Είδα πριν λίγο το 'The Man From Earth', μια low-budget ταινία επιστημονικής φαντασίας που με άφησε μαλ*** απλά...

Αν έχετε δει το 12 Angry Men, θυμίζει πολύ το στύλ του κλασσικού αυτού έργου με τον Jack Lemmon.

Όλη η ταινία ειναι γυρισμένη σε ενα σπίτι και συγκεκριμένα σε ενα σαλόνι στο οποίο οι χαρακτήρες απλά συζητούν.

Μπορεί να ακούγεται βαρετό σαν κόνσεπτ αλλα πραγματικά οι διάλογοι και η υπόθεση ειναι απλά εκπληκτικά και τα 90 λεπτά περνάνε αμέσως...

Η υπόθεση σε γενικές γραμμές ειναι η εξής:

Ενας καθηγητής πανεπιστημίου, με αφορμή την παραίτησή του, καλεί τους καθηγητές συναδέλφους του στο σπίτι του για μια αποχαιρετηστήρια συναθροιση, στην οποία τους κάνει μια συγκλονιστική αποκάλυψη...

Μη με ρωτήσετε περισσότερες λεπτομέρειες για την υπόθεση... Ειναι αυτό που ο Douglas Adams θα έλεγε mind-boggling...

Θα το βρείτε σε όλα τα καλά τορρεντάδικα...

Ο χρήστης silencer51 έγραψε:

Αν έχετε δει το 12 Angry Men, θυμίζει πολύ το στύλ του κλασσικού αυτού έργου με τον Jack Lemmon.

Που τη θυμήθηκες αυτή την ταινία;;      φοβερή!!!!   

...αλλά Jack Lemmon δε θυμάμαι

To 12 angry men είναι ταινιάρα.

Eδω ιταλια τωρα σε 2 βδομαδες βγαινει το ''1408''

Ελεος

Ο χρήστης Thanix έγραψε:
Eδω ιταλια τωρα σε 2 βδομαδες βγαινει το ''1408''

Ελεος

Μεταγλωττισμένη;

Είδα πριν λίγο το 'The Man From Earth', μια low-budget ταινία επιστημονικής φαντασίας που με άφησε μαλ*** απλά...

Αν έχετε δει το 12 Angry Men, θυμίζει πολύ το στύλ του κλασσικού αυτού έργου με τον Jack Lemmon.

Όλη η ταινία ειναι γυρισμένη σε ενα σπίτι και συγκεκριμένα σε ενα σαλόνι στο οποίο οι χαρακτήρες απλά συζητούν.

Μπορεί να ακούγεται βαρετό σαν κόνσεπτ αλλα πραγματικά οι διάλογοι και η υπόθεση ειναι απλά εκπληκτικά και τα 90 λεπτά περνάνε αμέσως...

Η υπόθεση σε γενικές γραμμές ειναι η εξής:

Ενας καθηγητής πανεπιστημίου, με αφορμή την παραίτησή του, καλεί τους καθηγητές συναδέλφους του στο σπίτι του για μια αποχαιρετηστήρια συναθροιση, στην οποία τους κάνει μια συγκλονιστική αποκάλυψη...

Μη με ρωτήσετε περισσότερες λεπτομέρειες για την υπόθεση... Ειναι αυτό που ο Douglas Adams θα έλεγε mind-boggling...

Θα το βρείτε σε όλα τα καλά τορρεντάδικα...

μου θυμιζει σαν υποθεση το K-pax

Ως μη έχων άλλο χώρο,και θεωρώντας ότι το topic είναι σχετικό,ας πούμε τη χθεσινοβραδυνή εμπειρία...

Είχα την τύχη να παρακολουθήσω μια παράσταση θεάτρου,από αυτές που δεν είναι γνωστές,που ίσως δεν τους δώσει κανείς σημασία,διότι η παραγωγή είναι μικρή και δεν μπορεί να προωθησει τη δουλειά της στα ΜΜΕ,αλλά στην ουσία της, η παράσταση είναι ξέχειλη ταλέντου,σεβασμού προς το έργο και το θεατή,και γιατί όχι,ευφυίας...και εξηγούμαι:

H παράσταση καλείται 'Tαξίδια με τη θεία μου' βασίζεται στο ομωνυμο μυθιστόρημα του Graham Greene, και παίζεται στο 'Θέατρο του Ήλιου' στην Πλάκα.

Πρόκειται για μια χαλαρή,διασκεδαστική αστυνομική περιπέτεια,δίχως πολύπλοκα νοήματα και δεύτερες αναλύσεις,άλλωστε δεν ήταν αυτός ο στόχος του συγγραφέως.
Είναι,όμως,η ευφυής σύλληψη και μεταφορά του έργου στη σκηνή από τον Giles Havergal αυτή που κάνει το έργο εξαιρετικό και την παράσταση αξιολογότατη.
Δεν θα πω πολλά...4 άνδρες υποδύονται 25 ρόλους,κατά τρόπο πειστικό,ζωντανό,ικανό να δημιουργεί εικόνες πέρα από το φαίνεσθαι και να ταξιδεύει το θεατή παρέα με τους πρωταγωνιστές.

Πιστεύω ότι αξίζει της επισκέψής σας,θα περάσετε 2 πολύ ευχάριστες ώρες.

Επί τη ευκαιρία,θα ήθελα να αναφερθώ στο φαιμνόμενο της ένδειας θεατών ,όπως τη συζητούσα πρόσφατα και με τον πατέρα μου.
Έτυχε να μετρήσει 32 θεατές σε παράσταση 14 ηθοποιών που επεσκέφθη με τη μητέρα μου,ενώ εγώ μέτρησα 28 σε αυτή...
Είναι κρίμα,η Αθήνα δεν σηκώνει τις σχεδόν 100 σκηνές θεάτρου,και μέσα στη γενικότερη κρίση,βυθίζονται και διαμαντάκια,όπως το χθεσινό,που δεν τους πρέπει...ο πληθωρισμός ποτέ δεν ωφέλησε την Τέχνη,και ίσως να οδηγηθούμε σε αναγκαστική αυτορύθμιση

Τέλος παντων,μεγάλη κουβέντα και άσχετη με το θέμα μας!

Πού να ήξερες πόσοι παίρνουν εισιτήρια της Εργατικής Εστίας και πηγαίνουν στον Σεφερλή και το Δελφινάριο....
Η Αθήνα σηκώνει 100 σκηνές, δεν σηκώνει όμως ποιοτικές παραστάσεις - εκτός αν θεωρήσουμε τέτοιες ορισμένες παραστάσεις πιασάρικων θεατρικών συγγραφέων από ηθοποιούς/θιασάρχες που έκαναν όνομα σε σαπουνόπερες της τηλεόρασης.

Mια χαρά σχετικό είναι, γιατρέ μου. Το διάβασα και θυμήθηκα (και συγχίστηκα) τις αηδίες -ντεμέκ επιθεωρήσεις- που έρχονται στην επαρχία κατά καιρούς για να αρπάξουν τον οβολό των ιθαγενών.

Ο χρήστης Omikrone3 έγραψε:
καλο το death proof.Αν μπεις στο μυαλο του Ταραντινο και καταλαβεις τι θελει να πετυχει.Ιδαιτερο στυλακι,κορυφαιες μουσικες επιλογες(που σου θυμιζουν ποσο φλωρικη ειναι η ροκ που ακουμε σημερα),σκοπιμα κακες ερμηνειες.Απλα δεν καταφερνει να ακολουθησει τις συγχρονες μουσικες)οπως με το reservoir dogs) ποσο μαλλον να τις επαναπροσδιορισει (οπως με το Pupl fiction)

αναμενω και το planet terror

Προσωπικα δεν μου αρεσε το death proof
Γενικοτερα δεν μου αρεσει ο Ταραντινο
Παντως η σκηνη με το τρακαρισμα με τα 4 κοριτσια μεσα θα μπορουσε να χρησιμοποιηθει ως σποτακι

Οριστε τι μπορει να παθει καποιος σε μια μετωπικη συγκρουση
Σοκαριστικη σκηνη

Το death proof τα σπάει!

Το planet terror δε μ΄αρεσε.

Νταξει οχι και σοκαριστικη,αν εχεις δει 2-3 253 b-splaterakia

Η πλακα με τη συγκεκριμενη σκηνη ηταν το οτι ειχε διαρευσει σαν ενδεικτικη σκηνη απο την ταινια και σε εβαζε σε τριπακι να περιμενεις πολλα περισσοτερα

Ο χρήστης Omikrone3 έγραψε:
Νταξει οχι και σοκαριστικη,αν εχεις δει 2-3 253 b-splaterakia

Η πλακα με τη συγκεκριμενη σκηνη ηταν το οτι ειχε διαρευσει σαν ενδεικτικη σκηνη απο την ταινια και σε εβαζε σε τριπακι να περιμενεις πολλα περισσοτερα

Εχεις δικαιο σε αυτο,περιμενες και αλλα τετοια αλλα μενεις με την ορεξη

χωρις παρεξηγηση περα απο την μουσικη ,τι σου αρεσε σε αυτην την ταινια?

AA,ξεχασα και τον πολυ καλο χοο που κανει το τρελο γκομενακι στον πρωταγωνιστη
μια που το φερε η κουβεντα,πως τον λενε?
Επανηλθε αυτος ,μετα απο καμποσο καιρο απραξιας ετσι?
Τον θυμαμαι σε κεινη την ταινια με τον Σταλονε,Τανγκο και Κας

Εχεις δικαιο σε αυτο,περιμενες και αλλα τετοια αλλα μενεις με την ορεξη

χωρις παρεξηγηση περα απο την μουσικη ,τι σου αρεσε σε αυτην την ταινια?

καμμια παρεξηγηση,

βασικα αν περιμενεις μια σκοτεινη στυλιζαρισμενη road movie περιπετεια εστω με την υπογραφη του Ταραντινο, η ταινια ειναι απογοητευση

αν περιμενεις κορυφαιες ερμηνειες και την ανακαλυψη ενος cult αντι-ηρωα serial killer στο προσωπο του Kurt Russell,η ταινια ειναι απογοητευση

αν περιμενεις γκομενακια που θα προσφερουν οφθαλμολουτρο καθως τρεχουν να γλιτωσουν η ταινια ειναι απογοητευση(με εξαιρεση την Poitier)

ακομα και οι σκηνες καταδιωξης ειναι γραμμικες,προβλεψιμες
και ακατονοητες(π.χ γιατι δεν πατουσε φρενο η Kim οταν ηταν διπλα διπλα
με τη Nova? )

οπως ειπα η ταινια εχει το δικο της στυλακι και θεωρω οτι με αυτη ο Tarantino προσπαθει να αποτισει φορο τιμης στις σειρες που γουσταρε μικρος(δεκαετιες 70-80) στις μουσικες επιλογες της εποχης,στα ματσο αντρικα προτυπα,τα muscle cars κτλ.Ολα αυτα ιδωμενα με μια συγχρονη περιπαιχτικη ματια ματια(Vogue,ipod,nokia κτλ)

Προσωπικα περα απο μεμονωμενα bits & pieces(η σκηνη της συγκρουσης,η απομυθοποιηση του Stuntman Mike,το 'ακυρο¨τελος) μου αρεσε συνολικα η επιτηδευμενη 'αφελεια' της ταινιας που ουσιαστικα κινειται επι 2 ωρες στον κοσμο της δλδ στον κοσμο του Ταραντινο.

Υ.Γ Κακα τα ψεμματα η ταινια δεν ειναι η καλυτερη του σκηνοθετη και αυτο φανηκε απο τις μετριες κριτικες και την αντιδραση του κοινου.

Ο χρήστης Omikrone3 έγραψε:

Εχεις δικαιο σε αυτο,περιμενες και αλλα τετοια αλλα μενεις με την ορεξη

χωρις παρεξηγηση περα απο την μουσικη ,τι σου αρεσε σε αυτην την ταινια?

καμμια παρεξηγηση,

βασικα αν περιμενεις μια σκοτεινη στυλιζαρισμενη road movie περιπετεια εστω με την υπογραφη του Ταραντινο, η ταινια ειναι απογοητευση

αν περιμενεις κορυφαιες ερμηνειες και την ανακαλυψη ενος cult αντι-ηρωα serial killer στο προσωπο του Kurt Russell,η ταινια ειναι απογοητευση

αν περιμενεις γκομενακια που θα προσφερουν οφθαλμολουτρο καθως τρεχουν να γλιτωσουν η ταινια ειναι απογοητευση(με εξαιρεση την Poitier)

ακομα και οι σκηνες καταδιωξης ειναι γραμμικες,προβλεψιμες
και ακατονοητες(π.χ γιατι δεν πατουσε φρενο η Kim οταν ηταν διπλα διπλα
με τη Nova? )

οπως ειπα η ταινια εχει το δικο της στυλακι και θεωρω οτι με αυτη ο Tarantino προσπαθει να αποτισει φορο τιμης στις σειρες που γουσταρε μικρος(δεκαετιες 70-80) στις μουσικες επιλογες της εποχης,στα ματσο αντρικα προτυπα,τα muscle cars κτλ.Ολα αυτα ιδωμενα με μια συγχρονη περιπαιχτικη ματια ματια(Vogue,ipod,nokia κτλ)

Προσωπικα περα απο μεμονωμενα bits & pieces(η σκηνη της συγκρουσης,η απομυθοποιηση του Stuntman Mike,το 'ακυρο¨τελος) μου αρεσε συνολικα η επιτηδευμενη 'αφελεια' της ταινιας που ουσιαστικα κινειται επι 2 ωρες στον κοσμο της δλδ στον κοσμο του Ταραντινο.

Υ.Γ Κακα τα ψεμματα η ταινια δεν ειναι η καλυτερη του σκηνοθετη και αυτο φανηκε απο τις μετριες κριτικες και την αντιδραση του κοινου.

πολυ ολοκληρωμενη η κριτικη σου
μπραβο

Ειδικα στη στιγμη της καταδιωξης ,σε ολη την διαρκεια της ελεγα απο μεσα μου,μα γιατι δεν παταει το μαμημενο φρενο επιτελους?Ακομα και οταν βγηκε για λιγο εκτος δρομου ο κακος,γιατι δεν μπηκε μεσα στο αυτοκινητο η γκομενα και συνεχιζε να ειναι πανω στο καπω.
καλα το τελος, ειναι τραγικοτατο

Τι σχέση έχει με το peowolf, την επική βλακεία που είχε βγει πριν μερικά χρόνια;

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:

Ειδε κανενας το Beowulf σε 3D ? ? ?

Το παιζουν στα village......

12 ευρω το εισιτηριο αντι των 7,5....

Γιιια πειτε...

Το είδα χωρίς 3D. Νταξ...

λέει τίποτα ?

Ψυχοπλακωτικό και πολύ αγωνιώδες στην αρχή το 1408.

Ωραίο στόρι αλλά πολύ μεγάλο και κουραστικό το Zodiac.

Τρελή δράση, 'αλεξίσφαιρος' Ματ Ντέιμον (με τίποτα να μην τραυματίζεται ) στο The Bourne Ultimatum. Λίγο από Μπρους Γουίλις λίγο από Στίβεν Σιγκάλ. Επισης μου άρεσε πολύ το τέλος και το τραγούδι του Moby ήταν καταπληκτική επιλογή στην συγκεκριμένη στιγμή.

Ο χρήστης Spike έγραψε:

Ωραίο στόρι αλλά πολύ μεγάλο και κουραστικό το Zodiac.

Συμφωνώ, δεν θυμάμαι αν το χα γράψει όταν το είδα.