Αστραφτουνε τα γηπεδα
τα Ψηλαλωνια τρεμουν
απογονοι του Ηρακλη
με καθε γκολ μαγευουν

Στου Ριου τις ακρογιαλιες
ο κοσμος θα χαλασει
κι αποψε ο αντιπαλος
στο γηπεδο θα χασει

Παναχαϊκη, Παναχαϊκη
παντα μες στα γηπεδα
ριχνε γκολ βροχη
μοιασε του Αγαμεμνονα
και του Ηρακλη

Βουϊζει το Ξυλοκαστρο
κι η Πατρα ξενυχταει
αποψε η ομαδα μας
στο γηπεδο πεταει

Εμπρος λοιπον λεβεντες μου
δειχτε τη δυναμη σας
και τωρα μα και παντοτε
η νικη ειναι δικη σας

Παναχαϊκη, Παναχαϊκη
παντα μεσ στα γηπεδα
ριχνε γκολ βροχη
μοιασε του Αγαμεμνονα
και του Ηρακλη

Το πρωτάθλημα αρχίζει, η εξέδρα πλημμυρίζει, γίνεται χαμός σε κάθε γκολ....

Αρχιζει το ματς ,αδειασαν οι δρομοι.......

ο δρόμος είχε την δική του ιστορία ...

Ιστορία μου αμαρτία μου, πάθος μου μεγάλο

Τι πάθος, βυθίζει σε πέλαγα το νου.
Βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ'ουρανού...

ξημερώνει και βραδιάζει, πάντα στον ίδιο το σκοπό...

Βραδιάζει πάλι σημερά βραδιάζει, κι έρχεται η ώρα η δικιά μου,
αυτή που σα πουκάμισο ταιριάζει, με τη μελαγχολία στην καρδιά μου,
βραδιάζει....

Α, ρε Στελάρα.....

Ξημερωμα σε γυρεψα
το δειλινο σε βρηκα
με την καρδια σου μιλησα
στη μαυρη μοιρα μπηκα.
Βοριας χτυπα την πορτα μου
και στη ψυχη μου αγιαζι
και στα πικρα τα ματια μου στιγμη στιγμη βραδιαζει

Πάλι βραδιάζει πάλι βραδιάζει
και η ψυχή μου αναστενάζει
σβήνω ξεγράφω τα περασμένα
και τρέχω πάλι κοντά σε σένα ...

Της γυναίκας η ψυχή είναι μια άβυσσος
πότε κόλαση και πότε ο παράδεισος

απο βραδύς ξεκίνησα
μ΄έναν παλιό μου φίλο
για το Χατζικυριάκειο
και για τον Αγιο Νείλο

Ακουω γελια να ανεβαινουν τα σκαλια
παλι οι φιλοι μου χαραματα γυρνανε
εχουν τις μπυρες τους ακομη αγκαλια
εξω απο την πορτα μου περνουν και τραγουδανε

Το παλιό ρολόι του μικρού σταθμού
έμεινε στην ώρα του αποχορισμού
και περνούν τα τρένα και σφυρίζουνε
μα τα χελιδόνια δεν γυρίζουνε .....

Με κατι φιλους και κατι βραδυα
ξεχνιεμαι στον Πατραϊκο
και οι αγαπες τρελλα φεγγαρια
με τρεχουνε στο δειλινο.

Σαν προσφυγακι θα ερθω πισω
στα χρονια τα φοιτητικα
στην αγκαλια της να σεριανησω
της Πατρας ολα τα στενα.

Η Παναχαϊκη σου τη καθε Κυριακη σου
με φτανει ως τον ουρανο.
Πατρα με το ρολοϊ, στους ερωτες ακομη
μ εχεις αφησει να γυρνω.

Σε καποιο παρτυ στα Ψηλαλωνια
το πρωτο δωσαμε φιλι
α! κατι αγαπες και κατι χρονια
που τα νοσταλγησα πολυ!

Πατρα με το ρολοϊ, στους ερωτες ακομη
μ εχεις αφησει να γυρνω.
Η Παναχαϊκη σου την καθε Κυριακη σου
με φτανει ως τον ουρανο.

Θα πουλίσω το ρολόι και θα πάρω κομπολόι
να μετράω τους καημούς και τους αναστεναγμούς ......

Πατερούλι με έχεις μπερδέψει με τα 'Άκυρων' και τα σβησίματα!!!

στο σταθμό του Μονάχου
μόνο μ΄άφησες άχου...

εΕναι μεγαλος ο γιαλος ,ειναι μακρυ το κυμα
ειναι μεγαλος ο καημος κι ειναι πικρο το κριμα.

Στου γιαλού τα βοτσαλάκι κάθοντε δυο καβουράκια
μόνα παραπονεμένα κι όλο κλαίνε τα καημένα .....

Ο χρήστης EMMANOYHL έγραψε:
Μοναξιά μου όλα μοναξιά μου τίποτα
μην μ' αφήνεις τώρα που είναι όλα ποιο δύσκολα .......

Φέρτε μου να πιω το ακριβότερο πιοτό
εγω πληρώνω, τα μάτια π'αγαπώωωω