Λεφτά αποκλείεται να ζητούσα εκτός και αν ήταν βράδυ και ήμουν στη μέση του πουθενά...
Το θεωρώ ντροπή..

Μεγαλη ξεφτιλα....

...εκτος λιγοστων, απιθανων εξαιρεσεων...

Πριν από μερικούς μήνες είχα συναντήσει έναν τύπο που ζητούσε χρήματα για βενζίνη έχοντας σταματήσει με τη μηχανή του σε μια πλατεία στη γειτονιά μου. Ήμουν με το ποδήλατο και δεν είχα καν πορτοφόλι μαζί μου. Μου φάνηκαν λίγο περίεργα αυτά που έλεγε [κάτι του στύλ ότι απλά ήθελε να βάλει λίγη βενζίνη να φτάσει μέχρι την Εθνική Οδό - στην οποία όμως θα έφτανε άνετα και τσουλώντας, μια και η διαδρομή ήταν ουσιάστικά κατηφόρα]. Του είπα συγνώμη και καλή τύχη κι έφυγα. Την επόμενη μέρα που ήμουν με το αυτοκίνητο τον πέτυχα τον ίδιο τύπο σε άλλη πλατεία.

Moυ έχει τύχει και μένα... Δυστυχώς αυτός που μου ζήτησε δύο ευρώ για να βάλει βενζίνη (είχε σταματήσει το αμάξι του πάνω στο πεζοδρόμιο και σταμάταγε τα αυτοκίνητα που περνούσαν!) πρέπει να ήταν εξαρτημένος από ναρκωντικά. Παρόλα αυτά η εξωτερική του εμφάνιση ήταν πολύ προσεγμένη με καλά ρούχα, γυαλιά ηλίου κλπ...

Kαλησπέρα.

Πανομοιότυπο σκηνικό 'στήνεται' κάθε λίλες μέρες & στην οδό Μακρυγιάννη της Ηλιούπολης Θεσνίκης.

Το λέω 'στήνεται' και το τονίζω, θα εξηγήσω παρακάτω γιατί:

Μετά από 2 συνεχόμενες μέρες που έβλεπα 2 τύπους, σχεδόν ρακένδυτα ντυμένους, να εκλιπαρούν διερχόμενους οδηγούς για 2

Νέπε ντο λές;
Γειτονάκι είσαι;
Πού μένεις;

λιγοι μου εχουν ζητησει λεφτα........... ενα μονο ηταν αυτοκινητο, bmw μαλιστα.......
και απ'οτι μπορω να καταλαβω... στο 99% των περιπτωσεων.... ΔΕΝ ηταν για βενζινη

avel φιλαρακι εχεις 2 ευρω;
χωρις πλακα τωρα... σε φαση σαν τη δικη σου, ετσι οπως την περιγραφεις, δε θα εδινα.

παντως, αναλογα τη φαση... ισως να εδινα σε καποιον κανα 2ευρο αν με επειθε (πχ μου εκλεψαν το πορτοφολι στη μεση του πουθενα), αναλογα και τη φαση...

εμενα μου εχει τυχει μια φορα παρομοια φαση να ζητησω λεφτα
στο Ρεθυμνο μαλιστα......
και ζηταγα λεφτα απ'τους περαστικους για να παρω το ΚΤΕΛ να γυρισω Ηρακλειο.. (τα καταφερα τελικα) ο λογος; ειχα ξεχασει κατι λεφτα (νομιζα πως τα ειχα μαζι μου) και ειχα ξεμεινει... τελειως καμμενη φαση

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:
Νέπε ντο λές;
Γειτονάκι είσαι;
Πού μένεις;

Για να μην ξεφεύγουμε από το θέμα, έχεις pm

Άσε που στις μέρες μας με δύο ευρώ βενζίνη δεν πάς πουθενά...

Και εγώ για ναρκωτικά την κόβω την φάση...παλιότερα, ζητούσαν ψιλά για να συμπληρώσουν το εισητήριο για το αστικό, το κτελ κτλ..μάλιστα κρατούσαν στο χέρι και μερικά κέρματα για να στο αποδείξουν ότι όντως προσπαθούν να συμπληρώσουν το ποσό.

Πολύ λυπηρό είναι όμως ρε παιδιά το σκηνικό με τους ναρκωμανείς, τους βλέπω και σφίγγεται η καρδιά μου. Και από την μία λέω να του δώσω χρήματα αλλά μετά σκέφτομαι ότι μπορεί και να τον σκοτώσω έτσι. Ποτέ δεν δίνω τελικά, μόνο σε ζητιάνους...

Eγω δε δινω ουτε σε ζητιανους. Εδωσα ομως μια φορα σε ενα ζευγαρι που επαιζαν μουσικη στην Ερμου και επαιζαν παρα πολυ καλα. Ηταν ξενοι, δε φαινονταν για ναρκομανεις. Θέατρο δρόμου ή κάπως έτσι το λένε. Επαιζαν ενα τραγουδι του Χατζιδάκη που μου αρέσει πολυ, ήταν και η ωρα δύσκολη και τους έδωσα. Αλλα έκατσα απέναντι και τους άκουγα κανα μισάωρο

εαν το ατομο κανει κατι εκεινη τη στιγμη..εστω και χαρτομαντηλα να πουλα το σκεφτομαι να του δωσω...αν δε κανει τπτ και ερχεται με το χερι απλωμενο θα πρεπει να με πεισει εστω οπτικα οτι ειναι σε πολυ ασχημη κατασταση...

βεβαια ισως σε μερικες φασεις που ζητανε λεφτα για βενζινη να υπαρχει και μια αληθεια αλλα δε ξερω.....

Ο χρήστης adis4gr έγραψε:
εαν το ατομο κανει κατι εκεινη τη στιγμη..εστω και χαρτομαντηλα να πουλα το σκεφτομαι να του δωσω...αν δε κανει τπτ και ερχεται με το χερι απλωμενο θα πρεπει να με πεισει εστω οπτικα οτι ειναι σε πολυ ασχημη κατασταση...
βεβαια ισως σε μερικες φασεις που ζητανε λεφτα για βενζινη να υπαρχει και μια αληθεια αλλα δε ξερω.....

Ετσι.
Κάτι τετράπαχοι 'φτωχοί' ή νεότατοι πίτσιδες,παίρνουν τα 'φρύδια' μου

Εχω ζητησει εισητηριο αστικου, λεγωντας οτι 'δεν εχω λεφτα να σας δωσω, βγηκα χωρις λεπτο πανω μου' και μου δωσαν να γυρισω σπιτι μου...
Επισης εχω κοψει 1+ ωρα ποδαροδρομο, γιατι μετα απο εκεινη την ξεφτυλα ειχα πει στον εαυτο μου πως δεν θα την ξαναπαθω...

Αλλα οσοι με το αμαξι ζηταν λεφτα για βενζινη, η με το μηχανακι, ειναι 99.9% ναρκομανεις...
Γιατι δεν μπορει να μην εχεις τιποτα πανω σου... Πας με την ταυτοτητα η το διπλωμα στο βενζιναδικο και του λες εχω μεινει και δεν εχω λεφτα, θα σου αφησω διπλωμα ή ταυτοτητα και θα ερθω να σε πληρωσω το απογευμα... (εχω κανει κατι παρομοιο, και κανενα προβλημα... τελικα ειμαι καρα-γκιοζης, και οχι καρα-μπουζουκλης )

Όσο είμασταν ακόμα με τις δραχμές θυμάμαι τον πατέρα μου που έδινε μια στο τόσο λεφτά σε άτομα που ζητιάνευαν στα φανάρια. Τη φορά όμως που έδωσε σε κάποιον 50 δραχμές και μας τις πέταξε πάλι μέσα στο αυτοκίνητο αποφάσισε να μη ξαναδώσει ποτέ λεφτά σε ζητιάνο στα φανάρια. Να προσθέσω ότι μιλάω για εποχή που οι 50 δραχμές είχαν αξία, φαίνεται όμως πως ο συγκεκριμένος καταδεχόταν λεφτά μόνο σε χαρτονομίσματα...

Έχει τύχει να μου ζητήσουν λεφτά για να πάρουν εισιτήριο, οπότε και τους έδωσα εισιτήριο αντί για λεφτά. Τώρα το αν θα το πέταξαν μόλις γύρισα το κεφάλι δεν το ξέρω.

Γενικά λεφτά δίνω μόνο σε ηλικιωμένους που δε μπορούν να ζήσουν και αλλιώς, οι νέοι να πάνε να δουλέψουν. Δουλειές υπάρχουν πολλές, το θέμα είναι ότι δεν τις καταδέχονται οι περισσότεροι.

Γιατί δεν του δώσατε χαρτονόμισμα 50δραχμο;

Και μένα πολλές φορές λίγο ύποπτα μου φαίνονται τα πράγματα. Ωστόσο συχνά δίνω, χωρίς όμως να αγοράζω το προϊόν που πωλείται. Ας το κρατήσουν να το δώσουν σε κάποιον άλλον, δεν θα μου λείψει εμένα. Μια φορά όμως, ένας πρώην χρήστης (ως επί το πλείστον δίνω σε κωφάλαλους και παιδιά σε απεξάρτηση -με χαρτί-) μου το έδωσε με το ζόρι και την ατάκα 'όχι μ@@@@@ς σε εμένα, θα το πάρεις γιατί για αυτό πλήρωσες και αυτή είναι η δουλειά μου!'

Περιττόν να σας πω πόσο περήφανος ένιωσα για το παληκάρι!

Μια φορά στο μετρό ένας «πτωχός» ζητιάνευε, μια κυρία του έδωσε αλλά μάλλον του φάνηκαν λίγα όπότε με δυνατή φωνή της τα έδινε πίσω και της τα έχωνε κανονικά. Η κυρία ντροπιασμένη έκατσε με το κεφάλι κατεβασμένο.
Όλοι στο βαγόνι θέλαμε να τον πλακώσουμε τον ηλίθιο.

Άλλη φορά, στο τρόλλευ βλέπω σε μία στάση να μπαίνουν από δύο διαφορετικές πόρτες δύο νεαροί και να κάθονται χωριστά.
Ο ένας αρχίζει να φωνάζει το γνωστό παραμύθι της απεξάρτησης.
Αρχίζει να πηγαίνει από τον ένα επιβάτη στον άλλο και μόλις φτάνει στον άλλο του δίνει εκείνος τα λεφτά, του σφίγγει το χέρι και με δυνατή φωνή του λέει, «μπράβο φίλε, κάνε κουράγιο, συγνώμη που δεν έχω να σου δώσω άλλα»...

Φτάνωντας στην Ομόνοια τους βλέπω να κατεβαίνουν μαζί και να κάθονται σε μία γωνιά να τα λένε...
Αβανταδόρο/κράχτη σε παπατζίδες έχω δεί, σε ζητιάνο ποτέ...