Ρε συ Χάρη, μπορείς να εξηγήσεις πως αυτό το τόσο απλό (αφού κι εσύ το κατάλαβες αμέσως ) τα άλλα παιδιά το παρεξήγησαν;

Αυτό που έκανα ήταν να συγκρίνω τον άνθρωπο που έχει βρει διάφορες εναλλακτικές δουλειές να κάνει για να ζήσει και να προκόψει, με αυτούς που αραχτοί με το φρέντο (πάει το έρμο το φραπόγαλο) γκρινιάζουν με την τιμή του φασολακίου.

Σάββα, από εμένα θίξου ελεύθερα.

είμαι αργόστροφος Ηλία τι να κάνω...

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Ρε συ Χάρη, μπορείς να εξηγήσεις πως αυτό το τόσο απλό (αφού κι εσύ το κατάλαβες αμέσως ) τα άλλα παιδιά το παρεξήγησαν;

Αυτό που έκανα ήταν να συγκρίνω τον άνθρωπο που έχει βρει διάφορες εναλλακτικές δουλειές να κάνει για να ζήσει και να προκόψει, με αυτούς που αραχτοί με το φρέντο (πάει το έρμο το φραπόγαλο) γκρινιάζουν με την τιμή του φασολακίου.

Σάββα, από εμένα θίξου ελεύθερα.

Καλά εκτός από το Χάρη που το κατάλαβε αμέσως (σκέψου δηλ!) βάλε κι εμένα που συμφωνώ μαζί σου
Αυτό που το πας?

παιδια...νομιζω πως το καταλαβα κι εγω...

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Ρε συ Χάρη, μπορείς να εξηγήσεις πως αυτό το τόσο απλό (αφού κι εσύ το κατάλαβες αμέσως ) τα άλλα παιδιά το παρεξήγησαν;

Αυτό που έκανα ήταν να συγκρίνω τον άνθρωπο που έχει βρει διάφορες εναλλακτικές δουλειές να κάνει για να ζήσει και να προκόψει, με αυτούς που αραχτοί με το φρέντο (πάει το έρμο το φραπόγαλο) γκρινιάζουν με την τιμή του φασολακίου.

Σάββα, από εμένα θίξου ελεύθερα.

Ξέχασες να αναφέρεις ότι υπάρχει γκρίνια και για τον φρέντο & την τιμή του. Φιλολογική πάντα.

Ο χρήστης elteo έγραψε:

Γιατι θίχτηκες έτσι; Σε είπε τεμπέλη; Εγώ κατάλαβα ότι θέλει να μας πει πως αν κάποιος έχει όρεξη και δουλειά, ακόμη και μετανάστης να ναι, μπορεί να βγάλει καποια χρήματα (με τις ανάλογες στερήσεις).

Ηλία μπορείς να πεις ότι εγώ μεχρι τα 29 δεν θα έχω βγάλει ούτε διαμέρισμα στο Αυγατηγανιστάν! Στο επιτρέπω!

εμένα μου επιτρέπεις να θίγομαι;

Μα φυσικά! Ποιός είμαι εγώ για να έχω δικαίωμα να κρίνω τους άλλους;
Απλά θεώρησα ότι ο Ηλίας δεν είχε κακή πρόθεση.

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

Γιατι θίχτηκες έτσι; Σε είπε τεμπέλη; Εγώ κατάλαβα ότι θέλει να μας πει πως αν κάποιος έχει όρεξη και δουλειά, ακόμη και μετανάστης να ναι, μπορεί να βγάλει καποια χρήματα (με τις ανάλογες στερήσεις).

Ηλία μπορείς να πεις ότι εγώ μεχρι τα 29 δεν θα έχω βγάλει ούτε διαμέρισμα στο Αυγατηγανιστάν! Στο επιτρέπω!

εμένα μου επιτρέπεις να θίγομαι;

Μα φυσικά! Ποιός είμαι εγώ για να έχω δικαίωμα να κρίνω τους άλλους;
Απλά θεώρησα ότι ο Ηλίας δεν είχε κακή πρόθεση.

το ξέρω ότι δεν έχει κακή πρόθεση...συζήτηση κάνουμε άλλωστε.

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Αυτό που έκανα ήταν να συγκρίνω τον άνθρωπο που έχει βρει διάφορες εναλλακτικές δουλειές να κάνει για να ζήσει και να προκόψει, με αυτούς που αραχτοί με το φρέντο (πάει το έρμο το φραπόγαλο) γκρινιάζουν με την τιμή του φασολακίου.

Ξέρω αρκετούς Βούλγαρους και Αλβανούς που είναι περιζήτητοι. Σήμερα έψαχνα ένα απ' αυτούς για να καθαρίσει το εξοχικό των δικών μου από τα χόρτα. Η γυναίκα του είναι καθαρίστρια (θα καθαρίσει το σπίτι). Θα πέσουν 2-3 καλά μεροκάματα, βγάζουν λεφτά γιατί ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ. Εμείς είμαστε υπεράνω τέτοιων χειρονακτικών εργασιών.

Ο χρήστης leonp έγραψε:

Αυτό που έκανα ήταν να συγκρίνω τον άνθρωπο που έχει βρει διάφορες εναλλακτικές δουλειές να κάνει για να ζήσει και να προκόψει, με αυτούς που αραχτοί με το φρέντο (πάει το έρμο το φραπόγαλο) γκρινιάζουν με την τιμή του φασολακίου.

Ξέρω αρκετούς Βούλγαρους και Αλβανούς που είναι περιζήτητοι. Σήμερα έψαχνα ένα απ' αυτούς για να καθαρίσει το εξοχικό των δικών μου από τα χόρτα. Η γυναίκα του είναι καθαρίστρια (θα καθαρίσει το σπίτι). Θα πέσουν 2-3 καλά μεροκάματα, βγάζουν λεφτά γιατί ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ. Εμείς είμαστε υπεράνω τέτοιων χειρονακτικών εργασιών.

γιατί δεν το κάνεις εσύ
πες να σου κόψουν και αποδειξη

ΥΓ
ililias μου φαίνεται το τραβάει ο οργανισμός σου

Ο χρήστης j.marr έγραψε:
γιατί δεν το κάνεις εσύ
πες να σου κόψουν και αποδειξη

Εγώ (εμείς) είπα ότι είμαστε υπεράνω χειρονακτικών εργασιών.

http://www.livescience.com/health/06021 ... rules.html

Οι πρόδρομοι του ναζισμού στις ΗΠΑ

Ναζί made in USA

Των MICHAEL LOWY και ELENI VARICAS*

Στη «Συνωμοσία ενάντια στην Αμερική», το μυθιστόρημα του Φίλιπ Ροθ που εκδόθηκε πέρσι, ο συγγραφέας φανταζόταν την εκλογή του Τσαρλ Λίντμπεργκ στην προεδρία.

Παρ' όλο που η νίκη του διάσημου αεροπόρου -και διαβόητου αντισημίτη και συμπαθούντα του ναζιστικού καθεστώτος- επί του Φραγκλίνου Ντελάνο Ρούζβελτ ανήκει στη σφαίρα της μυθοπλασίας, η επιρροή του ναζισμού στις ΗΠΑ ήταν κάτι παραπάνω από υπαρκτή. Αδιάψευστη μαρτυρία αποτελεί το γεγονός ότι τα κείμενα του Χένρι Φορντ και οι κορυφαίες μορφές του αμερικανικού ευγονισμού και ρατσισμού ενέπνευσαν τον Αδόλφο Χίτλερ.

Ορισμένοι, όπως ο Ντάνιελ Γκολντχάγκεν (1), προσπάθησαν να εξηγήσουν τον ναζισμό ως μια αποκλειστικά γερμανική αντισημιτική διαστροφή.

Αλλοι, όπως ο Ερνστ Νόλτε (2), με καθαρά απολογητική διάθεση, μιλούν για «ασιατική» συμπεριφορά ή για μίμηση των μπολσεβίκων. Κι αν, όπως τόσο νωρίς διέγνωσε η Χάνα Αρεντ (3), ο ναζιστικός ρατσισμός και αντισημιτισμός είχαν μάλλον δυτικές ρίζες και μάλιστα και βορειοαμερικανικές διασυνδέσεις; Πράγματι, τα επιστημονικά δόγματα, οι ρατσιστικές πολιτικές και οι νομοθετικές πρακτικές των ΗΠΑ είχαν σημαντική απήχηση στα αντίστοιχα γερμανικά πολιτικά ρεύματα.

Η αμερικανική διασύνδεση οφείλεται κατ' αρχάς στην μακρά παράδοση της «νομικής κατασκευής» της έννοιας της φυλής, η οποία ασκούσε έντονη έλξη στο ναζιστικό κίνημα, ήδη από τις απαρχές του. Πράγματι, για ιστορικούς λόγους που συνδέονται με την αδιάλειπτη εφαρμογή της δουλείας των μαύρων επί αιώνες, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούν τη μοναδική μητρόπολη που άσκησε -μέσα στο ίδιο της το έδαφος- μια επίσημη ρατσιστική κατηγοριοποίηση στην οποία στηριζόταν η έννοια του αμερικανού πολίτη.

Είτε πρόκειται για τους ορισμούς του «Λευκού» και του «Μαύρου», είτε για τις μεταναστευτικές πολιτικές των ΗΠΑ τις οποίες ζήλευε ο Χίτλερ ήδη από τη δεκαετία του 1920, είτε για τις πρακτικές της αναγκαστικής στείρωσης που εφαρμόζονταν σε πολλές πολιτείες, πολλές δεκαετίες πριν την άνοδο του ναζισμού στην Ευρώπη, η «αμερικανική διασύνδεση» αποτελεί ένα προνομιούχο πεδίο που μας επιτρέπει να μελετήσουμε τις νεωτερικές πηγές του ναζισμού και τις ανομολόγητες συγγένειές του με ορισμένες πολιτικές των δυτικών κοινωνιών, πολλές από τις οποίες ήταν δημοκρατικές.

Εκλεκτικές συγγένειες

Σήμερα, η καταγγελία του αντισημιτισμού και της γενοκτονίας των Εβραίων είναι μια από τις σημαντικότερες συνιστώσες της κυρίαρχης πολιτικής κουλτούρας στις ΗΠΑ. Κι αυτό είναι ένα θετικό γεγονός. Ωστόσο, αντίθετα, σιωπή καλύπτει τους δεσμούς, τις εκλεκτικές συγγένειες και τις διασυνδέσεις ανάμεσα σε σημαντικές προσωπικότητες της οικονομικής και της επιστημονικής ελίτ της χώρας και στη ναζιστική Γερμανία. Μονάχα τα τελευταία χρόνια έκαναν την εμφάνισή τους ορισμένα βιβλία που προσεγγίζουν αυτά τα ενοχλητικά ζητήματα.

Δύο από αυτά αξίζει να τύχουν ιδιαίτερης προσοχής: το «The Nazi Connexion» του Stephan Kuhl (4) και το «The American Axis» του Max Wallace (5). Ο Κιλ είναι ένας γερμανός πανεπιστημιακός που πραγματοποίησε έρευνες στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ ο Γουάλας είναι αμερικανός δημοσιογράφος ο οποίος έχει εγκατασταθεί στον Καναδά.

Οπως αναφέρει ο Κιλ, το 1924, ο Χίτλερ έγραφε: «Υπάρχει σήμερα μια χώρα όπου μπορεί κανείς να παρατηρήσει τα πρώτα βήματα προς μια καλύτερη αντίληψη της έννοιας του πολίτη». Αναφερόταν στην προσπάθεια των Ηνωμένων Πολιτειών να διατηρήσουν «την κυριαρχία της βόρειας φυλής» μέσα από την πολιτική που ρύθμιζε τη μετανάστευση και την πολιτογράφηση των αλλοδαπών. Ετσι, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το πρόγραμμα «φυλετικής υγιεινής» που ανέπτυξε στο «Mein Kampf» εμπνεόταν από τον Immigration Restriction Act (1924).

Οταν δε το 1933 οι Ναζί έθεσαν σε εφαρμογή το πρόγραμμα για τη «βελτίωση» του πληθυσμού μέσα από την αναγκαστική στείρωση και τους νομοθετικούς περιορισμούς στους γάμους, εμπνέονταν ανοιχτά από τις ΗΠΑ όπου εφαρμόζονταν εδώ και δεκαετίες παρόμοιες πρακτικές.

Οι εκατέρωθεν ευγονιστές

Ο Κιλ μελετά τους δεσμούς που αναπτύχθηκαν ανάμεσα στους αμερικανούς και στους γερμανούς ευγονιστές κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, καθώς και την ανταλλαγή επιστημονικών ιδεών αλλά και νομικών και ιατρικών πρακτικών.

Η κύρια θέση του, η οποία έχει τεκμηριωθεί και αναπτυχθεί με εξαιρετικό τρόπο, είναι ότι η συστηματική και συνεχής (μέχρι την είσοδο των ΗΠΑ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο) υποστήριξη των αμερικανών ευγονιστών στους γερμανούς συναδέλφους τους αλλά και σε πολλά μέτρα της ναζιστικής φυλετικής πολιτικής, αποτέλεσε μια σημαντική πηγή επιστημονικής νομιμοποίησης του ρατσιστικού κράτους του Χίτλερ.

Αντίθετα από ένα σημαντικό τμήμα της κυρίαρχης ιστοριογραφίας, ο Κιλ αποδεικνύει ότι οι αμερικανοί ευγονιστές που γοητεύθηκαν από τη ναζιστική ρητορική περί φυλετικής υγιεινής δεν ήταν μια χούφτα εξτρεμιστών ή περιθωριακών, αλλά ένα σημαντικό μέρος της επιστημονικής κοινότητας.

Τη στιγμή που στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης οι κοινωνικοί λειτουργοί και οι υπεύθυνοι για ζητήματα δημόσιας υγείας ενδιαφέρονταν για τον περιορισμό του κόστους της κοινωνικής προστασίας, οι ειδικοί της φυλετικής υγιεινής είχαν στραμμένο το βλέμμα τους στα μέτρα αναγκαστικής στείρωσης που εφαρμόζονταν σε αρκετές πολιτείες των ΗΠΑ για τον περιορισμό του κόστους των «ανάπηρων». Σε όλες τις ιατρικές δημοσιεύσεις εκείνης της εποχής εκθειάζονται οι ΗΠΑ επειδή θεσμοθέτησαν την αναγκαστική στείρωση. Αυτή η πρωτοκαθεδρία στον ευγονισμό αποδόθηκε στην παρουσία των μαύρων, η οποία υποτίθεται ότι «θα ανάγκαζε, αργά ή γρήγορα, τον λευκό πληθυσμό να καταφύγει σε ένα συστηματικό πρόγραμμα βελτίωσης της φυλής». Αλλωστε, αυτή η εξήγηση προβλήθηκε αργότερα από Αμερικανούς απολογητές του ναζισμού όπως ο Τ. Ελινγκερ, ο οποίος παρομοίασε τις διώξεις των Εβραίων με την κακομεταχείριση των μαύρων.

Οταν οι ναζί εδραιώνονται στην εξουσία, ο Ζ. ΝτεΖαρνέτ -και μαζί του πολλοί αμερικανοί ευγονιστές- ανακαλύπτουν έκπληκτοι ότι «οι Γερμανοί μάς κερδίζουν μέσα στο γήπεδό μας...». Και φυσικά, στηρίζουν τη ρατσιστική πολιτική των ναζί και τις διώξεις εις βάρος των «Μαύρων του Γ' Ράιχ», των Εβραίων και των Τσιγγάνων. Βέβαια, όπως μαρτυρούν οι σφοδρές καταγγελίες των σοσιαλιστών ευγονιστών Χ. Μούλερ και Γ. Λαντάουερ, του προοδευτικού γενετιστή Λ. Κ. Ντουν και του διάσημου ανθρωπολόγου Φ. Μπόας, η κοινότητα των αμερικανών επιστημόνων δεν υπήρξε ομοιογενής.

Στο έκτο κεφάλαιο του βιβλίου του, ο Κιλ διαψεύδει την επικρατούσα άποψη ότι οι «ψευδοεπιστημονικές» απόψεις του αμερικανικού ευγονισμού που οδήγησαν στον ρατσιστικό νόμο του 1924 αντικαταστάθηκαν, ήδη από τη δεκαετία του 1930, από έναν «επιστημονικότερο» ευγονισμό που είχε προχωρήσει σε ρήξη με τη θεωρία της φυλετικής υγιεινής.

Γι' αυτό το λόγο, ο συγγραφέας προτείνει δύο έννοιες -τον «εθνοτικό ρατσισμό» και τον «γενετικό ρατσισμό»- τις οποίες θεωρεί αναγκαίες για την κατανόηση αυτού του φαινομένου. Ο πρώτος καταδικάστηκε από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης το 1946. Η καταδίκη του δεύτερου υπήρξε δυσκολότερη υπόθεση. Κατ' αρχάς, η πλειοψηφία των εμπνευστών της φυλετικής υγιεινής δεν δικάστηκε ποτέ για την αναγκαστική στείρωση 400.000 ατόμων. Εξάλλου, στη δίκη του Καρλ Μπραντ, ο αρχηγός του ναζιστικού προγράμματος εξόντωσης ανάπηρων υποστήριξε ότι αυτό στηριζόταν σε πειράματα που είχαν πραγματοποιηθεί στις ΗΠΑ, ήδη από το 1907. Επιπλέον, στήριξε την υπεράσπισή του και στο έργο του Γάλλου Αλεξίς Καρέλ, του οποίου το όνομα έφερε μέχρι το 1996 η ιατρική σχολή του πανεπιστημίου της Λιόν...

Βέβαια, δεν έλειψαν κι εκείνοι που προσπάθησαν να παρουσιάσουν τον εθνοτικό ρατσισμό ως γενετικό. Το 1939, ο Ελινγκερ έγραφε στο «Journal of Heredity» ότι οι διώξεις των Εβραίων δεν αποτελούν θρησκευτικές διώξεις αλλά «ένα σχέδιο μεγάλης κλίμακας για την εξύψωση του έθνους μέσα από την εξάλειψη των κληρονομικών χαρακτηριστικών της σημιτικής φυλής. Οσον αφορά δε τον τρόπο με το οποίο μπορεί να πραγματοποιηθεί η εξύψωση με τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, μόλις οι πολιτικοί αποφασίσουν ότι αυτό είναι επιθυμητό, η επιστήμη μπορεί να βοηθήσει τους ναζί».

Από την άλλη πλευρά, το έργο του Ουάλας αναλύει τη σχέση δυο σημαντικών προσωπικοτήτων της Αμερικής του 20ου αιώνα με το ναζισμό: του αυτοκινητοβιομήχανου Φορντ και του αεροπόρου Σαρλ Λίντμπεργκ, ο οποίος διέσχισε για πρώτη φορά τον Ατλαντικό το 1927, ανακηρύχθηκε ήρωας της αεροπορίας και διαδραμάτισε σημαντικό πολιτικό ρόλο τη δεκαετία του 1930 ως συμπαθών της ναζιστικής Γερμανίας. Μάλιστα, μετά το 1939, υπήρξε -μαζί με τον Χ. Φορντ- ένας από τους οργανωτές της εκστρατείας ενάντια στον Φραγκλίνο Ρούζβελτ, τον οποίο κατηγορούσε ότι επιθυμούσε να επέμβει στην Ευρώπη ενάντια στις δυνάμεις του Αξονα.

Η περίπτωση του Χ. Φορντ, αν και πολύ λιγότερο γνωστή, είναι πολύ σημαντικότερη. Οπως αποδεικνύει ο Ουάλας, το βιβλίο του Φορντ «The International Jew» («Ο Διεθνής Εβραίος», τετράτομη συλλογή άρθρων του την περίοδο 1920-1922), το οποίο διαπνεόταν από τον πλέον σφοδρό και παραληρηματικό αντισημιτισμό, είχε σημαντικό αντίκτυπο στη Γερμανία. Ηδη από το Δεκέμβριο του 1922, ένας δημοσιογράφος των «New York Times» που επισκέφθηκε τη Γερμανία διηγούνταν ότι «στον τοίχο που βρίσκεται πίσω από το ιδιαίτερο γραφείο του Χίτλερ δεσπόζει ένας μεγάλος πίνακας του Χένρι Φορντ». Στον προθάλαμο, πάνω σε ένα τραπέζι, υπήρχε πλήθος αντιτύπων του «Der Internationale Jude», της γερμανικής έκδοσης του βιβλίου. Εξάλλου, στην ίδια εφημερίδα δημοσιεύτηκαν, τον Φεβρουάριο του 1923, οι δηλώσεις του αντιπροέδρου του τοπικού κοινοβουλίου της Βαυαρίας, ο οποίος κατηγορούσε τον Φορντ ότι χρηματοδοτούσε τον Χίτλερ επειδή αντιμετώπιζε ευνοϊκά την προοπτική της «εξόντωσης των Εβραίων της Γερμανίας».

Στις 8 Μαρτίου του 1923, ο ίδιος ο Χίτλερ δήλωσε σε συνέντευξή του στην «Chicago Tribune» ότι «θεωρούμε τον Χέινριχ (!) Φορντ ηγέτη του αμερικανικού φασιστικού κινήματος. (...) Θαυμάζουμε δε ιδιαίτερα την αντιεβραϊκή πολιτική του, η οποία αποτελεί την πλατφόρμα των φασιστών της Βαυαρίας». Στο δε «Mein Kampf» που θα εκδοθεί δύο χρόνια αργότερα, ο Χίτλερ υμνεί τον μοναδικό άνθρωπο που αντιστέκεται στους Εβραίους στην Αμερική.

Εξάλλου, αυτό το βιβλίο επηρέασε σημαντικά και άλλες προσωπικότητες του ναζισμού όπως ο Α. Ρόζενμπεργκ, ο Γιόζεφ Γκέμπελς και ο Μπάλντουρ φον Σιράχ, ο αρχηγός της χιτλερικής νεολαίας και μετέπειτα γκαουλάιτερ της Βιέννης, ο οποίος δήλωσε στη δίκη της Νυρεμβέργης ότι έγινε αντισημίτης διαβάζοντας το «The International Jew».

Φορντ, ο ήρωας του Χίτλερ

Ετσι, το 1938, πέντε χρόνια μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, ο Φορντ παρασημοφορήθηκε με τον Μεγαλόσταυρο Ανώτατης Τάξης του Γερμανικού Αετού (αποτελούνταν από ένα σταυρό της Μάλτας περιτριγυρισμένο από σβάστικες), διάκριση που είχε δημιουργηθεί το προηγούμενο έτος για να τιμηθούν οι μεγάλες πολιτικές προσωπικότητες.

Λίγο πριν, το παράσημο είχε απονεμηθεί στον Μουσολίνι.

Βέβαια, τον Ιούλιο του 1927, ο Φορντ είχε αναγκαστεί να αποκηρύξει δημόσια και κατηγορηματικά όλους τους αντισημιτικούς ισχυρισμούς του, καθώς βρέθηκε αντιμέτωπος, αφενός με μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση και, αφετέρου, με την πτώση των πωλήσεων των αυτοκινήτων του. Μάλιστα, στο δελτίο τύπου που εξέδωσε, «ζητούσε συγνώμη από τους Εβραίους για το κακό που άθελά του τους είχε προξενήσει». Φυσικά, αυτή η ελάχιστα ειλικρινής δήλωση με την οποία απέφυγε την ποινική δίωξη δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει να χρηματοδοτεί κρυφά ένα πλήθος αντισημιτικών εκδηλώσεων.

Ωστόσο, ο Ουάλας δεν μας εξηγεί γιατί, με δεδομένη την αφθονία των ευρωπαϊκών και γερμανικών αντισημιτικών βιβλίων, ο Χίτλερ επηρεάστηκε σε τόσο μεγάλο βαθμό από το έργο του Αμερικανού. Γιατί να διακοσμήσει το γραφείο του με το πορτρέτο του Φορντ και όχι με εκείνο του Π. Λαγκάρντ, του Μ. Βαν Ντερ Μπρουκ ή ενός από τους τόσους διάσημους γερμανούς ιδεολόγους του αντισημιτισμού; Εκτός από το κύρος που προσέδιδε το όνομα του διάσημου βιομήχανου, η επιρροή που άσκησε το «The International Jew» συνίστατο στο μοντέρνο χαρακτήρα της επιχειρηματολογίας του.

Βέβαια, οι Ηνωμένες Πολιτείες προτίμησαν να ξεχάσουν τον Φορντ ως πρόδρομο του ναζισμού και να δοξάσουν τον μοντέρνο βιομήχανο που εξασφάλισε στον κόσμο φτηνά αυτοκίνητα χάρη στην υιοθέτηση της γραμμής παραγωγής.

Αυτή η μακρόχρονη κι ενοχλημένη σιωπή είναι απόλυτα κατανοητή. Η «περίπτωση» Φορντ μας αναγκάζει να αναρωτηθούμε για τη θέση του ρατσισμού στη βορειοαμερικανική κουλτούρα και για τις σχέσεις του «δυτικού πολιτισμού μας» με το Τρίτο Ράιχ, αλλά και για τη σχέση της νεωτερικότητας με τον πλέον παραληρηματικό αντισημιτισμό, όπως επίσης και για τη σχέση της οικονομικής προόδου με την ανθρώπινη οπισθοδρόμηση. Εξάλλου, ο όρος «οπισθοδρόμηση» δεν είναι ιδιαίτερα εύστοχος: ένα βιβλίο όπως το «The International Jew» δεν θα μπορούσε να είχε γραφτεί πριν τον 20ό αιώνα και ο ναζιστικού τύπου αντισημιτισμός είναι επίσης ένα φαινόμενο ριζικά νέο. Η υπόθεση Φορντ αποτελεί ένα από τα εντυπωσιακότερα παραδείγματα των αντινομιών αυτού που ο Νόρμπερτ Ελίας (6) αποκαλούσε «διαδικασία του πολιτισμού».

• Αντίστοιχα, διευθυντής ερευνών του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Ερευνας (CNRS) και καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Paris-VIII (Σεν Ντενί).

Ως τον πιο ελκυστικό τουριστικό προορισμό ανέδειξε την Ελλάδα έρευνα της TUI

Ο χρήστης H καθημερινή έγραψε:
Την πρώτη θέση από πλευράς ελκυστικότητας ως τουριστικού προορισμού καταλαμβάνει η Ελλάδα μεταξύ 28 χωρών, με το 67% των ερωτηθέντων να επιβεβαιώνει τη δημοφιλία της χώρας μας, όπως προκύπτει από έρευνα που διενήργησε το 2006 η TUI AG (Γερμανία). Στοιχεία της έρευνας παρουσίασε ο διευθυντής Διεθνών Σχέσεων του τουριστικού οργανισμού της Ευρώπης, Γκούντερ Ιλχάου, στη διάρκεια της ομιλίας του στο 11ο Thessaloniki Forum. Βάσει της έρευνας, στη δεύτερη θέση της κατάταξης βρίσκεται η Ιταλία και ακολουθεί η Φλόριντα.

Από πλευράς φιλοξενίας, αξιοθέατων και περιβάλλοντος, η Ελλάδα κατατάσσεται στην ένατη θέση, ενώ σε ό,τι αφορά την ψυχαγωγία, τις υποδομές και τις υπηρεσίες, η χώρα μας παρουσιάζει υστέρηση, κάτι που, όπως είπε, πρέπει να αντιστραφεί άμεσα. Με την επίσπευση της ολοκλήρωσης των έργων που υλοποιούνται στην ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Ελλάδας, όπως, για παράδειγμα, η επέκταση του αεροδρομίου ‘Μακεδονία‘ στη Θεσσαλονίκη, θα αυξηθούν οι αερομεταφορείς και κατά συνέπεια η εισροή ξένων τουριστών, επισήμανε ο ομιλητής. Πρόσθεσε δε ότι στο διάστημα 2003-2006 η έλευση τουριστών στη Β.Ελλάδα ακολούθησε ανοδική πορεία, με τις αφίξεις στα ξενοδοχεία να καταγράφονται πέρυσι αυξημένες κατά 50% (στη Χαλκιδική 150%).

@ bold

Το βρήκα σε άλλο ιστότοπο!!

O χρήστης έγραψε:
'FYI 'ate' means 'elder sister' and Ate Charo is a popular advice columnist in the Philippines.'

Picture:
[SPOILER][/SPOILER]

Teh reply:
[SPOILER]
Translation:Dear Berta:
You @#$% ghey . .. .. .. .! A tired monkey who didn't get enough sleep is prettier than you. OMG and I got tired reading your long letter! Horny biatch! You're itchier than a Bicol yam! Stop with your illusions, 'girl'. You cannot give Ben what his girlfriend can. The next time you write me a letter again I'll have you flattened by a steamroller!!!
signed, Ate Charo
[/SPOILER][/QUOTE]

Ο χρήστης koutsan έγραψε:

Θα ξανασυστήσω το βιβλίο 'Το δικαίωμα στην τεμπελιά' του Paul Lafargue....

Δεν ειχε γραψει ενα αντιστοιχο κι ο Χρονης ο Μισσιος;

Δεν το γνωρίζω...Αντίστοιχο θέμα εννοείς ή αντίστοιχο τίτλο? Πάντως ο Lafargue είναι μεγάλη προσωπικότητα...
Είχα γράψει εδώ http://www.4troxoi.gr/forum/viewtopic.p ... ht=#873240 :

Le droit a la paresse', Paul Lafargue (Το δικαίωμα στην τεμπελιά) αφιερωμένο στους απανταχού τον κόσμο εργασιομανείς (αριστερούς ή δεξιούς, καπιταλιστές ή κομμουνιστές)... Ένα πολύ σημαντικό βιβλίο από τον γαμπρό του Μαρξ Lafargue (είχε παντρευτεί την κόρη του Marx, Laura) τον οποίο προσωπικά θεωρώ παραγνωρισμένη προσωπικότητα μεγάλου διαμετρήματος...
(αν σας πέσει στα χέρια διαβάστε το)

είναι στα γαλλικά το βιβλίο?

ρε παιδιά τι σχέση έχει ο Κ.Κ. με την Αερολέσχη στο Τατόΐ?

Ο χρήστης giannispolo έγραψε:

Θα ξανασυστήσω το βιβλίο 'Το δικαίωμα στην τεμπελιά' του Paul Lafargue....

Δεν ειχε γραψει ενα αντιστοιχο κι ο Χρονης ο Μισσιος;

Δεν το γνωρίζω...Αντίστοιχο θέμα εννοείς ή αντίστοιχο τίτλο? Πάντως ο Lafargue είναι μεγάλη προσωπικότητα...
Είχα γράψει εδώ http://www.4troxoi.gr/forum/viewtopic.p ... ht=#873240 :

Le droit a la paresse', Paul Lafargue (Το δικαίωμα στην τεμπελιά) αφιερωμένο στους απανταχού τον κόσμο εργασιομανείς (αριστερούς ή δεξιούς, καπιταλιστές ή κομμουνιστές)... Ένα πολύ σημαντικό βιβλίο από τον γαμπρό του Μαρξ Lafargue (είχε παντρευτεί την κόρη του Marx, Laura) τον οποίο προσωπικά θεωρώ παραγνωρισμένη προσωπικότητα μεγάλου διαμετρήματος...
(αν σας πέσει στα χέρια διαβάστε το)

είναι στα γαλλικά το βιβλίο?

Εγώ στα γαλλικά το έχω οπότε δεν ξέρω για την ποιότητα των ελληνικών εκδόσεων...Σίγουρα πάντως θα έχει βγει σε πολλούς διαφορετικούς εκδοτικούς οίκους...Πχ εκδόσεις Νησίδες, Ροές, Ελεύθερος Τύπος, το βρήκα με μια πολύ πρόχειρη αναζήτηση στο internet...

Ο χρήστης koutsan έγραψε:

Θα ξανασυστήσω το βιβλίο 'Το δικαίωμα στην τεμπελιά' του Paul Lafargue....

Δεν ειχε γραψει ενα αντιστοιχο κι ο Χρονης ο Μισσιος;

Δεν το γνωρίζω...Αντίστοιχο θέμα εννοείς ή αντίστοιχο τίτλο? Πάντως ο Lafargue είναι μεγάλη προσωπικότητα...
Είχα γράψει εδώ http://www.4troxoi.gr/forum/viewtopic.p ... ht=#873240 :

Le droit a la paresse', Paul Lafargue (Το δικαίωμα στην τεμπελιά) αφιερωμένο στους απανταχού τον κόσμο εργασιομανείς (αριστερούς ή δεξιούς, καπιταλιστές ή κομμουνιστές)... Ένα πολύ σημαντικό βιβλίο από τον γαμπρό του Μαρξ Lafargue (είχε παντρευτεί την κόρη του Marx, Laura) τον οποίο προσωπικά θεωρώ παραγνωρισμένη προσωπικότητα μεγάλου διαμετρήματος...
(αν σας πέσει στα χέρια διαβάστε το)

είναι στα γαλλικά το βιβλίο?

Εγώ στα γαλλικά το έχω οπότε δεν ξέρω για την ποιότητα των ελληνικών εκδόσεων...Σίγουρα πάντως θα έχει βγει σε πολλούς διαφορετικούς εκδοτικούς οίκους...Πχ εκδόσεις Νησίδες, Ροές, Ελεύθερος Τύπος, το βρήκα με μια πολύ πρόχειρη αναζήτηση στο internet...

από ποιόν οίκο το έχεις και που μπορώ να το βρώ?

Ο χρήστης giannispolo έγραψε:

Θα ξανασυστήσω το βιβλίο 'Το δικαίωμα στην τεμπελιά' του Paul Lafargue....

Δεν ειχε γραψει ενα αντιστοιχο κι ο Χρονης ο Μισσιος;

Δεν το γνωρίζω...Αντίστοιχο θέμα εννοείς ή αντίστοιχο τίτλο? Πάντως ο Lafargue είναι μεγάλη προσωπικότητα...
Είχα γράψει εδώ http://www.4troxoi.gr/forum/viewtopic.p ... ht=#873240 :

Le droit a la paresse', Paul Lafargue (Το δικαίωμα στην τεμπελιά) αφιερωμένο στους απανταχού τον κόσμο εργασιομανείς (αριστερούς ή δεξιούς, καπιταλιστές ή κομμουνιστές)... Ένα πολύ σημαντικό βιβλίο από τον γαμπρό του Μαρξ Lafargue (είχε παντρευτεί την κόρη του Marx, Laura) τον οποίο προσωπικά θεωρώ παραγνωρισμένη προσωπικότητα μεγάλου διαμετρήματος...
(αν σας πέσει στα χέρια διαβάστε το)

είναι στα γαλλικά το βιβλίο?

Εγώ στα γαλλικά το έχω οπότε δεν ξέρω για την ποιότητα των ελληνικών εκδόσεων...Σίγουρα πάντως θα έχει βγει σε πολλούς διαφορετικούς εκδοτικούς οίκους...Πχ εκδόσεις Νησίδες, Ροές, Ελεύθερος Τύπος, το βρήκα με μια πολύ πρόχειρη αναζήτηση στο internet...

από ποιόν οίκο το έχεις και που μπορώ να το βρώ?

Στα γαλλικά το θες?
Εδώ http://www.diogene.ch/article.php3?id_article=731 σε pdf στα γαλλικά ή εδώ πάλι στα γαλλικά σε διάφορα Formats http://classiques.uqac.ca/classiques/la ... resse.html

Εδώ αν θες να το αγοράσεις σε έντυπη έκδοση στα γαλλικά http://www.alliaeditions.com/Auteurslis ... r=1&ID=135

Εγώ το έχω στην petite collection Maspero του 1979 με πρόλογο του Maurice Dommanget...

Στα ελληνικά :

http://www.lemoni.gr/shop/details.asp?ProductID=4165

http://www.bibliopolio.gr/δι% ... 94263.html