-
Τουτέστιν, καμπές, στροφές, φουρκέτες (ελπίζω να μη σας την έσπασα )
Το θέμα αυτό είναι θεωρητικό και μπορεί να πάρει αρκετές διαφορετικές κατευθύνσεις, ανάλογα την όρεξή σας. Ευτυχώς, δεν προσφέρεται για αντιπαραθέσεις και καταναλωτικές συζητήσεις.
Μερικές βασικές έννοιες:
-Γωνία περιστροφής μίας καμπύλης, σε μοίρες (πόσο έχει μεταβληθεί η κατεύθυνσή σου στην έξοδο της στροφής, σε σχέση με την είσοδο)
-Ακτίνα μίας καμπύλης, σε μέτρα (η ακτίνα του νοητού κύκλου του οποίου τμήμα αποτελεί η καμπύλη)
-Καμπυλότητα της καμπύλης (ελπίζω να μη σας κ@ύλωσα νυχτιάτικο). Το αντίστροφο μέγεθος της ακτίνας (1/ακτίνα). Όσο πιο μεγάλη η ακτίνα, τόσο μικρότερη η καμπυλότητα, δηλαδή πιο 'μαλακιά' η στροφή.Να ένα ωραίο case study της πίστας των Σερρών (θα μπορούσε να είναι πιο λεπτομερές, παρουσιάζοντας τις στροφές μία - μία): http://www.serrescircuit.gr/index.php?o ... e&SubMenu=
Εννοείται ότι οι στροφές των δρόμων, λόγω αντικειμενικών δυσκολιών του εδάφους αλλά και προχειρότητας των σχεδιασάντων αυτές, συνήθως είναι μεταβαλλόμενης ακτίνας (ή και γωνίας περιστροφής;) Τουτέστιν 'ανοίγουν' ή 'κλείνουν'.
Υποθέτω ότι στις πίστες το φαινόμενο αυτό, όπου υπάρχει, είναι σκόπιμο, για λόγους δυσκολίας.
Εντελώς άλλο θέμα είναι η εγκάρσια κλίση του οδοστρώματος (θετική υποβοηθά το στρίψιμο, αρνητική=θάνατος), πόσο μάλλον η διαμήκης κλίση (απλώς, ανηφόρα ή κατηφόρα).
Ας θέσω και δυο ερωτησούλες, να ξεκινήσουμε:
-
Συμφωνούμε άραγε ότι γωνία έως 30=καμπή, 30-75=ανοιχτή στροφή, 75-135=κλειστή, και >135=φουρκέτα; (όχι ότι έχει σημασία η τέτοια ορολογία, αλλά για να περνάει η ώρα)
-
Ποια είναι ευκολότερη ή δυσκολότερη χάραξη (ως προς την οδήγηση, πάντα) για ένα δρόμο που για αντικειμενικούς λόγους πρέπει να πραγματοποιήσει 'στρατηγικά' στροφή 180 μεταξύ δύο αρκετά απομακρυσμένων σημείων:
-Μία ατέεεεελειωτη φουρκέτα (180), αλλά τεράστιας ακτίνας (πολύ μαλακιά για φουρκέτα), ή
-Δύο 90άρες, ενωμένες με ευθεία, αρκετά σκληρότερες (μικρότερης ακτίνας)
Ή, τέλος πάντων, τι προτιμάτε εσείς.
Εξυπακούεται ότι οι σωστές 'γραμμές' στην οδήγηση αποτελούν κατά βάση προσπάθεια μείωσης της καμπυλότητας (αύξησης της ακτίνας) των στροφών, διά της εκμετάλλευσης του διαθέσιμου πλάτους οδοστρώματος, αφού άλλη η ακτίνα στο εσωτερικό και άλλη στο εξωτερικό άκρο του οδοστρώματος μίας στροφής.
Νομίζω ότι το σημαντικότερο ταλέντο στην οδήγηση έγκειται στη σωστή εκτίμηση, εντός εκατοστού του δευτερολέπτου, της κάθε στροφής.
Άρα μάλλον 'μάτια' θα έπρεπε να λέμε και όχι 'χέρια'!Η συνεισφορά πολιτικών μηχανικών και αγωνιζομένων Ελλήνων (αμφότεροι επίκαιροι λόγω Πολυτεχνείου ) στη συζήτηση θα μας είναι πολύτιμη.
-
-
Τουτέστιν, καμπές, στροφές, φουρκέτες (ελπίζω να μη σας την έσπασα )
Το θέμα αυτό είναι θεωρητικό και μπορεί να πάρει αρκετές διαφορετικές κατευθύνσεις, ανάλογα την όρεξή σας. Ευτυχώς, δεν προσφέρεται για αντιπαραθέσεις και καταναλωτικές συζητήσεις.
Μερικές βασικές έννοιες:
-Γωνία περιστροφής μίας καμπύλης, σε μοίρες (πόσο έχει μεταβληθεί η κατεύθυνσή σου στην έξοδο της στροφής, σε σχέση με την είσοδο)
-Ακτίνα μίας καμπύλης, σε μέτρα (η ακτίνα του νοητού κύκλου του οποίου τμήμα αποτελεί η καμπύλη)
-Καμπυλότητα της καμπύλης (ελπίζω να μη σας κ@ύλωσα νυχτιάτικο). Το αντίστροφο μέγεθος της ακτίνας (1/ακτίνα). Όσο πιο μεγάλη η ακτίνα, τόσο μικρότερη η καμπυλότητα, δηλαδή πιο 'μαλακιά' η στροφή.Να ένα ωραίο case study της πίστας των Σερρών (θα μπορούσε να είναι πιο λεπτομερές, παρουσιάζοντας τις στροφές μία - μία): http://www.serrescircuit.gr/index.php?o ... e&SubMenu=
Εννοείται ότι οι στροφές των δρόμων, λόγω αντικειμενικών δυσκολιών του εδάφους αλλά και προχειρότητας των σχεδιασάντων αυτές, συνήθως είναι μεταβαλλόμενης ακτίνας (ή και γωνίας περιστροφής;) Τουτέστιν 'ανοίγουν' ή 'κλείνουν'.
Υποθέτω ότι στις πίστες το φαινόμενο αυτό, όπου υπάρχει, είναι σκόπιμο, για λόγους δυσκολίας.
Εντελώς άλλο θέμα είναι η εγκάρσια κλίση του οδοστρώματος (θετική υποβοηθά το στρίψιμο, αρνητική=θάνατος), πόσο μάλλον η διαμήκης κλίση (απλώς, ανηφόρα ή κατηφόρα).
Ας θέσω και δυο ερωτησούλες, να ξεκινήσουμε:
-
Συμφωνούμε άραγε ότι γωνία έως 30=καμπή, 30-75=ανοιχτή στροφή, 75-135=κλειστή, και >135=φουρκέτα; (όχι ότι έχει σημασία η τέτοια ορολογία, αλλά για να περνάει η ώρα)
-
Ποια είναι ευκολότερη ή δυσκολότερη χάραξη (ως προς την οδήγηση, πάντα) για ένα δρόμο που για αντικειμενικούς λόγους πρέπει να πραγματοποιήσει 'στρατηγικά' στροφή 180 μεταξύ δύο αρκετά απομακρυσμένων σημείων:
-Μία ατέεεεελειωτη φουρκέτα (180), αλλά τεράστιας ακτίνας (πολύ μαλακιά για φουρκέτα), ή
-Δύο 90άρες, ενωμένες με ευθεία, αρκετά σκληρότερες (μικρότερης ακτίνας)
Ή, τέλος πάντων, τι προτιμάτε εσείς.
Εξυπακούεται ότι οι σωστές 'γραμμές' στην οδήγηση αποτελούν κατά βάση προσπάθεια μείωσης της καμπυλότητας (αύξησης της ακτίνας) των στροφών, διά της εκμετάλλευσης του διαθέσιμου πλάτους οδοστρώματος, αφού άλλη η ακτίνα στο εσωτερικό και άλλη στο εξωτερικό άκρο του οδοστρώματος μίας στροφής.
Νομίζω ότι το σημαντικότερο ταλέντο στην οδήγηση έγκειται στη σωστή εκτίμηση, εντός εκατοστού του δευτερολέπτου, της κάθε στροφής.
Άρα μάλλον 'μάτια' θα έπρεπε να λέμε και όχι 'χέρια'!Η συνεισφορά πολιτικών μηχανικών και αγωνιζομένων Ελλήνων (αμφότεροι επίκαιροι λόγω Πολυτεχνείου ) στη συζήτηση θα μας είναι πολύτιμη.
-
-
Τουτέστιν, καμπές, στροφές, φουρκέτες (ελπίζω να μη σας την έσπασα )
Το θέμα αυτό είναι θεωρητικό και μπορεί να πάρει αρκετές διαφορετικές κατευθύνσεις, ανάλογα την όρεξή σας. Ευτυχώς, δεν προσφέρεται για αντιπαραθέσεις και καταναλωτικές συζητήσεις.
Μερικές βασικές έννοιες:
-Γωνία περιστροφής μίας καμπύλης, σε μοίρες (πόσο έχει μεταβληθεί η κατεύθυνσή σου στην έξοδο της στροφής, σε σχέση με την είσοδο)
-Ακτίνα μίας καμπύλης, σε μέτρα (η ακτίνα του νοητού κύκλου του οποίου τμήμα αποτελεί η καμπύλη)
-Καμπυλότητα της καμπύλης (ελπίζω να μη σας κ@ύλωσα νυχτιάτικο). Το αντίστροφο μέγεθος της ακτίνας (1/ακτίνα). Όσο πιο μεγάλη η ακτίνα, τόσο μικρότερη η καμπυλότητα, δηλαδή πιο 'μαλακιά' η στροφή.Να ένα ωραίο case study της πίστας των Σερρών (θα μπορούσε να είναι πιο λεπτομερές, παρουσιάζοντας τις στροφές μία - μία): http://www.serrescircuit.gr/index.php?o ... e&SubMenu=
Εννοείται ότι οι στροφές των δρόμων, λόγω αντικειμενικών δυσκολιών του εδάφους αλλά και προχειρότητας των σχεδιασάντων αυτές, συνήθως είναι μεταβαλλόμενης ακτίνας (ή και γωνίας περιστροφής;) Τουτέστιν 'ανοίγουν' ή 'κλείνουν'.
Υποθέτω ότι στις πίστες το φαινόμενο αυτό, όπου υπάρχει, είναι σκόπιμο, για λόγους δυσκολίας.
Εντελώς άλλο θέμα είναι η εγκάρσια κλίση του οδοστρώματος (θετική υποβοηθά το στρίψιμο, αρνητική=θάνατος), πόσο μάλλον η διαμήκης κλίση (απλώς, ανηφόρα ή κατηφόρα).
Ας θέσω και δυο ερωτησούλες, να ξεκινήσουμε:
-
Συμφωνούμε άραγε ότι γωνία έως 30=καμπή, 30-75=ανοιχτή στροφή, 75-135=κλειστή, και >135=φουρκέτα; (όχι ότι έχει σημασία η τέτοια ορολογία, αλλά για να περνάει η ώρα)
-
Ποια είναι ευκολότερη ή δυσκολότερη χάραξη (ως προς την οδήγηση, πάντα) για ένα δρόμο που για αντικειμενικούς λόγους πρέπει να πραγματοποιήσει 'στρατηγικά' στροφή 180 μεταξύ δύο αρκετά απομακρυσμένων σημείων:
-Μία ατέεεεελειωτη φουρκέτα (180), αλλά τεράστιας ακτίνας (πολύ μαλακιά για φουρκέτα), ή
-Δύο 90άρες, ενωμένες με ευθεία, αρκετά σκληρότερες (μικρότερης ακτίνας)
Ή, τέλος πάντων, τι προτιμάτε εσείς.
Εξυπακούεται ότι οι σωστές 'γραμμές' στην οδήγηση αποτελούν κατά βάση προσπάθεια μείωσης της καμπυλότητας (αύξησης της ακτίνας) των στροφών, διά της εκμετάλλευσης του διαθέσιμου πλάτους οδοστρώματος, αφού άλλη η ακτίνα στο εσωτερικό και άλλη στο εξωτερικό άκρο του οδοστρώματος μίας στροφής.
Νομίζω ότι το σημαντικότερο ταλέντο στην οδήγηση έγκειται στη σωστή εκτίμηση, εντός εκατοστού του δευτερολέπτου, της κάθε στροφής.
Άρα μάλλον 'μάτια' θα έπρεπε να λέμε και όχι 'χέρια'!Η συνεισφορά πολιτικών μηχανικών και αγωνιζομένων Ελλήνων (αμφότεροι επίκαιροι λόγω Πολυτεχνείου ) στη συζήτηση θα μας είναι πολύτιμη.
-
-
Με μία αρχική και απλή προσέγγιση...
-
Φυσικά τέτοιου είδους αυστηροί ορισμοί δε στέκουν και πολύ επιστημονικά, αλλά αν συνεννοείται ο κόσμος, οκ
-
Δεν καταλαβαίνω απολύτως τί εννοείς 'εύκολη ή δύσκολη χάραξη'. Αλλά θα πω ότι γενικά, σε περιπτώσεις ορεινών περιοχών που πρέπει να γίνει η 'ανάβαση' ('κατάβαση' αντίστοιχα) υπάρχουν συγκεκριμένοι κανονισμοί που ακολουθούνται για την κατασκευή του 'ελιγμού'. (έτσι τον λέμε). Δε φτιάχνονται 'έτσι' ή 'αλλιώς', με τα κέφια του μηχανικού. Είναι οι γνωστές μας 'φουρκέτες' των ορεινών διαδρομών, αλλά φτιαγμένες αρκετά διαφορετικά απ'ότι έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα. Βέβαια, μεταξύ τους οι κανονισμοί μπορεί να έχουν κάποιες διαφορές (Αμερικάνικοι, Γερμανικοί, Ελβετικοί κτλ κτλ).
Οι διαδοχικές στροφές ίδιας φοράς δε συνίστανται γενικά, παρά μόνο αν το μεταξύ τους ευθύγραμμο τμήμα είναι αρκετά μεγάλο ώστε να διαχωρίζονται τα 'μήκη επιρροής' (κάπως αδόκιμος όρος, αλλά καταλαβαινόμαστε πιστεύω) της κάθε στροφής.
(Σε πίστα, πάντως... λένε πολύ! )Τώρα, όσον αφορά τις πιό 'περίεργες' στροφές που αναφέρεις, το πρόβλημα δεν είναι οι ίδιες οι στροφές σαν αρχική ιδέα, αλλά σαν επιλογή σε κάθε σημείο και σαν υλοποίηση. Ωοειδείς, κανιστροειδείς, σιγμοειδείς και διάφοροι άλλοι τύποι στροφών υπάρχουν κανονικά στους κανονισμούς και δεν είναι επικίνδυνες αν επιλεγούν στα κατάλληλα σημεία και κατασκευαστούν με ακρίβεια.
Περιμένω λίγο πώς θα εξελιχθεί η κουβέντα και θα επανέλθω όπου χρειαστούν λεπτομέρειες και παραπάνω ανάπτυξη
-
-
Εύγε Φαέθων και ευχαριστώ.
Με το 'εύκολη' ή 'δύσκολη' χάραξη εννοώ τι είναι πιο φιλικό στον οδηγό, ή πιο αντικειμενικά, τι επιτρέπει μεγαλύτερη ταχύτητα στο υποψήφιο προς χάραξιν κομμάτι.
Νομίζω ότι θα είναι οι δύο ομόρροπες στροφές με ευθεία ανάμεσά τους, κι ας είναι μεγαλύτερης καμπυλότητας.
Απαιτούν να στρίβεις (με όσα αυτό συνεπάγεται) για λιγότερο διάστημα, απ' ότι η τεράστια, μικρής έστω καμπυλότητας, φουρκέτα.Άλλωστε αυτό δεν κάνουμε διαλέγοντας γραμμές;
Προσπαθούμε να στρίψουμε όσο γίνεται για λιγότερο (χωρικό και χρονικό) διάστημα, κι ας στρίψουμε πιο απότομα την κατάλληλη στιγμή. -
Για το 2 πιστευω οτι είναι πιο δυσκολο να βρει καποιος το apex και των 2 στροφων με ευκολια(την πρωτη φορα που την περναει) με δεδομενο οτι το μηκος της ευθειας θα είναι μικρο..
Παντως γενικα για τις στροφες με πολλα apex -
Δεν βλέπω κίνηση! Καλά, όλοι οι ευθειάκηδες σε αυτό το φόρουμ μαζεύτηκαν;
MODS, μήπως να το μετακινούσαμε στους Ελλ Αγώνες;;;
Να γράψει κανείς σεβάσμιος γνώστης περί γραμμών;; (ονειρεύομαι εγώ τώρα...) -
Νομίζω ότι υπάρχει ένα θέμα όσον αφορά τη σαφήνεια του προσανατολισμού του topic.
Το θέμα μας είναι 'ποιές στροφές μας αρέσουν'? Ποιά είναι η 'προσέγγιση' του καθενός στην κάθε στροφή ως προς τις γραμμές? Οι 'διαφορές' μεταξύ των στροφών ως προς τα τεχνικά/σχεδιαστικά τους χαρακτηριστικά?
(Ειδικά για το τελευταίο, πάντως, όπως ξαναείπα, περιμένω να βοηθήσω μόνο αν προκύψουν συγκεκριμένες απορίες και ερωτήματα)
-
-
Ο χρήστης Phaethon έγραψε:
Νομίζω ότι υπάρχει ένα θέμα όσον αφορά τη σαφήνεια του προσανατολισμού του topic.Το θέμα μας είναι 'ποιές στροφές μας αρέσουν'? Ποιά είναι η 'προσέγγιση' του καθενός στην κάθε στροφή ως προς τις γραμμές? Οι 'διαφορές' μεταξύ των στροφών ως προς τα τεχνικά/σχεδιαστικά τους χαρακτηριστικά?
(Ειδικά για το τελευταίο, πάντως, όπως ξαναείπα, περιμένω να βοηθήσω μόνο αν προκύψουν συγκεκριμένες απορίες και ερωτήματα)
Αγαπητέ Φαέθων, το τόπικ ιδεωδώς το φαντάστηκα σαν συζήτηση, με αμοιβαίες υποδείξεις και πειράγματα, μεταξύ 2 ειδημόνων: Ενός πολιτικού μηχανικού και ενός άσσου οδηγού.
'Εγώ έτσι τις φτιάχνω, διότι...' να λέει ο ένας, 'εγώ έτσι θα τις στρίψω' να λέει ο άλλος.
Εννοείται βέβαια ότι οι διαδικτυακές συζητήσεις ποτέ δεν μπορεί να είναι τόσο δομημένες / πειθαρχημένες, ούτε και υποχρεούται κανείς να γράφει, αφού για όλους μας είναι πάρεργο. Γι' αυτό και είπα, αναλόγως ορέξεως.Αν θες και ευκαιρείς, άρχισε με μια κατηγοριοποίηση των στροφών ως προς τα τεχνικά / σχεδιαστικά τους χαρακτηριστικά, ώστε να δούμε στη συνέχεια τι τυχόν χρήσιμες παρατηρήσεις θα μπορούσαμε να κάνουμε ως προς την οδήγηση.
-
Υπάρχει κι άλλη μία διάσταση: πώς να πάρεις τη στροφή χωρίς να κάνουν εμετό τα παιδιά στο πίσω κάθισμα!
-
Ευχαρίστως να συμμετείχα στη συζήτηση, Νίκο...αλλά...δεν έχω καταλάβει ποιο είναι το θέμα μας
-
Ο χρήστης opterios έγραψε:
Ευχαρίστως να συμμετείχα στη συζήτηση, Νίκο...αλλά...δεν έχω καταλάβει ποιο είναι το θέμα μαςΚαλά, εσύ είσαι εγκάθετος!
Το θέμα μας είναι είδη στροφών αφ' ενός, και γραμμές σε αυτές, αφ' ετέρου. Άντε! -
Μιλάμε για το δρόμο ή για την πίστα;
-
Και αν μιλάμε για δρόμο...μιλάμε για ανηφορικα ή κατηφορικά κομμάτια?!
Α ρε Θέμη...
-
Για όλων των ειδών, σε πίστα και δρόμο!
Και αν δεν έχετε χρόνο για συνολικές αναλύσεις, γράψτε για όποια στροφή γουστάρετε!
Θέμη μου, πες πως σου έβαλε θέμα Εκθέσεως η δασκάλα: 'Στροφές'! -
Χαχα, είναι δεδομένη η σύγκρουση απόψεων μεταξύ petrolheads και πολιτικών μηχανικών για το θέμα της πολιτικής οδοποιΐας!
Κι εγώ γουστάρω δρόμους που να με ανάβουν, αλλά έχω μάθει και τα όρια ασφαλείας. Πιστεύω, όμως, πως ένας καλός οδοποιός μπορεί να φτιάξει απολαυστικούς+ασφαλείς δρόμους.
Μπορείτε, λοιπόν, να προτείνετε διάφορους συνδυασμούς και να βρίσκουμε τη χρυσή τομή...
Π.χ. στο θέμα των διαδοχικών ομόρροπων στροφών, τόνισα ότι τις αποφεύγουμε, παρ'ότι κι εμένα μου αρέσουν περισσότερο. Είναι καθαρά επιλογή 'πίστας', ειδικά αν απαιτούνται φρένα μεταξύ των δύο στροφών, κατά τη φάση που ακόμα το αυτοκίνητο είναι φορτισμένο από την έξοδο της πρότερης στροφής.
Ένας σωστά σχεδιασμένος (και κατασκευασμένος) ελιγμός σε πλαγιά μπορεί να είναι ιδιαιτέρως απολαυστικός. Δηλαδή... στα τμήματα πριν και μετά την κορυφή, επιβάλλεται να γίνεται ομαλοποίηση των υψομέτρων, ώστε να υπάρχει διάστημα για να προσεγγίζεται και να εγκαταλείπεται η 'φουρκέτα' με μεγαλύτερη ασφάλεια, χωρίς μεγάλες κατά μήκος κλίσης. Αυτό, λοιπόν, βοηθάει και να μειώνεται η υποστροφή, καθώς μπορείς να κάνεις με σαφέστερο τρόπο την τοποθέτησή σου. Επίσης, είναι πολύ ωραίο το συναίσθημα π.χ. κατεβαίνοντας, στο μήκος φρεναρίσματος να 'οριζοντιώνεται' ο δρόμος (ακόμα και να ανηφορίζει ελαφρά πριν τη στροφή) και να νιώθεις το 'κάθισμά' του αυτοκινήτου, παρά να φεύγει στον αέρα με την κατηφόρα.
Μια επίσης πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση, με 'αγωνιστικές' προεκτάσεις, είναι η αλληλουχία στροφών (συνήθως αντίρροπες, με σιγμοειδείς καμπύλες (my favourites) ή με ευθυγραμμίες κατάλληλου μήκους ενδιάμεσα) που υποβιβάζουν σταθερά και ομαλά την ταχύτητα (και τα όρια ταχύτητας ανάλογα). Οι στροφές 'σφίγγουν' σιγά σιγά και ο οδηγός προειδοποιείται σταδιακά για αργά κομμάτια που έπονται. Αν γίνεται με σωστό τρόπο, είναι μια ασφαλής τεχνική για να επιβραδύνουν τα οχήματα πριν από κάποια αργά κομμάτια, των οποίων η παρουσία μετά από ευθείες θα ήταν επικίνδυνη. Φανταστείτε κάτι σαν τα ανηφορικά S της Suzuka... αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα και αποστάσεις.
-
Λοιπόν, ο Φαέθων είναι ο άνθρωπός μας, τον βλέπω να γράφει όλο το τόπικ μόνος του , με το πάσο του βεβαίως, και κατόπιν καταλλήλων ερωτήσεων.
Θα αφήσω για αργότερα περιπτωσιολογικές ερωτήσεις (πχ να πιάσουμε τα Μέγαρα, τις Σέρρες, τα Lims etc). Δεν είμαι δυστυχώς αρκετά computer litterate για να ανεβάζω και να παρεμβαίνω σε χάρτες, αεροφωτογραφίες κλπ, γμτ!:oops:
Να ρωτήσω κατ' αρχήν τι εστί πρακτικά σιγμοειδείς / ωοειδείς / κανιστροειδείς καμπύλες, πέραν του τι φαντάζεται κανείς από το όνομά τους. Υποθέτω ότι όλες αυτές δεν είναι καμπύλες σταθερής ακτίνας (τμήματα δηλαδή ενός και μόνο κύκλου).
Οπότε, θα έχουν περισσότερα του ενός apexes. Υπάρχει κάποια γενικής ισχύος προσέγγιση για το τι γραμμές διαλέγουμε σε τέτοιες περιπτώσεις;
-
Ο χρήστης Coyot έγραψε:
Λοιπόν, ο Φαέθων είναι ο άνθρωπός μας, τον βλέπω να γράφει όλο το τόπικ μόνος του , με το πάσο του βεβαίως, και κατόπιν καταλλήλων ερωτήσεων.Χαχα, με μεγάλη μου χαρά, όπως βλέπετε! Μου αρέσει πολύ το αντικείμενό μου, τί να κάνουμε...
Να ρωτήσω κατ' αρχήν τι εστί πρακτικά σιγμοειδείς / ωοειδείς / κανιστροειδείς καμπύλες, πέραν του τι φαντάζεται κανείς από το όνομά τους. Υποθέτω ότι όλες αυτές δεν είναι καμπύλες σταθερής ακτίνας (τμήματα δηλαδή ενός και μόνο κύκλου).
Οπότε, θα έχουν περισσότερα του ενός apexes. Υπάρχει κάποια γενικής ισχύος προσέγγιση για το τι γραμμές διαλέγουμε σε τέτοιες περιπτώσεις;
Λοιπόν, η 'σιγμοειδής' καμπύλη είναι ένα 'S'. Δύο διαδοχικές αντίρροπες καμπύλες, χωρίς ευθύγραμμο τμήμα ενδιάμεσα. Το οριακό εκείνο σημείο που μεταβαίνουμε από τη μια καμπύλη στην άλλη, είναι το 'σημείο καμπής'. (στη μαθηματική ανάλυση π.χ. φανταστείτε το ακριβώς σαν το γνωστό σημείο καμπής στη γραφική παράσταση, όπου πρώτη και δεύτερη παράγωγος γίνονται μηδέν.)
Υπάρχουν συγκεκριμένα όρια στο λόγο των ακτίνων καμπυλότητας που μπορεί να ισχύει μεταξύ των δύο διαδοχικών καμπυλών. Φυσικά, σε πίστες, οι πολιτικοί κανονισμοί δεν ισχύουν και μπορούμε να βάλουμε π.χ. μια πολύ μικρή ακτίνα μετά από μια πολύ μεγάλη.H 'ωοειδής' καμπύλη, συνδέει δύο μεταξύ τους ομόρροπα κυκλικά τόξα. Το ένα κυκλικό τόξο είναι εντός του άλλου, αλλά όχι ομόκεντρο. Χοντρικά, φανταστείτε απλά μια στροφή να 'σφίγγει' ή να 'ανοίγει'. Γενικά είναι αποδεκτή και σε δρόμους και σε πίστες, με μεγάλη επιτυχία και σουξέ . Δυστυχώς, στο ελληνικό οδικό δίκτυο η υλοποίηση δεν είναι συχνά πολύ πετυχημένη.
'Κανιστροειδής' καμπύλη είναι μια αλληλουχία κλωθοειδών, και όχι κυκλικών τόξων Οι 'κλωθοειδείς' είναι καμπύλα τμήματα που χρησιμοποιούνται γενικά για τη συναρμογή μεταξύ ευθυγραμμιών και κυκλικών τόξων. Έχουν δικές τους εξισώσεις για την κατασκευή τους, που φυσικά δεν έχουν σχέση με γνωστές εξισώσεις (παραβολές, υπερβολές, κυκλικά τόξα κτλ κτλ). Στην κανιστροειδή καμπύλη παίρνουμε αλληλουχία κλωθοειδών, που στα σημεία επαφής τους έχουν κοινές εφαπτόμενες και ακτίνες καμπυλότητας, προφανώς για ομαλή μετάβαση. Γενικά αποφεύγονται, αλλά σε αγωνιστικούς όρους είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες, γιατί είναι ιδιαίτερα δύσκολο, λόγω ασσυμετρίας και κάπως περίεργης μορφής να βρεις τη γραμμή σου.
Το θέμα του apex είναι σχετικό. Γενικά, είναι θέμα επιλογής, και κυρίως θέμα της αλληλουχίας των στροφών. Η ίδια καμπύλη μπορεί να οδηγηθεί σε τελείως άλλη γραμμή, ανάλογα με το τί προηγείται ή έπεται.
Θα προσπαθήσω να ανεβάσω και κανένα σχηματάκι, για καλύτερη κατανόηση. Αύριο, όμως, ίσως κάπως δύσκολο, γιατί θα είμαι όλη μέρα σε τρέξιμο.
(Επίσης, εννοείται πως οτιδήποτε δεν είναι κατανοητό από ορισμούς, μαθηματικά κτλ, ρωτάτε ελεύθερα κι άμεσα.)
-
Κωστή, την κάνεις πολύ θεωρητική τη συζήτηση και πολύ φοβάμαι ότι δε θα ενδιαφέρεται κανείς να διαβάσει
Καμπύλες!...