Ο χρήστης ililias έγραψε:
Με τον κίνδυνο να ακουστώ γραφικός:
Ξέρεις ποιό είναι το πραγματικό πρόβλημά σας? Ότι στη συντριπτική σας πλειοψηφία δεν ζοριστήκατε ποτέ στη ζωή σας...

Το ίδιο θα μπορούσε να σου πει ο πατέρας σου. Ή ο παππούς σου. Συμφωνώ, ακούγεσαι γραφικός.

Youtube Video

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Με τον κίνδυνο να ακουστώ γραφικός:
Ξέρεις ποιό είναι το πραγματικό πρόβλημά σας? Ότι στη συντριπτική σας πλειοψηφία δεν ζοριστήκατε ποτέ στη ζωή σας...

Εδώ έχεις ένα point αλλά ισως την έννοα του δεν έχουμε πεινάσει (κυριολεκτικά) ακόμα, αλλά είναι κοντά και αυτό οπότε θα δούμε και τα χειροτέρα.

Δηλαδή μπορεί να έχεις πτυχίο κτλ κτλ αλλά δε πας να δουλέψεις στο Γρηγόρη καφετζής ούτε πας μεροκάματο €35 σε δενδροκομικές εργασίες στην επαρχία.
Αλλά μια χαρά ξέρεις να κλαίγεσαι στους γονείς σου. Λογικά θα φτάσουμε και εκεί

Η κρίση γέννα ευκαιρίες.

Ανοικτά ματια θέλει και καιρός να μπει το μυαλο σε λειτουργία.

Ο χρήστης roulis21 έγραψε:
Δηλαδή μπορεί να έχεις πτυχίο κτλ κτλ αλλά δε πας να δουλέψεις στο Γρηγόρη καφετζής ούτε πας μεροκάματο €35 σε δενδροκομικές εργασίες στην επαρχία.
Αλλά μια χαρά ξέρεις να κλαίγεσαι στους γονείς σου. Λογικά θα φτάσουμε και εκεί

Χωρίς να θέλω να το παίξω έξυπνος ( ) πρώτη μου δουλειά όταν γύρισα από Αμερική ήταν στο Βασιλόπουλο, 6ώρος και γέμιζα ράφια.

Μετά το master, ΙΚΕΑ Αεροδρόμιο στο build-up και μετά παλέτα, ράφι και τρέξιμο.

Ο χρήστης Nikos! έγραψε:

Δηλαδή μπορεί να έχεις πτυχίο κτλ κτλ αλλά δε πας να δουλέψεις στο Γρηγόρη καφετζής ούτε πας μεροκάματο €35 σε δενδροκομικές εργασίες στην επαρχία.
Αλλά μια χαρά ξέρεις να κλαίγεσαι στους γονείς σου. Λογικά θα φτάσουμε και εκεί

Χωρίς να θέλω να το παίξω έξυπνος ( ) πρώτη μου δουλειά όταν γύρισα από Αμερική ήταν στο Βασιλόπουλο, 6ώρος και γέμιζα ράφια.

Μετά το master, ΙΚΕΑ Αεροδρόμιο στο build-up και μετά παλέτα, ράφι και τρέξιμο.

Εσυ δεν εισαι αντιπροσωπευτικο δειγμα, μαλλον σε χαλασε η Αμερικη, (τους ψεκαζουν εκει λεει)

Ο χρήστης funkyreverend έγραψε:
Περίπου το ίδιο ισχύει για κάθε νεότερη γενιά σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη. Οι γεννημένοι το '70 είναι σε παιδική χαρά σε σχέση με τους '50ς, οι '50ς είναι μεγαλωμένοι στην πούδρα σε σχέση με τους '20ς κ.ο.κ. και θα συνεχίσει και στο μέλλον αυτή η διαφορά. Παλιά η διαφορά ήταν οι πόλεμοι, μετά η φτώχεια, μετά η χούντα, μετά η κρίση και πάντα θα βρίσκουμε μια αιτία για το χάσμα γενεών και την 'ευκολία ζωής'.

Κ όμως, έχουν περάσει πολλοί αιώνες χωρίς ουσιαστικές αλλαγές.

Εδώ έχεις ένα point αλλά ισως την έννοα του δεν έχουμε πεινάσει (κυριολεκτικά) ακόμα, αλλά είναι κοντά και αυτό οπότε θα δούμε και τα χειροτέρα...

Το βλέπω απίθανο να πεινάσουμε στ' αλήθεια. Πολύ απίθανο...

Η κρίση γέννα ευκαιρίες.
Ανοικτά ματια θέλει και καιρός να μπει το μυαλο σε λειτουργία.

+οο. Πχ, αρχίζει η κρίση το 2009, αμέσως γίνεσαι τζακάς κ το 2011 κονομάς.

Και τώρα υπάρχει πληθώρα θέσεων εργασίας σε supermarket και φαστφουντάδικα, απλά οι Έλληνες δεν πηγαίνουν.
Πλέον δεν υπάρχουν δουλειές ΠΟΥΘΕΝΑ. Για κάθε θέση, όποια και αν είναι αυτή, υπάρχουν πολλαπλάσιοι υποψήφιοι.

Ο χρήστης ililias έγραψε:

Η κρίση γέννα ευκαιρίες.
Ανοικτά ματια θέλει και καιρός να μπει το μυαλο σε λειτουργία.

+οο. Πχ, αρχίζει η κρίση το 2009, αμέσως γίνεσαι τζακάς κ το 2011 κονομάς.

Δεν είχα κάτι τέτοιο στο μυαλο μου

Για όποιον έχει επαφή (όχι απαραίτητα πολύ καλή) με φορολογικά, αυτόν τον καιρό υπάρχει δουλειά. Με τον βασικό μεν, αλλά υπάρχει.

Ο χρήστης funkyreverend έγραψε:
Περίπου το ίδιο ισχύει για κάθε νεότερη γενιά σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη. Οι γεννημένοι το '70 είναι σε παιδική χαρά σε σχέση με τους '50ς, οι '50ς είναι μεγαλωμένοι στην πούδρα σε σχέση με τους '20ς κ.ο.κ.** και θα συνεχίσει και στο μέλλον αυτή η διαφορά.** Παλιά η διαφορά ήταν οι πόλεμοι, μετά η φτώχεια, μετά η χούντα, μετά η κρίση και πάντα θα βρίσκουμε μια αιτία για το χάσμα γενεών και την 'ευκολία ζωής'.

Στην Πατρα παντως η κατασταση ειναι τραγικη στο θεμα εργασια. Πραγματικα δεν υπαρχουν δουλειες ουτε σε καφετεριες.

Στην Πάτρα υπάρχει μόνο για εμφανίσιμες κοπέλες σε καφέ-μπαρ...

Ο χρήστης Scotch έγραψε:
Για όποιον έχει επαφή (όχι απαραίτητα πολύ καλή) με φορολογικά, αυτόν τον καιρό υπάρχει δουλειά. Με τον βασικό μεν, αλλά υπάρχει.

Αν αυτό δεν είναι τραγικό, τότε τι είναι; ΟΛΕΣ οι δουλειές τείνουν στο μηδέν εκτός...απ' τα ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ!!!
Τι χώρα θεέ μου...

Ο χρήστης skye έγραψε:

Περίπου το ίδιο ισχύει για κάθε νεότερη γενιά σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη. Οι γεννημένοι το '70 είναι σε παιδική χαρά σε σχέση με τους '50ς, οι '50ς είναι μεγαλωμένοι στην πούδρα σε σχέση με τους '20ς κ.ο.κ.** και θα συνεχίσει και στο μέλλον αυτή η διαφορά.** Παλιά η διαφορά ήταν οι πόλεμοι, μετά η φτώχεια, μετά η χούντα, μετά η κρίση και πάντα θα βρίσκουμε μια αιτία για το χάσμα γενεών και την 'ευκολία ζωής'.

Στην Πατρα παντως η κατασταση ειναι τραγικη στο θεμα εργασια. Πραγματικα δεν υπαρχουν δουλειες ουτε σε καφετεριες.

ακριβώς έτσι. Πόλη φάντασμα κοντεύει να γίνει...
Δεν ξέρω αν πήρες πρέφα, αλλά έκλεισε κι ο Παρασκευόπουλος, εν μια νυκτί

Εδώ λέμε ότι την περισσότερη κίνηση στη ΒΙΠΕ της Πάτρας την έχουν ... οι φυλακές...

Όταν ήμανεε μικρός (ναι, δεν γεννήθηκα μεγάλος) στο χωριό μου υπήρχαν δεκάδες τεχνίτες. Σήμερα αν έχουν μείνει 5 είναι ζήτημα. Εμπορικά κ μόνον εμπορικά, που πουλάνε εισαγόμενα προϊόντα. Και πάνω απ' αυτό, Κινέζοι που πουλάνε, απλά, τα πάντα, χωρίς αποδείξεις, από καρότσια που γεμίζουν από πορτ μπαγκαζ αυτοκινήτων.
Και μπαράκια κ σουβλατζίδικα, πολλά όμως!
Σημεία των καιρών, αλλά περιθώρια αλλαγών υπάρχουν. Σε αντίθεση με άλλους, εμείς έχουμε ακόμα τη γη μας.

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Με τον κίνδυνο να ακουστώ γραφικός:
Ξέρεις ποιό είναι το πραγματικό πρόβλημά σας? Ότι στη συντριπτική σας πλειοψηφία δεν ζοριστήκατε ποτέ στη ζωή σας...

Εξαρτάται τι ζόρι εννοείς.....γιατί ζόρι είναι να μεγαλώνεις με άλλα 8 αδέρφια και να φοράς τα τρύπια παπούτσια του μεγάλου τρώγοντας κρέας το Πάσχα και τα Χριστούγεννα δουλεύοντας από τα 10 σαν λούστρος, ζόρι είναι όμως και από τα 7-8 μέχρι και τα 25-26 να τρέχεις από τις 7 μέχρι τις 9 το βράδυ για να καλύψεις υποχρεώσεις σε σχολείο, αγγλικά, γερμανικά, κιθάρα, μπάσκετ, ζωγραφική, πτυχία, μεταπτυχιακά και ότι άλλο δικαίως μεν αλλά παρασυρόμενος δε έτρεξε ο γονιός να σε στείλει για να μην ζήσεις τα δικά του ζόρια.

Το κακό είναι ότι έχοντας τέτοια ζόρια μόνο γίναμε μαλθακοί αλλιώς με την αντίληψη που έχει η γενιά μου σήμερα θα έπρεπε να πάρουμε με τις πέτρες αυτούς που μας στερούν ότι πιο σημαντικό έχουμε, το δικαίωμα στο όνειρο. Δεν εννοώ βίλες και γιοτ αλλά ένα 3άρι (με ενοίκιο) και 2 εργαζόμενους γονείς με 2 κουτσούβελα (κι ένα Toyota ) που μπορούν τουλάχιστον να τους παρέχουν ότι μας παρείχαν οι δικοί μας. Οτιδήποτε λιγότερο θεωρείτε αποτυχία, αν όχι για την επένδυση των γονιών μας σε μας σίγουρα όμως για τις ατελείωτες ώρες παιδικής ξεγνοιασιάς που ξοδέψαμε.

Ο χρήστης dimik έγραψε:
Εξαρτάται τι ζόρι εννοείς.....γιατί ζόρι είναι να μεγαλώνεις με άλλα 8 αδέρφια και να φοράς τα τρύπια παπούτσια του μεγάλου τρώγοντας κρέας το Πάσχα και τα Χριστούγεννα δουλεύοντας από τα 10 σαν λούστρος, ζόρι είναι όμως και από τα 7-8 μέχρι και τα 25-26 να τρέχεις από τις 7 μέχρι τις 9 το βράδυ για να καλύψεις υποχρεώσεις σε σχολείο, αγγλικά, γερμανικά, κιθάρα, μπάσκετ, ζωγραφική, πτυχία, μεταπτυχιακά και ότι άλλο δικαίως μεν αλλά παρασυρόμενος δε έτρεξε ο γονιός να σε στείλει για να μην ζήσεις τα δικά του ζόρια.

Το κακό είναι ότι έχοντας τέτοια ζόρια μόνο γίναμε μαλθακοί αλλιώς με την αντίληψη που έχει η γενιά μου σήμερα θα έπρεπε να πάρουμε με τις πέτρες αυτούς που μας στερούν ότι πιο σημαντικό έχουμε, το δικαίωμα στο όνειρο. Δεν εννοώ βίλες και γιοτ αλλά ένα 3άρι (με ενοίκιο) και 2 εργαζόμενους γονείς με 2 κουτσούβελα (κι ένα Toyota ) που μπορούν τουλάχιστον να τους παρέχουν ότι μας παρείχαν οι δικοί μας. Οτιδήποτε λιγότερο θεωρείτε αποτυχία, αν όχι για την επένδυση των γονιών μας σε μας σίγουρα όμως για τις ατελείωτες ώρες παιδικής ξεγνοιασιάς που ξοδέψαμε.

Ακριβώς αυτό εννοώ. Με τα ζόρια που περιγράφεις κ περάσατε, περιμένατε να βρείτε άλλα απ' αυτά που βρήκατε. Και το 'πρόβλημα επιβίωσης' που κάποιοι ακούν κ γελάνε, σε άλλους έγινε εφιάλτης...

Εμενα παντως με καλυπτει ο πατερ σ αυτο το θεμα εδω και καιρο...

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Με τον κίνδυνο να ακουστώ γραφικός:
Ξέρεις ποιό είναι το πραγματικό πρόβλημά σας? Ότι στη συντριπτική σας πλειοψηφία δεν ζοριστήκατε ποτέ στη ζωή σας...

Συγνώμη Ηλία, αλλά είσαι τελείως φάουλ. Ναι πολλοί έζησαν ζωή και κότα με τα λεφτά του μπαμπά, αλλά οι περισσότεροι πήγαιναν από το πρωί στη δουλειά των 500-700 ευρώ (αν την έβρισκαν, αλλιώς έλιωναν παπούτσια για να την βρουν), μετά στη σχολή και το βράδυ να κάνουμε καμιά εργασία για το πανεπιστήμιο ή κάτι παρόμοιο... Ε, ναι... και Π/Σ/Κ βγαίναμε δεν είχαμε παιδιά, σκυλιά να μας περιμένουν, τόσο κακό είναι;;; Παλιότερα δεν βγαίνανε;;; Τώρα αν εννοείς ζόρι του να πεινάμε, όχι... ευτυχώς δεν το ζήσαμε, αλλά δυστυχώς δεν το βλέπω πλέον τόσο απόμακρο...

Δηλαδή μπορεί να έχεις πτυχίο κτλ κτλ αλλά δε πας να δουλέψεις στο Γρηγόρη καφετζής ούτε πας μεροκάματο €35 σε δενδροκομικές εργασίες στην επαρχία.
Αλλά μια χαρά ξέρεις να κλαίγεσαι στους γονείς σου. Λογικά θα φτάσουμε και εκεί

Χωρίς να θέλω να το παίξω έξυπνος ( ) πρώτη μου δουλειά όταν γύρισα από Αμερική ήταν στο Βασιλόπουλο, 6ώρος και γέμιζα ράφια.

Μετά το master, ΙΚΕΑ Αεροδρόμιο στο build-up και μετά παλέτα, ράφι και τρέξιμο.

Το πρόβλημα είναι ότι πλέον ΔΕΝ βρίσκονται ούτε τέτοιες δουλειές...

Επίσης, ΔΕΝ έχω ακούσει ΚΑΝΕΝΑΝ στην ηλικία μου (31) να λέει αυτά που λέτε εσείς. Τέτοιες απόψεις έχουν μόνο άνθρωποι μεγαλύτεροι, που καλώς ή κακώς έχουν κάνει μία πορεία. Όποιος πάει τώρα να ξεκινήσει ξέρει ότι πλέον δεν υπάρχει δουλειά ούτε για αχθοφόρος... και μην μου πείτε για μία θέση... δεν λύνει το πρόβλημα, ούτε είναι αντιπροσωπευτική.

Τις προάλλες, σε μία ουρά στην εφορία, συνάντησα έναν συμμαθητή μου από το σχολείο και μου είπε 'άντε σκέψου καμία δουλειά να κάνουμε, γιατί δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα'. Η απάντησή μου (επειδή το έχω κάνει - για να σας προλάβω - και έχω ήδη φάει το κεφάλι μου): Άντε το κάνουμε. Πες μου ποιο κοινό θα αγοράζει αυτό που θα πουλάμε. Απάντηση: Εξαγωγές. Εντάξει, ας πούμε ότι γίνεται (θέλει απίστευτο τρέξιμο, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα, ίσα ίσα προσωπικά πορώνομαι να δουλεύω σε κάτι που μ' αρέσει και το ξέρω και ο συμμαθητής μου), πες μου ότι αφού βάλεις τα κουκιά κάτω δεν θα έρθει αύριο να σου επιβάλλει τέλος ακίνητης περιουσίας, τέλος αέρα κοπανιστού, τέλος χεσίματος κτλ... και κάπου εκεί τελείωσε η κουβέντα... Και επιπλέον, από που θα χρηματοδοτηθεί η όποια νέα προσπάθεια;;; Από το τραπεζικό σύστημα;;; Μόνο αν κάποιος έχει λεφτά στην άκρη και είναι αρκετά βλαμένος να τα κάψει...

Παρακαλώ πείτε μου ότι έχω άδικο, αλλά με γεγονότα και επιχειρήματα, όχι με το γενικόλογο που ακούω συνεχώς 'πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι' ή το 'δεν μπορεί να μας πάρει από κάτω' ή το all time fail 'δεν μπορεί, κάτι θα γίνει, θ' αλλάξουν τα πράγματα'...

Για όποιον έχει επαφή (όχι απαραίτητα πολύ καλή) με φορολογικά, αυτόν τον καιρό υπάρχει δουλειά. Με τον βασικό μεν, αλλά υπάρχει.

Έλα να σου πω τι φέσια υπάρχουν στον κλάδο. Εγώ παίρνω άνετα ένα Panda αν εισπράξω όσα μου χρωστάνε (σε έναν χρόνο...), ένας φίλος χτυπάει άνετα μία 116 με αρκετό εξοπλισμό... Πλέον ακόμα και οι δικηγόροι έχουν φέσια σε κάποιες περιπτώσεις...

υπαρχουν απειρες δουλειες με 300-600€, για επιβεβαιωση ρωτηστε οποιον θελετε που παιρνει 2.000+

Ο χρήστης markvag έγραψε:

Για όποιον έχει επαφή (όχι απαραίτητα πολύ καλή) με φορολογικά, αυτόν τον καιρό υπάρχει δουλειά. Με τον βασικό μεν, αλλά υπάρχει.

Έλα να σου πω τι φέσια υπάρχουν στον κλάδο. Εγώ παίρνω άνετα ένα Panda αν εισπράξω όσα μου χρωστάνε (σε έναν χρόνο...), ένας φίλος χτυπάει άνετα μία 116 με αρκετό εξοπλισμό... Πλέον ακόμα και οι δικηγόροι έχουν φέσια σε κάποιες περιπτώσεις...

Κι εγώ χτυπάω το καινούργιο ττ από τα φέσια μέχρι στιγμής αλλά αισιοδοξώ ότι θα εισπράξω κάποια στιγμή. (τα μισά )
Η δουλειά που ανέφερα ωστόσο αφορά σε ζήτηση υπαλληλικού προσωπικού, με κάποια - μικρή - εμπειρία στα φορολογικά, με σταθερό μηνιαίο μισθό