Ο χρήστης dbekos έγραψε:
Ερωτηση:
Οι υπαρχουσες πολυκατοικιες, που παμπολλες εχουν ηδη συμπληρωσει 40+ χρονια, εχουν 20-30 διαμερισματα και περαν της φθορας λογω χρονου, παρουσιαζουν πλεον προβληματα, οπως θεματα ανελκυστηρων, ανυπαρκτης ενεργειακης οικονομιας κλπ, :
1/ Ποσα χρονια ζωης εχουν ακομα, ωστε να μην 'πεσουν' απο μονες τους ή θα παραμεινουν για να κατοικουνται μονο απο 'περιθωριακους' τυπους, τελειωμενους μεταναστες κλπ?
2/ Η γενικη ανακαινιση διαμερισματος (κοστους πχ 400€/τμ) σε τετοιες οικοδομες, θα εχει αποσβεση σε βαθος χρονου ?
3/ Τι μπορει να περιμενει ο ιδιοκτητης διαμερισματος απο την επικειμενη απαξιωση της παλιατζουρο-πολυκατοικιας (πχ 'κατεδαφιση', αντιπαροχη κλπ) ?

Ως προς το 3) αυτό που μπορεί να κάνει ο ιδιοκτήτης είναι να ξεχάσει παντελώς ότι έχει ιδιοκτησία : σε αυτές τις περιπτώσεις 20-30 συνιδιοκτητών (τι 20-30 δηλ και 7-8 να είναι ΤΕΛΟΣ) η ιδιοκτησία αναιρείται ΠΛΗΡΩΣ, είναι σα να μην έχεις τίποτα και τζάμπα θα κάνεις τον οιοδήποτε κόπο...
Εδώ 2 αδέρφια είναι και συχνά δεν μπορούν να συνεννοηθούν τι σκατά πρέπει να κάνουν ένα ρημαδοικόπεδο και θα βγάλουν άκρη 20 ξένοι ;

Ο χρήστης dstou έγραψε:
........
3. Κάτι από τα δύο, ή και τα δύο, ή σκέτη πώληση. Αρκεί να συννενοηθούν οι (πάμπολλοι?) ιδιοκτήτες σε μια κοινά αποδεκτή λύση (καθόλου εύκολο, μια γρια να 'τα μπήξει', χαίρεται). Προσοχή όμως : ..........

........
θέμα αντιπαροχής δύσκολα μπορεί να τεθεί.

   ...............Ως προς το 3) αυτό που μπορεί να κάνει ο ιδιοκτήτης είναι να ξεχάσει παντελώς ότι έχει ιδιοκτησία  : ...........

Εδώ 2 αδέρφια είναι και συχνά δεν μπορούν να συνεννοηθούν τι σκατά πρέπει να κάνουν ένα ρημαδοικόπεδο και θα βγάλουν άκρη 20 ξένοι ;

Ευχαριστω για τις απαντησεις, αλλα λυπαμαι γιατι επιβεβαιωνουν τη σκεψη μου:
Αγορα διαμερισματος πολυκατοικιας σημαινει σε περιπου 70-80 χρονια σχεδον μηδενισμο των χρηματων που επενδυθηκαν.
Αρα οποιος ειχε λιγα χρηματα παραπανω και αγορασε μια ανεξαρτητη μεζονετα, εστω μικρη και σε μικρο οικοπεδο, ακομα και σε 'δευτερη-τριτη' περιοχη, εκανε τη σωστοτερη κινηση, αυξανοντας τουλαχιστον το χρονικο διαστημα διατηρησης, εστω και μερους, της περιουσιας-επενδυσης.
Για να μην αναφερθω:
1/ Σε αυτον που εχτισε εστω και λιγα τετραγωνικα στο οικοπεδακι του και δεν πηρε περισσοτερα (ισως και πολλα) απο αντιπαροχη.
2/ Σε εκεινους που λενε οτι καλυτερα μια ζωη στο ενοικιο.
Δικες μου σκεψεις βεβαια, εκτος ειδικων τεχνοκρατικων γνωσεων, και οι οποιες με εχουν αποτρεψει να κινηθω σε αγορα ακομα και οροφοδιαμερισματος, σε 'ανεβασμεννες' περιοχες. Ειδικοτερα, βλεποντας ηδη που θα οδηγηθει μερος περιουσιας που αφορα σε 2 διαμερισματα σε πολυκατοικιες 16 και 28 διαμερισματων αντιστοιχα, οι οποιες εχουν κατασκευαστει το 1966. Απιστευτη καταντια των οικοδομων (σε 45 χρονια) και ασυνεννοησια των ιδιοκτητων!!!

Φίλε dbekos τα θες και τα λες ή σου ξεφεύγουν;

Αν αγοράσεις ένα νεόδμητο διαμέρισμα σήμερα (έστω στα 30 σου) σε νοιάζει τι θα γίνει μετά από 80 χρόνια όταν θα είσαι στα θυμαράκια; Η γνώμη μου είναι πως αν μπορείς να αγοράσει κανείς σπίτι τότε καλώς το κάνει. Αλλιώς μπορείς μια ζωή να πληρώνεις ενοίκιο και στο τέλος να αφήσεις κληρονομιά στα παιδιά σου την ευχή σου! Εγώ πάντως νιώθω απίστευτα τυχερός που οι γονείς μου αποφάσισαν να επενδύσουν στην αγορά σπιτιών και τώρα έχω το δίκο μου σπίτι. Αλλιώς και ειδικά αν έχεις οικογένεια τι να πρωτοπληρώσεις; Ελπίζω να αφήσω κάτι κι εγώ στα δικά μου παιδιά.

Αλλά και για να σου αναγνωρίσω και το δίκιο σου αν είχα ένα οικόπεδο ή μονοκατοικία δεν θα το έδινα ποτέ αντιπαροχή. Θα έκτιζα σιγά σιγά μόνος μου και θα ήμουν κύριος του ευατού μου. Αν φυσικά κάποιος δεν μπορεί να το κάνει αυτό τότε καλή είναι και η αντιπαροχή.

Ο χρήστης Paris.gr έγραψε:
Φίλε dbekos τα θες και τα λες ή σου ξεφεύγουν;

Αν αγοράσεις ένα νεόδμητο διαμέρισμα σήμερα (έστω στα 30 σου) σε νοιάζει τι θα γίνει μετά από 80 χρόνια όταν θα είσαι στα θυμαράκια; Η γνώμη μου είναι πως αν μπορείς να αγοράσει κανείς σπίτι τότε καλώς το κάνει. Αλλιώς μπορείς μια ζωή να πληρώνεις ενοίκιο και στο τέλος να αφήσεις κληρονομιά στα παιδιά σου την ευχή σου! Εγώ πάντως νιώθω απίστευτα τυχερός που οι γονείς μου αποφάσισαν να επενδύσουν στην αγορά σπιτιών και τώρα έχω το δίκο μου σπίτι. Αλλιώς και ειδικά αν έχεις οικογένεια τι να πρωτοπληρώσεις; Ελπίζω να αφήσω κάτι κι εγώ στα δικά μου παιδιά.

Μάλλον αυτοαναιρείσαι όμως.

Ή έχει σημασία τι θα απογίνουν τα χρήματα/επένδυση αφού ψοφήσεις, ή όχι.
Από τη μία λες ότι τι τον νοιάζει αφού θα έχει ψοφήσει μετά από 80 χρόνια, από την άλλη ψέγεις αυτούς που θα αφήσουν την ευχή τους για κληρονομιά και χαίρεσαι που σου άφησαν οι δικοί σου κάτι.

Ο χρήστης mjacob έγραψε:

Φίλε dbekos τα θες και τα λες ή σου ξεφεύγουν;

Αν αγοράσεις ένα νεόδμητο διαμέρισμα σήμερα (έστω στα 30 σου) σε νοιάζει τι θα γίνει μετά από 80 χρόνια όταν θα είσαι στα θυμαράκια; Η γνώμη μου είναι πως αν μπορείς να αγοράσει κανείς σπίτι τότε καλώς το κάνει. Αλλιώς μπορείς μια ζωή να πληρώνεις ενοίκιο και στο τέλος να αφήσεις κληρονομιά στα παιδιά σου την ευχή σου! Εγώ πάντως νιώθω απίστευτα τυχερός που οι γονείς μου αποφάσισαν να επενδύσουν στην αγορά σπιτιών και τώρα έχω το δίκο μου σπίτι. Αλλιώς και ειδικά αν έχεις οικογένεια τι να πρωτοπληρώσεις; Ελπίζω να αφήσω κάτι κι εγώ στα δικά μου παιδιά.

Μάλλον αυτοαναιρείσαι όμως.

Ή έχει σημασία τι θα απογίνουν τα χρήματα/επένδυση αφού ψοφήσεις, ή όχι.
Από τη μία λες ότι τι τον νοιάζει αφού θα έχει ψοφήσει μετά από 80 χρόνια, από την άλλη ψέγεις αυτούς που θα αφήσουν την ευχή τους για κληρονομιά και χαίρεσαι που σου άφησαν οι δικοί σου κάτι.

Φίλε τα πράγματα είναι απλά.

Αν μπορώ να αγοράσω σπίτι τώρα, να στεγάσω την οικογένεια μου και να το αφήσω στα παιδιά μου θα το κάνω. Αν μετά από 80 χρόνια έχει χάσει μέρος της αξίας του δεν με νοιάζει αφού για 80 χρόνια θα έχει εξυπηρετήσει εμένα, τα παιδιά και τα εγγόνια μου. Το ίδιο ισχύει και για το σπίτι των γονιών μου.

Μάλλον πρέπει να διαβάζεις καλύτερα πριν απαντάς.

Ερώτηση.

Σε 5όροφη πολυκατοικία ο τελευταίος όροφος μπάζει υγρασία από την ταράτσα. Ο ιδιοκτήτης του ρετιρέ υποστηρίζει ότι αφού η ταράτσα είναι κοινόχρηστος χώρος η νέα μόνωση που πρέπει να γίνει πρέπει να μοιραστεί ως έξοδο σε όλα τα διαμερίσματα.

Μου φαίνεται σωστό ως λογική αλλά δεν είμαι βέβαιος ότι πρέπει να γίνει έτσι. Είναι και αρκετά μεγάλο το κόστος. Από όσα έχω ακούσει μια μόνωση ταράτσας π.χ. 200 τ.μ. θέλει 4-5 χιλιάρικα, οπότε στον καθένα επιμερίζεται ένα σεβαστό ποσό τελικα. Έχετε ακούσει για κάτι ανάλογο?

Για το θέμα της μελλοντικής αξίας διαμερισμάτων θεωρώ ότι γενικά δεν χάνεται τίποτα. Ακόμη και ένα ενοίκιο να συνεχίζεις να παίρνεις από ένα διαμέρισμα είναι κάποιο έσοδο. Μπορέι η μεζονέτα να δείχνει καλύτερη επένδυση αλλά έχει και αυτή τα κουσούρια της. Π.χ. δεσμεύθηκε αρχικά ένα πολύ μεγαλύτερο ποσό για την απόκτηση της. Η συντήρησης της επίσης ειναι πανάκριβη σε σχέση με αυτή ενός διαμερίσματος. Συνήθως την αγοράζεις για κατοικία σου οπότε δύσκολα θα αποκτήσεις από αυτή μελλοντικό εισόδημα. Ενώ ένα διαμέρισμα το παίρνεις και μετά από 20-30 χρόνια και σε συνάρτηση με τη τσέπη σου παίρνεις ένα ακόμη (ή πας τελικά σε μεζονέτα) και το πρώτο συνεχίζει να αποφέρει κάποιο έστω και μικρό εισόδημα.

Γενικά θεωρώ ότι η αγορά σπιτιού (αλλά και οικοπέδου με άλλους κινδύνους εκεί) είναι από τις καλύτερες επενδύσεις που μπορεί να κάνει κάποιος. Είτε μεζονέτα είτε διαμέρισμα. Δεν έχουν εκρηκτικές αποδώσεις φυσικά (αν και μερικά οικόπεδα έχουν κάτι τρελά. Σε κάνουν πλούσιο σε ένα χρόνο) αλλά είναι μια 'ήρεμη δύναμη'. Σιγά σιγά θα τα φέρουν πίσω τα λεφτά. Και αν μείνουν στους απογόνους ας τα κάνουν ότι θέλουν. Σίγουρα περισσότερα θα πάρουν από όσα επενδύθηκαν αρχικά.

Υ.γ. : γιατί κολλήσατε στα 80 χρόνια στη συζητηση. Αν το κάνουμε 30 τότε θα είναι αλλες οι συζητήσεις. Σε 80 από τώρα όλοι θα βλέπουμε τα ραδίκια ανάποδα. Σε 30 κάποιοι λογικά θα ζούμε.

εγω δεν μπορω να καταλαβω ποιος εξυπνος ανθρωπος προτιμα να πληρωνει 500-600 ευρω νοικι για ενα ξενο σπιτι,για μια ζωη ολοκληρη, απτην στιγμη που μπορει να αγορασει ενα δικο του σπιτι και να το ξεχρεωσει μεχρι να βγει στην συνταξη η και πολυ νωριτερα και να αραξει τα υπολοιπα χρονια ανετος χωρις τον πονοκεφαλο του ενοικιου.

δεν μπορω να φανταστω τον εαυτο μου να ειμαι 60 χρονων και βαλε ,να παιρνω μια συνταξη των 800-1000 ευρω και να πρεπει να δινω τα μισα στο ενοικιο

Σωστά, θεωρείται κοινόχρηστος χώρος και επισκευάζεται από κοινού.

+1

Ο χρήστης Paris.gr έγραψε:
......... Εγώ πάντως νιώθω απίστευτα τυχερός που οι γονείς μου αποφάσισαν να επενδύσουν στην αγορά σπιτιών και τώρα έχω το δίκο μου σπίτι. Αλλιώς και ειδικά αν έχεις οικογένεια τι να πρωτοπληρώσεις; Ελπίζω να αφήσω κάτι κι εγώ στα δικά μου παιδιά. ..............

Φιλε μου, ανηκω στην ιδια κατηγορια. Η διαφορα μας ειναι οτι ειμαι σχεδον 48 ετων. Και ηδη αυτες οι αγορες των γονιων, αρχιζουν να γινονται 'βαρος', αφου ναι μεν εχω την οικονομικη δυνατοτητα ανακαινισεων, αλλα η υπολοιπη οικοδομη 'πεθαινει' . Για αυτο και το διλημμα που θετω, και παραταυτα δεν καταληγω αρνητικα στην αγορα ακινητων. Το αντιθετο.
Αλλα η πραγματικοτητα ειναι επωδυνη....... και σε 80 χρονια κατασκευης-αποκτησης διαμερισματος, ο 1st hand αγοραστης που το απολαυσε, θα ειναι στα θυμαρακια, αλλα (ειδικα στην περιπτωση των διαμερισματων) τα εγγονια του σχεδον δεν εχουν 'στον ηλιο μοιρα'!!!

Ερώτηση.
Σε 5όροφη πολυκατοικία ο τελευταίος όροφος μπάζει υγρασία από την ταράτσα. Ο ιδιοκτήτης του ρετιρέ υποστηρίζει ότι αφού η ταράτσα είναι κοινόχρηστος χώρος η νέα μόνωση που πρέπει να γίνει πρέπει να μοιραστεί ως έξοδο σε όλα τα διαμερίσματα.
Μου φαίνεται σωστό ως λογική αλλά δεν είμαι βέβαιος ότι πρέπει να γίνει έτσι. Είναι και αρκετά μεγάλο το κόστος. Από όσα έχω ακούσει μια μόνωση ταράτσας π.χ. 200 τ.μ. θέλει 4-5 χιλιάρικα, οπότε στον καθένα επιμερίζεται ένα σεβαστό ποσό τελικα. Έχετε ακούσει για κάτι ανάλογο? .............................

Ναι , μου εχει συμβει και μετα απο δικαστικη αποφαση, αφου ολοι οι ιδιοκτητες δεν ειχαν την δικη μου αποψη, οτι δηλαδη ο 'ατυχης' ιδιοκτητης ειχε δικαιο, ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΟΛΟΙ, αναλογα με τα χιλιοστα ιδιοκτησιας και τελειωσε η διαμαχη.

Ο χρήστης Paris.gr έγραψε:

Φίλε dbekos τα θες και τα λες ή σου ξεφεύγουν;

Αν αγοράσεις ένα νεόδμητο διαμέρισμα σήμερα (έστω στα 30 σου) σε νοιάζει τι θα γίνει μετά από 80 χρόνια όταν θα είσαι στα θυμαράκια; Η γνώμη μου είναι πως αν μπορείς να αγοράσει κανείς σπίτι τότε καλώς το κάνει. Αλλιώς μπορείς μια ζωή να πληρώνεις ενοίκιο και στο τέλος να αφήσεις κληρονομιά στα παιδιά σου την ευχή σου! Εγώ πάντως νιώθω απίστευτα τυχερός που οι γονείς μου αποφάσισαν να επενδύσουν στην αγορά σπιτιών και τώρα έχω το δίκο μου σπίτι. Αλλιώς και ειδικά αν έχεις οικογένεια τι να πρωτοπληρώσεις; Ελπίζω να αφήσω κάτι κι εγώ στα δικά μου παιδιά.

Μάλλον αυτοαναιρείσαι όμως.

Ή έχει σημασία τι θα απογίνουν τα χρήματα/επένδυση αφού ψοφήσεις, ή όχι.
Από τη μία λες ότι τι τον νοιάζει αφού θα έχει ψοφήσει μετά από 80 χρόνια, από την άλλη ψέγεις αυτούς που θα αφήσουν την ευχή τους για κληρονομιά και χαίρεσαι που σου άφησαν οι δικοί σου κάτι.

Φίλε τα πράγματα είναι απλά.

Αν μπορώ να αγοράσω σπίτι τώρα, να στεγάσω την οικογένεια μου και να το αφήσω στα παιδιά μου θα το κάνω. Αν μετά από 80 χρόνια έχει χάσει μέρος της αξίας του δεν με νοιάζει αφού για 80 χρόνια θα έχει εξυπηρετήσει εμένα, τα παιδιά και τα εγγόνια μου. Το ίδιο ισχύει και για το σπίτι των γονιών μου.

Μάλλον πρέπει να διαβάζεις καλύτερα πριν απαντάς.

Έχεις δίκιο. Προφανώς εσύ αφήνεις κληρονομιά πριν πεθάνεις, κι έτσι δεν σε ενδιαφέρει τι θα γίνει η επένδυσή σου αφού πεθάνεις αλλά ταυτόχρονα σε ενδιαφέρει να μην αφήσεις μόνο την ευχή σου.

Ο χρήστης dbekos έγραψε:
...
Αλλα η πραγματικοτητα ειναι επωδυνη....... και σε 80 χρονια κατασκευης-αποκτησης διαμερισματος, ο 1st hand αγοραστης που το απολαυσε, θα ειναι στα θυμαρακια, αλλα (ειδικα στην περιπτωση των διαμερισματων) τα εγγονια του σχεδον δεν εχουν 'στον ηλιο μοιρα'!!!
...

Γιατί το θεωρείς αυτό?
Τα εγγόνια θα έχουν ένα γερασμένο διαμέρισμα από το οποίο ή θα παίρνουν ένα κάποιο ενοίκιο (μικρό μεγάλο δεν έχει σημασία. Θα είναι ένα κάποιο εισόδημα. Αν είναι π.χ. τριάρι στο κέντρο μπορεί να πάρουν 3-4 κατοστάρικα. Αν είναι π.χ. στα Μελίσια θα πάρουν 8-9 κατοσταρικά, τωρινά λεφτά. Ότι είχαν δώσει αρχικά οι παππούδες/γονείς για την αγορά ανάλογα θα γυρνάνε πίσω) ή αν τα θέλουν εδώ και τώρα μπορούν να το πουλήσουν και να αποκτήσουν ένα σεβαστό ποσό. Δεν νομίζω ότι το γερασμένο διαμέρισμα έχει απωλέσει την αξία του. Μπορει η περιοχή του να έχει π.χ. υποβαθμιστεί γιατί αυτό μεταβάλλεται και η αξία να μπορούσε να ήταν μεγαλύτερη σε παραδίπλα περιοχή αλλά αυτό είναι μέσα στο 'παιχνίδι'. Το 'ότι πληρώσεις παίρνεις' ισχύει διαχρονικά νομίζω και καθορίζει και την μελλοντική αξία κατά ένα μεγάλο μέρος θαρρώ.

Καλό θα ήταν τα ακίνητα , αν δεν είναι σε απόλυτα εμπορικά σημεία , να ανανεώνονται με πώληση και αγορά νέων ανά 30 χρόνια .
Παρ' όλα αυτά , όλα σχεδόν τα ακίνητα στην Ελλάδα έχουν αποσβεστεί από τα πρώτα 15-20 χρόνια λειτουργίας τους , οπότε τα επόμενα χρόνια είναι κέρδος . Αυτό έχει συμβεί λόγω της μεγάλης διαφοράς αξίας κτήσης των ακινήτων όλα αυτά τα χρόνια κα των σχετικά ακριβών ενοικίων μέχρι πρίν 15 χρόνια .

Ακόμα αν πάμε 30 χρόνια πριν , διαμερίσματα 100 τμ αγοράζονταν γιά 1500000-2000000 δραχμές η 5000-6000 € . Τα ενοίκια εκείνη την εποχή γιά ένα τέτοιο σπίτι ήταν 15000-20000 δρχ το μήνα δηλαδή μιλάμε γιά απόσβεση μέσα σε 100 μήνες (8+ χρόνια) και επειδή τότε τα επιτόκια ήταν στο 20-25 % και τα ενοίκια αυξανόμενα , η πραγματική απόσβεση κεφαλαίου και τόκων ήταν λιγότερη από 15 χρόνια .
Αρα άλλα 15 χρόνια υπάρχει κέρδος και η πώληση ενός τέτοιου διαμερίσματος σήμερα αντί 100000-150000 € συνιστά την απόλυτη υπεραξία .

Το παράδειγμα μας αφορά περιοχές υποβαθμισμένες σήμερα , Κυψέλη , Παγκράτι κλπ , αν αυτό γίνει στο Κολωνάκι , η στο Χαλάνδρι , Γλυφάδα , Κηφισιά κλπ , το όφελος είναι ακόμη μεγαλύτερο .

Εκεί καταλαβαίνουμε ότι η διαφορές της τιμής δεν είναι γιατί απαξιώθηκε το κτίριο λόγω ηλικίας , αλλά γιατί απαξιώθηκε η περιοχή λόγω κοινωνικών αλλαγών .

Δεν μπορώ να μη χαμογελάσω όταν βλέπω ανάμεσα στο Κολωνάκι, την Κηφισιά, τη Γλυφάδα να βάζεις και το Χαλάνδρι
Καταλαβαίνεις νομίζω ότι αυτές σου οι εμμονές, δεδομένου ότι δεν απευθύνεσαι σε νηπιαγωγείο, αποδυναμώνουν το σύνολο των απόψεών σου οι οποίες έχουν αρκετά ενδιαφέροντα σημεία...Αδικείς τον εαυτό σου...

Εφαρμόζεται πλήρως σε σένα αυτό που εσύ είχες γράψει για τους 'άλλους' στο θέμα του cpp :
'Αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με τις προσδοκίες μας , τόσο το χειρότερο γιά την πραγματικότητα'.

Αν συγκρίνουμε το Χαλάνδρι με τα άλλα από άποψη σημερινών τιμών ή 'μούρης', τότε koutsan έχεις δίκιο.
Συγκρίνοντας όμως ανατιμήσεις 30ετίας, τότε το Χαλάνδρι ίσως έχει πάρει περισσότερο από το Κολωνάκι που ήδη τότε ήταν περιζήτητο. Νομίζω αυτό θέλει να πει ο criuser.
Γενικά όλα τα προάστια έχουν κάνει τεράστια άλματα, ενώ το κέντρο πήγαινε με την όπισθεν και θα είχε ενδιαφέρον να δούμε αν, πώς και πότε αυτό θα αναστραφεί για να γίνουμε όπως οι υπόλοιποι ευρωπαίοι.

Ο χρήστης koutsan έγραψε:
Δεν μπορώ να μη χαμογελάσω ......

Ο διαχωρισμός , ήταν ανάμεσα στις περιοχές του κέντρου που υποβαθμίστηκαν γιά κοινωνικούς λόγους και τις περιοχές του κέντρου και των προαστίων που δεν επηρεάστηκαν από τέτοια φαινόμενα .

Τώρα στο θέμα του Χαλανδρίου , προφανώς το υποστηρίζω , κριτικά βέβαια αφού είναι το χωριό μου , αλλά δεν ήταν θέμα αυτό του συγκεκριμμένου σχολίου .

Ας μην ξεχνάμε όμως , ότι Γλυφάδα και Κηφισιά , έχουν μεγάλη έκταση και περιοχές που αξίζουν να είναι ακριβές και άλλες που δεν αξίζουν να είναι ακριβές .

Δεν ειναι το καταλληλο θεμα αλλα δεν μου 'ρθε κατι αλλο στο μυαλο.

Μια ερωτησουλα :

Σε ενοικιαζομενο διαμερισμα πολυκατοικιας, απογορευεται η προσβαση σε τριτους χωρις την παρουσια του ενοικιαστη ;

Αν και δεν εισαι σαφης στην αναφορα σε 'τριτους', εκτιμω οτι αναφερεσαι στον ιδιοκτητη.
Εκτος αν πχ 'τριτος' ειναι ο υδραυλικος, που ηρθε για επισκευη και του ανοιξε καποιος φιλος που βρισκοταν στο διαμερισμα ενω εσυ απουσιαζες ή ακομα χειροτερα, ο υδραυλικος ηταν και κατασκοπος του ιδιοκτητη!!!!
Σε καθε περιπτωση και για να σοβαρευτουμε, ο ιδιοκτητης εχει το δικαιωμα να επισκεπτεται το διαμερισμα, σε τακτα χρονικα διαστηματα, κατοπιν ειδοποησης του ενοικιαστη και βεβαια με την παρουσια του, θεμα το οποιο αναγραφεται και στα τυπικα μισθωτηρια συμβολαια που πουλανε στα περιπτερα και υπογραφονται μεταξυ των συμβαλλομενων.
Αν τωρα ο ιδιοκτητης χτυπησε 'απροσκλητος' την πορτα, του ανοιξαν χωρις να εισαι παρον και τα βρηκε ολα μπ@@@@λο, (ή μενουν πλεον αλλοι μεσα ), αφου δεν εσπασε την πορτα ή μπηκε με αντικλειδι, βρειτε τα μεταξυ σας.
Αυτα, αν μιλαμε για τον ιδιοκτητη......

Ο χρήστης egobrain έγραψε:
Δεν ειναι το καταλληλο θεμα αλλα δεν μου 'ρθε κατι αλλο στο μυαλο.

Μια ερωτησουλα :

Σε ενοικιαζομενο διαμερισμα πολυκατοικιας, απογορευεται η προσβαση σε τριτους χωρις την παρουσια του ενοικιαστη ;

Φυσικά και ναι...
Και βασικά δεν φτάνει (περίπτωση που είσαι παρών αφού έχεις φιμωθεί δια της βίας ), αλλά ούτε και χρειάζεται, η παρουσία του ενοικιαστή, αλλά απαιτείται η συναίνεσή του (άνευ απειλής, βίας ή απάτης )
Και φυσικά δεν πα να λέει ό,τι θέλει το μισθωτήριο ουδείς μπορεί να μπει στο σπίτι σου, ούτε φυσικά και ο ιδιοκτήτης, είναι ποινικό αδίκημα...(ας αφήσουμε έξω περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης ή ενδεχόμενης διοίκησης αλλοτρίων κλπ τα οποία θα περιπλέξουν τα πράγματα).
Αν δεν τηρείς την υποχρέωση πχ που έχεις να τον αφήνεις να το επισκεφθεί κλπ αυτό δε σημαίνει ότι μπορεί να πει μέσα χωρίς τη συναίνεσή σου, αλλά ότι απλά θα έχεις παραβιάσει τις συμβατικές σου υποχρεώσεις με ό,τι αυτό συνεπάγεται (πχ αποζημίωση, λόγος καταγγελίας της μίσθωσης κλπ)...
Το αντίστοιχο σε ένα δάνειο, ας πούμε, θα ήταν αν ο ληξιπρόθεσμος οφειλέτης σου δε σου δίνει τα λεφτά σου να του πάρεις το πορτοφόλι κρυφά και να του αφαιρέσεις το ποσό που σου οφείλει : κλοπή είναι αυτό παρά το γεγονός της ληξιπρόθεσμης οφειλής.

Nα το πω πιο απλα γιατι μπερδεψα.

Σε ενοικιαζομενο διαμερισμα, θελω πχ να δωσω τα κλειδια να μπει η γκομενα μεσα να κανει ενα μπανιο
γιατι θα ερθω αργοτερα.
Αυτο, το να μπαινει καποιος στο σπιτι μου χωρις την φυσικη παρουσια μου (φυσικα εν γνωσει μου) απαγορευεται ;

Ετσι με ενημερωσαν εκ της πολυκατοικιας.