Ο χρήστης G60 έγραψε:

Kερνάω καφέ,για βαθύτερη ανάλυση του βιβλίου

Τελικά ο συγγραφέας είναι φιλελεύθερος ή σοσιαλοδημοκράτης; Αυτό ήταν το μόνο σημείο που μου φάνηκε ότι ο συγγραφέας φάσκει και αντιφάσκει.

Μάρκ Μαζάουερ: Η σκοτεινή Ήπειρος
Ο Ευρωπαϊκός 20ος αιώνας από μία διαφορετική οπτική

Paul Krugman: Η μεγάλη κάμψη. Η επιστροφή των οικονομικών της ύφεσης
Πολύ διεισδυτική ματιά στην παγκόσμια οικονομία της δεκαετίας του 90 από ένα τρομερό μυαλό.
Επίσης του ιδίου: Η εποχή των μειωμένων προσδοκιών Εκδόθηκε το 1995, αλλά στα Αγγλικά υπάρχει μεταγενέστερη έκδοση του 1997 (The age of diminished expectations)

Ερικ Χόμπσμπάουμ: Όλη η σειρά των βιβλίων του όπου αναλύει την ιστορία των τελευταίων δύο αιώνων. Αποτελείται από:
Η εποχή των επαναστάσεων 1789-1848
Η εποχή του κεφαλαίου 1848-1875
Η εποχή των αυτοκρατοριών 1875-1914
Η εποχή των άκρων: Ο σύντομος 20ος αιώνας 1914-1991

Ο χρήστης G60 έγραψε:
Γιατί το λες αυτό?
Δεν μπορεί ο καπιταλισμός (προσωπικά έχω σοσιαλδημοκρατικές αντιλήψεις ) να ευημερεί χωρίς τις σημερινές οικονομικές-κυριαρχικές τάσεις ακρότητας?

Και'γώ έτσι το είδα, η σοσιαλοδημακρατία ούτως ή άλλος αποδέχεται τον καπιταλισμό. Αλλά δεν μπορεί απ' τη μία να λέει πόσο 'σωστός' είναι ο ελεύθερος καπιταλισμός, να σου λέει και την ιστορία με τα πέντε βενζηνάδικα του κόσμου (εκ των οποίων υποστιρίζει το αμερικάνικο) και ξαφνικά να το γυρίζει και να λέει ότι μόνο η σοσιαλοδημοκρατία μπορεί να πετύχει και χειριστεί αποτελεσματικά την παγκοσμιοποίηση..

Ο χρήστης G60 έγραψε:

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ:

Συγγραφέας: A. E. TAYLOR
Τίτλος: Πλάτων. Ο άνθρωπος και το έργο του
Λοιπά στοιχεία: Μετάφραση Ιορδάνη Αρζόγλου
Αθήνα 1990, 2003

http://www.miet.gr/web/gr/ekdoseis/more.asp?id=209

Moυ επιτρέπεις μια παρέμβαση εντελως προσωπικής εμπειρίας και καλοπροαίρετα φαντάζομαι.
Και επί τη ευκαιρία να παρουσιάσω κι εγώ με τη σειρά μου τα τρία (επτά κατά τον Αρριανό)καταπληκτικά βιβλία του Αρριανού.
Με όσα βιβλία ιστορικά έχω ασχοληθεί τα οποία αναλύουν διάφοροι συγγραφείς,έχασα το μπούσουλα.
Πχ για την εκστρατεία του Αλεξάνδρου,ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του.
Το κάψιμο της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας εξυπηρετεί ακόμα και σήμερα κάποιους ,βλέπεις
Τουλάχιστον όσες πηγές έχουν διασωθεί(άποψή μου πάντα βέβαια)είναι καλύτερα να απευθυνόμαστε κατ' ευθείαν εκεί.
Δε βλέπω το λόγο γιατί να μην είναι ο αναγνώστης αυτός που θα κάνει την όποια πολιτική η μη ανάλυση των γεγονότων.
Και εκεί είναι κρύβετε η σοφία των αρχαίων συγγραφέων.
Στην παρουσίαση των γογονότων ως είχαν.
Αν είμαστε αντικειμενικοί θα καταλάβουμε τα πράγματα ως είχαν αν όχι τρεις λαλούν και δυό χορεύουν.
Φυσικά υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι συγγραφείς που μας γλυτώνουν από περαιτέρω διάβασμα και αναλύουν τα ιστορικά γεγονότα με σαφήνεια και αλήθεια.
Αν δεν έχεις κάποιον όμως να σου υποδείξει τα σοβαρά αυτά αυτά έργα φτάνεις στο σημείο να αγοράζεις πολλά βιβλία από τα οποία όμως λίγα είναι αντικειμενικά.

Γι αυτόν ακριβώς το λόγο απευθύνομαι πάντα στην πηγή.
Αρχαίοι έλληνες συγγραφείς.
Να είναι καλά ο ΣΩΤΗΡΙΟΣ

ΑΡΡΙΑΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ

Στην κυριολεξία ΖΕΙΣ την εκστρατεία ενώ παράλληλα καταρέει στο μυαλό του αναγνώστη η όποια ανυπόστατη θεωρία ή πολιτική ανάλυση γύρω απ το πρόσωπό του .

Πάντα φιλικά Μάκης
Εξάλλου δεν είναι χώρος για διαξιφισμούς και υπό αυτήν την έννοια το ανέφερα

Εννοείται αυτό με τις πηγές και της ανάλυσή τους. Αν διαβάσεις αυτό το βιβλίο θα καταλάβεις ότι μιλάμε για κάτι πραγματικά άξιο λόγου.

Για να κατανοήσει (λέμε τώρα) όποιοσδήποτε τον Πλάτωνα πρέπει να διαβάσει τα έργα του. Η όποια ανάλυση είναι επικουρική στο έργο.
Η συγκεκριμμένη είναι κορυφαία από πολλές απόψεις (σκέψου όιτι γράφτηκε το 1949 και ακόμη κατά πολλούς δεν έχει ξεπεραστεί και αποτελεί αντικείμενο παραπομπής).
(Φυσικά, δεν λέω ότι έχω διαβάσει όλο τον Πλ. Προχωράω όμως αργά και σταθερά ).

Ο χρήστης Pathos έγραψε:

Γιατί το λες αυτό?
Δεν μπορεί ο καπιταλισμός (προσωπικά έχω σοσιαλδημοκρατικές αντιλήψεις ) να ευημερεί χωρίς τις σημερινές οικονομικές-κυριαρχικές τάσεις ακρότητας?

Και'γώ έτσι το είδα, η σοσιαλοδημακρατία ούτως ή άλλος αποδέχεται τον καπιταλισμό. Αλλά δεν μπορεί απ' τη μία να λέει πόσο 'σωστός' είναι ο ελεύθερος καπιταλισμός, να σου λέει και την ιστορία με τα πέντε βενζηνάδικα του κόσμου (εκ των οποίων υποστιρίζει το αμερικάνικο) και ξαφνικά να το γυρίζει και να λέει ότι μόνο η σοσιαλοδημοκρατία μπορεί να πετύχει και χειριστεί αποτελεσματικά την παγκοσμιοποίηση..

O συγγραφέας είναι Αμερικανός. Αυτό τα λέει όλα!

Όλα τα βιβλία του Ραφαηλίδη είναι πολύ καλά : γεμάτα τεράστια αποθέματα γνώσης την οποία ο μακαρίτης - με το πολύ δικό του (μαρξιστικό) στυλ - δίνει στον αναγνώστη ευχάριστα...Θα αποκομίσετε ΠΑΡΑ πολλά διαβάζοντάς τα σας το υπόσχομαι...Φυσικά μιλάμε για δημοσιογραφικό στυλ και για αυτό που λένε οι γάλλοι vulgarise γνώση (σε αντίθεση με την επιστημονική -ακαδημαική)
Στο τέλος της μεγάλη περιπέτεια του μαρξισμού ο Ραφαηλίδης λέει 'Ο συγγραφέας είναι ειδικός στη μη ειδικότητα' και κατόπιν ακολουθεί μια εκτενής βιβλιογραφία με διάφορα διαμάντια...

Συστήνω ανεπιφύλακτα τα παρακάτω που έχω διαβάσει

Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους 1830-1974
http://www.protoporia.gr/protoporia/pro ... ?sku=68399[/url]

Θερμοί και ψυχροί πόλεμοι
http://www.protoporia.gr/protoporia/pro ... 4254CSCCN3

Η μεγάλη περιπέτεια του μαρξισμού
http://www.protoporia.gr/protoporia/pro ... 4254CSCCN3

Επαναστατικά και απελευθερωτικά κινήματα
http://www.protoporia.gr/protoporia/pro ... 4254CSCCN3

Οι λαοί των Βαλκανίων
http://www.protoporia.gr/protoporia/pro ... 4254CSCCN3

Ο χρήστης koutsan έγραψε:
Όλα τα βιβλία του Ραφαηλίδη είναι πολύ καλά : γεμάτα τεράστια αποθέματα γνώσης την οποία ο μακαρίτης - με το πολύ δικό του (μαρξιστικό) στυλ - δίνει στον αναγνώστη ευχάριστα...Θα αποκομίσετε ΠΑΡΑ πολλά διαβάζοντάς τα σας το υπόσχομαι...Φυσικά μιλάμε για δημοσιογραφικό στυλ και για αυτό που λένε οι γάλλοι vulgarise γνώση (σε αντίθεση με την επιστημονική -ακαδημαική)

+1 διαβάζοντας τους λαούς της ευρώπης μου έκανε πραγματικά εντύπωση το πόσες γνώσεις είχε ο άνθρωπος...

Ο χρήστης G60 έγραψε:
[NIGA δεν έχεις κι άδικο αλλά δεν είναι κι κανόνας για όλους τους αμερικανούς.
Ακόμα κι αν αντιφάσκει εμείς πρέπει να εκμεταλευτούμε την ουσία του κάθε βιβλίου

Σαφώς. Αλλά επειδή είναι Αμερικανός έχει ένα ιδιότυπο μίγμα απόψεων, που αφενός μεν δύσκολα γίνεται κατανοητό από έναν Ευρωπαίο, αφετέρου δε δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί σε κλασσικές ιδεολογικές τάσεις (φιλελεύθερος, σοσιαλδημοκράτης κλπ)

Ο χρήστης G60 έγραψε:
....

Αρκεί να είμαστε κατά το δυνατόν.....αντικειμενικοί

Το να είναι κανείς αντικειμενικός όσον αφορά ένα βιβλίο που διάβασε είναι δύσκολο με την λογική ότι ο καθένας έχει τις δικές του προσλαμβάνουσες παραστάσεις, την δικό του επίπεδο γνώσης-αντίληψης-κατανόσης των θεμάτων που πραγματεύονται και φυσικά τις δικές του προκαταλήψεις κλπ κλπ.
Προσωπικά δεν πρόκειται να εκθειάσω οτιδήποτε μόνο και μόνο επειδή εχω πληρώσει για να το αποκτήσω (πχ αυτοκίνητο) και πρέπει να στηρίξω την άποψή μου. Αν είναι 'μάπα' (κατ' εμέ) δεν θα έχω κανένα κόλλημα να πω ότι έκανα την μλκ. αναφέροντας και τα κριτήρια με τα οποία έκρινα το όλο ζήτημα.

(νομίζω ότι είμαι λίγο off topic)

Παγκόσμια Οικονομία (λίγο παλιό, αλλά μια πολύ καλή αρχή για όποιον ενδιαφέρεται. Πάνω κάτω και εμείς developing country ήμασταν τότε):

**IMF Lending to Developing Countries: Issues and Evidence (Development Policy Studies) **

http://www.amazon.com/IMF-Lending-Devel ... 913&sr=1-1

Έχω πάρει να διαβάσω και το καινούριο του Friedman: Ο κόσμος είναι επίπεδος, αλλά δεν το έχω πιάσει ακόμη για να έχω άποψη. Πάντως για το 'Lexus και η Ελιά' παρότι σαφώς πολύ ενδιαφέρον, μου άφησε μία γεύση απλοϊκότητας στη σκέψη του συγγραφέα-δημοσιογράφου. Καμία σχέση με την οξύνοια του οικονομολόγου Krugman που πρότεινα παραπάνω. (βέβαια ίσως κακώς τους συγκρίνω αλλά...)

http://www.papasotiriou.gr/product.gboo ... 146&deid=0

Παλιό (1999) βιβλίο του Penrose αλλά με πολύ ενδιαφέρουσα άποψη για τη φυσική επίδραση της νόησης στην ύλη (υποθέτει ότι είναι το αντίστοιχο - σε μεγάλη κλίμακα - της κβαντικής διαπλοκής).

Ο χρήστης G60 έγραψε:

Pathos προφανώς εννοεί τον πραγματικό ελεύθερο καπιταλισμό κι όχι στα καρτέλ τα οποία έχουν δημιουργηθεί,και τα οποία δε φαίνονται ουσιαστικά στον πολύ κόσμο.
Φυσικά τα καρτέλ είναι αποτέλεσμα της 'ελαστικής' θα έλεγα 'βασης' του καπιταλισμού.
Και μάλλον γι αυτό το 'γυρνάει' μετά στη βάση της σοσιαλδημοκρατίας
Το θεωρητικό δηλ απ το πραγματικά εφικτό.

Κάτι δηλ σαν τη σχολική θεωρία.
Καλή η παγκοσμιοποίηση παιδάκια μου γιατί ο κόσμος όλος ένα χωριο,άσπροι μαύροι κλπ.(και ποιός ήταν ρατσιστής και δεν ήθελε τους μαύρους πχ προ παγκοσμιοποίησης? ).
Ενώ στην ουσία το παιδάκι όταν ,μεγαλώσει θα το πετάνε ένα ξεροκόματο για φαί οι 100 αρχηγικές εταιρίες του πλανήτη.
Στο σχολείο όμως δεν τα λέμε έτσι

Αν και βγαίνουμε λίγο εκτός θέματος, τεσπα...

Λοιπόν σχετικά με την σοσιαλοδημοκρατία, προσωπικά πιστεύω (θελημένα ή μη), με τους περίπλοκους νόμους που θέτει στην πρόσλυψη ή απόλυση υπαλλήλων στην τελική ευνοεί τις μεγάλες επιχειρήσεις και δισχεραίνει κατα πολύ την θέση των μικρότερων. Θα σου φέρω ένα παράδειγμα. Πές ότι μια επιχείρηση πρέπει να απολύσει έναν υπάλληλο. Σε μία σοσιαλοδημοκρατική οικονομία όπως, π.χ. αυτή της Σουηδίας, η επιχείρηση θα έχει α) να του δώσει κάποια αποζιμίωση, οκ. β) ίσως να χρειαστεί να του πληρώνει για τους επόμενους 3 μήνες τον μηνιαίο μησθό επειδή δεν κατάφερε να βρεί δουλειά γ) ίσως και να έχει βαρύτατες ποινές απο το κράτος αν ο υπάλληλος αυτός είναι άλλης εθνικότητας και του φαίξει και τους καταγγείλει για ρατσισμό εναντίον του. Μια μεγάλη επιχείρηση που έχει 10, 20 , 100 χιλιάδες υπαλλήλους δεν θα την επηρεάσει και πολύ -μπορεί και καθόλου - γιατί έχει τεράστια ρευστότητα και έχει περιθόριο λάθους (να προσλάβει λάθος άτομο για μια Χ δουλειά) γιατί, στο κάτω κάτω, τί της είναι να χάσει κάτι ψηλά μπροστά στα τεράστια έσοδα που έχει απο πωλήσεις; (άσχετα αν δεν θέλει να συμβαίνουν τέτοια λάθη)

Τώρα σε μια μικρή επιχείρηση των 10, 20, 100 ατόμων, αν της συμβεί το ίδιο πράγμα, θα έχει πολύ πιο σοβαρές συνέπειες πάνω της. Επίσης οι μικρές επιχειρήσεις χρειάζονται να είναι πολυ ευκίνητες και ευλύγιστες για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τον ανταγωνισμό, και προσλαμβάνοντας/απολύοντας ένα άτομο πρέπει να το σκεφτούν, να το ξανα σκεφτούν, να τα ξανα ξανα σκεφτούν. Το ρίσκο και το δίλημμα εδώ είναι πολύ πιο μεγάλο. Εδώ δλδ, υπάρχει αντι-κίνητρο στο να φτιάξεις μια δικιά σου επιχείρηση.

Τώρα σε μια ελεύθερη οικονομία λογικό επόμενο να σκεφτούμε ότι οι οικονομίες κλίμακας θα επικρατήσουν. (εκτός και αν υπάρχουν αντι-οικονομίες κλίμακας, τότε θα υπάρξει τέλειος ανταγωνισμός) Αλλά οι μεγάλες επιχείρησεις που βρίσκονται σε ολιγοπώλιο είτε έχουν μονοπώλιο για να προστατέψουν την δύναμή τους πρέπει να θέσουν εμπόδια εισόδου. Αυτά τα εμπόδια όμως τι είναι; Εκτός απο τις εξαγορές & συγχωνεύσεις και τις μειωμένες τιμές θέλει αυξημένες επενδύσεις σε R&D, σε διαφημίσεις, σε logistics. Επίσης θα πρέπει να επενδύσουν στην δημιουργία παραπάνω καταστημάτων/αποκλειστικών αντιπροσώπων τους. Επίσης εκτός απο καρτέλ υπάρχουν και τα παίγνια μεταξύ τους. Μια μικρή επιχείρηση θα μπορέσει να 'κερδίσει' αν έχει μια καινοτόμα ιδέα (βλ. Microsoft) ή διαφοροποιήσει το προϊόν της (π.χ. Porsche, Ferrari, Macintosh) ή, απλά, ο manager (που συνήθως είναι και ο ιδιοκτήτης) ξέρει να χειρίζεται καταστάσεις, να εκμεταλεύεται ευκαιρίες και γενικότερα είναι ικανός και έξυπνος. (Easy jet, ας πούμε)

Έχω και άλλα να γράψω αλλά παρα έχω βγεί εκτός θέματος. Φιλικά πάντα.

The Road to Reality

Ο χρήστης G60 έγραψε:
Λιλή Ζωγράφου

Τα δεκανίκια του καπιταλισμού

*ΑΝΤΙΓΝΩΣΗ ΤΑ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ Η «Αντιγνώση, τα Δεκανίκια του Καπιταλισμού» θέτει ένα πρόβλημα που ποτέ ως τώρα δεν έχει ερευνηθεί αντικειμενικά και καίρια. Πως καταποντίστηκε ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός; Γιατί; Ποιους εξυπηρετούσε ο αφανισμός του; Και γιατί θεωρήθηκε απαραίτητο να ξεριζωθεί η ελληνική παιδεία προκειμένου να επιβιώσει ο χριστιανισμός; Οι πολιτισμοί που καταστράφηκαν ολοκληρωτικά και αφανίστηκαν από το πρόσωπο της γης δέχτηκαν επιδρομές από ορδές βαρβάρων. Όπως ο Μυκηναϊκός από τους Δωριείς και ο Χαναανικός από τους Εβραίους. Αλλά ο χριστιανισμός εμφανίζεται σα θρησκεία. Και το ίδιο ισχυρίζεται ως σήμερα. Πως έδρασε όμως σα βαρβαρική επιδρομή; Και γιατί λειτούργησε σαν καταλύτης κάθε ελληνικού στοιχείου, μετερχόμενος μέσα που μόνο ο ναζισμός μεταχειρίστηκε; Ο χριστιανισμός ισχυρίστηκε, και ισχυρίζεται ακόμη, πως μοναδικό του κίνητρο ήταν η Σωτηρία. Σύμφωνοι. Αλλά τίνος; Μα της συσσώρευσης του Πλούτου και της Εξουσίας. Αυτός είναι ο στόχος ούτου του βιβλίου:
*

Σχετικά δύσκολο στην ανάγνωση και ελαφρώς κουραστικό όσο αναφορά τις σχετικές παραπομπές σε άγγλο 'συγγραφέα'.
Ισως για τη συγγραφέα αυτό να αποτελεί εύστοχα τη βάση για την παρουσίαση των πραγματικών γεγονότων (όπως και αλλα φυσικά) λειτουργώντας ως καταπέλτης,αλλά πιστεύω θα ήταν ακόμα καλύτερη η άμεση αναφορά στην ιστορία.

Αν και παλιό βιβλίο ακόμα επίκαιρο.
Πολύ καλή πηγή γνώσης και προβληματισμού

Βιβλίο αρκετά παλιό, αλλά και αρκετά...λάθος κατά την ταπεινή μου γνώμη! Βρίθει έρευνας, αλλά με λάθος τεκμήρια, οπότε και λάθος συμπεράσματα... Δυστυχώς η συγγραφέας, είχε μια άποψη και έψαξε για τεκμήρια στήριξης.. Δυστυχώς, πολλά ήταν σαθρά... Π.χ βασίζει πολλά σε όσα γραφόταν στα λεγόμενα 'Πρωτόκολλα της Σιών', ενώ είναι απ' όλους τους ιστορικούς σχεδόν αποδεκτό, πως τα συγκεκριμένα είναι μια προβοκάτσια και όχι κάτι παραπάνω (η κυρίαρχη άποψη θέλει τον Στάλιν να τα δημιουργεί για να στηρίξει το πογκρόμ ΚΑΙ κατά των Εβραίων....). Αυτό το αναφέρω ενδεικτικά, γιατί έτυχε να το ψάξω αφού διάβασα το βιβλίο... Δεν θυμάμαι άλλα, γιατί πάει μια δεκαετία που το διάβασα, αλλά δεν θέλω να το απαξιώσω τελείως κι αυτό και την συγγραφέα! Απλά θα πρότεινα να διαβαστεί με προσοχή και επιφύλλαξη!