Ο χρήστης ililias έγραψε:

...Πως διαολο καταφερε, βεβαια, 80 εκατοστα σπορακι, να καβαλησει 60 εκ. καγκελα χωρις σκαλοπατι, παραμενει μυστηριο (μας ξυπνησε το μπαμ και η τσιριδα: ευτυχως που εχει παρκε και επεσε σε σχετικα μαλακά)

Λυπήσου μας, ρε φίλε, έλεος δλδ. Θα μπορούσε να τα πηδήξει κ πριν τα περάσει σε ύψος το κεφάλι της, κ απορείς που τα πήδηξε τώρα που τα έχει περάσει? Άκου τη φωνή της λογικής, τα κάγκελα τώρα είναι μόνο για να την κρατήσουν να μην πέσει όταν κοιμάται, κατέβασέ τα.

Μη γίνεσαι προσβλητικός, δεν πρέπει.
Αυτό δεν είναι συνηθισμένη περίπτωση, ελάχιστοι γονείς έχουν έρθει αντιμέτωποι με αυτό το πρόβλημα, το οποίο είναι πραγματικά σπάνιο έως εξωφρενικό (εγώ σου ορκίζομαι ότι πάγωσα όταν το άκουσα) και χρήζει διερεύνησης από ομάδα ειδικών : ανθρωπολόγων, βιολόγων γιατί όχι και μηχανικών. Πραγματικά ΟΥΔΕΠΟΤΕ έχω ακούσει κάτι παρόμοιο.
Οι δυνατότητες αυτού του μωρού ξεφεύγουν των πλαισίων που θέτει η ανθρώπινη φύση και γι αυτό θα έπρεπε να είσαι πιο προσεκτικός όταν κάνεις άτοπες συγκρίσεις με άλλα απλώς γήινα παιδιά.

Tο βλαστάρι σας πάει πρώτη τάξη.
Από την αγάπη και τη στοργή του νηπιαγωγείου με τα δενδράκια και τα ξύλινα παγκάκια (λίγα παιδιά, έτυχε να είναι όλα 'καλή πάστα' -ήρεμα, με ενδιαφέρον για μάθηση και συναναστροφή-, νηπιαγωγοί που τα αγαπούσαν σα δικά τους) στο δημοτικό σχολείο (τεράαααστιο κτίριο, πολλάααα παιδιά 6-12 ετών, χαοτικές καταστάσεις, τραγικά αδιάφοροι δάσκαλοι σε τάξεις με 30 παιδιά) με την άσφαλτο-πάνω-στα-τσιμέντα για αυλή...
Ως εδώ καλά, την παλεύει το κοπέλι, την παλεύει και ο γονιός να προσαρμοστεί.
Και, κλασσικά, βρίσκεται ανάμεσά τους και ένα προβληματικό παιδί. Ένα παιδί που συνέχεια είτε φτύνει, είτε χτυπάει, είτε δαγκάνει, είτε σπρώχνει τα άλλα στις σκάλες (2 διαλυμένα γόνατα προς το παρόν). Ναι, είναι πιο μεγαλόσωμο από τα άλλα, όχι δεν το πήγαν οι γονείς του νηπιαγωγείο και μάλλον όχι, δεν του έμαθαν κανένα κανόνα κοινωνικής συμπεριφοράς.
Πολλά παιδιά αρχίζουν να διαμαρτύρονται στους γονείς, οι γονείς συμβουλεύουν να το αποφεύγουν. Πολλά επιστρέφουν τραυματισμένα στο σπίτι, οι γονείς αρχίζουν τα παράπονα στη Δντρια του σχολείου. Η Δντριά λέγει στους γονείς ότι οι δάσκαλοι το έχουν υπό επίβλεψη και επιτήρηση και ότι θα αναλάβει ο σχολικός σύμβουλος.
Περνάνε οι ημέρες, τα ίδια και τα ίδια. Καμία βελτίωση, η κατάσταση εκτραχύνεται.
Περίπτωση α)
Μια μέρα, που γυρίζει το βλαστάρι σας στο σπίτι με μια τεράστια δαγκωματιά στην ωμοπλάτη, φοβερό πόνο και μεγάλο φόβο, αποφασίζετε να κάνετε εσείς κάτι εκεί που ουδείς ασχολείται!
Τι θα κάνατε;
Περίπτωση β)
Ένα πρωί που εσείς έχετε παέι το παιδί στο σχολείο και αναμένετε στην αυλή να αρχίσει η προσευχή, βλέπετε κοντά σας το εν λόγο καλόπαιδο να κυνηγάει και να φτύνει κάποια άλλα και μετά να ορμάει σαν ταύρος σε υαλοπωλείο στη γραμμή που περιμένουν οι συμμαθητές του και να αρχίζει τις μπουνιές και τις δαγκωνιές κατά πάντων. Λίγο πιο πέρα στέκονται 2 δάσκαλοι οι οποίοι απλά παρακολουθούν και τα ξύνουν.
Τι θα κάνατε;

Παρακαλώ να απαντήσουν, αν θέλουν, ΜΟΝΟ γονείς. Υπάρχει λόγος.

Ο χρήστης mjacob έγραψε:

Απλα φοβαμαι οτι αν κυκλοφορει ελευθερη τα βραδια, μπορει να καταφυγει ανενοχλητη στο αλλο αγαπημενο της χομπι που ειναι τα ντουλαπια, οι βιβλιοθηκες και τα απορρυπαντικα
Κουνουπιερες κλπ τα εχει ακυρωσει ηδη: την κουνουπιερα που της ειχαμε την γκρεμισε απο τον 7ο μηνα και καρεκλες δε βαζω γιατι το πιθανοτερο ειναι να χτυπησει σε αυτες ετσι οπως σκαρφαλωνει.

Πως διαολο καταφερε, βεβαια, 80 εκατοστα σπορακι, να καβαλησει 60 εκ. καγκελα χωρις σκαλοπατι, παραμενει μυστηριο (μας ξυπνησε το μπαμ και η τσιριδα: ευτυχως που εχει παρκε και επεσε σε σχετικα μαλακά)

Οι 2 εγκαθετοι θα μπορουσατε να απαντησετε αυτο, να τελειωνει το θεμα
Εμοιασε στο μπαμπα της το βλασταρι μου

Ο χρήστης koutsan έγραψε:
Μη γίνεσαι προσβλητικός, δεν πρέπει.
Αυτό δεν είναι συνηθισμένη περίπτωση, ελάχιστοι γονείς έχουν έρθει αντιμέτωποι με αυτό το πρόβλημα, το οποίο είναι πραγματικά σπάνιο έως εξωφρενικό (εγώ σου ορκίζομαι ότι πάγωσα όταν το άκουσα) και χρήζει διερεύνησης από ομάδα ειδικών : ανθρωπολόγων, βιολόγων γιατί όχι και μηχανικών. Πραγματικά ΟΥΔΕΠΟΤΕ έχω ακούσει κάτι παρόμοιο.
Οι δυνατότητες αυτού του μωρού ξεφεύγουν των πλαισίων που θέτει η ανθρώπινη φύση και γι αυτό θα έπρεπε να είσαι πιο προσεκτικός όταν κάνεις άτοπες συγκρίσεις με άλλα απλώς γήινα παιδιά.

Υπόσχομαι πως δεν θα ξανασυμβεί, συγνώμη.

Ο χρήστης Εχετλαίος έγραψε:

Ένα πρωί που εσείς έχετε παέι το παιδί στο σχολείο και αναμένετε στην αυλή να αρχίσει η προσευχή, βλέπετε κοντά σας το εν λόγο καλόπαιδο να κυνηγάει και να φτύνει κάποια άλλα και μετά να ορμάει σαν ταύρος σε υαλοπωλείο στη γραμμή που περιμένουν οι συμμαθητές του και να αρχίζει τις μπουνιές και τις δαγκωνιές κατά πάντων. Λίγο πιο πέρα στέκονται 2 δάσκαλοι οι οποίοι απλά παρακολουθούν και τα ξύνουν.
Τι θα κάνατε;.

Με δεδομενο οτι αυτα ειναι οπως τα περιγραφεις:
Νομιζω θα επιανα αυτο το παιδι απο τους ωμους και θα το καθηλωνα στην σειρα μαζι με τα αλλα.
Μετα θα σκεφτομουνα με την ησυχια μου μηπως πρεπει να αρχισω στις φαπες τους δασκαλους που απολαμβανουν το υπερθεαμα.

Ο χρήστης Εχετλαίος έγραψε:

Παρακαλώ να απαντήσουν, αν θέλουν, ΜΟΝΟ γονείς. Υπάρχει λόγος.

Μαλλον το 'Κρητικοι' ειναι πιο σημαντικο

@Εχετλαιος,

α) θα πηγαινα στο αρμοδιο γραφείο εκπαιδευσης και θα εκανα αναφορα το θεμα, με υπευθηνους τον διευθυντη και τον δασκαλο της ταξης.

β) θα τους 'επερνε ο διαολος τα ρεστα'.

Η συμπεριφορά του εν λόγω παιδιού είναι σίγουρα προβληματική και δεν είναι βέβαιο ότι έχει να κάνει με τις αρχές που του έδωσαν οι γονείς του ή το πόσο αυτοί ασχολήθηκαν. Ενδέχεται να υπάρχουν σοβαρά ψυχοσυναισθηματικά ζητήματα, που δεν πρόκειται να λυθούν με παραινέσεις ή κατσάδες.
Αρμόδια να το κρίνει αυτό είναι ειδική επιτροπή, που κατόπιν καταγγελίας υποχρεούται να ελέγξει την περίπτωση. Αν κριθεί ότι το παιδί χρήζει ειδικής βοήθειας, τότε πρέπει να του παρασχεθεί αυτή η βοήθεια, λ.χ. με 'παράλληλη στήριξη', δηλαδή με εκπαιδευτικό που να ασχολείται μόνο με αυτό, φροντίζοντας να το βοηθάει να ενταχθεί στο σχολικό περιβάλλον, ξεπερνώντας εν μέρει ή εξ ολοκλήρου τα θέματά του.

Πρώτα μιλάμε με το διευθυντή του σχολείου, στον οποίο τονίζουμε ότι πρέπει να εκδοθεί σχετική κρίση ή έστω να κινηθεί εκ μέρους του η διαδικασία, ώστε να είναι και ο ίδιος καλυμμένος. Τυχόν αδιαφορία του μπορεί να τον εμπλέξει σε ευθύνες αν συμβεί κάτι δυσάρεστο και αυτό σίγουρα δεν το επιθυμεί ούτε ο ίδιος.

Αν ο διευθυντής αδιαφορήσει ή απαντήσει με στυλάκι 'δεν θα μου πεις εσύ πώς να κάνω τη δουλειά μου', άμεση αναφορά στη διεύθυνση πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Ασιμοφ, απορω πως δεν εχεις καλεσει ΗΔΗ ομαδα μηχανικων, τοσους εχει η σεκτα, να λυσουν το προβλημα.

Προτεινω εγκατασταση ηλεκτροφορου συρματος με φωτοβολταϊκα, ρελε ενεργοποιησης συναγερμου με αισθητηρες προσεγγισης και διασυνδεση του συστηματος με smartphone μεσω application που θα ετοιμασει ο 'μηχανικος'.

Μπορεις να περασεις απ την ιλιλια για μια κοστολογηση του προτζεκτ, παντα σε φιλικες τιμες

Και μια τριφασική ξυλόσομπα για θέρμανση!

Το βάρεσα με το Defy μου

Εσύ πάλι εδώ είσαι?

Πότε με το καλό?

Ο χρήστης Asimov έγραψε:
Απλα φοβαμαι οτι αν κυκλοφορει ελευθερη τα βραδια, μπορει να καταφυγει ανενοχλητη στο αλλο αγαπημενο της χομπι [...]
Εμοιασε στο μπαμπα της το βλασταρι μου

Τι εννοείς έμοιασε;
Εσύ πόσα χρόνια έχεις να κυκλοφορήσεις ελεύθερος το βράδυ κάνοντας ανενόχλητος το χόμπυ σου;

Ο χρήστης kon5 έγραψε:
Εσύ πάλι εδώ είσαι?

Πότε με το καλό?

Θεοί! Είμαι πολύ μικρός ακόμη για τέτοια πράγματα!
Μπήκα για να βρω λύση να μην πέφτω κι εγώ από την...κούνια μου!

Το βάρεσα με το Defy μου

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Η συμπεριφορά του εν λόγω παιδιού είναι σίγουρα προβληματική και δεν είναι βέβαιο ότι έχει να κάνει με τις αρχές που του έδωσαν οι γονείς του ή το πόσο αυτοί ασχολήθηκαν. Ενδέχεται να υπάρχουν σοβαρά ψυχοσυναισθηματικά ζητήματα, που δεν πρόκειται να λυθούν με παραινέσεις ή κατσάδες.
Αρμόδια να το κρίνει αυτό είναι ειδική επιτροπή, που κατόπιν καταγγελίας υποχρεούται να ελέγξει την περίπτωση. Αν κριθεί ότι το παιδί χρήζει ειδικής βοήθειας, τότε πρέπει να του παρασχεθεί αυτή η βοήθεια, λ.χ. με 'παράλληλη στήριξη', δηλαδή με εκπαιδευτικό που να ασχολείται μόνο με αυτό, φροντίζοντας να το βοηθάει να ενταχθεί στο σχολικό περιβάλλον, ξεπερνώντας εν μέρει ή εξ ολοκλήρου τα θέματά του.

Πρώτα μιλάμε με το διευθυντή του σχολείου, στον οποίο τονίζουμε ότι πρέπει να εκδοθεί σχετική κρίση ή έστω να κινηθεί εκ μέρους του η διαδικασία, ώστε να είναι και ο ίδιος καλυμμένος. Τυχόν αδιαφορία του μπορεί να τον εμπλέξει σε ευθύνες αν συμβεί κάτι δυσάρεστο και αυτό σίγουρα δεν το επιθυμεί ούτε ο ίδιος.

Αν ο διευθυντής αδιαφορήσει ή απαντήσει με στυλάκι 'δεν θα μου πεις εσύ πώς να κάνω τη δουλειά μου', άμεση αναφορά στη διεύθυνση πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Γενικα σωστα. Απλα να σημειωσω οτι η αρμοδια υπηρεσια για την 'πιστοποιηση' οπως λεγεται των προβληματων του παιδιου αργει παρα πολυ να ερθει στο σχολειο, ενω απαιτειται και η συναινεση των γονιων, πραγμα που δεν συμβαινει παντα, με το φοβο του 'στιγματισμου'.

Η αντιμετωπιση τετοιων περιστατικων (οσο κι αν αναστατωνουν τη ζωη των παιδιων μας) απαιτει ιδιαιτερη ευαισθησια, γιατι, οπως εγραψε και ο συντροφος απο πανω, πολλες φορες κρυβονται απο πισω οικογενειακα δραματα και σοβαρα ψυχολογικα προβληματα.

Ο χρήστης Asimov έγραψε:
Εμοιασε στο μπαμπα της το βλασταρι μου

Τον εχεις γνωρισει;

Ο χρήστης kantoniou έγραψε:

Η αντιμετωπιση τετοιων περιστατικων (οσο κι αν αναστατωνουν τη ζωη των παιδιων μας) απαιτει ιδιαιτερη ευαισθησια, γιατι, οπως εγραψε και ο συντροφος απο πανω, πολλες φορες κρυβονται απο πισω οικογενειακα δραματα και σοβαρα ψυχολογικα προβληματα.

Σαφως,αλλα πχ εγω δεν θα καθομουνα να βλεπω το παιδι μου να γινεται σακος του μποξ επειδη καποιοι ισως εχουν προβληματα.
Αυτο (το καθομαι και βλεπω) ειναι δουλεια των ατελειωτων κρατικων επιτροπών που σπρωχνουν χαρτια η μια στην αλλη,η δουλεια του γονεα ειναι να προστατεψει το παιδι του με καθε θεμιτό τροπο.

Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Σαφως,αλλα πχ εγω δεν θα καθομουνα να βλεπω το παιδι μου να γινεται σακος του μποξ επειδη καποιοι ισως εχουν προβληματα.

Oύτε εγώ έκατσα. Και επειδή μιλώντας ξανά και ξανά με τση διευθυντάδες κατάλαβα ότι από επιτροπή σε επιτροπή σε επιτροπή σε 'δεν έχουμε αρμοδιότητα', έβαλα ατός μου τα πράματα στη θέση τους. 'Μη, θα σε πούνε ρατσιστή επειδή είναι ατσίγγανος', μου είπε ένας άλλος πατέρας.
Στα @@ μου. Το ίδιο θα έπρατα όποιος και αν ήτονε. Και άνε το ξανακάνει το μπ@στάρδι, θα σπάσω τα γόνατα και αυτουνού και του μ@λάκα του πατέρα του. Και θα του αμπόξω και μια μύνηση μια παραπλάνηση ανηλίκου.
Ε ά σιχτήρ πια!

Αααα, μάλιστα.
Δεν θα μου φαινόταν παράξενο αν η περήφανη ράτσα των Ρομά είχε δεμένο το παιδί μαζί με τα σκυλιά τους, αφού δεν μάθαινε να επαιτεί σωστά.

Μην ακούς τους εκπαιδευτικούς, συνήθως είναι γτπ, λίγοι αξίζουν και ενδιαφέρονται. Αφού έκανες κίνηση εντός σχολείου, ΑΜΕΣΑ μίλα με την πρωτοβάθμια, ζητώντας ονόματα καθενός με τον οποίο θα συζητήσεις και σημειώνοντάς τα.

υγ: ναι, είσαι ρατσιστής για ορισμένους κουφιοκεφαλάκηδες. No problem.

Ο χρήστης Tiger έγραψε:

Η αντιμετωπιση τετοιων περιστατικων (οσο κι αν αναστατωνουν τη ζωη των παιδιων μας) απαιτει ιδιαιτερη ευαισθησια, γιατι, οπως εγραψε και ο συντροφος απο πανω, πολλες φορες κρυβονται απο πισω οικογενειακα δραματα και σοβαρα ψυχολογικα προβληματα.

Σαφως,αλλα πχ εγω δεν θα καθομουνα να βλεπω το παιδι μου να γινεται σακος του μποξ επειδη καποιοι ισως εχουν προβληματα.
Αυτο (το καθομαι και βλεπω) ειναι δουλεια των ατελειωτων κρατικων επιτροπών που σπρωχνουν χαρτια η μια στην αλλη,η δουλεια του γονεα ειναι να προστατεψει το παιδι του με καθε θεμιτό τροπο.

Εχω ξαναγραψει ιστοριες για παιδια με μαθησιακα προβληματα ή προβληματα συμπεριφορας. Η συζυγος ειναι νηπιαγωγος. Δεν ειναι απλα τα πραγματα. Φετος εχει παιδι με εξαιρετικα προβληματικη/επιθετικη συμπεριφορα. Το προβλημα ειναι, οπως διαπιστωθηκε, οτι ο πατερας ξυλοφορτωνει τα 2 παιδια του και τη μανα τους. Το νηπιο, αυτα βλεπει, αυτα κανει. Εκ πρωτης οψεως, ειναι απαραδεκτο. Φταιει και χρειαζεται τιμωρια απο τις νηπιαγωγους και τσαμπουκαδες απο τους αλλους γονεις, ή χρειαζεται υποστηριξη, βοηθεια, υπομονη και αντιπαραδειγμα συμπεριφορας αντι αυτης του πατερα του;

Διαπιστώθηκε κάτι τέτοιο

Ο χρήστης kantoniou έγραψε:
ο πατερας ξυλοφορτωνει τα 2 παιδια του και τη μανα τους.

και δεν έχει υπάρξει αντιμετώπιση του προβλήματος στη ρίζα του ;