όταν έχεις έξι μήνες να δουλέψεις; Τα παιδιά σταμάτησαν το φροντιστήριο».
Οι γυναίκες σας δουλεύουν;
«Με διακοπές. Μία φορά τη βδομάδα, κάθε 15 μέρες. Ούτε στα σπίτια πια έχει δουλειά. Ούτε καθάρισμα γι' αυτές, ούτε για εμάς βάψιμο».
«Εγώ αύριο φεύγω, γυρίζω πίσω στην Αλβανία. Αφού δεν έχει δουλειά τι να κάνω; Να πληρώνω νοίκια κι ένσημα; Καλύτερα να κάθομαι στο καφενείο του χωριού μου».
«Οποιος έχει παιδιά όμως δεν μπορεί να φύγει. Περιμένουμε να τελειώσουν το σχολείο. Και τρώμε από τα έτοιμα. Ο,τι μαζέψαμε τόσα χρόνια δουλεύοντας Σαββατοκύριακα, δύο και τρεις δουλειές. Οταν τελειώσουν, θα γυρίσουμε στην Αλβανία. Αλλά η κόρη μου είναι στο Λύκειο, πού να την αφήσω να φύγω».
«Η γυναίκα μου έμεινε παράλυτη» εξηγεί ο Βαλεντίνο. «Εχω το βιβλιάριο επάνω μου γιατί τρέχω στο ΙΚΑ. Και πρέπει να πληρώσω και γι' αυτήν ένσημα, αλλιώς δεν μπορεί να βγάλει άδεια διαμονής. Πλακάς είμαι. Κι έχω δύο μικρά παιδιά. Κι όσο η ανεργία ανεβαίνει τόσο πέφτουν τα μεροκάματα. Κι αν ο εργάτης διεκδικεί, τον πετάνε σαν σκουπίδι. Οι εργολάβοι είναι ασύδοτοι. Η οικοδομή κόστιζε ένα ευρώ, εφτά πουλάγανε. Και τώρα που δεν πουλάνε, δεν ρίχνουν τις τιμές. Τα δικά μας μεροκάματα έριξαν. Τόσα χρόνια δεν μας έβαζαν ούτε ένα ένσημο. Από το 1991 πηγαίναμε στην Επιθεώρηση Εργασίας, ζητούσαμε ένσημα και το νόμιμο μεροκάματο και μας απαντούσαν πως δεν μπορούν να κάνουν έλεγχο γιατί δεν έχουν προσωπικό...»
«Κάθε μέρα χάνουμε τη ζωή μας»
«Δεν αγοράζουν σύγχρονες σκαλωσιές, δεν υπάρχει προστασία σήμερα στην οικοδομή» λέει ο «παλιός» Σπύρο Αγκίμ. «Δουλεύουν με παλιές σκάλες, κάθε μέρα στις οικοδομές μετράμε κι έναν νεκρό αλλοδαπό εργάτη. Κάνουν οικονομία στα μέτρα προστασίας. Κι από την άλλη, τι γίνονται τα λεφτά που δώσαμε για σύνταξη κι ασφαλιστικό Ταμείο; Αφού ποτέ εμείς δεν θα πάρουμε σύνταξη. Και χωρίς μεροκάματο θα δείτε σε λίγο στην Ομόνοια να σφάζονται οι εργάτες μεταξύ τους. Ή να κάνουν παράνομες δουλειές για να επιβιώσουν. Χωρίς δουλειά πώς αλλιώς θα πληρώσω τα 100 ένσημα που με υποχρεώνει ο νόμος;»
Την ίδια εικόνα συναντήσαμε στον Γέρακα, στη Δάφνη, στο Αιγάλεω. Εκατοντάδες εργάτες περιμένουν καθημερινά, από τα ξημερώματα, μήπως και περάσει κάποιος εργολάβος και τους πάρει για δουλειά.
Στον Αγιο Παντελεήμονα, εκατοντάδες Αφγανοί στήνονται στην Αχαρνών ελπίζοντας για μεροκάματο: «Δεν υπάρχει δουλειά. Περιμένουμε ολόκληρη την ημέρα και με δυσκολία βρίσκω ένα μεροκάματο κάθε 15 μέρες. Κι επειδή δεν ξέρουμε καλά τη γλώσσα μάς δίνουν όσα θέλουν, 15-20 ευρώ. Γι' αυτό όλοι θέλουμε να φύγουμε από την Ελλάδα», απαντά ο Μοχάμεντ Ζάχερ, εκπρόσωπος της αφγανικής κοινότητας.
«Χρόνια είχα να δω στην οδό Θηβών και στην Ομόνοια τόσες εκατοντάδες εργάτες άνεργους. Αφού δούλεψαν ολόκληρες δεκαετίες, κατασκευάζοντας δρόμους, σπίτια, μεγάλα έργα, ξαναγύρισαν πάλι στα πρώτα τους βήματα. Στην Ομόνοια», τονίζει ο Γιώργος Αλεβυζάκης (ΕΚΑ).
«Το μεγαλύτερο ποσοστό εργαζομένων στην οικοδομή δεν βρίσκει εργασία για μεγάλο διάστημα, αφού η οικοδομή συγκριτικά με την προηγούμενη χρονιά έπεσε τουλάχιστον κατά 20% και η κατασκευή πολυκατοικιών πολύ περισσότερο» απαντά η πολιτικός μηχανικός Σύλβια Κοιλάκου, εργαζόμενη σε τεχνική εταιρεία. Η ίδια διευκρινίζει ότι «πολλοί μετανάστες επιστρέφουν στις χώρες τους, κάποιοι φεύγουν για την επαρχία όπου συνεχίζονται ορισμένα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα».
Ο Βαγγέλης Κουγκούλης, εργολάβος, διευκρινίζει ότι «τα μεροκάματα έπεσαν ακριβώς στο μισό. Και σήμερα δουλεύει ένας για να ταΐσει 10 ανθρώπους. Οι Ελληνες δεν θα βάψουν το σπίτι τους ή θα το βάψουν οι ίδιοι. Και ο εργολάβος θα προτιμήσει τον Κούρδο που θα πάρει 20 ευρώ μεροκάματο. Γιατί η οικοδομή είναι πεθαμένη». *
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 08/11/2008
-
Κ ο γυψοσανιδάς μου, πριν κατέβει (πέρυσι) στο χωριό του ήταν 25 χρόνια στην Αθήνα.
Τι θέλω να πω? Πολλά κ τπτ. Και, τεσπα, την γνώμη μου λέω, δεν διεκδικώ κανένα αλάθητο. -
Προφανώς μένεις στο ελβετοχώρι.
-
Ο χρήστης ililias έγραψε:
Nα μαζεύω φράουλες;
Είναι κακό?
δηλ να αφήσω τον μισθό που βγάζω και να μαζεύω φράουλες;
δεν είμαι άνεργος ούτε ανειδίκευτος. Αν φτάσω στο αμήν θα το κάνω. Αλλά αυτό που μου προτείνεις είναι εκτός πραγματικότητας. -
Εχω και εγω ανθρωπο που βαζει γυψοσανιδα στη δουλεια και του δινουμε 50 ευρω μεροκαματο και δουλευει οσες ωρες να ναι...και δεν βαζει μονο γυψοσανιδα, κολλαει κιολας σιδερα, καλουπωνει οταν χρειαζεται, κουβαλαει και πραγματα, οποτε ολα σχετικα ειναι στα ποσα βγαζει ο καθενας.
Και η γυψοσανιδα σ ενα εργο ειναι 2-3 μερες δουλεια οταν ολο το εργο μπορει να ειναι 2 μηνες, οποτε και παλι δεν ειναι καλη λυση...
-
Τον πιάσανε κορόιδο. 150 έπρεπε να του δίνανε. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ. (χώρια το ένσημο εεε;;;;)
-
Ο χρήστης Panosss έγραψε:
Από το 1991 πηγαίναμε στην Επιθεώρηση Εργασίας, ζητούσαμε ένσημα και το νόμιμο μεροκάματο και μας απαντούσαν πως δεν μπορούν να κάνουν έλεγχο γιατί δεν έχουν προσωπικό...»Αυτό το γράφω εδώ και χρόνια. Άλλες υπηρεσίες βούλιαζαν από κόσμο, συχνά αργόμισθο, και υπηρεσίες κοινωνικής αιχμής έμεναν με 3 και τον κούκο. ΟΧΙ ΤΥΧΑΙΑ.
-
Το 'συχνά' κάντο 'πάντα'.
-
Ο χρήστης ililias έγραψε:
Μας ενδιαφέρει αν κόβει απόδειξη για τα 150€ και όχι το πόσα ζητάει (όποιος τά 'χει και θέλει του τα δίνει...)
Αν κ είναι άσχετο με το θέμα, όταν ο πελάτης πληρώνει τον αναλογούντα ΦΠΑ, κόβει ευχαρίστως.
Αυτο ποτε δεν το καταλαβα.
Οταν ρωτας 'ποσο κανει' κατι, εννοειται οτι ειναι με ολα μεσα.Γιατι οταν παιρνεις το ψωμι απο το φουρνο και το γαλα απο το ΣΜ στην τιμη συμπεριλαμβανεται ο ΦΠΑ,
ενω τα πασης φυσεως μαστορια οταν σου κανουν προσφορα ειναι χωρις ΦΠΑ; -
Ο χρήστης elteo έγραψε:
Nα μαζεύω φράουλες;
Είναι κακό?
δηλ να αφήσω τον μισθό που βγάζω και να μαζεύω φράουλες; Είπα εγώ κάτι τέτοιο?
δεν είμαι άνεργος ούτε ανειδίκευτος. Αν φτάσω στο αμήν θα το κάνω. Αλλά αυτό που μου προτείνεις είναι εκτός πραγματικότητας.Αν πεις ότι 'προτείνω' κάτι, προτείνω να σκεφτούμε τι δουλειές μπορούμε να κάνουμε, ώστε να κρατήσουμε ένα επίπεδο ζωής παρά την 'κρίση' και αν σταματήσουμε να ικανοποιούμαστε από την δουλειά που κάνουμε, να βρούμε άλλη.
Έτσι εγώ, πχ, ο έμπορος αγροτικών προϊόντων, μεταξύ άλλων έγινα και τζακάς κ βάζω τζάκια κ σόμπες. Πολιτικός μηχανικός τέλειωνα, και μάλιστα σχετικά στην ώρα μου, δεν με έλεγες και ανειδίκευτο.
Ούτε να φάμε τον κόσμο, ούτε να γίνουμε πλούσιοι. Να κρατήσουμε ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής και να αντλούμε ικανοποίηση από την εργασία μας. -
Ο χρήστης bebes έγραψε:
Αυτο ποτε δεν το καταλαβα.
Οταν ρωτας 'ποσο κανει' κατι, εννοειται οτι ειναι με ολα μεσα.Γιατι οταν παιρνεις το ψωμι απο το φουρνο και το γαλα απο το ΣΜ στην τιμη συμπεριλαμβανεται ο ΦΠΑ,
ενω τα πασης φυσεως μαστορια οταν σου κανουν προσφορα ειναι χωρις ΦΠΑ;Γιατί ζούμε στην Ελλάδα κ δεν υπάρχει ούτε καταναλωτική συνείδηση, ούτε έλεγχος.
-
**Η «τελευταία ευκαιρία», stupid...
**
Της Ζέζας ΖήκουΜολονότι αρκετοί πια έχουν γίνει φτωχοί, απαιτείται κάποιος χρόνος έως ότου οι άνθρωποι εξαντλήσουν όλο το κομπόδεμά τους και βουλιάξουν στην εξαθλίωση. Αραγε θα μας αφήσουν να βουλιάξουμε όπως εκείνοι για τους οποίους ο Τζον Στάινμπεκ έγραψε τα «Σταφύλια της οργής»; Θέλουμε, πάντως, να δούμε να αποδεικνύεται στην πράξη αυτό που ένας ριζοσπάστης θεωρητικός ονόμασε κάποτε eros effect· το ξαφνικό, απροειδοποίητο ξέσπασμα μιας αντίδρασης από τα κάτω, που πιάνει απροετοίμαστους τους πάντες, κοινωνεί μεγάλα πλήθη σε μια μεθυστική αίσθηση κοινών στόχων και αξιών και επιβάλλει ανατροπές, είναι ακόμη πραγματοποιήσιμο, δεν ανήκει στη σφαίρα της μυθικής ουτοπίας.
Ποιο είναι, όμως, το οικονομικό μέλλον της άρρωστης χώρας μας; Πώς η οικονομία της μπορεί να ανταγωνιστεί τη φτήνια της Κίνας ή την οικονομική κυριαρχία της Γερμανίας; Τι απέγινε η γεωργία της; Τι απέγινε η βιομηχανία της; Πού κατέληξαν οι κερδοφόρες υπηρεσίες της; Ποια είναι η απειλή σήμερα; Τι είδους -χειρότερη- κρίση μας περιμένει; Η αλήθεια είναι σκληρή. Τα νέα μέτρα θα κάνουν την απόδρασή μας από τη φτώχεια σχεδόν αδύνατη. Αν το κράτος δεν δαπανά και αν οι φοβισμένοι πολίτες δεν καταναλώνουν, πώς θα ανακάμψουμε;
Η Ευρώπη δείχνει πολιτικά ανίκανη να διαχειριστεί μια κρίση, που τώρα έχει γίνει μεταδοτική. Επειδή δεν μπορείς να φορτώνεις συνεχώς με νέα χρέη μια αφερέγγυα χώρα, που δεν έχει καμιά ελπίδα να τα ξεπληρώσει ώστε να ξαναβγεί στις αγορές. Η κινδυνολογία για τη δραχμή είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, αλλά εμείς είδαμε τη φαιδρή της όψη.
Και επειδή τους κουτόφραγκους τους πιάσαμε κορόιδα όχι μία, αλλά τρεις φορές, μια για να μπούμε στο ευρώ, μια για να πάρουμε το πρώτο δάνειο και άλλη μια για τη συμφωνία του Οκτωβρίου, αυτοί τώρα διαμηνύουν σε όλους τους τόνους ότι στις 16 του μηνός που θα έρθουν για διαπραγματεύσεις, θα θέσουν οι ίδιοι τους όρους και θα επιβλέψουν την εκτέλεσή τους.
Η φαρσοκωμωδία της εικονικής συναίνεσης των τριών κομμάτων λειτουργεί ως προπέτασμα καπνού έναντι των εξαιρετικά επικίνδυνων εξελίξεων. Ομως, ουδείς δείχνει να αντιλαμβάνεται το δράμα. Δείχνει να αγνοεί το γεγονός ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Ελλάδα δεν είναι η χρεοκοπία καθαυτή. Οι «λεονταρισμοί» ορισμένων παραπέμπουν στον ήρωα του Μπρεχτ, ο οποίος, αν και έχει βουτηχτεί μέχρι τον λαιμό στον βούρκο, πασχίζει να κρατήσει τη χωρίστρα του στη θέση της!...
**Οι εσωτερικές υποχρεώσεις μιας χώρας είναι να καταβάλλει μισθούς και συντάξεις και να εξασφαλίζει την παροχή υπηρεσιών και αγαθών στους πολίτες. Οταν αφαιρεί από αυτές τις παροχές και μεταβιβάζει διαρκώς τον παραγόμενο πλούτο στο εξωτερικό προκειμένου να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις των ξένων δανειστών, υποθηκεύει αυτούς τους πολίτες και την περιουσία του κράτους ως ενέχυρο για το χρέος.
Με τα Μνημόνια δεσμεύει τους πολίτες να εργάζονται στο διηνεκές, με όρους πείνας που καθιστούν ουσιαστικά ανέφικτη την απαλλαγή τους από αυτά.**
Οταν πρόκειται για την ικανοποίηση των ξένων δανειστών, οι κυβερνήσεις των Μνημονίων την επισείουν ως φόβητρο στον λαό, ώστε να υποταχθεί στη λογική μιας «κατάστασης έκτακτης ανάγκης». Χωρίς αιδώ υποστηρίζουν τη διαβόητη εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή μια υποτίμηση χωρίς εκείνους τους ανεξάρτητους μηχανισμούς που επιτρέπουν την υποτίμηση του νομίσματος. Πρόκειται για εσωτερική πτώχευση που θα την πληρώσουν οι πιο αδύναμοι και οι μη προνομιούχοι.
Παγιώνεται η αντίληψη ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της. Σε... ελληνικότερη και πολιτικότερη διατύπωση: «Εγινε αντιληπτό ότι τα Μνημόνια δεν μπορούν να αποτρέψουν τη χρεοκοπία και τη στάση πληρωμών».
Η διαπίστωση ότι ακόμα και με τη μεγαλύτερη προσπάθεια και με τις μεγαλύτερες θυσίες, που θα προστεθούν σε αυτές που ήδη έχουν γίνει, η κατάσταση θα είναι αβίωτη με την εφαρμογή του κύκλου ζωής του νέου Μνημονίου, εξαναγκάζει τους δανειστές μας σε πολιτικά εκβιαστικές επιταγές, ζητώντας βίαια μέτρα και περαιτέρω αποδιάρθρωση της αγοράς εργασίας, θέτοντας θέμα μείωσης του κατώτατου μισθού και ενίσχυσης των ελαστικών μορφών απασχόλησης, ενώ δεν έχουν ξεχάσει και την κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα.
Να λοιπόν ο φαύλος κύκλος: η Ελλάδα δανείστηκε για να σωθεί και τώρα αντιλαμβάνεται τις μαύρες τρύπες που οδηγούν σε νέο δανεισμό. Και έρχεται η ιεροεξεταστική τρόικα να αποσαφηνίσει ότι κανένας στόχος δεν επιτεύχθηκε και οι θυσίες χάθηκαν στον διάτρητο πίθο των Δαναΐδων.
Και για να μας δώσουν το νέο δάνειο, χωρίς το οποίο δεν υπάρχει «κούρεμα», οι δανειστές και ιδιαίτερα το ΔΝΤ απαιτούν να αποδείξουμε εμπράκτως ότι θα σταματήσουμε να παράγουμε ελλείμματα, άρα ότι θα μπορούμε να αποπληρώνουμε τις δόσεις μας χωρίς νέα θαλασσοδάνεια.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_arti ... 12_1297294
-
-
Ο χρήστης ililias έγραψε:
... Στον ΙΤ που ζούμε μεσαίωνα. Ωράρια 12-13 ωρών at least χωρίς να πληρωνόμαστε και αποδοχές στο ναδίρ....
E, θα το ξαναπώ: Ο (αγράμματος) γυψοσανιδάς μου δεν σηκώνεται από το κρεβάτι του για λιγότερα από 150 Ε μεροκάματο.
Μήπως μερικοί θα ήταν καλό να αναθεωρήσουν το τι μπορεί να σημαίνει 'εργάζομαι'?Όπως επίσης πολλοί θα ήταν εξαιρετικά καλό το τι μπορεί να σημαίνει ανταμοίβω το προσωπικό μου...
Τελείως φιλικά Ηλία και δεν αναφέρομαι σε εσένα, απλά αφορμή πήρα.
-
Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
αν το βαζε ο τρυφωνας αυτο, θα πεφτατε να το φατε ολοι χεχε...
ΔΝΤ, eurogroup, κούρεμα, μνημόμιο ΙΙ, σωθήκαμε!!!