ΑΝΔΡΩΝ ΠΟΙΗΣΗ

Ήμουν εντελώς κενός σαν άνθρωπος πριν ΤΗΝ γνωρίσω.

Το μόνο πράγμα που μου έδινε χαρά ήταν να βλέπω τον Oλυμπιακό να
χάνει.

Έχανε ; ήμουν ευτυχισμένος.

Κέρδιζε ; Ήμουν δυστυχής.

Αδειος. Τελείως άδειος από αληθινά συναισθήματα, αγάπη και ζωή.

Ήθελα να το αλλάξω αυτό. Δεν μπορούσα όμως. Κάθε φορά που ξεκόλλαγα,
μετά από λίγο ξαναγύριζα στα ίδια.

Και ξαφνικά μπήκε ΕΚΕΙΝΗ στη ζωή μου. Ήταν μια οπτασία. Δεν είχα
ξανανιώσει έτσι. ΤΗΝ αγάπησα από την πρώτη στιγμή. Η καρδιά μου γέμισε
από τρυφερά συναισθήματα.

Επιτέλους, τώρα πια δε με ένοιαζε το ποδόσφαιρο. Σκεφτόμουν μόνο
ΕΚΕΙΝΗ.

Όταν με κοίταζε ένιωθα την καρδιά μου να φτερουγίζει. Επιτέλους για
πρώτη φορά στη ζωή μου ήμουν γεμάτος από πραγματικά συναισθήματα.

Ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα ποίημα για χάρη ΤΗΣ. Πως θα μπορούσα
όμως ; Δεν είχα καμία σχέση με κάτι τέτοιο.

Χμμμμμμ...

Θα άφηνα την καρδιά μου να γράψει. Θα έκλεινα τα μάτια. Θα έπιανα το
στυλό και η ψυχή θα οδηγούσε το χέρι μου.

Και η τρυφερή ψυχή μίλησε. Αυθόρμητη και ελεύθερη. Τίποτε πια δε θα
με γύριζε πίσω :

Βλέπω το σώμα σου που είναι κρίνο

Κι από τα μάτια σου το δάκρυ πίνω

Κι όλη η φύση ανθεί για μας......

...Γαμιέται ο θρύλος κι ο Πειραιάς

Ο χρήστης tsoukas77 έγραψε:
ΑΝΔΡΩΝ ΠΟΙΗΣΗ

Ήμουν εντελώς κενός σαν άνθρωπος πριν ΤΗΝ γνωρίσω.

Το μόνο πράγμα που μου έδινε χαρά ήταν να βλέπω τον Oλυμπιακό να
χάνει.

Έχανε ; ήμουν ευτυχισμένος.

Κέρδιζε ; Ήμουν δυστυχής.

Αδειος. Τελείως άδειος από αληθινά συναισθήματα, αγάπη και ζωή.

Ήθελα να το αλλάξω αυτό. Δεν μπορούσα όμως. Κάθε φορά που ξεκόλλαγα,
μετά από λίγο ξαναγύριζα στα ίδια.

Και ξαφνικά μπήκε ΕΚΕΙΝΗ στη ζωή μου. Ήταν μια οπτασία. Δεν είχα
ξανανιώσει έτσι. ΤΗΝ αγάπησα από την πρώτη στιγμή. Η καρδιά μου γέμισε
από τρυφερά συναισθήματα.

Επιτέλους, τώρα πια δε με ένοιαζε το ποδόσφαιρο. Σκεφτόμουν μόνο
ΕΚΕΙΝΗ.

Όταν με κοίταζε ένιωθα την καρδιά μου να φτερουγίζει. Επιτέλους για
πρώτη φορά στη ζωή μου ήμουν γεμάτος από πραγματικά συναισθήματα.

Ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα ποίημα για χάρη ΤΗΣ. Πως θα μπορούσα
όμως ; Δεν είχα καμία σχέση με κάτι τέτοιο.

Χμμμμμμ...

Θα άφηνα την καρδιά μου να γράψει. Θα έκλεινα τα μάτια. Θα έπιανα το
στυλό και η ψυχή θα οδηγούσε το χέρι μου.

Και η τρυφερή ψυχή μίλησε. Αυθόρμητη και ελεύθερη. Τίποτε πια δε θα
με γύριζε πίσω :

Βλέπω το σώμα σου που είναι κρίνο

Κι από τα μάτια σου το δάκρυ πίνω

Κι όλη η φύση ανθεί για μας......

...Γαμιέται ο θρύλος κι ο Πειραιάς

Αν και γαύρος πραγματικά ήταν καλό

εισαι τελειως ΛΑΛΑΚΑΣ

Παππούς επισκέφτεται γιατρό και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:

• Γιατρέ μου, έχω πρόβλημα! Θυμάμαι όταν ήμουν νεαρότερος και είχα στύσει, έπιανα το όργανό μου με το χέρι μου και προσπαθούσα να το λυγίσω.
• Μάλιστα.
• Προσπαθούσα, έβαζα δύναμη, τίποτα!! Το όργανο αλύγιστο! Ατσάλι!!
• Και λοιπόν;
• Ε, ναι, προχτές που είχα στύση, το πιάνω με το χέρι μου να το λυγίσω και...λύγισε γιατρέ!!
• Ε, και πού είναι το πρόβλημα κύριέ μου, λέει ο γιατρός έξαλλος.
• Να, γιατρέ, θέλω να μου πείτε πού μπορεί να οφείλεται αυτή η ξαφνική ενδυνάμωση του χεριού μου!!

Κατά τη διάρκεια του 'αθλήματος' ο παππούς ανάβει ένα τσιγάρο.

'Παππού να καπνίσω κι εγώ;', κάνει το παιδάκι.

'Είναι η πούτσα σου τόσο μακριά ώστε να φτάνει την κωλοτρυπίδα σου;;;' του λέει ο παππούς.

'Όχι!' κάνει το παιδάκι.

'Θα καπνίσεις όταν φτάσει.'
Αργότερα ο παππούς ανοίγει και μια μπίρα. Όμοιο σκηνικό:
-Παππού, να πιω και εγώ;
-Φτάνει υ πούτσα σου την κωλοτρυπίδα σου;;;
-Όχι!
-Όταν φτάσει θα πιεις.
Στο γυρισμό ωστόσο πέφτουν σε μια λοταρία και αποφασίζουν να δοκιμάσουν την τύχη τους. Ο παππούς δεν κερδίζει τίποτα αλλά ο μικρός παίρνει το πρώτο βραβείο, 50 εκατομμύρια!!! Οπότε:
-Εγγονέ μου, ασφαλώς και θα μοιραστούμε τα κέρδη σου, ε;
-Παππού, είναι η πούτσα σου τόσο μακριά ώστε να φτάνει την κωλοτρυπίδα σου;
-Ναι! Είναι.
-Ε, τότε άντε και γαμήσου...

Τηλεφώνημα από ένα κινητό στο σταθερό μου, πριν λίγα λεπτά. Γυναικεία φωνή:

Γυναίκα: Καλησπέρα σας, είναι εκεί ο Μανώλης;
Εγώ: Εεε, ποιος Μανώλης; (στο σπίτι μου μένω μόνος, αλλά λέγεται ο πατέρας μου Μανώλης, οπότε λέω, ποτέ δεν ξέρεις)
Γυναίκα: Ο φίλος του Αντώνη.

Εγώ: Ε, μάλλον λάθος θα έχετε κάνει...
Γυναίκα: Α, με συγχωρείτε.
Εγώ: Παρακαλώ.
Κλείνουμε!

Καλά, μιλάμε για μπουζούκι κατάσταση! Άκου ο φίλος του Αντώνη! Τι λες ρε παιδί μου; Δηλαδή, και να μην τον ηξερε κανείς τον Μανώλη αυτόν, τώρα με την περιγραφή αυτή, τον έμαθε!

Νάσο...το...αστείο πού είναι;

Ο χρήστης opterios έγραψε:
Νάσο...το...αστείο πού είναι;

Εγώ: Εεε, ποιος Μανώλης;
Γυναίκα: Ο φίλος του Αντώνη.

Αααα...! Ε, προφανώς στο σπίτι έμενε κάποιος Αντώνης και ο Μανώλης ήταν εκεί φιλοξενούμενος...

Ο χρήστης opterios έγραψε:
Αααα...! Ε, προφανώς στο σπίτι έμενε κάποιος Αντώνης και ο Μανώλης ήταν εκεί φιλοξενούμενος...

Ο καθηγητής των Αγγλικών έγραψε στον πίνακα τη φράση

'woman hithout her man is nothing'

και ζήτησε από τους μαθητές να βάλουν τα σωστά σημεία στίξης.

Τα αγόρια έβαλαν

'woman, without her man, is nothing'

Τα κορίτσια έβαλαν

'woman! hithout her, man is nothing'

all the money

για κομπιουτεράδες....

Ρε παιδιά,αυτό το άσμα υπάρχει?Το χει κανένας?

Πριν το γάμο:

Μετά το γάμο:

Μετά το διαζύγιο:

Ο χρήστης dimitrios έγραψε:

Ρε παιδιά,αυτό το άσμα υπάρχει?Το χει κανένας?

http://rapidshare.de/files/20270610/vera.rar.html

εισ'ωραίος φιλαράκι..

Ο χρήστης DimitrisDS έγραψε:
Πριν το γάμο:

Μετά το γάμο:

Μετά το διαζύγιο:

Φοβερό.

Συνέβει πριν λίγο σε μένα:
Χτυπάει το τηλέφωνο, το σηκώνω.
-Εγώ: Παρακαλώ;
-Άγνωστος κύριος: Ναι!
-Ε: Παρακαλώ, τι θέλετε;
-Α: Τι έγινε ρε παιδιά, που σκ...α πήρα;
-Ε: Ποιόν θέλετε;
-Α: Ο Αντώνης πού είναι;
-Ε: Δεν ξέρω, λάθος πήρατε!
-Α: Α, κατάλαβα, συγνώμη.

Ακόμα γελάω...

drdino

Ο Μανώλης θα ήταν...

Λες ε; Έχω το τηλ του από την αναγνώριση. Να του τηλεφωνήσω να μάθω;