οι γυναίκες-αντράκια είναι

μια γυναίκα τύπου pasxou χρειάζεσαι να δεις πώς θα δέσετε

Ο χρήστης kon5 έγραψε:
Μπορώ να πάω για ψάρεμα με το ανηψάκι μου...ελπίζω να παντρευτεί ο αδελφός αν και αυτός της ίδιας συνομοταξίας γίνεται Αν αποκτήσω ανηψάκια πάντως θα τους τα γράψω όλα όταν εκδράμω εις παράδεισον, οπότε όσο ζω θα με φροντίζουν. Εϊναι όλα υπολογισμένα
everything counts που είπαν και οι depeche

Κάποια στιγμή θα το κάνω και αυτό.... Μέχρι στιγμής τους παίρνω δώρα μόνο τα Χριστούγεννα και σε καμιά γιορτή. 4 ανίψια έχω από τα 2 αδέρφια μου. Και μπόλις φέυγω από το σπίτι τους, ρωτάω (ειδικά τον αδερφό μου που είμαστε πιο κοντά) :'καλά ρε μλκ, πως την παλεύεις όλη μέρα;;'
Ζούγκλα το σπίτι με 2 αγόρια. Ταεκ βον ντο, Αγγλικά, Μπάσκετ, Πρόσκοποι και χίλιες δυο άλλες δραστηριότητες που σου μηδενίζουν τον ελεύθερο χρόνο....

Δες όμως και μια άλλη οπτική... Ότι θα έχω δημιουργήσει+ ότι θα έχω κληρονομήσει, θα τα γ@μήσω όλα μέχρι τελευταίο κεραμύδι. Δεν θα αφήσω τίποτα... Αν πεθάνω πριν από αυτό που έχω υπολογίσει, μόνο τότε θα τσιμπήσουν από σπόντα κάτι τα ανήψια.. Δε θέλω να με προσέχουν με ιδιοτέλεια. Αν με γουστάρουν σαν άτομο, ας μου΄δώσουν και ένα ποτήρι νερό. Αλλιώς δε μαμιέται, θα μου το δώσει το 20 χρονο ρωσάκι που θα πληρώνω

Δε σου βάζω ιδέες....
Στον ίσιο δρόμο προσπαθώ να σε βάλω, αλλά αντιστέκεσαι σθεναρά..... Χαλάρωσε

Κάποια πράγματα απλά δεν μπορούν να περιγραφούν αν δεν τα νιώσεις. ΟΚ καλά τα ανήψια, τα Ρωσάκια, το αμάξι, το σκάφος κτλ αλλά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το αίσθημα του να γίνεις πατέρας και να κάνεις τη δική σου οικογένεια. Μην με παρεξηγήσετε αλλά πιστεύω ότι όσοι λένε 'been there, done that' μάλλον την πάτησαν και φοβούνται να ξαναπροσπαθήσουν ή μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον που απλά δεν τους έμαθε ή δεν ένιωσαν την αξία της οικογένειας και θεωρούν ότι όλα αγοράζονται.

Ο χρήστης Paris.gr έγραψε:
Κάποια πράγματα απλά δεν μπορούν να περιγραφούν αν δεν τα νιώσεις.

Παρά το φαινομενικά ορθό της διατύπωσης συνεχίζω με ξεροκεφαλιά να μην βάζω το χέρι μου για να αγγίξω τα μέταλλα του φούρνου μου στους 200 βαθμούς ,αν και δεν το έχω νιώσει ποτέ έχω πειστεί 'αφελώς' από τα ουρλιαχτά άλλων και τις τεράστιες φουσκάλες στα χέρια τους

Ο χρήστης kon5 έγραψε:

Από το bee movie:
Διάλογος αγελάδας (Α) και κουνουπιού (Κ):
A: I didn't know you were a lawer...
K: I was always a blood sucking parasite, but now I got a briefcase

Παρακαλούνται οι παντρεμένοι και χρονίως δεσμευμένοι να μην απαντήσουν. Εδώ θέλουμε απόψεις ελεύθερες - μη δεσμευμένες

Άσε τις υπεκφυγές και απάντησε...

Δεν κάθομαι εγώ να τρολλάρω για να μου πετάς ένα και να θεωρείς ότι ξεμπέρδεψες...

Δικηγόροι...

Θα σας απαντούσα σοβαρά στα υπόλοιπα, αλλά ψιλοβαριέμαι τα σοβαρά τέτοια ώρα...

Ο χρήστης koutsan έγραψε:

Κάποια πράγματα απλά δεν μπορούν να περιγραφούν αν δεν τα νιώσεις.

Παρά το φαινομενικά ορθό της διατύπωσης συνεχίζω με ξεροκεφαλιά να μην βάζω το χέρι μου για να αγγίξω τα μέταλλα του φούρνου μου στους 200 βαθμούς ,αν και δεν το έχω νιώσει ποτέ έχω πειστεί 'αφελώς' από τα ουρλιαχτά άλλων και τις τεράστιες φουσκάλες στα χέρια τους

OK πάσο. Φαντάζομαι - χωρίς να θέλω να γίνω αγενής - ότι δεν αναφέρεσαι στις κραυγές του πατέρα σου...

Όχι αναφέρομαι στην αξιολύπητη κατάσταση της πλειοψηφίας των φίλων μου με παιδιά που έριξαν εντυπωσιακά την ποιότητα ζωής τους από τη μια στιγμή στην άλλη...
Δε νομίζω πάντως ότι και οι γονείς μου έγιναν ευτυχέστεροι επειδή γεννήθηκα εγώ, μάλλον καλύτερα θα είχαν ζήσει χωρίς την παρουσία μου.

ΟΚ πάσο ξανά. Μάλλον κρίνω βάσει της δικής μου οικογένειας.

Οι απόψεις διίστανται.
Δισεκατομύρια γονείς σε όλο τον κόσμο έχουν την ακριβώς αντίθετη άποψη, γιατί έγιναν ευτυχέστεροι και πιο ολοκληρωμένοι κάνοντας με τη θέλησή τους οικογένεια. Εκατοντάδες εκατομμύρια άλλοι δεν μπόρεσαν να κάνουν οικογένεια παρά το ότι το ήθελαν πάρα πολύ.
Υπάρχουν και κάποιοι που έκαναν οικογένεια και το μετάνιωσαν γιατί έριξαν την ποιότητα της ζωής τους και π.χ. άλλαζαν το αυτοκίνητό τους κάθε δεκαπέντε χρόνια ενώ ήθελαν κάθε τρία.
Είναι θέμα προτεραιοτήτων και επιλογών.

Kαλά, πιστεύει κανείς ότι υπάρχει συνταγή ευτυχίας passe-partout

Ο χρήστης dstou έγραψε:
Οι απόψεις διίστανται.
Δισεκατομύρια γονείς σε όλο τον κόσμο έχουν την ακριβώς αντίθετη άποψη, γιατί έγιναν ευτυχέστεροι και πιο ολοκληρωμένοι κάνοντας με τη θέλησή τους οικογένεια. Εκατοντάδες εκατομμύρια άλλοι δεν μπόρεσαν να κάνουν οικογένεια παρά το ότι το ήθελαν πάρα πολύ.
Υπάρχουν και κάποιοι που έκαναν οικογένεια και το μετάνιωσαν γιατί έριξαν την ποιότητα της ζωής τους και π.χ. άλλαζαν το αυτοκίνητό τους κάθε δεκαπέντε χρόνια ενώ ήθελαν κάθε τρία.
Είναι θέμα προτεραιοτήτων και επιλογών.

σορυ φιλε αλλα θα πρεπει να ειμαι πολυ καφρος για να μετανιωσω που εκανα οικογενεια επειδη δεν μπορω να αλλαξω αυτοκινητο οποτε εγω γουσταρω.

σορυ φιλε αλλα θα πρεπει να ειμαι πολυ καφρος για να μετανιωσω που εκανα οικογενεια επειδη δεν μπορω να αλλαξω αυτοκινητο οποτε εγω γουσταρω.

Εσύ μπορεί να μην το μετάνιωσες αλλά υπάρχουν και τέτοιοι, το αποκλείεις?

οχι δεν το αποκλειω,υπαρχουν τετοιοι και λεγονται καφροι.
ασε που δεν εχω οικογενεια.

EDIT [MOD]

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Kαλά, πιστεύει κανείς ότι υπάρχει συνταγή ευτυχίας passe-partout

ξερω κ γω ενα γαλλικο, 'βουλε βου φε ουν παρτου; '

ενα R1 ειναι ανετα συνταγη ευτυχιας

συχνα μπορει να κανουμε τους γονεις μας ευτυχισμενους ή δυστυχισμενους. αλλα γι'αυτα φταινε τα κοινωνικα μικροαστικα καταλοιπα. υπο αλλες συνθηκες θα πιναμε κοκαϊνη με τα παιδια μας και θα ηταν το κοινωνικα πρεπον. γι'αυτο οικογενεια = φυλακη και κρατικος μηχανισμος υποταγης κ καταστολης.
εγω το παιδι μου (αν κανω ποτε) θα το στειλω εσωκλειστο σε κολλεγιο στην ελβετια.. θα απαγορευονται τα κινητα τηλεφωνα

πραγματικα δεν ξερω αν εκανα τους γονεις μου ευτυχισμενους ή δυστυχισμενους (εξαρταται και απο τη μικροαστιλα τους). το σιγουρο παντως ειναι οτι τους εκανα φτωχοτερους