o φιλος σου μπορει να'χει κρυφη ζωη
να'ναι πρακτορας της KGB ή κατι τετοιο..

καποια μερα θα τον γραψουν οι ειδησεις και θα βγαινετε στα καναλια και θα λετε ναι τον ηξερα καλος ανθρωπος ηταν απλα μοναχικος.. δεν ειχαμε ιδεα οτι ειναι πρακτορας

Εγω παλι με τη διμετρη (τροπος του λεγειν, εμενα μ' αρεσουν μινιον ) θα τη χαιρομουνα τη ζωη μου.... Για την ακριβεια θα χαιρομουν τη ΣΤΙΓΜΗ μου, που καποια εποχη αργοτερα θα την αποζητησω. Ειναι αυτο που λεμε 'Ενταξει βρηκα τον ανθρωπο μου κατασταλαξα, αγαπησα, αγαπηθηκα, αλλα βρε αδερφε, ΠΡΙΝ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ, γ.....α μεχρι τελικης πτωσεως τα καλυτερα μωρα στην πιατσα!' Εγωιστικο? Κομπλεξικο? Απωθημενο? Πειτε το οπως θελετε, αλλα κι ανθρωπινο. ΣΙΓΟΥΡΑ

Προσπαθώ με τη μια και με τον άνδρα της άλλης, που είναι και γνωστός μου, αλλά ...
Φοβάμαι ότι από ένα σημείο και μετά ο καθένας τραβάει το δρόμο του και κοιτάζει κυρίως το συμφέρον του ...
Έχει 2 αδελφές + μάνα + πατέρα, ο οποίος ήταν χρόνια δ/ντής σε Δημόσιο Οργανισμό ... τι να πεις εκεί μέσα και πως;;;

Αδελφέ Asimov, θα χαρώ πολύ (αλλά πάρα πολύ) αν στα 60 - 70 - όσα - μου, έχω γ...σει μέχρι τελικής πτώσης, 4.000++++ φορές συνολικά, σε τακτά χρονικά διαστήματα επί 40++ συνεχόμενα χρόνια, με 4.000 διαφορετικούς τρόπους, τη σύντροφό μου και δεν το έχω βαρεθεί.
Αν έχω κάνει την τρέλα μου κι έχω υποκύψει στην τρέλα της επειδή ... έτσι μου 'ρθε εκείνη τη στιγμή.

edit

Κάτι θυμήθηκα... πάω σπίτι γρήγορα.-

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Αδελφέ Asimov, θα χαρώ πολύ (αλλά πάρα πολύ) αν στα 60 - 70 - όσα - μου, έχω γ...σει μέχρι τελικής πτώσης, 4.000++++ φορές συνολικά, σε τακτά χρονικά διαστήματα επί 40++ συνεχόμενα χρόνια, με 4.000 διαφορετικούς τρόπους, τη σύντροφό μου και δεν το έχω βαρεθεί.
Αν έχω κάνει την τρέλα μου κι έχω υποκύψει στην τρέλα της επειδή ... έτσι μου 'ρθε εκείνη τη στιγμή.

Μαζι σου αδερφε Ηλια! Κοιμαμαι και ξυπναω (στ' αληθεια!) μ' αυτο το ονειρο Αλλα........ το απωθημενο ειναι απωθημενο κι η ψυχη του ανθρωπου αβυσσος. Η δικια μου ψυχη, πρωτα και πανω απ' ολα, ετσι?

(η αληθεια ειναι οτι ζηλευω τα ευτυχισμενα ζευγαρια καποιας ηλικιας... παρατηρωντας απο αποσταση, βεβαια, γιατι δεν ειμαι στο κρεβατι του καθενος και συχνοτατα τα φαινομενα απατουν )

Ο χρήστης Asimov έγραψε:

(η αληθεια ειναι οτι ζηλευω τα ευτυχισμενα ζευγαρια καποιας ηλικιας... παρατηρωντας απο αποσταση, βεβαια, γιατι δεν ειμαι στο κρεβατι του καθενος και συχνοτατα τα φαινομενα απατουν )

Το φερσιμο τους (ο ενας προς τον αλλον) σε δημοσιο χωρο αντανακλα και τις σχεσεις τους στο κρεβατι.

Γάμος; Οικογένεια; Παιδιά;

Χαρείτε τα:

Cats In The Cradle
UGLY KID JOE

My child arrived just the other day;
Came to the world in the usually way
But there were planes to catch and bills to pay.
He learned to walk while I was away.
He was talkin' 'fore I knew it.
And as he grew he said,
'I'm gonna be like you, Dad.
You know I'm gonna be like you.'

Chorus :
And the cat's in the cradle and the silver spoon,
Little boy blue and the man on the moon.
'When you comin' home ?'
'Son, I don't know when.
We'll get together then.
You know we'll have a good time then.'

Well, my son turned ten just the other day.
He said , 'Thanks for the ball, Dad. Come on, let's play.
Could you teach me to throw ?' I said, 'Not today.
I got a lot to do.' He said, 'That's okay.'
And he walked away and he smiled and he said,
'You know,
I'm gonna be like him, yeah.
You know I'm gonna be like him.'

Chorus

Well, he came from college just the other day,
So much like a man I just had to say,
'I'm proud of you. Could you sit for a while ?'
He shook his head and he said with a smile,
'What I'd really like, Dad, is to borrow the car keys.
See you later. Can I have them please ?'

Chorus :
And the cat's in the cradle and the silver spoon,
Little boy blue and the man on the moon.
'When you comin?home, Son ?'
'I don't know when.
We'll get together then.
You know we'll have a good time then.'

I've long since retired, my son's moved away.
I called him up just the other day.
'I'd like to see you, if you dont mind.'
He said, 'I'd love to, Dad, if I could find the time.
You see my new job's a hassle and the kids have the flu,
But it's sure nice talkin' to you, Dad.
It's been sure nice talkin' to you.'

And as I hung up the phone it occurred to me,
He'd grown up just like me.
My boy was just like me.
(Yeah, yeah, yeah)

(thanks Corsair...)

Το τραγούδι περιγράφει ένα βλάκα που έφτιαξε ένα βλάκα.
Θεώρησε ότι είναι πιο σημαντικό να του προσφέρει ορισμένα αγαθά από γονική παρουσία και φροντίδα.

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Το ξέρω, αλλά είναι από τις περιπτώσεις που αισθάνομαι τελείως ανίκανος να βοηθήσω...

Εγώ να ρωτήσω κάτι άσχετο?

Ο άνθρωπος μπορεί να τη βρίσκει έτσι, σίγουρα ψυχολογικά έχει κάποια κολλήματα, πολυ πιθανό να έχει κατάθλιψη και να είναι αγοραφοβικός (Δεν είμαι και γιατρός, κάτι ψιλά πιάνω απο αυτά που λένε οι ψυχολόγοι στους δικούς μου! ) γιατί ντε και καλά εμείς να θέλουμε να τον αλλάξουμε? (και εγώ πιστεύω πως πρέπει να πάει κάπου να βοηθηθεί) γιατί σε εμάς δεν θα άρεσε να ζούμε έτσι? Οι συγγενείς του δεν ενδιαφέρθηκαν καθόλου? Πολύπιθανό....μήπως ενδιαφέρθηκαν κα ιο τύπος τους έστειλε στο διάολο, και δεν ήθελε γιατρούς και μαλακίες? Στο φινάλε δημοκρατία έχουμε απο τη στιγμή που δεν μας ενοχλεί ο άνθρωπος γιατί να του χαλάσουμε την ηρεμία του? Μπορεί κάτι να του την έδωσε και να κατέβασε διακόπτες, να μην έχει κουράγιο να αγωνιστεί για τπτ, απλά να ξενέρωσε με όλα και να είπε (όπως λέει και ο skye) ζμπούτσαμ! να πάνε να μαμηθούνε όλα και όλοι!

Θα μου πείς έξω απο το πρόβλημα όλοι είναι προοδευτικοί και μάγκες, ξαναλέω πιστεύω πως πρέπει να το κοιτάξουν το παλικάρι, και φίλος μου, αδερφός μου, συγγενής να ήταν θα έκανα αν μπορούσα κάτι να γίνει καλά, αλλά θα είχα πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου να με βασανίζει.....ρε φίλε τι θες και ανακατεύεσαι? Ασε με στην υσηχία και την γαλήνη μου!

Ο χρήστης ratanplan έγραψε:

Το ξέρω, αλλά είναι από τις περιπτώσεις που αισθάνομαι τελείως ανίκανος να βοηθήσω...

Εγώ να ρωτήσω κάτι άσχετο?

Ο άνθρωπος μπορεί να τη βρίσκει έτσι, σίγουρα ψυχολογικά έχει κάποια κολλήματα, πολυ πιθανό να έχει κατάθλιψη και να είναι αγοραφοβικός (Δεν είμαι και γιατρός, κάτι ψιλά πιάνω απο αυτά που λένε οι ψυχολόγοι στους δικούς μου! ) γιατί ντε και καλά εμείς να θέλουμε να τον αλλάξουμε? (και εγώ πιστεύω πως πρέπει να πάει κάπου να βοηθηθεί) γιατί σε εμάς δεν θα άρεσε να ζούμε έτσι? Οι συγγενείς του δεν ενδιαφέρθηκαν καθόλου? Πολύπιθανό....μήπως ενδιαφέρθηκαν κα ιο τύπος τους έστειλε στο διάολο, και δεν ήθελε γιατρούς και μαλακίες? Στο φινάλε δημοκρατία έχουμε απο τη στιγμή που δεν μας ενοχλεί ο άνθρωπος γιατί να του χαλάσουμε την ηρεμία του? Μπορεί κάτι να του την έδωσε και να κατέβασε διακόπτες, να μην έχει κουράγιο να αγωνιστεί για τπτ, απλά να ξενέρωσε με όλα και να είπε (όπως λέει και ο skye) ζμπούτσαμ! να πάνε να μαμηθούνε όλα και όλοι!

Θα μου πείς έξω απο το πρόβλημα όλοι είναι προοδευτικοί και μάγκες, ξαναλέω πιστεύω πως πρέπει να το κοιτάξουν το παλικάρι, και φίλος μου, αδερφός μου, συγγενής να ήταν θα έκανα αν μπορούσα κάτι να γίνει καλά, αλλά θα είχα πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου να με βασανίζει.....ρε φίλε τι θες και ανακατεύεσαι? Ασε με στην υσηχία και την γαλήνη μου!

Αγοραφοβικός χλωμό να είναι, έχει 10 στρέμματα μανταρινιές (αν κατάλαβα καλά τα φροντίζει ο ίδιος). Αν ήταν αγοραφοβικός, θα περιοριζόταν σε 1-2 δωμάτια του σπιτιού του.

Μου φαίνεται για διαταραχή προσωπικότητας, με πιθανότητες για σχιζοφρένεια ή κατάθλιψη (πιο απίθανο).

Τέσπα, δεν θα βγάλουμε και διάγνωση μέσα από ένα quote στο νετ.

ratanplan, απ' τη στιγμή που μιλάμε για πάθηση, μάλλον είναι 'καθήκον' μας να βοηθήσουμε κάποιον και όχι να τον αφήσουμε στην μοίρα του. Γιατί η παραπάνω συμπεριφορά μοιάζει με παθολογική κατάσταση και όχι με επιλογή.

γυναικες τριγυρω πολλες παρα πολλες αλλα ποτε ποτε δεν ειναι αρκετες

τι γαμοι και φλωριες μου λετε καθε μερα ερωτευομαι καποια αλλη (ασχετο αν τα αισθηματα δεν ειναι παντα αμοιβαια)

αυτο που λεει ο ρατανπλαν το σκεφτηκα κ εγω ομολογω...

ειναι οι νυχτες του τρελουυυυυυυυυ οι πιο μεγαλες νυχτεςςςς

αφηστε τοννννν αφηστε τον την τρεεεεεεεεελα την αντεχει
μα θελει αυτα που αγαπα παρεα του να εχει

ερωτω: μαργαριτα ή δωρα;
παιζει να φαω διπλο γειωμα και απο τις δυο αλλα τις σιγοβραζω σε καλη θερμοκρασια... μα ποιος ειμαι τελοσπαντων ολες με θελουν..
αν παρω τα @@ μου και παω κουβα κλασσικα θα το ριξω στο ΧΒΟΧ κ στη

αντε ΥΟ

Mακριά από την Δώρα.

Πιασμένη είναι.

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Το τραγούδι περιγράφει ένα βλάκα που έφτιαξε ένα βλάκα.
Θεώρησε ότι είναι πιο σημαντικό να του προσφέρει ορισμένα αγαθά από γονική παρουσία και φροντίδα.

Μάνο μου, είμαι 27 και τις περισσότερες ημέρες τις εβδομάδας δεν έχω ούτε 2 ώρες την ημέρα ελεύθερες. Τις ημέρες που πηγαίνω γυμναστήριο, δουλεύω μέχρι μετά τις 12. Αν είχα σχέση, δεν θα προλάβαινα να τη δω. Και ξαναλέω, είμαι 27 και χωρίς πολλές υποχρεώσεις. Πιστεύεις ειλικρινά ότι είναι εύκολο να είσαι παντρεμένος με δύο παιδιά, και να έχεις να τους προσφέρεις ΚΑΙ χρόνο ΚΑΙ όλα τα απαραίτητα που χρειάζονται για να ζήσουν; Εγώ, βλέποντας απ' τα πράγματα ως τώρα, φοβάμαι πως όχι! Γι' αυτό και το τραγούδι μου φάνηκε πολύ πιο ρεαλιστικό και ότι περιγράφει μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, απ' ότι απλά έναν βλάκα, που έφτιαξε έναν βλάκα.

Μακάρι εσύ να μπορείς να το βλέπεις αλλιώς, επειδή το βιώνεις αλλιώς.

Για το φίλο μου τον Α, αγοραφοβικός δεν είναι. Τον σημερινό κόσμο, θα έλεγα, σιχαίνεται - θα προτιμούσε να ζει 2500 χρόνια πίσω.
Πρέπει, πιστεύω, να υπάρχει η δική μας παρέμβαση, αλλά όχι με τρόπο 'πήγαινε ρε να δεις κάνα γιατρό', αλλά με 'ξέρεις, δικαιο έχεις αλλά γίνεται κι αλλιώς'.

Ο χρήστης nasos79 έγραψε:
Μάνο μου, είμαι 27 και τις περισσότερες ημέρες τις εβδομάδας δεν έχω ούτε 2 ώρες την ημέρα ελεύθερες. Τις ημέρες που πηγαίνω γυμναστήριο, δουλεύω μέχρι μετά τις 12. Αν είχα σχέση, δεν θα προλάβαινα να τη δω. Και ξαναλέω, είμαι 27 και χωρίς πολλές υποχρεώσεις. Πιστεύεις ειλικρινά ότι είναι εύκολο να είσαι παντρεμένος με δύο παιδιά, και να έχεις να τους προσφέρεις ΚΑΙ χρόνο ΚΑΙ όλα τα απαραίτητα που χρειάζονται για να ζήσουν; ...

Νάσο και χρόνο να δεις τη σχέση σου θα βρεις και χρόνο να δεις τα παιδιά σου, αν κι όταν έλθει η ώρα. Όλοι βρήκαμε.
Εύκολο, όπως είπα κάποτε και στα παιδιά μου κι από τότε μου το λένε αυτά, δεν είναι ούτε να σηκωθείς να περπατήσεις - κι όμως οι περισσότεροι το καταφέρνουμε.

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Αδελφέ Asimov, θα χαρώ πολύ (αλλά πάρα πολύ) αν στα 60 - 70 - όσα - μου, έχω γ...σει μέχρι τελικής πτώσης, 4.000++++ φορές συνολικά, σε τακτά χρονικά διαστήματα επί 40++ συνεχόμενα χρόνια, με 4.000 διαφορετικούς τρόπους, τη σύντροφό μου και δεν το έχω βαρεθεί.
Αν έχω κάνει την τρέλα μου κι έχω υποκύψει στην τρέλα της επειδή ... έτσι μου 'ρθε εκείνη τη στιγμή.

Ο χρήστης DAP έγραψε:

(η αληθεια ειναι οτι ζηλευω τα ευτυχισμενα ζευγαρια καποιας ηλικιας... παρατηρωντας απο αποσταση, βεβαια, γιατι δεν ειμαι στο κρεβατι του καθενος και συχνοτατα τα φαινομενα απατουν )

Το φερσιμο τους (ο ενας προς τον αλλον) σε δημοσιο χωρο αντανακλα και τις σχεσεις τους στο κρεβατι.

Εχω την αισθηση οτι δεν ισχυει παντα αυτο Μπορει και να κανω λαθος ή να χρειαζεται ταλεντο να μπορεις να το διακρινεις - ταλεντο που ενδεχομενως δεν εχω
Αυτο που ξερω ειναι οτι στους ανθρωπους αρεσει να επιδεικνυονται. Συχνα, αντικειμενο επιδειξης ειναι η, υπαρκτη ή ανυπαρκτη, ευτυχια.....

Ο χρήστης Asimov έγραψε:

(η αληθεια ειναι οτι ζηλευω τα ευτυχισμενα ζευγαρια καποιας ηλικιας... παρατηρωντας απο αποσταση, βεβαια, γιατι δεν ειμαι στο κρεβατι του καθενος και συχνοτατα τα φαινομενα απατουν )

Το φερσιμο τους (ο ενας προς τον αλλον) σε δημοσιο χωρο αντανακλα και τις σχεσεις τους στο κρεβατι.

Εχω την αισθηση οτι δεν ισχυει παντα αυτο Μπορει και να κανω λαθος ή να χρειαζεται ταλεντο να μπορεις να το διακρινεις - ταλεντο που ενδεχομενως δεν εχω
Αυτο που ξερω ειναι οτι στους ανθρωπους αρεσει να επιδεικνυονται. Συχνα, αντικειμενο επιδειξης ειναι η, υπαρκτη ή ανυπαρκτη, ευτυχια.....

+1000

Asimov + koutsan

Αφού μας ξεκαθαρίσετε τι ακριβώς εννοείτε 'ζευγαρια καποιας ηλικιας', ώστε να δω αν θα και ή θα , να σας πω ότι συμφωνώ για τα σχετικά νέα (άντε γάμος 15ετίας) ζευγάρια, αλλά για τα ζευγάρια **πραγματικά **κάποιας ηλικίας πιστεύω ότι είναι αδύνατο να υποκρίνονται αγάπη. Έχει τύχει να τους βλέπω να προσπαθούν να κρύψουν την αποστροφή που νοιώθουν, χωρίς καμία επιτυχία.

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Asimov + koutsan

Αφού μας ξεκαθαρίσετε τι ακριβώς εννοείτε 'ζευγαρια καποιας ηλικιας', ώστε να δω αν θα και ή θα ,

Απο 40 και πανω
Σοβαρα τωρα. Δεν εχει ηλικια το κομπλεξ... Απο 8 εως 80, θα ελεγα Σ' αυτο που λες, παντως, συμφωνω. Οσο περναν τα χρονια, τοσο σφιγγουν οι κωλοι

Και με βαση της στρεβλη αντιληψη της συντροφικοτητας για την οποια εχουν ευθυνη ΚΥΡΙΩΣ οι γυναικες , προιοντος του χρονου, θα σφιγγουν περισσοτερο

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Asimov + koutsan

Αφού μας ξεκαθαρίσετε τι ακριβώς εννοείτε 'ζευγαρια καποιας ηλικιας', ώστε να δω αν θα και ή θα , να σας πω ότι συμφωνώ για τα σχετικά νέα (άντε γάμος 15ετίας) ζευγάρια, αλλά για τα ζευγάρια **πραγματικά **κάποιας ηλικίας πιστεύω ότι είναι αδύνατο να υποκρίνονται αγάπη. Έχει τύχει να τους βλέπω να προσπαθούν να κρύψουν την αποστροφή που νοιώθουν, χωρίς καμία επιτυχία.

Δεν τοποθετώ το ζήτημα ηλικιακά...Η παρατήρησή μου είναι γενική και προκύπτει κυρίως από παρατήρηση και προσωπική εμπειρία : ζευγάρια που εμφανίζονται προς τα έξω ως ιδιαιτέρως ευτυχισμένα, σε κατ'ιδίαν συζητήσεις με το 1 από τα 2 μέλη διαπιστώνεις τεράστια προβλήματα..Συχνότατο φαινόμενο επίσης ο χωρισμός 'από το πουθενά' (φυσικά δεν ήταν από το πουθενά)...Έχω πλέον 'βαρεθεί' να εκπλήσσομαι από 'αναπάντεχους' χωρισμούς και δεν δίνω καμία σημασία πλέον στο φαίνεσθαι του ζευγαριού...

Η γενική παρατήρηση μου λοιπόν είναι ότι ο κόσμος θεωρεί υποχρέωσή του να δείχνει ευτυχισμένος : αποτελεί και αυτό δείγμα σύγχρονης μεσο-μεγαλο αστικής νοοτροπίας (οικογένεια, παιδιά -δουλειά- σπίτι-αυτοκίνητο)...Η δυστυχία και τα προβλήματα δεν πρέπει να βγαίνουν προς τα έξω (είναι κακό για το κοινωνικό μας status), ακόμα και αν χρειάζεται να καταπίνουμε καμήλες και να χαμογελάμε δεξιά και αριστερά....
Με το παραπάνω μοντέλο δεν τραβάω κάποιο ζόρι αν οι κοινωνοί του το έχουν επιλέξει ελεύθερα...Πολλοί από αυτούς όμως υιοθετούν το μοντέλο απλά γιατί το υιοθέτησαν οι γονείς τους, οι παπούδες τους κοκ και εν πάσει περιπτώσει όλο το περιβάλλον τους (στο χρηματιστήριο είναι το λεγόμενο φαινόμενο της 'αυτοτροφοδοσίας' που στο τέλος οδηγεί σε κραχ )...Στην ερώτηση γιατί παντρεύτηκες ή έκανες παιδιά διακρίνω μια τεράστια απορία που συνοδεύει την απάντηση : 'Μα τι άλλο να κάνω!, αυτό δεν κάνει όλος ο κόσμος, πως θα το αποφύγω εγώ!
Είναι λοιπόν ένα αναγκαίο κακό γι αυτούς, για άλλους 'πολύ' κακό για άλλους λιγότερο...Δεν θυμάμαι κάποιο φίλο που παντρεύτηκε να ήθελε ο ίδιος : ήθελαν οι γονείς του, τα πεθερικά του, ο γείτονας, ο προιστάμενος στη δουλειά του κοκ...Ε σου λέει αφού δεν γλυτώνω, θα το κάνω κάποτε, υπάρχει περίπτωση να μην παντρευτώ? : όχι...Ε ας το κάνω τώρα να ησυχάσει και το κεφαλάκι μου, να αποκτήσω και ένα πιο στέρεο κοινωνικό προφίλ...Πλέον τον καλούνε παντού μετά της συζύγου ...

Η αλήθεια είναι ότι το ηλικιακό ταβάνι των (πραγματικών) φίλων μου είναι το 50+ οπότε δεν έχω άποψη για 70χρονα ζευγάρια...Άλλωστε δέχομαι ότι αν κάποιο ζευγάρι είναι 40+ χρόνια μαζί και φαίνονται καλά ο ένας δίπλα στον άλλο υπάρχει ένα τεκμήριο (μαχητότατο φυσικά), ότι κάτι τους ενώνει και δέχομαι ότι μάλλον έχουν κατακτήσει ένα minimum 'ευτυχίας' (μεγάλη κουβέντα)...