Ο χρήστης citastak έγραψε:
τι ποδηαλτο εχεις;;; κρανος και φωτα οπωσηδποτε. Νυχτα φορα και γιλεκο ανακλαστικο απο autoplus, 5euro!

Βουνό Sector Cameron μονδέλο 5/2004, με 8 ταχύτητες και 3πλό διαφορικό
(τύφλα να'χουν οι νταλίκες). Κράνος και γάντια ναι, φώς πίσω ναι μπροστά
όχι ακόμα. Δε νομίζω να πολυβγαίνω νύχτα αλλά θα λάβω υπόψη τη
συμβουλή σου.

Πινακίδα κυκλοφορίας δεν έχω.

Ο χρήστης thaliarque έγραψε:
Πινακίδα κυκλοφορίας δεν έχω.

Χρειαζεται;

Εδώ Καρδίτσα έχουμε και ποδηλατόδρομο, να τον κάνει ο Θεός, ( όχι λόγω κατασκευής, αλλά γιατί οι καταστηματάρχες καραβολευτήκανε γεμίσανε τα πεζοδρόμια και ο ποδηλατόδρομος έχει γίνει πεζοδρόμιο) και όποτε οι πεζοί μας αφήνουν βολεύει αφάνταστα για μετακινήσεις στο κέντρο!!

Το ποδήλατο στη Θεσσαλονίκη είναι υπό διωγμό.

Ο ποδηλατόδρομος (πάνω στο πλακόστρωτο της παραλίας) έχει καταργηθεί εδώ και χρόνια - τον χρησιμοποιεί το τρενάκι (που δίνει λεφτά στο Δήμο, τα ποδήλατα περνάνε τσάμπα).

Η παραλία (που είναι ο κύριος δρόμος για τα ποδήλατα) είναι κλειστή με μεγάλες λαμαρίνες για να την 'αναπλάσουν'. Κάτι μου λέει ότι μόλις κατέβουν οι λαμαρίνες θα δούμε κάτι ακόμα πιο εχθρικό προς το ποδήλατο.

Ο θάνατος του ποδηλάτου στη Θεσσαλονίκη θα έρθει με την υποθαλάσσια και τη δημιουργία περιφραγμένης εθνικής οδού ΜΕ ΔΙΟΔΙΑ μέσα στη πόλη.

Ένα μπράβο σε όσους ψήφισαν (ξανά) τον Παπαγεωργόπουλο.

Ο χρήστης thaliarque έγραψε:
:yahoo: Επιτέλους έφερα το ποδήλατο στην Ξάνθη κι έκανα ήδη την πρώτη
βόλτα! ΤΕΡΜΑ το αυτοκίνητο στην πόλη, όλες οι μετακινήσεις πλέον με
ποδήλατο ή πόδια! Πολύ θα ήθελα να πάω και στη δουλειά μου έτσι αλλά η
απόσταση είναι μεγαλούτσικη (12 ως 22 χλμ, δεν ξέρω ακόμα που θα είμαι)
και δε λέει. Αν πάντως ο χειμώνας φέτος είναι σαν τον περσινό (στατιστικά
απίθανο...) θα διανυθούν πολλά χλμ.

Το θέμα τώρα είναι να βρω και ανάλογη παρέα για να μη βαριέμαι μόνος μου...

Eiμai στην Ξανθη τα τελευταια 6 χρονια
Πιστεψε με πως ο χειμωνας ειναι παρα πολυ βαρυς,με τρελο αερα 3-4 μερες την βδομαδα,και κρυο που τρυπαει τα κοκκαλα
Εξαιρεση βεβαια οπως ειπες , ο προηγουμενος χειμωνας, που απλα ηταν καλοκαιρακι σε σχεση με τους προγενεστερους που εζησα

Η πολη γενικοτερα ενδεικνυται για ποδηλατο,δεν εχει ανηφορες ,αν και πολυ λιγοι κατοικοι χρησιμοποιουν ποδηλατο
Εχει και απιστευτες ορεινες διαδρομες να κανεις,σε μικρη αποσταση απο την πολη

Ο χρήστης thaliarque έγραψε:

τι ποδηαλτο εχεις;;; κρανος και φωτα οπωσηδποτε. Νυχτα φορα και γιλεκο ανακλαστικο απο autoplus, 5euro!

Βουνό Sector Cameron μονδέλο 5/2004, με 8 ταχύτητες και 3πλό διαφορικό
(τύφλα να'χουν οι νταλίκες). Κράνος και γάντια ναι, φώς πίσω ναι μπροστά
όχι ακόμα. Δε νομίζω να πολυβγαίνω νύχτα αλλά θα λάβω υπόψη τη
συμβουλή σου.

Πινακίδα κυκλοφορίας δεν έχω.

3πλό διαφορικό;; τι εννοεις;

Εγω καταλαβα οτι ο φιλος εννοει οτι εχει 3 δισκους μπροστα και 8 πισω.

Η μεγαλη μου κορη (7) εμαθε την ανοιξη να κανει ποδηλατο χωρις 'βοηθητικες'. Επειδη της αρεσε πολυ, εκανε σχετικα μεγαλες αποστασεις (~3-4 χλμ), με εμενα να τρεχω απο πισω. Επειδη η μεθοδος αυτη κριθηκε ασυμφορη , βρηκα την αφορμη και επισκευασα το παλιο MTB της αδερφης μου [η οποια ευτυχως ειναι 1,78].
Το καλοκαιρι τα κουβαλησα στη Χαλκιδικη (+της μικρης με βοηθητικες) οπου καθιερωσα ΚΑΘΕ πρωι (7:30) βολτα σε μια φανταστικη κυκλικη διαδρομη μεσα στο πευκοφυτο (ακομα...) βουνο.

Ορισμενες μερες συνεχιζα και στην ασφαλτο και εκανα απο 7 μεχρι 12 χλμ. Και τα απογευματα καναμε πιο μικρες διαδρομες με παρεα (και παιδακια) για μπανιο.

Τωρα πηρα τα ποδηλατα στο χωριο που μετακομισαμε, οπου ακομα ψαχνομαι για καταλληλες διαδρομες.
Ειχα χρονια να κανω και ειχα ξεχασει ποσο ωραια αισθηση ειναι!

Φυσικα θα χρειαστω να αντικαταστησω το σαραβαλακι, αλλα μαλλον αυτο θα γινει την ανοιξη για οικονομικους λογους ---> (μετα-μετακομισιακο κραχ).
Θα επανελθω με αποριες, ερωτησεις, συμβουλες αγορων (σχαρα-εξοπλισμο). Μεχρι τοτε παρτε και ενα 'καλλιτεχνικο' εν κινησει self portrait.

Να ρωτησω κατι εσας που βλεπω οτι ασχολειστε ...μετα απο καποια χρονια αποχης απο ποδηλατα κλπ(κανα 8αρι χρονια ) σκοπευουμε(εγω και η κοπελα μου) να αρχισουμε σιγα-σιγα τις ποδηλαταδες, που ανακαλυψαμε προσφατα πως μας αρεσουν πολυ!

Το ερωτημα ειναι το εξης..εχετε καμια ιδεα **τι ποδηλατα να παρουμε? **
Δεν θελουμε κατι extreme, απλες μακρινες βολτες θελουμε να κανουμε..οχι βουνα και τετοια δηλαδη!
Α!Και να μην ξεφραγκιαστουμε για 2 ποδηλατα!
Τι προτεινετε?

Επισης..ο καλυτερος(και πιο ευκολος) τροπος να μεταφερονται τα ποδηλατα?
Δεν θα ηθελα να τοποθετησω κατι που να προεξεχει στο πισω μερος του αυτοκινητου!
Εχω δει κατι ειδικες σχαρες που μπαινουν στον ουρανο του αυτοκινητου και τα ποδηλατα στεκονται ορθια!
Αυτο ειναι ασφαλες?

Ευχαριστω!

Υπαρχει στον αντιλογο το 'τι ποδηλατο να αγορασω' (δεν εχω καταλαβει γιατι εχουμε 2 θεματα για ποδηλατο...).

Εγω βοηθηθηκα απο το φορουμ του cyclist.gr, οπου 8/10 ερωτηματα ειναι 'τι ποδηλατο να αγορασω'.
http://www.cyclist-friends.gr/

Ο χρήστης kantoniou έγραψε:
Υπαρχει στον αντιλογο το 'τι ποδηλατο να αγορασω' (δεν εχω καταλαβει γιατι εχουμε 2 θεματα για ποδηλατο...).

Εγω βοηθηθηκα απο το φορουμ του cyclist.gr, οπου 8/10 ερωτηματα ειναι 'τι ποδηλατο να αγορασω'.
http://www.cyclist-friends.gr/

Nα τα ενώσω?

Ο χρήστης cmarin έγραψε:

Υπαρχει στον αντιλογο το 'τι ποδηλατο να αγορασω' (δεν εχω καταλαβει γιατι εχουμε 2 θεματα για ποδηλατο...).

Εγω βοηθηθηκα απο το φορουμ του cyclist.gr, οπου 8/10 ερωτηματα ειναι 'τι ποδηλατο να αγορασω'.
http://www.cyclist-friends.gr/

Nα τα ενώσω?

Όχι, έχουμε λαοθάλασσα, δε μας χωράει το ένα.

Ο χρήστης kantoniou έγραψε:
Εγω βοηθηθηκα απο το φορουμ του cyclist.gr, οπου 8/10 ερωτηματα ειναι 'τι ποδηλατο να αγορασω'.
http://www.cyclist-friends.gr/

Ευχαριστω!

Ο χρήστης cmarin έγραψε:
Nα τα ενώσω?

Για μενα ναι, γιατι στο 'τι να αγορασω' λεμε για διαφορα, και στο παρον θεμα για το τι να αγορασουμε!

Και, αν συγχωνευθουν, να μεινουν στο 'περι ΑΥΤΟκινησης' παρακαλω.

Ο χρήστης leonp έγραψε:
Το ποδήλατο στη Θεσσαλονίκη είναι υπό διωγμό.

Ο ποδηλατόδρομος (πάνω στο πλακόστρωτο της παραλίας) έχει καταργηθεί εδώ και χρόνια - τον χρησιμοποιεί το τρενάκι (που δίνει λεφτά στο Δήμο, τα ποδήλατα περνάνε τσάμπα).

Η παραλία (που είναι ο κύριος δρόμος για τα ποδήλατα) είναι κλειστή με μεγάλες λαμαρίνες για να την 'αναπλάσουν'. Κάτι μου λέει ότι μόλις κατέβουν οι λαμαρίνες θα δούμε κάτι ακόμα πιο εχθρικό προς το ποδήλατο.

Ο θάνατος του ποδηλάτου στη Θεσσαλονίκη θα έρθει με την υποθαλάσσια και τη δημιουργία περιφραγμένης εθνικής οδού ΜΕ ΔΙΟΔΙΑ μέσα στη πόλη.

Ένα μπράβο σε όσους ψήφισαν (ξανά) τον Παπαγεωργόπουλο.

Για πέρασμα απο τις λαμαρίνες προς τα δυτικά , εφτά η ώρα το πρωί, βολεύει και απο το απέναντι πεζοδρόμιο, μια που οι καφετέριες είναι κλειστές και δεν υπάρχει κόσμος.
Επίσης και η Προξένου Κορομηλά, όλη μέρα.
Για ανατολικά κατά τις τρείς μεσημεριάτικα, πάλι η Κορομηλά σε αντίθετη φορά (με προσοχή).
λές με την υποθαλάσσια να πληρώνουν διόδια οι ποδηλάτες?
Ελπίζω να υπάρχει κάποια δίοδος....

@kantoniou: Πινακίδα θεωρητικά χρειάζεται όπως και ΚΑΘΕ όχημα,
στην πράξη κανείς δε βγάζει γιατί δε νομίζω να υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο.
Για τους 3 δίσκους είναι όπως τα λέτε. Απλώς δε γνωρίζω την ποδηλατική
ορολογία.

Μέχρι στιγμής το πράγμα πάει καλά, τώρα όμως που άρχισαν οι βροχές
μάλλον θα το περιορίσω.

Αμστερνταμ: Στην επικράτεια των ποδηλάτων

Μια πόλη με πολλά πρόσωπα: πανέμορφη και ρομαντική, γεμάτη ενδιαφέροντα μουσεία και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, αλλά και «προχωρημένη», προπύργιο της κλασικής ολλανδικής ανεκτικότητας. Συνδετικός κρίκος όλων αυτών τα ποδήλατα, πανταχού παρόντα, είναι ο καλύτερος τρόπος να νιώσεις την ατμόσφαιρα της πόλης των καναλιών

Κανάλια, τυριά, τουλίπες, «ύποπτοι» καπνοί και «πονηρές» βιτρίνες, αλλά κυρίως και πάνω απ' όλα ποδήλατα... πολλά ποδήλατα! Στο Αμστερνταμ του 2007 ο ανυποψίαστος πεζός, άρτι αφιχθείς τουρίστας, κινδυνεύει περισσότερο να «συγκρουστεί» με ένα από τα χιλιάδες διερχόμενα ποδήλατα παρά με οποιοδήποτε μηχανοκίνητο όχημα. Η προτεραιότητα είναι αδιαμφισβήτητη: προηγείται ο ποδηλάτης. Ο πεζός πρέπει να περιμένει υπομονετικά να περάσει απέναντι αφού κοιτάξει προσεκτικά αν είναι άδειος ο ποδηλατόδρομος.

Οι Ολλανδοί απολαμβάνουν περήφανα, έως και προκλητικά, την κυριαρχία του ποδηλάτου στην πόλη τους και τη ζωή τους - άλλωστε είναι κάτι που κέρδισαν οι ίδιοι όταν πριν από περίπου τριάντα χρόνια εξόρισαν σχεδόν απόλυτα τα αυτοκίνητα από το κέντρο του Αμστερνταμ, δίνοντας άμεση προτεραιότητα στα ποδήλατα. Διασχίζουν αγέρωχα τους δρόμους πάνω σε δύο ρόδες, με το παιδάκι καθισμένο στην ειδική θεσούλα πίσω και το σκυλάκι κουλουριασμένο στο ειδικό καλαθάκι εμπρός, μανουβράροντας το τιμόνι με το ένα χέρι αφού το άλλο κρατάει το κινητό, στο οποίο ανέμελοι συζητούν για δουλειά, κουτσομπολιό, και άλλα αγαπημένα θέματα της καθημερινότητας.

Μετά το πρώτο σοκ και τις δεκάδες συγγνώμες που χρειάστηκε να ζητήσω από τους ποδηλάτες, μπροστά στους οποίους πεταγόμουν, άρχισα σιγά σιγά να συνηθίζω στην ιδέα. Τους παρακολουθούσα με ενδιαφέρον και προσπαθούσα να συλλάβω και να παγώσω την κίνησή τους μέσα στα φωτογραφικά καρέ, έτσι όπως κυλούσαν μπροστά μου σαν αερικά και πνεύματα, ενώ με «ξυπνούσε» το τόσο γνώριμο από τα παιδικά χρόνια κουδουνάκι που προειδοποιούσε ότι κάποιος πλησίαζε επικίνδυνα. Τα έβλεπα αραγμένα παντού. Τα περισσότερα ήταν παλιά και οι αλυσίδες που τα έδεναν στο κάγκελο μπορεί και να στοίχιζαν περισσότερο από όλο το ποδήλατο μαζί. Κι ο λόγος είναι απλός: οι κλοπές ποδηλάτων και η «ανακύκλωσή» τους από πελάτη σε πελάτη είναι τόσο διαδεδομένη που μπορεί να βρεθείς στην αστεία θέση να ξαναγοράσεις ως «μεταχειρισμένο» το καινούργιο ποδήλατο που πριν από λίγο καιρό σου έκλεψαν. Κι έτσι όλοι προτιμούν απευθείας ένα παλιό, σκουριασμένο, ψιλοταλαιπωρημένο, που η μόνη του ομορφιά είναι τα λουλουδάκια που έχουν πλέξει στο τιμόνι ή το πολύχρωμο τσαντάκι που έχουν κρεμάσει σε ρόλο μπαγκαζιέρας.

Το περπάτησα το Αμστερνταμ από την μιαν άκρη ώς την άλλη. Από την μποέμ άκρη του Γιορντάν (δυτικά) μέχρι το πιο αριστοκρατικό Πλαντάζ (νοτιοανατολικά), με προτίμηση στα διαδοχικά κανάλια της νοτιοδυτικής πλευράς μέχρι τις παρυφές του μεσαιωνικού κέντρου. Πέρα από τους κλασικούς «ναούς» τέχνης, με τις ουρές μπροστά στα ταμεία και τους φορτωμένους με αναμνηστικά πόστερ, μπλοκάκια, μπρελοκάκια, μολυβάκια και κούπες με λεπτομέρειες από πίνακες του Βαν Γκογκ, του Ρέμπραντ, του Καραβάτζιο και πολλών άλλων κλασικών ή πιο τολμηρών, επαναστατών καλλιτεχνών του 20ού αιώνα, η πόλη έχει πολλά σημεία-κλειδιά, περισσότερο δημιουργήματα της αισθητικής των καιρών και των αναγκών.

Η Μπλούμενμαρκτ (η αγορά των λουλουδιών) ανθεί κατά μήκος του καναλιού Σίνγκελ, λίγο πριν από την εκβολή στον Αμστελ που σέρνεται μέσα στην πόλη του κάτω από καλοφτιαγμένες γέφυρες και δίπλα από κομψά καφέ και εστιατόρια. Ο Οβελίσκος του Εθνικού Μνημείου, αφιερωμένος στους πεσόντες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, παρά το ότι περιτριγυρίζεται από ασφαλτοστρωμένους δρόμους και επιβλητικά γοτθικά δημιουργήματα της αρχιτεκτονικής ευφυΐας περασμένων αιώνων, συναγωνίζεται τα πιο πράσινα πάρκα: άραζα μαζί με δεκάδες κόσμου, τις απογευματινές κυρίως ώρες και κάτω από τις πλάγιες αλλά ζεστές ακτίνες του ήλιου, αφήνοντας το μυαλό να αδειάσει, αγναντεύοντας χωρίς λόγο τα αυτοκίνητα, τα τραμ και, φυσικά, τα εκατοντάδες ποδήλατα που περνούσαν απ' όλες και προς όλες τις κατευθύνσεις γύρω από την πλατεία. Στο βόρειο άκρο του κέντρου, και της πόλης, πριν από το μεγάλο κανάλι που τη χωρίζει από την Βόρεια Ολλανδία, είδα να συναντώνται συγκοινωνίες όλων των ειδών και κατευθύνσεων: πλοία, τρενα, τραμ, ταξί, αυτοκίνητα.

Αλλά κι εδώ, ίσως περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, ο απόλυτος κυρίαρχος όλων, αριθμητικά και αισθητικά, σε πείσμα της ταχύτητας και της τεχνολογίας, ήταν το ποδήλατο, και μάλιστα το παλιό και κατά προτίμηση σκουριασμένο. Στα τρία επίπεδα του ειδικού πάρκινγκ ποδηλάτων στα αριστερά του Κεντρικού Σταθμού των τρένων της πόλης, που είναι και η ουσιαστική είσοδος στο Αμστερνταμ, χιλιάδες ποδήλατα περιμένουν τη βόλτα τους. Η εικόνα ήταν εντυπωσιακή γιατί ο ήλιος, όπου κι αν βρισκόταν, χτυπούσε στα μεταλλικά τμήματα των σκελετών και οι αντανακλάσεις δημιουργούσαν έναν διαφορετικό «πίνακα» κάθε ώρα της ημέρας. Και για όποιον απορεί πώς βρίσκεις το δικό σου ποδήλατο μέσα σε αυτή τη «θάλασσα», η απάντηση είναι απλή: οι Ολλανδοί το βρίσκουν.

Και ήταν σχεδόν προκλητικό σε αυτήν την μικρή, επίπεδη, «γαζωμένη» από νερό πόλη να ανακαλύπτεις δύο πρόσωπα, εναλλασσόμενα με μια φυσικότητα και μια άνεση που παρασύρει ακόμη και τον πιο συντηρητικό επισκέπτη της. Η μία πλευρά της θυμίζει ζωγραφικό πίνακα του Ρομαντισμού: τα δρομάκια δίπλα στα κανάλια και κάτω από τη σκιά των δέντρων, τα καφέ στις γωνίες και οι Ολλανδοί με τα παιδιά τους, τα σκυλιά και τα ποδήλατά τους να λιάζονται τις ζεστές μέρες στο γρασίδι των πάρκων. Η άλλη πλευρά έρχεται να ταράξει αισθήσεις και συνειδήσεις, με τα coffeeshops όπου η «γευσιγνωσία» ποικιλιών χασίς είναι νόμιμη, τα αθώα εξ όψεως κεϊκάκια μαριχουάνας, τα εκατοντάδες sex shops με βιτρίνες ανοιχτές και στολισμένες με αντικείμενα κάθε φαντασίας... και ακόμη παραπέρα (καμία σχέση με τους τεχνηέντως επιλεγμένους ορόφους πολυκατοικιών και τις βιτρίνες με αμμοβολή που καλύπτουν το περιεχόμενο των αντίστοιχων μαγαζιών άλλων πόλεων), αλλά και με τις επαγγελματίες του έρωτα να περιμένουν τον επόμενο πελάτη με την πιο γοητευτική τους πόζα πίσω από το τζάμι ενός παραθύρου-βιτρίνας στα πιο φημισμένα «Κόκκινα Φανάρια» της Ευρώπης...

**Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο, κλικ στην επικεφαλίδα.
**

Πολύ ωραία σκέψη να παραθέσεις αυτό το άρθρο. Το Άμστερνταμ μου αρέσει πολύ (παιδική χαρά για ενήλικες) και έχω πάει αρκετές φορές.

Οι μόνοι που κυκλοφορούν με μηχανάκια και όχι με ποδήλατα είναι σκούροι μετανάστες. Ευτυχώς είναι λίγοι αυτοί.

Μου εκλεψαν το ποδήλατο στη Σουηδία. Ετσι μέχρι να βρω ένα άλλο, κινούμε με το αυτοκίνητο. Είναι απίστευτο ότι η πόλη είναι χτισμένη για να αποτρέπει την κίνηση αυτοκινήτου. Το παρκαρισμα είναι παντού επι πληρωμή (ακόμα και στα κεντρικά σούπερμάρκετ). Ευτυχώς έχω πάρκινγκ και στο σπίτι και στη σχολή και μπορώ να κάνω τη δουλειά μου.

Ο χρήστης citastak έγραψε:
Μου εκλεψαν το ποδήλατο στη Σουηδία.

Ouch. Κριμα.

Το παρκαρισμα είναι παντού επι πληρωμή (ακόμα και στα κεντρικά σούπερμάρκετ).

Χε, για πηγαινε και απο Γερμανια μερια. Σε ολες τις κωμοπολεις, χωριουδακια, στην εξοχη, παντου παρκομετρα.