Ο χρήστης gavriil1 έγραψε:

Συγγνωμη ρε παιδια... το 'τρομοκρατικο' χτυπημα στη Ν.Υ. εγινε στις 11 ή στις 12 Σεπτεμβριου?

Στις 11 εγινε. Στις 12 αρχισε ο τριτος παγκοσμιος πολεμος εναντια της τρομοκρατιας.

Ο χρήστης gavriil1 έγραψε:

Για εσας, τους περισσοτερης της Ευρωπης, δεν υπαρχει διαφορα μεταξυ στρατιωτη και δολοφονου.

Εξαρτάται. Οι Γερμανοί φαντάροι του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, για παράδειγμα, ήταν στρατιώτες. Αυτοί όμως που υπακούοντας τις διαταγές των ανωτέρων τους εκτέλεσαν ολόκληρο τον άμαχο ανδρικό πληθυσμό των Καλαβρύτων στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 ήταν **και **δολοφόνοι.

Ο χρήστης Troll έγραψε:
Θα με ενδιεφερε να μαθω τα ονοματα απ' το επιτελειο του κου Bush... ισως εχει ενδιαφερον...

Γιατί, του προηγούμενου του Κλίντον, η μισή κυβέρνηση υποστήριζε συμφέροντα των ΗΠΑ ή αλλης χώρας;

Ο χρήστης gavriil1 έγραψε:
Για εσας, τους περισσοτερης της Ευρωπης, δεν υπαρχει διαφορα μεταξυ στρατιωτη και δολοφονου.

χμ.. Ενδιαφερουσα απλουστευμένη λογική! Δεν μπορώ να πω.. Σε βγάζει από τη δύσκολη θέση να σκεφτεσαι το 'γιατι' οι της περισσοτερης ευρωπης (που λες κι εσυ) θεωρούν τους συγκεκριμένους στρατιωτες δολοφόνους..

Και όχι τους στρατιώτες αυτούς καθαυτούς (την δουλεια τους κανουν οι άνθρωποι) αλλά των 'ονειροπόλων ρομαντικών' πολιτικών σας αρχηγών που μάχονται για την παγκόσμια ειρήνη.. ε?? Ναι!!!
(μα είναι tres bannal πια, ούτε στα καλλιστεία δεν δίνουν πλέον τετοιες απαντήσεις Γαβριήλ.. )

Μερος του λογου που εβγαλε ο κος Μπους για την αντιμετωπιση των αυξημενων τιμων των καυσιμων...

'America Is Addicted To Oil, And An Increasing Amount Of The Oil We Need Comes From Foreign Countries. Some of the nations we rely on for oil have unstable governments or agendas hostile to the United States. These countries know we need their oil, and that reduces our influence. We must not allow America to be put at risk by the unfriendly leaders of foreign countries. '

πηγη: http://www.whitehouse.gov/infocus/energy/

Αυτο τε λεει ολα νομιζω....

Ο χρήστης gavriil1 έγραψε:

Δέν θα καταλάβεις ποτέ ότι ΔΕΝ υπάρχουν τρομοκράτες.
Είναι εφεύρεση τών ισχυρών.Ενα φάντασμα που για όσα χρόνια θέλουνε οι Αμερικανοι θα υπάρχει.
Για αυτό ΔΕΝ θα νικηθούν.Είναι αδύνατον να νικήσεις αυτό που δέν υπάρχει.
Αύριο,άμα τελειώσουνε οι μουσουλμάνοι τρομοκράτες,και υπάρχουνε συμφέροντα τής Αμερικής στήν Αφρική,θα βαφτιστούνε ώς τρομοκράτες οι Αφρικανοί.
ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει 'κοινός εχθρός' ο οποίος θα δικαιολογεί τίς επεμβάσεις τού ισχυρότερου και τήν αδικία απέναντι στούς ασθενέστερους,στα μάτια τών 'συμμάχων' αλλά και τής εσωτερικής αγοράς (του μέσου Αμερικάνου πολίτη)

Ε τοτε το WTC επεσε στο Χολυγουντ. Οπως και οταν προσπαθησαν να το ριξουν το 1993. Οι καθημερινοι αυτο-βομβαρδισμοι στο Ιρακ γινοντε στο Ιρακινο Χολυγουντ, οπως επισης σε ΗΠΑμερικανικα assets στην Ινδονησια, Καταρ και αλλου. Τα ιδια και στο Αφγανισταν. Το ιδιο και στο Ισραηλ. Το ιδιο και στην Ισπανια, Λονδινο και συντομα και αλλου.

Οτι πεις.

Βλέπεις?Γι' αυτό οι συζητήσεις μας καταλήγουν πάντα σε τσακωμούς.

Σου απαντάμε στην ερωτησή σου σχετικά με το ποιός θα κερδίσει σε πόλεμο ΗΠΑ-Τρομοκρατίας.

Και τι απαντάς?

Οτι τρομοκράτες έριξαν το WTC!!!
Είπε κανείς το αντίθετο?!

Αυτό που σου λέω είναι οτι σε πόλεμο με τρομοκράτες, κανενα κράτος δεν μπορεί να κερδίσει. Και οτι οι τρομοκράτες -σε όλες τις περιπτώσεις- ξεκινάνε την αιματηρή 'καριέρα' τους, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα κρατών (την ειρωνεία σχετικά με το πότε κατάλαβα οτι υπάρχουν συμφέροντα κρατών, την θεωρώ σαν ένα αστείο μεταξύ μας). Παράδειγμα οι Μουτζαχεντίν..

Και κάτι ακόμα.
Σήμερα το Πακιστάν δοκίμασε πύραυλο που μπορεί να μεταφέρει πυρηνική κεφαλή! Αυτό είναι καλό?

Μακάρι να μπορέσεις, κάποια στιγμή, να καταλάβεις και να αποδεχθείς, ότι τα συμφέροντα των κρατών δεν έχουν καμιά σχέση με την ειρήνη και την ασφάλεια των εθνών, αλλά μόνο με την αύξηση των κερδών και των αποταμιεύσεων σε Ελβετικές Τράπεζες μερικών ανθρώπων. Κυνικό αυτό που λέω. Αλλά ετσι έχει αποδειχθεί ότι είναι τα πράγματα.

Και κάτι ακόμα.

Αν το Ιράν ελιχθεί πολιτικά (δέχθει ελέγχους κλπ) αλλά δεν σταματήσει τον εμπλουτισμό ουρανίου.
Τι θεωρεις ότι θα έπρεπε να κάνουν οι ΗΠΑ (γιατι τα δικά τους συμφέροντα θίγονται. Των υπολοίπων δεν θίγονται, αρα μπορούν να ορίσουν δική τους πολιτική) ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος?

Λοιπόν...

Αφού έλειψα μερικές μέρες, διαπίστωσα την θεαματική επιστροφή του γαβριήλ!

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου...

Αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι ότι μια μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων της ισχυρότερης χώρας τυ πλανήτη σκέφτεται με αυτόν τον υπεραπλουστετυτικό τρόπο... Το πρόβλημα είναι ότι αυτός ο τρόπος σκέψης επηρεάζει όλους μας...

Τέτοια σιγουριά ούτε για το ότι 1+1 κάνει 2...

http://nikosdimou.blogspot.com/2006/04/ ... st_26.html

Ο χρήστης IKE έγραψε:
http://nikosdimou.blogspot.com/2006/04/blog-post_26.html

Άμα καταλάβει ο Δήμου τί θέλει από τη ζωή του, ας το πει και σ'εμάς τους πτωχούς αναγνώστες του.

Τη μια περιγελά την έννοια του έθνους (σε αρκετά άλλα κείμενα), την άλλη λέει ότι πρέπει να γίνει αυτό και το άλλο διότι 'Ένα τέτοιο πείσμα, εκτός που είναι καρά-παράλογο, είναι και αντεθνικό (εφόσον στρέφεται κατά των συμφερόντων του έθνους)'. Αλλά ας υποθέσουμε ότι το έθνος το λέει με την έννοια του κράτους ή της χώρας.

Μπορώ ν' αναγνωρίσω ότι προς το συμφέρον μου είναι να κάνω κάποια πράγματα που από ηθικής άποψης είναι απαράδεκτα. Να κλέψω, να συκοφαντήσω, να σιωπήσω στις αρχές για έγκλημα που διέπραξε άλλος ο οποίος θα με ανταμείψει για τη σιωπή μου και πολλά ακόμα.
Θα πω λοιπόν ότι 'το συμφέρον μου είναι να πράξω με ανήθικο τρόπο'. Η προηγούμενη πρόταση είναι ορθή λογικά.

Είναι όμως μόνο το συμφέρον που μας ωθεί προς συγκεκριμένες επιλογές; Ο άνθρωπος είναι ον που ενδιαφέρεται μόνο για το φαΐ, την καλοπέραση και τα υλικά αγαθά; Κάποιοι σίγουρα, κάποιοι άλλοι όμως όχι.

Γιατί διάολε ξοδεύουμε τρισεκατομμύρια σε εξοπλισμούς για το Αιγαίο και δεν δίνουμε αύριο 3-4 νησιά, όχι μεγάλα, στην Τουρκία, προκειμένου με τα χρήματα που θα γλιτώσουμε να ζήσουμε σαν βασιλιάδες; Δεν είναι λογική σκέψη αυτή; Αν ρωτούσαμε τους Έλληνες, δεν θα έλεγαν ότι λογικά στέκει από οικονομικής άποψης; Πόσοι όμως θα τη δέχονταν; Πόσοι 'ξεροκέφαλοι' θα αποδέχονταν το σκύψιμο του κεφαλιού στην προαιώνια εχθρό για να 'περάσουμε καλύτερα';

Γιατί οι ίδιοι οι Αμερικάνοι ξόδεψαν αμέτρητα χρήματα για να επιτεθούν στο Αφγανιστάν; Δεν κέρδισαν και πολλά εκεί, πλην μιας ικανοποίησης ότι ρήμαξαν τους Ταλιμπάν που εμμέσως βοήθησαν τον Λάντεν να επιτεθεί στις ΗΠΑ (αν το έκανε αυτός). Γιατί οι Αμερικάνοι δεν προτίμησαν πιο ήπιες μεθόδους, πχ την αποστολή μιας ομάδας 100 ανδρών υπερεξοπλισμένων με υποστήριξη αεροπλάνων και ελικοπτέρων στο λημέρι του Λάντεν, ώστε να τον εξοντώσουν; Επειδή έτσι αισθάνθηκαν καλύτερα, ήθελαν εκδίκηση και (ένιωσαν ότι) την πήραν.
Γιατί οι Βρετανοί πήγαν στα Φώκλαντς; Σιγά μην είχαν ανάγκη από τα κωλονησιά στην άκρη της γης. Ήταν όμως θέμα τιμής να τα πάρουν πίσω.

Τιμής mr Dimou, τιμής και αξιοπρέπειας.

Ο χρήστης IKE έγραψε:
http://nikosdimou.blogspot.com/2006/04/blog-post_26.html

Εξαιρετικό άρθρο.

Ο χρήστης nidosan έγραψε:

Συγγνωμη ρε παιδια... το 'τρομοκρατικο' χτυπημα στη Ν.Υ. εγινε στις 11 ή στις 12 Σεπτεμβριου?

Στις 11 εγινε. Στις 12 αρχισε ο τριτος παγκοσμιος πολεμος εναντια της τρομοκρατιας.

Δεν ξέρω γιατί γελάς. Το έγραψα και στις πρώτες σελίδες του θέματος: ΑΝΗΣΥΧΩ όταν διαβάζω τέτοια πράγματα και ΚΥΡΙΩΣ όταν σκέφτομαι ότι μπορεί να να πιστεύουν και άλλοι...

@ The Voice: ακόμη μια φορά RESPECT στα ποστ σου και στην υπομονή σου φίλε.

To διάβασα όλο, άλλωστε ο Δήμου είναι απολαυστικός στο λόγο του είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς μαζί του.

-Για τυφλό αντι-αμερικανισμό δε μίλησε κανείς, τουλάχιστο έτσι όπως το εννοεί ο συγγραφέας. Το 'αντι' από μόνο του δε λέει κάτι.

-Το πρόβλημα δεν είναι τα πυρηνικά του Ιράν. Και απορώ πώς δεν το 'βλέπει' ο συγγραφέας. Το Ιραν** δεν **έχει πυρηνικά όπλα.Το Ιράν προσπαθεί να αποκτήσει πυρηνική ενέργεια για σκοπούς ενεργειακούς, όπως έχουν δεκάδες χώρες. Οσες έχουν πυρηνικούς σταθμούς, δεν έχουν πυρηνικά όπλα, για όνομα.... Αυτό , από το να αποκτήσει πυρηνικά όλα έχει μεγάλη απόσταση. Ο Δήμου είναι έξυπνος άνθρωπος, απορώ πώς δεν το αναφέρει.

-Οι ΗΠΑ δεν θέλουν να δουν άλλη μια Βόρεια Κορέα. Αυτή ναι, έχει πυρηνικα και μπορεί να πλήξει (αυτό τη μάρανε...). Γι αυτό κι εκεί την κάνανε με ελαφρά πηδηματάκια και από ότι ακούγεται έχουν βάλει την Κίνα να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.

-Οι ΗΠΑ θέλουν να πετύχουν το 'αφού δεν είναι μαζί μας(ΙΡΑΝ) ας μην είναι εναντίον μας'. Και αφου δεν μπορούν να το πετύχουν (έτσι όπως τα έκαναν στο Ιράκ...) ο μακροπρόθεσμος στόχος τους είναι ο έλεγχος του καθεστώτος . Εκεί είναι το επικίνδυνο.

ΥΓ και δύο επισημάνσεις επί της ουσίας.

1η) Τηλεφωνική δημοσκόπηση **600 ατόμων **δεν αξιολογείται καν ως προς τα αποτελέσματά της, όποια και να είναι αυτά.

2η) Με την Κύπρο να αιμοραγεί για 30+ χρόνια και με τις ευλογίες των ΗΠΑ να πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων όλες οι αποφάσεις του Σ.Α, αυτού του ίδιου Σ.Α που σήμερα το χρειάζονται οι ΗΠΑ για'νομιμοποήσουν' τα όποια σχέδια τους, **είναι ακατανόητο **να θέλει ο συγγραφέας να 'ξεκιναμε από το μηδέν όταν θέλουμε να κρίνουμε τις ΗΠΑ'. Αν είμαστε ...Καναδοί ίσως. Τώρα πώς είναι δυνατό;;;

Εγω εξ'όσων έχω καταλάβει το Ιράν δεν έχει πυρινικό πρόγραμμα για τις ενεργειακές του ανάγκες αλλα για την κατασκευή όπλων.

Εϊναι συγκεκριμένοι οι πυρινικοί αντιδραστήρες και οι διαδικασίες για την κατασκευή πυρινικών όπλων και δεν συγχεόνται με τους ενεργειακούς σταθμούς.

ΥΓ. Να υπενθυμίσω πως οι ΗΠΑ δεν έχουν προβεί σε εχθροπραξίες εναντίον της Ελλάδας (το αντίθετο έγινε στον Β' ΠΠ), η Βόρεια Κύπρος είναι υπο κατοχοί απο τους Τούρκους.

Όχι ΙΚΕ. Ψάξτο , αν θες, και θα δεις ότι δεν είναι έτσι.(μιλαω για την πρωτη πρότασή σου)
Αλλωστε σύμφωνα με τα τελευταία νέα, δεχονται έλεγχο των πυρηνικών τους εγκαταστάσεων (και καλά κάνουν) αλλά δεν εγκαταλείπουν το πρόγραμμά τους (λογικό)

Ο χρήστης Troll έγραψε:
Θα με ενδιεφερε να μαθω τα ονοματα απ' το επιτελειο του κου Bush... ισως εχει ενδιαφερον...

Για ποιο λογο?

Ο χρήστης manosk έγραψε:

http://nikosdimou.blogspot.com/2006/04/blog-post_26.html

Άμα καταλάβει ο Δήμου τί θέλει από τη ζωή του, ας το πει και σ'εμάς τους πτωχούς αναγνώστες του.

Τη μια περιγελά την έννοια του έθνους (σε αρκετά άλλα κείμενα), την άλλη λέει ότι πρέπει να γίνει αυτό και το άλλο διότι 'Ένα τέτοιο πείσμα, εκτός που είναι καρά-παράλογο, είναι και αντεθνικό (εφόσον στρέφεται κατά των συμφερόντων του έθνους)'. Αλλά ας υποθέσουμε ότι το έθνος το λέει με την έννοια του κράτους ή της χώρας.

Μπορώ ν' αναγνωρίσω ότι προς το συμφέρον μου είναι να κάνω κάποια πράγματα που από ηθικής άποψης είναι απαράδεκτα. Να κλέψω, να συκοφαντήσω, να σιωπήσω στις αρχές για έγκλημα που διέπραξε άλλος ο οποίος θα με ανταμείψει για τη σιωπή μου και πολλά ακόμα.
Θα πω λοιπόν ότι 'το συμφέρον μου είναι να πράξω με ανήθικο τρόπο'. Η προηγούμενη πρόταση είναι ορθή λογικά.

Είναι όμως μόνο το συμφέρον που μας ωθεί προς συγκεκριμένες επιλογές; Ο άνθρωπος είναι ον που ενδιαφέρεται μόνο για το φαΐ, την καλοπέραση και τα υλικά αγαθά; Κάποιοι σίγουρα, κάποιοι άλλοι όμως όχι.

Γιατί διάολε ξοδεύουμε τρισεκατομμύρια σε εξοπλισμούς για το Αιγαίο και δεν δίνουμε αύριο 3-4 νησιά, όχι μεγάλα, στην Τουρκία, προκειμένου με τα χρήματα που θα γλιτώσουμε να ζήσουμε σαν βασιλιάδες; Δεν είναι λογική σκέψη αυτή; Αν ρωτούσαμε τους Έλληνες, δεν θα έλεγαν ότι λογικά στέκει από οικονομικής άποψης; Πόσοι όμως θα τη δέχονταν; Πόσοι 'ξεροκέφαλοι' θα αποδέχονταν το σκύψιμο του κεφαλιού στην προαιώνια εχθρό για να 'περάσουμε καλύτερα';

Γιατί οι ίδιοι οι Αμερικάνοι ξόδεψαν αμέτρητα χρήματα για να επιτεθούν στο Αφγανιστάν; Δεν κέρδισαν και πολλά εκεί, πλην μιας ικανοποίησης ότι ρήμαξαν τους Ταλιμπάν που εμμέσως βοήθησαν τον Λάντεν να επιτεθεί στις ΗΠΑ (αν το έκανε αυτός). Γιατί οι Αμερικάνοι δεν προτίμησαν πιο ήπιες μεθόδους, πχ την αποστολή μιας ομάδας 100 ανδρών υπερεξοπλισμένων με υποστήριξη αεροπλάνων και ελικοπτέρων στο λημέρι του Λάντεν, ώστε να τον εξοντώσουν; Επειδή έτσι αισθάνθηκαν καλύτερα, ήθελαν εκδίκηση και (ένιωσαν ότι) την πήραν.
Γιατί οι Βρετανοί πήγαν στα Φώκλαντς; Σιγά μην είχαν ανάγκη από τα κωλονησιά στην άκρη της γης. Ήταν όμως θέμα τιμής να τα πάρουν πίσω.

Τιμής mr Dimou, τιμής και αξιοπρέπειας.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν συμφωνώ με τον συλλογισμό σου, Μάνο, αλλά δεν μπορούμε (και δεν χρειάζεται) να συμφωνούμε πάντα σε όλα.

Παρόλο που το να κοιτάμε το μακροπρόθεσμο συμφέρον της χώρας χαϊδεύοντας ενίοτε τα αυτιά της υπερδύναμης μερικές φορές εκλαμβάνεται ως υποχωρητικότητα, ή ακόμα και ραγιαδισμός, σε τελική ανάλυση θα ωφελήσει την Ελλάδα δεδομένων των ισορροπιών (ή ανισορροπιών) που έχουν διαμορφωθεί στην τελευταία 20ετία. Σε αυτή την χώρα είμαστε συνηθισμένοι να αντιμετωπίζουμε εχθρούς και συμμάχους με τον ίδιο αδιάλλακτο και ασυμβίβαστο τρόπο που (θα θέλαμε να) συμπεριφερόμαστε και στην καθημερινότητα μας, αλλά ίσως έφτασε ο καιρός η εξωτερική μας πολιτική να διαμορφώνεται όχι από τα συναισθήματα αλλά από την ψυχρή λογική.

Οι γείτονες μας για παράδειγμα. ήταν ανέκαθεν καλύτεροι σε αυτό από εμάς και πάντα έδρατταν τους καρπούς της πραγματιστικής εξωτερικής πολιτικής τους, ακόμα και όταν δρούσαν με τρόπο που τύγχανε της αποδοκιμασίας του λαού τους. Στους διεθνείς διπλωματικούς κύκλους η Τουρκία ήταν μια ζωή το χαϊδεμένο παιδί. Μόνο όταν η είδε τα δικά της συμφέροντα (βλ. Κουρδικό) να απειλούνται, έστησε το ανάστημα της μπροστά στις ΗΠΑ και αρνήθηκε να αφήσει τους Αμερικάνους να περάσουν από τα εδάφη της. Η διπλωματία είναι η τέχνη του να προχωράς κάνοντας αν χρειαστεί και μερικά βήματα πίσω, και μερικές φορές η ικανότητα και η δύναμη και το κουράγιο μπροστά στην γνώση του σίγουρου πολιτικού κόστους να διαλέγεις το μικρότερο κακό. Το μη χείρον βέλτιστον έλεγαν οι πρόγονοι μας, και για μια ακόμη φορά είχαν δίκιο.

Πολυσύνθετο το ζήτημα. Είναι άραγε αλήθεια ότι 'Σε αυτή την χώρα είμαστε συνηθισμένοι να αντιμετωπίζουμε εχθρούς και συμμάχους με τον ίδιο αδιάλλακτο και ασυμβίβαστο τρόπο'; Πότε ήμασταν πραγματικά αδιάλλακτοι όσο έπρεπε;

Στο θέμα της 'Μακεδονίας': ήμασταν αδιάλλακτοι για 1 χρόνο, μετά τα παρατήσαμε και μείναμε στα λόγια. Αποτέλεσμα: εκτός του ότι δεν καταφέραμε τίποτα, μας βγήκε το όνομα αυτών που λένε πολλά αλλά δεν κάνουν τίποτα.

Στο θέμα του Αιγαίου και της αιγιαλίτιδας ζώνης: μολονότι έχουμε κάθε δικαίωμα βάσει του διεθνούς δικαίου να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ν.μ., εντούτοις κάνουμε τις κότες. Από την άλλη δεν βρίσκουμε καν μια μέση οδό με διαπραγματεύσεις, πχ να ορίσουμε τα ν.μ. στα 9 (τον μέσο όρο δηλαδή) και να ξεμπερδεύουμε.

Στα Ίμια: γνωστά τα χάλια μας. Γκρίζες ζώνες.

Στο κυπριακό: τρίχες, αλλά αυτό είναι θέμα των Κυπρίων περισσότερο.

Στο θέμα των δικαιωμάτων των Ελλήνων της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου: ούτε που ρωτάει κανείς τίποτα.

Θέλω να ακούσω για ΜΙΑ περίπτωση όπου πραγματικά ή σταθήκαμε σταθεροί στις απόψεις μας βάσει του συμφέροντός μας ή κάναμε σοβαρές διαπραγματεύσεις και κερδίσαμε οφέλη. Αν ήθελε ο Κοντολύσσα τη Σούδα, θα έπρεπε να κάνει δέκα κωλοτούμπες και να μας δείξει εμπράκτως ότι θα μας ανταμοίψει. Απεναντίας μίλησε για Βόρεια Κύπρο και μας απείλησε εμμέσως για τον αγωγό φυσικού αερίου που φτιάχνουμε με Ρωσσία-Ιταλία-Βουλγαρία. Μετά πήγε στην Τουρκία και έγλειψε τον Ερντογάν. Μεθαύριο θα πάει και θα γλείψει τον Παπαδόπουλο, όχι γιατί τον έχει σε υπόληψη, αλλά γιατί βλέπει ότι ο άνθρωπος όταν λέει κάτι το εννοεί, όχι σαν εμάς τους ξέμπαρκους.

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:

Για εσας, τους περισσοτερης της Ευρωπης, δεν υπαρχει διαφορα μεταξυ στρατιωτη και δολοφονου.

Εξαρτάται. Οι Γερμανοί φαντάροι του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, για παράδειγμα, ήταν στρατιώτες. Αυτοί όμως που υπακούοντας τις διαταγές των ανωτέρων τους εκτέλεσαν ολόκληρο τον άμαχο ανδρικό πληθυσμό των Καλαβρύτων στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 ήταν **και **δολοφόνοι.

Μα φυσικα εισαι δολοφονος εαν εισαι στρατιωτης και εσκεμενα σκοτωνεις αμαχο πλυθησμο. Οι Γερμανοι μπαιναν στα χωρια, τραβουσαν πλυθησμο οτιδηποτε ηλικιας και γενους εξω απο τα σπιτια και τους στηνανε στον τοιχο για εκτελεση.

Οι ΗΠΑμερικανοι στρατιωτες εχουν κατι τετοιο ποτε?