Ο χρήστης giannik1977 έγραψε:
κάπως έτσι λοιπόν από 1250 που έπαιρνε για 9 ωρο καθημερινά ή και 10ωρο καμμιά φορά , παίρνει πλέον 750 για 5ωρο..
τι έπρεπε να κάνουν η γυναίκα μου και οι λοιποί , την στιγμή που όντως διαπιστωμένα το γραφείο είχε μειωμένα έσοδα κάθε μήνα όλο κ περισσότερα.. έβαλαν πλάτη όλοι και περιμένουν μπας κ γυρίσει το κλίμα.
αν το δεις απο θέμα ωρών εργασίας τα 750 μια χαρά είναι..

Το παραπανω παραδειγμα θεωρειται αποδεκτο μιας και αντιπροσωπευει το μεγαλυτερο μερος των εταιριων-επιχειρησεων στην Ελλαδα.

Εγω 'εφαγα' μειωση μισθου 20% ενω οι ωρες δουλειας εμειναν ιδιες (ενιοτε και παραπανω), ενω οι αρμοδιοτητες μου αυξηθηκαν.
Το θεωρω ομως λογικο αφου σε αντιθετη περιπτωση δεν 'εβγαινε' η επιχειρηση.

Αλλο αυτο το παραδειγμα ομως και αλλο το να προσπαθεις να κανεις τη ζωη του εργαζομενου (ή του εργοδοτη) δυσκολη.

Ο χρήστης alexeft έγραψε:

5 κάμερες γράφουν συνεχώς 30 μέρες και ελέγχονται, οπότε σε περίπτωση slow down, γράφεις ένα cd και πας στον ΟΑΕΔ και το αναφέρεις και ρωτάς τι πρέπει να κάνεις. ή πας στο Βιοτεχνικό επιμελητήριο και ρωτάς. Είναι όπλο και αυτό!.

Α.

Τι εννοείς slow down?

Νομίζω για κάμερες σε εργασιακούς χώρους χρειάζεσαι ειδική άδεια από την αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων. Και ακόμα και αν έχεις άδεια, είναι πολύ συζητήσιμο το πως μπορείς να χρησιμοποιήσεις τις καταγραφές. Για ψάξτο λίγο μη βρεθείς προ εκπλήξεων. Για μηνύσεις μιλάω.

http://www.dpa.gr/portal/page?_pageid=3 ... ema=PORTAL

Πολύ συγκεκριμένα όλη η οδηγία για τις κάμερες. Συνοπτικά απαγορεύεται σε εργασιακούς χώρους εκτός πολύ συγκεκριμένων περιπτώσεων και πάλι με πολλή φειδώ.

http://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=& ... ms&cad=rja

Ο χρήστης alexeft έγραψε:

5 κάμερες γράφουν συνεχώς 30 μέρες και ελέγχονται, οπότε σε περίπτωση slow down, γράφεις ένα cd και πας στον ΟΑΕΔ και το αναφέρεις και ρωτάς τι πρέπει να κάνεις. ή πας στο Βιοτεχνικό επιμελητήριο και ρωτάς. Είναι όπλο και αυτό!.

Α.

Τι εννοείς slow down?

Νομίζω για κάμερες σε εργασιακούς χώρους χρειάζεσαι ειδική άδεια από την αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων. Και ακόμα και αν έχεις άδεια, είναι πολύ συζητήσιμο το πως μπορείς να χρησιμοποιήσεις τις καταγραφές. Για ψάξτο λίγο μη βρεθείς προ εκπλήξεων. Για μηνύσεις μιλάω.

Είναι όταν ο εργαζόμενος δουλεύει αργά χαρακτηριστικά, όπως η βενζινού!.

Οι κάμερες είναι μεγάλες για νύχτα και μέρα, και όχι κρυφές. Βρίσκονται εντός της επιχείρησης εν συνδυασμό με τα αντικλεπτικά, και την επιχείρηση ασφάλειας. Και υπάρχουν και δυο πινακίδες που το αναγράφουν.
Της χρησιμοποιώ και βλέπω και μέσω ιντερνέτ από μακριά στον υπολογιστή μου!. Πολλές φόρες όταν τα παιδιά θέλουν να μου δήξουν κάτι, με καλούν!!!!!......
Μου έχουν δώσει εγγυήσεις, και την πρέπουσα άδεια που δεν έχω διαβάσει ποτέ!!!!!..... αύριο!.
Α.

Καλά θα κάνεις να διαβάσεις και μαζί και αυτό που έβαλα παραπάνω.

Ο χρήστης saxon_747 έγραψε:

κάπως έτσι λοιπόν από 1250 που έπαιρνε για 9 ωρο καθημερινά ή και 10ωρο καμμιά φορά , παίρνει πλέον 750 για 5ωρο..
τι έπρεπε να κάνουν η γυναίκα μου και οι λοιποί , την στιγμή που όντως διαπιστωμένα το γραφείο είχε μειωμένα έσοδα κάθε μήνα όλο κ περισσότερα.. έβαλαν πλάτη όλοι και περιμένουν μπας κ γυρίσει το κλίμα.
αν το δεις απο θέμα ωρών εργασίας τα 750 μια χαρά είναι..

Το παραπανω παραδειγμα θεωρειται αποδεκτο μιας και αντιπροσωπευει το μεγαλυτερο μερος των εταιριων-επιχειρησεων στην Ελλαδα.

Εγω 'εφαγα' μειωση μισθου 20% ενω οι ωρες δουλειας εμειναν ιδιες (ενιοτε και παραπανω), ενω οι αρμοδιοτητες μου αυξηθηκαν.
Το θεωρω ομως λογικο αφου σε αντιθετη περιπτωση δεν 'εβγαινε' η επιχειρηση.

Αλλο αυτο το παραδειγμα ομως και αλλο το να προσπαθεις να κανεις τη ζωη του εργαζομενου (ή του εργοδοτη) δυσκολη.

Προσεξε λοιπον τωρα: οτιδηποτε ΠΑΡΑΠΑΝΩ παιρνεις απο τα νομιμα, ειναι εξτραδακι, σωστα? Εννοω ειναι περισσοτερα λεφτα απο οσα απαιτει ο νομος, τα οποια εχει αποφασισει ο εργοδοτης να σου δινει (ή εχετε συναποφασισει υστερα απο διαπραγματευση) για τις ταδε 5 αρμοδιοτητες. Σωστα?

Τωρα λοιπον που η δουλεια δεν παει καλα, ο εργοδοτης αποφασιζει (ή σε καλει για διαπραγματευση για) οτι χρειαζεται το αντιθετο: να παιρνεις λιγοτερα λεφτα για αυτες τις 5 συν αλλες δυο = 7 αρμοδιοτητες.

Απο που κ ως που το πρωτο ειναι θεμιτο κ το δευτερο ειναι 'ο για το Μπουτσο εργοδοτης, αχρηστος λαμογιο αλητης εκμεταλλευτης' κλπ κλπ

Ο χρήστης kacey έγραψε:

Απο που κ ως που το πρωτο ειναι θεμιτο κ το δευτερο ειναι 'ο για το Μπουτσο εργοδοτης, αχρηστος λαμογιο αλητης εκμεταλλευτης' κλπ κλπ

Ειπα κατι τετοιο;

Προσεξε λοιπον τωρα: οτιδηποτε ΠΑΡΑΠΑΝΩ παιρνεις απο τα νομιμα, ειναι εξτραδακι, σωστα? Εννοω ειναι περισσοτερα λεφτα απο οσα απαιτει ο νομος, τα οποια εχει αποφασισει ο εργοδοτης να σου δινει (ή εχετε συναποφασισει υστερα απο διαπραγματευση) για τις ταδε 5 αρμοδιοτητες. Σωστα?

Γενικα μιλοντας, ο εκαστοτε εργοδοτης εχει αποφασισει να δινει περισσοτερα λεφτα για καποιο λογο.
Αν θελει μπορει να βρει υπαλληλο με 500€ αλλα δεν ειμαι σιγουρος αν ο τελευταιος ανταποκρινεται στις αναγκες της επιχειρησης.

Δεν ειπα οτι το ειπες εσυ, οτι το λενε πολλοι εδω μεσα (κ εκει εξω), και ξεκινωντας απο εκει κ για να απαντησω κ στο δευτερο που λες απο πανω, αυτο που λεω ειναι το εξης απλο: δεν μπορει η ΑΥΞΗΣΗ (αποδοχων, προνομιων, αρμοδιοτητων, δικαιωματων) να ειναι απολυτως θεμιτη κ επιθυμητη και την ιδια στιγμη η ΜΕΙΩΣΗ (αποδοχων, προνομιων, αρμοδιοτητων, δικαιωματων) να δαιμονοποιειται, να κραζουμε τον καριολη τον εργοδοτη, να μην εχει δικαιωμα να τη ζητησει κλπ κλπ λες κ η επιχειρηση εχει σκοπο να δινει δουλεια κ λεφτα στον εργαζομενο.

Κ στο τελευταιο που λες, δεν λεω ακριβως αυτο: λεω οτι οπως κ για τα περισσοτερα ο εργοδοτης εχει καποιο λογο που τα δινει, ετσι κ για τα λιγοτερα εχει καποιο λογο που τα προσφερει. Κ δεν παει να βρει εναν υπαλληλο με 500ε, ζηταει απο τον ιδιο τον υπαλληλο να κανει τη δουλεια του με λιγοτερα (εφ'οσον ειναι νομιμα) κατα τον ιδιο τροπο που μεχρι τωρα του προσεφερε περισσοτερα.

Απλα αυτο που δαιμονοποιει την μειωση ειναι οτι αυτη ηρθε με τη πρωτη ευκαιρια στις περισσοτερες περιπτωσεις. Στις χρυσες εποχες που το χρημα ερεε ο επιχειρηματιας καρπωνοταν τα περισσοτερα κερδη και καυχιοταν για τις επιχειρηαμτικες του κινησεις χωρις να δωσει ενα τυρακι-αυξηση στον εργαζομενο. Με το που ηρθαν τα δυσκολα, ο επιχειρηματιας το γυρισε 'θα παλεψουμε ολοι μαζι για τα δυσκολα'.

Εμενα με διωξανε πχ γιατι δεν υπηρχε πελατης αλλα ειμαστε φιλοι ακομα. Καταλαβαινα οτι ημουν περισσευουμενος στο γραφειο και το αναγνωριζω οτι δεν υπηρχε αλλη επιλογη. Καταλαβαινω ομως οτι ο κοπος μου και οι προσπαθειες μου πολλες φορες θα μπορουσαν να ανταμοιφθουν καλυτερα. Μετα απο 4-5μηνες πουτσ@ στη δουλεια θα μπορουσε το αφεντικο να μου πει παρε κανονικο δωρο χριστουγεννων και οχι 200 ευρω που μου εδωσε.

Απλα ειναι η ιδεολογια των περισσοτερων αφεντικων και κυριως στις οικογενειακες επιχειρησεις που στις δυσκολιες, στη προσπαθεια, στις ευθυνες ειμαστε ολοι ισοι ενω στα οφελη και στα κερδη ο ενας ειναι το αφεντικο που ρισκαρει και ο αλλος ειναι ο υπαλληλος.

Ο χρήστης bibendum έγραψε:
Απλα αυτο που δαιμονοποιει την μειωση ειναι οτι αυτη ηρθε με τη πρωτη ευκαιρια στις περισσοτερες περιπτωσεις. Στις χρυσες εποχες που το χρημα ερεε ο επιχειρηματιας καρπωνοταν τα περισσοτερα κερδη και καυχιοταν για τις επιχειρηαμτικες του κινησεις χωρις να δωσει ενα τυρακι-αυξηση στον εργαζομενο. Με το που ηρθαν τα δυσκολα, ο επιχειρηματιας το γυρισε 'θα παλεψουμε ολοι μαζι για τα δυσκολα'.

Εμενα με διωξανε πχ γιατι δεν υπηρχε πελατης αλλα ειμαστε φιλοι ακομα. Καταλαβαινα οτι ημουν περισσευουμενος στο γραφειο και το αναγνωριζω οτι δεν υπηρχε αλλη επιλογη. Καταλαβαινω ομως οτι ο κοπος μου και οι προσπαθειες μου πολλες φορες θα μπορουσαν να ανταμοιφθουν καλυτερα. Μετα απο 4-5μηνες πουτσ@ στη δουλεια θα μπορουσε το αφεντικο να μου πει παρε κανονικο δωρο χριστουγεννων και οχι 200 ευρω που μου εδωσε.

Απλα ειναι η ιδεολογια των περισσοτερων αφεντικων και κυριως στις οικογενειακες επιχειρησεις που στις δυσκολιες, στη προσπαθεια, στις ευθυνες ειμαστε ολοι ισοι ενω στα οφελη και στα κερδη ο ενας ειναι το αφεντικο που ρισκαρει και ο αλλος ειναι ο υπαλληλος.

Thou speaketh thy truth.

Ο χρήστης bibendum έγραψε:
Απλα αυτο που δαιμονοποιει την μειωση ειναι οτι αυτη ηρθε με τη πρωτη ευκαιρια στις περισσοτερες περιπτωσεις. Στις χρυσες εποχες που το χρημα ερεε ο επιχειρηματιας καρπωνοταν τα περισσοτερα κερδη και καυχιοταν για τις επιχειρηαμτικες του κινησεις χωρις να δωσει ενα τυρακι-αυξηση στον εργαζομενο. Με το που ηρθαν τα δυσκολα, ο επιχειρηματιας το γυρισε 'θα παλεψουμε ολοι μαζι για τα δυσκολα'.

Εμενα με διωξανε πχ γιατι δεν υπηρχε πελατης αλλα ειμαστε φιλοι ακομα. Καταλαβαινα οτι ημουν περισσευουμενος στο γραφειο και το αναγνωριζω οτι δεν υπηρχε αλλη επιλογη. Καταλαβαινω ομως οτι ο κοπος μου και οι προσπαθειες μου πολλες φορες θα μπορουσαν να ανταμοιφθουν καλυτερα. Μετα απο 4-5μηνες πουτσ@ στη δουλεια θα μπορουσε το αφεντικο να μου πει παρε κανονικο δωρο χριστουγεννων και οχι 200 ευρω που μου εδωσε.

Απλα ειναι η ιδεολογια των περισσοτερων αφεντικων και κυριως στις οικογενειακες επιχειρησεις που στις δυσκολιες, στη προσπαθεια, στις ευθυνες ειμαστε ολοι ισοι ενω στα οφελη και στα κερδη ο ενας ειναι το αφεντικο που ρισκαρει και ο αλλος ειναι ο υπαλληλος.

+10000

Ο χρήστης bibendum έγραψε:
Απλα αυτο που δαιμονοποιει την μειωση ειναι οτι αυτη ηρθε με τη πρωτη ευκαιρια στις περισσοτερες περιπτωσεις. Στις χρυσες εποχες που το χρημα ερεε ο επιχειρηματιας καρπωνοταν τα περισσοτερα κερδη και καυχιοταν για τις επιχειρηαμτικες του κινησεις χωρις να δωσει ενα τυρακι-αυξηση στον εργαζομενο. Με το που ηρθαν τα δυσκολα, ο επιχειρηματιας το γυρισε 'θα παλεψουμε ολοι μαζι για τα δυσκολα'.

Εμενα με διωξανε πχ γιατι δεν υπηρχε πελατης αλλα ειμαστε φιλοι ακομα. Καταλαβαινα οτι ημουν περισσευουμενος στο γραφειο και το αναγνωριζω οτι δεν υπηρχε αλλη επιλογη. Καταλαβαινω ομως οτι ο κοπος μου και οι προσπαθειες μου πολλες φορες θα μπορουσαν να ανταμοιφθουν καλυτερα. Μετα απο 4-5μηνες πουτσ@ στη δουλεια θα μπορουσε το αφεντικο να μου πει παρε κανονικο δωρο χριστουγεννων και οχι 200 ευρω που μου εδωσε.

Απλα ειναι η ιδεολογια των περισσοτερων αφεντικων και κυριως στις οικογενειακες επιχειρησεις που στις δυσκολιες, στη προσπαθεια, στις ευθυνες ειμαστε ολοι ισοι ενω στα οφελη και στα κερδη ο ενας ειναι το αφεντικο που ρισκαρει και ο αλλος ειναι ο υπαλληλος.

Πες τα ρε bibendum γιατί εδώ μας το 'χουν γυρίσει στο έργο 'οι κακοί εργαζόμενοι και τα καλά αφεντικά'...

Ελα ντε! Ειναι αδυνατον να υπαρχουν καλοι εργοδοτες κ κακοι εργαζομενοι, ΑΝΗΚΟΥΣΤΟ! ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΟΤΕ! ΠΡΕΠΕΙ να ειναι ΚΑΝΟΝΑΣ οτι οι εργοδοτες θα ειναι κακοι κ εκμεταλλευτες κ οι εργαζομενοι θα ειναι παντα καλοι κ σωστοι...

Π.Α.Μ.Ε. μπροστα κ αγωνιστικα!

Ετσι για την ιστορια, κ εγω συμφωνω με τον Bibendum.

Επισης για την ιστορια, εγω δεν ελεγα 'παρτε το βασικο/νομιμο μισθο και θα εχετε τοσο bonus οσο καλυτερα τα πατε κ οσο καλυτερα αποτελεσματα φερετε', τους εδινε προκαταβολικα περισσοτερα χρηματα ακριβως γιατι τοσο πιστευα οτι αξιζε η εργασια τους.

ΑΛΛΑ δεν δεχομαι να μου πει κανεις οτι δεν ΔΙΑΤΗΡΩ το δικαιωμα να τους τα κοψω αν το κρινω απαραιτητο (χωρις φυσικα να χρειαζομαι να δικαιολογηθω σε καποιον) κ να αρχισουν να παιρνουν αυτα που εξ'άρχης ημουν υποχρεωμενος να τους δινω, κανοντας ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΕΙΔΙΚΑ απο τη στιγμη που λογω ογκου εργασιας, ο ενας ειναι αχρειαστος κ εγω ψαχνω τροπους να τους διατηρησω ολους εργαζομενους.

Αν απολυοντας τον εναν, πληρωσω αποζημιωση που μου αφαιρεσει απο τη τσεπη οσα θα γλυτωνα με τον οποιο τροπο συμφωνουσαμε να προχωρησουμε ωστε να τους κρατησω ολους, τοτε πολυ απλα δεν εχω κανενα λογο να το κανω κ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι θα χρησιμοποιησω ολα τα νομιμα μεσα για να τον 'παραιτησω'.

Ο χρήστης kacey έγραψε:
Ελα ντε! Ειναι αδυνατον να υπαρχουν καλοι εργοδοτες κ κακοι εργαζομενοι, ΑΝΗΚΟΥΣΤΟ! ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΟΤΕ! ΠΡΕΠΕΙ να ειναι ΚΑΝΟΝΑΣ οτι οι εργοδοτες θα ειναι κακοι κ εκμεταλλευτες κ οι εργαζομενοι θα ειναι παντα καλοι κ σωστοι...

Π.Α.Μ.Ε. μπροστα κ αγωνιστικα!

Το ψοφησες τωρα, εννοειται οτι υπαρχουν και καλοι εργοδοτες και κακοι εργαζομενοι. Η πλειοψηφια ομως λειτουργει περιπου οπως περιγραφει ο bibendum. Εχω καποιες παρατηρησεις αλλα ειναι τοσο ασημαντες που δεν αξιζει τον κοπο.

Ο χρήστης kacey έγραψε:
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι θα χρησιμοποιησω ολα τα νομιμα μεσα για να τον 'παραιτησω'.

Κι ο εργαζόμενος όλα τα μέσα για να τον απολύσεις. Κι όποιος νικήσει.
Συνήθως νικάει ο εργοδότης, οπότε τι μυξοκλαίγεσαι.

Καποιος διαπραγματευοταν μια θεση στο τμημα πωλησεων μικρης εταιριας:
Ζητησε 1000€ καθαρη αμοιβη, κινητο, λαπτοπ και αυτοκινητο

1 χρονο αργοτερα ανοιξε δικη του επιχειρηση, αντιστοιχου 'βεληνεκους'.
Δινει σε υπαλληλο 400€ καθαρα (8ωρο-40ωρο) + μπονους επι των πωλησεων 'για να εχει κινητρο να δουλευει'.

+1 στον bibendum

'Αλλωστε απο ενα καλο υπαλληλο η επιχειρηση σχεδον παντα κερδιζει και θα συνεχισει να κερδιζει και μετα την αποχωριση του (στην περιπτωση πχ που εχει 'χτισει' ενα πελατολογιο αν μιλαμε για εμπορικη επιχ/ση)

Απο την αλλη, ενας καλος υπαλληλος ξερει οτι θα παρει συγκεκριμενη αμοιβη. Κακα τα ψεμματα σπανια επιβραβευεται ενας καλος υπαλληλος.

Φυσικα δεν ειναι ολες οι περιπτωσεις ιδιες, υπαρχουν μεγαλα κωλοπαιδα-υπαλληλοι και αλλοι τοσοι εργοδοτες αλλα και αστερια. Απλα εχω καιρο να ακουσω (καμμια 6ετια) καποιον εργαζομενο να παραδεχεται οτι ειναι οκ.

Ο χρήστης alexeft έγραψε:
Καλά θα κάνεις να διαβάσεις και μαζί και αυτό που έβαλα παραπάνω.

Την διάβασα!. Είναι νόμιμα έτσι που έχουν τοποθετηθεί κατ’ αυτούς.
Μα ρώτησα και τον διοικητή του πολυδύναμου της περιοχής μου. μια την έχω να βλέπει και τον ιδιόκτητο χώρο παρκαρίσματος εξωτερικά!.
Απάντηση!!!!!!..... «δεν βάζεις άλλες 10, μα να βλέπουν και γύρο γύρο!……. Όπλα μας είναι πληρωμένα από εσένα!.»
…..όπως λέει και το ανέκδοτο, «……. Και με την άδεια της αστυνομίας!!!!!!!.........».
Τώρα τα προσωπικά δεδομένα, από τα παιδιά?. Αυτοί βοήθησαν στην εγκατάσταση!. Μα πιάσαμε και έναν φίλο τους, που άρμεγε εργαλεία!. Δεν το πίστευαν….. όταν τους το έδηξα…….. τον ξυλοφόρτωσαν τον μ@λ@κ@!.
Τα προσωπικά δεδομένα του κλέφτη….. άστα να αποδειχτούν από την έδρα!.
Οι πινακίδες είναι το διαβατήριο τους!.
Α.

Όσο ήμουνα υπάλληλος σε πολλές δουλειές, ήμουνα ο πιο δουλευταράς χωρίς ωράρια, με τις περισσότερες ευθύνες και πάντα ο ριγμένος.
Άφησα τη θάλασσα ( Γ! μηχανικός, αν έμενα σε 5 μήνες θα έπερνα του 2ου, και θα ήταν πολλά τα λεφτά και δεν θα ξεκόλλαγα ποτέ από τα μηχανοστάσια των καραβιών ) και επειδή ήθελα να -ξυπνήσω- και να δω το εμπόριο πως γίνεται πήγα υπάλληλος σε εισαγωγική με υλικά συσκευασίας, είμαστε το αφεντικό, η γραμματέας, και εγώ.

Ανέλαβα το φορτηγάκι για τις παραδόσεις, τις εισπράξεις, για τα χαρτιά των εισαγωγών στο εμπορικό επιμελητήριο ( τότε πέρναγαν όλα από εκεί ) τράπεζες και άλλες δουλειές.
Τις Παρασκευές που είχαμε εισπράξεις επειδή δεν προλάβαινα, χωρίς να ρωτήσω κανένα έπερνα τη μηχανή μου και έτσι τα προλάβαινα όλα. Η βενζίνη δική μου εννοείται.

Πέρασε ένας χρόνος, του λέω αφεντικό, αύξηση, όχι μου λέει, αυτή η θέση δεν δικαιολογεί περισσότερα χρήματα, βρές να κάνεις κάτι άλλο εδώ μέσα να πάρεις περισσότερα. ( είχε ανοιχτά μυαλά, Αμερικάνικα, μαζί με άλλους 3 είχανε στήσει την 3Μ στο Περιστέρι τότε )
ΟΚ του λέω, να φέρνουμε και μηχανήματα συσκευασίας, άκου μου λέει, εγώ δεν ξέρω τι είναι το κατσαβίδι θα πουλήσω μηχανήματα ? δεν πειράζει του λέω εσύ θα πουλάς που είσαι καλός στις πωλήσεις και εγώ αφού είμαι μηχανικός θα τα στήνω, θα κάνω service, κλπ.

Με πήρε στην Ιταλία, στο Μιλάνο, στην έκθεση Imballagio, βρήκαμε μηχανήματα, άρχισαν οι εισαγωγές, τα πρώτα τα πούλησε σε ήδη υπάρχοντες πελάτες από τα υλικά συσκευασίας που είχαμε, και η δουλειά προχωρούσε, εν τω μεταξύ είχα πάρει 30% αύξηση, πέρασαν 2 χρόνια, του λέω αφεντικούλη κάνα φραγκάκι παραπάνω ?

Όχι μου λέει, βρές τι άλλο να κάνεις εδώ μέσα και θα πάρεις, το ίδιο παραμύθι, ΟΚ του λέω να προσλάβουμε ένα παιδί για τις εισπράξεις, τις τράπεζες και το επιμελητήριο, και εγώ να βγώ στις πωλήσεις σε όλη την Ελλάδα πια, πάρε μου ένα ανοιχτό φορτηγάκι να βάζω ένα μηχάνημα για επίδειξη στον πελάτη, έτσι και έγινε.

Μεγαλώσαμε την γκάμα των μηχανημάτων, χρειαζόμαστε ένα μεγαλύτερο πια φορτηγό γιατί είχαμε 2-3 παλέττες σχεδόν κάθε ημέρα, του λέω να πάρουμε ένα φορτηγό και ένα οδηγό, θα κοστίζει λιγότερα από τα μισά σε ετήσια βάση από τα μεταφορικά, τότε μια παλέττα από Ιταλία κόστιζε 5.000 δρχ, και από το τελωνείο Πειραιά μέχρι το Παγκράτι ήθελε 7.000 δρχ. πήραμε το φορτηγό, πήραμε και οδηγό, ανέλαβα πια όλο το τρέξιμο των πωλήσεων σε όλη την Ελλάδα, τις εγκαταστάσεις, τα πάντα, και την εκπαίδευση στα νέα μηχανήματα στην Ευρώπη ( κυρίως σε Γερμανία, Ιταλία, Ελβετία )πήγαινα σε όλες τις εκθέσεις συσκευασίας, στο Μιλάνο, στο Ντύσσελντορφ, στο Παρίσι, έτσι σε 5.5 χρόνια είχα γίνει το Νο2 στην εταιρία των 7 πια ατόμων, προσελάμβανα άτομα να κάνουν μέρος της δουλειάς μου και ανέβαινα, ( 2 χρόνια συζητάγαμε για ποσοστά επί των πωλήσεων, ακόμα δεν μου τα έβγαλε ο λογιστής μου έλεγε, μια το ένα, μία το άλλο, από δικαιολογίες άλλο τίποτα, δεν πήρα ποτέ ποσοστά ) από ΕΠΕ είχαμε γίνει ΑΕ, μέχρι που ένα μεσημέρι τέλος Ιουλίου γυρίζοντας στο γραφείο τα βρήκα όλα τα συρτάρια μου κλειδωμένα, τι συμβαίνει ? ρωτάω τι γραμματέα μου, πήγαινε μέσα σε θέλει μου λέει.

Να πω εδώ ότι όταν πήγα έκανε 7.000.000 δρχ τζίρο, και όταν έφυγα κάναμε τζίρο 580.000.000 δρχ τα 400.000.000 από μηχανήματα.

Πάω μέσα, κάτσε μου λέει, άκου να δείς, δεν αντέχω άλλο το τρέξιμο, η εσύ θα φύγεις η εγώ μου λέει, αλλά επειδή είμαι το αφεντικό, φεύγεις εσύ.
Καλά του λέω, δώσε τώρα τα κλειδιά να τελειώσω τις εκκρεμότητες και μετά τις διακοπές φεύγω, για να μη με πέρνεις τηλέφωνο να ρωτάς διάφορα για τις εκκρεμότητες, θα τις κλείσω όλες και να μη σε ξαναδώ.

Έτσι έγινε, 1η Σεπτέμβρη γυρίσαμε, του έδωσα τα κλειδιά. πήρα την αποζημείωση μου μου και την έκανα.
Δίνοντας μου τα χρήματα μου λέει τι θα κάνεις τώρα ? ( είχα εν τω μεταξύ παντρευτεί και είχα και τον πρώτο μου γιό )
Το βλέπεις του λέω το ξενοίκιαστο απέναντι ? Ήδη το νοίκιασα και θα πάω απέναντι να γίνω ανταγωνιστής σου, έτσι για να με βλέπεις και να τρώγεσαι μέσα σου που θα σου πέρνω ένα - ένα τους πελάτες, γιατί εμένα ξέρουν πια οι περισσότεροι, εσύ είσαι μόνο όνομα, εγώ έτρεχα συνέχεια ακόμα και χριστούγεννα για να μη σταματάνε οι παραγωγές τους.

Έγινε πρασινοκίτρινος, ξεροκατάπιε, κατέβασε το κεφάλι, και έκανε στροφή.

Δεν του κράτησα ποτέ κακία, μου πεμαθε τις πωλήσεις, ( άσχετα αν εγώ έφτιαξα μια πολύ μεγάλη βιβλιοθήκη με πάνω από 60 βιβλία και σπούδασα μόνος μου το μάρκετινγκ, τις πωλήσεις, την έρευνα αγοράς, την οργάνωση και όλα τα σχετικά ) με έμαθε πράγματα για την αγορά και τη συμπεριφορά στους επαγγελματικούς χώρους που δεν τα μαθαίνεις ούτε σε 2 πανεπιστήμια, μου έδωσε ευκαιρίες και αρμοδιότητες, μου έδειξε εμπιστοσύνη, είχα όλα τα κλειδιά ακόμα και του σπιτιού του, μόνο τα λεφτά που άξιζα δε μου έδωσε, ίσως επίτηδες για να έχω πάντα το κίνητρο μέσα μου, δεν με πείραξε, δεν μου αρέσει να νιώθω αδικημένος, έτσι είναι τα αφεντικά, και εγώ σκόπευα από την αρχή να κάνω δική μου δουλειά.

Από τότε έκανα τη δική μου δουλειά που ξεκίνησε με το εμπόριο, συνεχίστηκε με εμπόριο και κατασκευές μηχανημάτων, κατέληξε σαν εξιδικευμένο μηχανουργείο, κατά καιρούς βοήθησα τους βοηθούς μου που προσελάμβανα πρίν απολυθώ, γιατί οι περισσότεροι έμειναν στο χώρο της συσκευασίας και έκαναν και αυτοί δική τους δουλειά και τους βοήθησα στις πωλήσεις όποτε με το ζήταγαν, κανείς τους δεν έφτασε σαν αφεντικό ούτε στο δαχτυλάκι του αφεντικού μας, στα λεφτά στους υπαλλήλους τους αλλά και στη συμπεριφορά τους ήταν πολύ σφιχτοί και είρωνες, ξέρεις ποιός είμαι εγώ, εγώ έγινα αφεντικό, εσύ θα μείνεις υπάλληλος κλπ, κράτησαν αυτό το στυλάκι που εγώ το μισώ.

Εγώ μεγάλωσα τη δική μου δουλειά, άρχισα και τις κατασκευές, είχα προσωπικό στο μηχανουργείο, αλλά δεν ήτανε καλά παιδιά, πήγαινα στη Γερμανία για 10 ημέρες και μπέρδευαν τα σχέδια που τους άφηνα, κάνανε κοπάνες όποτε έλειπα, κάνανε ζημιές στα εργαλεία, μάλλον από αδιαφορία, ήτανε στα πρώτα χρόνια του ΠΑΣΟΚ που έπρεπε οι εργαζόμενοι να γαμάνε τα αφεντικά, και τι δεν έχουν δεί τα μάτια μου μέσα στις πολυεθνικές κυρίως που ήταν πελάτες μου, εγώ δεν είχα κανένα να αφήσω πίσω μου όταν έλειπα, κινητά τηλέφωνα, πόσο μάλλον internet δεν υπήρχαν ούτε στην πιο καλπάζουσα φαντασία, έτσι μετά από 4 χρόνια, πήγα στο υπουργείο βιομηχανίας, είπα το πρόβλημα μου, μου είπανε βάλτους ένα μήνα σε διαθεσιμότητα, και όταν γυρίσεις ( ετοιμαζόμουνα για ταξίδι 20 ημερών ) απόλυσε τους.

Αυτό έκανα, έμεινα μόνος μου, άρχισα να φτιάχνω πιο εξιδικευμένες μηχανές που δεν είχα τότε ανταγωνισμό στην Ελλάδα, γιατί ήταν όλες εισαγώμενες, και δεν ξαναπροσέλαβα προσωπικό, δεν ήθελα να κάνω αυτά που μου έκαναν όταν ήμουνα υπάλληλος, όταν στο προσωπικό μου τους έδινα και δώρα, και μπόνους, στον ένα του πλήρωνα και το ενοίκιο, είδα ότι με περνάνε για μαλάκα, καλύτερα μόνος και λιγότερη δουλειά και λιγότερο άγχος, τα ίδια λεφτά, και περισσότερα είχα στην τσέπη μου, και δεν τα έβαζα και με τον εαυτό μου, γιατί αν άρχιζα να πιέζω, να βρίζω, κα κόβω τους καφέδες, να γίνομαι μια από τα ίδια, είδα ότι δεν είναι του χαρακτήρα μου.

Κάποια στιγμή κουράστηκα, τα παράτησα, κλείδωσα όλο το μηχανουργείο για 5 χρόνια και ξαναέγινα υπάλληλος αναλαμβάνοντας τις πωλήσεις σε πολύ ειδικά χυτά ακριβείας, πελάτες μας όλη η αεροδιαστημική βιομηχανία της Ευρώπης κυρίως, αλλά και στην Αμερική είχαμε πελάτη την Detroit Diesel Allison, τρεχάματα σε όλη την Ελλάδα για νέους πελάτες και μια φορά το χρόνο έστηνα το περίπτερό μας στο Αννόβερο στην έκθεση υποκατασκευαστών, εκεί πια πέρναγε όλη η αυτοκινητοβιομηχανία, όλη η αεροδιαστημική βιομηχανία, και όσοι ήθελαν χυτά ακριβείας, και τι δεν είδαν τα μάτια μου στα 4 χρόνια που έμεινα πριν το καταφέρουν και το κλείσουν το χυτήριο, αυτό το κόσμημα.

Έτσι αφού είδα και αποείδα, αποφάσισα και το ξανάνοιξα εδώ και 10 χρόνια.

Μόνος και καλύτερα λοιπόν, τώρα έχω τους γιούς μου και είμαι ο καλύτερος.

Σημ: Τους έβαλα αυθημερόν σε διαθεσιμότητα όπως είπα, γιατί τους άκουσα να συζητάνε, μην έρθεις εσύ την παρασκευή, να λείψω εγώ τη δευτέρα και οι άλλοι δύο την τετάρτη, να δούμε τι θα κάνει, εννούσαν εμένα, δεν ξέρω γιατί τόσο μένος, ίσως ένιωθαν ανασφάλεια επειδή τεχνικά ήμουν καλύτερος, ότι λάθη και αβλεψίες έκαναν όλη την εβδομάδα που έτρεχα έξω για πελάτες, παραγγελίες, υλικά, εισπράξεις, service, τα διόρθωνα στον τόρνο ή στη φρέζα το σαββατοκύριακο, ίσως αυτός να ήτανε ο λόγος, άγνωστες οι βουλές του κυρίου για το πώς σκέφτονται οι άνθρωποι, αλλά δεν θα καθόμουνα να ψάχνω συνέχεια να πετύχω τους κατάλληλους, τέτοιο σόκ δεν θα το ξαναπερνούσα, με τη μικρότητα και τη μικροψυχία των ανθρώπων και με τη βλακεία των άλλων δεν τα βάζω, 100 φορές μόνος μου γιατί δεν χρειάζεται να τα βάζω με τον εαυτό μου, γιατί θα αρρωστήσω.

Συμπέρασμα:
Είτε είσαι υπάλληλος, είτε είσαι αφεντικό, πρέπει να είσαι τύπος και υπογραμμός στις υποχρεώσεις που αναλαμβάνεις, αν δεν σου κάνει μια δουλειά την παρατάς και πας παρακάτω, σαμποτάζ και πουστιές είναι απαράδεκτα.

Σαν αφεντικό αν έχεις υπαλλήλους, ειδικά αν σου έχουν κοστίσει και σε εκπαίδευση, πρέπει να ξέρεις ότι η περιουσία της εταιρίας σου είναι το προσωπικό σου και όχι τα ταμειακά αποθεματικά σου, αν το δείς έτσι θα έχεις και γεμάτα ταμεία.

Αν είσαι αφεντικό πρέπει να τη σπουδάσεις τη διοίκηση, αν δεν είσαι διοικητής μη γίνεις αφεντικό, χρειάζεται ισορροπία μεταξύ διοικητή και δικτάτορα και η γραμμή είναι πολύ λεπτή, συνήθως οι μικροί επιχειρηματίες είναι μικροί δικτατορίσκοι, και στη δουλειά και στο σπίτι τους, δσεν γίνεται να είσαι εδώ έτσι και αλλού αλλιώς, οι ρόλοι μπερδεύονται εύκολα.

Στη ζωή χρειάζεται να είσαι Large, αν είσαι κακομοίρης θα σε φάει η κακομοιριά σου, η γνώση πρέπει να μοιράζεται και να διαδίδεται, θυμάμαι πιτσιρικάς στα συνεργεία που όταν ήτανε να γίνει καμμιά σοβαρή δουλειά με έστελνε στο καφενείο το αφεντικό, παληά μυαλά, και αν έκανες και κανένα λάθος σου πέταγε ότι εργαλείο κρατούσε και όπου σε έπερνε.

Τέλος πάντως η εποχή μας τα τελευταία χρόνια είναι άγρια και δεν είναι για φιλοσοφίες, τώρα παλεύουμε όλοι για την επιβίωση και τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, καλό μας κουράγιο.

Εχω την εντύπωση πως δεν υπάρχει νομική απαγόρευση στις κάμερες στον χώρο εργασίας. Ιδίως στους χώρους με χρηματικές συναλλαγές είναι απαραίτητες.
Δεν με ενόχλησε ποτέ να έχω μια κάμερα στην πλάτη μου. Αντίθετα μάλλον μου φάνηκε και χρήσιμη...

Στάλθηκε από το MT27i μου