Ξαναδιάβαστο

Για να σε βοηθήσω θα σου πώ πως ενω εσύ θέλεις manual κοινως αποδεκτό, σου προτείνει την λύση της προσωπικής κρίσης και θέσης απέναντι στο αποτέλεσμα της δράσης.

Γενικα η ηθικη ειναι μια μισητη εννοια και το μονο στο οποιο χρησιμευει ειναι να διατηρει την κοινωνικη ταξη και τους δεσμους των ανθρωπινων ομαδων.
Η ηθικη ειναι το Α και το Ω της υπανθρωπινης ανοησιας ή υποκρισιας (αναλογως την περιπτωση), βρισκοντας πατημα στην απιθανη δυναμη του groupthink -αρα δικαιολογειται απο το συνολο της ομαδος και θεωρειται σωστο οτιδηποτε μπορει να εχει περασει ως εντος των νορμαλ πλαισιων της συμπεριφορας μεσα στην ομαδα και λαθος οτιδηποτε εξω απ'τα πλαισια αυτα.
Μπορει λοιπον χαρι στην ηθικη να αποφευγονται οι συγκρουσεις και να μη διαταρασσεται η κοινωνικη γαληνη, ομως αποφευγεται και η κριτικη σκεψη και ο αντιλογος, και δημιουργουνται θεσεις εντος της ομαδος που ειναι αδιαπραγματευτες ενω δεν θα επρεπε να ειναι, απλα εχουν καθιερωθει και ολοι τις δεχονται χωρις να τις εξετασουν καθολου.
Για παραδειγμα, ερωτησεις τυπου 'γιατι να μην γαμηθω με την καριολα την αδερφη μου που μου κουναει το κωλαρακι της/κανω πιπα σε εναν συμμαθητη μου στο λυκειο/σου βρισω την παναγιτσα σου/βγαλω το πουλι μου να το παιξω στην Πανεπιστημιου/καψω τη σημαια' δεν χωρα σε μια συγχρονη δυτικη κοινωνια. Στην πραγματικοτητα ομως, το να βγαλεις το πουλι σου στην Πανεπιστημιου και να αρχισεις να το χαϊδευεις δεν κρυβει κατι το παραλογο, καθως η συντριπτικη πλειοψηφια των εφηβων αυνανιζονται σε καθημερινη βαση.
Τεσπα τραβηγμενα παραδειγματα απλα για να δειξω οτι η ηθικη μπορει να γινει τελειως παραλογη, οι ανθρωποι να μην αναρωτιουνται ουτε για πραγματα που θα επρεπε και απλα τα δεχονται as is γιατι ειναι 'ηθικα'. Και ετσι γινεται, γιατι οι ηθικοι με τους κανονες ειρηνικης συνυπαρξης εχουν γινει κατι το ενιαιο.
Εγω τη δεχομαι ως υπαρκτο φαινομενο, γιατι ξερω οτι περιτριγυριζομαι απο primitives, αυτο ομως δεν σημαινει οτι τσιμπαω κιολας.

Ο χρήστης skye έγραψε:

Στην πραγματικοτητα ομως, το να βγαλεις το πουλι σου στην Πανεπιστημιου και να αρχισεις να το χαϊδευεις δεν κρυβει κατι το παραλογο, καθως η συντριπτικη πλειοψηφια των εφηβων αυνανιζονται σε καθημερινη βαση.

δλδ αν την ωρα που εσυ τρως ερθω μπροστα στο τραπεζι σου και αρχιζω και την παιζω δεν τρεχει τιποτα;

Ο χρήστης italakias έγραψε:

Στην πραγματικοτητα ομως, το να βγαλεις το πουλι σου στην Πανεπιστημιου και να αρχισεις να το χαϊδευεις δεν κρυβει κατι το παραλογο, καθως η συντριπτικη πλειοψηφια των εφηβων αυνανιζονται σε καθημερινη βαση.

δλδ αν την ωρα που εσυ τρως ερθω μπροστα στο τραπεζι σου και αρχιζω και την παιζω δεν τρεχει τιποτα;

Αναλόγως... Αν είναι πλυμένη, δεν βλέπω γιατί να με ενοχλήσει... Αρκεί να προσέξεις πού θα ρίξεις τα...υποπροϊόντα της διαδικασίας...

Μην προσβληθείς, αλλά θα προτιμούσα να κάνει κάτι αντίστοιχο ένα ξανθό μωράκι, γύρω στα 25...

Βέβαια, μην χάνεις το θάρρος, στο κατάλληλο ακροατήριο, θα ήσουν παραπάνω από ευπρόσδεκτος...

μαλιστα.....

μαρεσει που λες αν ειναι πλυμενη,δλδ αν ειναι βρωμικη θα σε χαλασει;

Κοιτα που κολλησε στον δημοσιο αυνανισμο, ενα παραδειγμα ηταν ffs για να δειξω πως η ηθικη νεκρωνει την κριτικη σκεψη. Αν την προσπερασεις, βλεπεις πραγματα που σοκαρουν ενω δεν ειναι στην πραγματικοτητα παραλογα. Και αρχιζει να σε σοκαρει περισσοτερο πως ο κοσμος τα θεωρει τοσο δεδομενα.

Στα υπολοιπα συμφωνω με τον mjacob, αλλα θελω να ξεκαθαρισω οτι για μενα (οπως και γι'αυτον φανταζομαι) -και για να μην δημιουργουνται παρανοησεις- συνεπειες δεν εννοω με την εννοια 'αν με παιρνει', ή τις αναμενομενες αντιδρασεις (οι οποιες εχουν να κανουν με την ηθικη αλλωστε). Εννοω τις εξεταζω λαμβανοντας υπ οψιν το ειδικο βαρος του καθε πιθανου αποτελεσματος, οσο μπορω.

Ο χρήστης skye έγραψε:
Κοιτα που κολλησε στον δημοσιο αυνανισμο, ενα παραδειγμα ηταν ffs για να δειξω πως η ηθικη νεκρωνει την κριτικη σκεψη. Αν την προσπερασεις, βλεπεις πραγματα που σοκαρουν ενω δεν ειναι στην πραγματικοτητα παραλογα. Και αρχιζει να σε σοκαρει περισσοτερο πως ο κοσμος τα θεωρει τοσο δεδομενα.

Όσο μπορεί και καταλαβαίνει ο καθένας. Πιθανόν ο ιταλάκιας να το έχει απωθημένο έναν δημόσιο αυνανισμό!

Στα υπολοιπα συμφωνω με τον mjacob, αλλα θελω να ξεκαθαρισω οτι για μενα (οπως και γι'αυτον φανταζομαι) -και για να μην δημιουργουνται παρανοησεις- συνεπειες δεν εννοω με την εννοια 'αν με παιρνει', ή τις αναμενομενες αντιδρασεις (οι οποιες εχουν να κανουν με την ηθικη αλλωστε). Εννοω τις εξεταζω λαμβανοντας υπ οψιν το ειδικο βαρος του καθε πιθανου αποτελεσματος, οσο μπορω.

Δεν κατάλαβα ακριβώς την διαφορά: το 'αν με παίρνει', δεν είναι το ίδιο πάνω κάτω με τον υπολογισμό του ειδικού βάρους κλπ κλπ;

Θέλω να πω, μήπως είναι το ίδιο, αλλά με λιγότερα λόγια;

Ο χρήστης HighFidelity έγραψε:

Όσο μπορεί και καταλαβαίνει ο καθένας. Πιθανόν ο ιταλάκιας να το έχει απωθημένο έναν δημόσιο αυνανισμό!

τι κακος που εισαι ρε, πολυ παρεα κανεις με τον κουτσαν και σ'εχει κανει σαν τα μουτρα του
αντι να γραφεις για γκομενακια λες για τον ιταλακια και τα απωθημενα του να τον βγαλει εξω μπροστα στο τραπεζι μου

Δεν κατάλαβα ακριβώς την διαφορά: το 'αν με παίρνει', δεν είναι το ίδιο πάνω κάτω με τον υπολογισμό του ειδικού βάρους κλπ κλπ;

Θέλω να πω, μήπως είναι το ίδιο, αλλά με λιγότερα λόγια;

Το αν με παιρνει το εννοουσα απ'την αποψη των συνεπειων συμφωνα με το αξιακο συστημα που επικρατει, δηλαδη τις αντιδρασεις των αλλων. Το εγραψα χαλια αλλα δεν πειραζει

Ο χρήστης mjacob έγραψε:

Δεν υπάρχει ηθική και δεν υπάρχει ηθικός φραγμός. Το μόνο που υπάρχει είναι οι συνέπειες. Βάσει αυτών κρίνεται η κάθε πράξη. Και ο τρόπος που ζυγίζει καθένας τις συνέπειες, τα βάρη που επιλέγει να δώσει στην κάθε μία, χαρακτηρίζουν τη θεώρησή του αλλά και τον ίδιο.

H αλήθεια είναι ότι δεν βρίσκομαι και στην καλύτερη φάση για τέτοιες δυνατές συζητήσεις, αλλά να προσπαθήσω να ιντριγκάρω λίγο τη συζήτηση.

Ο χαρακτηρισμός του ατόμου θα γίνει και πάλι έναντι κάποιου δεδομένου. Σωστός?
Ποιό είναι αυτό?
Είναι το αποτέλεσμα?

@highfidelity

To να γ@μησεις την παντρεμένη, όντως δεν είναι ανήθικο (κακό πες το όπως θες) καθ αυτού, το να σε βρεί το παιδι της να την πηδάς όμως και να διαλύσεις την οικογένεια της είναι?

Όλοι μας, πιστεύω λίγο πολύ, δομουμε τη συμπεριφορά μας στο κοινωνικό σύνολο μέσα σε ένα modus vivendi με κάποιο στόχο.
Ο στόχος ποιός είναι? Αγωνιζόμαστε για την πάρτη μας?

εδιτ
ξαβαδιαβάζω τώρα το ποστ του mjacob, που όταν είναι σε κέφια ζωγραφίζει, και η ερώτηση βέβαια δεν θα μπορούσε να είναι άλλη απ την ακόλουθη. Από που έχουν προέλθει οι προσωπικές προτιμήσεις? είναι ουρανοκατέβατες? ¨Η αλλιώς, εταιροκαθοριζόμαστε οι αυτοκαθαριζόμαστε

Ο χρήστης skye έγραψε:
Στα υπολοιπα συμφωνω με τον mjacob, αλλα θελω να ξεκαθαρισω οτι για μενα (οπως και γι'αυτον φανταζομαι) -και για να μην δημιουργουνται παρανοησεις- συνεπειες δεν εννοω με την εννοια 'αν με παιρνει', ή τις αναμενομενες αντιδρασεις (οι οποιες εχουν να κανουν με την ηθικη αλλωστε). Εννοω τις εξεταζω λαμβανοντας υπ οψιν το ειδικο βαρος του καθε πιθανου αποτελεσματος, οσο μπορω.

Α γεια σου ρε skye γιατί κόντευα να κάτσω να ξαναδιαβάσω το κατεβατό που έγραψα, και ποιος κάθεται να διαβάζει τόσες μαλακίες

Στα σοβαρά. Προφανώς και με τον όρο συνέπειες δεν εννοώ αποκλειστικά τις συνέπειες στο πρόσωπο που ενεργεί ! Εννοώ ΟΛΕΣ τις συνέπειες της πράξης, ατομικές (τι θα μου κάνουν δλδ επειδή θα πράξω όπως έπραξα) και ΚΥΡΙΩΣ κοινωνικές (τι θα πάθουν οι άλλοι εξ αιτίας της πράξης μου. Όχι πως θα το δουν, αλλά τι όντως θα πάθουν). Το αποτέλεσμα της δράσης, όπως γράφει ο Τάσος, το οποίο φυσικά δεν περιορίζεται ατομικά. Το όλες, επίσης προφανώς, υπόκειται στον περιορισμό της αντίληψης, το 'όσο μπορώ' που γράφει κι ο skye. Αυτό φυσικά δεν αποτελεί δικαιολογία (δεν ήξερα, τι να κάνω) αλλά μια αντικειμενική πραγματικότητα, έναν αναπόφευκτο περιορισμό.

Το ότι ο Μάνος με τη λέξη 'συνέπειες' αντιλαμβάνεται και διαβάζει μονάχα το 'προσωπικές συνέπειες λόγω της αντίδρασης των άλλων', δείχνει κάτι σαφές που δεν νομίζω ότι έχει νόημα να συζητήσουμε.

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
εταιροκαθοριζόμαστε οι αυτοκαθαριζόμαστε

wtf? έχει τόσα ορθο/τυπογραφικά που δεν ξερεις τι είναι ιντεντιοναλ και τι όχι.

Ο χρήστης wannabe έγραψε:

εταιροκαθοριζόμαστε οι αυτοκαθαριζόμαστε

wtf? έχει τόσα ορθο/τυπογραφικά που δεν ξερεις τι είναι ιντεντιοναλ και τι όχι.

Γι αυτό έλεγα ότι δεν πρέπει να γράψω, γιατί όταν έχεις μπλέξει με εταίρες, δεν έχεις καθαρό μυαλό

ετεροκαθοριζόμαστε αυτοκαθοριζόμαστε natuurlijk

Ο χρήστης dirtoulios έγραψε:

[...]
της έννοιας, μιας που αυτή υφίσταται δήθεν αντικειμενικά
[...]
στο βαθμό που η θέλησή μας εκπορεύεται από αντικειμενικές ανάγκες

Σταματώ εδώ, μια και έχω την εντύπωση ότι εντόπισα μια αντίφαση στα γραφόμενα σου. (εκτός και αν δεν το διαβάζω σωστά ) Στην πρώτη φράση αποκυρήττεις μια έννοια ως δήθεν αντικειμενική -και δε με βρίσκεις διαφωνούντα εδω-, ενώ στη δεύτερη δέχεσαι ως αναγκαίο έναν βαθμό αντικειμενικότητας, προκειμένου να λειτουργήσεις.

Λοιπόν περίμενε.
Απορρίπτω τις έννοιες ως δήθεν αντικειμενικές, δηλαδή τα νοητικά κατασκευάσματα.
Στη δεύτερη αναφέρω τις 'αντικειμενικές ανάγκες' με την έννοια των αναγκών που εκπορεύονται από την υλική πραγματικότητα, την οποία και -υλιστικά- δέχομαι ως αντικειμενική. Δλδ η αντικειμενικότητα χαρακτηρίζει μονάχα την ύλη και όχι τις έννοιες. Το τι καταλαβαίνουμε βέβαια εμείς από την ύλη και κατά πόσον μπορούμε να την αντιληφθούμε, φυσικά και είναι κάτι διαφορετικό. Και βεβαίως ΔΕΝ μπορούμε να αντιληφθούμε το σύνολο της πραγματικότητας, όχι μόνο για αντικειμενικούς λόγους (αρχή αβεβαιότητας στην επιστήμη) αλλά και λόγω του γεγονότος ότι έχουμε μια συγκεκριμένη θέση θέασης, έχουμε κοινωνικά 'κόμπλεξ' κ.ο.κ.

Αυτό φυσικά σημαίνει ότι υποκειμενικά δεν έχεις απαραίτητα μια αντικειμενική αντίληψη, τουναντίον και γι' αυτό έκανα την επισήμανση. Δλδ ότι στο βαθμό που η θέληση εκπορεύεται από αντικειμενικές ανάγκες (μια υλική αναγκαιότητα δλδ) τότε η θέληση δεν είναι 'πλαστή' και ως εκ τούτου το ότι έχουμε αντικρουόμενες θελήσεις είναι κάτι 'αντικειμενικό' και όχι ζήτημα 'συζήτησης', δλδ μη επιλύσιμες. Κάλλιστα μπορεί η θέληση να βασίζεται σε πλασματικές ανάγκες οι οποίες δεν είναι καθόλου αντικειμενικές και τότε θα μπορούσαν να επιλυθούν. Επίσης κάλλιστα, μπορεί να μην είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε κατά πόσον μια ανάγκη είναι αντικειμενική η υποκειμενική.

Στο δεύτερο δλδ το 'αντικειμενικό' κόλλαγε στην πραγματικότητα παρά στην αντίληψη του υποκειμένου.

Δεν προϋποθέτω την αντικειμενικότητα του ατόμου ούτε την αντικειμενικότητα κάποιου αξιολογικού συστήματος, μιας που δεν τα δέχομαι ούτως ή άλλως.
Αλλά υποστηρίζω ότι το νόημα της -υποκειμενικής- σκέψης είναι όταν αυτή στρέφεται προς το αντικειμενικό, δλδ το φυσικό υλικό κόσμο, προσπαθώντας να αιτιολογίσει και να βασίσει τα συμπεράσματά της και τις θεωρήσεις πάνω σε αντιληπτά μετρήσιμα υλικά αποτελέσματα. Όπως κάνει η επιστήμη για παράδειγμα. Όχι όταν αυτή στρέφεται προς το νοητικό θεωρώντας ότι μια έννοια έχει κάποια αξία καθαυτή πέρα από τις υλικές της συνέπειες, προσπαθώντας να βασίσει τα συμπεράσματα και τις θεωρήσεις πάνω σε έννοιες.

Στο βαθμό που η έννοια της 'ηθικής' είναι αυτή που περιγράφεις, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω. Να ξεκαθαρίσω επίσης ότι δεν δέχομαι αξιωματικά έννοιες του τύπου 'ηθικός φραγμός', κάθε άλλο.
Στα πλαίσια ωστόσο μιας αμιγώς υλιστικής προσέγγισης -το 'υλιστικής' σε αντιδιαστολή με το 'πνευματικής' εδω-, θα έλεγα ότι η έννοια της ηθικής υφίσταται. Όχι όπως άμεσα θα τρέξει κάποιος να την ερμηνεύσει (δηλαδή οι πράξεις, συμπεριφορά και βούλησή μας στο πλαίσιο της διαπάλης 'καλου-κακού'), αλλά ως ένα σύνολο αποδεκτών, ή καλύτερα ανεκτών διαδικασιών και ενεργειών στις οποίες μπορεί κάποιος να καταφύγει, χωρίς να θεωρηθεί 'βλαβερός'. Ηθική δηλαδή, ώς έννοια που αντανακλά τα όρια των ενεργειών (αλλά και τα είδη τους) που μπορεί ένα άτομο να ακολουθήσει -έννοια που περικλείει ένα μεγάλο μέρος των ζώντων οργανισμών και όχι μόνο τα πρωτιστα ή τα hominidae: τουλάχιστον όλα όσα διαθέτουν εγκέφαλο. Γιατί, ειδικότερα τα ζώα που βρίσκονται στην κορυφη της τροφικής αλυσίδας αναγκάζονται συχνά να καταφεύγουν σε 'ανήθικες' πράξεις προκειμένου να διασφαλίσουν την επιβίωση, τόσο τη δική τους (ως άτομα) όσο και του γένους τους. Πράξεις που ουδόλως ανήθικες είναι φυσικα, κρίνοντας και από τις συνέπειες, όπως σωστά υποστηρίζεις.
Αρα, η 'ηθική' ως έννοια υπάρχει, κατά τη γνώμη μου. Απομένει μόνο να την ορίσουμε.

Απλώς νομίζω ότι η 'ηθική' έχει ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο που ορίζεται, που είναι διαφορετικός από το 'σύστημα κανόνων'. Δηλαδή οι έννοιες 'ηθική' και 'σύστημα κανόνων' δεν ταυτίζονται. Η ηθική είναι και σύστημα κανόνων (αλλά και κάτι περισσότερο), αλλά ένα σύστημα κανόνων δεν είναι απαραίτητα και ηθική.
Η ηθική είναι ένα αμετάβλητο χωροχρονικά αξιολογικό σύστημα που ανάγει τα κριτήρια σε κάποιες βασικές έννοιες, ενώ αυτό που περιγράφεις νομίζω προσδιορίζεται πολύ περισσότερο κατά περίπτωση και εν είδει.

Σίγουρα την ηθική μπορούμε να την ορίσουμε όπως θέλουμε, οπότε να φτιάξουμε και έναν υλιστικό ορισμό. Έννοια είναι όπως θελουμε τη φτιάχνουμε. Αλλά εφόσον με το 'ηθική' έχει περιγραφεί κάτι συγκεκριμένο, μάλον σύγχιση θα προκαλεί το να εννοεί ο καθένας ό,τι προτιμάει.

Επίσης, μια έννοια και ο ορισμός της, μάλλον ταυτίζονται. Δεν είναι αυθύπαρκτες οι έννοιες, αλλά ορίζονται.

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:

[...]
Ο χαρακτηρισμός του ατόμου θα γίνει και πάλι έναντι κάποιου δεδομένου. Σωστός?
Ποιό είναι αυτό?
Είναι το αποτέλεσμα?
[...]

Κοίτα τώρα εξαρτάται από πολλά αυτό. Αν όντως εννοείς την κρίση του ατόμου και όχι των πράξεων, τότε πάνω κάτω ο καθένας έχει δικαίωμα να κρίνει τους άλλους όπως του κάθεται καλύτερα. Εκ του αποτελέσματος; Εκ της προθέσεως; Της φάτσας; Δεν έχει πολύ σημασία.

Τώρα, αν εννοείς την κρίση της πράξης του ατόμου, ή την κρίση της θεώρησής του, τότε παίζουν τα εξής:
Ποιός είναι ο κριτής, δηλαδή ποια είναι η θεώρηση του κριτή. Διαφορετικοί κριτές/θεωρήσεις θα κρίνουν διαφορετικά τα ίδια πράγματα.
Μετά παίζει ΚΑΙ το αποτέλεσμα ΚΑΙ η πρόθεση.

Οπότε τελικά η κρίση εναπόκειται στην εφαρμογή της ιδιαίτερης θεώρησης του κριτή τόσο πάνω στο αποτέλεσμα της πράξης όσο και πάνω στη θεώρηση του πράττοντα.

Ή αλλιώς, ετεροκαθοριζόμαστε ή αυτοκαθοριζόμαστε

Και τα δύο.

Χθες Κυριακή της Ορθοδοξίας ο μητροπολίτης Νικοπόλεως Μελέτιος εξεφώνησε μια αξιόλογη ομιλία μπροστά στον πρόεδρο της ελληνικής δημοκρατίας και την πολιτική ηγεσία, ίσως κάποιοι την βρουν ενδιαφέρουσα, βλέπε

http://ipzoisscience.googlepages.com/Ni ... as2009.doc

Πέρα από τα θεολογικά ασχολείται και με την επικαιρότητα (πχ τα γεγονότα του περασμένου Δεκέμβρη). Είναι περισσότερο λόγος ενός πράου ομολογητή παρά ενός οργίλου επιτιμητή.
ΙΠΖ

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:

Όταν δεν θα έχεις την προστασία του Θεού, θα είσαι κάτω από την επιρροή του διαβόλου, γι' αυτό να μην ελπίζεις ότι θα συνεχίσεις να κάνεις τις αγαθοεργίες που κάνεις τώρα.

Bασικά, μπορούμε να το πάρουμε σοβαρά (λέω τώρα), ή να πυρπολησουμε το thread

Προσπαθώ για το πρώτο

Εγώ είμαι του διαβόλου, αλλά έχω βοηθήσει το μάνο με το gps, έχω διττή προσωπικότητα?

Το να θέλει κάποιος να έχει την προστασία του Θεού, ή του διαβόλου, είναι δική του επιλογή.
Αναφέρομαι σε κάποιον που δεν θέλει να είναι στην επιρροή του διαβόλου, αλλά θα βρεθεί, παίρνοντας chip, χωρίς να το καταλάβει.

Αν έχει πινακίδες 666 στο παπί του πρέπει να τις αλλάξει

Αυτά δεν παίζουν κανένα ρόλο.

Ο χρήστης dstou έγραψε:

...όχι γιατί ο διάβολος είναι τόσο ισχυρός (σαν πλάσμα του Θεού είναι απείρως πιο ανίσχυρος)...

Eγώ αυτό από το δημοτικό δεν το καταλάβαινα. Αφού ο θεός είναι πανίσχυρος γιατί δεν καταργεί τον διάβολο να ησυχάσουμε όλοι μας. Ας τον κάνει ένα άκακο αγγελούδι, να του αλλάξει μυαλά τέλος πάντων.
''Τον αφήνει για να σε δοκιμάσει'' , μου έλεγαν οι θειάδες μου και οι γιαγιάδες.
''Και με μένα ασχολείται διαρκώς?'' αντέτεινα.
''Ο θεός βλέπει τα πάντα'', ήταν η πληρωμένη απάντηση.

Δεν μπόρεσα να βγάλω ποτέ άκρη με αυτές τις στιχομυθίες.

Αποσπάσματα από το βιβλίο «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΛΟΓΟΙ Α΄ : ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ»

(σελ. 62-63)
-Γέροντα, γιατί ο Θεός επιτρέπει στον διάβολο να μας πειράζει;
-Για να διαλέξει τα παιδιά Του. «Κάνε διάβολε ό,τι θέλεις» λέει ο Θεός, γιατί, ότι και να κάνει, τελικά, θα σπάσει τα μούτρα του στον ακρογωνιαίο λίθο που είναι ο Χριστός. Εάν πιστεύουμε ότι ο Χριστός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος, τότε τίποτε δεν μας φοβίζει.
Ο Θεός δεν επιτρέπει μια δοκιμασία, αν δεν βγει κάτι καλό. Όταν ο Θεός βλέπει ότι θα γίνει ένα μεγαλύτερο καλό, αφήνει τον διάβολο να κάνει τη δουλειά του. Είδατε τι έκανε ο Ηρώδης; Σκότωσε 14.000 νήπια, αλλά έκανε δεκατέσσερις χιλιάδες Μάρτυρες Αγγέλους. Πού είδες εσύ Μάρτυρες Αγγέλους; Έσπασε τα μούτρα του ο διάβολος! Ο Διοκλητιανός έγινε συνεργάτης του διαβόλου, βασανίζοντας τους Χριστιανούς σκληρά, αλλά, χωρίς να το θέλει, έκανε καλό στην Εκκλησία του Χριστού, γιατί την πλούτισε με Αγίους. Νόμιζε ότι θα εξαφάνιζε όλους τους Χριστιανούς, αλλά δεν έκανε τίποτε. Άφησε πλήθος Άγια Λείψανα να τα προσκυνούμε και πλούτισε την Εκκλησία του Χριστού.
Μπορούσε να τον έχει ξεκάνει τον διάβολο ο Θεός. Θεός είναι! Εάν θέλει, και τώρα τον μαζεύει κουβάρι στην κόλαση, αλλά τον αφήνει πάλι για το καλό μας. Θα τον άφηνε να ταλαιπωρεί και να βασανίζει το πλάσμα Του; Τον άφησε όμως **μέχρις ενός σημείου **και έως καιρού για να μας βοηθάει με την κακία του. Να μας πειράζει, για να τρέχουμε σ’ Αυτόν. **Μόνο αν πρόκειται να βγει καλό, επιτρέπει στο ταγκαλάκι να μας πειράξει. Αν δεν βγει καλό, δεν επιτρέπει. **Όλα τα επιτρέπει ο Θεός για το καλό μας. Να το πιστέψουμε αυτό. Αφήνει τον διάβολο ο Θεός, για να παλέψει ο άνθρωπος. Χωρίς πάλη δεν γίνεται χωριό. Αν δεν μας πείραζε ο διάβολος, μπορεί να νομίζαμε ότι είμαστε και άγιοι.
Πάντως, όπως και να είναι, ο πονηρός μας κάνει καλό. Μας βοηθάει να αγιάσουμε. Γι’ αυτό και ο Θεός τον ανέχεται.

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:

Άσχετο, αλλά ακόμα περιμένω την απάντηση, αν κάποιος έχει στο παπί του πινακίδα 666 τί πρέπει να κάνει.

Αυτά τα νούμερα, που έχουν μια φυσιολογική σειρά (συνέχεια) δεν σημαίνουν τίποτε. Το 666 που κρύβεται πίσω από τον γραμμωτό κώδικα και που θα υπάρχει στο chip της 'έξυπνης ταυτότητας', δεν είναι απλά ένα νούμερο, αλλά συμβολισμός.
Σχετικά με την ερμηνεία του 666, αραθέτω το παρακάτω απόσπασμα :

Αποσπάσματα από το βιβλίο «Σκεύος εκλογής» του ιερομονάχου Χριστόδουλου Αγιορείτου (βίος και λόγοι Γέροντος Παϊσίου)

Επειδή οι Εβραίοι στον καιρό της Παλαιάς Διαθήκης είχαν με διάφορους πολέμους υποτάξει πολλούς λαούς, ήθελαν να επιβάλουν μια συγκεκριμένη εθνική φορολογία για όλους τους λαούς, που θα δήλωνε υποτέλεια. Γράφει λοιπόν η Παλαιά Διαθήκη : Ο χρυσός που κάθε έτος εισήρχετο στο ταμείο του Σολομώντα ήταν εξακόσια εξήντα έξι (666) τάλαντα χρυσού. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο αριθμός δεν είναι τυχαίος, αλλά αποσκοπεί στο εθνικό συμφέρον των Εβραίων, οι οποίοι δεν πίστεψαν στον Κύριό μας και γι’ αυτό θεωρούν τις προφητείες εκείνες ανεκπλήρωτες. Θα πλανηθούν λοιπόν, κάνοντας Μεσία τους τον αντίχριστο, με τον οποίο ελπίζουν ότι θα υποτάξουν όλον τον κόσμο. Κι έτσι σαν συγκεκριμένο αριθμό υποτέλειας βάζουν πάλι τον παλιό εθνικό φορολογικό αριθμό, το 666, που είχαν επιβάλει και τότε, στους υποταγμένους λαούς. Γι’ αυτούς λοιπόν είναι ιερός αριθμός, που συνδέεται με την παλιά ένδοξη πατρίδα τους, τότε που ο Εβραϊκός λαός ήταν ο κατ’ εξοχήν εκλεκτός λαός του Θεού. Αυτός είναι ο λόγος που δεν θέλουν να τον αλλάξουν.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος μας αποκαλύπτει ότι το οικονομικό σύστημα που θα επιβάλλεται τότε στους ανθρώπους θα στηρίζεται στο χάραγμα. Χάραγμα σημαίνει ότι γράφω κάποια ευθεία βαθιά, δηλαδή δεν είναι κάτι επιφανειακό. Βλέπουμε τώρα ότι το παγκόσμιο εμπόριο, σε συνεργασία με την παγκόσμια οικονομία προβάλλουν το χάραγμα, πρώτα σε όλα τα προϊόντα και υλικά αγαθά και σιγά – σιγά θα το επιβάλουν στο δεξί χέρι, ή στο μέτωπο των ανθρώπων. Μάλιστα, σε πολλά μέρη του κόσμου, που δεν υπήρξε αντίδραση, έχουν ήδη προβάλει το ανεξίτηλο χάραγμα με ακτίνες λέιζερ στο μέτωπο ή το χέρι, γιατί έτσι θα μπορεί να γίνει ο έλεγχος που γράφει η Αποκάλυψη (κεφ ιγ΄ στιχ 17) : «ίνα μη τις δύναται αγοράσαι ή πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα…».

αυτο το πραμα με το χαραγμα το συζητανε πανω απο 15 χρονια και δεν γινεται τιποτα.
μηπως τελικα ειναι λαθος ερμηνευση στην αποκαληψη του ιωαννη;