Πως γινετε ολοι να μισουν τους δ.υ και να παρακαλανε να ειναι στη θεση τους δεν το καταλαβαινω

Ο χρήστης leonp έγραψε:

Τους μισούν γιατί δεν είναι στη θέση τους.

Ποιος δε θα ηθελε να δουλευει 6 ωρες πενθημερο και να περνει ενα μισθο βρεξει-χιονισει?

Οχι οτι ειναι ολοι το ιδιο, αλλα η αληθεια ειναι οτι η μονιμοτητα και η 'εξασφαλιση' στο δημοσιο ειναι μεγαλο κινητρο...
Ακομα και παλαιοτερα που επερναν μισθο 3500δρχ (οταν ο βασικος ηταν 5000) καποιοι προτιμησαν τη μονιμοτητα.

γνωριζει κανεις το μισθο ενος που κανει το 'αγροτικο' του στον ΟΠΕΚΕΠΕ? Πρόκειται για γεωπονο απο ΑΠΘ που του ήρθε επιτελους η πρόσκληση να 'δουλεψει' ένα χρόνο σε δουλεια σχετική με αυτή που σπούδασε.
Επειδη εργάζεται όμως ήδη, αν και μερικη απασχοληση, το σκέφτεται αν αξιζει το κόπο απο τη μία για το ποσο του μισθού και απο την άλλη την αβεβαιώτητα μισθοδοσίας του δημοσιού ( οχι στους μονιμους).

Ο χρήστης nEK έγραψε:
γνωριζει κανεις το μισθο ενος που κανει το 'αγροτικο' του στον ΟΠΕΚΕΠΕ? Πρόκειται για γεωπονο απο ΑΠΘ που του ήρθε επιτελους η πρόσκληση να 'δουλεψει' ένα χρόνο σε δουλεια σχετική με αυτή που σπούδασε.
Επειδη εργάζεται όμως ήδη, αν και μερικη απασχοληση, το σκέφτεται αν αξιζει το κόπο απο τη μία για το ποσο του μισθού και απο την άλλη την αβεβαιώτητα μισθοδοσίας του δημοσιού ( οχι στους μονιμους).

ο μισθος πρεπει να ειναι περιπου στα 800-900, εφοσον δεν εχει αλλα προσοντα (master, παιδια κλπ)

χωρια η αφαλιση (τοσο ηταν για τους κτηνιατρους μεχρι περσι)

συγκεκριμενα ο ΟΠΕΚΕΠΕ, εαν βγει εξω για ελεγχους εχει χιλιομετρικη αποζημιωση εφοσον χρησιμοποιεις αυτοκινητο και καποια εκτος εδρας

παλιοτερα που 'λεφτα υπηρχαν' οποιος ειχε ορεξη για δουλεια και ηταν εξω σε ελεγχους επαιρνε καλο μισθο, μιλαμε παντα για συμβασιουχους

οι του αγροτικου ξεκιναν με τον χαμηλοτερο μισθο μιας και τυπικα ειναι σε πρακτικη ασκηση

Ο χρήστης saxon_747 έγραψε:

Πως γινετε ολοι να μισουν τους δ.υ και να παρακαλανε να ειναι στη θεση τους δεν το καταλαβαινω

Τους μισούν γιατί δεν είναι στη θέση τους.

Ποιος δε θα ηθελε να δουλευει 6 ωρες πενθημερο και να περνει ενα μισθο βρεξει-χιονισει?

Οχι οτι ειναι ολοι το ιδιο, αλλα η αληθεια ειναι οτι η μονιμοτητα και η 'εξασφαλιση' στο δημοσιο ειναι μεγαλο κινητρο...
Ακομα και παλαιοτερα που επερναν μισθο 3500δρχ (οταν ο βασικος ηταν 5000) καποιοι προτιμησαν τη μονιμοτητα.

Πόσο ΤΡΑΓΙΚΟ μπορεί να είναι αυτό για μια κοινωνία που έχει επιλέξει και θέλει να λαμβάνει μέρος στον αγωνα δρόμου που λέγεται καπιταλισμός....;;;;;;;

Ο χρήστης tryphon έγραψε:
[

Εδώ έγραψες, αν και η σχέση αυτού που αναφέρεις υπάρχει αν το ψάξεις, η συσχέτιση είναι άκρως λαϊκιστική.
Όταν ένας στους τρεις οικονομικά ενεργούς κατοίκους της χώρας απασχολείται έμμεσα η άμεσα από το δημόσιο και όταν προσθέτεις το ότι κανένας υπεύθυνος δεν δείχνει διατεθειμένος να αλλάξει αυτό το γεγονός καταλαβαίνεις που βρίσκεται η ρίζα του προβλήματος της χώρας, έτσι απλά.

Είσαι αισχρός για αυτό που έγραψες σχετικά με τους ενόχους του τραγικού περιστατικού.Τους ενόχους τους ξέρεις καλά και δε πρόκειται να δεχτώ την λάσπη σου.
Βγαίνω πολύ συχνά έξω από τα ρούχα μου όταν η προπαγάνδα της άρχουσας τάξης πιάνει από την μύτη τόσο έξυπνα πουλιά σαν και εσένα.
Μα καλά δεν εξοργίζεσαι από το τεράστιο ταξικό χάσμα και την πλήρη απουσία κοινωνικής δικαιοσύνης?Δεν θέλεις να σπάσεις την τηλεόραση όταν σου λένε οτι ο μισθός σου πρέπει να γίνει κινέζικος για να είναι ανταγωνιστική η ελληνική οικονομία?Δε σου έρχεται να ρίξεις μια μπουνιά στη σκατοφατσα του Δασκαλοπουλου?
Με το να κλείνεις τα μάτια στους πραγματικούς ενόχους που βγάζουν ακόμα και σήμερα δις , ρουφάνε ολόκληρο το ελληνικό κράτος σπιθαμή προς σπιθαμή και πληρώνουν ψίχουλα για φόρους,το μόνο που θα πετύχεις μελλοντικά είναι να σου φορέσουν τις αλυσίδες και μάλιστα οικειοθελώς.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο κόσμος δεν αφουγκράζεται το άδικο και δεν ζητάει κοινωνική ισότητα. Τόσο φιλοτομαριστές είμαστε πια σαν άνθρωποι?
Το spoiler ειναι kinder έκπληξη από ένα θαυμάσιο βιβλίο

ΥΣ. Ανοίξτε σαμπάνια τα φιλαράκια του Λάτση. Ανέβηκε μερικές θέσεις στο Top100 του forbes

[spoiler=:hdch9op6]Οι Αναρχικοί, εξακολουθούσαν να διατηρούν έναν μάλλον φανταστικό έλεγχο στην Καταλονία, και η Επανάσταση εξακολουθούσε να προχωράει μέσα από μια ιδιότυπη γενική έξαψη. Σε κάποιον πάντως που θα ήταν παρών από την αρχή των γεγονότων, φαινόταν, από τον Δεκέμβρη κιόλας ή τον Γενάρη, πως η Επαναστατική περίοδος, είχε ήδη τελειώσει. Αλλά για κάποιον που ερχόταν κατ’ ευθείαν από την Αγγλία, το θέαμα της Βαρκελώνης, ήταν σίγουρα κάτι το τρομακτικό και κατακλυσμιαίο! Για μένα άλλωστε, ήταν και η πρώτη φορά που βρισκόμουν σε μια πόλη, όπου τα χαλινάρια τα κρατούσε η εργατική τάξη. Πρακτικά μιλώντας, όλα τα κτίρια, οποιουδήποτε μεγέθους, είχαν καταληφθεί από τους εργάτες, που είχαν βέβαια «φορέσει» τις κόκκινες σημαίες, ή και τις μαυρο-κόκκινες, των Αναρχικών. Σε όλους, μα όλους τους τοίχους της πόλης, υπήρχαν ζωγραφισμένα σφυροδρέπανα και εμβλήματα των επαναστατικών κομμάτων. Σχεδόν κάθε εκκλησία είχε συληθεί, και οι εικόνες καίγονταν. Άλλες εκκλησίες, εδώ κι’ εκεί, είχαν κατεδαφιστεί συστηματικά από ομάδες εργατών. Σε κάθε κατάστημα, σε κάθε καφενείο, έβλεπες πινακίδες που έλεγαν πως το κατάστημα αυτό, είχε κολλεκτιβοποιηθεί! Ακόμα και παράγκες τσαγκάρικες είχαν κολλεκτιβοποιηθεί, και είχαν βαφτεί κοκκινόμαυρες! Οι σερβιτόροι σε κοιτούσαν ίσια στα μάτια, και σου φέρονταν σαν ίσος σε ίσο.

Ενώ κάποιες μορφές της γλώσσας κάπως πιο επίσημες, είχαν προσωρινά εξαφανιστεί. Κανείς δεν αποκαλούσε πια τον άλλον «κύριε» ή «Δον», όλοι αποκαλούσαν ο ένας τον άλλο «σύντροφε», και αντί για «καλημέρα», όλοι χαιρετιόντουσαν με το «γειά». Το να δίνεις ή να ζητάς και να παίρνεις φιλοδώρημα, ήταν πια απαγορευμένο, και με νόμο μάλιστα, από τον καιρό του Πρίμο ντε Ριβέρα. Η πρώτη δική μου εμπειρία γι’ αυτό, υπήρξε μια «διάλεξη» που μου έκανε ένας διευθυντής ξενοδοχείου, όταν προσπάθησα να δώσω φιλοδώρημα στο παιδί του ασανσέρ. Δεν υπήρχαν καθόλου ιδιωτικά αυτοκίνητα πλέον, και τα τραμ, τα ταξί, & τα άλλα μέσα μεταφοράς, είχαν, όλα βαφτεί κόκκινα και μαύρα. Παντού έβλεπες επαναστατικές αφίσες, που έλαμπαν με τα καθαρά κόκκινα και μπλε τους χρώματα, κάνοντας τις λίγες διαφημίσεις που είχαν απομείνει, να φαίνονται σαν λασπωμένες μουτζούρες! Κάτω στο Ράμπλας, στην άδεια κεντρική οδική αρτηρία, όπου το πλήθος σχημάτιζε ποτάμια, βαδίζοντας ολημερίς πάνω-κάτω, τα μεγάφωνα, μετέδιδαν συνέχεια επαναστατικά τραγούδια! Κι’ αυτό, συνεχιζόταν όλη τη μέρα, αλλά και αργά τη νύχτα.

Και αυτό ακριβώς το θέαμα του πλήθους, ήταν το πιο αλλόκοτο πράγμα απ’ όλα. Και για να το πούμε έξω απ’ τα δόντια, μιλάμε για μια πόλη, στην οποία, οι πλουσιότερες τάξεις, έδειχνε πως είχαν πλέον σταματήσει να υπάρχουν! Και εκτός από έναν μικρό αριθμό γυναικών και ξένων, δεν υπήρχε κανείς, που να μπορείς να πεις πως ήταν καλοντυμένος. Στην πραγματικότητα, όλοι πλέον φορούσαν ρούχα της εργατικής τάξης, ή εκείνες τις μπλε φόρμες, ή και ρούχα-στολές της Πολιτοφυλακής.

Όλα αυτά πάντως, ήταν και αλλόκοτα, αλλά και συγκινητικά. Υπήρχαν φυσικά, πολλά απ’ αυτά, που δεν τα καταλάβαινα. Ακόμα και πολλά, που μπορείς να πεις, πως δε μου άρεσαν καν. Αλλά σίγουρα, ήταν πράγματα, για τα οποία, δεν μπορούσες, παρά να αναγνωρίσεις πως άξιζε κάποιος να παλέψει γι’ αυτά! Τελικά, πίστεψα πως τα πράγματα ήταν έτσι ακριβώς πως έδειχναν. Ότι αυτό που έβλεπα, ήταν όντως ένα Εργατικό Κράτος. Ότι όλη η Αστική τάξη, η μπουρζουαζία, είτε είχε τραπεί σε φυγή, είτε είχε σκοτωθεί στις μάχες, είτε, τέλος πάντων, είχε εθελοντικά προσχωρήσει στην πλευρά των εργατών. Απλά, φαίνεται, πως καθόλου δεν είχα πάρει χαμπάρι, πως πλήθη ολόκληρα από αστούς, που μάλιστα έδειχναν να ξέρουν πολύ καλά τι έκαναν, «παρίσταναν τον ψόφιο κοριό», μεταμφιεσμένοι σε εργάτες μέχρι να περάσει η μπόρα.

Μαζί με όλα αυτά ανάκατα στην ατμόσφαιρα, πλανιόταν, βέβαια, και κάτι από το σατανικό πνεύμα του Πολέμου. Η πόλη, είχε πάρει μια εικόνα αποστεωμένη, βρώμικη & ανοικοκύρευτη. Οι δρόμοι και τα κτίρια, φανερά ασυντήρητα. Οι ίδιοι αυτοί οι ασυντήρητοι δρόμοι της πόλης, όλοι οι δρόμοι, για το φόβο των αεροπορικών επιδρομών, ήταν ελάχιστα φωτισμένοι, και για να λέμε την αλήθεια, θεοσκότεινοι. Ενώ τα μαγαζιά, ήταν κουρελιάρικα τα πιο πολλά, και στην καλύτερη περίπτωση, με μισοάδεια τα ράφια λίγα, τα καλύτερα. Το κρέας, ήταν, φυσικά, σπάνιο. Ενώ το γάλα, πρακτικά, ήταν ένα πολύ δύσκολο έπαθλο. Υπήρχε απλά, ένα είδος «περίπου κάρβουνου», λίγη ζάχαρη και πετρέλαιο, και ελάχιστο, από ένα είδος ψωμιού. Ακόμα κι’ αυτή την περίοδο, οι ουρές για την προμήθεια ψωμιού, συχνά, πάντα σχεδόν, εκτείνονταν σε πολλές εκατοντάδες γυάρδες. Και έτσι όμως, ακόμα και τώρα, απ’ ότι μπορούσε πολύ εύκολα να καταλάβει κάποιος, οι πολίτες, ήταν και ευχαριστημένοι(!), και γεμάτοι ελπίδες! Στο κάτω-κάτω, η ανεργία ήταν μηδενική, και το κόστος της ζωής, μπορούσε ακόμα να διατηρείται σε πραγματικά χαμηλότατα επίπεδα. Μπορούσες να δεις, ελάχιστους μόνο φανερά πάμφτωχους ανθρώπους. Ενώ δεν υπήρχαν και καθόλου σχεδόν ζητιάνοι, εκτός από τους τσιγγάνους.

Πάνω απ’ όλα όμως, έβλεπες μια σταθερή πίστη στην Επανάσταση και στο Μέλλον, ένα διάχυτο αίσθημα, ότι είχες κιόλας μεταφερθεί σε μια περιοχή Ισότητας & Ελευθερίας. Τα ανθρώπινα πλάσματα, προσπαθούσαν πάνω απ’ όλα να συμπεριφέρονται σαν τέτοια, σαν ανθρώπινα πλάσματα δηλαδή. Κι’ όχι σαν απλά εξαρτήματα σε μια τερατώδη καπιταλιστική Μηχανή. Στα κουρεία, είχαν αναρτήσει πινακίδες με αναρχικό περιεχόμενο (οι περισσότεροι κουρείς ήταν Αναρχικοί), που εξηγούσαν ευγενικά, πως όλοι οι μπαρμπέρηδες, είχαν πλέον σταματήσει να είναι σκλάβοι! Στους δρόμους, έδιναν χρώμα φανταχτερές, φωτεινές αφίσες, που καλούσαν τις πουτάνες, να σταματήσουν πλέον να είναι πουτάνες.

Για οποιονδήποτε όμως προερχόταν από τον «ξινό», σκληρό & αλαζονικό πολιτισμό των «αγγλόφωνων φυλών», αυτή η λογοτεχνική εκζήτηση με την οποία «όλοι αυτοί οι ιδεαλιστές Ισπανοί» προσλάμβαναν τα χιλιοειπωμένα συνθήματα της Επανάστασης, ήταν, κάτι απλά «αξιοθρήνητο»!

Ήταν τέτοιοι οι καιροί, που επαναστατικές μπαλάντες του πιο απλοϊκού τύπου, όλες, μα όλες, για την «προλεταριακή αδερφοσύνη» ή για την «κακοήθεια του Μουσολίνι», πουλιόταν όλες στους δρόμους, για μερικά σαντίμια η κάθε μια.

Όχι λίγες φορές μάλιστα, έβλεπα ανθρώπους, μέλη της Πολιτοφυλακής, φανερά χωρίς καμιά σχέση «με λογοτεχνίες και τέτοια», να αγοράζουν μια απ’ αυτές τις μπαλάντες, να τις απαγγέλλουν με κόπο στο δρόμο, και αμέσως μετά, να τις τραγουδούν(!), αφού τις είχαν «ταιριάξει» σε έναν γνωστό, πετυχημένο σκοπό (μελωδία) της εποχής…

Με μια ιστορική ματιά: Ο George Orwell που πολέμησε στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο στην γραμμή του σοσιαλιστικού POUM, στο βιβλίο του «Φόρος Τιμής στην Καταλονία» περιγράφει τις θετικές μαρτυρίες του από την Αναρχική Επανάσταση στην Καταλονία.

Μετάφραση: Βαγγέλης Καργούδης:[/spoiler:hdch9op6]

Ο χρήστης Spartan έγραψε:

Πως γινετε ολοι να μισουν τους δ.υ και να παρακαλανε να ειναι στη θεση τους δεν το καταλαβαινω

Τους μισούν γιατί δεν είναι στη θέση τους.

Ποιος δε θα ηθελε να δουλευει 6 ωρες πενθημερο και να περνει ενα μισθο βρεξει-χιονισει?

Οχι οτι ειναι ολοι το ιδιο, αλλα η αληθεια ειναι οτι η μονιμοτητα και η 'εξασφαλιση' στο δημοσιο ειναι μεγαλο κινητρο...
Ακομα και παλαιοτερα που επερναν μισθο 3500δρχ (οταν ο βασικος ηταν 5000) καποιοι προτιμησαν τη μονιμοτητα.

Πόσο ΤΡΑΓΙΚΟ μπορεί να είναι αυτό για μια κοινωνία που έχει επιλέξει και θέλει να λαμβάνει μέρος στον αγωνα δρόμου που λέγεται καπιταλισμός....;;;;;;;

Πόσο τραγική είναι η εθελοδουλεία.

Τη δουλειά σου τη βρήκες μόνος σου ή στη βρήκε και σ' έστειλε με το ζόρι η οικογένειά σου;

Youtube Video

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Τη δουλειά σου τη βρήκες μόνος σου ή στη βρήκε και σ' έστειλε με το ζόρι η οικογένειά σου;

Youtube Video

Ο Τσοχατζοπουλος με έβαλε.

Μείωση εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών κατά 10% από το καλοκαίρι

Τη μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών κατά 10% σε πρώτη φάση, από το καλοκαίρι του 2011 εξήγγειλε από το βήμα του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΒΕΑ, ο αναπληρωτής υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Γιώργος Κουτρουμάνης.

Πρόκειται για την ήδη γνωστή εξαγγελία για μείωση των εισφορών, η οποία θα κυμαίνεται από 10% το 2011 έως 25% το 2013 για όσες επιχειρήσεις είναι συνεπείς στις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις και ενταχθούν στο ηλεκτρονικό σύστημα καταγραφής ωραρίου εργασίας.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1943803

Αποζημίωση σε εργαζομένους αναδρομικά
15/3/2011 10:13:54 πμ

Με απόφασή του, το Πρωτοδικείο Αθηνών δέχεται ότι από τη στιγμή που οι συμβάσεις εργαζομένων μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου, προκειμένου να κριθεί σε πιο μισθολογικό κλιμάκιο πρέπει να ενταχθούν, έπρεπε να είχε συνυπολογιστεί η προϋπηρεσία τους. Παράλληλα, το δικαστήριο αναγνωρίζει στη συγκεκριμένη ομάδα εργαζομένων το δικαίωμα να ζητήσουν να πληρωθούν και τις διαφορές των αποδοχών που δικαιούνταν τουλάχιστον επί 5 χρόνια πριν από την κατάταξή τους.
Σχετικές αξιώσεις έχουν προβάλει δικαστικά εργαζόμενοι με δεκάδες αγωγές, τις οποίες υπογράφουν χιλιάδες καθαρίστριες. Αντίστοιχες κινήσεις αναμένεται να κάνουν και άλλες κατηγορίες εργαζομένων, καθώς τους δίνεται η δυνατότητα να διεκδικήσουν αποδοχές τουλάχιστον πενταετίας, από τη μετατροπή της σύμβασής τους από ορισμένου σε αορίστου χρόνου.

Ειδικά για την περίπτωση των καθαριστριών, επισημαίνεται ότι εκείνες εργάζονταν στο δημόσιο, το οποίο τις χαρακτήριζε ως εργολάβους. Στη συνέχεια, το Δημόσιο ενέταξε τις εργαζόμενες σε θέσεις αορίστου χρόνου, χωρίς ωστόσο να συνυπολογίσει για τον προσδιορισμό των αποδοχών τους τα μισθολογικά κλιμάκια.

Η κρίση έστρεψε 38.000 πολίτες στις αγροτικές καλλιέργειες
Σε Θεσσαλία και Κρήτη αυξήθηκε η απασχόληση, λιγότερες θέσεις εργασίας στην Πελοπόννησο

Της Μαρίας Γιουρουκέλη
«Καταφύγιο» στην οικονομική κρίση αποτελεί ο αγροτικός τομέας, καθώς σύμφωνα με έρευνα της ΠΑΣΕΓΕΣ 38.000 άτομα από το 2008 επέστρεψαν στα... χωράφια. Μάλιστα, την ώρα που οι δείκτες της ανεργίας χτυπούν «κόκκινο», τα στοιχεία δείχνουν ότι η κρίση μπορεί να αποδειχθεί για τους αγρότες σε «χρυσή» ευκαιρία.
Σύμφωνα με την ΠΑΣΕΓΕΣ, η τάση αύξησης της απασχόλησης στον αγροτικό τομέα κατά 7% υπογραμμίζει τη σημασία που αποκτά η συμβολή του πρωτογενούς τομέα στην αντιμετώπιση της ύφεσης που πλήττει την αγορά εργασίας, σε όλους σχεδόν τους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας της χώρας.
Ερευνα
Μάλιστα, όπως διαπιστώνει η έρευνα ο αγροτικός τομέας απασχολεί το 2010, αμέσως μετά το εμπόριο, το μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων, που εκτιμώνται σε 551,3 χιλ., καλύπτοντας ποσοστό της τάξεως του 12,5% στο σύνολο του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της χώρας.
Το 2010 σε σύγκριση με το 2008 οι νέες θέσεις εργασίας στον πρωτογενή τομέα είναι της τάξης των 38.000 και πλέον, από τις οποίες το 95% αναλογεί στη γεωργία και το υπόλοιπο στην αλιεία. Στο διάστημα αυτό, συγκριτικά, ανακτήθηκε σχεδόν στο σύνολό της η απώλειας των θέσεων εργασίας της περιόδου 2005-2008.
Επίσης προκύπτει:
Σε περιφερειακό επίπεδο Πελοπόννησος και Περιφέρεια Ιονίων Νήσων παρουσιάζουν μείωση της απασχόλησης κατά το διάστημα 2008-2010. Ωστόσο, οι υπόλοιπες περιφέρειες καταγράφουν σημαντική αύξηση, με περισσότερο «κερδισμένες» σε ποσοστά τις περιφέρειες Κρήτης, Νοτίου Αιγαίου, Θεσσαλίας, Αττικής, Δυτικής Ελλάδας και Ηπείρου.
Συγκεκριμένα, ο μεγαλύτερος αριθμός νέων θέσεων εργασίας στο αντίστοιχο διάστημα καταγράφεται στην περιφέρεια της Θεσσαλίας, όπου η αύξηση της απασχόλησης στον πρωτογενή τομέα αντιστοιχεί σε 10.562 νέες θέσεις.
Ακολουθούν η Κρήτη (9.938 νέες θέσεις), οι περιφέρειες Δυτικής Ελλάδας και Κεντρικής Μακεδονίας (6.967 και 4.969 νέες θέσεις απασχόλησης αντίστοιχα), η Στερεά Ελλάδα (3.663 νέες θέσεις), η Ηπειρος (2.703 νέες θέσεις), η Αττική (2.170 νέες θέσεις), η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη (1.738 νέες θέσεις) και η περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου (1.720 νέες θέσεις).
Στα Ιόνια Νησιά και στην Πελοπόννησο σημειώνεται απώλεια 810 και 7.029 θέσεων απασχόλησης αντίστοιχα.
Η σημαντική αύξηση στην κατηγορία των μισθωτών που απασχολούνται στον αγροτικό τομέα, κατά 40%, με αποτέλεσμα τη σημαντική συνεισφορά στη μερική απασχόληση.
Ο κλάδος των δενδρωδών καλλιεργειών, περιλαμβανομένων και των αμπελώνων, απορρόφησε στο διάστημα της αναφερόμενης τριετίας περισσότερες από 27.000 επιπλέον θέσεις εργασίας.
Αισθητή αύξηση της απασχόλησης παρουσιάζουν και άλλοι επιμέρους τομείς, όπως η αλιεία (+17%) οι μεικτές γεωργοκτηνοτροφικές δραστηριότητες (12%) και η κτηνοτροφία (9%).
Σημαντική αύξηση της απασχόλησης στη μεσαία κατηγορία ηλικιών (45-64 ετών), αναφερόμενη κυρίως στη Δυτική Μακεδονία, στη Δυτική Ελλάδα και στη Θεσσαλία. Εντυπωσιακή, ωστόσο, είναι η ποσοστιαία αύξηση της απασχόλησης στη νεότερη ηλικιακή ομάδα (15-44 ετών) που σημειώνεται στις περιφέρειες του Νοτίου Αιγαίου (+55,1%), στην Κρήτη (+31%) και στα Ιόνια Νησιά (+20%).
Επίσης, παραμένουν οι διαρθρωτικές αδυναμίες στη δομή της απασχόλησης της Ηπείρου, με μικρή αύξησή της, προερχόμενη κυρίως από τις μεγαλύτερες κλάσεις ηλικίας.

Ο χρήστης spiros έγραψε:

Η πρόκληση είναι η βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών με την παράλληλη μείωση του συνολικού αριθμού. Κάτι πολύ δύσκολο.

καθολου δυσκολο. Πηγαινε σε μια ΔΟΥ/ΙΚΑ/ΤΕΒΕ και δες ποσοι υπαλληλοι χρειαζονται για να παρεις ενα κωλοχαρτο...
το θεμα ειναι να υπαρχει βουληση.

Πού ν' το δύσκολο; Όταν έκοβαν πίτα οι υπάλληλοι του ΟΑΕΕ (εν ώρα 'εργασίας'), και τους έπιασε η κάμερα, έλεγαν ότι οι υπάλληλοι που έχουν μείνει στα γραφεία, αρκούν για την εξυπηρέτηση του κοινού και την ομαλή λειτουργία της 'υπηρεσίας'.
Άρα, από μόνοι τους, παραδέχονται ότι είναι αχρείαστοι. Δεν θα 'πρεπε να απολυθούν;

Ξαναλεω: το προβλημα δεν ειναι η διογκωση του δημοσιου τομεα σε απολυτα νουμερα ανθρωπινου δυναμικου. Οργανωση χρειαζεται, αναδιανομη προσωπικου, ευελικτες και σαφεις διαδικασιες, αξιοποιηση των νεων μυαλων κλπ.

Τόσες δεκαετίες, γιατί δεν τα κάναν όλα αυτά;
Κι αν δεν υπάρχει ο κίνδυνος της απόλυσης, για ποιο λόγο να κάνει ο υπάλληλος, την, όποια, δουλειά του; Από καλοσύνη;

«Θάνατος στους μισθούς!»
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Στη σύνοδο κορυφής τους την Παρασκευή (οι ηγέτες της Ευρωζώνης) αποφάσισαν ομόφωνα να απαιτήσουν από τις κυβερνήσεις όλων των κρατών που χρησιμοποιούν το ευρώ «να διασφαλίσουν ότι οι διευθετήσεις των μισθών στον δημόσιο τομέα υποστηρίζουν τις προσπάθειες ανταγωνιστικότητας στον ιδιωτικό τομέα, λαμβάνοντας υπόψη το σημαντικό φαινόμενο σηματοδότησης των μισθών του δημόσιου τομέα», όπως επί λέξει αναφέρουν στην απόφασή τους για το Σύμφωνο για το ευρώ. Σε απλά ελληνικά, δηλαδή, λένε στις κυβερνήσεις «μη δίνετε αυξήσεις στους δημόσιους υπαλλήλους, για να μην παίρνουν αυξήσεις ούτε οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα»! Θεωρητικοποιούν μάλιστα τον... «κίνδυνο» που συνιστούν οι μισθοί και τον καταγράφουν στα θεμέλια του Συμφώνου για το ευρώ! «Μεγάλες και συνεχείς αυξήσεις μπορούν να οδηγήσουν στη διάβρωση της ανταγωνιστικότητας», τονίζουν οι ηγέτες της ευρωζώνης στη διακήρυξη του Συμφώνου για το ευρώ που συνέταξαν.

Εστιάζοντας την προσοχή τους στους μισθούς και πώς θα τους καθηλώσουν ή και θα τους συρρικνώσουν, όπως ήδη γίνεται στη χώρα μας, οι ηγέτες της Ευρωζώνης είναι φανερό ότι διακατέχονται από σφοδρή και ανομολόγητη επιθυμία μιας ιδιόμορφης «κινεζοποίησης» των Ευρωπαίων μισθωτών, τηρουμένων φυσικά των αναλογιών.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=58370950

Εργαζόμενοι σε τιμή ευκαιρίας
Τα μέτρα λιτότητας της ελληνικής κυβέρνησης αποτυπώνονται και στα στοιχεία της Eurostat για το εργατικό κόστος. Η μεγαλύτερη μείωση εργατικού κόστους στην Ευρωζώνη παρατηρείται στην Ελλάδα.

Ενώ ο δείκτης εργατικού κόστους στη ζώνη του ευρώ κινήθηκε ανοδικά κατά το τέταρτο τρίμηνο του 2010, τα στοιχεία της Eurostat εμφανίζουν την Ελλάδα ως τη χώρα με τη μεγαλύτερη μείωση του συγκεκριμένου δείκτη.

Ειδικότερα, ο δείκτης αυξήθηκε κατά 1,6% στην Ευρωζώνη, κατά 2% στην Ευρώπη των 27, ενώ μειώθηκε κατά 6,5% στην Ελλάδα, αποτελώντας τη μεγαλύτερη βουτιά εργατικού κόστους σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Οι μισθοί στην Ευρωζώνη αυξήθηκαν κατά 1,4% το τελευταίο τρίμηνο του 2010 σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2009, και το μη μισθολογικό κόστος κατά 1,9%.

Αντίστοιχα, οι αυξήσεις στο ωρομίσθιο στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπολογίζονται στο 2,1% και για το μη μισθολογικό κόστος στο 1,5%.

Να σημειωθεί πως οι βασικοί παράγοντες που λαμβάνονται υπόψιν για τον υπολογισμό του εργατικού κόστους είναι οι μισθοί και τα μη μισθολογικά κόστη.

Η μεγαλύτερη αύξηση του εργατικού κόστους παρατηρείται στη Βουλγαρία με 7,6% και τη Ρουμανία με 5,4%.

Στα στοιχεία μείωσης του ετήσιου κόστους εργασίας κατά 6,5% στην Ελλάδα, αντανακλώνται οι περικοπές δαπανών για την αντιμετώπιση των σοβαρών δημοσιονομικών προβλημάτων.

Η μεγαλύτερη μείωση του εργατικού κόστους μετά την Ελλάδα καταγράφεται στην Ουγγαρία (-2,3%) και την Ιρλανδία (1,2%).

'Η συγκράτηση των μισθών, που λαμβάνει υπόψη την πρόοδο της παραγωγικότητας αλλά επιτρέπει να διατηρηθεί στο υψηλότερο επίπεδο ανταγωνιστικότητας το κόστος εργασίας, είναι ουσιαστικής σημασίας για την καταπολέμηση της ανεργίας', υπογράμμιζε πριν από μερικές ημέρες ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Jean-Claude Trichet.
http://news247.gr/oikonomia/ergasia/voytia_ergatikoy_kostoys_sthn_ellada.807129.html

Ο χρήστης Panosss έγραψε:

Ξαναλεω: το προβλημα δεν ειναι η διογκωση του δημοσιου τομεα σε απολυτα νουμερα ανθρωπινου δυναμικου. Οργανωση χρειαζεται, αναδιανομη προσωπικου, ευελικτες και σαφεις διαδικασιες, αξιοποιηση των νεων μυαλων κλπ.

Τόσες δεκαετίες, γιατί δεν τα κάναν όλα αυτά;
Κι αν δεν υπάρχει ο κίνδυνος της απόλυσης, για ποιο λόγο να κάνει ο υπάλληλος, την, όποια, δουλειά του; Από καλοσύνη;

Για τον ιδιο λογο που δεν εκαναν τιποτα για τους ελευθερους επαγγελματιες που φοροδιαφευγουν και εισφοροδιαφευγουν, τους ιδιωτικους γιατρους που παιρνουν μαυρα και δηλωνουν 10.000 ενω εχουν τεραστια ακινητη περιουσια και καταθεσεις, τις μεγαλες ιδιωτικες επιχειρησεις που κανουν καρτελ και χειραγωγουν τις τιμες των προιοντων, τις εταιρειες που υπερτιμολογουν για να φανε λεφτα απο κοινοτικα προγραμματα, τους αγροκτηνοτροφους που δηλωνουν πλατειες για χωραφια, τους χουλιγκανους που τα σπανε, κ.ο.κ.

Τελος, στο συγκεκριμενο θεμα (και στο αλλο του ΔΝΤ) εγω και καποιοι ακομα εχουμε πει γυρω στις 150 φορες οτι διαδικασια που προβλεπει απολυσεις (σε περιπτωσεις λαδωματος, τεμπελιας, κλπ) υπαρχει, και ειναι πολυ συγκεκριμενη. Το να ψηφισεις ενα νομο που καταργει τη μονιμοτητα δεν διασφαλιζει απολυτως τιποτα, αν πρακτικα ο νομος δεν εφαρμοστει οπως συμβαινει με τους ηδη υπαρχοντες.

Περιμενω με αγωνια το επομενο τρολαρισμα σε 10-20 σελιδες.

Ο χρήστης pro έγραψε:

Ξαναλεω: το προβλημα δεν ειναι η διογκωση του δημοσιου τομεα σε απολυτα νουμερα ανθρωπινου δυναμικου. Οργανωση χρειαζεται, αναδιανομη προσωπικου, ευελικτες και σαφεις διαδικασιες, αξιοποιηση των νεων μυαλων κλπ.

Τόσες δεκαετίες, γιατί δεν τα κάναν όλα αυτά;
Κι αν δεν υπάρχει ο κίνδυνος της απόλυσης, για ποιο λόγο να κάνει ο υπάλληλος, την, όποια, δουλειά του; Από καλοσύνη;

Για τον ιδιο λογο που δεν εκαναν τιποτα για τους ελευθερους επαγγελματιες που φοροδιαφευγουν και εισφοροδιαφευγουν, τους ιδιωτικους γιατρους που παιρνουν μαυρα και δηλωνουν 10.000 ενω εχουν τεραστια ακινητη περιουσια και καταθεσεις, τις μεγαλες ιδιωτικες επιχειρησεις που κανουν καρτελ και χειραγωγουν τις τιμες των προιοντων, τις εταιρειες που υπερτιμολογουν για να φανε λεφτα απο κοινοτικα προγραμματα, τους αγροκτηνοτροφους που δηλωνουν πλατειες για χωραφια, τους χουλιγκανους που τα σπανε, κ.ο.κ.

Ο λόγος που δεν έκαναν τίποτα για όλα αυτά;
Μα, όταν κάνοντας ΤΙΠΟΤΑ, παίρνεις το μισθό σου, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ; (εκτός αν περιέχει λάδι).
BTW, όσους φοροφυγάδες και να πιάσεις, με τόσους φοροφαγάδες, κάνεις μια τρύπα στο νερό.

Τελος, στο συγκεκριμενο θεμα (και στο αλλο του ΔΝΤ) εγω και καποιοι ακομα εχουμε πει γυρω στις 150 φορες οτι διαδικασια που προβλεπει απολυσεις (σε περιπτωσεις λαδωματος, τεμπελιας, κλπ) υπαρχει, και ειναι πολυ συγκεκριμενη. Το να ψηφισεις ενα νομο που καταργει τη μονιμοτητα δεν διασφαλιζει απολυτως τιποτα, αν πρακτικα ο νομος δεν εφαρμοστει οπως συμβαινει με τους ηδη υπαρχοντες.

Ποιός μίλησε για διαδικασία; Εγώ μίλησα για απολύσεις (σκέτο, με τις υπάρχουσες διαδικασίες) ατόμων που παραδέχονται ότι η υπηρεσία δουλεύει μια χαρά και χωρίς αυτούς.

Περιμενω με αγωνια το επομενο τρολαρισμα σε 10-20 σελιδες.

Sostosssssssssssss

Τον αράπη και αν τον πλένεις...

Ο χρήστης Panosss έγραψε:

Ξαναλεω: το προβλημα δεν ειναι η διογκωση του δημοσιου τομεα σε απολυτα νουμερα ανθρωπινου δυναμικου. Οργανωση χρειαζεται, αναδιανομη προσωπικου, ευελικτες και σαφεις διαδικασιες, αξιοποιηση των νεων μυαλων κλπ.

Τόσες δεκαετίες, γιατί δεν τα κάναν όλα αυτά;
Κι αν δεν υπάρχει ο κίνδυνος της απόλυσης, για ποιο λόγο να κάνει ο υπάλληλος, την, όποια, δουλειά του; Από καλοσύνη;

Για τον ιδιο λογο που δεν εκαναν τιποτα για τους ελευθερους επαγγελματιες που φοροδιαφευγουν και εισφοροδιαφευγουν, τους ιδιωτικους γιατρους που παιρνουν μαυρα και δηλωνουν 10.000 ενω εχουν τεραστια ακινητη περιουσια και καταθεσεις, τις μεγαλες ιδιωτικες επιχειρησεις που κανουν καρτελ και χειραγωγουν τις τιμες των προιοντων, τις εταιρειες που υπερτιμολογουν για να φανε λεφτα απο κοινοτικα προγραμματα, τους αγροκτηνοτροφους που δηλωνουν πλατειες για χωραφια, τους χουλιγκανους που τα σπανε, κ.ο.κ.

Ο λόγος που δεν έκαναν τίποτα για όλα αυτά;
Μα, όταν κάνοντας ΤΙΠΟΤΑ, παίρνεις το μισθό σου, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ; (εκτός αν περιέχει λάδι).
BTW, όσους φοροφυγάδες και να πιάσεις, με τόσους φοροφαγάδες, κάνεις μια τρύπα στο νερό.

Τελος, στο συγκεκριμενο θεμα (και στο αλλο του ΔΝΤ) εγω και καποιοι ακομα εχουμε πει γυρω στις 150 φορες οτι διαδικασια που προβλεπει απολυσεις (σε περιπτωσεις λαδωματος, τεμπελιας, κλπ) υπαρχει, και ειναι πολυ συγκεκριμενη. Το να ψηφισεις ενα νομο που καταργει τη μονιμοτητα δεν διασφαλιζει απολυτως τιποτα, αν πρακτικα ο νομος δεν εφαρμοστει οπως συμβαινει με τους ηδη υπαρχοντες.

Ποιός μίλησε για διαδικασία; Εγώ μίλησα για απολύσεις (σκέτο, με τις υπάρχουσες διαδικασίες) ατόμων που παραδέχονται ότι η υπηρεσία δουλεύει μια χαρά και χωρίς αυτούς.

Περιμενω με αγωνια το επομενο τρολαρισμα σε 10-20 σελιδες.

Φυσικά και η υπηρεσία μου δουλεύει άψογα χωρίς εμένα αλλά λόγω βύσματος θα τα ξυνω για άλλα δέκα χρόνια(α δε στο είπα βρήκα παραθυράκι και θα βγω στη σύνταξη με 20 χρονάκια).

Ο χρήστης soch έγραψε:
Τον αράπη και αν τον πλένεις...

Έχεις τέτοια γούστα; Ένα ένα μας τα λες... ατιμούτσικο!

Φυσικά και η υπηρεσία μου δουλεύει άψογα

Θυμίζει το 'Αλβανός τουρίστας'.

Φυσικά και η υπηρεσία μου δουλεύει άψογα χωρίς εμένα

Το πώς δουλεύει, με ή χωρίς εσένα, το ξέρουμε. Το θέμα είναι, αφού δεν υπάρχει διαφορά, γιατί να σε έχει;

αλλά λόγω βύσματος θα τα ξυνω για άλλα δέκα χρόνια

Δεν χρειάζεσαι βύσμα, ισόβια διορισμένος είσαι, μεγάλεεε...Αν αναπνέεις, πληρώνεσαι.

θα τα ξυνω για άλλα δέκα χρόνια

Μας είπες κάτι που δεν ξέραμε...

(α δε στο είπα βρήκα παραθυράκι και θα βγω στη σύνταξη με 20 χρονάκια).

Αφού διορίστηκες, δεν είναι σύνταξη αυτό; Ποιά η διαφορά; Δε σε πιάνω.
Α, ο συνταξιούχος, δεν πάει στη 'δουλειά'. Α, και παίρνει λιγότερα.

Πάντως, οι τράπεζες, το ίδιο σας βλέπουν. 'Για δυ και συνταξιούχους''.