Σπουδάζει μπίζνες αντμινιστρέσιον στην Αγγλία
Από την Ανεγκυκλοπαίδεια, την ελεύθερη παρωδία

Φράση που αποτελεί τη χαρά κάθε Ελληνίδας μάνας με κόρη υποψήφια στα καλλιστεία του Αντέννα. Επίσης χρησιμοποιείται από γονείς, των οποίων τα παιδιά γνωρίζουν τα πάντα, αλλά η κοινωνία δεν τα αντιμετωπίζει με τον αρμόζοντα σεβασμό.

Η φοίτηση δεν έχει καθορισμένη διάρκεια (π.χ. 8 εξάμηνα), αλλά αντιθέτως αποτιμάται σε 'χιλιάδες λίρες'. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι ολοκλήρωσης των σπουδών: με προκαταβολή, χωρίς προκαταβολή, με πολλές άτοκες δόσεις, με πιστωτική, με δάνειο κλπ. Ο βαθμός 'Άριστα' απονέμεται μόνο τοις μετρητοίς και χαρακτηρίζεται με την παραδοσιακή λατινική λέξη 'ducu' (προφέρεται ντούκου).

http://anegkyklopaideia.wikia.com

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Να εξηγηθώ για να μη χαϊδεύεις το πηγούνι σου.
Στην Ελλάδα υπάρχει ένα σύστημα βάσει του οποίου οι καθηγητές προωθούν όποιον γουστάρουν ως αντικαταστάτη, βοηθό και προσωπικό των σχολών.
Ισχύει το σύστημα 'μπες δύσκολα-βγες εύκολα'.
Οι γνώσεις είναι σε πολλές περιπτώσεις ξεπερασμένες, όσο ξεπερασμένο είναι το βιβλίο που πουλάει ο καθηγηταράς.
Οι φοιτητές δεν έχουν πραγματικό κίνητρο από τη σχολή για να διαβάσουν - να κάνουν ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ δηλαδή.
Το άσυλο κατατρώει όπως εφαρμόζεται τις σχολές. Όποτε γουστάρουν μπουκάρουν μέσα εξωπανεπιστημιακοί και σπάνε ό,τι βρουν.
Μάγκες και συν-αποφασίζοντες είναι όχι οι καλοί σπουδαστές, αλλά οι καλοί αφισοκολλητές.

Έρχεται τώρα κάποιος και λέει 'Θα γίνουν αυτά για ν' αλλάξει η κατάσταση'.
Δεν τα βγάζει από το ξερό του, δεν προσπαθεί να προκαλέσει μια προσωπική επανάσταση με δικές του ιδέες για την υστεροφημία του ως μαθητευόμενος μάγος, ούτε αφήνει τα πάντα ως έχουν για να μην πληρώσει προσωπικά το κόστος των ενεργειών του. Εφαρμόζει πράγματα που ισχύουν σε επιτυχημένα εκπαιδευτικά συστήματα, όσον αφορά την οργάνωσή τους τουλάχιστον. Βγαίνουν διάφοροι παντογνώστες και καταστροφολογούν. Αφού ως σήμερα η κατάσταση είναι συνεχώς επιδεινούμενη, οι ιαχές τους που συγκλίνουν στη διατήρηση του βλαβερού status είναι οπισθοδρομικές και βολεματικές. Πάμε λοιπόν σε άλλη μέθοδο και ελπίζουμε να στηθούν όλα όπως πρέπει.

Έχω βγάλει ένα σπυράκι δεν είναι τίποτα..!!
Ορθά ομιλείς αλλά δεν έχω διαβάσει ΟΛΟ το σχέδιο νόμου που επίκειται προς ψήφιση..Σίγουρα υπάρχουν καλά πράγματα,μην τα ισοπεδώνουμε όλα,αλλά υπάρχει και ένα μεγάλο αγκάθι..Γνώμη μου είναι (αυτή τη στιγμή,αν κάποιος μου δώσει τα θετικά και τα αρνητικά της κίνησης θα την αλλάξω..) ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί η ιδέα των ιδιωτικών πανεπιστημίων..Για τους λόγους που πολλοί αναφέραμε εδώ μέσα..

FlowerPower

Ή αλλιώς΄'Η κόρη μου έχει σπουδάσει marketing manager education (και ό,τι άλλο μπορείς να σκεφτείς.. ) στην Αγγλία..Έχει τεράστια εξειδίκευση στις μεθόδους μανικιούρ-πεντικιούρ και πλέον είναι η καλύτερη στον κλάδο της....!!!!

Γίνεται να μην εξελιχθεί το topic σε διαμάχη των 'εδώ' με τους 'εκεί';

Το ζήτημα είναι να βελτιωθεί η ελληνική πανεπιστημιακή εκπαίδευση; Πώς μπορεί να γίνει αυτό;

Καταρχήν, προσωπικά πιστεύω πως πρέπει να διατηρηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας της παιδείας.

Μάλλον το πιο σημαντικό πρόβλημα είναι η διαφθορά που επικρατεί στον χώρο. Αυτή πρέπει να καταπολεμηθεί, γιατί από κει πηγάζουν πολλά προβλήματα. Και γι' αυτό είναι αδόκιμη η σύγκριση της ελληνικής πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με αυτήν άλλων χωρών.

Δεδομένης της γενικότερης σήψης και αποσύνθεσης που χαρακτηρίζει το πολιτικό-κοινωνικό μας σύστημα, σωτηρία δεν βλέπω...

Γι' αυτό και κρίνω κάποιες από τις ενέργειες που προτείνονται απλά σπασμωδικές και χωρίς ουσιαστικό νόημα (ν+ν/2, βιβλία, κλπ).

Ας ξεκινήσουμε κάνοντας μικρά βήματα προς την σωστή κατεύθυνση, πρώτα...Νομίζω πως περιπτώσεις κακοδιαχείρησης (λέγε με τσέπωμα, κοινώς) μπορούν να διαφωτιστούν, αν δεν είναι ήδη γνωστές και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι. Έτσι θα πειστώ ότι υπάρχει πραγματική πολιτική βούληση!

Χωρίς να μπει τάξη στο πανεπιστήμιο και χωρίς να περιοριστεί η αυθαιρεσία, το να έχουμε τέτοιες απαιτήσεις από τους φοιτητές, είναι απλά παράλογο! Μακάρι να εφαρμοστεί η αξιολόγηση σ' αυτόν τον τομέα, ώστε να καθαρίσει ο χώρος. Απαραίτητη πρϋπόθεση: να μην εφαρμοστεί με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια συνδεόμενα με την χρηματοδότηση των ιδρυμάτων, γιατί τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά! (το έχω ξαναγράψει αυτό).

Από κει και πέρα, η εντατικοποίηση των σπουδών δεν αποτελεί λύση για καλύτερη εκπαίδευση!

Αυτά τα λίγα γι' αρχή...

Για να αλλαξω λιγο το κλιμα των 'οι αποδω τους αποκει', αλλα να μεινω στο κοινωνικο προσωπο των πανεπιστημιων, προσωπικα δεν θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο με την αποψη που ακολουθει:

Kουπόνια εκπαίδευσης: Aρετή ή ιδιωτικοποίηση

Πέρασαν δεκαετίες από τότε που ο βραβευμένος με Nόμπελ Oικονομίας Milton Friedman διετύπωσε την ιδέα των «κουπονιών εκπαίδευσης». H σκέψη του ήταν απλή: αφού το κράτος πρέπει να επιδοτήσει την εκπαίδευση των χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων, τότε πρέπει να χρηματοδοτεί τους σπουδαστές και όχι τα σχολεία.

Oι μαθητές, φοιτητές κ.λ.π., ή οι γονείς τους, παίρνουν ένα κουπόνι εκπαίδευσης που αντιστοιχεί σε χρηματικό ποσό αντίστοιχο με τα έξοδα που θα έκανε η Πολιτεία για ένα ακαδημαϊκό έτος. Aυτό το καταθέτουν στο σχολείο της αρεσκείας τους και το σχολείο εισπράττει από το κράτος το ποσόν που αντιστοιχεί ανά σπουδαστή.

Mε αυτό τον τρόπο οι δικαιούχοι των κουπονιών έχουν την ελευθερία επιλογής. Mπορούν να διαλέξουν δημόσιο ή ιδιωτικό σχολείο. Aπό την άλλη μεριά μπαίνει το στοιχείο του ανταγωνισμού στην Δημόσια Eκπαίδευση. Tα σχολεία θα αρχίσουν να λειτουργούν σαν επιχειρήσεις και όλοι αυτοί που απαρτίζουν τους μηχανισμούς μάθησης (διοικητικό προσωπικό, δάσκαλοι κ.λ.π.) δεν θα επαναπαύονται με τις παγιωμένες κρατικές επιδοτήσεις, αλλά θα βελτιώνουν διαρκώς τις υπηρεσίες τους για να προσελκύσουν σπουδαστές. Aν κάποιοι δεν τα καταφέρνουν τότε θα ισχύει ο σκληρός νόμος της αγοράς: απλώς θα κλείνουν.

Tα «κουπόνια εκπαίδευσης» όπως και κάθε ριζοσπαστική ιδέα, πέρασε τα τρία στάδια που είχε παλιότερα διατυπώσει ένας ανώνυμος κυνικός:

• Eίναι αδύνατον· μην σπαταλάς τον χρόνο μου.
• Eίναι δυνατόν, αλλά δεν αξίζει τον κόπο.
• Eγώ πάντα το' λεγα ότι είναι φοβερή ιδέα.

Tώρα βρίσκεται στο τρίτο σκαλί, τουλάχιστον στις HΠA. Όλο και περισσότερα Πολιτειακά νομοθετικά σώματα θέλουν να την δοκιμάσουν. Mετά μάλιστα από απόφαση του Aνωτάτου Δικαστηρίου, μπαίνουν στον χορό και τα θρησκευτικά σχολεία. Πρωταθλητής στην «δια κουπονιών εκπαίδευση» είναι η Πολιτεία του Wisconsin, όπου 6.200 μαθητές πηγαίνουν σε 57 εκκλησιαστικά σχολεία και 30 ιδιωτικά. Kάθε κουπόνι τους αξίζει 4.900 δολάρια, δηλαδή 1.570.000 δρχ.

Όσοι αντιτίθενται σ' αυτό το σύστημα, υποστηρίζουν ότι τα κουπόνια είναι ένας εύσχημος τρόπος να μεταφέρονται δημόσια κεφάλαια σε ιδιωτικά χέρια. «Tο σύστημα είναι καταστροφικό», δήλωσε στο περιοδικό U.S. News and World Report η βουλευτής του Wisconsin, Annette 'Polly' Williams. «Παίρνει χρήματα από τους φτωχούς για να τα δώσει στους άπληστους». Mαζί της συμπαρατάσσονται η Oμοσπονδία Συλλόγων Διδασκάλων των HΠA και οι ισχυρότατες πολιτικές οργανώσεις People for the American Way (Πολίτες για τον Aμερικανικό Tρόπο Zωής) και American Civil Liberties Union (Aμερικανική Ένωση για τις Πολιτικές Eλευθερίες).

Tην διαμάχη θα κερδίσουν τελικά εκείνοι που θα αποδείξουν ή έστω θα πείσουν ότι το δικό τους σύστημα είναι πιο παραγωγικό σε όρους εκπαίδευσης. O καθηγητής Πολιτικών Eπιστημών του πανεπιστημίου Harvard Paul Peterson υποστηρίζει με τις μελέτες του ότι οι «σπουδαστές των κουπονιών» τα πάνε καλύτερα στις εξετάσεις. Aντίθετα μελέτες στις Πολιτείες Milwaukee και Cleveland δεν έδειξαν σημαντικές διαφορές μεταξύ σπουδαστών που επέλεξαν δια κουπονιών τα σχολεία τους και εκείνους που «αναγκάσθηκαν» να πάνε στο δημόσιο εκπαιδευτήριο της περιοχής τους. H διαμάχη συνεχίζεται και μπαίνει πλέον στην επίσημη πολιτική ατζέντα...

Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «New Millennium» της εφημερίδας «Tύπος της Kυριακής» στις 15.8.1999

Γνωμες? Σχολια?

'Ελλάδα, η χώρα των μύθων' καλά τα λέει τελικά ο Νίκος ο Δήμου...

Βαυκαλιζόμαστε εδώ μέσα με την αντίληψη περί των 'κορυφαίων ελληνικών Πανεπιστημίων'. Κι εγώ ελληνικό Παν/μιο έχω τελειώσει, όλοι μου οι φίλοι/ες ελληνικά Παν/μια έχουν τελειώσει (και μάλιστα πολύ πρόσφατα) και ευτυχώς (ή μάλλον...δυστυχώς) έχω αποκτήσει μια αρκετά σαφή εικόνα της κατάστασης στα τμήματα θετικών επιστημών του ΕΚΠΑ, του ΕΜΠ, της Ιατρικής αλλά και (κι εδώ ήρθε για μένα η μεγαλύτερη απογοήτευση) του 'Δημόκριτου' από άτομα που έχουν υιοθετήσει μια αρκετά 'ψύχραιμη' κριτική στάση απέναντι στην επικρατούσα κατάσταση.

Δεν θα κάτσω να αναλύσω τις απόψεις μου και να μπω σε λεπτομέρειες, θα πω απλά ένα πράγμα: αν είχα την δυνατότητα να γυρίσω τον χρόνο 6 χρόνια πίσω δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν θα έμενα για σπουδές στην Ελλάδα. Ελπίζω να μην ακούγομαι πολύ 'απαξιωτικός' απέναντι στην ελληνική ανώτατη εκπαίδευση αλλά πιστεύω οτι κάπου έχει χαθεί το νόημα όλης αυτής της διαδικασίας.

Να μιλήσουμε για την καλλιέργεια της επιστημονικής σκέψης/νοοτροπίας (υποτίθεται ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της ανώτατης εκπαίδευσης); Ας το αφήσουμε καλύτερα...αυτό εναπόκειται τελικά στο ενδαφέρον και το μεράκι του κάθε φοιτητή. Πολλοί (για να μην πω οι περισσότεροι) βγαίνουν από τα Παν/μια χωρίς να έχουν πάρει χαμπάρι την ουσία της παν/μιακής εκπαίδευσης.

Να μιλήσουμε για αξιοκρατία με τους διάφορους κομματικά διαπλεκόμενους φοιτητές και καθηγητές; Μπα, ας το αφήσουμε κι αυτό καλύτερα.

Να μιλήσουμε για προώθηση της επιστήμης, για την έρευνα, την παραγωγή καινοτομίας; Greo ειδικά στο θέμα αυτό όταν σε ακούω να μιλάς για τα 'κορυφαία ελληνικά παν/μια και τις δημοσιεύσεις τους' (το έχεις γράψει κάπου πιο πάνω αλλά δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να το απομονώσω), νιώθω πραγματικά οτι ζω σε άλλη χώρα κι οτι μάλλον θα πρέπει να έχω φοιτήσει σε κανένα Stanford ή Berkeley... Νομίζω οτι έχουμε φτάσει στο σημείο να κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας. Προς θεού δεν λέω οτι δεν γίνονται δημοσιεύσεις αλλά αυτές είναι τραγικά λίγες σε σχέση με τον αριθμό του ΔΕΠ και η επιστημονική τους βαρύτητα γενικά χαμηλή.

Για την ίδρυση ιδιωτικών Παν/μιων δεν βλέπω πραγματικά που υπάρχει το πρόβλημα. Η ισοπέδωση προς τα κάτω έχει αρχίσει προ πολλού εκ των έσω, δηλαδή μέσα από τα ίδια τα κρατικά Παν/μια. Έχω ακούσει για PhDs στα οποία ο φοιτητής πατάει...μια φορά το μήνα στο Παν/μιο ενώ παράλληλα εργάζεται κιόλας κι άλλα τέτοια...ωράια πράγματα (για να μην αναφερθούμε στα 'επί πληρωμή' διδακτορικά). Πόσο ουσιαστική θα είναι η συμβολή αυτού του ανθρώπου στην προώθηση της επιστήμης του; Για δοκιμάστε να κάνετε το ίδιο σε ένα π.χ. αμερικάνικο Παν/μιο.

Όσο για τα περί 'ηχηρής μειοψηφίας' στις καταλήψεις, όταν μπαίνω σε μια σχολή και βλέπω 10-15 άτομα να έχουν περάσει αλυσίδες και λουκέτα, αυτά τα 10-15 άτομα από πότε αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία; Εκτός κι αν με την 'πλειοψηφία' εννοείτε την 'πλειοηψηφία' που προκύπτει από τις διάφορες συνελέυσεις-παρωδίες. Μια φορά έτυχε να πατήσω σε 'συνέλευση' και κατάλαβα περί τίνος πρόκειται.

Αυτά για την ώρα.

Άντε, του χρόνου θα τελειώσουμε τη σχολή και βλέπουμε..

Για να καταλαβετε τι παιζεται με την αγια Δαπ, χθες το βραδυ το αποτελεσμα της δημοσκοπησης (10 ημερων περιπου) ηταν 65-56. Σημερα το πρωι εγινε 92-60.... Τυχαια φανταζομαι μεσα σε ενα βραδυ, απο κει που σε μια βδομαδα ειχαν μπει 120, μπηκαν 40 και τυχαια φανταζομαι ψηφισαν 27-4 κατα της καταληψης...

Κοίτα el ninho, αν θες να μιλήσεις για ΔΑΠ-ΠΑΣΠ-ΚΝΕ κλπ, άνοιξε άλλο θέμα. Εδώ το θέμα είναι για την πανεπιστημιακή ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ στην Ελλάδα. Όχι για εκκολαπτόμενους πολιτικάντηδες και τους οπαδούς τους.

VIRSS
πέστα γιατί κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι ζούμε σε άλλη χώρα και ότι τα πανεπιστήμια από τα οποία περάσαμε δεν ήταν έτσι που τα είδαμε και τα ζήσαμε αλλά γιουβέτσι με παρμεζάνα.

Αντιδρά η στρατευμένη μειοψηφία στη στράτευση της πλειοψηφίας;

Μιας και αναφέρονται και τα διδακτορικά...

Είμαι απόφοιτος ελληνικού πολυτεχνείου και κάνω εδώ και χρόνια διδακτορικό.

Το ξεκίνησα διότι αποφοιτώντας αισθανόμουν ότι δεν γνώριζα πράγματα που έπρεπε να γνωρίζω για να λέγομαι μηχανικός.

Στην πορεία κατάλαβα τι σημαίνει διδακτορικό, τι σημαίνει Ελληνική πραγματικότητα, τι σημαίνει μηχανικός, τι σημαίνει εκπαίδευση.

Στην Ελλάδα όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει πρόβλημα νοοτροπίας.

Οι Έλληνες ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ!

Όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος κατ'εμέ. Στην Ελλάδα ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ΤΠΤ.

Περιττό να σας πω ότι βλέπω έργα όπως η Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και γελάω μέρα νύχτα σκεπτόμενος ότι μπορεί να αναλάμβαναν το έργο Έλληνικά Πανεπιστήμια.

Δεν είναι ζήτημα γνώσεων. Οι γνώσεις είναι ίδιες παντού. Το ζήτημα είναι ότι ο Έλληνας δεν έχει αίσθημα ευθύνης και προσφοράς στον περιβάλλον
του. Κανείς δεν ενδιαφέρεται 'να γίνει σωστά η δουλειά'

Δεν μπορώ να φανταστώ καν το οργανωτικό όργιο και τον τελικό ισολογισμό!!!

Αν σε μία μέρα αλλάζαμε τη νοοτροπία των Ελλήνων και προσθέταμε υπευθυνότητα και λίγη αξιοπρέπεια (από τον οικοδόμο μέχρι τον καθ. Πανεπιστημίου) τότε θα βλέπαμε μία άλλη Ελλάδα.

Ο Έλληνας είναι βλάχος και δεν σκέπτεται ότι αν δουλέψει σωστά σήμερα αυτό θα αποτελέσει διαφήμιση γιαυτόν αύριο. Είμαστε κοντόφθαλμοι.

Τα σημερινά τεκταινόμενα στα Ελληνικά Πανεπιστήμια είναι ξεκάθαρα απόρροια το γεγονότος ότι ο Έλληνας δεν ενδιαφέρεται τι γίνεται έξω από το σπίτι του. Δεν ενδιαφέρεται για το κράτος και την κοινωνία μέσα στην οποία ζει.

Κανένα πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί με κανέναν 'αλγόριθμο' αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία.
Όταν κάποια στιγμή 'σφίξουν' οι κ.λοι θα γίνει και αυτό...

Δυστυχώς είμαστε πίσω.

Τώρα για όσους σπουδάζουν έξω...Η ουσία στην σημερινή Ελληνική πραγματικότητα, αλλά και οπουδήποτε σε αυτόν τον πλανήτη, είναι να προσαρμοστείς στο περιβάλλον σου. Αν έρθεις στην Ελλάδα ως κορυφαίος επιστήμονας αλλά χωρίς να είσαι δικτυωμένος, το πιο πιθανό είναι να γίνεις είλωτας κάποιου μεγαλοεπιχειρηματία. Θα τρως από παντού πόρτες μιας και αυτοί που έχουν ανάγκη μεγαλοεπιστήμονα στην Ελλάδα είναι πολύ λίγοι.

Επιπλέον διαβάζω για automotive. Ωραίο να σπουδάζεις αυτό που σου αρέσει, αλλά ελπίζω αυτοί που σπουδάζουν κάτι που τους αρέσει αλλά δεν υπάρχει στην Ελλάδα να γνωρίζουν ότι θα πρέπει να ανοίξουν μαγαζί ή να δουλέψουν ως υπάλληλοι χωρίς ποτέ να ασκήσουν πρακτικά την μηχανολογία...

Δεν φταίνε οι σπουδές εδώ ή εκεί.

Ας ξεσηκώνονταν όλοι αυτοί που πληγώνονται από αυτά που βλέπουν καθημερινά. Ας δικτυώνονταν και να λειτουργούσαν εις βάρος των λουφαδόρων και των ερασιτεχνών. Και αυτό θα ήταν μία αρχή.

Δεν είναι οι άλλοι καλύτεροι από εμάς. Εμείς του αφήνουμε να μας λένε χειρότερους...

Τα υπόλοιπα κατ'εμέ είναι λεπτομέριες...

Αυτά πρέπει να διδάσκει το ελληνικό σχολείο και όχι ΠΑΠΑΓΑΛΙΑ πόσους νομούς έχει η Ελλάδα, πόσα βουνά και πόσα ποτάμια...

Το πανεπιστήμιο κάποτε ήταν ένας τόπος έρευνας. Ένας τόπος που μερικοί καυλωμένοι ψάχνουν να βρούν απαντήσεις στα αναπάντητα ερωτήματα (ή να κάνουν απλά ερωτήσεις) χωρίς να σκέφτονται το κέρδος ή το όφελος. Αν εξαιρέσουμε τις 'επαγγελματικές' σχολές (πχ Ιατρική, Νομική, Πολυτεχνείο, Δημοτική Εκπαίδευση) όπου οι συγκεκριμένες σπουδές είναι προϋπόθεση για να εργαστείς σε συγκεκριμένο κλάδο, τι ακριβώς σημαίνει το πτυχίο μιας άλλης σχολής;

Σε τι ακριβώς ωφελεί την κοινωνία ένας μαθηματικός που μελετά θεωρήματα τοπολογίας ή θεωρίας αριθμών ή λογικής; Σε τι ένας αστροφυσικός ή ένας φιλόσοφος; Πρέπει να καταλάβουμε ότι κάποια θέματα είναι εκτός της λογικής του κέρδους και θα έπρεπε να μείνουν έτσι. Και ακριβώς επειδή κάποια υποπροϊόντα της βασικής έρευνας έγιναν μετά από πολλά χρόνια τρανζίστορ, ίντερνετ, ή αερόσακοι, σημαίνει ότι η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων πρέπει να ξεφύγει από τα πλαίσια του εμπορικού κέρδους.

Τώρα πανεπιστήμιο είναι το μέρος που παράγει 'χαρτιά' που σου βρίσκουν 'δουλειά'. Αυτό συμβαίνει κατά κόρον στην Αγγλία όπου πέρα από τα παλιά και καλά ιδρύματα ανθεί μια βιομηχανία παραγωγής πτυχίων. Αν τώρα χρειάζεσε MBA για να γίνεις πωλητής είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.

Στα δικά μας, δεν έχω καμμία αντίρρηση κατ' αρχήν στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Ούτε στην αξιολόγηση -πιστεύω ότι υπάρχουν και τμήματα που θα έπρεπε να κλείσουν γιατί δεν προσφέρουν κάτι ουσιαστικό. Έχω όμως αντίρρηση σε άλλα θέματα.

Έχω αντίρρηση στο να καλύπτει το κράτος μόνο το 80% του προϋπολογισμού των πανεπιστημίων. Ο προϋπολογισμός δεν συντάσσεται από τα πανεπιστήμια. Οι υπάλληλοι στα λογιστήρια των πανεπιστημίου είναι υπάλληλοι του υπουργείου οικονομικών που σκοπό τους έχουν να κόψουν ή να καθυστερήσουν όσο το δυνατόν τις πληρωμές για μείωση των δαπανών! Και από τα χρήματα που ζητά το πανεπιστήμιο το υπουργείο κόβει ήδη γύρω στο 20% γιατί έτσι γουστάρει βρε αδερφέ! Το να μου δίνεις το 80% από τα χρήματα που νομίζεις ότι χρειάζομαι είναι κοροϊδία.

Έχω αντίρρηση στο να μπει όριο στον χρόνο σπουδών. Εγώ έχω κάβλα να σπουδάσω αρχιτεκτονική. Αν δώσω εξετάσεις και μπω στη σχολή και περνάω ένα μάθημα το εξάμηνο, μέχρι να πάρω σύνταξη θα έχω τελειώσει. Γιατί να μου απαγορεύσει ο οποιοσδήποτε τη δυνατότητα αυτή; Αντίθετα, πιστεύω ότι πρέπει να διαγράφονται οι φοιτητές που επανελλημένα δεν περνάνε τα μαθήματα ή δεν εμφανίζονται καν στις εξετάσεις. Το όριο των 6 ετών θα καταλήξει απλά να πέρνουν όλοι πτυχίο στα 6 χρόνια.

Τέλος, πρέπει να σκεφτούμε ποια είναι η περίφημη αυτοτέλεια των πανεπιστημίων. Πέρα από τον προϋπολογισμό που προανέφερα, βάλτε στη ζυγαριά ότι: Χάρη στις εξετάσεις εισαγωγής τα πανεπιστήμια δεν παίρνουν αυτούς που θέλουν και συνήθως παίρνουν αυτούς που δεν θέλουν καν να φοιτήσουν σε αυτά. Το πότε και πως γίνονται οι εξετάσεις κάθε εξάμηνο δεν είναι απόφαση του τμήματος ή της συγκλήτου, αλλά νομοθετική ρύθμιση.

Δηλαδή τα πανεπιστήμια είναι δέσμια των κυβερνητικών αποφάσεων σε κάθε τους βήμα. Αν δεν ξεκινήσουμε λοιπόν από τα βασικά, πώς θα προχωρήσουμε παραπέρα;

Ο χρήστης TGD έγραψε:
Εγώ έχω κάβλα να σπουδάσω αρχιτεκτονική. Αν δώσω εξετάσεις και μπω στη σχολή και περνάω ένα μάθημα το εξάμηνο, μέχρι να πάρω σύνταξη θα έχω τελειώσει. Γιατί να μου απαγορεύσει ο οποιοσδήποτε τη δυνατότητα αυτή;

Γιατί αν εν τω μεταξύ πουλάς κηπευτικά στη λαϊκή, δύσκολα όταν πάρεις πτυχίο θα είσαι αρχιτέκτων!
Σοβαρότερα, μέχρι να ξεκινήσεις τα μαθήματα του τρίτου χρόνου θα έχεις ξεχάσει αυτά του πρώτου. Αυτό που περιγράφεις, μπορούν στην πραγματικότητα να το κάνουν μόνον οι πολύ εύποροι...
Εγώ άλλο θέλω να ρωτήσω: Στα 46 μου βγαίνω στη σύνταξη και θέλω να σπουδάσω ... μμμ ... Φιλοσοφία, Οικονομικά, Νομική ή Αρχιτεκτονική. Δεν έχω άλλο πτυχίο. Τι δυνατότητες έχω στην Ελλάδα;

Μόνο στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο σε κάποιες παρεμφερείς ειδικότητες (αν υπάρχουν) ή με συμμετοχή στις πανελλήνιες. Επίσης σε κάποιο ανοιχτό ιδιωτικό πανεπιστήμιο του εξωτερικού με σπουδές δι' αλληλογραφίας.

Πρέπει να δώσεις κανονικά πανελλαδικές εξετάσεις. Έχω φοιτήτρια που μικροπαντρεύτηκε, έκανε παιδιά (3), έδωσε τώρα πανελλήνιες, πέρασε και μάλιστα πήγε και καλά στο πρώτο έτος!

Ο χρήστης ililias έγραψε:

Εγώ άλλο θέλω να ρωτήσω: Στα 46 μου βγαίνω στη σύνταξη και θέλω να σπουδάσω ... μμμ ... Φιλοσοφία, Οικονομικά, Νομική ή Αρχιτεκτονική. Δεν έχω άλλο πτυχίο. Τι δυνατότητες έχω στην Ελλάδα;

θες να το κανεις για την παρτη σου ή θες να το ασκησεις και ως επαγγελμα?

αν το θες για την παρτη σου κανεις σε εμποδιζει να μπεις σε οποιοδηποτε αμφιθεατρο και να παρακολουθησεις οσες παραδοσεις θες, να κανεις τις ασκησεις, να κανεις ερωτησεις στον καθηγητη κλπ. Αν το κανεις για την παρτη σου θα μαθεις αλλα δεν θα εχεις πτυχιο.

Τωρα αμα θες πτυχιο κλπ κλπ νομιζω πρεπει να πας λυκειο.

Ο χρήστης FlowerPower έγραψε:
Τωρα αμα θες πτυχιο κλπ κλπ νομιζω πρεπει να πας λυκειο.

Εντάξει, ένα απολυτήριο Λυκείου υπάρχει, βρε αδελφέ.

Άσχετα με το αν θα ασκήσεις επάγγελμα, ένα πτυχίο είναι μια πιστοποίηση γνώσεων, οπότε το θέλεις. Τι να το κάνεις να παρακολουθείς, αν δεν εξετάζεσαι; Μετά από μια - δυο μέρες θα είσαι ο γραφικός της τάξης, άσε που ο οποιοσδήποτε θα μπορεί να σε πετάξει έξω με τις κλοτσιές...

Άλλο θέλω να μάθω, όμως: Υπάρχει άλλος τρόπος για έναν άνθρωπο στην Ελλάδα του σήμερα να διευρύνει τους ορίζοντές του, από τις Πανελλήνιες;

Edit, για να το ξεκαθαρίσω ακόμα περισσότερο: Γνωστός μου στην Γερμανία, μετά τη σύνταξη άρχισε σπουδές στην Ιστορία της Τέχνης και πηγαίνει πολύ καλά. Ο άνθρωπος ήταν Οικονομολόγος. Αντίστοιχη περίπτωση στην Ελλάδα δεν είναι ούτε να την σκεφτείς, πόσοι/ες 50άρηδες θα μπορούσαν να περάσουν Πανελλαδικές, κόντρα στους/ις 18ρηδες; Όρεξη για διάβασμα μπορεί να έχεις, αλλά πως μπαίνεις εκεί που θέλεις;

ililias

Κάποτε είχαμε μία συζήτηση για τον Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Ίσως κάτι τέτοιο να έχεις υπόψιν σου

Ο χρήστης Theofaman έγραψε:
ililias
Κάποτε είχαμε μία συζήτηση για τον Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Ίσως κάτι τέτοιο να έχεις υπόψιν σου

Το έχω υπ' όψιν μου, αλλά δυστυχώς δεν με καλύπτει. (Προσωπικά, βγαίνω στη σύνταξη, αν ζω, σε περίπου 21 χρόνια).
Η ουσία είναι ότι στη σημερινή Ελλάδα η Πανεπιστημιακή μόρφωση φαίνεται να είναι μόνο μέσον επαγγελματικής αποκατάστασης. Αν είναι έτσι, δεν είναι μόρφωση.
Από την άλλη, οι Έλληνες παίρνουμε τα πτυχιάκια μας, κάνουμε μια δουλίτσα και, όταν βγούμε στη σύνταξη, πεθαίνουμε (απλά δεν μας θάβουν αμέσως). Αυτό, δηλώνω με όση δύναμη έχω, ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ.

Τώρα που στις πανελληνιες δίνουν 1002 μαθήματα πως μπορεί ένας ενήλικας να μπει σ'αυτή τη διαδικασία; Εξακολουθούν να μετράνε οι εξετάσεις της Β΄Λυκείου; Αυτό πως ξεπερνιέται από κάποιον με 'παλιό' απολυτήριο Λυκείου;

Δεν ξεπερνιέται, Χρήστο. Δυστυχώς, φαίνεται ότι έχουμε μόνο Πανεπιστημιακή επαγγελματική αποκατάσταση. Γι' αυτό και, κατά την ταπεινή μου άποψη, έχουμε τόσο χαμηλό επίπεδο γενικώς...