Ο χρήστης citastak έγραψε:

GM's Built-in 'bike-rack'.

Μπορεί να βρεθεί στο Opel Antara!

http://blogs.cars.com/kickingtires/2006 ... n_bik.html

Μμμμ βολικό. Δε θα με χάλαγε ένα.

Πολυ βολικο συστημ αξερεις τι τραβαγα καθε φορα που ηθελα να παω για προπονηση;;; Βαλε σχαρα, τεντσωσε ιμαντες, δεσε το ποδηλατο... Μετα βγαλε σχαρα, κουβαλα τη σχαρα σπιτι, μπλα μπλα....

Πολυ καλο συστημα και λογικα θα ειναι και αρκετα πιο ασφαλες απο τη
σχαρα!

Πάντως σίγουρα προσθέτει λιγότερη αεροδυναμική αντίσταση...

Θα έλεγα ότι είναι μικρό το τίμημα σε σχέση με την ευκολία που προσφέρει. Εξάλλου, όλες οι σχάρες, και οι οροφής, προβάλουν αεροδυναμική αντίσταση και αυξάνουν ελαφρώς την κατανάλωση.

Ο χρήστης AlexV έγραψε:
Χρησιμοποιώ το ποδήλατο για όλες τις μετακινήσεις μου. Ειλικρινά δεν πηγαίνω πουθενά χωρίς αυτό, είτε για ποτό στην παραλία του Βόλου (όπου σπουδάζω), είτε για να πάω στη σχολή, είτε για ασφάλτινες και χωμάτινες εξορμήσεις στο Πήλιο, στο λόφο της Γορίτσας, στην Αγριά και γενικά όπου με βγάλει ο δρόμος και η διάθεση... Πραγματικά το ποδήλατο μπορεί να σου προσφέρει την χαρά της οδήγησης και άλλες μοναδικές συγκινήσεις χωρίς μεγάλο οικονομικό κόστος (για να μην αναφερθώ στην άσκηση και τη δυνατότητα εξερεύνησης τόπων που άλλα μέσα μεταφοράς δεν θα μπορούσαν εύκολα να προσεγγίσουν)! Έχω ένα IDEAL HILLMASTER με SHIMANO ACERA εξαρτήματα, το οποίο απέκτησα πριν 6 χρόνια και παρόλο που δεν έχει ανάρτηση, έχει αποδειχθεί αξιόπιστος σύντροφος σε κάθε είδους διαδρομές! Αξίζει να αναφέρω ότι ο Βόλος προσφέρεται για ποδήλατο (ποικιλία από ασφάλτινες, χωμάτινες διαδρομές) και η ποδηλατική συνείδηση είναι ιδιαίτερα αυξημένη τόσο από τους ίδιους τους ποδηλάτες όσο και από τους οδηγούς άλλων οχημάτων (μέχρι κάποιο βαθμό...μην τα θέλουμε και όλα δικά μας)!

κλαψ ... ζηλεύω ...
ξεκίνησα να πάω να αγοράσω και εγώ ένα ποδήλατο για καμιά βόλτα, για το γυμναστήριο, για τίποτα ψώνια αλλά δυστυχώς το άφησα μόλις είδα ότι τα πράγματα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα στους δρόμους της Αθήνας.
Αλήθεια αν χτυπήσεις με ποδήλατο (τρακάρισμα κλπ...) τι γίνεται με τις ασφάλειες?
Οποιος οδηγεί ποδήλατο θεωρείται πεζός?

Μακάρι να έμενα επαρχία...
Άτιμο επάγγελμαααα ...

Πάντως το συγκριμένο είναι πολύ πιο ωραίο και πρακτικό από ότιδήποτε άλλο.Εξάλλου κατ'εμέ όλες οι μπάρες είναι κακάσχημες...Αυτό πάλι είναι πιο κομψό... Τώρα αν κάνει καλά τη δουλειά του....
Ευτυχώς δεν θα το μάθω ποτέ.Έπαψα να κάνω ποδήλατο από όταν τελείωσα το σχολείο και άρχισα να πέρνω το τουτου του μπαμπά...Μετά το ποδήλατο μου φαινόταν ότι πήγαινε πολύ αργά...

Νομίζω ότι σύμφωνα με το νόμο πρέπει για να οδηγείς ποδήλατο να έχεις δίπλωμα και να το ασφαλίζεις...
Βέβαια είναι πια ένας ανενεργός νόμος αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορεί κάποιος να τον επικαλεστεί.

Έχω την εντύπωση -χωρίς να είμαι απολύτως σίγουρος- ότι ισχύει αυτό που λέει ο Κάβουρας. Είναι γεγονός και μάλιστα λυπηρό ότι οι περισσότεροι οδηγοί δεν υπολογίζουν καθόλου τους ποδηλάτες Από τη στιγμή που χρησιμοποιούμε τροχοφόρα έχουμε το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε τον δρόμο Στα πεζοδρόμια πάλι υπάρχει ο κίνδυνος να τραυματιστεί κάποιος πεζός...οπότε η οδήγηση ποδηλάτου στο πεζοδρόμιο καλό θα ήταν να αποφεύγεται...Παρόλα αυτά θα ήταν άδικο αν ρίχναμε όλο το φταίξιμο στους άλλους οδηγούς και καθόλου στους ποδηλάτες... Υπάρχουν πολλοί 'κάφροι' ποδηλατιστές οι οποίοι ούτε τον ΚΟΚ τηρούν ούτε σέβονται τους υπόλοιπους χρήστες του δρόμου. Όλοι έχουμε βρεθεί στη δυσάρεστη θέση του να αντιμετωπίσουμε έναν ποδηλάτη ο οποίος κινείται αντίθετα σε μονόδρομο...Θεωρώ πως για ακόμη μια φορά είναι θέμα όχι μόνο αυτοκινητιστικής αλλά και ποδηλατικής παιδείας...

Το ποδηλατο οδηγειται μονο στο δρομο και οχι στο πεζοδρομιο. Είναι όχημα και κανονικα πρεπει να εχει πινακιδες, φωτα εμπρός πισω. Βεβαια ο νομος ειναι παμπαλαιος και κανεις δεν τον τηρει.

Αν οδηγείτε επιθετικά, δεν κινδυνευετε με το ποδηλατο... Απλα χρειάζεται να εχετε τις αισθησεις σας 100%...

Οι προπονησεις μου ηταν καθε μερα 50-60κμ σε ασφαλτο το καλοκαίρι και δε θυμαμαι να αντιμετωπισα καποιο σοβαρο προβλημα..

Παρτε τα ποδηλατο, βγειτε στους δρόμους, να μας βλεπουν και να μας υπολογισουν. Που ξέρετε μπορεί μετα να μας κανουν και ποδηλατόδρομους.

Ο χρήστης citastak έγραψε:
Παρτε τα ποδηλατο, βγειτε στους δρόμους, να μας βλεπουν και να μας υπολογισουν. Που ξέρετε μπορεί μετα να μας κανουν και ποδηλατόδρομους.

Σίγουρα, όπως το ποδηλατόδρομο στη παραλία της Θεσσαλονίκης που τον κατήργησαν.

Τώρα με την υποθαλάσσια θα 'καταργήσουν' και τα πάρκα. Έτσι είναι η πρόοδος - όχι στο μπάζωμα, ναι στην ασφαλτοποίηση του πράσινου.

Σύμφωνα με τον νέο ΚΟΚ, θα καταργηθούν επιτέλους οι αηδίες περί άδειας κυκλοφορίας του ποδηλάτου.

Επίσης, δεν ξέρω για σας, αλλά το προηγούμενο ασφαλιστήριό μου στη Εθνική (οδηγού+αυτοκινήτου) με κάλυπτε και για την περίπτωση που είχα ατύχημα με ποδήλατο, ή πεζός. Το τωρινό, χμμμμ δεν ξέρω, θα το τσεκάρω.

Eφτά ώρες ποδήλατο !!
Και που όλα αυτά? Μα στη Θεσσαλονίκη φυσικά .
Κυριακή πρωί εκκίνηση από Ανάληψη χωρίς συγκεκριμένο στόχο απλά έτσι για βόλτα στο βουνό.
Εξοπλισμός σαμπρέλα κολλητικά κουταλάκια τρόμπα ένα μεγάλο μπουκάλι νερό δύο isostar των 250 ml ένα powerade των 500 ml ,δύο ροδάκινα , όλα σ ένα σάκκο πλάτης μπόλικη τρέλα και δρόμο
Μέχρι Πυροσβεστική μισή ώρα , από εκεί χωματόδρομος μέχρι τα νεκροταφεία πίσω από το Παπανικολάου μία ώρα και δέκα λεπτά, η ευθεία μέχρι τον Χορτιάτη πέντε χιλιόμετρα βγαίνει σφαίρα καθότι κατηφορική, ανασυγκρότηση στη βρύση ,από εκεί λίγο ανηφορικά στο παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής και ξαναχώνομαι στο δάσος (εδώ το πήρα λίγο στα χέρια ) όπου μετά από μία ώρα φτάνω σε διασταύρωση αριστερά για Αρδαμέρι δεξιά για Περιστερά ,ακολουθώ την δεξιά , σε μιάμιση ώρα φτάνω σε τετραπλή διασταύρωση, ευθεία βγαίνει Περιστερά, αριστερά Δαμασκηνιές και Λιβάδι ,δεξιά καταφύγιο ΣΕΟ στον Χορτιάτη, ακολουθώ αυτή την κατεύθυνση (εδώ το πήρα πολύ στα χέρια),και σε μία ώρα βγαίνω καταφύγιο. Το πιο ψηλό σημείο της διαδρομής και ετοιμάζομαι για τα κατηφόρια .
Με το που βγαίνω άσφαλτο φούιτ , Επιτυχής αλλαγή σαμπρέλας και στρίβω για ΖΕΠ Κισσός δύο χιλιόμετρα χώμα, η θέα από τον Κισσό προς τον κόλπο Θεσσαλονίκης ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ και το κατέβασμα προς Πλατανάκια ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ, το ποδήλατο να γέρνει με καλές κλίσεις ,χωρίς αυτοκίνητα και με εξαιρετική άσφαλτο. Έπιασε άραγε καμιά εξηνταριά χιλιόμετρα?
Αρχίζω και νοιώθω εξαντλημένος , το δεξί χέρι που τραβάει το μεγαλύτερο ζόρι λόγω αλλαγών ταχυτήτων έχει αποκτήσει τικ ,πεντάλεπτη στάση Πανόραμα για το τελευταίο isostar , και δρόμο για Ανάληψη , πρώτη φορά κατεβαίνω με ποδήλατο ,φρένο μόνο στις στροφές στον Άγιο Λουκά
Απολογισμός ,εφτά ώρες ποδήλατο , δεν περίμενα ότι θα έκανα τέτοια διαδρομή , γύρισα πίσω σε ένα κομμάτι , αλλά το βράδυ από την υπερένταση δεν μπορούσα να κοιμηθώ , έπρεπε να πάρω καμιά ασπιρίνη , η αλήθεια είναι ότι σήμερα δεν νοιώθω πιασμένος, μάλλον το isostar έπαιξε το ρόλο του .
Χιλιομετρητή ακόμα δεν έχω, υπολογίζω κατά προσέγγιση καμιά σαρανταριά χιλιόμετρα
Ωραία περιπέτεια , κάτι σαν Παρίσι Ντακάρ!!

Το δελτίο καιρού επαναλαμβάνει μονότονα «κύμα καύσωνα» για τις επόμενες μέρες. Για να δούμε που θα βρούμε πάλι διέξοδο,
Ισχύει ανοιχτή πρόσκληση για διαμονή και βόλτες από συγγενή ποδηλάτη στο Περτούλι.
Παρασκευή απόγευμα φόρτωμα και δρόμο για Τρίκαλα .
Πρώτη φορά βάζω τρία ποδήλατα στη σχάρα . Μπορεί να έχουμε προβλήματα. Ίδωμεν
Σάββατο πρωί διαδρομή στο Πανεπιστημιακό δάσος Περτουλίου , ο δρόμος φραγμένος με μπάρες και ξαφνικά βρίσκεσαι στον επίγειο παράδεισο.
Ελατόδασος στα χίλια εκατό μέτρα χωρίς αυτοκίνητα και κατά συνέπεια χωρίς ψυχή εκτός από εμάς και τα ζωάκια ! Ανηφόρα με απίστευτη δροσιά , κάθε τόσο βρύσες με παγωμένα νερά , ο καύσωνας αποτελεί παρελθόν , φτάνουμε σε ξέφωτο και αρχίζουμε τις κατηφόρες ,σε λίγο μπαίνουμε στην άσφαλτο Χρυσομηλιάς Περτουλίου και τα χιλιόμετρα ανεβαίνουνε καταιγιστικά, βγαίνουμε στα Περτουλιώτικα λιβάδια και από εκεί εν μέσω αγελάδων και άλλων συναφών βουκολικών καταστάσεων φτάνουμε Περτούλι μετά από δύο ώρες και δεκαπέντε χιλιόμετρα.
Η ταβέρνα στα λιβάδια με το όνομα «Κερκέτιον» εξαιρετική ,με τέλειες τηγανιτές πατάτες ,ντοματοσαλάτα με ντόπια φρεσκοκομμένη ρίγανη, συνίσταται ανεπιφύλακτα.
Το βράδυ, φωτιά στο δάσος , όχι ανεξέλεγκτη με πυροσβεστικές και τα λοιπά , αλλά περιορισμένη δική μας με τα απαραίτητα κρεατικά επί σχάρας . Κοντά στην φωτιά κάθεσαι μια χαρά , αν απομακρυνθείς καμιά δεκαριά μέτρα το κρύο είναι τσουχτερό ,αλλά επιβάλλεται αν θέλεις να απολαύσεις πολυπληθή έναστρο ουρανό ,μεγάλη , μικρή άρκτο και γαλαξίες
Επόμενη μέρα, αλλαγή πορείας , Νεραιδοχώρι και ανέβασμα προς την κορυφή με την ονομασία «Μπουντούρα», ο συγγενής με τον φίλο του έχουν τις δυνάμεις , εμείς όχι.
Σημειωτέον ο φίλος του περισσότερη ώρα πάει στη μία ρόδα παρά στις δύο , γενικώς κάνει ότι θέλει με το ποδήλατο και εμείς νοιώθουμε σαν αργοκίνητα βόδια μπροστά του.
Επιστροφή στην άσφαλτο με προορισμό το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής με αρκετή ανηφόρα και πάμε σε σημείο με φοβερή θέα στο χωριό Πύρρα . Μιλάμε για γκρεμό πεντακοσίων μέτρων κάθετο όπου οι ντόπιοι κάθονται με χαρακτηριστική άνεση στην άκρη για να απολαύσουν το τοπίο
Πίσω για Περτούλι και ότι ανεβαίνει κατεβαίνει οπότε γίνεται παιχνίδι στις στροφές με αυξημένη ταχύτητα και τρελλές κλίσεις
Εντυπωσιακό το γκρούπ με τους πέντε ποδηλάτες και ποδηλάτισσες στις καλοσχεδιασμένες καμπύλες
Για αποφυγή του καύσωνα αναχώρηση στις επτά ή ώρα το απόγευμα και όντως η δροσιά είναι αρκετή έως πολύ.
Η σχάρα έχει αρχίσει να στραβώνει και την πληρώνει το πίσω μερος του Ούνο με κάτι μεγαλοπρεπέστατες γρατσουνιές .
Δεν χρειάζεται να έχετε συγγενή στο Περτούλι για να πάτε . Έχει και ξενοδοχεία και παίζει και αντίσκηνο
Μια διαδρομή που θέλω να κάνω είναι μέχρι το Συρράκο για διανυκτέρευση και την άλλη μέρα επιστροφή και άλλη μια διανυκτέρευση στο Χαλίκι μετά ως το Μέτσοβο και πίσω.
Λεπτομέρεια , τα λάστιχα των «γηγενών» φουσκωμένα σαν πέτρες και στον κατήφορο δεν τους βλέπεις ,απλώς τους νοιώθεις , σαν τον άνεμο!!

Αυτά τα έγραψα πριν απο ένα μήνα περίπου, αλλά τώρα βρήκα τον χρόνο να τα αντιγράψω.
Εν τω μεταξύ ανακάλυψα και το ορθοπέταλο ,αλλά πάνω που άρχισα να το εφαρμόζω, έχει απορρυθμιστεί τελείως το ποδήλατό μου και δεν μπορώ να το συνεφέρω με τίποτα . (Δεν έχω χρόνο μάτια μου)
Μετά τη βόλτα στο Χορτιάτη το ποδήλατο έμεινε με τις σκόνες πάνω στους μηχανισμούς και όταν βγήκα με δυνατή βροχή στην πόλη άρχισαν οι δυσλειτουργίες λόγω ανακατέματος σκόνης και νερού και δημιουργία λάσπης.
Πάντως άλλο πράγμα η διαδρομή με το ποδήλατο στη βροχή , όλοι ακινητοποιημένοι και βρίζοντας και εσύ πετώντας.
Βέβαια βρέχεσαι αλλά ποιός νοιάζεται !!!!!!!!!

Ριξε ενα καλό πλυσιμο, πιάσε και ενα πανάκι και ξεκινα να καθαριζεις δυσκολα σημεια που πιανει 'μακα', όπως ανάμεσα στους δισκους της κασσέτας.

Προμηθεύσου λαδακι σιλικονούχο, (ειδικά αν κάνεις λάσπη) και ριξε εκεί αρκετο -οχι πολυ-. Αστο για 5-10 λεπτά, άρπαξε ενα πανί και γυρνώντας ανάποδα το δισκοβραχίονα, καθαρίζεις τα υπολλείματα από το λάδι..

Προσέχεις να ρίχνεις λάδι εκεί που ενώνονται οι κρίκοι της αλυσίδας και όχι αέρα πατέρα παντού. Θέλει καλό καθάρισμα η αλυσίδα μετά τα 10 λεπτά και ίσως και ξανα καθάρισμα μετα απο λιγη ώρα....

Μετά από κάθε χωμάτινη βόλτα, πλύσιματάκι και λαδωμα σε αλυσίδα. Κάθε κάμποσα κμ, να λαδώνεις και τα συρματόσχοινα και τα καλύματα μέσα στα οποία κινούνται.

Μετά από λίγο καιρό ίσως να ανακαλύψεις ότι το σακίδιο πλάτης είναι σπαστικό και να χρειαστεί να στραφείς σε Camelbak, υδροδοχείο πλάτης σε διάφορα μεγέθη με τσεπούλες για τα απαραίτητα. Εγώ έχω των 3 λίτρων και σε μεγάλες βόλτες ή κανα μεγάλο αγώνα είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ. Τα μπουκαλάκια γεμίζουν λάσπη εκεί κάτω.

Συνέχισε και περιμένουμε και καμια φωτογραφία να ζηλέψουμε.

Πανάθεμά με δεν έχω ούτε ψηφιακή ουτε σκάννερ.
Τι να πεις , .....παλαιολιθικός!!!!

A καλα.. Και εγω στην αρχή είχα ξερό ποδήλατο, μη μασάς...

Προγραμματισμένη εκδρομή για τη λίμνη Κερκίνη, τα νεύρα λόγω δουλειάς και υποχρεώσεων πάνω από το κεφάλι, την Πέμπτη το έτερον ήμισυ με ρωτάει αν θα πάρω το ποδήλατο για να πάω κι εγώ με τούς υπόλοιπους, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι θέλω ., Παρασκευή το ξανασκέφτομαι , λέω θα το πάρω και το πολύ πολύ να μην κάνω τον γύρο της λίμνης.. Σάββατο πια είμαι σίγουρος ότι θέλω, αν και νοιώθω αδύναμος λόγω πρωινής αιμοδοσίας για τα παιδιά με μεσογειακή αναιμία, το μεσημέρι καταλύουμε στο Ξενοδοχείο Μόρφη πίσω από το Ξενοδοχείο Οικοπεριηγητής στο χωριό Κερκίνη και κατευθείαν για φαγητό στο εστιατόριο του ξενοδοχείου.
Έχουμε και λέμε, βουβαλάκι κοκκινιστό λίγο σκληρό , κότσι χοιρινό έλειωνε στο στόμα, σουτζουκάκια βουβαλίσια με τελείως διαφορετική γεύση , λουκάνικο βουβαλίσιο αρκούντως πικάντικο και μπρούσκο συμπληρώνουν την απόλαυση και αναπληρώνουν το αφαιρεθέν αίμα.
Το απόγευμα παρουσίαση του οικοσυστήματος της λίμνης συνοδεία σλάιντς και παίρνουμε μια ιδέα σχετικά με αυτά που θα δούμε αύριο.
Κυριακή πρωί καλό πρόγευμα και ξεκίνημα με 6 βαθμούς Κελσίου, που είναι τα γάντια μου , σαν να μην τα πήρα , μέχρι τον Λιθότοπο τα χέρια μπαινοβγαίνουν στις τσέπες εναλλάξ. 17 χλμ σε σαράντα πέντε λεπτά , τελειώνει η άσφαλτος και μπαίνουμε στο χώμα , δηλαδή ανεβαίνουμε στο ανάχωμα που πάει γύρω από τη λίμνη.
Τα νερά αυτή τη περίοδο βρίσκονται στο χαμηλότερο επίπεδο , οι εικόνες πάνε κι έρχονται , πελεκάνοι γύρω από μια ψαρόβαρκα, τσιμπολογάνε τα ψάρια που τους ρίχνει ο κάτοχος της , νεροβούβαλοι που τσαλαβουτάνε στα νερά , σταματάμε να τους φωτογραφίσουμε και γίνονται επιθετικοί, δρόμο με ορθοπέταλο και αυξημένους παλμούς.
Η ομάδα αποτελείται από δέκα έμπειρους ποδηλάτες και τρία πουρά, ανήκω στην δεύτερη κατηγορία μεν , αλλά είμαι καλύτερα εξοπλισμένος στο θέμα της σέλλας, έχω και αμορτισέρ σέλλας και αφρώδες κάλυμμα και σε συνδυασμό με το αμορτισεράτο πιρούνι δεν καταλαβαίνω και πολλά από πέτρες και λακκούβες , αντίθετα με το υπόλοιπο ντουέτο εκ των οποίων μάλιστα ο ένας δεν έχει αμορτισέρ στις αναρτήσεις του.
Και εκεί που πηγαίναμε ωραία και καλά, οι προπορευόμενοι σταματούν, ο λόγος τρία κουτάβια με μόλις ανοιγμένα μάτια μέσα σε μια σακούλα αραγμένα στην άκρη του δρόμου. Σύσκεψη χωρίς αποτέλεσμα , άλλος λέει να τα αφήσουμε εκεί που είναι ,άλλος να τα αφήσουμε στο πρώτο χωριό , άλλος να τα πάρουμε σπίτι μας και τα λοιπά. Δεν επέρχεται συμφωνία και η ομάδα αποχωρεί ελαφρώς αποδιοργανωμένη , έχοντας κάποιους να τα κουβαλάνε στο χέρι και άλλους να τα έχουν στις τσέπες των ποδηλατικών μπλουζών. Οι καθυστερήσεις είναι αναπόφευκτες , ε δεν κάνουμε και αγώνα.
Αυτός ο χωματόδρομος βγαίνει σε δύο ώρες περίπου μεταξύ Νέου Πετριτσίου και Βυρώνειας. Πέντε λεπτά διάλειμμα και δρόμο για τα τελευταία 25 χλμ μέχρι το χωριό Κερκίνη. Εκεί οι «δέκα» σφίγγουν τον ρυθμό και παλεύω να τους ακολουθήσω για να κάνω σλίπ στριμινγκ, μάλλον καλά πάω , με το που ξεκολλάνε λίγο νοιώθω τον αέρα να με ζορίζει, τα δίνω λίγο και ξανακολλάω με το γκρουπ .
Λίγο πριν τη Λιβαδειά βλέπω το γκρουπ να απομακρύνεται ,χωρίς να μπορώ να αντιδράσω, λίγο ακόμα και απομακρύνεται περισσότερο , αρχίζουν οι απαισιόδοξες σκέψεις , η ηλικία , τα κιλά , το ποδήλατο, ξάφνου η ματιά πέφτει στο μπροστινό λάστιχο , έχει ξεφουσκώσει σιγά σιγά . Σταμάτημα , έχω φαστ μαζί μου το λάστιχο είναι εντάξει και σε ένα λεπτό ξανά προς το χωριό για τα τελευταία 5 χλμ
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 66χλμ σε τέσσερις ώρες , περίπου μισά μισά άσφαλτος , ομαλό χώμα

Μπάνιο , πεινάω σαν λύκος και κατευθείαν για φαγητό στον «Διόνυσο» κοντά στο Ηρώο, έξω γράφει ψαροταβέρνα και μόνο ψάρι δεν έχει, τηγανιά χοιρινή σκληρή , σουτζουκάκια βούβαλου τα καλύτερα , μπριζόλα μοσχαρίσια καλή , τραγανές πατάτες , μπουγιουρντί παραγγείλαμε άλλα δύο, πολύ καλό μπρούσκο, εγώ μόνο μια γουλιά λόγω οδήγησης, επιστροφή με αρκετή κίνηση
Το δωμάτιο ήταν ένα μικρό διαμέρισμα ,επιπλωμένο με γούστο και ωραία χρώματα, το ξύλο κυριαρχεί, με κρεβατοκάμαρα , ένα σαλονάκι με τζάκι και καναπέδες ,οι οποίοι φιλοξενούν άλλα δύο άτομα ,μικρή κουζίνα και ωραίο μπαλκόνι για να απολαύσεις τη θέα , όχι προς τη λίμνη αλλά προς την ξηρά, με χρέωση 85 εύρο
Το βράδυ κοιμήθηκα ως τις τρεις τα ξημερώματα ,λόγω υπερέντασης, βολόδερνα ως τις τέσσερις στο κρεβάτι , μέχρι τις πεντέμισι είδα μια ταινία και ξανακοιμήθηκα ως τις επτά . Είναι αυτό που περιγράφει ο υπερμαραθωνοδρόμος Κούρος , είναι σαν να βράζει το κεφάλι σου, φυσικά αυτός το παθαίνει μετά από 24 ώρες και πάνω τρέξιμο, αλλά άμα είσαι αγύμναστος , το παθαίνεις και με μόνο 4 ώρες εντατικό ποδήλατο.

Έπαθα αφυδάτωση!
Κάνοντας ένα μήνα ποδήλατο σχεδόν κάθε μέρα μια με μιάμιση ώρα, ιδρώνοντας πολύ και μη προσέχοντας ότι δεν πίνω αρκετό νερό, Μεγάλη Πέμπτη ξημερώματα τέσσερις ή ώρα ξυπνάω με αφόρητο πόνο αριστερά απο την κοιλιά ,άρον άρον στο νοσοκομείο , η διάγνωση λέει κωλικο νεφρού, και ο γιατρός λέει δύο λίτρα νερό τη μέρα. Μετά απο δύο εβδομάδες 'θεραπεία' τα νεφρά καθαρά.
Τώρα έχω ατομικό μπουκάλι για να ξέρω τι πίνω, γιατί αλλοιώς που να θυμάσαι πόσα ποτήρια νερό κατεβάζεις.

Εχω αγορασει ενα μπουκαλι της καμελμπακ με πιπιλα που δε σταζει. Αρκετα βολικο και ετσι ξερω ποσο πινω καθε μερα. Το εχω μαζι μου σχεδον παντου...

http://www.camelbak.com/index.cfm
και κάνε κλικ στα bottles

Και μια παραθαλάσσια διαδρομή κοντά στη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα μετά το Καλοχώρι προς τη Χαλάστρα, καμμία σχέση όμως με Εθνική Οδό.

Απο Βαρδάρι μέχρι το σημείο εκκίνησης 9 χλμ. Δεν συνιστάται όμως να πάτε μέχρι εκεί με ποδήλατο γιατί περνάς απο απίστευτα στενούς δρόμους με πάρα πολύ κίνηση απο νταλίκες.
Φορτώνουμε λοιπόν το ποδήλατο στη σχάρα και βγαίνουμε Εθνική Οδό Θεσσαλονίκης- Κατερίνης. Στη διασταύρωση Λαχαναγοράς στρίβουμε αριστερά και στην επόμενη διασταύρωση στα 500 μέτρα δεξιά για Καλοχώρι.
Συνεχίζουμε ευθεία δεν στρίβουμε πουθενά δεξιά και στο τέλος του δρόμου στρίβουμε αριστερά και σε λίγο βρίσκουμε αριστερά μας μια σειρά απο ταβερνάκια. εκ των οποίων το ένα με ονομασία 'Το λιμανάκι της μεράντας' είναι μέσα στη θάλασσα!

Αφήνουμε εδώ το αυτοκίνητο και δρόμο παίρνουμε δρόμο αφήνουμε, σε 1,5 χλμ βρίσκουμε το κτίριο του ΕΘΙΑΓΕ, στρίβουμε αριστερά , προσοχή, στον φαρδύ χαλικοστρωμένο παραθαλάσσιο δρόμο και όχι σ΄αυτόν που βρίσκεται δεξιά του γιατί οδηγεί αλλού.
Απο κει ποδηλατούμε σε τοπίο όπου οι ήχοι που θα ακούτε είναι θάλασσα , αέρας , γλάροι και τα λάστιχα που τριζοβολάνε στο χώμα.
Στα 16 χλμ συναντάμε το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου.

Στο σημείο αυτό μπορούμε να έρθουμε και με το αυτοκίνητο απο Εθνική Οδό στρίβοντας δεξιά για Χαλάστρα και κατευθείαν αριστερά. Αν μπερδευτούμε ρωτάμε πως θα πάμε για τις μυδοκαλλιέργειες.

Ποδηλατούμε περνώντας απο τις εγκαταστάσεις όπου καλλιεργούνται τα μύδια που μας σερβίρουν στα ουζερί σαγανάκι, τηγανιτά και αχνιστά και σε 3,5 χλμ φτάνουμε σε διασταύρωση.
Δεξιά πάει μέσα στον υδροβιότοπο του Δέλτα Αξιού(δεν έχω πάει)
Αριστερά έχει πινακίδα 'Προς το νησί της Αφροδίτης' την οποία ακολουθούμε.
Σε 4,5 χλμ είναι η ταβέρνα πάνω σε ένα μικροσκοπικό νησάκι (το οποίο έχε το όνομα της παλιάς ταβερνάρισσας που δεν ζεί πιά) όπου μπορείτε να φάτε και να πιείτε δίπλα στο νερό απολαμβάνοντας κι άλλη ησυχία
Επιστροφή στη βάση όπου άμα θέλουμε ξανατρώμε(!), ή πίνουμε καμμιά μπυρίτσα.
Δηλαδή μιλάμε για παραθαλάσσια διαδρομή περίπου 50 χλμ πήγαινε έλα

Για ταξιδιάρηδες ποδηλάτες!!

http://www.northsea-cycle.com/default.a ... u=5&lang=1

Μπαινω με το ποδηλατο στο σταθμο του προαστιακου στο Ρουφ. Περιμεναν ελαχιστοι ανθρωποι στην αποβαθρα.

Με βλεπει ενας σταθμαρχης απο μακρια, και με ρωταει: 'Που πας με το ποδηλατο;'

Να παρω το τρενο παω ηλιθιε...

FYI ο προαστιακος καθε μερα μαζευει ολο και περισσοτερο κοσμο, αλλα ειναι ακομα πολυ ανετα, και χωραει... πολλα ποδηλατα!

Υ.Γ., για να μην σας πιασουν αδιαβαστους κατι παλιοι βολεμενοι αχρηστοι σαν τον παραπανω...

http://www.proastiakos.gr/index.php?tid=50

Επιτρέπεται η μεταφορά ποδηλάτων στον προαστιακό;
Απάντηση:
Η μεταφορά ποδηλάτων επιτρέπεται στο χώρο που προορίζεται για χρήση από άτομα με ειδικές ανάγκες, με την προϋπόθεση ότι αυτός ο χώρος δεν χρησιμοποιείται και η μεταφορά του ποδηλάτου (όπως και κάθε άλλου ογκώδους αντικειμένου) δεν δημιουργεί πρόβλημα στην ασφάλεια ή / και στην άνεση των άλλων επιβατών

Δηλαδή τυπώνεις την παράθεση σε χαρτί, πάς με αυτό και το ποδήλατο στην εφορία και δεν κάθεσαι στην ουρά!!!!

Δεν πα να χτυπιουνται στο Προαστιακο (επειδη μου εχει τυχει και εμενα), τα ποδηλατα επιτρεπονται οτι και να λενε.

Ηταν και σταθμαρχης τρομαρα του.