Τι είναι φωτογραφία;

Αυτό είναι ένα ερώτημα που λίγοι θέλουν να σκεφτούν και ακόμα πιο λίγοι είναι αυτοί που θα το καταλάβουν.

Για τους περισσότερους, μια φωτογραφία είναι το πάτημα ενός κουμπιού και τίποτα παραπάνω. Σήμερα με της νέας τεχνολογίας φωτογραφικές μηχανές, δεν χρειάζεται ο χρήστης να κάνει τίποτα, όλα τα κανονίζει η ίδια η φωτογραφική μηχανή.
Αυτή η κατηγορία ανθρώπων, βλέπει σε μια φωτογραφία, μόνο μια φωτογραφία, δηλαδή αυτό που κοίταγε και από την οθονούλα της φωτογραφικής μηχανής την στιγμή της πόζας.
Είναι οι ίδιοι, που πιάνουν μια φωτογραφία σαν να είναι χαρτοπετσέτα, είναι οι ίδιοι που η λέξη slaed είναι άγνωστη.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν πραγματικά να ξέρουν τι είναι η φωτογραφία.
Είναι αυτοί που αγοράζουν μηχανές και δεν γνωρίζουν να αλλάζουν το φιλμ ή ακόμα ακόμα να βγάζουν την κάρτουλα μνήμης από την μια ψηφιακή μηχανή.
Φυσικά δεν τους κατηγορώ, απλά τους βλέπω με άλλο μάτι.

Τώρα τι πιστεύω εγώ στο τι πραγματικά είναι μια φωτογραφία.
Αλλά πριν από αυτό, θα ήθελα να κάνω μια ρητορική ερώτηση.
Όλοι γνωρίζουμε το πώς λειτουργεί μια φωτογραφική μηχανή (στο περίπου), όλοι γνωρίζουμε ότι για να βγει μια φωτογραφία, χρειαζόμαστε ένα κλικ και ένα κλακ, όπου εκεί ενδιάμεσα είναι η γέννηση της φωτογραφίας. Κλικ ανοίγει η κουρτίνα και μπαίνει το φως και κλακ κλείνει η κουρτίνα και ως εκ θαύματος έχουμε την γέννηση τους.

Πόσο διαρκεί αυτό το κλικ-κλακ ;

Οι περισσότεροι και με το δίκιο σας θα πείτε, απειροελάχιστο χρόνο… εγώ όμως θα πω άπειρο χρόνο.
Ό χρόνος που μπορούμε να έχουμε ανάμεσα στο κλικ και στο κλακ, είναι άπειρος.
Μπορούμε να τον επιμηκύνουμε και να τον σταματήσουμε εμείς όποτε θέλουμε.
Οι περισσότερες φωτογραφίες είναι τραβηγμένες μέσα σε χιλιοστά του δευτερολέπτου.
Αλλά υπάρχουν και άλλες που ο χρόνος αυτό ήταν και πάνω από οκτώ συνεχόμενες ώρες.
Συνεπώς όταν σας ρωτήσουν πόσο μεγάλο είναι το διάστημα ανάμεσα στο κλικ και στο κλακ, απαντήστε : άπειρο.

Αλλά αυτό το κλικ δεν το συναντάμε μόνο σε μια φωτογραφική μηχανή.
Το συναντάμε και στην ίδια μας την ζωή, κάθε μέρα κάθε λεπτό. Δεν παίζει ρόλο πόσο ζωντανή ή ανιαρή είναι η ζωή μας.
Το συναντάμε πάντα και παντού.

Παράδειγμα, εγώ από ένα τυχαίο κλικ ξεκίνησα να ασχολούμαι με την φωτογραφία, από ένα τυχαίο κλικ βρήκα τις πιο περίεργες δουλείες…
Αλλά δεν είναι όλα κλικ στην ζωή μας.
Μια πράξη όπου την σκεπτόμαστε καιρό και κάποτε την υλοποιούμε δεν είναι κλικ…
Το κλικ είναι αυτό που σκεφτήκαμε την μια στιγμή και την επόμενη αρχίσαμε να το υλοποιούμε.
Σκεφτείτε μόνοι σας, πόσα τέτοια κλικ έχετε κάνει. Άλλα μπορεί να είναι ευχάριστα, για παράδειγμα ένα ποτό που κεράσατε σε μια κοπέλα / αγόρι ή μια κουβέντα που ανταλλάξατε… και μετά από αυτό το κλικ άλλαξε η ζωή σας κατά μεγάλο βαθμό.
Από την άλλη υπάρχουν και τα κλικ όπου μόνο καλά και ευχάριστα μπορούμε να τα πούμε, για παράδειγμα το θάνατο ενός φιλικού σας προσώπου, όπου σε μια στιγμή ήρθαν τα πάνω κάτω, που λέει και ο σοφώς μας λαός.

Αυτά είναι τα κλικ που όπως γεννάνε καινούριες φωτογραφίες, γεννάνε και καινούριες ζωές σε όλους εμάς.

Πέρα από τα κλικ.

Οι περισσότεροι άνθρωποι λένε διαφωνούν, αλλά μια μερίδα συμφωνεί…
Στο τι;
Στο ότι η μηχανή του χρόνου έχει εφευρεθεί.
Εγώ κατατάσσομαι σε αυτούς που πιστεύουν ότι έχει εφευρεθεί και μάλιστα όχι τώρα, μα πριν από εκατό και πάνω χρόνια!

Φωτογραφία.
Αυτή είναι για εμένα η μηχανή του χρόνου.

Με μια φωτογραφία ταξιδεύεις τόσο γρήγορα στον χρόνο, που ούτε και ο ποιο τρελός επιστήμονας δεν μπορεί να φανταστεί.
Κοιτάς μια φωτογραφία των παιδικών σου χρόνων από το πανεπιστήμιο, αμέσως χωρίς καν να το καταλάβεις, έχεις βρεθεί και πάλι εκεί πίσω… στο ίδιο τόπο, με τα ίδια άτομα, με την ίδια ηλικία που είχες και τότε… και ορκίζεσαι ότι ακούς τις φωνές από τους φίλους σου, ορκίζεσαι ότι ένιωσες ότι σε άγγιξαν, ότι τους ένιωσες και πάλι!
Έτσι μόλις έχεις κάνει το ταξίδι σου στο παρελθόν.

Ταξίδι στο μέλλον.
Πολλές φορές βλέποντας φωτογραφίες από μωράκια, ταξιδεύω στο μέλλον, σκέφτομαι το τι θα έχουν κάνει στην ζωή τους μετά από 20 χρόνια, για παράδειγμα, τι θα έχουν σπουδάσει.
Μπορεί να μην κάνουν τίποτα από όλα αυτά που σκέφτομαι εγώ, αλλά δεν πειράζει, το ταξίδι μου το έχω κάνει.

Το μαγικό φίλτρο.
Επίσης με μια φωτογραφία, μπορούμε να πάμε σε μέρη που καν δεν έχουμε την δυνατότητα να πάμε.
Βλέπουμε μια φωτογραφία από το Έβερεστ και αμέσως είναι σαν να ήμαστε και εμείς εκεί. Μπορούμε να πιάσουμε το χιόνι και να το νιώσουμε στο χέρι μας, να βλέπουμε να μετατρέπετε σε νερό λόγο της ζέστης της επιδερμίδας μας.
Ή μπορούμε να δούμε μια φωτογραφία από ζεστή αμμουδιά όπου το θαλασσινό νερό χαλάει την ηρεμία του τοπίου με τα πλατσουρίσματα του πάνω στα μικρά βράχια.
Ακόμα και να έχει κρύο, εμείς θα νιώσουμε την ζεστασιά της, θα μυρίσουμε το ιώδιο της θάλασσας και ίσως ακούσουμε και κανένα αλμπατρός να φωνάζει.

Με μια φωτογραφία, μπορούμε να μεταφέρουμε χαρά, αγάπη, έρωτα, φαντασία… μπορούμε να μεταφέρουμε ότι θέλουμε εμείς να λάβουμε!

Εδώ θα πρέπει να δανεισθώ και εγώ το σοφό ρητό : Μία φωτογραφία ισούται με χίλιες λέξης.
Και πιστέψτε με… μερικές φορές ούτε αυτές δεν φτάνουν.

Όπως έγραψα στην αρχή, μια φωτογραφία δεν είναι χαρτοπετσέτα. Στην ζωή μου και πόσο μάλλον μετά από την ενασχόληση μου με αυτή, δεν έσκισα καμιά φωτογραφία.
Όσο χάλια και να είναι, έχει και αυτή μια θέση μέσα σε ένα από τα ντοσιέ μου.
Δεν υπάρχει κακή φωτογραφία… ακόμα και μια που είναι φλου… μπορεί να συμβολίζει κάτι. Όπως και μια φωτογραφία που από τεχνική σκοπιά να είναι άρτια, μπορεί να μην έχει τίποτα απολύτως να πει.

Κλείνοντας, θα ήθελα να πω, ότι δεν γνωρίζω γιατί ακριβώς έγραψα αυτό το κείμενο, απλά μου βγήκε από μέσα μου.
Και πιστεύω ότι με αυτό, θα κάνω πολλούς από εσάς να αναθεωρήσετε για το τι εστί φωτογραφία.

Αν τυχών μου έρθει και τίποτα άλλο να προσθέσω αργότερα, θα το κάνω με συμπληρωματικό μου post.

Επίσης αν δεν μπορείτε να βγάλετε άκρη από αυτά που γράφω, παρακαλώ να μου το πείτε.

Φιλικά
Θανάσης.

Ωραίο κείμενο Θανάση!!

Πράγματι ωραίο!...

Μόνο, όταν λες slaed, εννοείς το γνωστό μας σλάιντ (slide);

Ωραίος ο Θανάσης!

Νομίζω οτι το post του Θανάση έχει βάλει ήδη υποψηφιότητα για το καλύτερο post του 2006. Πολύ ωραίο κείμενο Θανάση

Πολύ όμορφο 'κείμενο' Θάνο. Κατάφερες να δούμε μέσα στις λέξεις κι όχι απλά τις λέξεις.

Μπράβο Θανάση !!

Θα μπορούσα να κάνω μία παρουσίαση για τα τηλεσκόπια. Το έχω κάνει όμως σε παλαιότερο topic http://www.4troxoi.gr/phpBB2/viewtopic. ... 4&start=15 οπότε δέν ξέρω άν αρκεί που κάνω τήν παραπομπή ή θά έπρεπε να το ξαναγράψω...

Ο χρήστης nexis έγραψε:
Θα μπορούσα να κάνω μία παρουσίαση για τα τηλεσκόπια. Το έχω κάνει όμως σε παλαιότερο topic http://www.4troxoi.gr/phpBB2/viewtopic. ... 4&start=15 οπότε δέν ξέρω άν αρκεί που κάνω τήν παραπομπή ή θά έπρεπε να το ξαναγράψω...

Ξαναβάλε το κείμενό σου και εδω!

Το τηλεσκόπιο είναι ένας συλλέκτης φωτός. Ο σκοπός του είναι να συγκεντρώσει το φως και στην συνέχεια να μεγεθύνει το είδωλο. Όσο περισσότερο φως συλλέγει τόσο καλύτερα κάνει την δουλειά για την οποία είναι κατασκευασμένο. Το κύριο χαρακτηριστικό (που από αυτό εξαρτάται πόσο φως συλλέγει ένα τηλεσκόπιο) των τηλεσκοπίων είναι η διάμετρος του κύριου φακού/κατόπτρου. Δηλαδή για να το καταλάβει κανείς απλά όσο πιο χοντρός είναι ο σωλήνας του τηλεσκοπίου (με επέκταση και ο κύριος φακός/κάτοπτρο) τόσο καλύτερο. Μετά μέσω των προσοφθαλμίων πετυχαίνει την μεγέθυνση του ειδώλου. Ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό του τηλεσκοπίου είναι και ο εστιακός λόγος f όπου εξαρτάται από την απόσταση των οπτικών μέσα στον σωλήνα του τηλεσκοπίου. Από τον εστιακό λόγο εξαρτάται το τι μεγέθυνση μπορούν να πετύχουν οι προσοφθάλμιοι (κάτι σαν την τελική σχέση μετάδοσης σε ένα αυτοκίνητο). Τα τηλεσκόπια αναλόγως τον τρόπο που συλλέγουν το φως χωρίζονται σε κατηγορίες.

1. Διοπτρικά
2. Κατοπτρικά
3. Καταδιοπτρικά

Τι χαρακτηριστικά έχουν οι κατηγορίες αυτές τι πλεονεκτήματα και τι μειονεκτήματα

1. Τα διοπτρικά.
   ](http://imageshack.us)
   Είναι τα τηλεσκόπια πού έχει ο κόσμος στο μυαλό του όταν ακούει για τηλεσκόπια. Ένας μακρύς σωλήνας φαρδύς στην μία μεριά πού λεπταίνει όσο πλησιάζεις στην άλλη άκρη. Έχει έναν φακό μπροστά(κύριος
   φακός,objective lens) όπου συλλέγει το φως και έναν φακό πίσω(προσοφθάλμιο,eyepiece) που προβάλει το είδωλο στο μάτι. Πολύ καλή αντίθεση ειδώλου χωρίς οπτική παρεμπόδιση. Τά μειονέκτημά τους είναι ότι αν θες σχετικά μεγάλο τηλεσκόπιο είναι πολύ ακριβό και πολύ βαρύ και αυτοί είναι οι κύριοι λόγοι που δεν προτιμούνται πλέον. Τα φθηνά τηλεσκόπια τέτοιου τύπου μπορεί να πάσχουν από χρωματικές αλλοιώσεις.

2. Κατοπτρικά ή νευτώνεια.

](http://imageshack.us)

Έχουν σωλήνα σταθερής διαμέτρου. Το φως μπαίνει από την ανοικτή άκρη του και συλλέγεται από το κύριο κάτοπτρο(concave miror στο σχήμα) πού βρίσκεται στην άλλη άκρη. Η αντανάκλαση τού ειδώλου στέλνεται στο δευτερεύον κάτοπτρο (flat mirror στο σχήμα) πού βρίσκεται στην μπροστινή άκρη του όπου αυτό με την σειρά του αντανακλά με την σειρά του και στέλνει το είδωλο στο προσοφθάλμιο(eypiece) που το προβάλει στο μάτι. Είναι τα τηλεσκόπια που έχουν την καλύτερη αντιστοιχία τιμής/απόδοσης. Μειονεκτούν στο ότι έχουν κεντρική παρεμπόδιση με αποτέλεσμα όχι τόσο καλή αντίθεση, είναι αρκετά ογκώδη, έχουν ανοικτά οπτικά με αποτέλεσμα ευπαθή στην σκόνη και σε όλες τις καιρικές συνθήκες και θέλουν προσοχή. Είναι κάτι σαν να λέμε θυσιάζεις τις ευκολίες για την απόδοση. Έχουν μεγάλη απήχηση ανάμεσα στους ερασιτέχνες αστρονόμους καθότι αν κανείς ασχοληθεί πολύ θέλει όλο και μεγαλύτερο άνοιγμα στο τηλεσκόπιό του (αυτά τα τηλεσκόπια το πετυχαίνουν αυτό με πολύ λιγότερα χρήματα από τούς άλλους τύπους) και παθαίνει αυτό που είναι ως γνωστό apreture fever(πυρετός για μεγαλύτερο άνοιγμα). Είναι κάτι αντίστοιχο με τα άλογα στο αμάξι. Όσα και να έχεις ποτέ δεν είναι αρκετά.

3. Καταδιοπτρικά.
   Χρησιμοποιούν ένα σύστημα φακών και κατόπτρων. Είναι τα πιο περίπλοκα σε κατασκευή. Μεγάλο τους πλεονέκτημα το μέγεθος (σε μεγάλα τηλεσκόπια παίζει πολύ σημαντικό ρόλο αυτό αφού φτάνεις σε κάποιο σημείο που δεν μπορείς να μεταφέρεις το τηλεσκόπιο πλέον εύκολα) η πολύ καλή τους απόδοση σε όλα τα είδη παρατηρήσεων και είναι τα καλύτερα για αστροφωτογράφιση. Μειονέκτημα η τιμή τους. Φτιάχνονται σε διαφόρους τύπους με πιο συνηθισμένο τον Schmidt-Cassegrain και με τον τύπο Maksutov-Cassegrain να ακολουθεί.

Όλα τα τηλεσκόπια (εκτός από τα πολύ μικρά) χρειάζονται βάση για να στηριχθούν. Υπάρχουν διάφοροι τύποι βάσεων που όμως μάλλον δεν νομίζω ότι είναι χρήσιμο να αναφερθώ σε λεπτομέρειες μίας που πιστεύω πώς θα γίνω κουραστικός αν δεν έχω γίνει ήδη. Απλά μία καλή βάση κάνει μεγάλη διαφορά σε ένα τηλεσκόπιο καθότι το κρατάει σταθερό και βοηθάει στο να ακολουθήσει κανείς την φαινόμενη κίνηση των ουρανίων σωμάτων (φαινόμενη γιατί στην πραγματικότητα η γη γυρίζει). Πολλοί που αγοράζουν τηλεσκόπια αγνοούν τό πόσο σημαντική είναι η βάση με αποτέλεσμα να κάνουν κακές αγορές και να ταλαιπωρούνται μετά.

Πολλές φορές με ρωτάνε πράγματα που μερικά από αυτά μου ακούγονται αστεία όμως αν κάποιος δεν ξέρει μάλλον είναι φυσικό νά έχει τέτοιες απορίες. Έτσι θα παραθέσω μερικές από τις απορίες που έχω ακούσει για τηλεσκόπια με τις απαντήσεις από κάτω.

1. Πόσο μακριά βλέπει ένα τηλεσκόπιο?
   Το πόσο μακριά βλέπει δεν εξαρτάται μόνο από το τηλεσκόπιο. Οι άνθρωποι πόσο μακριά μπορούν να δουν με τα μάτια? Αν κοιτάξει κανείς μακριά στον ορίζοντα πολύ πιθανόν μετά από κάποια χιλιόμετρα να μην μπορεί να δει. Αν δε έχει και ομίχλη.. Το μακρύτερο αντικείμενο που μπορεί να δει γυμνό ανθρώπινο μάτι από την γη είναι ο γαλαξίας τής Ανδρομέδας όπου βρίσκεται 2 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Αν υπήρχε κάτι που βρισκόταν 10 φορές πιο μακριά αλλά ήταν 100 φορές πιο λαμπρό θα μπορούσαμε πάλι να το βλέπουμε με γυμνά μάτια. Τα τηλεσκόπια είναι βοηθήματα για ο μάτι όπου συλλέγουν περισσότερο φως με αποτέλεσμα να βλέπουν λιγότερο φωτεινά αντικείμενα. Σίγουρα μπορεί κανείς νά δει πολλά εκατομμύρια έτη φωτός μακριά με κάποιο μεγάλο τηλεσκόπιο.Το γνωστό τηλεσκόπιο Huble όπου βρίσκεται στο διάστημα έχει κατορθώσει να δει λίγο παραπάνω από 14 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Παράγοντες που επηρεάζουν πόσο μακριά μπορεί να δει κανείς με το τηλεσκόπιο:
   α.Πόσο δυνατό είναι το τηλεσκόπιο.
   β.Τί παρατηρεί. Ένα πολύ λαμπερό αντικείμενο φαίνεται από πολύ πιο μακριά από ένα όχι και τόσο λαμπρό. Ένα γνωστό παράδειγμα που είχα διαβάσει είναι από πόσο μακριά μπορεί κανείς να δει ένα κεράκι αναμμένο και από πόση απόσταση έναν φάρο.
   γ.Την φωτορύπανση και την κατάσταση τής ατμόσφαιρας. Η φωτορύπανση κάνει μεγάλη ζημιά. Ή διαύγεια τής ατμόσφαιρας είναι ένα πράγμα που ταλαιπωρεί όλους όσους παρατηρούν με τηλεσκόπια. Για αυτό και οι αμερικάνοι έστειλαν το Huble στο διάστημα.
   δ.Ποιός κάνει την παρατήρηση. Ένας έμπειρος παρατηρητής μπορεί να δει πολύ αμυδρότερα αντικείμενα από ότι ένας νέος. Επίσης ρόλο παίζει και η ηλικία καθότι από τα 40 και μετά... όσο και να μην το θέλουμε..

2. Τι μεγέθυνση κάνει ένα τηλεσκόπιο?
   Την μεγέθυνση δεν την κάνει το τηλεσκόπιο. Την κάνουν οι προσοφθάλμιοι. Σίγουρα ένα τηλεσκόπιο με μεγαλύτερο f πετυχαίνει μεγαλύτερη μεγέθυνση από ένα με μικρότερο. Όμως την τελική επιλογή την κάνεις με τον προσοφθάλμιο. Διαλέγεις έναν κατάλληλο και παίρνεις την μεγέθυνση που θες. Εδώ υπάρχει μία παγίδα. Πολλά φτηνά τηλεσκόπια διαφημίζουν 'κάνει μεγέθυνση x1000'. Αν το τηλεσκόπιο δεν είναι αρκετά μεγάλο δεν σηκώνει πολύ μεγέθυνση. Κάτι σαν να πάω εγώ να βάλω το κιβώτιο ταχυτήτων από μία ferrari σε ένα αμάξι με 60 άλογα. Δεν θα μπορέσει παρά μόνο την πρώτη και την δευτέρα να χρησιμοποιήσει. Μετά θα κρεμάσει καθότι δεν έχει την απαιτούμενη ισχύ. Για αυτό και σοβαρά τηλεσκόπια στα χαρακτηρίσθηκα τους αναφέρουν μέγιστη χρήσιμη μεγέθυνση.

3. Τι βλέπεις με ένα τηλεσκόπιο?
   Με το τηλεσκόπιο βλέπεις πάρα πολλά πράγματα. Πλανήτες δορυφόρους (τεχνητούς και φυσικούς) αστέρια νεφελώματα γαλαξίες αστρικά σμήνη διπλούς αστέρες κομήτες κ.α. Ακόμα μπορεί κανείς να εστιάσει και σε επίγειους στόχους. Εγώ προσωπικά τούς επίγειους στόχους δεν τους βρίσκω και πολύ ενδιαφέροντες όμως από ερωτήσεις που μου κάνουν πολλές φορές παρατηρώ ότι υπάρχει έντονο ενδιαφέρον. Ειδικά όσον αφορά τα αστέρια μπορεί μεν να τα βλέπεις αλλά καθότι είναι πολύ μακριά όσο και μεγέθυνση να έχεις ποτέ δεν βλέπεις κάτι παραπάνω από τελίτσες. Το τι προτιμάει κανείς να δει πολλές φορές καθορίζει και το τι τηλεσκόπιο είναι καλύτερο να αγοράσει. Το φεγγάρι και οι πλανήτες καθότι είναι σχετικά εύκολοι στόχοι αποτελούν πολλές φορές αγαπημένο στόχο των ερασιτεχνών.

Το θρεντ αυτό εξελίσσεται πανέμορφα! Μπράβο σας παίδες για τα κείμενα και τις πληροφορίες!

Τελικά ενώ διαφαινόταν οτι θα είχε καλή εξέλιξη το thread δεν συνέβη αυτό..

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:
Το θρεντ αυτό εξελίσσεται πανέμορφα! Μπράβο σας παίδες για τα κείμενα και τις πληροφορίες!

oύτε ο νοστράδαμος τετοια προβλεψη δεν εκανε

Μητσοτάκης!

Είχα τήν ιδέα ( ελπίζω καλή ) νά φτιαχτεί ένα θέμα που ώς αντικείμενο του νά έχει τήν ανταλλαγή γνώσεων.
Δηλαδή κάτι που εμείς γνωρίζουμε καί πιστεύουμε οτι είναι έξυπνο ή ενδιαφέρον καί αξίζει να το μοιραστούμε και με άλλους.
Από το πιό απλό εώς το πιό σύνθετο.
Ελπίζω να τό διασκεδάσετε !!
Άς κάνω εγώ την αρχή με κάτι απλό : Γνωρίζετε γιατί οι Χιώτες πήγαιναν δυό-δυό ??
Το θέμα δέν είναι κουίζ, οπότε γράφουμε αυτό που γνωρίζουμε : Oί Χιώτες φίλοι μου πήγαιναν δυό-δυό επειδή επί τουρκοκρατίας όταν όταν κάποιος τούρκος έβλεπε κάποιον Χιώτη μόνο του να περπατάει, τον υποχρέωνε να τον μεταφέρει στην πλάτη .
Ετσι οι έξυπνοι Χιώτες πήγαιναν δυό-δυό και μόλις έβλεπαν τούρκο ανέβαινε ο ένας στην πλάτη του άλλου και έτσι ο τούρκος προσπερνούσε χωρίς να υποβάλει τους Έλληνες στο εξευτελιστικό και κουραστικό κουβάλημα.

Για να μην φορτώνονται Τούρκο στην πλάτη και να τον μεταφέρουν (όπως απαιτούσαν τα ήθη των Οθωμανών) προτιμούσαν να είναι 2 , οπότε μόλις έβλεπαν Τούρκο τσουπ ανέβαινε ο ένας στην πλάτη του άλλου και πορεύονταν ήσυχοι.
Αυτά τουλάχιστον λέει η παράδοση.

Αυτό ξέρω κι εγώ...

Ο χρήστης Kωνσταντίνος έγραψε:
Για να μην φορτώνονται Τούρκο στην πλάτη και να τον μεταφέρουν (όπως απαιτούσαν τα ήθη των Οθωμανών) προτιμούσαν να είναι 2 , οπότε μόλις έβλεπαν Τούρκο τσουπ ανέβαινε ο ένας στην πλάτη του άλλου και πορεύονταν ήσυχοι.
Αυτά τουλάχιστον λέει η παράδοση.

Σωστός Κωνσταντίνε.
Έγραψα και την απάντηση στην αρχή του θέματος επειδή δεν ειναι κουιζ . Δέν χρειάζεται να είναι ερώτηση.Απλά παραθέτουμε αυτό που γνωρίζουμε, ή το συζητάμε.

Ο χρήστης iant έγραψε:
www.slang.gr - έχει ΠΟΛΥ ενημερωτικό υλικό!!!

Π.χ. κ@λοφτιαγμένο

Tυφλα να εχουν τα λεξικα