Ο χρήστης Megane98hp έγραψε:
Με προσχημα τη 'Δημοκρατια' οι ΗΠΑ ακολουθουν το παλιο δοκιμασμενο κολπο των Αγγλων: Βαζω τους αλλουν να τρωγονται μεταξυ τους για να γινω εγω δυνατοτερος. Αυτο εγινε και στο Πακισταν με την Μπουτο.

Άν συνεχίσουν και αυτοί, οι μουσουλμάνοι εννοώ την ίδια διχαστική στον εαυτό τους τακτική όποιον δημοκρατικό βρίσκουν να τον ξαποστέλνουν με την μέθοδο της κινούμενης βόμβας μιά ζωή οι Η.Π.Α. θα τους καβαλάνε.

+1

Παρακολουθώ με μεγάλη οργή την άδικη επίθεση που έχει γίνει κατά της ολυμπιακής αεροπορίας για εμένα της καλύτερης και ασφαλέστερης εταιρεία της Ευρώπης με τα πιο ασφαλή αεροπλάνα και τους ικανότερους πιλότους… Δεν λέω ότι και οι ίδιοι οι υπάλληλοί της…χειριστές…πιλότοι…ελεγκτές πως δεν έχουν κάνει λάθη αφού με την σκληρή τους πολιτική και θέλοντας να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους συχνά ταλαιπωρούσαν τον κόσμο που τους εμπιστεύονταν τις διακοπές τους, τον επαναπατρισμό τους κ.α.

Αλλά κύριοι μήπως μας σερβίρουν την διάδοχη κατάσταση αυτοί που έχουν άμεσα συμφέροντα με τη περιθωριοποίηση και συρρίκνωση της? Μήπως πίσω από την Aegean Airlines κρύβονται πολιτικοί/ μέτοχοι που έχουν συμφέρων από το κλείσιμο της ολυμπιακής? Μήπως πίσω από την Ryanair κρύβεται η Aegean που έδωσε τα στοιχεία αφού είχε πρόσβαση στα οικονομικά της ολυμπιακής ως υποψήφια αγοραστής? Μήπως το κράτος απέκρυψε το χρέος του προς την Ο.Α που ανέρχεται ύστερα από τελεσίδικη απόφαση του ελληνικού δικαστηρίου σε 800εκ. ευρώ. (ενώ υπολείπονται άλλες 2αποφάσεις για ποσά 680εκ. ευρώ)? Από τα 1,4 δις ευρω το 46% είναι τόκοι πρόστιμα και προσαυξήσεις που τις επιβάλλει το κράτος και οι κρατικοί οργανισμοί λόγω αδυναμίας εξόφλησης των οφειλών της, Όμως η αδυναμία αυτή είναι αποτέλεσμα της άρνησης του κράτους να της καταβάλλει τα τεράστια χρέη του προς αυτήν. Ποίοι είναι οι υπεύθυνοι για την μακροχρόνια και επιζήμια ενοικίαση αεροπλάνων που δεν τηρούσαν τα στάνταρ ασφαλείας της εταιρείας ενώ πολλά δεν είχαν καν το λογότυπο της εταιρείας σε αυτά με αποτέλεσμα κάποιος που έκλεινε εισιτήριο με την ολυμπιακή , τελικά να ταξίδευε με αεροπλάνο που δεν είχε κανένα διακριτικό της εταιρείας. Ποίοι είναι οι υπεύθυνοι για την ενοικίαση αεροπλάνων που παραμένουν καθηλωμένα στα αεροδρόμιο λόγο βλάβης? Θα την πληρώσει κανένα από τα ‘μεγάλα κεφάλια’ και τους ‘φωστήρες’ οι απλά θα βγουν στο τέλος να μας πουν πως δοκιμάσανε τα πάντα αλλά τελικά ο ασθενής πέθανε?

Κλείνοντας θα θέλαμε να αφήσουμε κάποια ερωτήματα για όποιον ενδιαφέρεται να ψάξει λίγο περισσότερο τα πράγματα και να μη μείνει στην μασημένη τροφή που του πλασάρουν.

· ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΗΚΕΙ Η AEGEAN AIRLINES? ΠΟΙΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ;
· ΠΟΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ Η ΚΥΡΙΑ ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΟΝΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΟ Θ. ΒΑΣΙΛΑΚΗ;
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΜΕΤΟΧΟΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΣ AEGAEAN AIRLINES;
· ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΚΥΡΙΟΙ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ, ΣΑΛΛΑΣ ΚΑΙ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗΣ;

ΤΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΕΙ Ο ΝΕΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ; ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ 'ΑΓΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ' ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΦΗΝΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΘΩΡΕΙΑ ΕΛΙΓΜΩΝ ΣΤΟ ΘΕΜΑ... ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΗΓΕ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΕ ΑΠΡΑΓΟΣ ;

Καταργεί το μονοπώλιο του ΔΝΤ η Τράπεζα του Νότου

Η Τράπεζα του Νότου καταργεί το μονοπώλιο της διεθνούς δανειοδότησης, περιορίζοντας ταυτόχρονα την ισχύ του Διεθνές Νομισματικού Ταμείου στη Λατινική Αμερική

Του Δημήτρη Ψαραδέλλη

Οι ηγέτες επτά χωρών της Λατινικής Αμερικής υπέγραψαν την Κυριακή 9 Δεκεμβρίου την ίδρυση ενός νέου οργανισμού, της Banco del Sur's, «Τράπεζας του Νότου», ως εναλλακτική του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Η ιδέα ξεκίνησε από τον πρόεδρο της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες το Δεκέμβριο του 2006, σε μια προσπάθεια να περιορίσει την επιρροή των ΗΠΑ και των διεθνών χρηματοδοτικών οργανισμών, τους οποίους έχει χαρακτηρίσει ως «εργαλεία της Ουάσινγκτον».

Η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Βολιβία, το Εκουαδόρ, η Παραγουάη και η Ουρουγουάη μαζί με τη Βενεζουέλα ξεκίνησαν αυτή την προσπάθεια από κοινού. Η Χιλή και το Περού αποφάσισαν να μη συμμετέχουν στο εγχείρημα, ενώ η Κολομβία, η οποία έδειξε αρχικά να ενδιαφέρεται, έχει βάλει στην άκρη το θέμα εξ' αιτίας διαφωνίας του Κολομβιανού πρωθυπουργού Αλβάρο Ουρίμπε και του Τσάβες.

«Σπάει» το μονοπώλιο του ΔΝΤ

Αναλυτές πιστεύουν ότι η Τράπεζα του Νότου αντανακλά την «αντιδημοτικότητα» του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας μεταξύ των χωρών της Λατινικής Αμερικής. Στην αρχή της δεκαετίας οξύνθηκε ο σκεπτικισμός στη Λατινική Αμερική ιδιαίτερα μετά την απόφαση της Αργεντινής να κινηθεί αντίθετα από τις προσταγές του ΔΝΤ, μια απόφαση θετική εκ των υστέρων καθώς η οικονομία της Αργεντινής αναπτύσσεται με σταθερούς ρυθμούς.

Το ΔΝΤ έχει κατηγορηθεί ότι επιβάλει αυστηρές πολιτικές στις αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ είναι «καλοκάγαθο» όσον αφορά τις ανεπτυγμένες, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την κρίση στη στεγαστική αγορά των ΗΠΑ. Προς το παρόν τουλάχιστον, μόνο η Βενεζουέλα θα αποχωρήσει από το ΔΝΤ, με αποτέλεσμα να γίνει αθέτηση αποπληρωμής των ομολόγων της, κάτι που θα αυξήσει σημαντικά το μελλοντικό κόστος δανεισμού των διεθνών αγορών.

Εμπόδια

Η Βενεζουέλα ελπίζει η Τράπεζα να ξεκινήσει τη λειτουργία της μέσα στο 2008, ωστόσο παραμένουν αρκετά εμπόδια.

Ειδικότερα, το χρηματικό ποσό αλλά και το επιπλέον κεφάλαιο που θα συνεισφέρει η κάθε χώρα δεν έχει γνωστοποιηθεί ακόμα. Η Βραζιλία και η Βενεζουέλα διαφωνούν στο τρόπο χρηματοδότησης της Τράπεζας, με τη δεύτερη να επιμένει ότι οι εισφορές θα πρέπει να είναι προαιρετικές, υπό μορφή δωρεάς δηλαδή. Ο Τσάβες έχει ήδη δανείσει 2,5 δισ. δολάρια στην Αργεντινή και προτίθεται να δώσει 500 εκατ. δολάρια στο Εκουαδόρ για να καλύψει το χρέος του κι άλλα 1,5 δισ. στη Βολιβία.

Η πρώτη φάση της χρηματοδότησης θα είναι ασύμμετρη, με τους κύριους χρηματοδότες της προσπάθειας να είναι η Βενεζουέλα και η Βραζιλία. Το αρχικό κεφάλαιο 7 δισ. δολαρίων θα χρηματοδοτεί έργα ανάπτυξης της περιφέρειας με ιδιαίτερα χαμηλά επιτόκια. Σε αντίθεση ωστόσο με το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, τα οποία επειδή χρηματοδοτούνται από την Ουάσιγκτον ελέγχονται σε πολύ μεγάλο βαθμό από αυτήν, η Τράπεζα του Νότου δεν έχει κάποιον επικεφαλή καθώς συγκροτείται πάνω στην αρχή «μία χώρα, μία ψήφος». Επιπλέον, η νέα τράπεζα δεσμεύτηκε να δίνει στη δημοσιότητα όλα τα πρακτικά των συνεδριάσεών της, ενώ οι διευθυντές της θα είναι υπόλογοι στη Δικαιοσύνη, κάτι το οποίο δεν ισχύει για τους άλλους διεθνείς χρηματοδοτικούς οργανισμούς, οι διευθυντές των οποίων προστατεύονται από πλήρη ασυλία.

Οι μακροπρόθεσμοι στόχοι της τράπεζας είναι η προσέλκυση των οικονομικών επενδυτών από τη Λατινική Αμερική και η χρηματοπιστωτική ανεξαρτησία των χωρών της Λατινικής Αμερικής από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Παγκόσμια Τράπεζα και τη Διαμερικανική Αναπτυξιακή Τράπεζα και σταδιακά να ενταχθούν όλες οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, από το Μεξικό μέχρι την Αργεντινή. Ένα από τα πρώτα έργα που πρόκειται να χρηματοδοτήσει η τράπεζα είναι οι αγωγοί φυσικού αερίου που θα συνδέουν Αργεντινή με Βενεζουέλα και Βραζιλία με Βολιβία.

Μεικτές αντιδράσεις

Η Τράπεζα του Νότου έχει γίνει δεκτή με μεγάλη επιφύλαξη από την πλειοψηφία των αναλυτών. Συμφωνούν ωστόσο στο γεγονός ότι η διεύρυνση των επιλογών χρηματοδότησης είναι κάθε άλλο παρά αρνητική. Ο πρώην πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας και βραβευμένος με Νόμπελ Οικονομικών, Τζόσεφ Στίγκλιτζ επιδοκιμάζει την ίδρυση ενός νέου χρηματοδοτικού οργανισμού. «Είναι καλό να υπάρχει ανταγωνισμός στις περισσότερες αγορές, ακόμα και σε εκείνες που χρηματοδοτούν την ανάπτυξη» έχει δηλώσει κατά το πρόσφατο παρελθόν ο διακεκριμένος οικονομολόγος.

Από την άλλη, πολλοί αναλυτές τονίζουν ότι η πολιτική ατζέντα πίσω από την Τράπεζα του Νότου θα δημιουργήσει πληθώρα προβλημάτων στο μέλλον. Αλλά κοιτώντας το σήμερα, τα διαθέσιμα κεφάλαια από την Βενεζουέλα θα αποτελέσουν πηγή ανάπτυξης για πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Το «νόημα» της νέας τράπεζας συμπυκνώνεται στις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών της Βραζιλίας: «Δεν χρειάζεται πλέον να διαπραγματευόμαστε τις οικονομικές μας πολιτικές. Κλείνει ένας κύκλος υποταγής που έπληττε την αξιοπρέπεια και την κυριαρχία μας». Αυτό το αίσθημα μοιράζονται πλέον πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως της Λατινικής Αμερικής, όπως επισήμανε και το περιοδικό Economist.

http://www.kathimerini.gr

Προς το παρόν, χάσαµε

Με ποσοστό µόλις 50,70% (4.504.354 ψήφους) κατά των συνταγµατικών αλλαγών έναντι 49,29% (4.379.392) υπέρ, ο «σοσιαλισµός του 21ου αιώνα» τού προέδρου Τσάβες δεν έγινε αποδεκτός, ή όπως δήλωσε ο ίδιος «προς το παρόν δεν κερδίσαµε». Μπορεί η διαφορά να είναι κάτι παραπάνω από οριακή, λίγα όµως θα άλλαζαν ακόµα και αν το 50,7% ανήκε στους Τσαβίστας. Δεν µπορεί µια διχασµένη κοινωνία να σηκώσει το βάρος τής νοµιµοποίησης και της υλοποίησης τέτοιου είδους αλλαγών.

Το πιο σηµαντικό, όµως, χαρακτηριστικό αυτού του δηµοψηφίσµατος είναι πως οι ψήφοι που έχασε ο Τσάβες σε σχέση µε όλες τις προηγούµενες οχτώ εκλογικές µάχες (τρεις προεδρικές εκλογές, δύο βουλευτικές και τρία δηµοψηφίσµατα), όπου ήταν ο απόλυτος θριαµβευτής µε ποσοστά συµµετοχής άνω τού 75%, δεν κερδήθηκαν από την αντιπολίτευση, αλλά προτίµησαν την αποχή (44%). Ο σοσιαλισµός τού Τσάβες δεν έγινε αποδεκτός επειδή δεν έγινε κατανοητός. Δεν έγινε κατανοητός επειδή πολύ απλά δεν υπάρχει. Έστω, προς το παρόν.

Για ποια Βενεζουέλα µιλάµε όµως;
Σχεδόν το 40% των κατοίκων των αστικών περιοχών τής χώρας είναι φτωχοί, ενώ το ποσοστό αυτό ξεπερνάει το 70% στους κατοίκους τής υπαίθρου. Σύµφωνα µε την αγροτική απογραφή τού 1997, το 75% των αγροτών κατέχει µόλις το 6% των καλλιεργήσιµων εκτάσεων. Στο Καράκας οι τενεκεδουπόλεις, τα λεγόµενα µπάριος, περικυκλώνουν το κέντρο τής πόλης. Έχουµε, λοιπόν, να κάνουµε µε δύο Βενεζουέλες. Από τη µια µεριά βρίσκονται όσοι απολαµβάνουν τους καρπούς τής αγαστής συνεργασίας µε τις πολυεθνικές εταιρείες, οι οποίες όλα αυτά τα χρόνια είχαν κυριολεκτικά εισβάλει στη χώρα, αλλά και µεγάλα τµήµατα των µεσαίων τάξεων, που είναι κατά κανόνα λευκές και σε αρκετές περιπτώσεις παρασιτικές. Από την άλλη, έχουµε µια κατώτερη τάξη σταθερά αποκλεισµένη από κάθε έννοια προόδου.

Ο λαϊκιστής, σύµφωνα µε τους αντιπάλους του, εντός και εκτός τής χώρας, Τσάβες πέτυχε να εξασφαλίσει ένα πιάτο φαΐ για τον κάθε πολίτη τής Βενεζουέλας και φροντίζει ένα µέρος των εσόδων από τον πετρελαϊκό πλούτο τής χώρας να πηγαίνει σε κοινωνικές πολιτικές. Οι δηµοκράτες αντίπαλοί του οργάνωσαν εναντίον του το περίφηµο τηλεοπτικό πραξικόπηµα το 2002, ενώ στο τελευταίο αυτό δηµοψήφισµα αποκαλύφτηκε υπόµνηµα προς την ηγεσία τής CIA το οποίο είχε συντάξει συνεργάτης τής υπηρεσίας στη Βενεζουέλα και ενηµέρωνε για ενέργειες στρατολόγησης φοιτητών και επαφές µε στρατιωτικά στελέχη. Μάλιστα, µε βάση το σχέδιο (Operation Pincer), εφόσον το δηµοψήφισµα ήταν υπέρ τού Τσαβες, αυτοµάτως θα χαρακτηριζόταν νοθευµένο. Για άλλη µία φορά έννοιες όπως λαϊκισµός, δηµοκρατία, φιλελευθερισµός χρησιµοποιούνται όπως βολεύει τον καθένα και αποδεικνύονται στην πράξη παραπλανητικές και κενές περιεχοµένου.

Στο ίδιο έργο θεατές;

Ασαφής, όµως, αποδείχτηκε και η έννοια και το περιεχόµενο του σοσιαλισµού τού 21ου αιώνα. Σύµφωνα µε τα λόγια φιλικά διακείµενου επικριτή τού Τσάβες, τα οποία φιλοξενούνται σε άρθρο τού Tariq Ali για το «Monthly Review», «Πριν ψηφίσουµε υπέρ µιας συνταγµατικής µεταρρύθµισης η οποία θα διαµορφώσει το κράτος, την οικονοµία και τη δηµοκρατία ως σοσιαλιστική, εµείς οι πολίτες έχουµε το δικαίωµα συµµετοχής σε αυτούς τους καθορισµούς. Τι κατανοούµε µε τον όρο σοσιαλιστικό κράτος; Τι κατανοούµε µε τον όρο σοσιαλιστική οικονοµία; Με ποιον τρόπο όλα αυτά διαφοροποιούνται από τα κράτη, τις οικονοµίες και τις δηµοκρατίες που συνόδευσαν τον σοσιαλισµό τού 20ού αιώνα;». Τα διδάγµατα από τον προηγούµενο αιώνα δεν φαίνεται να έχουν γίνει ακόµα κατανοητά σε µεγάλα τµήµατα της Αριστεράς. Ο λαός τής Βενεζουέλας δεν ήθελε έναν πρόεδρο µε απεριόριστες εξουσίες.

Τι νόηµα θα είχε αν η Βενεζουέλα µετατρεπόταν σε µία ακόµα Κούβα, όπου χρόνος και σοσιαλισµός έχουν σταµατήσει;
Ο σηµερινός παγκοσµιοποιηµένος καπιταλισµός δεν αντιµετωπίζεται ούτε µε φωνές ούτε µε ενέργειες από τα πάνω. Ένας Τσάβες, όπως παλιότερα ένας Αλιέντε, µπορούν να αποδειχτούν εύκολοι στόχοι. Η ουσιαστική συµµετοχή των πολιτών είναι αναγκαία προϋπόθεση. Ιδιαίτερα στην Ευρώπη, όπου επικρατούν κοινωνικές συνθήκες 21ου αιώνα και που ο ρόλος των µεσαίων στρωµάτων είναι ακόµα περισσότερο κοµβικός. Η έµπνευση της ευρωπαϊκής Αριστεράς από το ανακάτεµα της τράπουλας που προσπαθεί να κάνει ο Τσάβες, καλό θα ήταν να µην περιορίζεται µόνο στην προµήθεια φθηνού πετρελαίου.
Ο σοσιαλισµός τού 21ου αιώνα –εφόσον ποτέ γίνει πράξη– δεν µπορεί παρά να είναι σοσιαλισµός από τα κάτω. Διαφορετικά, το έργο το έχουµε δει και δεν αξίζει να περιµένει κανείς την επανάληψή του.

http://galera.gr/magazine/modules/artic ... hp?id=1028

Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Αριστεράς;

του ΗΛΙΑ ΣΤΑΥΡΙΔΗ
(02/01/2008)

Τον τελευταίο καιρό έχουν πληθύνει τα «περίεργα» επεισόδια στο χώρο της διεθνούς Αριστεράς. Τα προβλήματα ξεκίνησαν στις αρχές Δεκεμβρίου όταν ο υπουργός Εσωτερικών της Βενεζουέλας Πέντρο Καρένιο συνελήφθει να ασκεί δριμύα κριτική στον καπιταλισμό φορώντας παπούτσια Gucci και γραβάτα Louis Vuitton. Αιτιολογώντας τη στάση του είπε: «Δεν είναι αντιφατικό, γιατί θα προτιμούσα όλα αυτά να παράγονται στη Βενεζουέλα και τότε θα μπορούσα να αγοράσω αυτά που παράγονται εδώ αντί να πρέπει να εισάγουμε το 95% αυτών που καταναλώνουμε». Κοινώς άλλα λόγια...

Στη συνέχεια η σκυτάλη πέρασε στη γερμανική Die Linke. Η ευρωβουλευτής του κόμματος Σάρα Βάγκενκνεχτ «συνελήφθη» να τρώει αστακό σε πολυτελές εστιατόριο του Στρασβούργου. Η φωτογραφία τραβήχθηκε από τη συνάδελφό της ευρωβουλευτή Φελέκνας Γιούκα κατά τη διάρκεια του γεύματος. Την επόμενη μέρα, η Βάγκενκνεχτ ζήτησε από τη συνάδελφό της τη φωτογραφική μηχανή για να τη χρησιμοποιήσει η ίδια προσωπικά, και όταν της την επέστρεψε οι επίμαχες φωτογραφίες είχαν εξαφανισθεί. Η Γιούκα δημοσιοποίησε το γεγονός και κατήγγειλε την Βάγκενκνεχτ, η οποία απολογήθηκε λέγοντας ότι δεν της άρεσαν οι εν λόγω φωτογραφίες και ότι «...αντίθετα, αγωνίζομαι για μια κοινωνία στην οποία ο καθένας θα μπορεί να τρώει αστακό».

Φαίνεται ότι σταδιακά αρχίζει να ξεκαθαρίζει ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα. Θα είναι μια κοινωνία με αστακούς, Gucci και Louis Vuitton.

Eγώ θα συμπαρασταθώ στους κατηγορούμενους πάντως...

Το πρόβλημα δεν είναι τα Gucci ή αυτός που τα φοράει (εφόσον τα φοράει επειδή είναι καλά παπούτσια και όχι για διάκριση από τους άλλους) αλλά αυτός που δεν τα φοράει.
Αν βέβαια αυτός που φοράει Gucci τα φοράει για τους ίδιους λόγους που κάποιος άλλος δεν τα φοράει (λχ. τον 'κλέβει' εκμεταλευόμενος της εργασία του) τότε (και μόνον τότε) υπάρχει θέμα.

Λευτεριά στους αριστερούς με Gucci!

Παρακαλείται ο κύριος που κατέλαβε το λογαριασμό του κ. SAXOGUS2 να παραδώσει τον κωδικό στη διαχείριση.
Ευχαριστώ.

«...αντίθετα, αγωνίζομαι για μια κοινωνία στην οποία ο καθένας θα μπορεί να τρώει αστακό».

κλαϊν μαϊν

ο σωστός αριστερός θα φορούσε no-name προϊόντα φτιαγμένα απο τα άξια χέρια 12χρονων συντρόφων απο την ανατολή

Ο χρήστης nickolas έγραψε:
...Το πρόβλημα δεν είναι τα Gucci ή αυτός που τα φοράει (εφόσον τα φοράει επειδή είναι καλά παπούτσια και όχι για διάκριση από τους άλλους) αλλά αυτός που δεν τα φοράει...

1. Δεν έχεις καταλάβει τι σημαίνει 'παπούτσια Γκούτσι'; Καμία σχέση με το 'καλά παπούτσια'.
   ή / και
2. Η (μόνη) ουσία στο πανάκριβο επώνυμο, είναι ότι δεν μπορούν να το έχουν όλοι. ΚΑΝΕΝΑΣ από αυτούς που χρησιμοποιούν πανάκριβα επώνυμα δεν το κάνει γιατί είναι καλά. Άλλωστε αν το φουστανάκι του Ντιόρ ήταν καλό, θα το φορούσε κ δεύτερη φορά, η μαντάμ.

Ο χρήστης SAXOGUS2 έγραψε:
Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Αριστεράς;

του ΗΛΙΑ ΣΤΑΥΡΙΔΗ
(02/01/2008)

Τον τελευταίο καιρό έχουν πληθύνει τα «περίεργα» επεισόδια στο χώρο της διεθνούς Αριστεράς. Τα προβλήματα ξεκίνησαν στις αρχές Δεκεμβρίου όταν ο υπουργός Εσωτερικών της Βενεζουέλας Πέντρο Καρένιο συνελήφθει να ασκεί δριμύα κριτική στον καπιταλισμό φορώντας παπούτσια Gucci και γραβάτα Louis Vuitton. Αιτιολογώντας τη στάση του είπε: «Δεν είναι αντιφατικό, γιατί θα προτιμούσα όλα αυτά να παράγονται στη Βενεζουέλα και τότε θα μπορούσα να αγοράσω αυτά που παράγονται εδώ αντί να πρέπει να εισάγουμε το 95% αυτών που καταναλώνουμε». Κοινώς άλλα λόγια...

Στη συνέχεια η σκυτάλη πέρασε στη γερμανική Die Linke. Η ευρωβουλευτής του κόμματος Σάρα Βάγκενκνεχτ «συνελήφθη» να τρώει αστακό σε πολυτελές εστιατόριο του Στρασβούργου. Η φωτογραφία τραβήχθηκε από τη συνάδελφό της ευρωβουλευτή Φελέκνας Γιούκα κατά τη διάρκεια του γεύματος. Την επόμενη μέρα, η Βάγκενκνεχτ ζήτησε από τη συνάδελφό της τη φωτογραφική μηχανή για να τη χρησιμοποιήσει η ίδια προσωπικά, και όταν της την επέστρεψε οι επίμαχες φωτογραφίες είχαν εξαφανισθεί. Η Γιούκα δημοσιοποίησε το γεγονός και κατήγγειλε την Βάγκενκνεχτ, η οποία απολογήθηκε λέγοντας ότι δεν της άρεσαν οι εν λόγω φωτογραφίες και ότι «...αντίθετα, αγωνίζομαι για μια κοινωνία στην οποία ο καθένας θα μπορεί να τρώει αστακό».

Φαίνεται ότι σταδιακά αρχίζει να ξεκαθαρίζει ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα. Θα είναι μια κοινωνία με αστακούς, Gucci και Louis Vuitton.

Π@π@ριές καμαρωτές...

Δηλαδή εφ ' όσον μπορεί να τον πληρώσει με τον μισθό της , απαγορεύεται να φάει αστακό ; Εάν έκλεψε για νατο πετύχει , είμαι μαζί με τους επικριτές. Αλλιώς...Νομίζω πως εικόνα της αριστεράς στους πολέμιούς της είναι εξαιρετικά παρωχημένη αλλά φροντίζουν να την διατηρούν γιατί περνάει εύκολα. Μετά λέμε λαϊκιστή τον Καρατζαφέρη. Έλεος.

Ο χρήστης ginogsm έγραψε:

Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Αριστεράς;

του ΗΛΙΑ ΣΤΑΥΡΙΔΗ
(02/01/2008)

Τον τελευταίο καιρό έχουν πληθύνει τα «περίεργα» επεισόδια στο χώρο της διεθνούς Αριστεράς. Τα προβλήματα ξεκίνησαν στις αρχές Δεκεμβρίου όταν ο υπουργός Εσωτερικών της Βενεζουέλας Πέντρο Καρένιο συνελήφθει να ασκεί δριμύα κριτική στον καπιταλισμό φορώντας παπούτσια Gucci και γραβάτα Louis Vuitton. Αιτιολογώντας τη στάση του είπε: «Δεν είναι αντιφατικό, γιατί θα προτιμούσα όλα αυτά να παράγονται στη Βενεζουέλα και τότε θα μπορούσα να αγοράσω αυτά που παράγονται εδώ αντί να πρέπει να εισάγουμε το 95% αυτών που καταναλώνουμε». Κοινώς άλλα λόγια...

Στη συνέχεια η σκυτάλη πέρασε στη γερμανική Die Linke. Η ευρωβουλευτής του κόμματος Σάρα Βάγκενκνεχτ «συνελήφθη» να τρώει αστακό σε πολυτελές εστιατόριο του Στρασβούργου. Η φωτογραφία τραβήχθηκε από τη συνάδελφό της ευρωβουλευτή Φελέκνας Γιούκα κατά τη διάρκεια του γεύματος. Την επόμενη μέρα, η Βάγκενκνεχτ ζήτησε από τη συνάδελφό της τη φωτογραφική μηχανή για να τη χρησιμοποιήσει η ίδια προσωπικά, και όταν της την επέστρεψε οι επίμαχες φωτογραφίες είχαν εξαφανισθεί. Η Γιούκα δημοσιοποίησε το γεγονός και κατήγγειλε την Βάγκενκνεχτ, η οποία απολογήθηκε λέγοντας ότι δεν της άρεσαν οι εν λόγω φωτογραφίες και ότι «...αντίθετα, αγωνίζομαι για μια κοινωνία στην οποία ο καθένας θα μπορεί να τρώει αστακό».

Φαίνεται ότι σταδιακά αρχίζει να ξεκαθαρίζει ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα. Θα είναι μια κοινωνία με αστακούς, Gucci και Louis Vuitton.

Π@π@ριές καμαρωτές...

Δηλαδή εφ ' όσον μπορεί να τον πληρώσει με τον μισθό της , απαγορεύεται να φάει αστακό ; Εάν έκλεψε για νατο πετύχει , είμαι μαζί με τους επικριτές. Αλλιώς...Νομίζω πως εικόνα της αριστεράς στους πολέμιούς της είναι εξαιρετικά παρωχημένη αλλά φροντίζουν να την διατηρούν γιατί περνάει εύκολα. Μετά λέμε λαϊκιστή τον Καρατζαφέρη. Έλεος.

Μην ανησυχείς. Κι ο Καρατζαφέρης την ίδια ρητορική χρησιμοποιεί.
Για να πούμε όμως την αλήθεια, οι 'αριστεροί' ηγέτες της κακιάς ώρας δίνουν τις λαβές, καθώς από ρητορεία χόρτασε και ο κάθε πεινασμένος κνίτης. Επιπλέον όμως η υποκρισία των ως άνω 'αριστερών' κατάντησε εμετός...

Μαζί σου. Αλλά νομίζω ότι πρέπει , αν όχι οι ίδιοι οι πολιτικοί , οι πολίτες να έχουν ένα επίπεδο στην σκέψη και την κρίση τους.

Επιπλέον θεωρώ πως ότι και να λέμε για τον Καρατζαφέρη , τόσο χαμηλά δεν έχει πέσει τα τελευταία χρόνια. Μάλλον θεωρείται γραφικός ό,τι και να κάνει όπως εμφανίζεται ως κακό να τρώει κάποιος αριστερός αστακό. Εκ των πρωτέρων λάθος δηλαδή χωρίς κανείς να σκέφτεται ή να εμβαθύνει σε αυτά καθ' αυτά τα γεγονότα.

Μια χαρά είναι. Τουλάχιστον φέρονται όπως γουστάρουν και όχι όπως 'πρέπει' για να είναι συμβατή η συμπεριφορά τους με αυτά που δηλώνουν ότι τάχα πιστεύουν.

Μόνο μια απορία έχω: φτάνουν οι αστακοί για όλους τους ανθρώπους; Ακόμα κι αν δεν δώσουν στους δεξιούς;

Θα φάμε σπληνάντερο (του τελευταίου βιομήχανου που θα το έχει δώσει για να κρεμαστεί ο τελευταίος τραπεζίτης )

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Μια χαρά είναι. Τουλάχιστον φέρονται όπως γουστάρουν και όχι όπως 'πρέπει' για να είναι συμβατή η συμπεριφορά τους με αυτά που δηλώνουν ότι τάχα πιστεύουν.

Μόνο μια απορία έχω: φτάνουν οι αστακοί για όλους τους ανθρώπους; Ακόμα κι αν δεν δώσουν στους δεξιούς;

Οι δεξιοί δεν θα πάρουν γιατι είναι εχθροί. Χώρια που μετά δεν θα υπάρχουν δεξιοί. Όλοι θα είμαστε αριστεροί.

Πάντως το πραγματικό πρόβλημα υπάρχει εάν το τονισμένο είναι αλήθεια. Εάν , ανεξαρτήτως ιδεολογικής τοποθετήσεως , δεν μπορείς να εμπιστευθείς πραγματικά αυτόν που ψηφίζεις.

Και κάνα-δυο αιώνες πριν, ο αστακός ήταν φαγητό για εργάτες και δούλους...